ünyanın son 200 yıllık tarihi yakından incelendiğinde, dün-

ya çapında gerçekleşen radikal değişimlerin; kurulan veya

yıkılan devletlerin; milyonlarca cana mal olan savaşların;

komünizm, vahşi kapitalizm, anarşizm, Darwinizm gibi belaların; ah-

laki çöküntü ve dejenerasyonların arka planında bir “üst aklın” olduğu

hemen fark edilmektedir. Ancak gariptir ki hemen hiç kimse, bu ya-

pılanmanın adını koyamamıştır. Bu gizli yapılanma, İNGİLİZ DERİN

DEVLETİ’dir.

İngiliz derin devleti, İngiliz halkı veya yönetiminden tamamen farklı

olan tam bir mafya sistemidir. Esasen bu yapılanma, İngiliz bayrağı

ve Parlamentosu'nun temsil ettiği İngiliz Devleti’nin de, İngiliz halkı-

nın da baş düşmanıdır; İngiltere’ye büyük zararlar vermiştir ve halen

vermektedir. İşte bu gerçeği vurgulamak amacıyla İngiliz Bayrağı ve

İngiliz Parlamentosu resimlerine kitabımızda sıklıkla yer verilmiştir.

Kitabın eleştiri konusu kesinlikle İngiliz devleti, İngiliz hükümeti,

İngiliz bayrağı veya İngiliz halkı değildir. İngiliz halkı, değerli, kaliteli

ve dost bir halktır. Kitapta konu edilen “derin yapı”, İngiliz halkı da

dahil olmak üzere tüm dünyaya bela getirmiş olan karanlık bir orga-

nizasyondur.

Elinizdeki kitap, bugün dünyayı sarsan pek çok korkunç senaryonun

mimarı olan bu eli kanlı yapılanmanın zihniyetini ve son iki yüzyılı

kapsayan faaliyetlerini detaylandırmakta, özellikle yakın tarihimizde

milletimize ve vatanımıza yönelik kirli planlarını ortaya koymaktadır.

İçinde bulunduğumuz Ahir Zaman, bu mafya yapılanmasının korkunç

faaliyetlerini artırdığı şaşırtıcı bir dönemdir. Ancak şu bilinmelidir ki,

bu sinsi planlar, Hz. Mehdi (as)'ın zuhuru ile mutlaka yıkıma uğraya-

caktır.

ARAŞTIRMA

YAYINCILIK

Birinci Baskı: Mart 2017

İkinci Baskı: Nisan 2017

ARAŞTIRMA

YAYINCILIK

Kayışdağı Mah. Değirmen sokak No: 3

Ataşehir - İstanbul / Tel: (0216) 6600059

Baskı: Doğa Basım

İleri Matbaacılık San. Tic. Ltd. Şti.

İkitelli Org. Sanayi Bölgesi, Turgut Özal Cad.

Çelik Yenal Endüstri Merkezi No: 117/ 2A-2B

İkitelli - İstanbul / Tel: (0212) 4070900

i n g i l i z d e r i n d e v l e t i . n e t

İçindekiler

GİRİŞ: "Üst Aklı" Tanımak

1. BÖLÜM: Dünyayı Sinsice Yönlendiren Gizli Güç:

İngiliz Derin Devleti

Nasıl Bir Derin Güç?

Derin Mafya Örgütlenmesinin Gelişimi

İngiliz Derin Devletinin Darwinizm Planı

"İngiltere'nin Menfaatleri"

İngiliz Menfaatlerini Şekillendiren Vakıflar

İngiliz Doğu Hindistan Şirketi (British East India Company)

Kraliyet Akademisi (Royal Society)

Yuvarlak Masa (Round Table)

300'ler Komitesi (Committee of 300)

ABD, İngiliz Derin Devletinin Farkında mı?

100

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Roma Kulübü (Club of Rome)

110

İngiliz Derin Devletinin Kontrolü Altındaki

Diğer Gizli Dernekler

114

13'ler Kraliyet Konseyi

114

Tavistock Enstitüsü

116

Kuru Kafa ve Kemikler (Skull and Bones)

119

Tek Dünya Devleti Hedefine Doğru

124

Güç ve İktidar Yalnızca Allah'ındır

128

2. BÖLÜM: I. Dünya Savaşı ve İngiliz Derin Devleti

132

Osmanlı'ya Yönelik Politika Değişikliği

134

İngilizlerin Osmanlı'nın Çöküşünü Hazırlayan

Ekonomik Tuzağı: Baltalimanı Antlaşması

136

Savaşa Giden Süreci İngiliz Derin Devleti Dizayn Etmiştir

142

İngiliz Derin Devletinin Mısır'ı İşgal Planı

146

İngiliz Derin Devletinin İslam Birliği'ni Önleme Çabaları

148

I. Dünya Savaşı'na Doğru Giden Süreç

152

İngiliz Derin Devletinin Osmanlı'yı Parçalama Stratejisi

153

İngilizlerin Bazı Arapları Türkler Aleyhine Kışkırtması

156

Şerif Hüseyin Ayaklanmasının Ardındaki Kilit İsim:

İngiliz Casusu Lawrence

161

İngilizlerin Gasp Ettiği Osmanlı Gemileri ve

İade Etmediği Paralar

171

İngiliz Derin Devletinin Büyük Hezimeti: "Çanakkale Savaşı"

175

Çanakkale Hezimetinin Baş Aktörü Churchill

180

İngilizlerin Unutturmak İstediği Türk Zaferi: Kut'ül Amare

192

Ortadoğu Dizaynının İlk Adımı: Sykes-Picot Antlaşması

204

Savaş'ın Tek Galibi: İngiltere

211

3. BÖLÜM: Osmanlı'nın Yıkılış Nedenleri

222

Dev İmparatorluk Yıkılıyor

224

1. İngiltere'ye Verilen İmtiyazlar ve İlk Borçlanma

225

2. Darwinizm'in Osmanlı'ya Girişi ve Milli ve

Manevi Değerlerin Yitirilmesi

234

Osmanlı'ya Darwinizm Nasıl Yerleşti?

235

Osmanlı Arap Dünyasında Evrim Teorisi

244

Osmanlı Döneminde Hindistan ve Pakistan

Üzerinde Evrim Etkisi

248

Osmanlı'yı Bitiren Bela: Darwinizm

249

3. Osmanlı Topraklarında İngiliz Ajanları

251

Osmanlı'ya Sızan İngiliz Ajanlarından Bazıları

254

4. İngiliz Derin Devletine Hizmet Eden Yancılar

260

Osmanlı'nın İngiliz Yancıları

261

Osmanlı Siyasetinde İngiliz Emperyalizminin Sadık Yancıları .274

5. İngiliz Derin Devletinin Güdümündeki Osmanlı İsyanları

278

İngiliz Derin Devletinin Kışkırtma Siyaseti

280

6. Propaganda

298

Türkleri Hedef Gösteren İngiliz Provokatörler

300

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Tarihten Alınacak Ders

312

7. Darbeler

316

Tüm Darbelerin Anası: 1876 Darbesi

317

Darbeler ve Osmanlı Toprak Kayıpları

319

8. Osmanlı Ordusunun "İngiliz" Paşaları

326

Osmanlı'nın İngiliz Subayları

326

İngiliz Gizli Belgelerinde Türkler

338

İngiliz Derin Devletinin Osmanlı'yı Parçalama Planları

339

İngiliz Derin Devleti ve Ermeni Ayaklanmaları

342

İngiliz Derin Devleti ve Kurtuluş Savaşı

344

İngiliz Derin Devletin Kürdistan Planı

350

4. BÖLÜM: İngiliz Derin Devletinin Güdümündeki

Ermeni Meselesi

354

150 Yıllık Yıpratma Projesi

356

Millet-i Sadıka

357

"Ermeni Toprakları" Üzerinden Yapılan Propaganda

359

İngiliz Derin Devletinin Ermenileri Boyunduruk Altına Alışı

364

İngiliz Derin Devletinin Ermeni İsyanı Karargahı: Kıbrıs

368

I. Dünya Savaşı Öncesi Yerel Ayaklanmalar

371

Misyonerler Hareketinin Ermeniler Üzerindeki Etkisi

378

İngiliz Basınında Yürütülen Ermeni Propagandası

381

19. Yüzyıl Ayaklanmaları ve Savaşın Ayak Sesleri

384

I. Dünya Savaşı'nda Kafkas Cephesinde Yaşananlar

390

İngiliz Derin Devleti En Çok Ermenilere Ölüm Getirmiştir

396

Ermeni Tehciri Konusunda Bilinmesi Gerekenler

400

Gerçeği Anlatan Deliller

404

Ermeni Sorununa Çözüm Sevgi ve Birliktir

411

5. BÖLÜM: İngiliz Derin Devletinin Propaganda Gücü ve

Küresel Medya

416

Toplum Mühendisliği

418

İngiliz Derin Devletinin Toplum Mühendisliği Çalışmaları

420

Toplum Mühendisliğinin En Önemli Aracı: Medya

423

İngiliz Derin Mafya Örgütlenmesinin Gelişimi

430

Osmanlı'nın Son Döneminde Başlatılan Kara Propaganda

430

İngiliz Derin Devletinin Propaganda

Bürosu: Wellington House

443

I. Dünya Savaşı Sırasında Türklere Yönelik

Yürütülen Kara Propaganda

448

Wellington House'un Türk Destekçileri

452

Müslümanlara Yönelik Türk Aleyhtarı

Kara Propaganda

460

Wellington House'un ABD Üzerindeki Etkisi

466

Bir Propaganda Muharebesi: II. Dünya Savaşı

470

Hala Devam Eden Kirli Propaganda

474

6. BÖLÜM: İstanbul'un İşgali

478

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İstanbul Neden Önemli?

480

Çanakkale Savaşı'yla Başlayan Derin Plan

481

İngiliz Derin Devleti İstanbul'un İşgaliyle Birçok

Hedefi Yerine Getirecekti

488

Avrupa'nın Derin Tuzaklarını Altüst Eden Merkez: İstanbul

492

İngilizlerin İstanbul'un İşgali İçin Uyguladığı Taktikler

498

İstanbul'un İşgali, Son Osmanlı Mebusan

Meclisi ve Misak-ı Milli

518

İşgalin Stratejik Noktaları: Galata Kulesi ve

Galata Bölgesinin Önemi

523

İşgal Sırasında Basın Sansürü

537

İşgal İstanbul'unda İngiliz Derin Devletinin Destekçileri

541

İngiliz Muhipler Cemiyeti - Osmanlı Yönetimindeki

İngiliz dostları

542

Bediüzzaman, Kuva-yi Milliye Karşıtı Fetvaları

Geçersiz Saymıştır

545

İngiliz Derin Devleti, Milli Mücadele'yi Engelleyememiştir ..547

İşgalin Organizatörleri ve Derin Devlet Bağlantıları

549

Osmanlı Topraklarındaki Casuslar İstanbul'a

Rapor Vermektedir

558

İngiliz Derin Devletinin Saltanata Bakışı ve

Osmanlı'nın Geleceği Planı

560

İstanbul Devleti Projesi, Boğazların Kontrolü Planı

564

Anadolu'da Kuva-yi Milliye'ye Karşı İsyanlar ve

Derin Devlet Bağlantıları

568

İstanbul'un Kurtuluşu

570

İngiliz Derin Devletinin İslam'ı Müslümanların

Elinden Alma Çabası

574

7. BÖLÜM: Lozan'a Giden Yol

578

Büyük Savaş Sonrası

580

Sevr'in Mimarları

581

Lozan Yolunda Yeni Türkiye

585

Lozan Görüşmeleri Öncesi İngiltere

587

Lozan'da Musul Konusu

592

Tarihte Musul

596

I. Dünya Savaşı Sırasında Musul

601

Kut-ül Amare'nin Ardından Irak

602

I. Dünya Savaşı Sonrası Irak

604

Kurtlar Sofrası

606

Musul İçin Çözüm Arayışları

610

Görüşmeler Başlıyor

614

İngilizlerden Ayak Oyunları

621

Milletler Cemiyeti = İngiltere

626

Musul, İngiliz Mandasını Reddediyor

628

"Operation Kurdistan"

632

Musul Konusunda Türkiye Geri Adım Atıyor

635

Lozan'da İmzalar Atılıyor

637

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Lozan Sonrası Musul

639

Bölgede İsyanlar, İngiliz Derin Devletinin

Yönlendirmesiyle Başlatılmıştır

641

Musul Defteri Kapanıyor

650

Musul Konusu Ne Mesaj Veriyor?

652

Lozan'da Kapitülasyonlar Konusu

658

Büyük Britanya'nın Büyük Çıkarları

659

Osmanlı'da Kapitülasyonları Kaldırma Çabaları

662

Tam Bağımsızlık İçin Kapitülasyonların

Kaldırılması Şarttır

664

Lozan Yolunda

668

Karşılıklı Güç Yoklamaları

668

İkinci Deneme Başlıyor

670

İngiliz Derin Devletinin Kapitülasyon Planı

673

İngiliz Hegemonyasını Reddeden İmanlı Türk Halkı

676

SONUÇ: Gerçek Üst Akıl

679

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

"üst aklı" tanımak

ünyada sürüp giden ve ardı arkası gelmeyen karışıklıklar, çe-

kişmeler, çatışmalar ve savaşlar, Peygamberimiz (sav)'in bil-

dirdiği şekilde, ahir zamanda, yani dünyanın son döneminde

mutlaka gerçekleşecek olan olaylardır. Fakat Allah, dünyada-

ki her olayı sebeplere bağımlı yarattığı gibi dünyanın son zamanındaki kar-

gaşa ortamını da belirli sebeplere bağlı olarak yaratmıştır. Bunun için dec-

cal var olmalı, yeryüzünde bozgunculuk çıkarmalı ve iyi ve kötünün mü-

cadelesi mutlaka gerçekleşmelidir. Ahir zamanda yaşanacak Altın Çağ,

kötülüğün kaynağı olan deccalin yenildiği, o ana kadar ciddi sıkıntıların,

savaşların, kargaşanın yaşandığı, yıkım içindeki dünyanın Hz. Mehdi (as)

ile buluşarak birlikte kurtuluşa erdiği bir zaman olacaktır. Hz. Mehdi (as)

sevgiyi anlatacak, nefreti kaldıracak, savaşların durup kardeşliğin sağlan-

ması yani deccaliyetin kötülük sisteminin yok olması için ilmi çalışmalar

yapacaktır. Yüce Allah'ın tüm inananlara bir müjdesi olan bu Altın Çağ

ise çok yakındır.

İyi ile kötünün mücadelesinin başlangıcı çok eskidir. Deccali sistem,

çeşitli vesileler ve yöntemlerle iş başına gelmiş, insanları doğru yoldan

saptırmak, bozguna uğratmak ve onlara öldürmeyi, nefreti, öfkeyi, mut-

suzluğu ve sevgisizliği öğretmek için şeytanlarını kullanmıştır. Gizli ve

şeytani yöntemlerle karanlıklar içinden çıkan ve sürekli olarak “üst akıl”

olarak zikredilen bu deccali yapı, İngiliz derin devletidir.

İngiliz derin devleti, geçmişten beri kurguladığı senaryolarını siste-

matik bir şekilde hayata geçirmiştir. Bugün yaşanan tüm zorlu olaylar, bu

ürkütücü senaryoların hayata geçirilmesinin bir sonucudur. Bu derin ya-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

pılanma, Hz. Mehdi (as)'ın zuhur zamanına yaklaşıldığını çok iyi bilmekte

ve şeytani uygulamalarını özellikle bu dönemde yoğunlaştırmaktadır. Fe-

laketler, yıkımlar, savaşlar ve ekonomik krizlerle Hz. Mehdi (as)'ın çıkı-

şını engelleyeceğini sanmaktadır. Oysa, Hz. Mehdi (as)'ın gelişi kaderde-

dir. Kaderde olacak olanı ise engelleyebilecek yoktur.

Üst Akıl İngiliz Derin Devletinin İçyüzü kitabının bu 1. cildi, İngiliz

derin devletinin gelişim aşamalarını anlatmakta ve özellikle Osmanlı ve

İslam alemi üzerindeki oyunlarını gözler önüne sermektedir. Geçmişte ya-

şanan ve bir imparatorluğun yıkımına ve İslam aleminin parçalanmasına

sebep olan bu oyunların bilinmesi, bugün yaşadığımız dünyayı daha iyi

anlamamız için büyük önem taşımaktadır. Ayrıca İngiliz derin devletinin,

tarih boyunca en büyük hedeflerinden biri İngiliz halkı ve İngiliz devleti

olmuştur. Bu derin yapılanmanın bu amaçla, İngiliz bayrağına ve İngiliz

Parlamentosu'na zarar vermeyi hedeflediği de çok iyi bilinmelidir. Bunu

vurgulamak için kitapta özellikle İngiliz Bayrağı ve İngiliz Parlamentosu

resimlerine yer verilmiştir.

Bu kitap boyunca verilen detaylar iyi incelenmeli ve kitabın amacı iyi

anlaşılmalıdır. Kitabın eleştiri konusu kesinlikle İngiliz devleti, İngiliz hü-

kümeti, İngiliz bayrağı veya İngiliz halkı değildir. İngiliz halkı, değerli, ka-

liteli ve dost bir halktır. Burada vurgu yapılan unsur, İngiliz halkı da da-

hil olmak üzere tüm dünyaya bela getirmiş olan karanlık yapıdır. Bu dec-

cali yapı, tüm deccali sistemler gibi elbette yıkılmaya ve yok olmaya mah-

kumdur. Fakat deccali yakından tanımak, yöntemlerini iyi tespit etmek ve

ilmi mücadeleyi buna uygun yapmak bizim sorumluluğumuzdur. Dini, di-

li, ırkı ne olursa olsan iyi insanlar bir araya gelmeli ve dünyaya sevgi su-

nacak bir aile olmalıdırlar. Deccal, mutlaka yenilecektir; sonunda galip ge-

lecek olanlar, kuşkusuz Allah'ın taraftarlarıdır.

Kim Allah'ı, Resûlü'nü ve iman edenleri dost (veli) edinirse, hiç şüphe

yok, galip gelecek olanlar, Allah'ın taraftarlarıdır. (Maide Suresi, 56)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Dünyayı Sİnsİce

Yönlendİren Gİzlİ Güç:

İngİlİz Derİn Devletİ

Nasıl Bİr Derİn Güç?

evlet bürokrasisi içinde yuvalanan, hükümetleri doğrudan

kontrolleri altına alan, değişime kimi zaman şiddet, kimi za-

man ise propaganda yöntemlerini kullanarak karşı çıkan ve

hukuk tanımayan grupların oluşturduğu gizli sistemlere derin devletler adı

verilir. Derin devletlerin, kanunlara bağımlı olmayan plan ve uygulama-

ları vardır. Taleplerini cebir ve tehdit yoluyla icra ettirmeleri ve en önem-

lisi güçlü ve köklü mafya yapılanmaları tarafından himaye altına alınma-

ları nedeniyle kanunlar ve legal devletler üzeri hareket ederler. Bu yolla

pek çok ülke içinde daima varlığını korumuş ve daima güçlü kalmışlar-

dır. Devletlerin üzerinde adeta bir korku imparatorluğu kurmuşlardır.

Ülkelerin mevcut devlet başkanları ve siyasi sistemleri, her ne kadar ba-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

ğımsız gözükseler de, maruz kaldıkları dayatma sistemi nedeniyle çoğun-

lukla derin devletlerin himayesinde hareket etmek mecburiyetindedirler.

Devlet sistemlerinde liderler tarafından alınan kararlar, vicdani ve makul

bile olsa, söz konusu derin devletler tarafından kolaylıkla reddedilebil-

mekte; derin devletlerin çıkarları adına savaşlar, çatışmalar, bölücü ey-

lemler başlatılabilmektedir.

Derin devletler, hemen her ülkede o veya bu şekilde varlığını göster-

miştir. Kimileri oldukça güçlenmiş, kimileri milletler üzerinde tek başına

söz hakkına sahip olacak bir nüfuza erişmiştir. Fakat ABD derin devleti

de dahil olmak üzere, yeryüzüne hakim tüm derin devletlerin üzerinde,

çok daha etkin, çok daha hakim ve çok daha derin bir mafya yapılanma-

sı vardır. Sözünü ettiğimiz bu yapılanma, İngiliz derin devletidir.

İngiliz derin devleti kapalı kapılar ardında kurulmuştur. Sinsi ve acı-

masız yöntemlerle yeni bir dünya düzeni geliştirmek ve bu yöntemle di-

ğer tüm milletleri sömürmek ve nihayetinde Anglosakson ırkının önder-

liğinde zalim bir dünya diktatörlüğünü oluşturmak üzere oluşturulmuş bir

mafya örgütlenmesidir. İngiltere'nin legal devlet sistemi, bu yapılanma-

dan münezzehtir.

Kurulduğu 5. yüzyıldan bu yana dünya çapında çok yönlü olarak ah-

laksızlığı, dinsizliği, dejenerasyonu, çete ve mafya ruhunu, öfkeyi, şidde-

ti, savaş felsefesini, bölünmeyi ve terörü yaygınlaştırmayı hedeflemiş olan

İngiliz derin devleti, dünya finans sistemini, ardından dünya politikasını

ve topraklarını elde etmiş ve dünyayı ilgilendiren hemen her olayda tarih

sahnesinde olmuştur. Devletlerin yıkılması, savaşların başlaması, darbe-

ler, parçalanan ülkeler, terör örgütlerinin desteklenmesi gibi tüm deccali

uygulama ve ataklar, kapalı kapılar ardında hep İngiliz derin devletinin

kararlarıyla gerçekleşmiştir. Dönemin karanlık liderleri, 5. yüzyıldan iti-

baren ateistlere ait olan bir kısım mason localarında aldıkları kararlar

doğrultusunda hareket etmiş ve hakim oldukları devletlere istediklerini

yaptırır hale gelmişlerdir.

İki konuda önemli bir hatırlatma yapmak gerekmektedir. İlk olarak

günümüzde masonluk, büyük ölçüde tüm dinlere saygı duyan, inançlı ve

saygın bir yapılanma olarak varlığını sürdürmektedir. Bu görünümü ile

dindar masonluk, oldukça önemli, etkili, elit bir kurum olarak takdire la-

yıktır ve özellikle içinde bulunduğumuz ahir zamanda, Hz. Mehdi (as)'ın

zuhuru sırasında büyük görevler üstlenecek önemli bir teşkilattır. Fakat

geçmişte masonik yapılanmaların bir kısmının özellikle dinsizliği yay-

gınlaştırmak gibi bir düstur üstlendiği, bu nedenle de sürekli eleştirildiği

bilinmektedir. İngiliz derin devletinin çıkış noktasını oluşturan bu gizli ya-

pılanma da, oluştuğu ve derin devleti şekillendirdiği dönemde, dinsiz ve

dejenere bir yapılanma olması nedeniyle burada eleştiri konumuzdur.

Yoksa burada hedeflenen günümüz dindar masonik yapılanmaları değil-

dir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İkinci hatırlatma ise, derin devletler ile legal devletlerin karıştırılma

ihtimali üzerinedir. Okumakta olduğunuz bu kitapta, İngiliz devletinin

kendisi değil, bu legal devlet içinde yapılanmış ve yüzyıllardır varlığını sür-

düren derin devlet hedeflenmiştir. İngiliz hükümetinin zaman zaman tas-

vip etmediğimiz uygulamaları olsa da, bunların derin devletin etkisi ile

gerçekleştiği aşikardır. Bu nedenle söz konusu kitapta hedeflediğimiz un-

surun, legal devletler olmadığını belirtmemiz elzemdir.

Hedeflediğimiz kitlenin hiçbir şekilde söz konusu ülkenin halkı ol-

madığını da burada önemle belirtmek gerekmektedir. İngiliz halkı, bizim

için oldukça değerli bir millettir. Halklar, derin devletlerin gerçekleştir-

dikleri kirli planlardan uzaktır ve masumdur. Dolayısıyla okuyacağınız ki-

tapta İngiliz derin devletine yöneltilmiş suçlamalardan İngiliz halkını ten-

zih ederiz. Gerçekte, derin devletlerin söz konusu uygulamalarından o ül-

kenin halkları da rahatsızdır ve pek çok derin proje onları da mağdur ko-

numuna getirmiştir. Bu nedenle halkların selameti için de bu sinsi yapı-

lanmaların oyunları mutlaka deşifre edilmelidir. Bu oyunların deşifre edil-

mesiyle, halklar üzerinde sinsi planlar kuran yeraltı yapılanmalarının et-

kisi kolaylıkla ortadan kalkabilecek, devletler ve halklar arasındaki suni an-

laşmazlıklar son bulacak ve sevgiyi inşa etme yolları açılabilecektir. Oku-

yacağınız bu kitabın, ifade edilen noktaları dikkate alarak değerlendiril-

mesi oldukça önem taşımaktadır.

İngiliz devleti ve İngiliz halkı bizim dostu-

muzdur ve daima öyle kalacaktır. Okudu-

ğunuz kitapta hedeflenen kitle, gizli bir

yapılanma olan İngiliz derin devletidir.

İngiliz devleti ve halkı, buradaki itham-

lardan münezzehtir.

Derİn Mafya

Örgütlenmesİnİn

Gelİşİmİ

ngiliz derin devleti, uzun bir geçmişe dayanan ateist bir yapılan-

madır. Hedefi, dünya çapında din karşıtı deccali fikir sistemini yay-

gınlaştırmak ve İngiltere'yi tüm dünyanın hakimi bir devlet haline

getirmektir. İngiliz derin devletinin mensupları tarih boyunca, gizli kim-

likleriyle bu sinsi sistemi devam ettirmiş ve bütün dünyada hakimiyet ku-

rabilmek için karanlık yöntemlere başvurmuşlardır. Kimi zaman çeşitli

devletleri içten içe ele geçirmiş, devletlerin hukuk sistemine, askeri yapı-

lanmasına veya eğitim sistemine, kimi zaman da basınına hakim olarak

ülkeler içinde hukuksuzluk ve zıtlıkların sebebi olmuşlardır. Ülkeler için-

de karışıklık çıkarmak, turuncu devrimleri inşa etmek, askeri darbelere ön-

ayak olmak, hatta bu darbeleri doğrudan örgütlemek, basını, medyayı ve

hatta hukuk sistemini kullanarak toplum içinde kutuplaşmalar meydana

getirmek suretiyle devletlerin yönetimine hakim olmak İngiliz derin dev-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

letinin başlıca hedeflerinden biri olmuştur. Toplumların yıkımı için en et-

kili yöntemin mevcut toplumların inançlarına, geleneklerine ve ahlaki de-

ğerlerine yönelmek olduğu, söz konusu derin güçler tarafından tespit edil-

miştir. O nedenledir ki, genellikle güçsüz bırakılmak istenen toplumlar

içinde dinsizliği yaygınlaştırmak, dejenerasyonu örgütlemek, gelenekleri

ortadan kaldırmak ve cinsi sapıklığı yaygınlaştırmak gibi yöntemler geliş-

tirilmiştir.

İngiliz derin devleti, bütün bu hedeflerini yerine getirebilmek için ge-

nellikle mevcut devletlerin kendi derin güçleri ile çeşitli kollardan bağlan-

tı halindedir. Derin devlet elemanları bu yolla, hedefledikleri toplumun

içine kadar sızabilmektedirler. Bunu yaparken kullandıkları çeşitli yön-

temler vardır. Büyükelçi, hükümet temsilcisi, hükümet yetkilisi, asker ve-

ya gazeteci vasıflarıyla o ülkenin içinde yerleşik hale gelip kapsamlı bir is-

tihbarat faaliyeti gerçekleştirmek en bilinen yöntemleridir. Tarih boyunca

Osmanlı İmparatorluğu da dahil olmak üzere, yıkılmasını hedefledikleri her

devletin içine ajanlar yerleştirmiş ve bu yolla sinsi faaliyetlerini yerine ge-

tirmişlerdir. Yıkmayı hedefledikleri ülkelerin içinden de istihbarat sağla-

yacak kesimlerle işbirliği içinde olmuş ve kapsamlı bir mücadele yürüt-

müşlerdir. Ajan olarak belirledikleri kişiler, genellikle hep İngiliz hayranı

olan, az bir menfaate tamah eden, vasıfsız ve yancı karakterde kişiler ol-

muştur. Bu kişilerin ajanlık faaliyetleri, İngiliz derin devleti gibi ürkütücü

bir gücün planladığı pek çok yıkıma ortam hazırlamıştır. Aynı durum bu-

gün hala yaşanmaktadır. Amerika, süper güç olarak görünse de, geçmişten

beri aslında İngiliz derin devletinin egemenliği altında olmuştur ve halen

bu derin gücün etkisi görülmektedir. Özellikle Ortadoğu ve Afrika'da İn-

giliz derin devletinin sinsi faaliyetleri devam etmekte ve şu anki korkunç

manzara katlanarak büyümektedir. Arka planda başkaları var gibi görün-

se de Ortadoğu'yu parçalara ayırıp, bölgeyi kargaşa içindeki sömürülmeye

açık devletçikler haline getirmeye yönelik derin plan, geçmişten beri hep

İngiliz derin devletine ait olmuştur.

İngiliz derin devleti hakimiyet planı içinde sömürgeciliği de bir yol

olarak kullanmıştır. Üstün ırk iddiası ile ortaya çıkan İngiliz derin devle-

ti, tarihte sömürgecilik kavramını en yaygın olarak uygulayan topluluk-

tur. Özellikle Afrika'nın sömürgeleşmesinde İngiltere'nin payı çok büyük

olmuştur. Afrika'da sömürge faaliyetleri, İngiliz tüccarlar tarafından ku-

rulan şirketler vasıtasıyla yürütülmüştür. Bu şirketler gittikleri yerlerde

toprakları kendi üzerlerine alarak savaş ve barış yapma yetkisine dahi sa-

hip olacak bir güç edinmiş, bölgedeki ülkeleri tümüyle kendilerine bağlı

kılmışlardır. Devlet tarafından yetkilerle donatılıp bireysel devlet görü-

nümü alacak konuma gelmişlerdir.

İngiliz derin dev-

leti, tarihte

sömürgecilik

kavramını en

yaygın kullanan

topluluktur.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devleti, "üstün ırk" iddiasıyla ortaya çıkmış ve bu düşünce tarzı,

ırkçılığın, sömürgeciliğin ve çok çeşitli belaların kaynağı olmuştur. Oysa "üstün

ırk" kavramı, derin devlet temsilcilerinin ürettiği sahte bir kavramdır. Allah'ın

Katında hiçbir geçerliliği yoktur.

İngiliz derin devleti, ülkeleri içten zayıflatma politikalarını çeşitli

azınlık grupları içinde ayrılık söylemlerini teşvik ederek veya ülkeler için-

de faaliyet yürüten terör örgütlerini alttan alta destekleyerek de gerçek-

leştirmiştir. Derin güçlerin bu yönde faaliyetleri şu an halen aktif olarak

devam etmektedir.

Dünyada bir kısım istihbarat örgütleri de, gerçekte kendi derin dev-

letlerinin kontrolü altında faaliyet yaparlar. Günümüzde dünyada gelişen

hemen hemen tüm olaylardan sorumlu tutulan ABD ve CIA'daki bazı bi-

rimler, gerçekte, birçok ülke ve istihbarat kurumları gibi, istemeyerek ya

da bilmeden de olsa İngiliz derin devletinin kararlarının dışına çıkama-

maktadır.

Özellikle Ortadoğu'ya gelen çeşitli yöneticiler, kilit görevlere sahip in-

sanlar, çoğunlukla İngiliz derin devletinin yetiştirdiği kişiler olmuştur.

Söz konusu kişilerin özgeçmişleri incelendiğinde, büyük ölçüde derin dev-

letin istihbarat birimlerini yetiştiren özel okullarda eğitim aldıkları görü-

lebilmektedir. Bu kişiler, Ortadoğu'da güçlü pozisyonlara gelebilmekte

hatta devlet başkanlığı yapmaktadırlar. Bu yolla, söz konusu ülkelerin bü-

tün kaynakları, imkanları ve planları, İngiliz derin devletinin amaçlarına

uyumlu olacak şekilde şekillendirilmektedir.

Bütün bu bilgiler ışığında, dünyada gerçekleşmekte olan olayları in-

celerken, doğrudan ABD'yi, çeşitli hükümetleri, devlet yöneticilerini, is-

tihbarat servislerini suçlamak yerine daha derine inmek gerektiği açıktır.

Bu derin inceleme, daima İngiliz derin devletinin yapılanmasına işaret et-

mekte ve mutlaka yüzyıllar önce geliştirilmiş stratejik planlara sadık ka-

lındığını göstermektedir. Şunu bilmeliyiz ki, bugün dünyada gelişen olay-

lar, savaşlar, ayaklanmalar, kıtlıklar, yoksulluklar, göçler, dejenerasyon, ah-

laki çöküntü, dinsizlik, maneviyatsızlık ve bunun gibi çöküşe işaret eden

olayların hiçbiri spontane gelişmemekte ve mutlaka yüzyıllar önce kapa-

lı kapılar ardında kararlaştırılan planların ışığında seyretmektedir.

Bütün bunları incelerken şunu önemle belirtmek ve asla akıldan çı-

karmamak gerekmektedir: Kapalı kapılar ardında her ne kadar korkunç

planlar geliştiriliyor ve bu planlar sistematik bir şekilde uygulanıyor olsa

da, yegane güç daima ve sadece Allah'a aittir. Tüm planları yaratan

Allah'tır. Yeryüzünde hangi sinsi yapılanma hangi sinsi planı düzenlerse

düzenlesin, mutlaka o planın üzerinde bir plan ve o düzenin üzerinde bir

düzen vardır. Sinsi ve derin kuvvetler ne kadar güçlü görünürse görün-

sün mutlaka Allah'ın planı galip gelecektir. Dolayısıyla, İngiliz derin dev-

letinin planlarını incelerken bu önemli gerçeği sürekli olarak akılda tut-

mak gerekmektedir. Yüce Allah ayetlerinde şöyle bildirir:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Tüm kaynakları kulla-

nılıp sömürülen ülkele-

rin halkları, kimi za-

man ölümcül kıtlıklar

yaşamışlardır.

Kendi ırkının üstünlüğüne ina-

nan İngiliz derin devleti, bütün

dünyayı İngiliz Krallığı altında

toplama hayalinde olmuştur.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Yoksa hileli-bir düzen mi kurmak istiyorlar? Fakat (asıl) o inkar eden-

ler hileli-düzene düşecek olanlardır. Yoksa onların, Allah'ın dışında baş-

ka bir ilahları mı var? Allah, onların şirk koştuklarından yücedir. (Tur

Suresi, 42-43)

Yukarıda kısaca özetlediğimiz İngiliz derin devletinin sinsi faaliyet-

leri, ilerleyen bölümlerde tüm belgeleri ve delilleriyle gözler önüne seri-

lecek ve detaylandırılacaktır. Bu konuda tarihten ve günümüzden örnek-

ler verilecek ve bu derin yapılanmanın kapsamı ayrıntılı olarak gözler

önüne serilecektir.

Unutmamak gerekir; İngiliz derin devletinin şekillenmesindeki ve

dünya çapında böylesine korkunç faaliyetler yürütmesindeki temel sebep

daima derin devleti oluşturan kişilerin inandıkları ırk üstünlüğü yanılgı-

sı olmuştur. Kendi ırklarının üstünlüğüne inanan söz konusu güruh, bü-

tün dünyanın kendilerine hizmet etmesi ve tüm devletlerin ve sistemle-

rin İngilizlerin kontrolü altında olması gerektiğine inanmıştır. Dünyayı,

özellikle son yüzyıllarda yaşanan korkunç felaketlere hazırlayan Darwi-

nizm, İngiliz derin devletinin bu altyapıyı sağlamak için ortaya attığı ta-

rihin en büyük kitle aldatmacasıdır.

İngiliz derin

devleti, tek bir

krallık, tek bir

bayrak ve tek

bir imparatorluk

altında yalnızca

Anglosakson ır-

kının var olduğu

bir dünya dev-

leti hayalinde-

dir.

Fil, İngiliz derin devletinin geç-

mişten beri önemli sembollerin-

den bir tanesidir. Sömürgelere

ait pulların üzerinde, Kraliyeti

sembolize eden amblemlerde

daima yer almıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngİlİz Derİn Devletİnİn

DarwInİzm Planı

üney Afrika'da görev yapmış homoseksüel bir İngiliz siyasetçi olan

Cecil Rhodes'un (1853-1902) aşağıdaki sözleri İngiliz emperyaliz-

minin temelinin ne denli ırkçı bir fikre dayandığının özetidir:

Neden biz de gizli bir cemiyet oluşturmayalım? Bu öyle bir cemiyet ola-

cak ki, amacı, Britanya İmparatorluğu'nun genişlemesi ve Amerika gi-

bi büyük bir kaybı telafi etmek için tüm uygarlaşmamış toplumları İn-

giliz yönetimi altına almak olacak; ve böylelikle Anglosakson ırkını tek

bir İmparatorluk haline getirecek.¹

Sanayi devrimi sonrası "Üzerinde güneş batmayan imparatorluk" un-

vanıyla anılan İngiliz uygarlığının derin temsilcileri, imparatorluğun ku-

rulduğu günden bu yana dünyanın her yanına hakim olma arzusu içinde

olmuşlardır. Cecil Rhodes'un başka bir sözü daha bu ihtirası belgeler ni-

teliktedir:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Her fırsatta daha fazla toprak elde etmeyi kollamak bizim görevimiz-

dir ve bu fikri her zaman göz önünde tutmalıyız. Daha fazla toprak

açık bir şekilde daha fazla Anglosakson ırkı anlamına gelir. Anglo-

sakson ırkı dünyanın sahip olduğu en iyi, en beşeri ve en onurlu ırk-

tır.²

Bu fazlasıyla ırkçı yaklaşım, kuşkusuz Rhodes ile aynı dönemlerde ya-

şamış ve "doğal seleksiyon yoluyla kayırılmış ırkların üstün geleceğine ve

(sözde) gelişmemiş ırkların tarih sahnesinden silineceğine" inanan Char-

les Darwin'in fikirleriyle büyük oranda uyum içindedir. Darwin'in sa-

vunduğu evrim teorisi, canlıların tesadüfen meydana geldiği ve tesadüfi

değişikliklerle başka türlere dönüştükleri, dolayısıyla yeryüzündeki can-

lılığın, başıboş ve rastgele olaylar sonucunda ortaya çıkan bir evrimsel sis-

tem olduğunu ileri sürmektedir. Aslında evrim fikri, eski Yunan ve Mısır

dönemlerinden beri var olan hakim materyalist anlayış olduğundan, ma-

teryalizmin yıllar boyunca kalesi olmuş olan İngiltere'de en geniş anlam-

da yaşam alanı bulmuştur. Evrim safsatasının dünya çapında yaygınlaş-

masına sebep olmuş olan İngiliz maceracı Charles Darwin de, gerçekte İn-

giliz derin devletinin bir planıdır.

Evrim teorisinin bilimsellik kisvesi altında ortaya atılıp desteklen-

mesi ve Darwin gibi bir maceracının bu teori ile ön plana çıkarılması pla-

nı, o dönemdeki ateist bir mason locasında alınmış bir kararın sonucu-

dur. Paris'teki 33. Derece Mizraim Masonluk Yüce Konseyi'ne bağlı kon-

sey üyeleri, toplantılarında, "herhangi mantıksal bir doğrulamaya gerek

duymaksızın" evrimin bir bilim olarak desteklenmesi gerektiği kararını al-

mışlardır:

İşte bu [evrim teorisinin bilimsel olduğu] bakış açısını kullanarak, biz-

ler hiç durmaksızın, basınımız yoluyla bu teorilere körü körüne gü-

venilmesini sağlayacağız. Entelektüeller... bilgileriyle kendilerini öve-

cekler ve herhangi mantıksal bir doğrulamaya gerek duymaksızın bi-

limden alabildikleri tüm bilgiyi faaliyete geçirecekler, temsilcilikleri-

mizdeki uzmanlar onların zihinlerini bizim istediğimiz yönde eğite-

bilmemiz için tüm parçaları kurnazca bir araya getirdiler. Bir an için

bunların boş sözler olduğunu düşünmeyin: Darwinizm için planla-

dığımız başarılar üzerinde dikkatlice düşünün.³

Alınan bu gizli kararda açıkça görülebildiği gibi, evrim teorisinin kö-

rü körüne kabul edilmesini sağlamak için basını, entelektüelleri, uzman-

ları ve eğitimcileri kullanma yöntemi planlanmış ve insanların zihinleri-

ni şekillendirebilmek için sinsi bir taktik geliştirilmiştir. Amerika'daki ate-

ist masonik sistem de Mizraim'in bu kararını çok geçmeden benimse-

miştir.

Bu planın ardından karar alıcılar, dünyanın en kilit noktalarına ha-

kim bir Darwinist diktatörlük inşa etmeyi başarmışlardır. Bu diktatörlük

devlet kurumlarına, basın-yayın organlarına, üniversitelere, okullara ve sa-

nat kurumlarına kadar ulaşabilmiş ve gizli-açık faaliyete başlamıştır. Ev-

rim, kamuoyunun tüm itirazlarına rağmen bilim gibi sunulmuş, çeşitli

telkinlerle insanlar bu safsataya alıştırılmış, evrimi çürüten bilimsel delil-

ler -örneğin yaşayan fosiller- kamuoyundan gizlenmiş ve evrime karşı ge-

lenler toplumdan izole edilerek, işlerinden ve kariyerlerinden uzaklaştırı-

larak, basın yoluyla veya toplumsal baskıyla tehdit edilerek susturulmuş-

lardır.

İngiliz derin devletinin hakimiyetindeki Darwinist diktatörlük gü-

nümüzde halen görev başındadır ve etkilidir. Şu an dünya çapında, Müs-

lüman ülkeler dahil, evrim safsatasını okul müfredatına almamış ülke ne-

redeyse yoktur. Bazı ülkelerin bir kısım basın organları, İngiliz derin dev-

letinin onaylayıp verdiği evrim haberlerini adeta gerçekmiş gibi sunmak

mecburiyetindedir. İslam ülkelerinde dahi, Allah'ı açıkça inkar eden ve bi-

limsel hiçbir dayanağı bulunmayan evrim safsatası akademisyenler tara-

fından "savunulması mecburi" bir dayatma haline gelmiştir. İngiliz derin

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

devletinin bu konudaki baskısı öylesine güçlüdür ki, günümüzde İngiliz

Kilisesi Darwin'den özür dilemiş⁴; Papa, kendi evinde Darwinizm yanlısı

konferanslar vermiştir.

Yılan yıldızının

380-400 milyon

günümüzde

yıllık yılan

yaşayan örneği

yıldızı fosili

Yarımgagalı balığın

günümüzde

İngiliz derin devletinin tüm evrim

yaşayan örneği

propagandalarına rağmen, fosiller

evrimi reddetmektedir. Canlılar

milyonlarca yıl boyunca değişme-

miş, evrimleşmemişlerdir.

152 milyon yıllık

yarımgagalı balık

(halfbeak fish) fosili

İngiliz derin devletinin baskısı Papa

üzerinde de kendini göstermiştir.

İngiliz derin devleti,

evrim teorisini ka-

palı kapılar ardında

oluşturup servis et-

miştir. Kiliseler Dar-

win'den özür dile-

meye, Papa evrimi

savunmaya mecbur

bırakılmıştır.

Darwinizmin bir din gibi yaygınlaştırılması kararı, İngiliz derin dev-

leti tarafından oldukça sistematik olarak uygulanmıştır. Darwin'in döne-

minde kendisinin en büyük destekçisi olan ve Darwin'in "bulldog'u" ola-

rak anılan Thomas Huxley, İngiltere'nin en önemli bilim kurumlarından

biri olan Kraliyet Akademisi'nin (Royal Society) bir üyesiydi, bu kurumun

tüm diğer üyeleri gibi o da ateistti.⁵ Royal Society ya da uzun adıyla The

Royal Society of London for the Improvement of Natural Knowledge (Do-

ğal Bilginin Geliştirilmesi İçin Londra Kraliyet Akademisi) 1662 yılında

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

kurulmuş bir akademiydi. Kurumun üyeleri genel olarak ateistlerden ve

homoseksüellerden oluşuyordu.⁶ [Kraliyet Akademisi (Royal Society) ile

ilgili detaylı bilgileri ilerleyen sayfalarda okuyabilirsiniz.]

Hiçbir kişisel başarısı olmamasına rağmen, oldukça genç yaşta Kra-

liyet Akademisi'ne üye yapılan Thomas Huxley'i büyük çoğunluğunu ate-

istlerin oluşturduğu bu örgüt açısından önemli kılan şey, onun Darwin'in

yakını ve en büyük destekçisi olmasıydı. Kraliyet Akademisi'nin diğer

üyeleri de, hem kitabını yayınlamadan önce hem de yayınladıktan sonra

Darwin'e büyük ölçüde destek olmuşlardır. Özellikle ateistlerin oluştur-

duğu bu kurum, Darwin'i ve Darwinizmi o denli sahiplendi ki, bir süre

sonra, tıpkı Nobel ödülleri gibi, her yıl çeşitli bilim adamlarına "Darwin

madalyası" hediye etmeye başladı.

Kraliyet Akademisi, ev-

rim safsatasını yaygın-

laştırabilmek için her yıl

bilim adamlarına "Dar-

win Madalyası" hediye

etmeye başlamıştır.

Bir Kısım Basın Tarafından Sürdürülmeye

Çalışılan Evrim Propagandası

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devle-

tinin amacı,

Darwinizm yoluyla

ırk üstünlüğü saf-

satasını yaymak ve

bu yolla diğer mil-

letleri rahatlıkla

sömürebilmektir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Kısacası Darwin tek başına değildi. Teo-

risini ortaya attığı andan itibaren örgütlü bir

şekilde İngiliz derin devletinin güdümündey-

di. Bu örgütlü destek, doğrudan İngiliz derin

devletinden geliyordu. İngiliz derin devleti,

evrim teorisinin bütün dünya tarafından ka-

bul görmesini büyük bir ihtirasla istiyordu.

Bu yolla kitleleri dinden, maneviyattan ve ah-

laki tüm değerlerden uzaklaştıracak, böyle-

likle onları yıkıma hazır, zayıf toplumlar ha-

line getirebilecek ve kendi kontrolüne alabi-

lecekti. Böyle toplumların çıkarcı, en küçük

bir menfaate tamah eden kitleler haline ge-

leceğini biliyordu. Bu plana göre, top-

lumlar böyle bir raddeye geldiği za-

man, onları kullanmak, propaganda-

ları yaygınlaştırmak ve onları yön-

lendirebilmek kolay olacaktı.

Dahası Darwinizm, "ırk üstün-

lüğü" kavramını beraberinde getire-

ceğinden ve İngiliz toplumu beyaz ır-

kın en gelişmiş hali olarak lanse edile-

ceğinden evrim fikrinin yaygınlaşmasıy-

la diğer toplumlar üzerinde üstünlük iddia-

sı kolaylaşacaktı. Söz konusu derin devletin

temsilcileri, kolaylıkla diğer toplumlar üze-

rinde hak iddia edebilecek ve Ortadoğu veya

Afrika toplumlarını istediği şekilde sömüre-

bilecekti. Bu üstünlük iddiası beraberinde ha-

kimiyet ruhunu da getirmişti. Dünyaya hakim olma iddiası adına her şey

yapılabilirdi. İşte bu nedenle İngiliz derin devleti, dünyanın geri kalanın-

da neler olduğunu umursamadan, suni sebeplerle çıkan savaşlarda kaç ki-

şinin öldüğünün hesabını tutmadan ve ülkelerin bölünüp parçalanması-

na aldırış etmeden hakimiyet hedefini daima devam ettirmişti ve ettire-

cekti.

Oysa Kıyamet günü, hiçkimse hiçkimsenin ırk veya soy üstünlüğü-

nü sorgulamayacaktır dahi. O günün dehşeti, ırk üstünlüğü vehmine ka-

pılarak fitne çıkaran bu odakları sarıp kuşatacaktır. Söz konusu derin dev-

let temsilcileri, işte bu gerçekten habersizdirler:

Böylece Sur'a üfürüldüğü zaman artık o gün aralarında soylar (ve-

ya soybağları) yoktur ve (üstünlük unsuru olarak soyluluğu veya

birbirlerine durumlarını) soruşturmazlar da. (Müminun Suresi,

101)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devleti, suni sebep-

lerle savaşlar çıkarmış, ülkelerin

bölünüp parçalanmasına aldırış et-

meden hakimiyet hedefini devam

ettirmiştir. Diğer milletlerin yaşa-

dığı yıkımları ve çektiği çileleri asla

önemsememiştir.

"İngİltere'nİn Menfaatlerİ"

ngiltere'nin menfaatleri İngiliz derin devleti için belki de en önem-

li kavramdır. İnsanların kendi ülkelerinin menfaatlerini düşünmesi

pek çok kişiye normal gelebilir. Fakat burada İngiliz derin devleti-

nin devletlerin çoğunluğu üzerinde bir güç olduğunu unutmamak gerek-

mektedir. İngiltere'nin menfaatleri söz konusu olduğunda, hemen her şe-

yi göze alabilen ve yaptıklarından sorgulanmayan mafyavari bir güçten

bahsedilmektedir. Bu açıdan bakıldığında, çoğu zaman "İngiltere'nin men-

faatleri" çok pahalıya mal olabilmektedir. Bunun için kimi zaman barış-

tan taviz verilmekte, ülkeler bölünmekte, terör örgütleri oluşturulmakta,

kimi zamansa savaşlar başlatılmaktadır.

Bazı İngiliz liderler, bu ürkütücü menfaat anlayışını açıkça dile getir-

mekten çekinmemişlerdir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

19. yüzyılın ortalarında İngiltere'nin

başbakanlığını yapan Lord Palmerston 1856

yılında yaptığı bir konuşmada şöyle demiştir:

Bana politika nedir diye sorduklarında

cevabım şu oluyor: "Ortaya çıkan her du-

rumda kendi ülkemizin çıkarlarını reh-

ber yapmak."⁷

Şu sözler de Palmerston'a aittir:

İngiltere'nin ebedi dost ve düşmanları

yoktur, değişmez menfaatleri vardır.⁸

19. yüzyılın ortalarında

Dönemin Dışişleri Bakanı Edward

İngiltere'nin başbakanlığını

yapan Lord Palmerston

Grey de bu görüşü desteklemek için şunları

söylemiştir:

İngiliz dışişleri bakanları uzun vadeli karmaşık hesaplar yapmak-

sızın kendi ülkelerinin o andaki menfaatlerini kendilerine rehber

alırlar.⁹

Amerikan başkanlarından Truman'ın özel temsilcisi Büyükelçi Da-

vies dönemin İngiltere Başbakanı Churchill hakkında şu açıklamada bu-

lunmuştur:

O büyük bir İngiliz'dir; barışı korumaktan çok İngiltere'nin Av-

rupa'daki menfaatlerini korumayı düşünür.¹⁰

Barışı korumaktan çok İngiltere'nin menfaatlerini düşünen zihniyet

tarih boyunca İngiliz liderleri üzerinde hakim olmuştur. Bunun en önem-

li sebebi, söz konusu liderlerin hiçbir zaman İngiliz derin devletinin hi-

mayesinden çıkamamalarıdır. İngiliz derin devleti için de en önemli şey,

evrim fantezisiyle geliştirilmiş sözde İngiliz üstünlüğünü tüm dünyaya

kabul ettirebilmektir.

İngiltere Kraliçesi'ni insanüstü

gösterme çabaları, İngiliz derin

devletinin geçmişten beri süre-

gelen bir propaganda yoludur.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Bu zihniyet nedeniyledir ki, İngiltere dünya çapında işgal politikala-

rını en belirgin şekilde gerçekleştiren ülke olmuştur. Öyle ki, İngiltere'nin

dünyada işgal etmediği sadece 22 ülke vardır. İşgal ettiği topraklar, dün-

yanın %90'ına karşılık gelmektedir.¹¹ Şu an hali hazırda, 14'ü deniz aşırı

olmak üzere 22 ülke Birleşik Krallığa bağlıdır. İngiltere Kraliçesi II. Eli-

zabeth, sayılan bu 22 ülkenin dışında, 16 ülkenin daha krali-

çesi konumundadır. Bu ülkeler Kanada, Avustralya, Yeni

Zelanda, Jamaika, Barbados, Bahama Adaları, Grenada,

Papua Yeni Gine, Solomon Adaları, Tuvalu, Saint

Lucia, Saint Vincent ve Grenadinler, Belize, An-

tigua ve Barbuda, Saint Kitts ve Nevis, Fiji'dir.

Kraliçe II. Elizabeth, bağımsızlıklarını kazan-

masına rağmen halen bu ülkelerin kraliçesi

sayılmaktadır.

Haritada belirtilen 15 bölge, halen İngil-

tere'nin egemenliği altındaki toprakları

temsil etmektedir. Bunun dışındaki bazı

bölgeler, iç işlerinde bağımsız olmakla

birlikte dış işleri ve savunmada İngilte-

re'ye bağımlı durumdadırlar. Bunların

tümü, İngiltere Kraliçesi'ni devlet baş-

kanı olarak kabul etmektedir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

1A. MAN ADASI

1B. MANŞ ADALARI

1C. JERSEY ADASI

2. CEBELİTARIK

3. GÜNEY KIBRIS

4. BERMUDA

5. TURKS VE CAICOS ADALARI

6. BRİTANYA VİRJİN ADALARI

7. ANGUILLA ADASI

8. CAYMAN ADALARI

9. SAINT KITTS VE NEVIS ADALARI

10. PITCAIRN ADALARI

11. ST HELENA

12. BRİTANYA HİNT OKYANUSU

TOPRAKLARI

13. FALKLAND ADALARI

14. GÜNEY GEORGIA

15. BRİTANYA ANTARKTİKA

TOPRAKLARI

İngiliz Milletler Topluluğu'nun Başkanı olarak kabul edilen Kraliçe,

bu ülkelere temsilci olarak genel vali atamaktadır. İngiltere Kraliçesi,

emekli olmuş eski politikacılar veya diğer seçkin isimler arasından belir-

li kişileri, o ülkenin başbakanının tavsiyesiyle vali olarak belirler. Avam

Kamarası ve Senato'nun çıkardığı kararnamelere, kraliyet onayını sağla-

yan genel vali, devlet belgelerini imzalamak, parlamento toplantılarını

resmen açıp kapatmak ve seçimler öncesi parlamentoyu feshetmek gibi gö-

revlere sahiptir.¹² Yani İngiltere, bu ülkelerde halen ciddi şekilde -hatta

çoğu zaman tek- söz sahibidir.

İngiltere, derin devletin etkisiyle, genel olarak işgal ettiği topraklar-

da tarih boyunca mevcut farklı etnik ve dini gruplar arasındaki farklılık-

ları ön plana çıkarmıştır. Derin devlet onlara, birbirlerinin hasmı olduk-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Kraliçe, İngiliz Milletler Topluluğu'nun başkanı

olarak kabul edilmekte ve bu ülkelere vali ata-

maktadır. Yani İngiltere, bu ülkelerde halen ciddi

şekilde, hatta çoğu zaman tek söz sahibidir.

(Arkada) İngiltere Parlamento binası

ve Westminster Köprüsü

(Sağ altta) İngiltere Parlamentosu'nda

Lordlar Kamarası.

ları mesajını vermiştir. Üstün ırk kavramı daima bu politikada devrede ol-

muştur. İngiliz derin devleti, yabancı topraklarda yüzlerce yıldır birlikte

yaşayan farklı etnik gruplardan bir tanesine "senin ırkın daha üstün" me-

sajı verir. Sonra da onları kavga ettirir. Bu şekilde kendi idaresinin daha

kolay gerçekleşeceğini düşünür. Çünkü birbirleri ile çatışan toplumlar

"ortak bir güç" oluşturamayacaklar-

dır. Tarih boyunca bu siyasetin bir-

çok örneği görülmüştür.

Örneğin, Ruanda'daki korkunç

soykırım, ne kendi kendine gelişen

bölgesel bir olaydır ne de İngiliz de-

rin devletinden bağımsızdır.

İngiliz derin devletinin siyase-

ti, ağırlıklı olarak ikilik oluşturma,

mevcut ikilikleri körükleme veya

suni ikilikler icat etme siyaseti ola-

rak tanımlanabilir. Derin devletin

diğer milletlere yönelik politikasıy-

sa; "keskin çatışmaların devamı, ça-

tışma yoksa icadı ve çatışma zayıfsa

körüklenmesi" üzerine kuruludur.

Bu politikaya aykırı hareket eden-

ler ise gerektiğinde her türlü usül

kullanılarak bertaraf edilmektedir.

Çünkü, başta da belirttiğimiz gibi

bu planı yapanlar için en önemli şey

"İngiliz menfaatleri"dir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devleti, batıdan doğuya tüm ticaret yollarını ele geçirme ve farklı

bölgelerdeki toprakları sömürge haline getirme planını, sistematik olarak uy-

gulamıştır. Bugün aynı sömürü sistemi, farklı isimler altında devam etmektedir.

İngİlİz Menfaatlerİnİ

Şekİllendİren Vakıflar

ngiliz ırkını, menfaatlerini ve hegemonyasını hakim kılabilmek, İn-

giliz imparatorluğunun kurulduğu dönemden bu yana, İngiliz derin

devletinin hedefi olmuştur. Bir yeraltı yapılanması olan söz konusu

derin devlet, hedefine ulaşabilmek için gün ışığına çıkmaya ihtiyaç duy-

muş ve legal görünümle çeşitli yönetim organlarına ulaşmaya çalışmıştır.

Bu çaba, kimi zaman devletin kendi kurumları içinden olabildiği gibi ço-

ğu zaman çeşitli gizli kurumlar ve dernekler yoluyla gerçekleşmiştir. Söz

konusu kurum ve dernekler, İngiliz menfaatlerini özellikle yurtdışında

ayakta tutabilmek için çeşitli yöntemler denemişlerdir. Çoğunlukla bası-

nı kullanmış, devlet yetkililerinin politikalarını şekillendirmiş, kimi zaman

ajanlar vasıtasıyla başka ülkelerin siyasetine sızmışlardır. Çeşitli ülkelerin

devlet başkanlarını yönlendirmiş, çeşitli ülkeler için strateji ve politikalar

belirlemiş ve her ülkeyi İngiliz menfaatlerine meyledecek hale getirmiş-

lerdir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Söz konusu vakıf ve kurumların özelliği, genel olarak toplum içinde

yaygınlaşmasını istedikleri bir konunun propagandasını, hemen her yön-

temi kullanarak rahatlıkla yapabilmeleridir. Darwinizmin yaygınlaşması

için üniversiteler, okullar, akademisyenler, bilimsel yayınlar, basın yayın

kurumları ve hatta hükümetler bu konuda kullanılmıştır. Toplum içinde

dejenerasyonun da yaygınlaşma yöntemi bu şekilde olmaktadır. Örneğin

günümüzde toplum içinde homoseksüellik gibi bir sapkınlığın adeta nor-

mal bir şeymiş gibi empoze edilmesi söz konusu kurumların kapsamlı ça-

lışmaları sonucunda olmaktadır.

Şunu belirtelim; söz konusu kurumlar temelinde elbette legal ku-

rumlardır ve günümüz yöneticilerinden veya çalışanlarından, derin dev-

letin söz konusu faaliyetlerinden habersiz olan, kurumların ilk kuruluş

amacını bilmeyen, doğru ve dürüst insanlar elbette vardır. Açıklamaları-

mız, vakıfların legal olarak yaptığı işlere veya burada dürüstçe çalışan ki-

şilere yönelik elbette değildir. Hedefimiz, bu vakıflar yoluyla yapılan söz

konusu sinsi uygulamaların temelindeki yanlış zihniyettir. Kişiler, hatalı

bile olsalar, elbette değişebilirler. Zaten derin devletin sırlarının açıklan-

masının sebebi, bu konuda devreye girmiş kişilere yaptıklarının getirdik-

leri zararları gösterebilmek, onları uyarabilmek ve değiştirebilmektir.

Amaç, yıkıcı değil yapıcıdır. Söz konusu bilgileri bu gerçek ışığında de-

ğerlendirmek daha doğru olacaktır.

Ayrıca burada, asıl olarak bahsi geçen vakıfların kuruluş dönemle-

rinden bahsedilmektedir. Bu vakıfların bir kısmı halen derin devletin et-

kisinde hareket etmekle birlikte, bir kısmı günümüzde farklı bir görünüm

alıp, farklı fikirler savunuyor olabilirler. Ancak özellikle kuruluş dönem-

lerinde, doğrudan İngiliz derin devleti adına hareket etmeleri ve gelecek

nesilleri de ilgilendiren ürkütücü çalışmalara önayak olmaları nedeniyle

oldukça zararlı olmuşlardır. Burada önemle üzerinde durulan yönleri bu-

dur.

İngiliz Doğu Hindistan Şirketi

(British East India Company)

Doğu Hindistan Şirketi (East India Company), 1600 yılında Kraliçe

I. Elizabeth'in onayı ile resmiyet kazanmıştır. İngiltere'nin Hindistan ha-

kimiyeti, Londra'da kurulan bu şirketin Hindistan'ın Bengal bölgesinin

devlet gelirlerine el koymasıyla başlamıştır. Şirket tarafından ya-

vaş yavaş yönetilmeye başlanan Hindistan'da, İngiliz derin

devleti kendi hakimiyetini emin adımlarla kurmaya başla-

mıştır. Kısa bir zaman sonra, birbirinden bağımsız prens-

liklerin yanı sıra bütün Hindistan'ın yönetimini İngi-

lizlerin üstlenmesini ve tüm yüksek düzey makam-

ların İngilizler tarafından işgal edilmesini sağlaya-

cak olan, Imperial Civil Service (İmparatorluk

Sivil Servisi) olarak da bilinen Indian Civil

Service kuruldu.

Gelecekte "İngiliz İmparatorluğunun

İncisi" olarak kabul edilecek olan Hin-

distan'ın, İngiliz derin devleti tarafın-

dan sömürgeleştirilme hikayesi bu şe-

kilde başlamış oldu. Hindistan, artık

kendi içinde sınıflara ayrılmıştı:

Kendi haklarını korumaya çalışan

soylu aileler ve varlığını İngilte-

re'ye borçlu olan yeni bir orta sı-

nıf.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Hindistan'da kurulan Doğu Hindis-

tan Şirketi (East India Company) ile

Hindistan'ın İngiliz derin devleti ta-

rafından sömürgeleştirilme hikayesi

başladı. Bu proje, diğer ülkeler üze-

rinde de devam edecekti.

(Altta sağda) İndian Civil Service

binasının çatısı

Doğu Hindistan Şirketi, Babil bankacılık sistemine dayanan ve gü-

nümüz merkez bankacılığının ilk adımı olan "Kısmi Rezerv Bankacılığı"

sistemini Hindistan'dan İngiltere'ye taşımıştı. (Kısmi Rezerv Bankacılığı,

bankaya yatırılan paranın belli bir miktarının rezervde tutulup, geri kala-

nının kredi ve diğer şekillerde yatırımcılara ve piyasaya verilmesi esasına

dayanan bankacılık sistemidir.) Bu finans sistemi pek çok ilginç uygula-

mayı da beraberinde getirdi. Fransız Devrimi, Napolyon Savaşları, Anglo-

Boer Savaşı [Britanya İmparatorluğu ile Güney Afrika'daki iki Boer (Af-

rika) Cumhuriyeti arasındaki savaş], I. Dünya Savaşı, Bolşevik Devrimi gi-

bi çatışma ve savaşların ortaya çıkışında özellikle bu finans sisteminin iş-

leyişi oldukça etkili oldu. Bolşevik Devrimi dahi, İngiliz derin devletinin

güdümündeki gizli örgütler tarafından planlanmış ve finanse edilmiştir.

Devrimin bağımsız bir hareket olmadığını Mart 1922'de Lenin de kabul

etmiştir. 11. Parti kongresinde Lenin, partinin "dev bir bürokrasi" tara-

fından idare edildiğini açıkça söylemiştir.¹³

Savaşların, rezerv bankacılığı için, önemli bir kar imkanı olarak gö-

rüldüğü gerçeği, kuşkusuz günümüzde daha fazla deşifre olmuştur. Eski

istihbarat ajanı Dr. John Coleman, bu durumu şu ifadelerle açıklamıştır:

I. Dünya Savaşı üzerine tarih bilimci Alan Brugar, uluslararası ban-

kaların savaşta ölen her bir askerden 10.000 Dolar kar ettiklerini tah-

min ediyor. Savaşın her iki tarafını da finanse eden Illuminati-Rothsc-

hilds-Warburg-Federal Rezerv Bankaları'nın oluşturduğu 300 kişilik

komiteye göre hayat oldukça ucuz.¹⁴

Burada adı geçen 300 kişilik komite, ilerleyen satırlarda detaylı ola-

rak anlatılmıştır.

Doğu Hindistan Şirketi'nin şekillenişi asıl olarak başta Hindistan,

Çin ve Güney Afrika Cumhuriyeti olmak üzere doğal kaynakları zengin

olan ülkeleri sömürmek amacını taşıyordu. "Kısmi Rezerv Bankacılığı", yu-

karıda da belirttiğimiz gibi, İngiltere ve Amerika tarafından I. Dünya Sa-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

vaşı'nın finansmanında kullanılmıştı. 1661 yılında İngiliz Kralı II. Char-

les, Doğu Hindistan Şirketi'ne bağımsız devletlere savaş açma veya onlarla

barış yapma imtiyazını vermişti. Finanstan sorumlu özel bir firmaya, dev-

letlerle savaşa girme veya savaşı durdurma yetkisi verilmesi bir ilkti. Çe-

şitli ülkelerdeki tarım arazilerine ve ürünlere bu yetki ile el konabilmiş,

bir finans firması, çeşitli ülkelerin prensleriyle muhatap hale gelmiş ve pi-

yasadaki para arzını arttıran kısmi rezerv sistemine hakim olmuştu. 1830

yılı itibariyle tüm Hindistan, Doğu Hindistan Şirketi'nin egemenliği altı-

na girmişti.¹⁵

1702 yılında Doğu Hindistan Şirketi, ismini İngiliz Doğu Hindistan

Şirketi [British East India Co. (BEIC)] olarak değiştirmiş ve Hindistan'da

uygulanan bu rezerv sistemi tüm dünyaya yönelik uygulanır hale gelmiş-

ti. Bu sistem, günümüzde tüm piyasaları belirleyen federal rezerv banka-

cılığının yani merkez bankalarının da kökenidir.

İngiliz derin devleti-

nin güdümünde ku-

rulan Doğu Hindistan

Şirketi, çeşitli ajanlar

yoluyla Hindistan'da

ırkçılığı hızla yaygın-

laştırdı. Müslümanlar

ve Sihler arasındaki

ilk anlaşmazlıklar, bu

faaliyetler sonunda

ortaya çıktı.

İngiliz Doğu Hindistan Şirketi'nin ilk uygulamalarından biri, kast

sistemine karşı çıkan Sihlerin gücünü kırmak için ajanlar kullanmak ol-

du. Hindistan'da geleneksel olarak var olan kast sistemi, İngilizlerin bu et-

kisinin ardından ırkçılığı ön plana çıkaran ürkütücü bir hale büründü. İn-

giliz derin devletinin etkisiyle Müslümanlar ve Sihler arasında da derin ay-

rılıklar baş gösterdi.

İngiliz derin

devleti tarafın-

dan ırkçılık ve

nefret tohumla-

rının atılma-

sıyla, yıllarca

Hindistan'da ça-

tışmalar dinme-

miştir. 1984 yı-

lında yaşanan

vahşet bunlar-

dan sadece bir

tanesidir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Hindistan'da meydana gelen Sih-

Müslüman çatışmaları İngiliz derin

devletinin bölgeye getirdiği büyük

belalardan biridir. Yıllarca kardeşçe

yaşayan halklar, bir anda çatışan kar-

şıt gruplar haline gelmiştir.

1813 yılında parlamentoda yapılan temsillerden sonra İngiliz Hükü-

meti, İngiliz Doğu Hindistan Şirketi ile olan sözleşmesini 30 yıl daha uzat-

tı. 1833 yılında parlamento, sözleşmeyi tekrar 20 yıl daha uzatma kararı

aldı. Hindistan'da, İngiliz idaresine karşı görüşler ortaya çıkmış ve

1857'deki Büyük Hint Ayaklanması'nın (Sepoy İsyanı) hemen ardından

Hindistan doğrudan doğruya İngiliz İmparatorluğu'na bağlanmış ve 1876

tarihinde hukuki olarak Kraliçe Victoria, Hindistan İmparatoriçesi sayıl-

mıştı. Aynı yıl içerisinde oluşan kıtlık, 2 milyondan fazla alt sınıf kabul

edilen Hintlinin ölümüne sebep oldu. Bununla birlikte, İngiliz Doğu Hin-

distan Şirketi'nin hakimiyeti boyunca 6 milyondan fazla alt sınıf Hintli kıt-

lık yüzünden hayatını kaybetmişti.

Kraliçe Victoria,

1876 yılında hu-

kuki olarak Hin-

distan İmparato-

riçesi sayılmıştır.

Bu tarih, Hindis-

tan'ın resmi ola-

rak İngiliz derin

devleti himayesi

altına alınışını

belgelemektedir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin dev-

letinin güdümün-

deki İngiliz Doğu

Hindistan Şirke-

ti'nin Hindis-

tan'daki faaliyet-

leri boyunca, alt

sınıf olarak sayı-

lan 6 milyondan

fazla Hintli, kıtlık

yüzünden haya-

tını kaybetmiştir.

İngiliz derin devletinin hakimiyeti, Hindistan'da bu tarihlerden

sonra daha da güçlendi. İngiltere'nin en iyi kurumlarında yetişen ki-

şiler, Hindistan'da idari pozisyonlara ve toplumu yönlendirecek basın

ve hukuk gibi önemli pozisyonlara getirildiler. İngiliz derin devleti,

sadece ülkenin genelinde değil, prensliklerin de tümünde hakimiyet sa-

hibi olduğu için her yere nüfuz edebildi. Her prensin yanına bir İngi-

liz komiser atandı. Söz konusu komiserlerin, prensleri kontrol altına

alan, denetleyen kişiler olduğu herkes tarafından biliniyordu. Ülkenin

askeri özgürlüğü yoktu; içte olduğu gibi dış politikada da hiçbir ba-

ğımsızlığı bulunmuyordu. İngiliz hakimiyeti ile birlikte Hindistan'a

ait her şey İngiliz derin devletinin idaresi altına girmişti.

(Yukarıda) 1765-1805 yılları arasında Hindistan'da,

İngiliz Doğu Hindistan Şirketi'nin hakim olduğu

yerler, pembe renk ile gösterimiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Aşağıda) 1837-1857 yılları arasında Hindistan'da, İngiliz

Doğu Hindistan Şirketi'nin hakim olduğu yerler, pembe

renk ile gösterilmiştir. Bu bölgeler, İngiliz hakimiyet böl-

geleri olarak tanımlanmıştır.

Görülebildiği gibi İngiliz derin devleti, yaklaşık bir yüzyıl

içinde, bütün Hindistan'a hakim olmuştur. Dikkat edilirse

hakimiyet bölgeleri, genellikle Hindistan'ın ticaret yol-

ları, metropolleri, kıyı kesimleri ve sınır bölgeleridir.

Afyon ticaretinin de, İngiliz derin

devletinin etkisiyle geliştiği ve Hindistan

üzerinden en önemli sömürü kaynakla-

rından biri haline getirildiği bilinmekte-

dir. İngiltere'nin Hindistan'ı işgalinde ta-

nınan bir figür olan Robert Clive, 1765

yılına kadar dünyanın afyon yetiştiricili-

ği bakımından en zengin arazilerini tam

olarak kontrolü altına aldı.¹⁶ Bölgeye ha-

kim olan ırkçı ve ürkütücü tabloya, iler-

leyen yıllarda artık uyuşturucu ticareti de

eklenmişti. İngiliz derin devleti, iyi bir

pazar olduğunu düşündüğü Hindis-

tan'da da idareyi ele alarak, halk arasın-

da ayrılık çıkararak, ırkçılığı önemli bir

koz olarak kullanarak, ülkenin kaynakla-

rını ele geçirerek ve uyuşturucu trafiğini

kontrol altına alarak hakimiyet kurabil-

mişti.

Hindistan, o tarihten itibaren İngi-

liz derin devletinin pek çok propaganda

projesini yürüttüğü bir ana üs haline gel-

miştir. Bu projenin en önemli idari mer-

cii ise, İngiliz Doğu Hindistan Şirketi ol-

muştur. Dünyayı idare etmek adına ku-

rulacak olan tüm gizli derneklerin ana

karargahı olan bu şirket, İngiliz derin

devletinin 19. yüzyıldan itibaren dünya-

ya hakimiyetinin temel adımını oluştur-

maktadır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devletinin Hin-

distan hakimiyeti sonrasında

Hintli yerliler, bölgede yaşa-

yan İngilizlerin kölesi konu-

muna gelmişlerdir.

O dönemlerde Hintliler

için Hindistan'da ya-

şam, zengin İngilizlere

hizmet etmek anlamına

gelmektedir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devletinin

sembolü olan filler, Hin-

distan'da, İngiliz ailelere

hizmet etmek için yoğun

olarak kullanılmıştır.

Kraliyet Akademisi (Royal Society)

1660 yılında, İngiltere'nin kanlı bir iç

savaştan çıkmasının hemen ardından ol-

dukça karışık bir restorasyon dönemi baş-

lamıştır. Kraliyet Bilimler Akademisi'nin

(Royal Society) kuruluşu bu döneme

rastlamaktadır. Kral 2. Charles, deney-

sel fiziğe merakı nedeniyle Kraliyet

Akademisi'nin kuruluşunu teşvik

etmiştir. Kraliyet Akademisi,

daha önceki bölümlerden

hatırlayacağımız gibi, Dar-

win'in "bulldog'u" olarak

anılan Thomas Huxley'in

üye olduğu bir kurumdur

"Darwin'in bulldog'u"

ve Huxley Darwinizmi

olarak tanınan Thomas

yaygınlaştırmaya destek ol-

Huxley ve üyesi ol-

duğu Kraliyet Akade-

makla görevlendirilmiştir. Yi-

misi'nin arması.

ne başta da belirttiğimiz gibi bu

kurumun temel hedefi, mümkün olan en etkili

yöntemlerle dinsizliği yaygınlaştırabilmektir. Darwinizmin yaygınlaştırıl-

ması da bu yöntemlerden biridir.

Kraliyet Akademisi'nin başlangıcı, Londra'da, "doğa felsefesi" prob-

lemlerini tartışmak üzere bir araya gelen bilim adamlarının 1645'ten iti-

baren "Invisible College" (Görünmez Okul) adıyla düzenledikleri gizli ve

gayri resmi toplantılardır. Cromwell'in iktidarı döneminde, Operatif Ma-

son Locaları'na üye olarak kabul edilmiş bilim adamları, ateist Mason lo-

calarının gizli toplantılarına katılıyor ve birbirlerini tanıma fırsatını elde

ediyorlardı. (Operatif Mason Locaları, Ortaçağ'da katedralleri, sarayları,

şatoları inşa eden mason localarıdır)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

"Görünmez Okul" bu kişiler tarafından kurulmuştu. İngiliz filozof

Sir Francis Bacon'un düşüncelerinin etkisinde Gül Haç Kardeşliği (16.

yüzyılda Avrupa'da kurulan gizli bir örgüt) tarafından kurulan bu örgüt,

sonradan Kraliyet Akademisi'ne dönüştürülecekti.

Kraliyet Akademisi'nin, döneminde bilinen bir homoseksüel olan Sir

Francis Bacon'un, yine homoseksüel olan kişileri seçmesiyle oluşturuldu-

ğu ve 17. yüzyılın homoseksüellerini barındıran bir kurum olduğu bilin-

mektedir.¹⁷Bu, günümüz Kraliyet Akademisi tarafından fazla dile getiril-

mese de, durumun böyle olduğu tarihi kaynaklar tarafından sıklıkla doğ-

Kraliyet Akade-

misi, "Invisible

College" adıyla

düzenlenen

gizli ve gayri

resmi toplantı-

larla şekillen-

miştir. Yanda

bu okulun tem-

sili çizimi görül-

mektedir.

rulanmaktadır. Yine Kraliyet Akademisi'nin ku-

rucularından bir rahip olan Dr. John Wilkins'in

de homoseksüel olduğu belirtilmektedir. Ho-

moseksüel rahip Dr. Wilkins, kendi evinde ve

Wadham Koleji'nde (Wadham Koleji, Oxford

Üniversitesi'ne bağlı fakültelerden bir tanesidir)

ilk toplantıları yapmış, Kraliyet Akademisi'nin

zeminini oluşturmuştur. Bir başka kurucu olan

Sir Robert Moray de, İskoçyalı bir homoseksü-

eldir. Kurumun ilk üyelerinden olan ve daha

sonraları Kraliyet Akademisi'nin başkanlığına

getirilecek olan Robert Boyle de, İrlanda'da doğ-

muş bir homoseksüeldir.¹⁸

Yakın zamanda Kraliyet Akademisi tara-

fından Cambridge Üniversitesi'nden Doçent

Dr. Bruno Perreau'ya, "What's a family? Social

Work and Gay Adoption in France and in the

United Kingdom" (Aile nedir? Fransa ve İngil-

(Üstte) Homoseksüel rahip

tere'de sosyal hizmet ve homoseksüellerin evlat

John Wilkins

edinmesi) isimli çalışması nedeniyle verilen

(Altta) Kraliyet Akademi-

si'nin başkanlarından homo-

ödül de, kurumun benzer düşüncelere hala des-

seksüel Robert Boyle.

tek verdiğini doğrulamaktadır.¹⁹

Kraliyet Akademisi'nin şekillenmesinde, Oxford'daki Wadham Ko-

leji'nde 1648'lerde gerçekleşen toplantılar oldukça etkili olmuştur. Söz ko-

nusu cemiyetin de bilimsellik kisvesi altında kurulmasının en önemli se-

bebi, evrim fikrinin şekillenmesine yardımcı olmasıdır. 1800'lerde resmi

anlamda geliştirilecek olan evrim safsatasının çıkış noktası, bu gizli vakıf

ve yapılanmalar olmuştur. Gizli örgütlenmeler halinde, doğa felsefesinin

tartışılmasıyla başlatılan bu hareket, aslında bilim adına bir aldatmacayı

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Akademi'nin ilk top-

lantılarının yapıldığı

Wadham Koleji

üretmek amacını taşımaktadır. Bunun başlangıcı da, söz konusu görün-

mez okullar olmuş ve ardından bu okullar, adı geçen homoseksüel yöne-

ticilerin kontrolünde Kraliyet Akademisi adı altında kurumlaşmıştır.

1703'te Kraliyet Akademisi'nin başkanı seçilmiş ve 1727'deki ölü-

müne kadar derneğin başkanlığını yürütmüş olan Isaac Newton'un me-

kanik evren anlayışı, Kraliyet Akademisi'nin din dışı felsefesini geliştir-

mesinde kullanılmıştır. Kraliyet Akademisi'nin tüm üyeleri, hem kitabı-

nı yayınlamadan önce hem de yayınladıktan sonra Darwin'e büyük des-

tek vermiş ve katkılarda bulunmuşlardır.

Günümüzde, derin devlet faaliyetlerine destekçi olan kurumlardan

sayılan Chatham House'un ilk temelleri Kraliyet Akademisi adıyla atıl-

mıştır. İngiliz derin devletinin istihbarat ve faaliyetleri için yararlandığı

ve kullandığı Chatham House ve diğer kurumlara, daha sonraki bölüm-

lerde yer verilecektir.

Yuvarlak Masa (Round Table)

İngiliz siyasetçi Cecil Rhodes, daha önce de tanıttığımız gibi, Anglo-

sakson ırkının dünyaya hakim olmasını isteyen homoseksüel ve ırkçı bir

kişilikti. Bu ırkın büyümek ve tüm dünyaya hakim olmak için var olma-

sını istiyordu. Son vasiyetinde şunları söylemişti:

İddia ediyorum ki, bizler dünyadaki en iyi ırkız. Bu nedenle de

dünyada ne kadar çok yer işgal edersek, bu insan ırkı için o kadar

iyidir. İddia ediyorum ki, topraklarımıza kattığımız her bir arşın

daha fazla İngiliz ırkının doğmasına sebep olacaktır. Aksi takdir-

de, bu ırk hiç meydana gelemezdi.²⁰

Rhodes, Anglosakson ırkının hakimiyetini istiyor ve bunun için de

dünya genelinde çeşitli toprakların işgal edilmesi gerektiğini düşünüyor-

du. İngiltere tarafından yönetilecek bir dünya devletini oluşturmak için

de Yuvarlak Masa hareketinin oluşmasını istiyordu. Rhodes, Güney Af-

İngiliz bir ırkçı olan Cecil Rhodes, Anglosakson ırkının dünya

hakimiyeti için Yuvarlak Masa hareketinin oluşmasını istiyordu.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Tüm Afrika'yı ayakları altına al-

mış şekilde resmedilen Cecil

Rhodes, İngiliz derin devletinin

Afrika'ya yönelik planlarını uy-

gulamaya koyan kişiydi.

rika'da görevlendirilmiş bir siyasetçiydi. Güney Afrika'daki siyahilerin

elindeki toprakları zorla alma ve o bölgelerde acımasızca hakimiyet kur-

ma eylemlerini gerçekleştiren şahsiyetti. Bunu sağlamak için bölgede, özel-

likle bir kabileyi diğerine karşı kışkırtma eylemleri başlatmış ve çeşitli

ayaklanmaların öncüsü olmuştur. Bu ayaklanmalar sonrasında Güney Af-

rika'nın kontrolünün tamamen İngiltere'nin eline geçmesini sağlamıştır.

İngiliz sömürgelerinin ele alındığı bölümde Rhodes'un uygulamalarına

detaylı olarak yer verilecektir. Rhodes'un zalim uygulamalarının en

net özeti şu sözleri olmuştur: "Toprağı, zencilere tercih ede-

rim."²¹

Vasiyetinde Rhodes'un Afrika ve Anglosakson ırkı için söy-

lediği diğer ifadeleri şu şekildedir:

Afrika hala bizim için hazır olarak yatıyor, orayı almak bizim

görevimiz. Daha fazla toprak elde etmek için her türlü fırsatı

değerlendirmek bizim görevimiz ve şu düşünceyi sürekli olarak

canlı tutmamız gerekir: Daha fazla toprak daha fazla Anglo-

sakson ırkı demektir, ki bu ırk, dünyanın sahip olduğu en in-

sani, en onurlu ırktır.²²

Böylesine korkunç bir ırkçı zihniyet, dönemin İngiltere de-

rin devletinin temel zihniyetini temsil ediyordu. Aynı dönem-

de Amerika'nın askeri yollarla kesin olarak ele geçirilemediği-

nin anlaşılması, derin devletin ırk silahını daha çok ön plana çı-

karmasına sebep olacaktı. İngiliz derin devleti, kendi ırkını ön-

cü kılabilmek için bu tarihten sonra öjeni politikalarına ağırlık

verdi (Öjeni: Sakat ve hastaların ayıklanması ve sağlıklı bireyle-

rin çoğaltılması yoluyla bir insan ırkının "ıslah edilmesi" anla-

mına gelen kavram). Bu politikayı ayakta tutacak olan ise, Ce-

cil Rhodes ve Lord Alfred Milner'ın Yuvarlak Masa (Round

Table) hareketi olacaktı.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devleti, Afrika'yı

zengin yeraltı kaynakları için he-

deflediğini itiraf etmiş, Rhodes

bu amaçla acımasız eylemler

gerçekleştirmişti. Rhodes'un bir

toplantı salonunda temsili resmi.

Yuvarlak Masa hareketinin

meydana getirdiği "Öjeni Top-

lumu", sakat ve yaşlıların eli-

mine edilmesi fikrine dayanı-

yordu. Afrika'da

gerçekleştirilen korkunç ey-

lemler, kendini üstün ırk gö-

ren İngiliz derin devletinin acı-

masızlığını gösteriyordu.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devleti-

nin emperyalizm fik-

rinin nasıl bir acıma-

sızlık getirdiği,

özellikle Afrika'da

yaşanan zulüm ile

çok iyi anlaşılmakta-

dır. Korkunç yön-

temlerle uygulanan

sömürgecilik ve kö-

lelik, bugün farklı

isimler altında hala

sürmektedir.

Yuvarlak Masa hareketi, 1880'lerde ve 90'larda "öjeni" toplumu mey-

dana getirdi. Öjeni toplumunun hedefi, "aşağı ırk olarak görülen insanla-

rın ıslah edilmesi, yani bir şekilde toplumdan elenmesi" gibi hastalıklı bir

mantığa dayanıyordu. Bu korkunç sosyal Darwinist zihniyet, evrim fikri-

nin Darwin'den çok önce, bu derneklerde geliştirilmesiyle köklü şekilde

yer bulmuş ve Darwin'den sonra ise açık bir politika şeklinde uygulan-

mıştır. Darwin'in de bu derneklerde ortaya çıkarılan bir mühendislik ça-

lışması olduğunu tekrar hatırlatmak gerekir. İngiltere'de öjeni vahşetinin

öncüsünün, Darwin'in kuzeni Francis Galton olduğunu da burada hatır-

latalım. Darwin'in oğlu Leonard Darwin ise öjeni sapkınlığının İngilte-

re'deki savunucularından ve uygulayıcılarındandı. Ayrıca Winston Churc-

hill de öjeni hareketine destek verenler arasındaydı.

Bu kişilere göre asıl ırk, İngilizlerin temsil ettiği Anglosakson ırktır;

onun dışındakiler ise bir şekilde elenmelidir. Bu uğurda yapılan uygula-

malar sırasında, kökleri büyük ölçüde İngiliz İmparatorluğuna dayanan

Amerika da, Anglosakson dünya devletine dahil edilmeli, eyaletlerdeki

mal varlıkları İngiltere tarafından kontrol edilmelidir.²³

Yuvarlak Masa yöneticileri, söz konusu hedefin gerçekleşebilmesi

için, ülkelere ait tüm üretim malzemelerini, tüm finans sektörünü ve bi-

lim kurumlarını ele geçirmeleri gerektiğini düşünmüşlerdir. Hedef, bir

nevi "polis devleti" gibi özel bir yapı kurarak bu yapının dünyada üstün

ırkı hakim kılması ve dünyadaki diğer ırkları yok ederek, kalanları da sö-

mürgeleştirerek tek bir dünya devleti elde edilmesidir.

Cecil Rhodes'un Yuvarlak Masa hareketi, temelde Güney Afrika'yı

imparatorluk ağının merkezi olarak görmüş ve orada konumlanmıştır.

Güney Afrika'da şekillenen ve korkunç katliamlara sebep olan apartheid

(aşırı ırkçılık) rejimi, bu kişinin korkunç ırkçı politikalarının bir sonucu-

dur.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Güney Afrika'yı kana bulayan aşırı

ırkçılık (apartheid) rejimi, Cecil Rho-

des'un Güney Afrika'daki korkunç

ırkçı uygulamalarının bir sonucudur.

Yuvarlak Masa'nın kuruluşunu gerçekleştiren Illuminati yapılanma-

ları daha sonra Bilderberg Group, the Royal Institute of International Af-

fairs yani diğer adıyla Chatham House, CFR, The Trilateral Komisyon ve

Roma Kulübü gibi derneklerin de kuruluşuna öncü olmuştur. Bu der-

nekler, İngiliz derin devletinin desteğini alan ve özellikle uluslararası faa-

liyetleri gerçekleştirmek üzere organize olmuş derneklerdir. (Illuminati:

1 Mayıs 1776'da kurulmuş olan; zihin kontrolü uygulayarak, hükümetle-

ri ve kuruluşları ele geçirerek Yeni Dünya Düzeni'ni sağlamak amacıyla

hareket ettiği iddia edilen, monarşileri yıkmayı, dini inançları yok etme-

yi, ulus devletleri ve vatanseverliği sonlandırarak sosyal düzeni alt üst et-

meyi planladığı öne sürülen gizli yapılanmadır.)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

#RhodesMustFall

(Rhodes Yıkılmalı)

9 Mart 2015 tarihinde,

Cape Town Üniversitesi

bahçesinde bulunan

Cecil Rhodes heykelinin

yıkılması için başlatılan

protesto eylemleri,

dünya çapında büyük

bir destek gördü. 9 Ni-

san 2015 tarihinde üni-

versite konseyinin ka-

rarı ile heykel yıkılarak

kaldırıldı.

Bu eylem, Güney Afrika

halkının, Cecil Rhodes

ve onun temsil ettiği

İngiliz derin devletine

yönelik öfkesini temsil

etmektedir. Geçmişte

yaşanan ırkçı eylemler,

Güney Afrika halkının

hala zihnindedir. Bu

sapkın zihniyetin etki-

leri ise, ırkçılığı canlı

tutmak isteyen çeşitli

kesimler içinde hala gö-

rülmektedir.

300'ler Komitesi (Committee of 300)

1727 tarihinde kurulan 300'ler Komitesi veya diğer adıyla Olimpos,

Yuvarlak Masa da dahil olmak üzere derin devlet adına hareket eden tüm

gizli örgütlerin ana karargahı konumundadır. Şu an her ne kadar Ameri-

ka ağırlıklı faaliyet yapsa da İngiliz aristokratları tarafından kurulmuştur.

Bu kurumun özellikle politikayı, ticareti, banka sistemlerini, medyayı ve

askeri sistemi organize ettiği bilinmektedir. Chatham House, CFR, Bil-

derberg Grubu, Trilateral Komisyon, Masonlar, Gül-Haç Kardeşliği, Ro-

ma Kulübü, RAND Corporation, PNAC (The Project for the New Ame-

rican Century - Washington merkezli yeni-muhafazakar görüşlü think-

tank), 13'ler Kraliyet Konseyi gibi dünyada pek çok olaya yön vermekte

olan komite ve vakıfların genel olarak yönetimi ve kontrolü, uzun zaman

varlığı gizli tutulmuş olan 300'ler Komitesi'ne bağlıdır. Komite, merkez

bankaları gibi büyük finansal kurumları ve hükümetleri denetim altında

tutabilmek için Yuvarlak Masa gruplarının tümünü, düşünce kuruluşla-

rını ve pek çok gizli kurumu içine alan bir ağ kullanmaktadır.²⁴

Chatham House, Bilderberg Group, CFR gibi gü-

nümüzde dünyada pek çok olaya yön vermekte

olan komite ve vakıfların yönetimi, gizli bir ya-

pılanma olan 300'ler Komitesi'ne bağlıdır. Komi-

te'nin kökeni ise İngiliz Doğu Hindistan Şirke-

ti'ne dayanmaktadır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

George H. W. Bush da dahil olmak üzere pek çok ABD başkanının

Chatham House'un etkisi altında kararlar aldığı bilinmektedir. Bu kurum

da talimatlarını 300'ler Komitesi'nin yüksek yönetim halkası olan Olim-

pos'tan almaktadır.²⁵ Olimpos ismi, söz konusu grubun kendilerini sözde

Olimpos tanrıları kadar güçlü saymalarından ileri gelen sembolik bir isim-

dir ve komitenin kendisini ne kadar yüceltip güçlü gördüğünün de bir ifa-

desidir.²⁶ 1991 yılındaki Körfez Savaşı'nda, 300'ler Komitesi kararları doğ-

rultusunda, Amerikan Silahlı Kuvvetleri'nin, Kuveyt'i İngiliz kontrolü al-

tına getirmek amacıyla kullanıldığı artık bir sır değildir.²⁷

Eski istihbaratçı Dr. John Coleman'ın yaptığı araştırmalara göre

300'ler Komitesi, İngiltere'nin en eski kuruluşu İngiliz Doğu Hindistan Şir-

keti ile doğrudan bağlantılıdır. Doğu Hindistan Şirketi'nin bir çok üst dü-

zey yöneticisinin komünist olduğu bilinmelidir. Daha önce detaylarını

anlattığımız gibi Hindistan'da İngiliz Doğu Hindistan Şirketi'nin önayak

olmasıyla geliştirilen afyon ticareti, önce şirketin kendisinin, ardından da

onun bünyesinde kurulan 300'ler Komitesi'nin oldukça güçlenmesine se-

bep olmuştur. Parayla güçlenen bu kurum, giderek dünyayı yönetmeye

başlamıştır.

Gerek İngiliz Doğu Hindistan Şirketi, gerekse onun izinden gelen

300'ler Komitesi'nin derin devlet kökenli liderlerinin genel olarak Hristi-

yanlık, Müslümanlık, Musevilik gibi tüm hak dinlere karşı nefret göster-

dikleri bilinmektedir. Illuminati, özellikle bu amaç için kurulmuş bir giz-

li yapılanmadır. Illuminati'nin kurucularından Adam Weishaupt'un 1 Ma-

yıs 1776'da yaptığı şu açıklama, söz konusu derin devlet kurumlarının po-

litikalarını anlamak bakımından önem taşır:

Sırrımız şudur: Eğer dinleri yok edeceksek kendimizi tam dindar gös-

termeliyiz. Unutmayın ki, amaca bizi ulaştıran her yol mübahtır ve

iyi insanlar kötülerin yaptıkları gibi amaçlarına ulaşmak için her yo-

lu denemelidirler. Bunu yapmanın tek yolu gizli bir cemaat olarak ça-

Yandaki çizim, İngil-

tere'nin liderliğinde

bir dünya düzeni pla-

nını temsil etmekte-

dir. Plana göre diğer

devletler, İngilte-

re'nin sömürgesi ola-

rak var olacaklardır.

lışmak, sessizlik içinde devlet yönetimlerini ele geçirmek ve onların

olanaklarını kendi amaçlarımız için kullanmaktır. Bu, düzenin ama-

cı Hristiyanlık ve tüm dinlerin yok edilmesi ve tüm sivil hükümetle-

rin devrilmesidir.²⁸

Bu fikir sistemi ile ortaya çıkan İngiliz derin devlet kurumları, ger-

çekten de amaçlarını bu yönde geliştirmişlerdir. Kuruldukları dönemden

bu yana hedefleri, özellikle tüm İbrahimi dinlerin toplum içinde etkisini

yitirmesini sağlamak ve çeşitli darbelerle sivil hükümetleri ortadan kaldı-

rıp, kendilerine bağlı hükümetler dizayn etmek olmuştur. İngiliz bir Ha-

sidik Musevi ve aynı zamanda Siyonist hareketin Amerika'daki liderle-

rinden olan gazeteci Jacob de Haas, dünyayı üç yüz insanın yönettiğini,

hatta bunların Wilson gibi Amerikan başkanlarını seçtiklerini ve bu in-

sanların Paris Milletler Cemiyeti toplantısına kimlerin eşlik edeceğini bi-

le belirlediklerini açıklamaktadır.²⁹

Alman devlet adamı Walther Rathenau, 24 Aralık 1921 tarihinde ba-

sılan makalesinin bir bölümünde şunları söylemiştir:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Birbirini tanıyan sadece üç yüz adam Avrupa'yı idare etmektedir. Bu

adamlar haleflerini kendi çevrelerinden seçerler. Bu adamların, tas-

vip etmedikleri her devleti yok edecek araçları bulunmaktadır.³⁰

Bu açıklamaları nedeniyle Jacob de Haas da, Walther Rathenau da,

esrarengiz suikastlarla öldürülmüşlerdir…

300'ler Komitesi'nin de, tıpkı Yuvarlak Masa ve İngiliz derin devle-

tinin etkisindeki diğer komitelerde olduğu gibi İngiliz ırk üstünlüğü kav-

ramına uygun olarak hareket ettiğini burada hatırlamak gerekmektedir.

Onlar için daha küçük bir dünya, idaresi daha kolay bir dünyadır. Onla-

ra göre dünyanın kaynakları değerlidir; ama bunlar "gereksiz" halk top-

lulukları tarafından sürekli olarak tüketilmektedir. Bu kişiler kendi ırkla-

rının mutlak varlığını, bu sözde "sorun" için tek çözüm olarak görmekte-

dirler. İngiliz derin devletinin gizli kurumlarının hedeflerini ise Dr. John

Coleman şu şekilde açıklamıştır:

İncil'in Yaratılış Bab'ında belirtilen "üre ve dünyayı fethet" emri an-

cak uzun vadeli işlerin güvencesi olan endüstriyel iş pazarının yok

edilmesiyle durdurulabilir. Bunu gerçekleştirmenin yolu Hristiyanlı-

ğa saldırmak, yavaşça endüstriyel ülkeleri çökertmek, 300'ler Komite-

si'nce gereksiz görülen ve "nüfus fazlalığı" oluşturan yüz milyonlarca

insanın imha edilmeleri ve Komite'nin küresel planına karşı çıkan her

liderin ortadan kaldırılmasından geçmektedir.³¹

Bu hedefi gerçekleştirebilmek için 300'ler Komitesi, İngiliz derin dev-

letine bağlı tüm kurumların yaptığı gibi kendisine bir yayılma ve genişle-

me politikası belirlemiştir. Bu politikaya uygun olarak yapılması gere-

kenler vardır. 300'ler Komitesi'nin ileriye dönük planları, örgütün kurul-

duğu günden bu yana canlıdır ve çeşitli aşamalarla safha safha hayata ge-

çirilmektedir. Bu aşamalar şöyle özetlenebilir:

* Güçsüz devletleri sömüren bir para politikasıyla ortaya çıkan ve

finansal güçle yükselen 300'ler Komitesi, ilk olarak tüm dinlerin

ve para politikalarının tek elden yönetildiği bir dünya düzenini ar-

zulamaktadır. Bu, İngiltere'nin başı çektiği ve İngiltere'nin hakim

olduğu bir dünya düzeni olmalıdır. Bunun için ilk olarak dinlerin

kontrol altına alınması gerektiğine inanılmaktadır. 1700'lerde

planlarını Hristiyanlık üzerine yapmış olan derin devlet temsilci-

leri, 1920'lerden itibaren bütün kiliselerin bir araya toplandığı bir

düzeni kurgulamaya başlamışlardır. Böylelikle din ve inançları tü-

müyle ve bir anda reddetmeyecek ve tepkilere maruz kalmayacak

ama tüm din ve inançları tek elden kontrol edebileceklerdir. Şu be-

lirtilmelidir ki, söz konusu tek kilise, herhangi bir dinin temsilci-

si olmayan, tamamen kurgulanmış bir sahte dinin sahte kilisesi

olacaktır.

* Bağımsız devletlerin yönetimini ele geçirebilmek, onların sosyal

sistemlerini ele geçirmekle mümkün olabilmektedir. Bunun için

sadece liderlerin değil halkların da kontrol altına alınması şarttır.

300'ler Komitesi, bunu sağlayabilmek için özellikle hedeflediği ül-

keler içinde tüm ulusal, milliyetçi düşünceleri ortadan kaldıracak

bir strateji belirlemiştir. Milliyetçi değerler ortadan kalktığında,

halkın uğruna mücadele edebileceği hiçbir şey kalmamış olacak ve

liderlerin kontrol altına alınmasıyla bu halklar zaten kolaylıkla hi-

maye altına girebilecektir. Bugün, Irak gibi ülkelerde uygulanan

usül tam olarak bu olmuştur.

* Homoseksüelliği yaygınlaştırarak insanlar arasında kabul edilir

hale getirmek önemli bir hedeftir. Bunun için ünlü şarkıcıların

konserlerinde, Talk Show'larda, maçlarda seyircilerin önünde ya-

pılan homoseksüel törenleri; moda, yemek, yarışma programla-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

rında homoseksüellerin ön plana çıkarılması; rahip ve imam gö-

rümündeki homoseksüellerin yüceltilmesi; film ve dizi filmlerde

homoseksüelliğin makul hatta özenilir bir yaşam şekli olarak gös-

terilmesi; basın-yayın yoluyla toplumda homoseksüelliğin redde-

dilemez bir "gerçek" olduğu aldatmacasının empoze edilmesi söz

konusu derin devlet komitesinin başlıca görevlerinden biri haline

gelmiştir. Homoseksüelliği dini ve ahlaki değerlerden dolayı ka-

bul etmeyenlerin toplumdan dışlanması, kitle çalışmalarıyla on-

ların susturulması ve bu toplum mühendisliğini kullanarak söz

konusu sapkınlığın dünyanın her yerinde adeta meşru hale geti-

rilmesi yıllardır sistemli olarak kurgulanmaktadır. Okullarda bu

propaganda yoğun olarak yapılmaktadır. Okul kulüplerinde ho-

moseksüellere ayrıcalık tanınması, okullarda homoseksüelliği hoş

karşılamayan öğrencilerin sosyal çevrelerinden ve okullarından

dışlanması aynı mühendislik çalışmasının bir parçasıdır.

İngiltere'yi dün-

yanın hakimi ha-

line getirme

planı, yıllarca çi-

zimlerin konusu

olmuştur. İngiliz

derin devleti, bu

planın altyapı-

sını kurgulamış,

kitleleri ken-

dince buna hazır

hale getirmiştir.

* Piyasalarda uyuşturucu maddeleri artırmak, bu maddeleri yasal

hale getirmek ve toplum içinde dejenerasyonun kapsamını artır-

mak söz konusu komitenin hedefleri arasındadır. Aile kurumu, de-

jenere edilmesi gereken en önemli kurum olarak görülmektedir.

Çünkü aile değerlerini kaybetmiş toplumların çöküşe daha hızlı şe-

kilde gittikleri aşikardır. Gençleri ümitsiz, amaçsız hale getirmek

planın en önemli parçasıdır. İşsizliğin bunu körükleyeceği düşü-

nülmüş ve 300'ler Komitesi de, Roma Kulübü idarecileri de işsiz-

liğin artmasıyla isteksiz bir gençliğin gitgide batağa sürüklenece-

ğini planlamışlardır. Bu konumdaki genç neslin uyuşturucu ve

dejenerasyona daha fazla meyledeceği ve aile kurumunun tüm

bunların sonucunda yıkılacağı hesaplanmıştır. Şu unutulmamalı-

dır ki, aile kurumlarının yıkılıp yok edilmesi komünist toplumla-

rının öncelikli ve en önemli özlemidir. 300'ler Komitesi'nin ko-

münist-sosyalist liderlerinin öncelikle aile kurumlarını hedefle-

mesi bu nedenle sürpriz olmamaktadır.

* Özellikle büyük şehirlerde nüfus artışını durdurmak için çeşitli

tedbirler almak yine Komite'nin diğer hedeflerindendir. Bu ted-

birlere Pol Pot ve Stalin döneminde gerçekleştirilen soykırım yön-

temleri de dahildir. Pol Pot rejiminin soykırım planlarının teme-

linin, Amerikan Dışişleri Bakanlığı'nda yüksek bir pozisyonda olan

Roma Kulübü üyesi Thomas Enders tarafından atıldığını da bu-

rada belirtmek gerekmektedir. 300'ler Komitesi'nin Kamboç-

ya'daki soykırımdan sorumlu kişileri yargı sürecine dahil etmeme

çabaları da düşündürücüdür.³²

* Komite'ye yararı olacak başlıklar dışında tüm bilimsel araştır-

malar durdurulmuştur. Bu konu, özellikle evrim teorisi ile ilişki-

li olarak dikkate alınmalıdır. Keza, bilimsel deliller her yönden ev-

rim teorisinin geçersizliğini ispat etmektedir. Oysa evrim, daha

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Pol Pot rejiminin soy-

kırım planlarının te-

meli, İngiltere Dışiş-

leri Bakanlığı'nda

yüksek bir pozis-

yonda olan Roma Ku-

lübü üyesi Thomas

Enders tarafından

atılmıştır.

Tuol Sleng Hapishanesi, Kızıl Kmerlerin elinden alınıp Soykı-

rım Müzesi haline gelmiştir. Aşağıda görülen ve o dönemde

kullanılan işkence aleti, bu müzede sergilenmektedir.

önce de belirttiğimiz gibi, İngiliz derin devletinin bir

planı olarak bu komite ve kurumlarda geliştirilmiş

bir safsatadır. Dolayısıyla onlar için evrimi çürütecek

herhangi bir delillin ortaya çıkarılmaması, okullarda

okutulmaması, gündeme getirilmemesi çok önemli-

dir. Bu uğurda, bulunan 700 milyondan fazla fosil

sürekli olarak kamuoyundan saklanmaktadır. Çün-

kü bu fosillerin hiçbir değişime uğramamış, yani ev-

rim geçirmemiş canlılara ait olduğu açıktır ve yer-

yüzünde Darwinistlerin iddia ettiği şekilde değişime

uğramış bir canlı kalıntısı yoktur. Ayrıca moleküler

düzeyde evrim çok ciddi bir açmaz içinde olduğun-

dan, bu konudaki bilimsel gelişmeler de sadece ev-

rimle ilişkilendirilerek dile getirilmekte, sanki evri-

min bir deliliymiş gibi sunulmaktadır. Oysa tek bir

proteinin evrimcilerin iddia ettiği şekilde nasıl ken-

di kendine meydana gelebildiği hala açıklanama-

mıştır. Açıklanmasına da imkan yoktur; çünkü, bir

proteinin oluşması için 100 ayrı proteinin var olma-

sı ve bu üretim işleminde yer alması gerekmektedir.

Bu açmaz, evrimi yok eden en önemli delillerdendir.

Dolayısıyla evrim çökmüş bir teori olmasına rağmen

ayakta tutulmaya çalışılmaktadır. Şu durumda, top-

lum mühendisliğinin, özellikle bilimsel olarak çök-

müş evrim teorisini korumak amacıyla yoğun ola-

rak uygulandığı bilinmelidir. Şu anda okullara, üni-

versitelere, akademik kürsülere, basına, bilimsel eser-

lere ve yayınlara, hatta devletlere hakim olan Darwi-

nist diktatörlük tümüyle 300'ler Komitesi ve onun

yan kuruluşlarına aittir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Sürekli karışımıza çıkan

sahte çizimlerle İngiliz

derin devleti, bilinçaltı

telkini ile evrimi redde-

dilemez hale getirmeye

çalışmaktadır. Oysa ev-

rim, tarihin en büyük

bilim sahtekarlığıdır.

* Nüfus planlaması, daima söz konusu derin devlet kurumlarının

en büyük hedefi olmuştur. 300'ler Komitesi de aynı hedeften yo-

la çıkarak bir strateji belirlemiştir. Bu stratejiye göre gelişmiş ül-

kelerde çıkarılacak kontrollü savaşlarla nüfuslar azaltılacak, fakat

üçüncü dünya ülkelerinde durum daha vahim olacaktır. O ülke-

lerde, tıpkı Thomas Malthus'un ürkütücü nüfus planlaması pro-

jesinde olduğu gibi salgın hastalıklar başlatılacak, Stalin'in uygu-

ladığı açlık politikaları takip edilecek ve böylelikle İngiliz derin

devleti kendince "gereksiz" gördüğü nüfustan kurtulmuş olacak-

tır (Burada hedeflenen söz konusu kişileri tenzih ederiz). Hedef,

2050 yılına kadar, Yuvarlak Masa'nın kurucularının bahsettiği bu

sözde "gereksiz" kalabalıktan kurtulmaktır.

* Çeşitli ülkelerde, teşvik ve ayaklanma yöntemleriyle, çoğunluk-

la basını ve söz konusu ülkelerdeki bazı yancıları kullanarak kriz-

ler çıkarılması bir diğer hedeftir. Krizlerin başlangıç noktaları son

derece basit ve önemsiz olsa da, propaganda yöntemleriyle kısa sü-

re içinde halklar galeyana getirilecek ve önüne geçilemeyen is-

yanlar baş gösterecektir. Bu politika ile ülkelerin kendilerini yö-

netemedikleri algısı oluşturulacak ve o ülkenin mutlaka söz ko-

Ortadoğu ve

Afrika'nın sa-

hip olduğu

ham maddeler,

İngiliz derin

devletinin

kontrolü ve sö-

mürüsü altın-

dadır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

nusu Komite'nin idaresi altına girmesi gerektiği mesajı verilecek-

tir. Bugün Ortadoğu'ya, Güney Amerika'ya, Afrika'ya, bazı Avru-

pa ülkelerine, hatta Amerika'ya bakıldığında bu sinsi sistemin iş-

liyor olduğunu rahatlıkla görebiliriz. Dünya ülkeleri, açık veya

gizli yollarla İngiliz derin devleti tarafından yönetilmektedir ve

söz konusu ülkelerin halkları, bilmedikleri bir güç tarafından far-

kında olmadan idare edilmekte ve duyarsızlaştırılmaktadırlar. Bu-

nun en büyük olumsuz etkisi hem yöneticilere hem de halklara ol-

maktadır.

300'ler Komitesi'nin üyelerinden biri olan İngiliz filozof ve tarihçi

Lord Bertrand Russell, Afrika için kurguladığı bu politikayı şöyle tarif et-

mektedir:

Eğer bir dünya hükümeti sorunsuz işlerse bazı ekonomik koşulların da

yerine getirilmesi gerekecektir. Sanayide çeşitli ham maddelerin öne-

mi büyüktür... İstenmeyen bir mülkiyete, sadece bireysel veya şirket

mülkiyetlerini değil, aynı zamanda ayrı devletleri de eklememiz ge-

rektiğini düşünüyorum. Yokluğunda sanayi faaliyetlerinin mümkün

olmadığı ham maddeler, uluslararası otoriteye ait olmalı ve ayrı ulus-

lara verilmelidir.³³

Russell'ın bahsettiği bu plan günümüzde büyük ölçüde uygulamaya

geçmiştir. Ortadoğu'nun ve özellikle Afrika'nın sahip olduğu ham mad-

deler şu anda ayrı ulusların himayesi altındadır. Bu ayrı ulusları temsil

eden her bir şirket de İngiliz derin devletinin kontrolü altındadır. Afri-

ka'daki ham maddeler, sanayiye muhtaçtır ve bu sanayi olmadan söz ko-

nusu ülke kendi ham maddesini çıkarıp işleyememektedir. Afrika'daki

sistem, özellikle böylesine ilkel ve aciz bırakılmıştır. Bu mekanizma ile

Afrika'nın zengin kaynakları, sürekli olarak İngiliz derin devletinin ida-

resi altında olacaktır.

* 300'ler Komitesi'nde çok sayıda "eğitmen" ve "lider" bulunmak-

tadır. Bunların tek görevi ise olabildiğince çok sayıdaki kitleleri,

ani ve kabul edilemeyecek büyük değişikliklerin "bir anda oldu-

ğuna" ve bu yüzden de kabul edilmeleri gerektiğine inandırmak-

tır.³⁴Ülkelerdeki ayaklanmalar, savaşlar, darbeler hep bu sinsi alış-

tırma politikasının bir sonucudur.

* Ülkeler içinde gerçekleşecek olan isyan, kargaşa ve krizler ise

mutlaka demokrasi adına gerçekleştirilmelidir. "Demokrasiye ka-

vuşacağız" diyerek başlayan Arap Baharı, kendi kendine ve ba-

ğımsız başlamamıştır; bilinçlenen bir halkın bir kıvılcımla hare-

ketlenen ani bir ayaklanması değildir. Arap Baharı, söz konusu

Komite tarafından yıllar öncesinden planlanan Ortadoğu'yu ele

geçirme projesinin bir aşamasıdır. Suriye'nin bugünkü hale gel-

mesi, Irak'ın karışıklıklardan kurtulamaması, Libya, Yemen ve Or-

tadoğu'nun diğer tüm bölgelerinin krizler içinde kaynaması İngi-

liz derin devletinin kurgulu bir planının sonucudur ve bu plan şu

anda tasarlandığı gibi işlemektedir.

* Pek çok terör örgütü ile ilişkiler kurmak; legal devletleri, ba-

ğımsız ulusal hükümetleri bu terör gruplarıyla görüşmelere zor-

lamak da söz konusu Komite'nin görevleri arasındadır. Bunun

için, her zaman olduğu gibi "demokrasi", "insan hakları", "temel

hak ve özgürlükler" gibi kelimeler kullanılır ve bunlar gerçek an-

lamlarından saptırılırlar. Bu durum, ülkemizde çok aleni bir şe-

kilde yaşanmıştır. Hükümetimiz, terör örgütü PKK ile masaya

oturtulmaya çalışılmış, fakat çok geçmeden burada oynanan oyu-

nu fark etmiştir. Hükümetimizin ve Sayın Cumhurbaşkanımız Re-

cep Tayyip Erdoğan'ın duyarlı tavrı neticesinde terör örgütü ile

doğrudan mücadele başlatılmıştır. Ancak bu mücadele, İngiliz de-

rin devletinin planlarına hiç uymadığından, Türkiye sürekli ola-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Ortadoğu'daki doğal kaynakları gösteren harita.

Ortadoğu, tüm kaynaklarına ve zenginliğine rağ-

men, günümüzde bile İngiliz derin devletinin sö-

mürgesi olmaktan kurtulamamıştır.

100

rak Avrupa, özellikle de İngiltere tarafından baskı altına alınmış,

Avrupa Birliği'ne üyelik konusunda Türkiye'ye sürekli olarak teh-

ditler savrulmuştur. Aynı anlarda PKK, doğrudan İngiliz derin

devletinin idaresi altındaki kurumlar ve kişiler tarafından koruma

altına alınmıştır. PKK konusunda oynanan bu oyuna ve bu ko-

nuda derin devlete yardımcı olan yancılar konusuna başka bir bö-

lümde değinilecektir.

ABD, İngiliz Derin Devletinin Farkında mı?

İngiliz liderler çoğu zaman İngiliz derin devletinin politikalarını açık-

ça belirtmekten çekinmemişlerdir. Örneğin İngiltere eski Başbakanı Ben-

jamin Disraeli'ye göre, "seçilmiş hükümetler pek nadiren halklarını yö-

netirler" ve halkın seçtiği kişilerin ipleri çok farklı kişilerin ellerindedir.³⁵

Bu sözler ABD için de geçerlidir. ABD'nin ekonomisinden siyaseti-

ne kadar bütün sistemlerini ele geçirmek de daima 300'ler Komitesi'nin

hedefi olmuştur. Kendisi de 300'ler Komitesi'nin bir üyesi olan Theodo-

re Roosevelt'in şu sözleri, hükümetleri çoğunlukla derin devletlerin idare

ettiğinin itirafı niteliğindedir:

Theodore Roosevelt,

kendisinin de bir par-

çası olduğu derin ya-

pılanmayı çok iyi tanı-

maktadır. Görünen

hükümetlerin ardında

görünmeyen hükü-

metlerin hüküm sür-

düğünü açıkça dile

getirmiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Görünen hükümetin arka planında, halka karşı hiçbir sorumluluğu ve

sadakati olmayan, görünmez bir hükümet hüküm sürmektedir. Bu

görünmez hükümeti devirmek, bozuk iş dünyası ve bozuk siyaset ara-

sındaki bu kutsal olmayan ittifakı lekelemek, günümüz siyasetçileri-

nin ilk önceliğidir.³⁶

Roosevelt'in burada bahsini ettiği, halka dair hiçbir sorumluluğu ol-

mayan derin güç, kuşkusuz ki İngiliz derin devletidir. 300'ler Komite-

si'nin bir üyesi olarak Roosevelt, kendisinin de bir parçası olduğu bu de-

rin yapılanmayı gayet iyi tanımaktadır. Her ne kadar halka karşı "bu gö-

rünmez hükümetin devrilmesi" gerektiğini belirtse de, böyle bir yapılan-

manın mevcut şartlar içinde yıkılmasının güç olduğunu çok iyi bilmek-

tedir.

ABD'nin 28. Başkanı olan Woodrow Wilson'un bu konudaki açıkla-

maları ise şöyledir:

İnsanlar için tasarlanmış hükümet, patronların ve onların işverenle-

rinin, yani özel menfaatlerin eline geçti. Tüm demokrasi formlarının

üzerinde görünmez bir imparatorluk kuruldu.³⁷

Tüm demokrasi formlarının üzerindeki bu görünmez imparatorluk,

kurumlarıyla ve gizliden gizliye hakim kıldığı sinsi politikalarıyla İngiliz

derin devletidir.

Bir suikast ile öldürülen ABD'nin 35. Başkanı John F. Kennedy, İn-

giliz derin devletinin Amerika üzerindeki kontrolünün farkında olan ve

bunu her fırsatta eleştiren bir başkan olmuştur. Bu açık sözlülüğü ve de-

rin devleti ifşa etme çabası, onu ölüme götüren en önemli sebeptir. Ken-

nedy, kendi döneminde, federal rezerv bankacılığını pasifize etme girişi-

miyle de derin devletin dikkatini çekmiştir. Rezerv bankacılığını kendile-

rince büyük emeklerle inşa etmiş olan Komite, bunun kendilerinden ba-

ğımsız olarak elimine edilmesine hiç de razı gelmemiştir.

101

102

Eski istihbaratçı Dr. John Coleman, Kennedy suikastının FBI ve

CIA'in de dahil edildiği bir MI6 operasyonu olduğunu belirtmektedir. Şu

belirtilmelidir ki, İngiliz istihbarat kurumu içinde kuşkusuz önemli gö-

revler yapan gerçek vatanseverler ve dürüst insanlar vardır. Fakat pek çok

devlet başkanı ve istihbarat kurumu gibi İngiliz istihbarat kurumu MI6'nın

da İngiliz derin devletinin etkisinde olduğu unutulmamalıdır.

Coleman, Kennedy suikastı öncesinde başkanın, tüm güvenlik serv-

islerinden ve korumalarından mahrum edildiğini belirtmektedir. Ameri-

kan Silahlı Kuvvetleri'nin, başkanı korumak için yaptığı başvurunun, giz-

li servis tarafından geri çevrildiğini belgelemektedir. Kennedy suikastının

gerçekten de özel bir istihbarat faaliyeti olduğu ve derin devletin yön-

temleriyle gerçekleştirildiği bugün kapsamlı delillerle bilinen bir gerçek-

tir. Bu deliller, İngiltere-ABD ilişkisinin konu alındığı ilerleyen bölümlerde

detaylı olarak incelenecektir.

Burada önemli olan, sisteme muhalif olan devlet başkanlarının ma-

ruz kaldığı dehşet verici durumdur. Kennedy, her fırsatta derin devletin

himayesinden şikayetçi olmuş ve bunu dile getirmiştir. Kennedy'nin 27

Nisan 1961'de, New York Waldrof-Astoria Oteli'nde, Amerikan Gazete

Yayıncıları Derneği'ne hitaben yaptığı konuşmasındaki şu sözleri, derin

devletin legal hükümetlere etkisini göstermek bakımından manidardır:

Gizlilik sözcüğü, özgür ve açık bir toplumda tiksindiricidir. Bizler in-

san olarak doğamız ve tarihimiz gereği gizli topluluklara, gizli ye-

minlere ve gizli işlemlere karşıyızdır. Karşı olduğumuz, dünyayı sar-

mış durumda olan ve öncelikle, kendi etki alanını genişletmek için giz-

li saklı amaçlara dayanan kocaman ve acımasız bir komplodur. Bu

komplo, saldırı yerine içimize sızmaya, seçim yerine hükümeti yık-

maya ve devirmeye, özgür seçme hakkı yerine korkutmaya ve karışık-

lığa dayalı bir komplodur. Bu öyle bir sistemdir ki, muazzam miktar-

da insani ve maddi kaynakları, sıkıca ördüğü askeri, diplomatik, is-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

tihbari, ekonomik, bilimsel ve siyasi operasyonlarla birleştirerek, yük-

sek verimli bir makine haline getirip, emellerine doğru sürükler. Onun

hazırlıkları gizlenir, belli edilmez, yayınlanmaz. Onların hataları gö-

mülür, gazete manşetlerinde göremezsiniz. Onun muhalifleri sustu-

rulur, övülmez. Hiçbir harcamaları sorgulanmaz, hiçbir sırları açığa

çıkmaz

Önemli bir vazife olan Amerikan halkını uyarma ve ay-

dınlatma konusunda sizlerden yardım istiyorum. Sizin yardımınız sa-

yesinde rahatlıkla şunu söyleyebilirim: İnsan doğduğu şekilde olacak-

tır, özgür ve bağımsız.³⁸

Kennedy'nin bu doğru tespitleri, oldukça korkunç bir şekilde karşı-

lık görmüştür. Bu örnek, aslında, derin devleti ifşa etmeye çalışan lider-

lerin nasıl sindirildiğinin açık göstergesidir. Bu yolla pek çok lider kor-

kutulmuş ve kendilerine dayatılanı yapmak zorunda kalmışlardır. Görül-

düğü gibi süper güç ABD bile, bu korkunç sistemin bir kölesi olmaktan

kurtulamamaktadır.

Kennedy, liderliği bo-

yunca derin devletin

himayesinden ve kirli

oyunlarından şika-

yetçi olmuş ve her

fırsatta bunu dile ge-

tirmiştir. Ken-

nedy'nin doğru tes-

pitleri korkunç bir

şekilde karşılık bul-

muş ve Amerikan

Başkanı bir suikast ile

öldürülmüştür.

103

104

Hedef "Komünist ABD"

İngiliz derin devletinin, tüm dünyayı olduğu gibi ABD'yi ele geçir-

miş olduğunu genel hatlarıyla gördük. Yukarıda bahsini ettiğimiz Ame-

rikan başkanlarının derin devlet ile ilgili sözleri de bunu teyit eder nite-

liktedir. İngiliz derin devletinin Amerika hakimiyetine ilerleyen bölüm-

lerde detaylı olarak değinilecektir.

Burada belirtilmesi gereken, 300'ler Komitesi ve bunun gibi İngiliz

derin devletinin idaresi altındaki komiteler tarafından ABD'nin "komü-

nistleştirilme" çabasıdır. Bu çaba, geçmişten bugüne kadar devam etmiş

ve gizli bir sosyalist olan Obama'nın iki dönem başkanlığıyla oldukça ile-

ri bir seviyeye ulaşmıştır.

300'ler Komitesi'nin organizasyon yapısı, İngiltere'nin eski ticari ku-

ruluşu olup zaman içinde Doğu Hindistan Şirketi ve İngiliz Doğu Hin-

distan Şirketi'ne dönüşen firma yapılanmasına tıpatıp benzemektedir. Bu

gizli örgüt daima Amerika'yı sosyalist-komünist bir devlet haline getirmeyi

amaçlamıştır. Burada amaç bellidir: Amerika'da komünist düzeni hakim

kıldıktan ve ABD üzerinde İngiliz idaresini kurduktan sonra diğer çağdaş

ülkeleri denetim altına almak oldukça kolaylaşacaktır.³⁹

İngiliz Doğu Hindistan Şirketi, komünizmi bir sistem olarak dünya-

ya yerleştiren derin devlet kurumudur. Komünizmin böylesine yerleşik bir

hal alması ve pek çok ülkede yaşam bulması söz konusu kurumun faali-

yetleri sonucu gerçekleşmiştir. İngiliz derin devletine göre Amerika'da da

bu sistemin yerleşik kılınması gerekmektedir. Çünkü ABD, mutlaka ken-

di köklerine dönmeli ve İngiliz hakimiyeti altına girmelidir. Bunun için

öncelikle eyalet ve federal anayasaların ortadan kaldırılması gerekmekte-

dir. İngiliz derin devletinin çabası uzun zamandır bu yöndedir.

Dr. John Coleman, yaptığı araştırmalar sonucunda, İngiliz Doğu Hin-

distan Şirketi ve 300'ler Komitesi'ne bağlı olan Pasifik İlişkileri Enstitü-

sü'nün, 7 Aralık 1941 yılında Japonlarca gerçekleştirilen Pearl Harbour sal-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Pearl Harbour saldırısının, İngiliz derin

devleti kurumları tarafından finanse edi-

len kasıtlı bir saldırı olduğu, ele geçen

bilgiler arasındadır. Bu saldırı ile

ABD'nin savaşa girmesi sağlanmış ve Ja-

ponya'ya atılan atom bombaları ile II.

Dünya Savaşı sona ermiştir.

dırısını finanse ettiğini belirtmektedir.⁴⁰ Bilindiği gibi Pearl Harbour sal-

dırısı ABD'yi, İngiltere'nin yanında II. Dünya Savaşı'na girmeye mecbur

kılmıştır. Bu saldırı, ABD'nin İngiltere ile müttefik olarak savaşa girme-

sini isteyen Roosevelt için önemli bir koz olmuştur. Ayrıca bu saldırı son-

rası, İngiltere tarafından uzun zamandır yapılan "Almanya'nın ABD'yi iş-

gal etmek istediğine" yönelik propaganda çok geniş kitlelere yaygınlaştı-

rılabilmiştir. Böylece ABD'nin savaşa katılması için tüm sebepler suni ola-

rak oluşturulabilmiştir.

Pearl Harbour saldırısından Roosevelt'in bir ay öncesinden beri ha-

berinin olduğu gizli bilgiler arasındadır. Bu saldırı sonrasında Japonların

yeni saldırılar planladığına dair iddialar ayyuka çıkmış ve bu iddialar, yüz-

binlerce kişinin yaşamını yitirdiği Tokyo bombardımanı ve iki atom bom-

bası faciasını beraberinde getirmiştir. Amerika'nın savaştaki bu "desteği",

İngilizlerin içinde bulunduğu ittifakın savaşı kazanmasını sağlamıştır.

105

106

Görülebildiği gibi Amerika, geçmişten beri İngiliz derin devletinin he-

gemonyasında hareket etmek zorunda kalmış bir güçtür. Amerika'nın ko-

münistleştirilmesi planı da geçmişten beri İngiliz derin devletinin günde-

minde olan ve sistematik olarak uygulanan bir plandır. Aslında Amerika

üzerinde geliştirilen bu politika zaman içinde kendisini çok daha açık şe-

kilde göstermiştir. Önce ABD'nin anti-komünist kimliği ön plana çıkarıl-

mış ve ABD, bu uğurda Kore ve Vietnam'da savaşmayı dahi göze almıştır.

Bu, yine bir derin devlet planıdır ve dünyanın emperyalist gücünün kati ve

kesin olarak komünizme karşı olduğunu vurgulamak için gösterilmiş bir

çabadır. Fakat bütün bunlar olurken, ABD'yi komünizme doğru götüren

aşamaların hepsi teker teker yerine getirilmiş ve bugün ABD, komünizm

belasına her zamankinden daha fazla yaklaşmıştır.

Komünizm Karşıtı ABD'nin Sosyalist Lideri

İki dönem boyunca ABD başkanı olarak görev yapmış olan Obama,

ilk seçildiğinde savaş karşıtı politikalarıyla gündeme gelmiş ilk siyahi baş-

kan olması ve özellikle ailesinin Müslüman kimliğe sahip olması nedeniy-

le hem savaş karşıtları nezdinde hem de dindarlar çerçevesinde büyük bir

destek görmüştü. Obama şu an görevini devretmiştir. Fakat Obama'nın,

ABD askerlerini Ortadoğu'dan çekme vaatlerinin zemin bulmadığı, Guan-

tanamo'nun kapatılmadığı ve ABD'nin hava gücü ile Ortadoğu'ya halen

müdahil olduğu bir gerçektir. Burada üzerinde durulması gereken, Oba-

ma'nın, başlarda ön plana çıkmamış olan sosyalist-komünist kişiliğidir.

Obama'nın senatör koltuğu kazanmasının ardından Amerikan Ko-

münist Partisi'nin resmi açıklaması şu şekilde olmuştur: "Bu politik ba-

ğımsızlık alanında tarihi bir başarıdır". Obama'nın başkanlık seçimlerini ka-

zandığının ilan edilmesiyle söz konusu partinin internet sitesinde, "Parti-

miz birinci seçimde Obama'yı aktif olarak desteklemiştir" yazılmıştır. Ni-

tekim Komünist Parti lideri John Bachtell 2015 yılında Obama'nın ilk baş-

kanlık yarışında kendisine tüm eyaletlerde destek verdiklerini açıklamıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Obama, Iowa'da

Demokrat Parti

adaylığı için seçim-

leri kazandığında,

Komünist Parti bu

zaferi, "diyalektik

bir sıçrama" olarak

tanımlamıştı.

2004 yılında Obama Iowa Demokrat Parti adaylığı için seçimleri ka-

zandığında, Komünist Parti haftalık gazetesinde yayınlanan kutlama met-

ninde şunlar yazılmıştır: "Bu zafer ilerici bir adımdan da öte, bir diyalek-

tik sıçramadır. Marks eserlerinde defalarca bu sıçramaların bir devrimsel

köstebek tarafından yapılabileceğini yazmıştır. Öyle ki bu köstebek çoğu za-

man öyle derinlerde ilerler ki hareketi asla yüzeydekileri ele vermez."⁴¹

107

108

Obama, gençliğinde komünist

grupların sempatizanı olarak konfe-

ranslara katıldığını, hayatını anlatan

bir kitap için verdiği röportajda Da-

vid Mendel'e anlatmıştır.

Obama'ya başkanlık yarışında

destek verenler hep komünist ve

Marksist geçmişi olan kimselerdir.

Örneğin Obama'nın senatör seçilme-

si için destek kampanyasını başlatan

ve yöneten Bill Ayers ve Bernardine

Dohrn, Vietnam Savaşı döneminin

en radikal iki Marksistidir. Obama'yı

siyasete sokan ve siyasette akıl hoca-

sı olarak bilinen Alice Palmer, Sov-

yetler döneminde Sovyetler'e girme-

sine ve 27. Komünist Kongre'ye ka-

tılmasına izin verilen ilk siyahi Ame-

rikalı gazetecidir. Obama'nın en ya-

kın danışmanları olan Valerie Jarrett

ve David Axelrod'un aileleri komü-

nisttir. Obama'nın bağlı olduğu kili-

se, neo-Marksist Liberteryen teoloji-

yi takip eden kilise olarak bilinmek-

tedir. Bu kilisenin rahiplerinden ve

Obama'nın akıl hocalarından biri

olan Addie Wyatt, Amerikan Komü-

nist Partisi üyelerinden biridir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Obama'nın uyguladığı ekonomik program da Marksist-Leninist eko-

nomik programı olarak nitelendirilmektedir.

Obama'ya kampanyası bo-

yunca destek veren Bill

Ayers (William Charles

Ayers) ve Bernardine Dorhn,

geçmişte FBI tarafından ara-

nan iki radikal Marksisttir.

109

110

Roma Kulübü (Club of Rome)

1940'larda İngiltere Kraliçesi Elizabeth,

31 farklı ülke toprağını kontrol ediyordu.

Dünya kara parçalarının 6'da biri ona aitti

ve bu toprakların değeri 28 trilyon dolar idi.

II. Dünya Savaşı sonrası değişen dengeler, İn-

giliz derin devletinin farklı ya-

pılanmalara yönelmesine ne-

den olmuştur. Bunlardan biri

de Roma Kulübü'dür.

Pek çok insan Roma Ku-

lübü'nü, İtalya'da kurulmasın-

dan ve Katolik Kilisesi'ne bağ-

lı olmasından dolayı kendi ha-

linde özerk bir kurum olarak

algılamaktadır. Oysa Roma

Kulübü, 300'ler Komitesi'nin önemli bir parçası ve İngiliz derin devleti-

nin farklı isimde faaliyet yapan bir koludur.

Roma Kulübü ve Bilderberg Grubu, 300'ler Komitesi'nin en önemli

dış siyaset kurumlarıdırlar. Daha önce 300'ler Komitesi hedeflerini ince-

lerken bahsettiğimiz "tek dünya devleti", Roma Kulübü tarafından haya-

ta geçirilecek şekilde inşa edilmiştir. Tek dünya devleti, başında İngilte-

re'nin olduğu, tüm dünyayı İngiliz derin devletinin yönettiği, tüm kay-

nakların İngiliz derin devletine aktığı bir sistemi ifade eder. Buna göre, yi-

ne daha önce belirttiğimiz gibi İbrahimi dinlerden farklı "tek bir din" ola-

cak, insanları kapsamlı olarak dinsizleştirmek mümkün olmadığı için on-

ların sahte bir din anlayışı etrafında toplanmaları sağlanacaktır. Böylelik-

le insanlar, İlahi dinlerin etkisinden çıkarılacak ve İngiliz derin devletinin

dediklerini yapar hale geleceklerdir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

II. Dünya Savaşı sonrasına ait olan bu

haritada kırmızı bölgeler doğrudan

İngiltere'ye bağlı ülkeleri, pembe böl-

geler ise İngiltere sömürgesi haline

gelen ülkeleri temsil etmektedir.

Tek dünya düzeni, özellikle 1990'lardan sonra belirginleşse de, geç-

mişi yüzlerce yıl öncesine dayanmaktadır. ABD'nin kuruluşundan maruz

kaldığı iç savaşa kadar her detay, söz konusu düzenin varlığı için organi-

ze edilmiştir. Dr. John Coleman, dünya tarihinde İngiliz derin devleti ta-

rafından en fazla kandırılmış olan halkın Amerikan halkı olduğunu be-

lirtmektedir. Amerikan halkının şu anda yaşadığı yoğun moral çöküntü-

sünü buna bağlamakta ve Amerikan halkının tarihinde ilk defa çöküş sü-

recinde olduğunu bu kadar derinden hissettiğini belirtmektedir. Cole-

man'a göre bütün bunlar, İngiliz derin devletinin önemli bir kolu olan

300'ler Komitesi'nin ve onun himayesindeki Roma Kulübü'nün faaliyet-

leri sonucunda gerçekleştirilmiştir ki, bu tespit son derece doğrudur.⁴²

111

112

Roma Kulübü'nün görevi, özellikle Amerika'da endüstriyelleşme kar-

şıtı fikirler oluşturmak ve bunları yaymaktır. Fakirleşme, insanları dini

inançlardan uzaklaştırma, halkı -özellikle gençleri- depresyona sürükle-

yerek pasif, yönlendirmeye açık, aciz topluluklar oluşturma, amaçsız kit-

leler yığını var etme bu grubun hedefleri arasında olmuştur. Uyuşturucu

kullanımını artırma, homoseksüelliği yaygın ve kabul edilir hale getirme,

şeytana tapma, büyücülük gibi sapkın inanç şekillerini yaygınlaştırma,

din ile ilgili olmayan tarikatlar oluşturma diğer hedeflerdendir.

300'ler Komitesi'nce yayınlanan Time, Perspective and Morale (Za-

man, Perspektif ve Moral) isimli kitapta yazar Bernard Levin, Roma Ku-

lübü'nün şu hedeflerine yer vermiştir:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

1973 yılında Roma Kulübü tarafından

yayınlanan yandaki haritada, dünyanın

ekonomik/politik bölgeleri 10'a ayrılmış

ve her biri "Krallık" olarak adlandırıl-

mıştı. Bu harita, bütün dünyanın tek bir

liderlik altında birleşmesini sembolize

ediyordu. Dünyaya hükmeden liderlik

ise İngiltere Krallığı olacaktı.

İnsanların moralini terör stratejisiyle yıkmada kullanılacak önemli

bir taktik şöyle açıklanabilir: Kişinin durumunu ve beklentilerini muğ-

lak hale getirin. Sonra şiddet içeren cezalandırmalar ve çözüm içeren

vaatler ve tutarsız habercilik yöntemiyle kişinin bulunduğu durumu

iyice bilinmez hale sokun. Bu noktada kişi kendisine önerilen planla-

rın ve sunulan vaatlerin kendi yararına mı yoksa zararına mı olaca-

ğı konusunda şüpheye düşecektir. Bunu başardığınızda, planları ve

amaçları olan ve bunlar için risk alabilecek kişiler bile ne yapılması

konusunda hissettiği içsel karmaşa nedeni ile paralize olacaktır.⁴³

Birçok insan ciddi şekilde bu sinsi planın pençesine düşmüş durum-

dadır. Yoğun kafa karışıklığı içinde çoğunlukla ahlaki değerlerini, plan-

larını, hedeflerini, yaşama sevinçlerini kaybetmiş hale gelmişlerdir. Dola-

yısıyla telkinler sonucunda toplumlar, bir nevi İngiliz derin devleti tara-

fından güdülen bir güruh halini almaktadır. Şu anki manzaraya bakıldı-

ğında, ABD dahil dünyanın her tarafında, bu plan büyük ölçüde hayata

geçirilmiş durumdadır.

113

114

İngİlİz Derİn Devletİnİn

Kontrolü Altındakİ

Dİğer Gİzlİ Dernekler

ngiliz derin devleti, bahsini ettiğimiz bu dernekler çevresinde yuva-

lanmış fakat bunun dışında da çeşitli aile dernekleri, kraliyet kon-

seyleri ve başka dernekler vesilesiyle dünyaya yayılmıştır. Bunlar,

İngiliz Doğu Hindistan Şirketi'nin başlattığı ve Yuvarlak Masa ve 300'ler

Komitesi ile şekillenen dünyaya yayılma politikalarının önemli parçaları-

dır. Kısaca inceleyecek olursak:

13'ler Kraliyet Konseyi

İngiliz derin devletinin bir parçası olarak dünyayı yönetenler arasın-

da, "13'ler Kraliyet Konseyi" denen dünyanın en zengin ve güçlü aileleri

bulunmaktadır. Bu konsey, konumu gereği kimi zaman 300'ler Komite-

si'ne dahi emir vermekte ve dünyada gelişen olayları masa başında şekil-

lendirmektedir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Illuminati, aslında 13 ailenin referans ismidir. Tabi ki, onların soy-

ları da buna dahildir. Kimse bu 13 ailenin yetkilerini ve sınırlarını sorgu-

layamamaktadır. Bu aileler, aynı zamanda birçok gizli teşkilatın ve devlet

bürokrasilerinin de üst düzey üyeleridir.

Doların da üzerinde bulunan 13 kademeli piramit, dünyaya hakim

olmak isteyen güçlerin teşkilat şemasıdır. Bu işareti Illuminatlar (Illumi-

natiye bağlı olanlar), 1 Mayıs 1776 yılında sembol olarak almışlardır. Bu

tarihe atıfta bulunmak için de piramidin en alt katına (1 dolar üzerinde)

MDCCLXXVI (1776) tarihini atmışlardır. Pek çokları bu tarihin, bağım-

sızlığı simgeleyen bir tarih olduğunu zannetmektedir. İşte bu piramidin

zirvesinde kendi deyimleriyle "Evrenin Ulu Mimarı"nın gözü vardır. Al-

tında ise sırasıyla 13'ler Meclisi, 33'ler Meclisi, 300'ler Komitesi simgesel

olarak yer almaktadır. Hiç kimse bunların kimlerden oluştuğunu gerçek-

te bilmemektedir.

Doların üzerindeki 13

kademeli piramit,

dünyaya hakim olan

güçlerin teşkilat şe-

masıdır. Piramidin

zirvesinde "Evrenin

Ulu Mimarı"nın gözü

sembolize edilmiştir.

115

116

Tavistock Enstitüsü

Tavistock; 1921 yılında Londra'da İngiliz Ordusu Psikolojik Savaş

Bürosu Başkanı Sir John Rawlings-Rees tarafından kurulmuştur. II. Dün-

ya Savaşı yıllarında psikolojik savaş örgütü olarak çalışan Tavistock Gru-

bu, Rockefeller Vakfı'nın yaptığı büyük bağışlarla 1947 yılında görev ala-

nı genişletilerek yeniden yapılandırılmıştır. Rockefeller; Tavistock'a daha

geniş çaplı savaş araştırmaları yapma ve uygulama görevleri vermiştir.

Uygulama alanı elbette dünyanın çeşitli bölgeleri ve özellikle ABD'dir.

Enstitü ve gerçekleştirmekte olduğu çalışmaları, ABD'nin en iyi korunan

sırrı olmaya devam etmektedir.

Tavistock Enstitüsü'nün ilham kaynağı, ünlü psikanalist Sigmund

Freud'un "insan davranışlarının kontrolü" konusundaki araştırmaları ol-

muştur. Enstitü, insan davranışlarını kontrol ederek, toplumları kendi çı-

karları doğrultusunda biçimlendirmek amacıyla kurulmuştur. Bu, bir ne-

vi psikolojik etkilerle toplumları kontrol altına alma yöntemi olarak kur-

gulanmıştır.

Enstitü bugün; Sussex Üniversite-

si'nden, Stanford Araştırma Enstitüsü,

Esalen, Massachusetts Institute of Tec-

nology (MİT), Hudson Enstitüsü, Heri-

tage Vakfı, Georgetown Stratejik ve

Uluslararası İlişkiler Araştırma Merke-

zi (CSİS), ABD Dışişleri kadrolarının

eğitildiği Hava Kuvvetleri İstihbaratı,

RAND Corporation, Mitre Corporati-

on, The Mont Pèlerin Topluluğu, Trila-

teral Komisyon, Ditchley Vakfı ve Ro-

ma Kulübü gibi gizli gruplara kadar

uzanan bir ilişkiler ağı geliştirmiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Dr. John Coleman'ın yaptığı araştırmalarla hazırladığı ve yanda resmi

görülen kitabında yer verdiği bu şema, 300'ler Komitesi liderliğinde

İngiliz derin devletinin desteklediği kuruluşları göstermekte ve dün-

yada nasıl bir örtülü yapılanma olduğunu gözler önüne sermektedir.

117

118

Tüm OSS (Office of Strategic Services - Stratejik Hizmetler Bürosu) ve

CIA programları Tavistock'un rehberliğinde oluşturulmuştur.

Günümüzde Tavistock, ABD'deki vakıflar ağını 6 milyar dolarlık bir

bütçe ile faaliyette tutmaktadır.⁴⁴ Tavistock, stratejik misyonunu "Endüs-

triyel ulus-devletlerden post-endüstriyel küresel dünya devletine dönüş ve

yönetimin az sayıda oligarka devredilmesi" olarak belirlemiştir. Daha açık

ifade etmek gerekirse kurumun amacı, İngiliz derin devletinin kontrolü

altında "Tek Dünya Devleti"ni inşa etmektir. Zaten hatırlanacağı gibi,

oluşturulan tüm gizli kurumların ana hedefi bu olmuştur.

Tavistock'un bu uğurda üstlendiği görev, halka psikolojik yollarla

yaklaşabilmek ve pek çok konuda psikanalitik etkilerle halkın gücünü kı-

rabilmektir. Bunun başlıca yöntemi halkı etki altına alacak yöntemler ge-

liştirmek olmuştur. Böylelikle halklar, İngiliz derin devletinin belirlediği

derin dünya diktatörlerine muhalefet etmeyecek ve hali hazırda hedefle-

nen ve çoğunlukla komünist temellere dayanan tek dünya devletine doğ-

ru kanalize olacaktır. Aile, din, onur, milliyetçilik gibi kavramları çökert-

mek, cinsi sapıklık ve homoseksüellik gibi toplumları içten içe bitiren, de-

jenere kavramları yaygınlaştırmak için teknikler geliştirmek Tavistock bi-

lim adamlarınca yıllarca üzerinde çalışılan konuların başında gelmekte-

dir.

Tavistock Enstitüsü, sürekli ve kitlesel beyin yıkama teknikleri üze-

rinde çalışmakta ve çoğu zaman bunları toplumlar üzerinde test etmek-

tedir. İnsanları gerilim, korku ve endişe içinde bırakacak olaylar tasarla-

yarak, genel bir analiz yapılmakta ve psikolojik ve sinirsel durumlarının

değiştirilmesi amaçlanmaktadır. Psikolojik anlamda endişenin toplumla-

ra yerleştirilmesiyle, daha önce de incelediğimiz gibi, toplumları yönlen-

dirmek oldukça kolay olmaktadır. İngiliz derin devletinin büyük hedef-

lerinden birinin daima toplumları kontrol altına almak olduğu unutul-

mamalıdır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Kuru Kafa ve Kemikler (Skull and Bones)

1832 yılında William Huntington Russell ve Alphonso Taft tarafın-

dan Yale Üniversitesi'nde Society of Skull and Bones ismi ile kurulan, giz-

li yapısı ve üyelerinin özel seçilmesi nedeniyle ilgi çeken bir öğrenci top-

luluğudur. Her ne kadar Yale Üniversitesi ana karargah olarak benim-

senmişse de, bu topluluğun kökenlerinin de İngiliz derin devleti ile bağ-

lantılı olduğunu belirtmek gerekir. Yale Üniversitesi'nin ismi, İngiltere'de

eğitim görmüş ve İngiliz Doğu Hindistan Şirketi'nin önemli bir temsilci-

si olarak faaliyet göstermiş olan Elihu Yale adındaki kişiden gelmektedir.

İngiliz Doğu Hindistan Şirketi'nin, İngiliz derin devletinin gizli faaliyet-

lerini ilk olarak üstlenen ve pek çok gizli kurumun ortaya çıkmasına ne-

den olan bir ana merkez olduğundan bahsetmiştik. Elihu Yale de, söz ko-

nusu yapılanma içinde ticaretten elde ettiği büyük paralar ile İngiltere'ye

dönmüş ve derin faaliyetlerine burada devam etmiştir. Connecticut'ta bir

üniversiteye

gönderdiği

yüksek bağışlar neti-

cesinde üniversi-

tenin adı 1718

tarihinde Yale

olarak de-

ğiştirilmiş-

tir.⁴⁵

Skull and Bones amblemi, kafa-

tası ve çapraz kemiklerden oluş-

maktadır. 322, Yale arşivlerine

göre MÖ 322 tarihindeki Lamia

Savaşı'nı simgelemektedir.

119

120

İngiliz derin devletinin dünya hakimiyetini sembolize eden bu pramitin en tepe noktası İn-

giltere Krallığını simgeler. 13'ler Konseyi, 300'ler Komitesi ve bunlara bağlı çeşitli düşünce

kuruluşlarının himayesinde gelişen bir kontrol mekanizması öngörülmüştür. Bunlar, dünya

merkez bankasını, vergi ve faiz değerlerini kontrol edecek ve bu kontrol mekanizması

dünya kaynaklarının denetimi ile devam edecektir. Dünya nüfusunun kontrol altına alın-

ması ise dinlerin, hükümetlerin, medya ve okulların kontrolü ile sağlanacaktır.

Skull and Bones'a üye olabilmenin şartı WASP terimi ile açıklanır.

Açılımı şudur: W=White (beyaz), AS=Anglo Sakson ve P=Protestan. Ya-

ni örgüte üyeliğin şartları, beyaz, Anglosakson ve Protestan olmaktır. Bir

başka deyişle bu yapılanma için de İngiliz Anglosakson köken ve Protes-

tanlık temel şartlar olarak aranmaktadır. Gruba alınacak kişilerin 6-7 ku-

şak öncesinden Anglosakson ve Protestan olmasına özen gösterilir. Yani

söz konusu kişinin kökenleri, İngiltere'ye ait olmalıdır. Başka bir soy ve-

ya dinden gelenlerin kulübe kabul edilme ihtimalleri yoktur.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Aslında söz konusu kurum da, tek dünya devleti, dolayısıyla tek dün-

ya dini esasına göre hareket etmektedir. Dolayısıyla gruba üyelik için Pro-

testanlık şartı, sadece İngiliz kökenleri teyit etmek için şart koşulmuştur.

Yoksa bilindiği gibi söz konusu kurumların hiçbiri dindar değildir; aksi-

ne hedef ateizmi yaygınlaştırabilmektir.

Skull and

Bones Kulü-

bü'ne üye

olmanın

şartı 6-7 ku-

şak öncesin-

den Anglo-

sakson ve

Protestan

olmaktır.

121

122

Topluluğun üye listesine, üniversite yönetimi de dahil olmak üzere

kimsenin erişimi bulunmamaktadır. Her yıl bu örgüte 15 kişi girebilir ve

bu kişiler daha sonra ülke içinde en kilit noktalara getirilirler. Söz konu-

su kişilerin akrabaları ve dostları da bu üyelikten paylarını alırlar. Bu giz-

li cemiyete girebilmek ancak davetle mümkündür; kabul töreni ise ma-

sonlarınkine çok benzemektedir. Tüm ritüeller gizlidir; topluluk içinde dı-

şarıya bilgi sızdırılması mümkün değildir.

Bu gizli yapılanma, Illuminati topluluğunun ABD ayağı olarak nite-

lendirilmektedir. Aradaki tek fark, söz konusu kurumun gençlere hitap

ediyor oluşudur.

Üstteki resimde Skull and

Bones Kulübü üyesi George

W. Bush, alttaki resimde ise

Skull and Bones'un İngiliz

şubesi sayılan Bullingdon

Club üyesi David Cameron

ve Boris Johnson görülüyor.

Bush konuyla ilgili şu açıkla-

mayı yapmıştır: "Son sınıf

öğrencisiyken gizli bir örgüt

olan Skull and Bones'a ka-

tıldım. Oldukça gizliydi;

daha fazlasını söyleye-

mem."

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Söz konusu topluluğun etkisi oldukça fazladır. Gül Haç, Trilateral Ko-

misyon ve CFR ile doğrudan ilişkileri bulunmaktadır. Örgütün son 150

yılda 2500'den fazla üyesi olmuştur ve bu kurum, yeni dünya düzeninin

temel ideologlarından biri kabul edilmektedir. Söz konusu yapılanma, İn-

giliz derin devletinin ABD kontrolünü elinde tutmak adına önemli bir ko-

zudur. Bu ve bunun gibi yapılanmalar sayesinde İngiliz derin devleti, tüm

faaliyetlerini Avrupa'dan yönetmekte ve ABD'nin iç ve dış politikasına

doğrudan etki etmektedir.

Skull and Bones, Trilateral

Komisyon, CFR, Gül Haç ve

bunun gibi pek çok grup

birbirleriyle bağlantılıdırlar.

Bu kurumlar yoluyla İngiliz

derin devleti, tüm faaliyet-

lerini Avrupa'dan yönet-

mekte, ABD iç ve dış politi-

kasına etki etmektedir.

123

124

Tek Dünya Devletİ

Hedefİne Doğru

ngiliz derin devleti, bütün bu sayılanların dışında Mont Pèlerin,

Bohemian Grove, Gül-Haç kardeşliği gibi yan yapılanmalar al-

tında da faaliyet göstermiştir. Tek dünya devleti hedefine, söz ko-

nusu kurumlar vasıtasıyla ulaşmaya çalışmış ve Cecil Rhodes'un savun-

duğu gibi sadece Anglosakson ırkının varlığı ve Anglosakson ırkının ha-

kimiyeti üzerine bir güzergah belirlemiştir. 1700'ler sonrasında vakıflar va-

sıtasıyla geliştirilen bu faaliyetler, dünyada güçlü ülkeleri zayıflatma, hat-

ta Osmanlı'da olduğu gibi yıkıma götürme, kaynakları bol olan daha za-

yıf ülkeleri sömürgeleştirme, halkları umutsuzluğa ve belirsizliğe doğru sü-

rükleme gibi hedeflerini sistematik şekilde gerçekleştirerek günümüzün

ürkütücü tablosunu ortaya çıkarmıştır.

İçinde bulunduğumuz dönem, İngiliz derin devletinin, faaliyetlerini

her zamankinden daha rahat ve kapsamlı şekilde gerçekleştirdiği bir dö-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

nemdir. Bu nedenledir ki, söz konusu mafya yapılanmasının gizli faali-

yetleri artık her zamankinden daha fazla ses getirmektedir. Darwinizm,

tam planlandığı gibi bütün dünyada yaygınlaştırılabilmiş, uyuşturucu ve

dejenerasyon büyük ölçüde hakim edilmiş, homoseksüellik reddedilemez

bir "yaşam biçimi" olarak toplum baskısıyla dayatılmış ve İngiliz derin

devletinin emirlerinden çıkmaya çalışan liderler derhal görevlerinden in-

dirilmişlerdir. Dolayısıyla şu anda, tıpkı 1700'lerde planlandığı gibi, ABD

de dahil olmak üzere bütün dünya devletleri, İngiliz derin devletinin ha-

kimiyeti altında hareket etmektedir.

Dünyadaki pek çok lider, Chatham House gibi genel olarak İngiliz

derin devletinin etkisindeki kurumlarda yapılmış gizli görüşmelere mut-

laka katılmıştır. Liderlerin yol haritaları, daima bu gizli görüşmelerin son-

rasında belirlenmiştir. Bir ülke adına verilecek ani ve önemli kararlar,

mutlaka bu gizli kurumlar tarafından kararlaştırılmıştır. Bu kurumların

ana karargahları, yukarıda detaylarını verdiğimiz gizli yapılanmalar ol-

muştur. Şu anda ekonomik dalgalanmalardan politik krizlere, savaş ka-

rarlarından askeri darbelere kadar dünyada gelişen her olay, derin devle-

tin bu ana karargahlarında alınan kararlardır.

Bugüne kadar ciddi anlamda fark edilemeyen, fark edenler için ise ba-

şa çıkılması zor böylesine güçlü bir yapılanmanın artık deşifre edilme ve

feshedilme vakti gelmiştir. Dünyayı gün geçtikçe daha fazla ırkçılık, din-

sizlik, komünizm, homoseksüellik, açlık, kıtlık gibi belalara sürükleyen

bu gizli oluşum, tüm yönleriyle ve her fırsatta ortaya çıkarılmalıdır. Bi-

linmelidir ki, bugüne kadar gerçek suçlu tam olarak teşhis edilememiş, dai-

ma hedef saptırılmıştır. Hedefi tespit ederken, asıl kaynağın İngiliz derin

devleti olduğu asla unutulmamalıdır. Bundan sonra yapılması gereken,

dünyayı kendi istediği şekilde yönlendirmek isteyen bu gizli oluşumun tu-

zaklarının farkında olmak, oynanan oyunu akılcı şekilde tespit edebilmek

ve akılcı bir mücadele ile bu vebanın üstesinden gelebilmektir.

125

126

Unutulmamalıdır; burada amaç İngiliz derin devletini oluşturan ve

bu yapılanmada yer alan kişileri doğruya yöneltebilmek, yaptıklarının

yanlışlığını bilimsel ve ahlaki olarak gösterebilmek ve onları ilmi yollarla

değiştirebilmektedir. Yine unutulmamalıdır; dünya zaten deccal ve Meh-

di yanlılarının mücadele alanıdır. Bu mücadele mutlaka ilmi yollarla ya-

pılması gereken etkili bir mücadele olmalıdır. İçinde bulunduğumuz ahir

zamanda hangi dinden ya da inançtan olursa olsun barıştan yana olan, sev-

giyi savunan Mehdi yanlılarının galip geleceği Allah'ın izniyle kesindir. İş-

te bu nedenle, bilmeden deccal yanlısı olmuş kesimleri teşhis etmek ve on-

lara doğruyu göstermek, mutlaka Mehdi yanlılarının hedefi olmalıdır.

Sabret; senin sabrın ancak Allah(ın yardımı) iledir. Onlar için hüzne ka-

pılma ve kurmakta oldukları hileli-düzenlerden dolayı sıkıntıya düşme.

Şüphesiz Allah korkup-sakınanlarla ve iyilik edenlerle beraberdir. (Nahl

Suresi, 127-128)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Kitapta eleştiri konu-

muz değerli İngiliz dev-

leti ve halkı değil,

karanlık hedefleri olan

İngiliz derin devletidir.

127

128

Güç ve İktidar Yalnızca Allah'ındır

İngiliz derin devletini genel hatlarıyla tanıttığımız bu bölüm boyun-

ca, geçmiş tarihlerden itibaren gizli yollarla oluşturulmuş ve dünyaya çe-

şitli yollarla hakim olmuş bir deccali akımı tarif etmiş olduk. Bütün bun-

ları okurken ve bundan sonraki bölümleri incelerken, şu önemli gerçek

asla akıldan çıkarılmamalıdır: Dünya bir imtihan yeridir. İyi ve kötünün

yaratılma amacı da tam olarak budur. İyi ve kötü karşı karşıya gelmeli ve

bu mücadele sonucunda her kişi kendi tarafını belli etmelidir.

Fakat her şeyden önemlisi, iyileri de kötüleri de yaratan Allah'tır.

Bunların hiçbiri Allah'tan bağımsız değildir. Dolayısıyla kötülük yapan-

ların hedefleri de, tuzakları da Allah'ın kontrolündedir. Onlar, kendileri

aksini iddia etmeye çalışsalar da, Allah'ın dediğini yapmak dışında başka

bir şeye güç yetiremezler.

Tüm güç, tüm kudret, alemlerin Rabbi olan, tüm alemlere hük-

meden, her şeyden haberi olan ve her şeye gücü yeten Yüce Allah'a ait-

tir.

Dolayısıyla, tuzakları kuran gizli güçler, ne kadar güçlü görünürler-

se görünsünler, Allah'ın Katında değersiz ve önemsizdirler. Allah'a muh-

taç birer kuldurlar. Rabbimiz'in ayette belirttiği gibi, onların düzenleri

dağları yerinden oynatacak güçte dahi olsa, bu düzen, Allah'ın kudreti

karşısında bozulmaya ve dağılıp yok olmaya mahkûmdur.

Gerçek şu ki, onlar hileli-düzenler kurdular. Oysa onların düzenleri,

dağları yerlerinden oynatacak da olsa, Allah Katında onlara hazırlanmış

düzen vardır. (İbrahim Suresi, 46)

Bu kitapta anlatılanlar, dünyada imtihanın gereği olarak yerleşik ha-

le gelmiş deccali düzeni deşifre etmek ve bununla mücadele yollarını gös-

termek amacını taşımaktadır. Dünyadaki imtihan ortamında elbette iyi-

ler, kendilerini belli etmek ve kötülerin düzenlerini ortadan kaldırmak

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

için bu önemli mücadeleyi gerçekleştirmekle yükümlüdürler. Bu, kişinin

Allah'a kendisini ispat etmesinin de bir yoludur. Ancak bu mücadele sı-

rasında asıl olması gereken, Allah'ın tüm bu tuzakları geçersiz ve bozgu-

na uğramış olarak yarattığını unutmamaktır. Allah, bu bozgunun ger-

çekleşmesi için vesileler olmasını ister. İlmi mücadele yoluyla çaba göste-

renler, bu bozgunun temellerini hazırlayan vesileler olacaklardır.

Yine unutulmamalıdır ki, bu dünyada zorluk içinde bırakılan sayısız

insan bulunmaktadır. Bu vahim manzara karşısında "bana dokunmayan

yılan bin yaşasın" diyerek kenara çekilen insanlar çoğunluktadır. Kendi-

lerine hiçbir zararın dokunmayacağını sanmakta ve zulme karşı sessiz du-

rarak kendilerini karlı zannetmektedirler. Oysa Allah, bizden, zorluk için-

deki insanlar için mücadele etmemizi istemektedir. Allah, kuşkusuz yer-

yüzünde zulüm bırakmayacak ve bu insanlara uygulanan zulmün karşı-

lığını elbette verecektir. Fakat dünyadaki mücadele ortamı, imtihanın ge-

reği olarak, "bizim" mücadele ortamımızdır.Allah'a güvenerek, Allah'a sı-

ğınarak, Allah'tan isteyerek, bu zulmü ortadan kaldırmak için ilmi ve fik-

ri olarak elimizden geleni yapmak, bu konuda Hristiyan ve Musevi kar-

deşlerimizle ve barış ve sevgiyi isteyen iyi insanlarla ittifak etmek yü-

kümlülüğümüzdür.

Şu anda Hz. Mehdi (as) ve Hz. İsa (as)'ın zuhurunu göreceğimiz ahir

zamandayız. Rabbimiz'in Kuran, Tevrat, İncil ve hadislerle müjdelediği şe-

kilde, tüm güzelliklerin yaşanacağı, zulmün kalmayacağı ve bir damla ka-

nın dahi dökülmeyeceği ahir zamanı karşılayacağız. Şunu biliyoruz ki,

deccal taraftarlarının gücü veya planları ne kadar güçlü olursa olsun, Hz.

Mehdi (as) ve Hz. İsa (as) karşısında yenilmiş olacaklardır. Ahir zaman-

da zulüm işleyen hiçbir güç kalmayacak, herkes Hz. Mehdi (as) ve Hz. İsa

(as)'ın nüfuzu altında iyi ve güzele yönelecektir. İnsanlığı değiştirmek ve

düzeltmek ve onların tümünü o kutlu döneme hazırlamak Allah'a karşı

sorumluluğumuzdur.

Allah, suçlu-günahkarlar istemese de, hakkı (hak olarak) Kendi kelime-

leriyle gerçekleştirecektir. (Yunus Suresi, 82)

129

130

YEDİKULE, İSTANBUL

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Gerçek şu ki, onlar hileli-düzenler kurdular.

Oysa onlarin düzenleri, dağlari yerlerinden

oynatacak da olsa, Allah Katinda

Onlara hazirlanmiş düzen vardir.

(İbrahim Suresi, 46)

131

132

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

I. Dünya Savaşı

ve İngİlİz Derİn

Devletİ

133

134

Osmanlı'ya Yönelİk

Polİtİka Değİşİklİğİ

Dünya Savaşı, İngiliz derin devletinin, 19. yüzyılın başlarından

itibaren sürdürdüğü küresel sömürü düzenini koruma, geliştir-

me ve kendisine yönelen tehditleri etkisiz hale getirme strateji-

sinin en son askeri ayağıdır. Bu stratejinin ilk aşamaları ekonomik, siya-

si ve diplomatik süreçlerdir. Bu süreçleri İngiltere, 19. yüzyıl boyunca

kendisi açısından önemli gördüğü iki büyük imparatorluğa karşı yönetti.

Bunlardan ilki hem Avrupa'da gitgide güçlenmeye ve söz sahibi olmaya

hem de dünya sömürgeciliğinde pay aramaya başlayarak İngiltere'nin en

büyük rakibi haline gelen Alman İmparatorluğu'ydu. İkincisi de birçok

yönden her dönemde ilgi alanında tuttuğu Osmanlı İmparatorluğu'ydu.

Almanya için durum çok karmaşık değildi. İmparatorluğun, her-

hangi bir şekilde ilerlemesinin ve güçlenmesinin durdurulması gereki-

yordu.⁴⁶ Ancak Osmanlı söz konusu olduğunda durum daha karmaşıktı.

Çünkü İngiliz derin devletinin, Osmanlı üzerinde hem çıkarları hem de

endişeleri vardı. Çıkar bakımından Osmanlı, İngiltere için son derece

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

stratejik ve ekonomik değere sahipti. Doğu Akdeniz, Mısır, Süveyş ve

Filistin gibi hem Hindistan'a geçiş yolu üzerinde bulunan hem de büyük

doğal zenginliklere sahip olan Ortadoğu bölgesi, İngiliz hegemonyası için

büyük önem taşıyordu. Bu yüzden İngiliz derin devleti kendisini daima,

Osmanlı'nın dahil olacağı muhtemel senaryoları büyük bir titizlikle kont-

rol altında tutma ve yönetme mecburiyetinde hissetti.

Zor dönemler geçiren Osmanlı, eğer bir fırsatını bulup güçlenerek

kendi ayakları üzerinde duracak hale gelirse, dünya çapında bir güç ve

rakipsiz bir İslam Birliği'nin lideri konumuna gelecekti. İngiliz derin dev-

leti ise, Osmanlı liderliğindeki bir İslam Birliği'ni daima bir tehdit ve

rakip olarak görmüştü. Osmanlı'nın çökmesi ise, imparatorluğu döne-

min en büyük güçlerinden olan Rus Çarlığı'na ya da Alman İmparator-

luğu'na kaptırma ihtimalini beraberinde getirirdi. Bu da, İngiliz derin

devletinin Ortadoğu hayallerinin sonu demekti.

Bu yüzden İngiliz derin devleti, 1878 Berlin Antlaşması'ndan sonra

ciddi politika değişikliğine gitti. Osmanlı toprağı olan Kıbrıs ve Mısır'ı ele

geçirmekle birlikte, Osmanlı'nın kontrolsüz bir şekilde dağılmasını

engellemeye çalıştı. Çünkü, çıkarlarının zedelenmesini istemiyordu.

Osmanlı'nın toprak bütünlüğünün korunması politikasına daha uygun-

du. Bu arada da Osmanlı'yı ekonomik ablukalarla ve siyasi manevralarla

kendine bağımlı hale getirerek kontrollü bir hakimiyet sürecini işletti. Bu

süreç içinde sinsi ve hain politikalarını Osmanlı'yla yakın bir dost ve

müttefik ilişkisi görünümünde sürdürdü.

19. yüzyılın sonlarına doğru İngiliz derin devletinin baskıcı politika-

larından, sayısız hile ve entrikalarından bunalan Osmanlı'nın bu boyun-

duruktan kurtulma amacıyla Almanlara yakınlaşması bütün dengeleri

değiştirdi. Osmanlı'nın elinden göz göre göre gittiğini gören İngiliz derin

devleti için artık Osmanlı'nın toprak bütünlüğü önem taşımaz hale geldi.

İngiliz derin devleti için Osmanlı'nın sistematik şekilde yok edilmesi ve

135

136

topraklarının işgal edilmesi artık yegane çözüm gibi görünüyordu.

Hedeflediği dünya hegemonyası, ancak bu şekilde sağlanacaktı. Bu çözü-

me ulaşmak için en ideal yol da, tarafları, süreci ve sonuçları daha baştan

planlanmış ve hesaplanmış, askeri işgali doğal ve meşru hale getirecek bir

büyük savaşı başlatmaktı. İşte İngiliz derin devletinin yürüttüğü yüzyıllık

stratejinin, ekonomik ve siyasi kanallar tükenince başvurduğu son

aşama, I. Dünya Savaşı'ydı.

Şimdi, bu son askeri harekata kadar giden süreci en başından itiba-

ren inceleyelim.

İngilizlerin Osmanlı'nın Çöküşünü Hazırlayan

Ekonomik Tuzağı: Baltalimanı Antlaşması

19. yüzyıla gelindiğinde Osmanlı İmparatorluğu, Avrupa devletleri-

nin ağır askeri, siyasi ve ekonomik baskıları altında ezilmeye başlamıştı.

Yunan isyanının sürdüğü 1827'de İngiliz, Fransız ve Rus filoları Nava-

rin'de Osmanlı donanmasını yenilgiye uğratmış, 1828 yılında patlak

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

veren Osmanlı-Rus Harbi'nde Ruslar 1829'da Edirne'yi alarak İstanbul'a

yaklaşmışlardı. Bu durum karşısında Padişah II. Mahmut, 1829 yılında

imzalanan Edirne Antlaşması'yla savaşa son verdi. Ancak Yunanistan'ın

bağımsızlık kazanması bazı şartları değiştirdi. Yunan isyanı sırasında II.

Mahmut, Mısır Valisi Kavalalı Mehmet Ali Paşa'ya Yunan isyanının bas-

tırılmasına yardım etmesi halinde kendisine Mora Valiliğini de vereceği-

ni vaat etmişti. Yunanistan'ın bağımsızlığı ile bu vaat anlamını yitirdi.

Mehmet Ali Paşa'nın Şam Valiliği isteğinin de II. Mahmut tarafından

reddedilmesi ortaya Mısır Meselesi denilen problemi çıkardı. Bu kriz

esnasında Fransa'nın Mısır'ı tutması, İngiltere'nin ise tarafsız görünümü

karşısında Osmanlı, Ruslarla 1833'te bir yardımlaşma ve saldırmazlık

anlaşması olan Hünkar İskelesi Antlaşması'nı imzaladı.

Osmanlı'yı Ruslara kaptırıyor olmanın telaşıyla İngiliz derin devleti,

Fransa'yı da yanına alarak anlaşmayı protesto etti. Hatta bir İngiliz

donanmasını İzmir önlerine gönderecek kadar ileri gitti. Araya Avustur-

Pyotr Nikolayevich Gruzinsky'nin

Rus Birlikleri yaklaşırken Çerkez-

lerin köylerini terk edişini resmet-

tiği tablo. 1872. Tuval üzerine

yağlı boya.

St. Petersburg Rus Devlet Müzesi.

137

138

ya'yı sokarak Çar'ı anlaşmadan çekilmeye ikna ederken, diğer yandan

Osmanlı'ya Mehmet Ali Paşa ve Rus tehdidine karşı askeri destek teklifi

sundu. Elbette İngiltere'nin bu hizmeti karşılıksız olmayacaktı. Bu hiz-

mete karşılık 1838'de Osmanlı, İngiltere'ye yönelik bir nevi genişletilmiş

kapitülasyonlar anlamına gelen "Serbest Ticaret Antlaşması"nı (Baltali-

manı Antlaşması) imzaladı. Bir İngiliz hayranı olan Sadrazam Mustafa

Reşit Paşa'nın da, ölüm döşeğindeki Padişah'ın antlaşmayı imzalamaya

ikna etmede önemli rolü oldu.

İngilizlerin sözde "batılılaşma", "liberalleşme", "gelişme" sloganlarıy-

la oldubittiye getirdiği bu antlaşma, gerçekte, Osmanlı'nın yıkımının

habercisiydi. Bu anlaşma sayesinde İngiltere, yarı-sömürge haline getir-

diği imparatorluğu, çöküşüne kadar belini doğrultamayacağı bir ekono-

mik yıkımın içine sürüklemekteydi. Baltalimanı Antlaşması'yla, başta

İngiltere olmak üzere Batı ülkelerine, kapitülasyonların bile çok daha

ötesinde haklar ve imtiyazlar tanındı. Osmanlı Devleti, önce İngilizlerin

sonra tüm Avrupa'nın açık pazarı haline geldi.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Antlaşma, Osmanlı'nın zararına olacak tek taraflı ve bağlayıcı mad-

delerle doluydu. Bu antlaşmayla, zaten yürürlükteki kapitülasyonlara ek

olarak, "Büyük Britanya uyruklarına ve gemilerine" yeni ayrıcalıklar

tanınmış ve bu ayrıcalıkların "şimdi ve sonsuza dek süresiz olarak geçer-

li" olduğu hükme bağlanmıştı. Buna göre, yurt içi ticarette, Türk tüccar-

lar %12 vergi öderken, İngiliz tüccarlar %5 vergi ödüyordu. Herhangi bir

Türk ürünü, İngiliz bir tüccar ya da vekili tarafından ihracat amacıyla

satın alınırsa, bu ürünleri satın alan İngiliz tüccar ya da vekili, hiçbir tica-

ri kısıtlamaya bağlı olmayacak ve dilediği gibi davranmakta serbest ola-

caktı.

Her açıdan İngiltere'nin çıkarlarına yönelik yaptığı eşsiz katkılar

nedeniyle, dönemin İngiltere Dışişleri Bakanı Henry Palmerston

anlaşmayı, "Capo d'Opera" yani "şaheser" olarak tanımlıyordu.⁴⁷ Bir yan-

dan da İngiliz derin devletinin klasik sahte dostluğu ve ikiyüzlülüğü için-

de, alttan alta yıkımın eşiğine getirdiği Osmanlı'yı, "Osmanlı Devleti tica-

ri ilişkilerinde, serbest ticareti, dünyadaki bütün devletler içinde en geniş

biçimde uygulayan ülkedir" sözleriyle sırtını sıvazlayarak övmeyi de

ihmal etmiyordu. Bugün de İngiliz derin devletinin temsilcilerinden Tür-

kiye veya Türklere yönelik herhangi bir övgü, takdir ya da sözde destek

geldiğinde, bu tarihi örneği hatırlayarak, perde arkasında gizlenen sinsi

planı görebilmek gerekmektedir.

139

140

Baltalimanı Antlaşması'yla, dış piyasalara karşı gümrük duvarları

indirildi ve hiçbir koruma önlemi alınmadan iç ticaretteki tüm ruhsat ve

kayıtlar ortadan kaldırıldı. Bu, yabancı rekabete hazır olmayan ve yeni

yeni gelişmeye başlayan Türk sanayiine en büyük darbeyi vurdu. Pamuk,

ipek, yün ve tiftik dokuma, deri işleme, madencilik, tarım vb. gibi yerli

üretime dayalı sanayiler, günden güne zarara uğrayarak can çekişir hale

geldi ve sonunda yok oldu. Bir süre sonra bu ürünler işlenmeden, yalnız-

ca çok düşük fiyatlara yabancılara hammadde olarak satılır hale geldi.

1838'den önce yalnızca iç tüketimi karşılamakla kalmayıp yurtdışı pazar-

lara da ihraç edilen pek çok yerli sanayi ürünü, 1850'lere gelindiğinde

neredeyse tamamen ithal edilmekteydi.

Diğer yandan, dış ticaretten sağlanan vergi gelirlerinin Batılılara

sağlanan ayrıcalıklar sebebiyle düşmesi, devlet bütçesinin açıkları ile bir-

leşince, Osmanlı Devleti büyük bir mali krizin içine girdi. 1854 yılında,

Kırım Savaşı'nın da getirdiği maliyetlerin altından kalkamayan Osmanlı

Devleti, zaten bozuk olan ekonomisini düzeltebilmek amacıyla tarihinde

ilk kez dış borç almak zorunda kaldı. İngiltere de, bu borçlanmayı büyük

bir iştiyakla teşvik etti. Bunun üzerine Osmanlı devlet yöneticileri, 24

Ağustos 1854 tarihinde, Mısır'dan gelecek vergiyi teminat göstererek,

Londra'da Palmer, Paris'te Goldschmidt kurumlarından 3 milyon İngiliz

Lirası borç aldı.

Bu ilk borçtan sonra alınan borçların ardı arkası kesilmedi ve

Osmanlı Devleti yıkılana kadar da bu borçlar ödenemedi. 1854'te alınan

ilk borçtan 20 yıl sonra Osmanlı Devleti moratoryum ilan ederek iflasını

açıkladı. I. Dünya Savaşı'na kadar geçen sürede devlet,

243 milyon

Osmanlı Lirası dış borç almış ve toplamda 409 milyon Osmanlı Lirası

tutarında dış borç yükü altına girmiştir.

Bunun sonucunda, İmparatorluğun alacaklıları devletin en sağlam

gelirlerine el koydu. Batılı ülkelerin alacaklıları tarafından kurulan

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Düyun-u Umumiye-i Osmaniye Meclisi, isminden yerli gibi anlaşılsa da,

başta İngilizler olmak üzere, Hollandalı, Fransız, Alman, İtalyan ve önce-

likli alacaklılar temsilcilerinden oluşan yedi kişilik bir kuruldu. Osman-

lı'nın dış borçlarını denetleyen bu kurul, devlet bütçesinin üçte birinden

fazlasını oluşturan tütün, tuz, ipek, içki, pul ve av vergilerine el koymuş-

tu. Çünkü bu vergi kalemleri, toplanması en kolay olan ve güvence altın-

daki vergilerdi.

İngilizlerin kontrolündeki Düyun-u Umumiye memurları yanlarına

jandarmaları alarak köylünün, çiftçinin ürünlerine el koyar ve söz konu-

su vergileri tahsil ederlerdi. Anadolu ve Ege'de Düyun-u Umumiye

memurlarının jandarmayı da kullanarak yaptıkları vergi tahsilatına iliş-

kin sayısız zulüm vakaları tarihe geçmiştir.

Osmanlı'yı çöküşe götüren bu borçlar, Osmanlı'nın yıkılışından

sonra Türkiye Cumhuriyeti'ne miras kaldı ve ödenmesi ancak 100 yıl

sonra, 1954 yılında tamamlanabildi. Oysa İngilizlerle Baltalimanı Serbest

Ticaret Antlaşması'nın imzalandığı 1838 tarihinde, Osmanlı'nın hiçbir

dış borcu yoktu. İngiliz derin devletinin sinsi entrikaları, Osmanlı'yı hem

borçlu hem de dost Rusya başta olmak üzere pek çok ülke ile sorunlu hale

getirdi.

İngiliz derin

devletinin

kontrolün-

deki Düyun-u

Umumiye

Binası

141

142

Görüldüğü gibi Osmanlı döneminde ilk dış borç, İngiliz derin dev-

letinin oyunları sonucunda İngiltere'ye yönelik olmuş ve bu borçlanma,

çöküşün de başlangıcı olmuştur. Osmanlı'ya uygulanan Serbest Ticaret

Antlaşması ve bunu kademe kademe takip eden kriz ve iflas süreci, İngi-

liz derin devletinin ülkeleri yıkımın eşiğine getirmek için uyguladığı

sinsi, karmaşık, çok aşamalı ve uzun vadeli planlara önemli bir örnektir.

Savaşa Giden Süreci İngiliz Derin Devleti

Dizayn Etmiştir

Birçok tarihçiye göre, Osmanlı'nın gerçek yıkılış tarihi Borçlar

Kurulu'nun (Düyun-u Umumiye Meclisi) ilan edildiği 20 Aralık 1881'dir.

Ne var ki, İngiliz derin devleti açısından oluşan bu son derece elverişli

ortama rağmen, İngilizler, I. Dünya Savaşı'na kadar 37 yıl boyunca

Osmanlı'yı askeri olarak işgal etmemiştir. Bunun tek nedeni, bu toprak-

lar üzerinde hak iddia eden Fransa, Almanya ve Rusya gibi dönemin

büyük güçleriyle Osmanlı'yı paylaşmak istememesidir.

Bu yüzden İngiliz derin devleti, rakiplerini ekarte edebileceği ve

Osmanlı üzerinde, kendi denetiminde bir işgal ve hakimiyet süreci başla-

tabileceği uygun bir tarihe kadar beklemeyi tercih etmiştir. Belirlenen bu

tarih, I. Dünya Savaşı'dır. İngiliz derin devleti, bu süreç zarfında en

önemli rakibi Almanları zaten karşı cepheye almış, Bolşevik Devrimini

finanse edip körükleyerek Osmanlı üzerinde hak iddia eden Rusları da

saf dışı bırakmıştır. Bolşevik İhtilalinin en büyük parasal destekçilerin-

den birinin İngiliz Lord Alfred Milner olması rastlantı değildir. Milner,

daha önceki bölümlerde tanıttığımız İngiliz derin devletinin derin güçle-

rinden "Round Table" örgütünün organizatörü ve başıdır. Bu örgüt, Lord

Rothschild tarafından da desteklenmektedir.⁴⁸

Yukarıda belirttiğimiz gibi, I. Dünya Savaşı öncesi dönemde

Osmanlı Devleti, neredeyse tüm devletler tarafından fiilen yıkılmış ola-

rak görülmektedir. Ancak, son darbeyi vuracağı ana kadar Osmanlı'nın

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

toprak bütünlüğünün korunması İngiltere'nin işine gelmiştir. İngiliz

derin devleti, dağılma süreci yavaşlatılmış ve bu aşamada her yönden

kendisine bağımlı hale getirilmiş bir Osmanlı'yı daha çok tercih etmiştir.

Çünkü Osmanlı'nın idaresi altındaki bölgeler, stratejik ve ekonomik ola-

rak İngiliz derin devleti için çok önemli bölgelerdir. Diğer yandan, 19.

yüzyılın sonlarında Mezopotamya ve İran'da zengin petrol yataklarının

tespit edilmesi, gelişmiş sanayiye sahip İngiltere'nin bölgeye olan iştahını

daha da kabartmıştır.

Ne var ki, bu aşamada, Rusların Balkanları nüfuzu altına alarak

Yeşilköy'e kadar inmesi ve bunun devamında 13 Temmuz 1878'de imza-

lanan Berlin Antlaşması, İngiliz derin devletinin son bir yüzyıldır izledi-

ği Osmanlı'nın toprak bütünlüğünü koruma politikasının sonu olmuş-

tur. Bu tarihten sonra İngiltere, Osmanlı'nın elden gitmekte olduğu endi-

şesiyle sahte dost ve müttefik maskesini bir kenara bırakarak askeri

müdahalelerine başlamıştır. İlk etapta 25 Mayıs 1878'de "Rusya'ya karşı

13 Temmuz 1878'de imzalanan Berlin

Antlaşması'nın temsili resmi.

143

144

üs olarak kullanma ve bu yolla Osmanlı'ya yardımcı olma" bahanesiyle

Osmanlı'nın bir parçası olan Kıbrıs Adası'nı işgal ederek Ada'ya askerle-

rini çıkarmış ve Kıbrıs'ın yönetimini ele geçirmiştir. Rusya'ya karşı yar-

dım bahanesiyle Kıbrıs'ı isteyen İngilizlere, İngiliz derin devletinin baskı-

sı altındaki Padişah II. Abdülhamid, tereddütsüz olarak Kıbrıs'ı sunmuş-

tur. I. Dünya Savaşı'nın başlamasıyla 1914'de bir kararname yayınlayan

İngiltere, Kıbrıs'ı resmen ilhak ettiğini açıklamıştır. Türkiye ise Lozan

Konferansı ile Kıbrıs'ın

bu durumunu resmen

kabul etmek zorunda

kalmıştır. Dolayısıyla

II. Abdülhamid'in İngi-

lizlere yaptığı Kıbrıs

"ikramı", İngilizlerin

Osmanlı'yı fiziki işgal

planının ilk ciddi aşa-

ması sayılabilir.

Burada günümüze

bir gönderme yapacak

olursak, İngiliz derin

devleti, Türkiye'deki 15

Temmuz 2016 kalkış-

ması öncesinde ve son-

rasında Güney Kıb-

rıs'taki üssüne ciddi bir

İngiliz derin devletinin baskısı

altındaki II. Abdülhamit, Kıb-

rıs'ı İngilizlere sunmuştur.

Yanda, Kıbrıs'ta İngiliz bayra-

ğının göndere çekilişi.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

askeri yığınak yapma faaliyeti içine girmiştir. Savaş uçakları, helikopter-

ler, askeri çıkarma gemileri ve özel kuvvetlerden oluşan bu askeri konuş-

lanmanın gerekçesini de İngilizler "olası bir iç savaş veya karışıklık duru-

munda Türkiye'deki İngiliz vatandaşlarını kurtarmak" olarak belirtmiş-

tir. İngiliz yetkililer, "gerekli görüldüğünde" Türkiye topraklarına girecek

olan İngiliz güçlerinin ateş etme yetkisine de sahip olacağını söylemiş-

tir.⁴⁹ Bu durum Türk kamuoyunda da Türk medyasında da ittifakla bir

"işgal planı" olarak algılanmıştır.

Buradan açıkça anlaşılacağı gibi İngiliz derin devleti tarafından izle-

nen süreç, önce ülkeyi isyan, kalkışma, darbe girişimi gibi karışıklıklara,

hatta mümkünse iç savaşa sürükleyerek o ülkeyi ekonomik, siyasi ve

askeri açıdan zayıflatmaktır. Ardından da, "vatandaşlarını koruma",

"insani yardım", "insani müdahale", "barışçıl müdahale" gibi suni baha-

nelerle o ülkeye askeri bir işgal gerçekleştirmektir. Tarihe şöyle bir baktı-

ğımızda, aslında İngiliz derin devletinin planlarının çoğu zaman bu süreç

dahilinde işlediğini görebilmek mümkündür.

İlginç olan, İngiliz derin devletinin Türkiye'yi işgal planlarında baş-

langıç noktasının yüz yıl sonra yine Kıbrıs olmasıdır. Bu durum, bugün-

kü gizli planın sonraki aşamalarının da benzer olacağına dair haklı şüp-

heleri artırmaktadır. Nitekim İngiliz derin devletinin, Kıbrıs'ın ardından

1882'de Mısır yönetimini ele geçirme metodu, yukarıda bahsettiğimiz

birkaç aşamalı sürecin tarihsel bir kopyasıdır.

Neyse ki, 15 Temmuz'da Cumhurbaşkanımız, hükümetimiz, güven-

lik güçlerimiz ve halkımız, İngiliz derin devletinin bu sinsi planına dev

bir set oluşturmuşlardır. Fakat bu hain plan, hala gündemdedir. İngiliz

derin devleti, bu hain planı gerçekleştirmek için sürekli olarak yol arayı-

şındadır. Dolayısıyla, tehlikenin hala sürdüğünü bilmek ve teyakkuzda

olmak gerekmektedir. Allah'ın izniyle İngiliz derin devleti, Türkiye üze-

rinde karanlık emellerine asla ulaşamayacaktır.

145

146

İngiliz Derin Devletinin Mısır'ı İşgal Planı

Süveyş Kanalı, İngiltere'nin Uzakdoğu'daki sömürgeleriyle çok

önemli bir bağlantı yolu haline geldiği gibi Doğu Akdeniz'in ticari öne-

mini de kat kat artırmıştı. Bu yüzden İngilizler, Kanal'ın 1869'da açılma-

sından itibaren, Mısır üzerinde yürüttükleri ekonomik ve siyasi oyunlar-

la, Mısır'ı günden güne borç batağına, ardından iflasa sürükleyerek bu

işgalin zeminini hazırlamışlardır. İngiliz derin devletinin bu işgal planı,

yine bir Osmanlı toprağı üzerinde sinsice uygulanmıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiltere, en başından beri Osmanlı'ya doğru ilerleyen Rusya'nın,

Doğu Akdeniz'i kontrolü altına almak amacıyla Mısır'a göz diktiğini bili-

yordu. Çar Nikola, İngiliz Elçisi Hamilton Seymour'a Osmanlı İmpara-

torluğu'nun paylaşılmasını önerirken, Osmanlı Devleti için "hasta adam"

deyimini kullanıyor ve Girit Adası ile Mısır'ın da kendilerine bırakılma-

sını istiyordu. Bu yüzden elini çabuk tutması gerektiğini bilen İngiliz

derin devleti ilk hamleyi kendisi yapmıştır. Mısır halkı içine fitne ve ayrı-

lık tohumları atmış, provokasyon ve propaganda yöntemleri ile bir kısım

Mısır halkının Osmanlı aleyhinde ayaklanmasını teşvik etmiştir. İsyanı

kışkırtan ve isyanın liderliğini yapan da yine İngiliz derin devletinin

adamı olan Mısırlı Miralay Ahmet İrabi'dir.

17 Kasım 1869'da Süveyş

Kanalı'nın açılışı. İngiltere,

bu tarihten itibaren Ka-

nal'ın işgali için hazırlık-

lara başlamıştır.

147

148

Ahmet İrabi, İskenderiye'yi kuşatıp, yine İngiliz derin devletinin

tahrikleriyle şehirdeki sayısız insanı katletmiş ve evlerini yaktırmıştır. Bu

kişilere, şehirdeki yüzlerce İngiliz vatandaşı da dahildir. Başından beri

İngiliz derin devletinin kurguladığı bu senaryo, Mısır'a askeri müdahale-

nin sözde meşru zeminini oluşturmuştur. İrabi'nin planlı katliamı üzeri-

ne İngiltere, "vatandaşlarını kurtarmak amacıyla" Fransa'yla birlikte birer

filo göndererek, İskenderiye şehrini sabahtan itibaren altı buçuk saat

topa tutmuş ve şehirde taş taş üstünde bırakmamıştır. İngiliz derin dev-

leti, vatandaşlarını kurtarmak adına başlattığı bu katliam sırasında kendi

vatandaşlarını katletmekten de çekinmemiştir.

Görüldüğü gibi İngiliz derin devleti, Süveyş Kanalı'nı ele geçirmek

için böyle iç içe geçmiş bir oyun oynayarak İskenderiye'deki yüzlerce

vatandaşının ölümüne bile bile göz yummuştur. Sonuçta, zaten kendi

kontrolünde olan isyancıları etkisiz hale getiren İngiliz ordusu, eski

Hıdiv'in (valinin) önünde resmigeçit yapmış ve görünürde Osmanlı'ya

bağlı ancak İngilizlerin yönetiminde bir Mısır ortaya çıkmıştır. İstanbul

ve Padişah bu duruma itiraz edince İngiliz derin devleti, Sırbistan, Kara-

dağ, Bulgar ve en son olarak Ermeni ayaklanmalarını kışkırtarak Osman-

lı'yı sindirme operasyonları düzenlemiştir.

İngiliz Derin Devletinin İslam Birliği'ni

Önleme Çabaları

İngiliz derin devletinin en büyük kabusu Almanya'nın, Osmanlı'nın

"Panislamizm" politikasını desteklemesiydi.⁵⁰

Eğer Osmanlı'nın İslam

ülkeleri üzerinde yeniden canlandırmaya çalıştığı bu birlik ruhu başarıya

ulaşacak olursa, İngiliz derin devletinin bölge üzerinde yüzyıldır uygula-

dığı projeler hezimete uğrayacaktı. Buradan da İngiliz derin devletinin

nihai amacının, kendisi için en büyük tehdit olarak gördüğü İslam Birli-

ği'nin oluşumunu engellemek olduğu anlaşılmaktadır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devletinin küresel zulüm ve sömürü düzeninin başın-

daki deccaliyet, varlığına en büyük tehdit olarak İlahi hak ve adaletin

temsilcisi olan sarsılmaz bir İslam Birliği'ni görmektedir. İslam Birliği'ni

kuracak ve başına geçecek olan Hz. Mehdi (as)'ın da deccaliyet sistemini

yok edeceğini çok iyi bilmektedir. Peygamber Efendimiz (sav)'in 1400 yıl

öncesinden Hz. Mehdi (as)'ın İstanbul'dan çıkacağını alametleriyle bil-

dirmesi, deccaliyetin neredeyse iki yüzyıldır bütün ilgi ve dikkatini bu

noktaya yoğunlaştırmıştır. Bu nedenle, Türkiye'yi parçalayıp İstanbul'u

ele geçirmek deccali sistem için günümüze kadar süren en büyük hedef

ve "Megalo İdea" haline gelmiştir. Ancak bilinmelidir ki, deccal taraftar-

larının bu amaçla geliştirdiği karmaşık ve çok aşamalı tüm plan, proje ve

stratejiler, her seferinde Mehdiyete zemin hazırlamaktadır. Nihai olarak

da tüm bunlar, Allah'ın izniyle, Hz. Mehdi (as)'ın zuhur edip dünyaya

huzur ve adalet getirmesine vesile olacaktır.

Deccali sistemin taraftarları, son derece üstün bir zekayla ve her

türlü dünyevi imkan ve şeytani destekle hareket etmelerine rağmen, aynı

derecede de akılsızlık sergilediklerinden, Allah'ın sonsuz aklını ve

Allah'ın planının tüm planların üzerinde olduğu gerçeğini görememek-

tedirler. Bu yüzden deccali sistem, her daim yenilmeye ve yok olmaya

mahkumdur. Batıl, hakkın karşısında daima yenik düşmüştür ve öyle de

olacaktır.

(Allah) Gökten bir su indirdi de dereler kendi miktarınca çağlayıp aktı.

Sel de yüze vuran bir köpük yüklendi. Bir süs veya bir meta sağlamak

için ateşte üzerine yakıp-erittikleri şeyler (madenler)de de bunun gibi

bir köpük (artık) vardır. İşte Allah, hak ile batıla böyle örnekler verir.

Köpüğe gelince, o atılır gider, insanlara yarar sağlayacak şey ise, yeryü-

zünde kalır. İşte Allah örnekleri böyle vermektedir. (Rad Suresi, 17)

149

150

İnkar edenler birbirlerinin velileridir. Eğer siz

bunu yapmazsaniz (birbirinize yardim etmez ve dost

olmazsaniz) yeryüzünde bir fitne ve büyük bir

bozgunculuk (fesat) olur.

(Enfal Suresi, 73)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İSTANBUL BOĞAZI

151

152

I. Dünya Savaşı'na

Doğru Gİden Süreç

Dünya Savaşı öncesi İngiliz derin devleti, Osmanlı üzerindeki

baskı ve tehditlerini artırarak eskisinin aksine gerilimi tırman-

dırma politikaları izlemeye başladı. Türk düşmanlığı ile ünlü

İngiltere Başbakanı Lord Salisbury, yakın çevresi içinde, sık sık Türk top-

raklarının paylaşılması gerektiğinden söz ediyordu. Osmanlı Devleti'ni

kendince "yaşamak için çok çürük" olarak tanımlıyor ve ülkenin, başta

İngiltere olmak üzere büyük devletler tarafından paylaşılmasını teklif

ediyordu.

Lord Salisbury'nin Sadrazam Sait Paşa'ya 28 Haziran 1895'de gön-

derdiği mektup tehditlerle doluydu:

Osmanlı Devleti'nin içinde bulunduğu çok büyük tehlikeye dikkati

çekerim. İktidara geldiğim günden beri İngiltere'de kamuoyunun

Osmanlı Devleti aleyhine döndüğünü hayretle görüyorum. Bu dev-

letin devam etmeyeceğine dair kanaat günden güne artmaktadır.⁵¹

20. yüzyılın başından itibaren İngiliz derin devleti, savaşa giden

yolda düşman ve müttefiklerini savaş sonrası hesaplarına göre yeniden

düzenledi. Artık rakibi eskisi gibi Rusya değil, Almanya'ydı. Osmanlı

Devleti ile de yakınlaşmaya girmekten titizlikle kaçınıyor ve pasif bir

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

politika izliyordu. İngiliz Kralı 7. Edward'la, Rus Çarı II. Nikola, 8-9

Haziran 1908'de Reval'da buluştular ve burada bir antlaşma imzaladılar.

Tüm bunlar, Salisbury'nin, Sadrazam Sait Paşa'ya gönderdiği mektupta

yer alan "Eğer İngiltere, Rusya ile ittifak yaparsa Osmanlı Devleti sona

erer" tehdidinin hayata geçirildiğini gösteriyordu.

İngiliz derin devletinin tüm bu savaş öncesi stratejileri, savaş sıra-

sında yanında ve karşısında yer alacakları önceden netleştirmeye yöne-

likti. Geriye yalnızca savaşı başlatmaya yarayacak göstermelik nedenleri

kurgulamak kalıyordu.

İngiliz Derin Devletinin Osmanlı'yı

Parçalama Stratejisi

İngiliz derin devleti, Avrupa'daki ülkeler ve imparatorluklar arasın-

daki gerilimleri, sinsi taktiklerle, günden güne tırmandırarak, küçük bir

kıvılcımla dev bir savaşın patlak vereceği bir ortam hazırladı. İngiliz

derin devleti en sonunda kiralık bir katilin düzenlediği hain bir suikastla

I. Dünya Savaşı'nı başlattı.

Osmanlı Devleti, en başından itibaren böyle bir savaştan İtilaf Dev-

letleri'nin galip çıkacağını öngörüyordu. Bu nedenle, ısrarla ve birçok

girişimlerde bulunarak İngiltere, Fransa ve Rusya'yla uzlaşmaya, onların

tarafında yer almaya büyük gayret gösterdi. Dönemin Osmanlı Hüküme-

ti, Enver, Talat ve Cemal Paşa'lar vasıtasıyla bu ülkelerle birçok temas

kurdu. Ancak, İngiltere'nin zaten bu savaşı çıkarmadaki en büyük amaç-

larından biri Osmanlı topraklarını ele geçirmek olduğu için bu çabalar

karşılıksız kaldı. İngiltere, Osmanlı'nın ittifak veya saldırmazlık paktı

tekliflerini her seferinde reddetti.

Osmanlı yönetimi de başka seçenek kalmayınca, tam da İngiliz derin

devletinin planladığı gibi Almanlarla ittifak kurarak, Almanya yanında

savaşa girmek zorunda kaldı. Osmanlı Devleti savaşa girer girmez, İngi-

liz derin devleti hiç vakit kaybetmeden Osmanlı Devleti'ni parçalama

153

154

politikasına başladı. İngiltere, Osmanlı Devleti'ne savaş açmadan sadece

iki gün önce, 3 Kasım 1914'te Kuveyt'i himayesine aldığını ilan etti. 5

Kasım'da da Kıbrıs'ı ilhak ettiğini ve 18-19 Aralık'ta ise Mısır üzerine

himaye kurduğunu açıkladı. Bu sayede Akdeniz ve Mısır'daki egemenli-

ğini pekiştirdiği gibi Ortadoğu'ya giden deniz yolunun denetimini de

sağlayabilecekti.

Bu süreç devam ederken İngiliz derin devleti, Osmanlı'yı içten

çökertmek amacıyla, Osmanlı'ya bağlı Hintlileri, Arapları ve diğer azın-

lıkları, merkezi yönetime karşı kışkırtma politikaları izliyordu. Bu saye-

de, Osmanlı'nın parçalanmasının hızlı, pratik ve kendisi açısından mini-

mum kayıpla gerçekleşmesini amaçlıyordu.

Derin devlet elemanları bu şekilde, ulusçuluk propagandasını

tebaalara yayarak bölgesel isyan ve ayrılıkları körüklediler. Bu pro-

pagandada en büyük hedef, Halife'nin "Cihad-ı Ekber" (Büyük

Savaş) ilanıyla Osmanlı bayrağı altında birleşebilecek olan Hintli

ve Arap topluluklarını durdurabilmek, muhtemel bir İslam ordu-

sunun oluşmasını engelleyebilmekti. Arapları Osmanlı'ya ve Hali-

fe'nin "Cihad-ı Ekber" ilanına karşı kışkırtmak

için İngiliz derin devleti, Albay T. E. Lawrence

ve Gertrude Bell gibi dönemin ünlü derin dev-

Osmanlı Bayrağı

altındaki millet-

let ajanlarını kullandılar.

leri Cihan Har-

bi'ne çağıran Ci-

İngiliz derin devleti,

30 Nisan 1915'te,

had-ı Ekber

Yemen'in Sabya şeyhi Şeyh Seyyid'le, 26 Ara-

fetvası. İngiliz

derin devleti, bu

lık'ta Suudi Şeyhi Abdulaziz ibni Suud'la,

çağrıya Arap ve

Kasım 1916'da da Katar Şeyhi'yle antlaşmalar

Hintlilerin de ica-

bet edeceğini

yaptı. Bunun sonucunda, Osmanlı Devleti'nin

bildiğinden, bu

23 Kasım 1914'te ilan ettiği "Cihad-ı Ekber"

milletleri aksi

yönde kışkırt-

ilanı da, İngiliz derin devletinin Araplar üzerin-

mak için ajanlar

deki bu bölücü faaliyeti nedeniyle etkisiz kaldı.

kullanmıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngilizlerin, Cihad-ı Ekber ilanını, Müslüman topluluklara geçersiz

göstermek için öne sürdüğü mantıklar da son derece sinsi ve bölücü bir

zihniyetin eseriydi. 4 Haziran 1915'te Cidde açıklarına gelen bir İngiliz

kruvazörü tarafından dağıtılan ve söz konusu şeytani mantıkların yer

aldığı beyannamede şu iddialar yer alıyordu:

- Osmanlı'nın, Hıristiyan bir ülkeyle (Almanya) ittifak yaptığı için

ilanın geçersiz olduğu,

- Almanya'nın, içinde bulunduğu güç durumdan istifade ederek

Türk Hükümeti'ni para ve vaatlerle aldatıp yanlış bir savaşa soktuğu,

155

156

- Almanların, İngilizlerin uyruğundaki milyonlarca Müslümanı, baş

düşmanı olan İngilizlere karşı kışkırtmak amacıyla Osmanlı'ya cihat ilanı

verdirttiği,

- Böyle bir cihada katılacakların, Almanya'nın çıkarları uğruna ken-

dilerini feda edecekleri,

- İngiliz, Fransız ve Rus uyruğundaki Müslümanların tümünün,

Türklerin izlediği yanlış yola karşı oldukları...

Bu tür provokasyona dayalı mantık ve argümanlarla, Osmanlı buy-

ruğu altındaki birçok Arap ve Müslüman topluluk, Osmanlı aleyhine

döndürülmüş ve Padişah tarafından yapılan cihat ilanına icabet etmeleri

engellenmiş oldu. Bu durum, söz konusu azınlıkların, İngiliz derin dev-

leti tarafından daha kolay yönlendirilmelerine ve bulundukları bölgeler-

de bağımsızlık ilan ederek ayaklanmalarına da sebep oldu. Bu ayaklan-

malar yavaş yavaş bu bölgeleri Osmanlı'dan koparacak ve söz konusu

toplulukların İngiliz derin devletinin himayesine girmesine neden ola-

caktı.

İngilizlerin Bazı Arapları

Türkler Aleyhine Kışkırtması

En başta, Osmanlı'nın Cihad-ı Ekber çağrısını etkisiz kılarak bir

İslam Birliği'nin oluşmasını engellemek, bir yandan da sömürgelerini

genişletmek adına İngiliz derin devleti Arapları Osmanlı'dan ayırma pla-

nını devreye soktu. Arapların üzerinde yaşadığı topraklar, hem dünyanın

en stratejik geçiş yolları hem de petrol bölgeleriydi.

Bu amaçla derin devlet temsilcileri, 1909 yılında göreve atanmış olan

ve o tarihten beri Osmanlı'ya karşı isyankar ve tehditkar tutumuyla bili-

nen Haşimi Arapların önderi Mekke Şerifi Hüseyin'le bağlantıya geçtiler.

İngiliz derin devleti, Hüseyin'in başlatacağı bir isyana, her türlü desteği

vermeyi taahhüt etti ve savaşın bitiminde kurulacak büyük bir krallık

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

sözü verdi. Ancak bu vaat, İngiliz derin devletinin geçici süreliğine kulla-

nacağı maşalar için kurguladığı oyunlardan biriydi. Zira İngilizler, Nisan

1916'da Fransızlarla aralarında gizlice imzaladıkları Sykes-Picot Antlaş-

ması'yla zaten bu toprakları çok önceden belli hakimiyet bölgelerine ayır-

mışlardı. 1917'deki Balfour Deklarasyonu da Filistin'de bir Musevi devle-

tinin kurulmasını öngörüyordu. Dolayısıyla, bu planların hiçbirinde

Şerif Hüseyin'e vaat edilen "Büyük Arabistan Krallığı" yer almıyordu.

Ne var ki Şerif Hüseyin, "Büyük Arabistan Kralı" olma hayalleri

peşinde, Kahire'deki İngiliz temsilcisi Sir Henry McMahon'la anlaşarak

27 Haziran 1916'da yayınladığı beyanname ile ayaklanmayı başlattı.

Ayaklanma, yaklaşık bir milyon Sterlin tutarındaki İngiliz altınıyla

finanse ediliyordu.⁵²

Cidde'deki İngiliz Konsolosu Reader Bullard'ın,

"kurnaz, yalancı, safdil, kuşkucu, inatçı, ken-

dini beğenmiş, kibirli, bilgisiz, arsız ve

gaddar bir Arap şeyhi"⁵³ olarak tarif

etiği Şerif Hüseyin, makam ve mevki

adına hareket eden ve bu uğurda

kendi halkına ve ülkesine dahi iha-

net etmekten çekinmeyen bir İngi-

liz hayranıydı. İngiliz derin devle-

tinin, tarihin hemen her dönemin-

de, fitne çıkarmak amacıyla Müs-

lüman toplumların içinden satın

alıp devşirdiği münafıkların tipik

özelliklerini taşıyordu.

Ancak burada önemle belirtilmesi

Osmanlı'ya karşı ayaklanan

İngiliz yancısı Şerif Hüseyin

gereken, bu ihanet ve isyana, genelde

iddia edildiği gibi tüm Arapların dahil

157

158

olmadığıdır. İngiliz tarihi kayıtlarında bu ayaklanmadan tüm Arapları

içine alacak biçimde, "Büyük Arap İhaneti" şeklinde bahsedilir. Oysa bu,

kasıtlı olarak uzun vadeli bir Türk-Arap düşmanlığını körüklemek ama-

cıyla yapılmış bir anti-propagandadır. İngiliz yazar Robert Lacey'e göre

gerçekte ortada, Osmanlı'ya karşı düzenlenen bir İngiliz-Haşimi ortak

hıyanetinden başka bir şey yoktur.⁵⁴

İngiliz derin devleti, her zaman olduğu gibi bu olayda da, Arapların

içinden, kendi çıkarlarına hizmet edecek münafıkları ve yancıları kullan-

mıştır. Küçük bir çıkar için kendi devletlerine ve milletlerine ihanet eden

bu münafıklar, İngiliz derin devletinin kendileriyle işleri bittiğinde, ken-

dilerine önceden verilen sözlerin ve sunulan vaatlerin gerçekte hiçbir

karşılığını alamazlar. Üstelik kendi toplumlarının içinde tüm şeref ve iti-

barlarını kaybetmiş, kınanmış ve uzaklaştırılmış zavallı bir hal aldıkları-

nın da farkına varamamaktadırlar. Bu kişilerin durumu bir Kuran aye-

tinde şöyle tarif edilir:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devletinin

etkisinde kalan bir kı-

sım Arapların, Osman-

lı'ya ihanetini temsil

eden tablo

... Kim Allah'ı bırakıp da şeytanı dost edinirse, kuşkusuz o, apaçık bir

hüsrana uğramıştır. (Şeytan) Onlara vaatler ediyor, onları en olmadık

kuruntulara düşürüyor. Oysa şeytan, onlara bir aldanıştan başka bir şey

vadetmez. Onların barınma yerleri cehennemdir, ondan kaçacak bir yer

bulamayacaklardır. (Nisa Suresi, 119-121)

Şerif Hüseyin ayaklanmasının tüm Araplara mal edilemeyeceği ger-

çeğini, savaşın başından itibaren Hicaz Cephesi'nde ve Medine'de bulu-

nan Feridun Kandemir, Fahreddin Pasa'nın Medine Mudafaası adlı ese-

rinde şöyle anlatır:

Araplar bütün bu harp boyunca Türklerle omuz omuza Çanakka-

le'den itibaren her cephede savaştılar. Hatta İstiklal Savaşı'mızda

Aydın Cephesi'nde, Mehmetçikle yan yana Yunanlılarla boğuşarak

canlarını veren Araplar vardı. İlk Cihan Harbi'nde, Araplarla mes-

kun hiçbir yerde, ne Irak, ne Suriye, ne Lübnan, ne Yemen, ne Filis-

tin'de Türklere isyan eden tek bir Arap görülmedi. İsyan eden, sade-

ce Mekke Emiri Şerif Hüseyin'di… Şerif Hüseyin'in bu isyanda kul-

159

160

landığı Araplar da, Hicaz çöllerinde öteden beri göçebe hayatı yaşa-

yan ve talan ile geçinen son derece cahil, dünyadan habersiz fakir

fukara Bedeviler, yani Urbanlardı. Mekke, Taif, Cidde gibi şehir ve

kasabalardaki Araplar isyana katılmadıkları gibi Şerif Hüseyin de

zaten bunlardan asker alma teşebbüsünde bulunmamıştı. Urban ve

Şeyhleri fakirlikleri dolayısıyla paradan başka bir şey bilmezlerdi.

Tıpkı Şerif Hüseyin gibi İngilizler de bunu bildikleri için, para

gücüyle ancak bunlardan faydalanmışlardı ve isyanı sonuna kadar

bunlarla yürütmüşlerdi.⁵⁵

Bu gerçek İngiliz kaynaklarında da yer alır. İngiliz diplomat Sir

Henry McMahon da, Şerif Hüseyin'i isyana kışkırtmanın asıl amacının,

Osmanlı safında çarpışan Arap askerlerinin sadakatlerini sarsmak oldu-

ğunu bildiriyordu:

Bu anda (1915), Gelibolu'daki Türk gücünün büyük bir bölüğünü ve

Mezopotamya'daki (Irak) gücün yaklaşık olarak tümünü Arap asker-

leri oluşturuyor... Onların Türkiye'den kopmalarını haklı göster-

mek için, ileride kendilerine yardımda bulunacağımız yolunda

güvence verebilir miydik? Bunu ivedilikle yapmam için bana emir

verilmişti…⁵⁶

McMahon'un da açıkça itiraf ettiği gibi Arapların Osmanlı'dan

koparılması için İngiliz derin devleti tarafından her türlü propaganda

çalışması yapılmış ve geleceğe dair güvenceler verilmişti. Buna rağmen

Araplardan sadece belli bir kesim bu propagandanın etkisiyle hareket

etmiş, ancak İngiliz desteği bu azınlığın zayıf durumdaki Osmanlı karşı-

sında güç elde etmesine sebep olmuştur.

Şu noktayı da belirtmek gerekir: I. Dünya Savaşı'nın başladığı sırada

Mısır, İngiliz sömürgesidir. Ancak İngiliz derin devleti, savaşta Mısırlıla-

rın Osmanlı saflarında savaşacaklarından emin oldukları için Mısır

askerlerini savaşa dahil etmemiştir. Görüldüğü gibi İngiliz derin devleti

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

de, Osmanlı'nın Arap tebasının büyük bölümünün Osmanlı'ya karşı

vefasızlık göstermeyeceğinin farkındadır. (Eugene Rogan, The Fall of the

Ottomans: The Great War in the Middle East, 2015, iBooks)

Şerif Hüseyin Ayaklanmasının Ardındaki

Kilit İsim: İngiliz Casusu Lawrence

İngilizler tarafından sağlanan her türlü maddi ve lojistik desteğe rağ-

men isyan, tüm Arap alemini temsil edecek bir harekete dönüştürüleme-

di ve ancak 4-5 bin civarında bir silahlı gücün katılımıyla sınırlı kaldı. Bu

isyan sırasında Mekke Şerifi Hüseyin ile birlikte adı özdeşleşen kişi, İngi-

liz gizli servisi ajanı Arkeolog Thomas Edward Lawrence idi. Lawrence,

İngiliz derin devletinin homoseksüel ajanı Lawrence (sağdan

ikinci), Osmanlı'ya karşı ayaklanan Emir Faysal (önde) ile birlikte.

161

162

Ajan Lawrence (sol başta); Şerif Hüseyin'in oğlu

Emir Abdullah (soldan ikinci) ve İngiliz kurmay-

larla birlikte. Şerif Hüseyin ve oğulları, küçük men-

faatler uğruna Lawrence'ın peşinden gitmiş, Os-

manlı'ya ihanet etmiş ve Arap topraklarını

felakete sürüklemişlerdir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Mekke Şerifi Hüseyin ve onun oğullarından biri olan Faysal'ın yanında,

Osmanlılara karşı Haşimi Arap isyanını teşvik eden İngiliz derin devleti-

nin en önemli figürlerinden biriydi.

Lawrence'ın özgeçmişini kaleme alan isimlerden İngiliz yazar David

Garnett onu, "kendini beğenmiş ve eza çekme, zulme uğrama kompleksi-

ne sahip bir kişilik"⁵⁷ olarak tarif etmekteydi. Richard Aldington'a göre de

"yapmacık ve övünmekten hoşlanan, kendi kendine önem vermiş bir ego-

ist, hatta homoseksüel"di.⁵⁸ Kısacası Lawrence, İngiliz derin devleti men-

suplarının klasik özelliklerini taşıyordu.

Şunu belirtelim: İngiliz derin devletinin eylemlerini yaparken

homoseksüelleri özellikle tercih ettiği ve risk içeren görevlere özellikle bu

kişileri seçtiği bilinmektedir.

16 Ağustos 1888'de, İngiltere'nin Tremadoc kasabasında, evlilik dışı

bir çocuk olarak dünyaya gelen Lawrence, Araplarla ilgilenmeye 1909

yılında başladı. İki yıl sonra arkeolojik kazılar yapmak için Trablus'a git-

tiğinde Arap aşiretleri arasında onlar gibi giyinerek yaşıyordu.

Lawrence, Araplara duyduğu ilginin aksine, Türklere karşı özel bir

nefret beslemekteydi. Türklere karşı olan bu düşmanlığını Lawrence, 5

Nisan 1913'te Oxford'dan Bayan Reider'a gönderdiği mektupta şöyle

ifade ediyordu:

...Türkiye'ye gelince, Türkler kahrolsun! Ama korkarım ki onlarda

hayat değil, yapışkanlık var. Onların kayboluşu, bir zamanlar iyi

yönetim yetenekleri olan Araplar için her halükarda bir fırsat oluştu-

racak.⁵⁹

18 Eylül 1914'te, yine Bayan Reider'a gönderdiği mektupta ise şöyle

diyordu:

163

164

Şii Müslümanlar Osmanlı Halifesi'nin Yanında Savaşmışlardır

İngiltere, I. Dünya Savaşı sırasında işgal ettiği Irak'ta, Şiilerin kendi safında sa-

vaşacağını düşünmüş ve planlarını buna göre yapmıştır. Ancak Şiiler, Osmanlı

Halifesi'nden gelen Cihad-ı Ekber'e icabet etmiş ve Osmanlı'nın yanında yer al-

mışlardır. "İngiliz işgalinin başladığı ve İslam beldelerinin tehlikede olduğu ve

yardım gerektiğini" anlatan telgraf, Irak'ta tüm Şii camilerinde okutulmuştur. Şii-

lerin en üst lideri Seyyid Kazım el-Yezdi, tüm Şiileri, Kabe-i Şerif'i , Mescid-i Neb-

evi'yi ve imamların kabirlerini korumaya çağırmıştır. Oğlu Seyyid Muhammed'i

de savaşa göndermiştir. Şii Şeyh Eş-Şeriati el-İsfehni, cihada destek vermiş "İş-

galci İngilizleri kovmakta tembellik edenler, büyük günah ve haram işlemişler-

dir" demiştir. Kazımiyye Şehrinde, Şeyh Mehdi el-Halisi fetva yayınlamıştır.

Müslümanlara, "Küfür belası yok oluncaya kadar bütün mallarını cihat yolun-

da harcamalarının" vacip olduğunu söylemiştir. Şiiler "İslam topraklarından ka-

firlerin uzaklaşması için Osmanlı'yla birlik olacaklarını, Türklerin dinde kar-

deşleri olduğunu ve İngilizlerin bu topraklardan atılması için yardım edecekle-

rini" ilan etmişlerdir. Kuveyt Emiri Muhammara, Irak'ı işgal eden İngilizlere

destek vermek amacıyla askeri kuvvet göndermek üzereyken, Şiilerin bu cesa-

retinden çekinerek asker göndermekten vazgeçmiştir. Şii aşiretler, gemilerle ve

kafilelerle Dicle ve Fırat nehirleri boyunca, Osmanlı'nın yanında, görkemli bir

şekilde savaşa yürümüşlerdir.

Kurna Cephesinde savaşan Şii ulemalar: Seyyid Mustafa Keşani, Seyyid Meh-

di Haydari, Şeyhül Şeriati el-İsfahani, Seyyid Ali el-Damad, Seyyid Mustafa Ke-

şani

Basra Doğu Cephesinde savaşan Şii ulemalar: Şeyh Mehdi el-Khalisi, Seyyid

Muhammed, Şeyh Cafer Radi, Seyyid Kemal el-Hilli

Eş-Şuaybe Cephesinde savaşan Şii ulemalar: Seyyid Muhammed Said, Şeyh

Abdul Kerim el-Cezairi, Şeyh Abdul Rıza Radi, Seyyid Muhsin el-Hakim

Sadece Eş-Şuaybe cephesinde 50 bin Şii kardeşimiz savaşmıştır. Cephede, Şii

mücahitlerden 3 bin asker şehit olmuştur. Osmanlıların Kut'ül Amare Savaşı'nı

kazanmasında, Şii aleminin desteği büyüktür. I. Dünya Savaşı'nın en önemli za-

feri ve İngiliz derin devletinin en büyük yenilgisi olan Kut'ül Amare Zaferi, Müs-

lümanların birlik olması ile gerçekleşmiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Türklerin savaşa girmek niyetinde olmadıklarını korkuyla seziyo-

rum, çünkü onları Küçük Asya'ya sıkıştırmak ve dahası, orada bile

vesayet altına almak bir gelişme olacaktır.⁶⁰

Lawrence, I. Dünya Savaşı'nın patlak vermesinden sonra 1914 yılı-

nın Aralık ayında teğmen rütbesiyle Kahire'deki İngiliz istihbarat birimi-

ne transfer oldu. Burada, savaş tutsaklarını sorguya çekiyor, haritalar

çiziyor ve Türk hatlarının ardındaki ajanlardan gelen bilgileri inceliyor

ve Arapların da katılımıyla Osmanlı Devleti'ni yok etmek amacıyla stra-

tejiler kuruyordu.

Bu arada Kahire'de yeni kurulan "Arap Bürosu"nun başına geçti.

Bilinçaltındaki Türk nefreti, yeni görevi sırasında 20 Nisan 1915'te arkeo-

log dostu D. G. Hogarth'a gönderdiği bir yazıda ağzından şöyle taşıyor-

du:

... Zavallı yaşlı Türk Devleti, birliğini zor sürdürüyor. Herkes, onun

son zamanlardaki parlak başarılarından daima söz eder ama ger-

çekte çok acınacak bir durumdadır. Onunla ilgili her şey oldukça

mide bulandırıyor...⁶¹

Kısa bir süre sonra İngiliz Savaş Bakanlığı'nca gizli görevle Irak'a

gönderilen Lawrence, Nisan 1916'da Kutü'l Amare'de esir alınan General

Townshend komutasındaki 13 bin kişilik İngiliz ordusunu kurtarma

operasyonu sırasında sahneye çıktı. Lawrence, Albay Beach ve Aubrey

Herbert isimli bir İngiliz görevliyle birlikte, Türk Generali Halil Paşa'yla

görüşerek, sarılmış bulunan İngiliz garnizonunu serbest bırakması için

ona önce 1 milyon Sterlin, kabul etmezse 2 milyon Sterlin rüşvet öner-

meye gönderilmişti. Halil Paşa ise bu İngiliz önerisini tiksintiyle reddet-

mekle kalmıyor, bunu haber olarak çevreye yayarak İngilizleri rezil edi-

yor, onların itibar ve saygınlığını ayaklar altına alıyordu.

165

166

Kuzey Afrika ve Mısır, Os-

manlı döneminde en barış-

çıl ve en rahat devirlerini

yaşamıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Bütün bunlar olup biterken, İngiliz derin devlet temsilcilerinin,

Mekke Şerifi Hüseyin ile Osmanlılara karşı isyan çıkarması için yaptığı

pazarlıklar da sürüyordu. Bu arada Lawrence, Irak'taki Arapları da ayak-

lanmaya dahil edebilmek ve onların İngiliz ordusuyla işbirliği yapmaları-

nı sağlamak için çalışıyor ve bölgedeki Şii liderlere Halifelik vaatleri yapı-

yordu. Ancak başarılı olamadı.

Lawrence, Mekke Şerifi Hüseyin'in ayaklanmayı başlatmasının

ardından aynı yılın Ekim ayında bu defa yüzbaşı rütbesiyle Arabistan'a

gitti. Burada, Şerif Hüseyin'in oğulları Abdullah, Ali, Zeyid ve 1921 yılın-

da Irak tahtına geçmesinde büyük rol oynayacağı Faysal ile görüştü.

Henüz başlangıç aşamasında olan ayaklanmada diğer İngiliz subaylarıy-

la birlikte silah ve para temin ederek isyan eden aşiretleri birleştirmek,

örgütlemek, belirlenen hedeflere sabotaj ve saldırılarda bulunmakla

görevlendirildi.

İrtibat subayı olarak Şerif Hüseyin'in oğlu Faysal'ın kuvvetlerine

katılan Lawrence, ajanlık faaliyetlerinin yanı sıra bizzat Türklere karşı

sıcak savaşın içinde de bulundu. Vur-kaç taktiği ile Osmanlı birliklerine

ve ikmal yollarına zarar vererek 6 Temmuz 1917'de kendisine yarbay rüt-

besi ve bir nişan kazandıracak olan Akabe Limanı'nı ele geçirdi. Hicaz

Demiryolu'na saldırılarda bulundu. Bu tarihten sonra şiddeti daha da

artan bu saldırılarda yüzlerce Osmanlı askeri şehit olurken İngilizler sal-

dırılardan zaferle çıkmıştı. Lawrence bu başarısıyla kendince şöyle övü-

nüyordu:

Savaşı kazanmak için değil; Irak'ın pirinç tarlaları, Irak'ın mısır

tarlaları ve petrolü bizim olsun diye (savaştık). Bunu elde etmek

için düşmanlarımızı (Türkiye dâhil) mağlûp etmemiz kâfiydi.

(İngiliz asker ve vali) General Edmund Allenby'nin kabiliyeti saye-

sinde, dört yüzden az İngiliz askerinin kaybıyla bu zafer sağlandı.

Çünkü insan kuvveti olarak Türklerin idaresi altındaki Arapları da

bu işte kullanmaya muvaffak olmuştuk. Otuz savaşın hiçbirinde

167

168

İngiliz kanı dökülmemiş olmasından iftihar duyuyorum. Çünkü

İngiltere idaresindeki bütün illerin toplamı bile bir tek İngiliz'in

hayatına değmezdi.⁶²

Lawrence, ikiyüzlülük ve hilekarlık üzerine dayalı görevini de şöyle

tanımlamıştır:

(Görevim) Türkiye'ye karşı bir Arap isyanını tahrik etmektir ve

onun için de Batılı olan dış görünüşümü gizlemek ve az da olsa Arap-

lara benzemek zorundayım. Böylece kendimi bir çeşit yabancı sahne

üzerinde, balo giysisi içinde, acayip bir dilde, gece ve gündüz aktör-

lük yapan birisi olarak görüyorum...⁶³

1918 yılının Eylül ayında, 4. Osmanlı Ordusu'na yönelik düzenlenen

bir saldırıda Lawrence, adamlarına hiçbir esir alınmaması emrini vererek

5 bin Osmanlı askerinin kafalarını kestirmek suretiyle bir katliama

daha imza attı.⁶⁴ Aynı yılın sonunda beraberindeki katil güruhuyla birlik-

te karışıklık içindeki Şam'a girerek terör estirdi.

Lawrence, 1918 yılı Ekim ayında İngiltere'ye dönmek üzere yola

çıktı. Hareket etmeden önce, 4 Ekim'de Binbaşı R. H. Scott'a Kahire'den

gönderdiği bir mektupta şöyle diyordu:

Acayip, küçük bir gruptuk, ama Ortadoğu'da tarihin seyrini değiş-

tirdiğimizi sanıyorum.⁶⁵

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Lawrence, Seven Pillars of Wisdom (Hikmetin Yedi Sütunu) adlı kita-

bının önsözünde, İngiliz derin devletinin ve bu derin güçlerin temsilcisi

olarak kendisinin, Türklere karşı ayaklandırmak için Arapları nasıl yalan

vaatlerle kandırdıklarını şöyle anlatır:

(İngiliz) Kabinesi, daha sonra Araplara özerklik verileceği kesin

sözleriyle onları bizim için çarpışmak üzere ayaklandırdı. Araplar,

kuruluşlara değil, kişilere inanırlar. Beni, İngiliz

yönetiminin özgür bir ajanı olarak gör-

düler ve benden, o yönetimin yazılı

vaatlerini onaylamamı talep etti-

ler. Böylece, bu komploya

katılmak zorunda kaldım

ve sözümün değeri ne ise,

Ajan T.E. Lawrence,

Akabe Körfezinde bir kı-

sım çapulcu Arapları is-

yana teşvik ettiğinde, İn-

giliz donanması da bu

isyanı desteklemek için

Akabe kıyılarına gelmişti.

169

170

onlara, ödüllerini alacakları yolunda güvence verdim. Savaşı kaza-

nırsak, bu sözlerin yerine getirilmeyeceği (kağıt üzerinde kalacağı)

ta başlangıçtan belli idi ve ben, Arapların dürüst bir danışmanı

olsaydım, onlara, bu gibi şeyler için çarpışarak hayatlarını tehlikeye

sokmamaları; evlerine dönmeleri öğüdünü verirdim. Doğuda ucuz ve

süratli bir zafer kazanmamız için Arap yardımının gerekli olduğuna

ve savaşı kaybetmek yerine, sözümüzde durmayarak kazanmamızın

daha iyi olacağına inanarak, bu hilenin tehlikesini göze aldım.⁶⁶

Bu hileyi çok geç anlayan ve Osmanlı'ya karşı isyan başlatarak Müs-

lüman kanı akıtmış olan Mekke Şerifi Hüseyin'in oğlu Emir Faysal, ken-

disine sunulan vaatlerin hiçbirinin gerçekleşmediğini görünce İngiliz

derin devletinin oyununa geldiğini anlayıp şunları söyleyecektir:

Müslüman dünyasının önüne çıkamayacağım. Kendilerinden Hali-

fe'ye karşı savaşmalarını, fedakarlık yapmalarını istedim. Oysa şimdi

görüyorum ki, amaçlarına hizmet ettiğimiz Avrupa devletleri,

Arap ülkelerini bölüyorlar.⁶⁷

Şerif Hüseyin-Faysal-Lawrence işbirliği, İslam alemine en büyük

yıkım ve tahribatı yapan fitne odaklarından biri olmuştur. Bu işbirliği

sonucunda başlayan Müslümanı Müslümana kırdırma stratejisi, İngiliz

derin devletinin, yüzyıllardır geliştirip uyguladığı mühendislik planları-

nın ilk adımlarını temsil eder. Bu örnek, Müslümanlar arasında, tarihin

her döneminde İngiliz derin devletinin hilelerine kanan ve küçük bir

çıkar uğruna vatan hainliği yapmaktan çekinmeyen münafıkların bulun-

duğunu belgelemektedir. İngiliz derin devleti, İslam dünyası üzerindeki

yıkıcı etkisini ancak ve ancak münafıkları kullanarak gösterebilmektedir.

Bu yüzden Müslümanların, İslam aleminin selameti için en çok dikkat

etmeleri ve uyanık olmaları gereken tehlike, İngiliz derin devletinin şey-

tani oyun ve tuzaklarına sürüklenmiş olan münafıklardır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngilizlerin Gasp Ettiği Osmanlı Gemileri ve

İade Etmediği Paralar

I. Dünya Savaşı'nın ilk zamanlarında savaşa daha katılmamış olan

Osmanlı Devleti, donanmasını güçlendirmek amacıyla İngiltere'ye 3 adet

büyük savaş gemisi sipariş etti ve bunların paralarını da peşin ödedi. "Sul-

tan Osman", "Sultan Reşad" ve "Fatih" adları verilen bu 3 savaş gemisi o

dönemde İngilizlerin geliştirdiği "dretnot" tipi gemilerdendi.

Bu tip gemiler 20. yüzyılın başlarında hizmete giren ve denizcilik

tarihinde yeni bir çığır açan ileri teknolojiye sahip gemilerdi. Eski model

savaş gemilerine göre daha hızlı hareket edebilen, tek başına adeta yüzen

bir filo niteliğine sahip modern gemilerdi. Bu gemiler Osmanlı donan-

masının güçlenmesi ve denizlerde yenilgiye uğramaması bakımından son

derece önemliydi. Zira 1900'lerin başlarında kara ulaşımı yeterince geliş-

mediği için askeri üstünlük, denizlerde üstün olmakla doğru orantılıydı.

Gemi satın alabilmek için Osmanlı Devleti'nin mali kaynakları

yeterli olmadığından, o dönemde geniş çaplı bir bağış kampanyası

düzenlenmişti. Zamanın imkanlarıyla kahvelerde, halkın toplandığı yer-

lerde, müsamere ve eğlencelerde sürekli olarak bu iş için para toplanı-

yordu. Öğrenciler dahi ellerine verilen kumbaralara para atarak bağışta

bulunmuşlardı. Önemli para yardımlarında bulunanlara "Donanma İane

Madalyası" adı altında bir de madalya veriliyordu. 1909 yılında kurulan

Donanma-yı Osmanî Muavenet-i Millîye Cemiyeti, söz konusu gemile-

rin satın alınması için yardım kampanyaları düzenlemiş, gösteriler ter-

tiplemiş ve ürün satışı gerçekleştirmişti.

"Sultan Osman" dretnotu, aslında başlangıçta Brezilya'nın siparişi

üzerine yapımı tamamlanan "Rio de Janeiro" gemisiydi. Ancak Brezilya

ödemesini yapamadığı için, üretici İngiliz Armstrong şirketinin ihaleyle

satışa çıkardığı gemiyi Osmanlılar satın almıştı. Kaptanının kimliği bile

saptanmıştı: Hamidiye'nin efsanevi kahramanı Rauf Bey.

171

172

27 Temmuz 1914'te Osmanlı Devleti'ni temsilen Rauf Bey, Sultan

Osman gemisini teslim almak üzere İngiltere'nin Newcastle şehrine gitti.

Ancak işler beklenmedik bir biçimde gelişti. Çok önceden savaşta

Osmanlı'yı düşman saflarına almayı planlamış olan İngiliz derin devleti

temsilcileri, kısa zaman sonra kendi donanmalarının karşısına çıkacak

böyle üstün özelliklere sahip bir gemiyi teslim etmek istemiyorlardı.

Churchill, Sultan Osman'a el koymanın çok büyük bir diplomatik

skandala neden olacağını biliyordu; ancak her şeye rağmen, 3 Ağustos

1914'te Sultan Osman ve Reşadiye gemilerine İngilizlerin el koyduğunu

resmi olarak açıkladı.

Özetle İngilizler, Osmanlı'ya ait olan gemileri, henüz gemilere Türk

bayrağı çekilmeden apar topar gasp ettiler. Gemileri teslim etmedikleri

gibi, tamamen haksız ve kanunsuz bir biçimde, tamamı peşin ödenmiş

olan 12 milyon İngiliz altını tutarındaki bedeli de iade etmediler. Daha

doğru bir ifadeyle, bu parayı görülmemiş bir pervasızlıkla alenen çalmış

oldular.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Sağda) Önde Reşadiye ar-

kada Sultan Osman gemileri.

(Solda) Sultan Osman gemisi

1915

Dönemin Başbakanı Rauf Orbay anılarında konuyla ilgili şu açıkla-

mayı yapar:

Geminin son taksiti olan yedi yüz bin lira da ödenmişti. İşleri bir an

önce bitirmek için denemelerin bir kısmından vazgeçerek, fabrika ile

2 Ağustos 1914 günü geminin bize teslimi konusunda anlaşmıştık.

Fakat parayı verişimizin ertesi günü için kararlaştırılan sancağımızı

çekme töreninden yarım saat önce İngilizler, Sultan Osman'a el

koydular... Gerektiği şekilde şiddetle protesto edildiyse de kimse oralı

olmadı...⁶⁸

Sultan Osman gemisi derhal İngiliz donanmasına katıldı ve ismi

"Agincourt" olarak değiştirildi. Reşadiye ise Erin ismini aldı, ancak 22

Ağustos'ta seyre hazır olan Erin'in denenmesinde silahlarının iyi çalış-

madığı görüldü. Başarılı biçimde onarılamadığı ve bir daha da kimseye

satılamayacağı için 1922 yılında gemi sökücüler tarafından parçalandı.

173

174

Rauf Orbay konuyla ilgili açıklamalarına şöyle devam eder:

Sonra, Dünya Savaşı iptidasında (başlangıcında), henüz bizim harbe

girmediğimiz günlerde inşaları tamamlanıp bedelleri de tarafımız-

dan tamamen ödenmiş olduğu halde memleketimize getirilecekleri

sırada İngilizlerin el koymuş oldukları Sultan Osman, Sultan

Reşad ve Fatih dretnotlarımızın, tahminen 12 milyon İngiliz altını

tutarı bedellerinin geri verilmesi meselesi vardı. Bu, İngilizlerin

sarih borcu idi…⁶⁹

Bu, İngilizlerin sarih borcu idi, ama Lozan Antlaşması'nın 58. mad-

desi gereğince Türk tarafı bu haktan, muhtemelen İngiliz derin devleti-

nin baskısı sonucu, ilginç bir biçimde feragat etmişti. Lozan Antlaşma-

sı'nın söz konusu 58. maddesi günümüz Türkçesi ile şöyledir:

Bir yandan Türkiye ve öte yandan (Yunanistan dışında) öteki Bağıt-

lı

(sözleşmeli) Devletler, bu Devletlerle (tüzel kişileri de kapsamak

üzere) uyruklarının, 1 Ağustos 1914 tarihiyle İşbu Antlaşmanın

yürürlüğe giriş tarihi arasındaki süre boyunca uğramış oldukları,

gerek savaş eylemleri, gerekse zoralım, haciz, dilediği gibi kullan-

ma ve el koyma tedbirlerinden doğan kayıp ve zararlardan dolayı

her türlü parasal istemde bulunma hakkından karşılıklı olarak

vazgeçerler.⁷⁰

Bu madde, gerçekte İngilizlerin yaptığı söz konusu gaspı kapsama-

maktadır. Zira dönemin İngilizlerinin tüm dünya önünde işlediği aleni

hırsızlık suçu, Osmanlı'nın tamamen savaş dışında olduğu bir dönemde

gerçekleşmiştir. Bu eylem, iki ülke arasındaki ticari bir alım satım ilişki-

sinden başka bir şey değildir. Olayın herhangi bir savaş kaybıyla uzaktan

yakından ilgisi yoktur. Dolayısıyla Lozan'ın bu hükmü, söz konusu gasp

için geçerli olmamalıdır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Durum bu kadar açıkken, İngiliz derin devleti, o dönemde işlediği

bu gasp suçunu savaş kaybı kapsamına sokabilmiştir. Sonuçta, Britanya

Hükümeti'nce 1914 yılında haksız ve hukuksuz bir şekilde el konulan

savaş gemileri için ödenmiş bulunan paradan Lozan'da feragat edilmiştir.

O dönemde söz konusu dolandırıcılık operasyonunu yöneten kişi

ise İngiliz derin devlet yapılanmasının en sadık ve ateşli elemanlarından

biri olan Winston Churchill'dir.

İngiliz Derin Devletinin Büyük Hezimeti:

"Çanakkale Savaşı"

Daha önce detaylı belirttiğimiz gibi I. Dünya Savaşı, İngiliz derin

devletinin kurguladığı mühendislik çalışmalarından biriydi ve planlandı-

ğı gibi de yürümüştü. Savaş öncesi İngiltere, henüz gündemde dahi olma-

yan savaş için tüm hazırlıklarını yapmıştı. Kömürle işleyen gemilerini

benzinlilerle değiştirdi. 18 adet yeni tanker yaptırıp denizaltı ve uçak filo-

larını kurdu. 1911'lerden itibaren geniş çaplı tatbikatlarla deniz kuvvetle-

rini harekata hazır hale getirdi. Çıkacak savaşta Fransa'nın da tam deste-

ğini almaya yönelik gerekli diplomatik girişimleri gerçekleştirdi. Sonuç-

ta, I. Dünya Savaşı'nın başladığı 1914 yılına gelindiğinde, İngiliz donan-

ması önceden alınmış olan önlemlerle mükemmel bir duruma getirilmiş-

ti.

I. Dünya Savaşı öncesinde, İngiliz donanmasındaki tüm bu hazırlık

ve yenilenme sürecinin tasarlayıcısı, dönemin Donanma Bakanı Winston

Churchill'di. Büyük bir Türk ve Müslüman düşmanı ve İngiliz derin dev-

letinin sadık elemanlarından biri olan Churchill, aynı zamanda Çanak-

kale Savaşı'nın da baş mimarıydı. Churchill, daha Osmanlı Devleti fiilen

savaşa girmeden önce, 1914 yılı Eylül ayında Çanakkale Boğazı'nın

donanmayla geçilerek İstanbul'un işgal edilmesini öngören bir projeyi

Başbakan Herbert Asquith'e iletmişti. Churchill'in planına göre, İstan-

bul'un işgal edilip düşürülmesi ile Osmanlı İmparatorluğu hızlı bir yenil-

giye uğratılacaktı.

175

176

Cephe için yeni planlar yapılırken İtilaf Donanması, 18 Mart günü

Amiral John de Robeck komutasındaki 16 savaş gemisinden oluşan dev

bir donanma ile Çanakkale'yi geçmeye kalkıştı. Ancak tüm gemiler, Nus-

ret Mayın Gemisi'nin boğazın Çanakkale tarafına yerleştirdiği mayınlar-

la etkisiz hale getirildi. Mayınlarla ağır bir yenilgi yaşayan İtilaf Donan-

masına Osmanlı topçularının isabetli top atışları da eklenince İngilizlerin

(Üstte solda) İngiliz ve Fransız

keşif uçaklarının tabyalarımızın

yerini öğrenmek amacıyla Bo-

ğaz üzerinde yaptıkları keşif

uçuşları.

(Altta sağda) İngiliz ve Fransız

birliklerinin tabyalarımızı bom-

balamasıyla resmi olarak başla-

yan Çanakkale Savaşı.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

deniz yoluyla Çanakkale'den kolayca geçme hayalleri hüsranla sonuçlan-

dı. 18 Mart 1915'te Çanakkale Boğazı'nda yaşanan hezimet, İngilizlerde

büyük şaşkınlık yarattı.

Britanya, Fransa ve Anzak kuvvetleri her ne kadar çıkarma yaptıkla-

rı sahillerde köprübaşları oluşturmayı başardılarsa da, Osmanlı kuvvetle-

rinin dirençli savunmaları ve karşı taarruzları sonucunda Gelibolu Yarı-

madası'nı işgal edemediler. Türk savunmasını aşamadılar ve büyük

kayıplar verdiler.

177

178

Hem denizde hem de karadaki savaşlarda yaşanan büyük hayal

kırıklığı ve verilen kayıplar sonucu, İtilaf Devletleri'nde, Çanakkale Cep-

hesi'nin kapatılması fikri ağır bastı. İngiliz ordu komutanlarından Gene-

ral Charles Monro, cephede yaptığı incelemelerin ardından Londra'ya,

'Gelibolu tahliye edilmelidir' raporunu bildirdi. Tüm bu gelişmelerin

sonucunda İngiliz, Anzak ve Fransız kuvvetleri Gelibolu Yarımadasını

1915 yılı Aralık ayı içinde tahliye ettiler. 7 Aralık'ta cephenin kapatılma-

sı kararı alındı; 10 Aralık'ta tahliye işlemleri başladı; 27 Aralık 1915'te ise

Gelibolu'da hiçbir İtilaf Devleti askeri kalmamıştı.

İngilizlerin kendi kaynaklarında işledikleri Çanakkale katliamının

korkunç bilançosu şöyle belirtilir:

Dokuz ay kanlı kıyımın yaşandığı, Gelibolu Yarımadası'nı almak için

düzenlenen operasyonda, 29 bin İngiliz ve İrlandalı ile 11 bin Avus-

tralyalı ve Yeni Zelandalı asker dahil yaklaşık 58 bin asker hayatını

kaybetti. Dahası, kendi anavatanlarını çetince savunan

87 bin

Osmanlı askeri de yaşamını yitirdi. Her iki taraftan en az 300 bin

asker de ağır yaralandı.⁷¹

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Çanakkale Savaşı sırasındaki

düşman uçakları.

Denizden ve havadan yapılan

saldırılar, Türk askerinin az-

minin önüne geçememiştir.

179

180

Çanakkale Hezimetinin Baş Aktörü Churchill

İngiliz emperyalizminin büyük bir savunucusu olan Winston

Churchill, I. Dünya Savaşı sırasında Rusların ilk fırsatta İstanbul'a inerek

Boğazları ele geçireceğini tahmin ediyordu. Bu nedenle, erken davranıp

ilk hamleyi yapan kendisi olmak istedi. Böylece İstanbul'u fethederek

tarihe geçeceğini düşünüyordu.

Türklerin manevi gücünü göz ardı eden Churchill, modern silahlar-

la donatılmış güçlü İngiliz zırhlıları Boğaz'da göründüğünde, Türklerin

hemen teslim olacağını zannetmişti. Bu büyük hatanın bedelini de, önce

denizde, sonra da karada hiç beklemediği bir hezimetle ödedi.

İngiliz The Guardian gazetesinin internet sitesinde yayınlanan,

"Gelibolu'yu hatırlamak: Kanlı kıyımın ortasında yiğitliği onurlandırmak"

başlıklı makalenin yazarı Jon Henley, Churchill'den, "Çok kötü planlan-

mış ve berbat bir biçimde yönetilmiş Gelibolu Seferi'nin ihtiraslı tasar-

Çanakkale Savaşı'nda kahra-

manca vatamınımızı savunan

topçu birlikleri.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

layıcısı" olarak söz eder.⁷² Churchill'in bu boş ihtirasını vurgulayan Hen-

ley'in kendisi de çok iyi bilmektedir ki, Çanakkale hezimeti, savaşın kötü

yönetilmesinden çok, Mustafa Kemal Atatürk'ün inancı, azmi ve Türk

halkının imani şevki nedeniyle gerçekleşmiştir.

İngiliz ordusunun Çanakkale'de Türklerden aldığı tarihi yenilginin

baş sorumlusu Churchill, bu fiyaskonun ardından görevinden istifa etti

(Aralık 1915). Lloyd George başbakan olunca, 1917'de Churchill yine bir

süreliğine Levazım Bakanlığı'na getirildi ve bazı kesintilerle de olsa poli-

tik hayatına devam etti. İlginç olan, sorumlusu olduğu Çanakkale hezi-

metine rağmen, Churchill'in politikaya geri dönebilmiş olmasıdır. Bunun

nedeni de, kendisinin İngiliz derin devletinin sadık bir -İngilizlerin

kendi deyimleriyle- "İngiliz Buldogu" olmasından başka bir şey değildir.

Nitekim İngiliz derin devletinin başlattığı bir sonraki dünya savaşı sıra-

sında İngiltere'ye baktığımızda, başta yine Churchill'in olduğunu görü-

rüz.

İngiliz donanmasının ve ordusunun Çanakkale'de ağır yenilgiye

uğramasının ardından, Churchill hakkında soruşturmalar açıldı.

Çanakkale'den önce, "Beyler korkmayın. Ben şu deniz kıya-

fetimle Müslümanların merkezi İstanbul'da oturaca-

ğım, korkmayın" diye böbürlenen Churchill, Çanak-

kale'den sonra, kendisine yöneltilen suçlamalardan

daraldığında şu sözleri söylemişti: "Anlamıyor

musunuz? Biz Çanakkale'de Türklerle savaş-

madık, Allah ile savaştık. Tabi ki mağlup

olduk."⁷³

Benzer şekilde, Çanakkale Sava-

şı'nda İtilaf Devletlerinin komutanı

olan İngiliz General Ian Hamilton da

şu ifadeleri sarf etmişti:

181

182

Allah yolunda öldürülenleri sakin 'ölüler'

saymayin. Hayir, onlar, Rableri

Katinda diridirler, riziklanmaktadirlar.

(Al-i İmran Suresi, 169)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

ÇANAKKALE

183

184

Bizi Türklerin maddi gücü değil, manevi gücü mağlup etmiştir.

Çünkü onların atacak barutu bile kalmamıştı. Fakat biz gökten inen

güçler ile mücadele ettik. Sanki biz daha buralara gelmeden, akı-

betimiz kararlaştırılmıştı ve şimdi de üzerimizde icra ediliyordu.⁷⁴

Churchill'in Çanakkale'de Türklere Karşı Zehirli

Gaz Kullanma Planı

Churchill'in notlarının yer aldığı "Churchill Archives Centre"dan

(Churchill Arşiv Merkezi) edinilen belgelere göre, dönemin Savaş Baka-

nı Churchill, Türklerin "insan değil, barbar olduklarını ve bu nedenle de

üzerlerinde zehirli gaz kullanılabileceğini" hezeyanını savunmaktadır.

Kendisine muhalefet eden Kraliyet Hava Kuvvetleri'ne yazdığı ikna mek-

tubunda da "Medeni olamayan barbar kabilelere karşı zehirli gaz kul-

lanabiliriz. Üstelik düşmanın bunu üretme ve kullanma kapasitesi yok-

ken zehirli gaz kullanılmasından yanayım" diyordu. Winston Churc-

hill'in kendisine, bunun bir insanlık suçu olacağını söyleyerek itiraz

edenlere cevabı ise "Türklerin insan olmadığı, barbar ve gelişmemiş bir

kavim olduğu" yönündeydi.⁷⁵ (Necip ve saygın Türk milletini tenzih ede-

riz)

Churchill'e göre zehirli gaz, İngiltere'nin elinde olan gelişmiş bir

silahtı. Churchill açıkça, "Barbar bir kabileye karşı silahlarımızın bütün

avantajlarından niçin yararlanmayalım ki?" demekteydi. Arşivlerde

yer alan Churchill'in kaleme aldığı savaş komitesi belgesinde ise, Çanak-

kale'deki İngiliz askerleri için "gaz maskesi istediği" yer almaktadır.

Churchill Archives Centre, bu belgeyle ilgili açıklamasında şöyle

demektedir: "Çanakkale'deki askerler için ilave gaz maskeleri istenmek-

tedir. Bu, Türklere karşı gaz kullanıldığının kanıtıdır..." Ayrıca, Churc-

hill'in bu tavrıyla İngiliz eski başbakanlarından William Ewart Gladsto-

ne'un "Türklerin maymunla insan arası medeniyet yıkıcı barbarlar"

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

olduğu yanılgısına da destek verdiği söylenmektedir. (Necip ve saygın

Türk milletini tenzih ederiz)

Dönemin Osmanlı belgelerinde de, İngilizlerin, Çanakkale Sava-

şı'nda gaz kullandığı detaylı olarak açıklanmaktadır. Osmanlı Hariciye

Nezareti (Dışişleri Bakanlığı) "Müttefik ordusunun Çanakkale'de boğu-

cu zehirli gazlar kullandığını" belirtmiş ve İngiltere'den açıklama iste-

miştir.

Ünlü yazar Noam Chomsky de, Churchill'in "kimyasal silahlar ve

zehirli gazları modern Batı biliminin bir parçası" olarak gördüğünü,

Araplar ve Afganlar üzerinde de deneysel amaçlarla bunların kullanılma-

sını onayladığını ifade etmektedir.⁷⁶

BBC'nin internet sitesinde yayınlanan, "Winston Churchill'in kari-

yerindeki en büyük 10 tutarsızlık" başlıklı makalede de Churchill'in

düşmanlarına karşı zehirli kimyasal gaz kullanımını savunduğu şöyle

geçmektedir:

Churchill, özellikle Kürtlere ve Afganlara karşı kimyasal silah kulla-

nılmasını savunması nedeniyle eleştirilmektedir. 1919'da, bakanlık

yaptığı dönemde yazdığı bir hatırasında, "gaz kullanımı konusun-

daki bu çekingenliği bir türlü anlamıyorum" demektedir. "Medeni-

leşmemiş kabilelere karşı zehirli gaz kullanılmasını kuvvetle des-

tekliyorum" diye de devam etmektedir.⁷⁷

Makalede, Churchill'in temsilcisi olduğu İngiliz derin devletinin,

insanlık dışı, sadist kişiliğini yansıtan şu satırlar da yer almaktadır:

(Cambridge Üniversitesi'nde araştırma görevlisi ve Winston Churc-

hill ve İslam Dünyası kitabının yazarı) Doctker, 'onun 1. Dünya

Savaşı'nda Osmanlı birliklerine karşı hardal gazı kullanılmasını

desteklediğini belirtmek de önemlidir' demektedir.⁷⁸

185

186

Mısır Seydibeşir Esir Kampında İngilizlerin

Kasten Kör Ettiği Türk Esirler

Osmanlı Devleti, I. Dünya Savaşı'nda pek çok cephede savaşa girmiş

ve bu cephelerde çok sayıda Türk askeri İngilizlere esir düşmüştü. İngi-

lizlerin Türk esirleri tuttuğu kamplardan biri de Mısır'da, İskenderiye

şehrinin 15 km kuzeydoğusundaki, tam adı "Seydibeşir Kuveysna Dört

Numaralı Osmanlı Üserayı Harbiye Kampı" olan Seydibeşir Kampı'ydı.

Kamp Komutanı İngiliz Yarbay Coates idi. Kamptaki esirlerin sağlı-

ğıyla Doktor Yüzbaşı Gillespie yönetimindeki bir Ermeni doktor ile bir

İngiliz onbaşı ve 5 İngiliz hemşire ilgileniyordu.

Bu kampta, 1918'de Filistin Cephesi'nde esir düşen 16. Tümen'in 48.

Alayı'na bağlı Osmanlı askerleri tutuluyordu. Bu askerler, 12 Haziran

1920'ye kadar İngilizler tarafından iki yıl boyunca her türlü işkence, ezi-

yet, ağır hakaret ve aşağılamaya maruz kaldılar.

Bir kaynakta, bu kampta esir tutulan Türk askerlerinin, İngilizlerin

insanlık dışı uygulamaları sonucunda eziyet gördükleri ve şehit düştük-

leri şöyle anlatılır:

1 Ağustos 1919'dan itibaren İngilizler bütün Osmanlı esirlerine at ve

katır eti vermeye başlamışlardı. Ağustos'un o müthiş sıcağında Mısır

gibi son derece sıcak bir muhitte kokmuş at ve katır eti yemek mec-

buriyetinde kalmış olan zavallı askerlerimizin birçoğu bu yüzden

dizanteriye ve bazıları da bir çeşit uyuza benzeyen ve İngiliz doktor-

ları tarafından Pellegra diye adlandırılmış olan müthiş bir illete

yakalanarak can vermişlerdir.⁷⁹

Kamptaki esir Türk askerlerine uygulanan vahşet yalnızca bununla

sınırlı değildi. Tarihi kaynaklarda İngilizlerin bu kampta I. Dünya Sava-

şı'nda esir aldıkları Türk askerlerinin 15 bine yakın bir kısmını kasten kör

ettikleri yer almaktadır. Bu akıl almaz vahşet, başta TBMM olmak üzere,

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Türk kamuoyunda 1919, 1920 ve 1921 yıllarında önemli bir gündem

konusu olmuştu.

Söz konusu iddiaların dayandığı iki önemli belge vardır. Bunlardan

birincisi, 28 Haziran 1921 tarihli TBMM hükümet kararıdır. Kararda

TBMM Başkanı olarak Mustafa Kemal Paşa'nın ve 11 bakanın imzaları

yer almaktadır. Kararda şu ifadeler geçmektedir:

Malta'da mevkuf (tutuklu) bulunanlar ile Mısır'da on beş bin esiri

kasten malûl (sakat) bırakan İngiliz tabipleriyle garnizon kuman-

dan ve zabitleri hakkında Edirne Mebusu Şeref ve Faik beyler tara-

fından verilip, İcra Vekilleri Heyeti'ne tevdi ve tensip edilen (sunulan)

ve Büyük Millet Meclisi Riyaseti Celilesi'nin 29.5.337 tarihli ve zabıt

ve kavanin (kanun) kalemi 354/706 numaralı tezkere ile mürsel (gön-

derilmiş) takrir icra vekilleri heyetinin 28.6.337 tarihli içtimaında

kıraat olunarak (okunarak) lazım gelen bu mütalaati fenniye (bilim-

sel araştırmaları) dermeyanı (ortaya konduğu) zımnında (için) Sıh-

hiye (sağlık) ve teşebbüsatı (girişimler) siyasiyede bulunmak üzere

Hariciye Vekaleti'ne (Dışişleri Bakanlığına) takrir (önerge) sureti

musaddakasının (onaylı sureti) lefiyle (ilişikte) işarı karagir olmuştur

(bildirilmiştir). 28 Haziran 1337.⁸⁰

Bu belge, TBMM Hükümeti'nin, Mısır'daki esir kamplarında 15 bin

esiri kasten sakat bırakan İngiliz doktorlarıyla, garnizon kumandan ve

zabitleri hakkında siyasi takibatın başlatılmasına dair karardır. Diğer bir

belge ise, Meclis'in 28 Mayıs 1921 Cumartesi günü yapılan 37. oturu-

munda Edirne milletvekilleri Faik ve Şeref beylerin verdikleri yazılı öner-

gedir. Bu önergenin son kısmında Mısır'daki kamplarda "kasten kör edi-

len" Türk esirlerinden şöyle bahsedilmektedir:

187

188

Ve sakin Allah yolunda öldürülenlere

"ölüler" demeyin; hayir onlar diridirler.

Fakat siz bunun şuurunda değilsiniz.

(Bakara Suresi, 154)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

RUMELİ HİSARI,

İSTANBUL

189

190

Mısır'da bilintizam

(kasten), İngiliz'in tathirat-ı fenniye

(ilaçla

temizleme) bahanesiyle miktar-ı muayenininden (yeterli miktar-

dan) fazla 'krîzol' banyosuna sokarak gözlerini kör ettikleri 15 bin

vatan evlâdının üzerinde irtikab edilen (yapılan) bu cinayetin

müteammit (önceden tasarlayan) failleri olan İngiliz tabipleriyle gar-

nizon kumandan ve zabitlerinin tecrim (suçlu ilan) edilmesini de

ilave eyleriz...⁸¹

Önergenin TBMM'de okunmasından sonra söz alan Mehmet Şeref

Bey şu vahim gerçekleri açıklamıştır:

... Anadolu'nun, Rumeli'nin; bu vatanın namusunu müdafaa eden ve

bu vatan için çarpışan çocukları, İngiliz eline esir düştükleri zaman

doğrudan doğruya Mısır'a sevk edilmişlerdi. Bunları mahsus izhar

edilmiş (özel hazırlanmış) bir formüle, muzadı (karşıt) taaffün

(kokuşmuş) maddeler içlerine, boyunlarına kadar sokuyorlardı...

Fakat Türk çocuğu oraya girince, bir İngiliz neferi (eri) başına

dikiliyor ve süngüsünü uzatınca, zavallı yavrucak, başını içeri

çekiyor ve iki gözü kör oluyordu. İngilizler böylece 15 bin Türk'ün

gözünü çıkarmışlardır...⁸²

Milli Mücadele'nin başlarında, Mısır'daki Türk esirlerinin İngilizler-

ce kasten kör edildiği haberi, hem İstanbul hem de Anadolu basınında

yoğun biçimde yer almıştır. Konya halkı bu olaya büyük tepki gösterir.

Konya'da yayınlanan Öğüt Gazetesi, bu olayı sarsıcı ve çarpıcı başlıklarla

halka duyurur.

Bunun üzerine, Anadolu'nun diğer yerlerinde de ciddi bir İngiliz

nefreti ve karşıtlığı gelişir. Çok geçmeden, İstanbul'daki İtilaf Devletleri

komutanlarından İngiliz Generali Milne'nin emriyle, Konya'daki Öğüt

Gazetesi'nin kör edilen esirler konusundaki yayınları durdurulur. Sadece

yayın durdurmakla da kalınmaz gazete de kapatılır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Bunun üzerine olayla bizzat Ankara'ya yeni gelen ve burada Milli

Mücadele'yi örgütleyen Mustafa Kemal Paşa ilgilenir. Öğüt Gazetesi'nin

kapatılma olayını ve sebebini öğrenir öğrenmez Konya Valiliğine, Heyet-

i Temsiliye adına bir telgraf çeker. Telgrafta, İngilizler tarafından Türk

basınına yapılan baskı ve saldırıları kınayarak, bu girişimin halk tarafın-

dan yapılacak bir miting ile şiddetle protesto edilmesinin gerekliliğini

beyan eder.⁸³

Bir başka tarihi kaynakta da, Gaziantepli eski Defter-i Hakanı (Tapu

ve Kadastro Genel Müdürlüğü) memurlarından Eyüp Sabri Bey'in Anka-

ra'da, 1922 yılında, "Bir Esirin Hatıraları" adıyla yayımlanan kitabında,

Mısır'daki hastanelerde İngilizlerin gözetiminde Türk esirlerine yapılan

zulüm ve işkenceler etraflıca anlatılmıştır. Eyüp Sabri Bey, Mısır'da İngi-

lizlerin denetimindeki Heliopolis kampında kaldığı sırada bizzat yaşadı-

ğı olayları anlattığı bir bölümde, Türk esirlerini "kasten kör etme" vaka-

larını şöyle aktarmaktadır:

Lâkin bunlara (hastanedeki doktorlara) fevkalade yüz ve selâhiyet

(yetki) verilmiş olduğundan, mel'unlar hareketlerinde serbest kal-

mışlar ve arzuları veçhile (istedikleri gibi) biçare ve masum evlat-

larımızın, yani taht-ı esarette bulunan bu bigünah (günahsız)

askerlerimizin, bağırta bağırta gözlerini oymuşlardır. Bu cinayetle-

rin mesuliyeti kime ait olacaktır? Faillerine olmakla beraber, müseb-

bibi (sebep olanı) olmak itibarıyla bittab (elbette) bütün İngiliz

Hükümetine ait olacağını her vicdan takdir edecektir.

Abbasiye hastanesinde... tabiplerin, ellerinde miller ve kolları dir-

seklerine kadar sıvalı olduğu halde sabahtan akşama kadar işleri

güçleri Türk askerlerine ameliyat yapmak ve onların gözlerini

çıkarmak olmuştur. Birçok Mısırlı dindaşlarımızın ve umum üsera-

nın (halktan esirlerin) ifadelerine nazaran bu göz ameliyatı evvelce

de vuku bulur ise de, mütarekeden biraz evvel bilhassa sonra, İngi-

lizlere galibiyet gururu geldikten sonra pek ziyade ilerlemiş olduğu

191

192

anlaşıldığı gibi, bizim oraya gittiğimiz zamanlarda şiddetle devam

etmekte olduğu bizzat müşahede edilmiştir.⁸⁴

Türklere karşı uygulanan bu zulüm ve vahşet örnekleri İngiliz derin

devletinin deccaliyetin kalesi olduğunun önemli göstergelerinden biridir.

Bu zulümler Türk kamuoyunda ve hükümetinde çok büyük öfke ve tepki

doğurmakla birlikte, o tarihlerde tüm güç ve imkanlar devletin ve mille-

tin bekasına seferber edildiğinden bu rezaletlerin üzerine gitme fırsatı

olmamıştır.

Sonuçta da bu zulümler ne acıdır ki, İngiliz derin devletinin tarih

boyunca işlediği tüm diğer suçlarda olduğu gibi zaman içinde örtbas edil-

miş, yalanlanmış ve tarihin tozlu sayfaları arasında yerini almıştır.

Lozan Barış Görüşmeleri'nde, esir mübadelesi konusu görüşülmesi-

ne rağmen, kasten kör edilen 15 bin Türk esirin durumunun görüşüldü-

ğüne dair bir belge bulunmamaktadır. Bu durum, İngiliz derin devletinin

gerçek yüzünü gizleme adına ne tür entrika, baskı ve tehdit yöntemleri

kullanabileceği hakkında önemli bir fikir vermektedir.

İngilizlerin Unutturmak İstediği Türk Zaferi:

Kut'ül Amare

Kut'ül Amare yenilgisi, İngilizlerin I. Dünya Savaşı'nda Çanakka-

le'den sonra uğradıkları ikinci büyük bozgundur. Kut-ül Amare zaferinin

kazanılmasında özellikle Kürt aşiretlerin, bir kısım Arap aşiretlerinin ve

hatta Şii Arap aşiretlerinin önemli rolü olmuştur. Önemli Şii aileleri

Osmanlı'yla ortak hareket etmişlerdir.

Büyük hayallerle ve çetin kuvvetlerle Çanakkale'yi işgale kalkışan

İngilizler, bir yandan da diğer Osmanlı topraklarını adım adım işgal etme

planları peşindeydi. Ancak, Çanakkale'de aldıkları ağır yenilgiden sonra

ağırlıklı olarak Ortadoğu, Kuzey Afrika ve Irak cephelerine kuvvet kay-

dırarak bölgenin kalbi olan Bağdat'ı ele geçirme harekatına giriştiler.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Bu amaçla, 1914'te Basra'yı işgal ederek Irak cephesini açmış olan

İngiliz birlikleri 24 Temmuz 1915 günü General Townshend komutasın-

da Bağdat'a doğru ilerlemeye başladı. Bu ilerleyiş karşısında Irak Umum

Kumandanı Nurettin Bey komutasındaki birlikler 28 Eylül 1915 tarihin-

de Kut'ül Amare bölgesine çekildi ve peşlerinden gelen İngiliz birlikleri

Kut şehrini işgal etti.

Ardından İngiliz birlikleri yeniden Bağdat üzerine iki koldan ilerle-

meye başladı. Bu birlikler Selmanpak'ta Nurettin Bey komutasındaki bir-

likler tarafından durduruldu. İngilizler tekrar Kut'ül Amare'ye geri çekil-

mek zorunda kaldı. Karşı saldırıya geçen Osmanlı birlikleri 5 Aralık günü

Kut'ül Amare önlerine geldi. Aralık ayı boyunca Kut'ül Amare'de sıkıştı-

rılan İngiliz birlikleri şiddetli çarpışmalar sonrasında kuşatılarak çember

içine alındı.

Kut'ül Amare, İngilizlere karşı ecdadımızın elde

ettiği büyük bir zaferdir.

193

194

Kuşatmayı yarmak için İngiliz birlikleri zaman zaman takviye aldı-

larsa da başarılı olamadılar. Nehirlerden yapılan cephane ve yiyecek yar-

dımı yeterli olmadığından şehirde sıkışıp kalan İngiliz ordusu, hem sal-

dırı esnasında hem de açlık ve hastalıktan dolayı büyük kayıplar verdi.

İngilizler Mart başında tekrar taarruza geçtiler. 8 Mart 1916'da İngilizler,

Sabis (Dujaila) mevkiinde, Miralay (Albay) Ali İhsan Bey (Sabis) komu-

tasındaki 13. Kolordu'ya hücum ettilerse de, Sabis Meydan Muharebesi

olarak da tarihe geçen çatışmalarda 3.500 asker kaybederek geri çekildi-

ler.

22 Nisan günü, İngiliz birlikleri General Townshend komutasında 5

bin kişilik bir birlikle hücuma geçtiler, ancak bundan da bir sonuç ala-

madılar ve 3 bin kişilik bir kayıp vererek geri çekildiler. Bütün bunlar

olup biterken İngiliz derin devleti elemanları her türlü yolu deniyor ve

hayasızca kuşatmanın kaldırılması için Halil Paşa'ya rüşvet teklif edi-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

yorlardı. Zira kuşatma biraz daha devam ederse, zaten bitik ve perişan

durumda olan İngiliz ordusu tümüyle yok olmaktan kurtulamayacaktı.

2 Aralık 2015 tarihli The Telegraph'ın internet sitesinde yer alan bir

makalede Patrick Sawer, o dönemde Kut'ül Amare'de savaşmış ve Türk-

lere esir düşmüş Teğmen Henry Curtis Gallup'un günlüklerinden notlar

aktarmaktadır. Yazının başında Patrick Sawer, I. Dünya Savaşı'nda İngi-

lizlerin, birçok Osmanlı toprağı gibi Irak'ı da işgal etme amacında olduk-

larını belirtmektedir. Sawer, İngiliz derin devletinin sinsi ve ikiyüzlü

politikasını ve bunun sonuçlarını şu sözlerle açıklamıştır:

Petrolü koruma altına alma ve Irak'ı Türklerden özgürleştirme

misyonuyla başlayan şey, Britanyalı ve Hintli askerlerin esarette

ölmeleriyle birlikte kepazelikle sonuçlandı.⁸⁵

Kut'ül Amare Zaferi, ülkemizde 1952 yılına kadar

Kut Bayramı olarak kutlanmıştır. 29 Nisan tarihi

bundan sonra da bayram olarak kutlanmalıdır.

195

196

Bu ifadeden de anlaşılabildiği gibi, İngiliz derin devleti, tarihin her

döneminde entrika ve hilelere başvurarak masum halkı kandırmakta ve

kapsamlı savaşlar çıkarmaktan çekinmemektedir. O dönemde, milletleri

kan ve ateş denizinde boğarak 9 milyon ölü, 30 milyon kayıp, sakat ve

yaralının ortaya çıkmasına yol açan İngiliz derin devletinin zihniyetinde

bugün de değişen bir şey yoktur. Bugün, özellikle Ortadoğu'da, ülkeleri

KORUMAK, buraları ÖZGÜRLEŞTİRİP, onları barış ve demokrasiyle

tanıştırmak iddiasıyla milyonlarca masum Müslümanı, başlarına bomba-

lar yağdırarak şehit eden, on milyonlarcasını da dul, yetim, öksüz, mül-

teci, hasta, sakat ve yaralı haline getiren "üst-akıl", İngiliz derin devletidir.

Makalede, Teğmen Henry Curtis Gallup'un günlüklerinden yola

çıkarak, İngilizlerin Kut'ül Amare hezimetleri ile ilgili şu bilgiler aktarıl-

maktadır:

(Kut ül Amare) Açlıktan ölmek üzere oldukları için kendi atlarını

yemeye mecbur kalan birlikleriyle ve uğursuz bir kurtarma girişimi

sırasında ölen daha binlercesiyle, Britanya Ordusu'nun en kötü boz-

gunlarından biridir.⁸⁶

Yazıda, İngiliz derin devletinin sinsi yöntemlerinden biri olan Müs-

lümanı Müslümana kırdırma taktiği de açıkça gün ışığına çıkmaktadır:

Gallup'un günlükleri, aralıksız Türk saldırılarının ve askerlerin

dayanmaya çalıştığı yıldırıcı şartların, tükenmiş İngiliz güçlerini

nasıl çökerttiğini detaylı anlatır. 1915 Aralık itibariyle yiyecek teda-

rikleri aşırı derecede azalmıştı ve açlıktan ölme ihtimali belirmeye

başlıyordu - askerler kendi atlarını yemek zorunda kalmışlardı. Etra-

fı kuşatılmış birlikleri kurtarma çabaları felaketle sonuçlandı. İngi-

lizler tarafından sevk edilen Hint bölükleri, Türkler tarafından

durduruldu ve 23 bin Hintli kayıp verildi.⁸⁷

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngilizlerin Hintli kayıp

olarak bahsettikleri askerlerin

tümü Hintli Müslümanlardır.

Görüldüğü gibi İngilizler,

zorlu savaş koşullarında

kendi askerlerini riske atma-

yıp silah zoruyla ordularına

kattıkları, bir şeyden habersiz

sömürge haline getirdikleri

Müslüman halklarını kullan-

mışlardır. İşte Kut'ül Ama-

re'de de Müslüman Türk kar-

deşlerinin üzerine saldırtılan

on binlerce Hintli Müslüman,

İngiliz derin devletinin bu

acımasız ve alçakça yöntemi

yüzünden hayatını kaybet-

miştir.

İngiliz ordusu için savaşan

Müslüman Hint askerlerinin

bir kısmı, silah zoruyla cep-

heye getirilmişti.

197

198

Sonunda hiçbir çıkış yollarının kalmadığını anlayan İngilizler, 6 ay

süren bir kuşatma sonucunda 29 Nisan günü Osmanlı ordusuna teslim

oldu. Tüm cephelerde duyurulan bu tarihi zafer, Türk askerlerinde

büyük bir moral kaynağı olurken Avrupa'da da büyük bir şok etkisi yaptı.

İngiliz gazeteleri, Osmanlı'nın zaferini manşetten verirken, İngilizler için

de "Çanakkale'den sonra en büyük hezimet" değerlendirmesini yaptılar.

Bu yenilgi İngiliz basınında ve kamuoyunda çok büyük bir infial

uyandırdı. İngiliz tarihçi James Morris, Kut yenilgisini, "Britanya (İngil-

tere) askeri tarihindeki en aşağılık şartlı teslimi" olarak tanımlar.

Halil Paşa'nın, 29 Nisan 1916 tarihli günlük ordu emrindeki sözleri

Kut'ül Amare zaferini en güzel biçimde özetlemektedir:

Çanakkale Savaşı'nda

kahraman Türk askerleri

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Orduma;

Arslanlar!

1- Bugün Türklere şeref-ü şan, İngilizlere kara meydan olan şu kızgın

toprağın müşemmes semasında (güneşli gökyüzünde) şühedamızın

(şehitlerimizin) ruhları şad-ü handan pervaz ederken (sevinç içinde

göğe yükselirken), ben de hepinizin pak alınlarından öperek cümleni-

zi tebrik ediyorum.

2- Bize iki yüz seneden beri tarihimizde okunmayan bir vakayı kay-

dettiren Cenab-ı Allah'a hamd-ü şükür eylerim. Allah'ın azametine

bakınız ki, bin beş yüz senelik İngiliz Devleti'nin tarihine bu vakayı

ilk defa yazdıran Türk süngüsü oldu. İki senedir devam eden Cihan

Harbi böyle parlak bir vaka daha göstermemiştir.

3- Ordum gerek Kut karşısında ve gerekse Kut'u kurtarmaya gelen

ordular karşısında 350 subay ve 10 bin neferini şehit vermiştir. Fakat

buna mukabil bugün Kut'da 13 general, 481 subay ve 13.300 er tes-

lim alıyorum. Bu teslim aldığımız orduyu kurtarmaya gelen İngiliz

kuvvetleri de 30 bin zayiat vererek geri dönmüşlerdir.

4- Şu iki farka bakınca cihanı hayretlere düşürecek kadar büyük bir

fark görülür. Tarih bu vakayı yazmak için kelime bulmakta müşkü-

lata uğrayacaktır.

5- İşte Türk sebatının İngiliz inadını kırdığı birinci vakayı Çanakka-

le'de, ikinci vakayı burada görüyoruz.

199

200

6- Yalnız süngü ve göğsümüzle kazandı-

ğımız bu zafer yeni tekemmül eden vazi-

yeti harbiyemiz karşısında muvaffa-

kiyeti atiyemizin parlak bir başlangı-

cıdır.

7- Bugüne Kut Bayramı namını veriyorum.

Ordumun her ferdi, her sene bu günü tesit eder-

ken (kutlarken) şehitlerimize Yasinler, Tebareke-

ler, Fatihalar okusunlar. Şühedamız, hayatı ulyatta,

semavatta kızıl kanlarla pervaz ederken, gazilerimiz

de atideki zaferlerimizle nigehban (bekçi) olsunlar.

Mirliva Halil

Altıncı Ordu Komutanı

29/Nisan/1916- Bağdat⁸⁸

Türkiye'nin NATO'ya üye olduğu 1952 yılına kadar,

29 Nisan tarihi Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından "KUT

Bayramı" olarak kutlanmaktaydı. Kut'ül Amare'nin

sürekli hatırlanması İngiliz derin devletinin hoşuna git-

memiş olacak ki, Türkiye'nin NATO üyeliğinin hemen

ardından, İngilizlerin isteğiyle, Kut'ül Amare zaferi, hem

milli eğitim müfredatından çıkarılmış hem de kutlanması

durdurulmuştur. Yeni nesillerin bu zaferi bilmesi ve eski-

lerin hatırlaması engellenmeye çalışılmıştır.

Bu durum, İngiliz derin devletini hezimete uğratan

Kut'ül Amare ve benzeri zaferlerin, gerçekte ne kadar

büyük bir coşku ve kararlılıkla, sürekli gündemde tutul-

ması gerektiğinin de önemini göstermektedir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Kut'ül Amare zaferi, Türkiye'nin NATO

üyeliği sonrasında artık resmi olarak kut-

lanmamaya başladı. Oysa tarihimizdeki

bir çok zafer gibi bu zafer de her yıl

hatırlanmalı, bu zafere imza atan şehitle-

rimiz gururla anılmalıdır.

(Üstte) NATO'ya üye olan ülkeler

201

202

General Townshend'in anılarından ilginç bölümler

İngiliz ordusunun Kut'ül Amare'deki komutanı General Townshend,

1920 yılında yayınlanan Mezopotamya Seferim (My Campaign in Meso-

potamia) isimli kitabında ilginç bilgilere yer vermektedir.

Townshend'in bildirdiğine göre, I. Dünya Savaşı'nda İngiliz Ordusu saf-

larında, 1 milyonu aşkın Hint kökenli asker savaşmıştır. Bunların bir

kısmı muharip bir kısmı da destek birliğidir. Savaş boyunca bu askerle-

rin 74 bini yaşamını yitirirken, 67 bin kadarı yaralandı. İngiliz 6. Hint

Tümeni'nde Hindular, Sihler, Bangladeşliler, Gurkalar ve Müslüman

Peştunlar vardı. Townshend, Osmanlılara karşı komuta ettiği ilk savaş

olan "Kurna Muharebesi"nde Müslüman kökenli askerlerin Türkle-

re karşı savaşmak istemediğini anlatmaktadır. Kitabında, Hint

kıtalarındaki diğer Müslüman askerlerin ilerleyen muharebeler-

de de benzer tavırlar sergilemeye devam ettiğini yazar.¹

(Üstte sağda)

General

Townshend.

(Altta) Gene-

ral Towns-

hend teslim

olduktan

sonra gözal-

tında.

Tarihi kaynaklara bakıldığında, Hint Müslümanlarının, Halife'nin

askerleri olarak tanımladıkları Müslüman Türklere karşı savaşmak iste-

medikleri açıkça gözlemlenebilmektedir. Irak cephesinin açılmasından

itibaren Şii Müslüman Hintliler dahi, bölgede Türklere karşı savaşmayı

reddetmişlerdir. Irak'ta Selman-ı Pak yakınında gerçekleşen çatışmaya 3

Hint alayı katılmayı reddetmiş ve kitle halinde İngilizlere isyan etmişler-

dir.²

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngilizlere karşı en büyük Hint isyanı ise Singapur'da gerçekleşmiştir.

İngilizler safında Osmanlı Müslümanlarına karşı savaşmayı reddeden

Hintli Müslümanlar toplu halde isyan başlattılar. 15 Şubat 1915 tarihin-

de başlayan bu isyan, Peştun, Moghul ve Rajput asıllı Müslümanların

oluşturduğu 5. Hafif Piyade Alayı'nda çıkmıştı. Müslüman askerler,

İngiliz bayrağı altında Avrupa'ya götürülüp Osmanlı'ya karşı savaşmak

istemiyorlardı. Ancak bu isyan, söz konusu alayın başında tecrübeli bir

subayın olmaması nedeniyle etkisiz kalmıştır. Singapur'daki İngiliz

koloni yönetimi, bölgedeki Fransız ve Japon müttefiklerin de desteğini

alarak isyanı bastırmıştır. Kurulan sözde askeri mahkemenin aldığı jet

karar ile 850 asker ve 200'den fazla subayın oluşturduğu Müslüman ala-

yın yarısı kurşuna dizilerek veya asılarak idam edilmiştir. Geri kalanlar

ise ya ağır hapis cezalarına çarptırılmış ya da Kamerun ve Alman Doğu

Afrika'sına gönderilerek Almanlara karşı savaştırılmıştır. 1917 yılında

ise bu birlikler Türk taraftarlığı ile tanınan "Malezya Devlet Muhafızla-

rı" ile birlikte Aden'de, zorla Osmanlı'ya karşı cepheye sürülmüştür. Bu

vahim olay, tek başına, İngiliz derin devletinin Müslümanları Müslü-

manlara kırdırma politikasını nasıl zorla gerçekleştirdiğini gösterir nite-

liktedir. Müslümanlara karşı savaşmak istemeyen cesur Hintli askerler-

se, böylesine bir hainliğin içine girmektense şehit olmayı göze almışlar-

dır.³

Kapsamlı tarihi bilgilerin, İngiliz derin devleti elemanları tarafından

özenle saklandığı burada önemle belirtilmelidir. I. Dünya Savaşı döne-

minde Osmanlı'ya bağlı Müslümanların büyük bir kısmının Türklere

karşı savaşmayı reddettikleri ve bu nedenle de şehit olmayı göze aldıkla-

rı bilinmektedir. Fakat o döneme ait belgeler, genellikle İngilizlere ait

kaynaklar ile sınırlıdır. Dolayısıyla, bu konuda İngilizlere karşı gerçek-

leştirilen isyanlar özenle gizlenmiş, Müslüman ittifakı tarihten silinme-

ye çalışılmıştır.

1. "İngiliz General'in Kut Anıları", Al-Jazeera,

http://appsaljazeera.com/interactive/kutul-amare/tr/ingilizin-anilari.html

2. İsmet Üzen, "Türklerin Kut'ül Amare Kuşatması Sırasında İngiliz Ordusunda Bulunan

Hintli Askerlerin Tutumu (Aralık 1915 - Nisan 1916)", Akademik Bakış Dergisi, Cilt 2,

Sayı 3, 2008, s. 81

3. Emre Gül, "Hintli Askerler Singapur'da Osmanlı İçin İsyan Etmişti", Dünya Bülteni,

25.07.2014

203

204

Ortadoğu Dizaynının İlk Adımı:

Sykes-Picot Antlaşması

Osmanlı'nın Ortadoğu'daki topraklarının İngiltere ve Fransa arasın-

da paylaşımını belirleyen Sykes-Picot Antlaşması, İngiltere'nin Kut'ül

Amare bozgunundan 17 gün sonra, 16 Mayıs 1916'da -henüz I. Dünya

Savaşı devam ederken- İngiltere, Fransa ve Rusya arasında gizli olarak

imzalandı. Gizli anlaşmanın deşifre olması ise, 1917 Ekim Devrimi'nin

patlak vermesiyle Rusya'nın hem I. Dünya Savaşı'nın hem de Sykes-

Picot'nun dışında kalmasıyla gerçekleşti. İngiliz derin devletinin yıllar

süren kışkırtmaları, casusluk faaliyetleri ve toplum mühendisliği operas-

yonlarıyla zemin hazırladığı komünist ihtilalin başlamasıyla, Osmanlı

pastasında hak iddia edecek en büyük güçlerden biri olan Rusya saf dışı

bırakılmış oldu.

Sykes-Picot Antlaşması'na göre, Doğu Akdeniz bölgesi, bugünkü

Suriye ve Lübnan kıyıları, Adana, Antep, Urfa, Diyarbakır ve Musul

Fransa'ya; Doğu Akdeniz'deki Hayfa ve Akka liman-

ları, Bağdat, Basra ve Güney Mezopotamya ise İngil-

tere'ye veriliyordu. Filistin'de ise, kutsal bölge olması

itibariyle uluslararası bir yönetim kurulacaktı.

Bugünkü Irak ve Suriye topraklarının bulunduğu

bölgenin büyük bölümü ise sırasıyla İngiltere ve

Fransa mandasına bırakılıyordu.

Sykes-Picot'ya göre Lübnan, Fransız himayesine verilmiştir.

(Sağda) Antlaşma sonrası Fransız ordusunun Beyrut'a girişi.

(Sağ üstte) Sykes-Picot ile Osmanlı topraklarının parçalan-

masını resmeden bir karikatür.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Sykes-Picot'da Fransa'yla arasında yaptığı bu paylaşım, bölgenin tek

hakimi olmak isteyen İngiltere'yi hiç tatmin etmiyordu. Musul'un Fran-

sızlarda kalması ve Filistin'i elde edememesi İngiliz derin devletinin

çıkarlarıyla hiç örtüşmüyordu. Çünkü Musul'daki zengin petrol yatakla-

rının varlığı 1900'lerin başından beri İngilizlerin bölgeye gönderdikleri

teknik heyetlerin raporlarında önemle yer almaktaydı. Ayrıca Musul'un

alınması, İngiliz derin

devleti tarafından muhte-

mel bir İslam Birliği'nin

engellenmesi için de

önemliydi. İngiliz derin

devleti, Hindistan yolunu

korumak açısından da

Filistin'i tam hakimiyetine

almayı önemli görüyordu.

205

206

İşin doğrusu, 1915'te Arabistan Yarımadası'nı ele geçirmiş olan

İngiltere'nin asıl planı, Osmanlı'ya karşı isyana kışkırttığı Mekkeli Şerif

Hüseyin'i destekleyerek Irak ve Filistin toprakları üzerinde kendisine

bağımlı bir Arap devleti kurmaktı. Mekke Şerifi Hüseyin ile Mısır'daki

Britanya Yüksek Komutanı McMahon arasında böyle bir antlaşma zaten

gizli olarak imzalanmıştı. Hatta aynı esnada Şerif Hüseyin'in hasmı olan

Vahabi Emir Suud ile de gizli görüşmeler yürütülmüştü. İngiliz derin

devleti bölgede bu tür ikili, üçlü, beşli oyunlar peşinde koşarken, kendi-

sinin yavaş yavaş oyunun dışına itildiğini fark eden Fransa, bu plana

karşı çıkarak İngiltere'yi bölgenin eşit paylaşımını öngören bu anlaşmaya

zorlamıştı.

Bundan önce İngiltere, ne Kıbrıs'ı ne de Mısır'ı işgal ederken Fran-

sa'nın iznine ihtiyaç duymuştu. Fransızlar da buralardan pay isteme gibi

bir cürette asla bulunmamıştı. Öyle ki, 1869'da Fransızların bizzat açtığı

Süveyş Kanalı'nı, 1882'deki Mısır işgaliyle hakimiyet ve idaresine alan

İngilizlere karşı Fransızların, içten içe rahatsız olmaları dışında, hiçbir

itirazları olmamıştı.

Ancak, İngilizlerin Çanakkale ve Kut'ül Amare hezimetlerinden

sonra durum değişmişti. İngiliz derin devletinin karşısına artık, tepki

veren ve baskı yapan bir Fransa çıkmıştı. Durumun farkında olan İngil-

tere, Sykes-Picot aşamasında Fransa'yla zıtlaşmak istemedi. Çünkü uğra-

dığı güç ve prestij kaybı nedeniyle Fransa'yı karşısına alması doğru bir

politika olmayacaktı.

Çanakkkale Zaferi'nin temsili resmi

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Bu nedenle İngiltere, geçici bir süre için bağımlı hale geldiği Fran-

sa'yı kızdırmamak için Sykes-Picot'u ortak bir paylaşım planı dahilinde

kurguladı. Osmanlı toprakları üzerindeki paylaşımın, kendi işine geldiği

biçimdeki revizyonunu daha ileri tarihlere bıraktı. Sykes-Picot, deşifre

olmuş bir gizli antlaşma olması nedeniyle resmi olarak hayata geçirile-

mese de, Osmanlı'nın dağılma sürecinde büyük ölçüde bu paylaşım esas

alınmıştır. Bu gizli antlaşmanın Anadolu topraklarını içeren bölümü ise,

Mustafa Kemal liderliğinde gerçekleşen Anadolu'daki Kurtuluş Mücade-

lesi sonrasında hayata geçirilememiştir. İngiliz derin devleti, hala bunu

telafi etmek istemekte, Türk toprakları içinde kışkırttığı PKK komünist

terörü ve darbe girişimi gibi eylemlerle bunu gerçekleştirmeye çalışmak-

tadır.

207

208

Sykes-Picot ile belirlenmiş paylaşım ile İngiliz derin devleti, büyük

vaatlerle kandırıp kendi safında Osmanlı'ya karşı ayaklandırdığı isyankar

Şerif Hüseyin'e verdiği sözü de bir kenara atmış oluyordu. Bu paylaşım-

da, Şerif Hüseyin'e bir bölge ayrılmamıştı. İngiliz derin devletinin, İslam

aleminde gözüne kestirdiği münafıkları parlak ve boş vaatlerle kandırıp

ardından kullanıp bir kenara atma alışkanlığı konusunda, Şerif Hüseyin

oldukça belirgin bir örnektir.

İngilizlerin Sykes-Picot'nun eksikliklerini tamamlaması çok uzun

sürmedi. 15 Kasım 1918 tarihinde İngiltere, bölgedeki Hristiyanların

güvenliği, İngiliz savaş esirlerine kötü muamele edilmesi gibi -tarih

boyunca ve günümüzde de her fırsatta kullandığı- göstermelik gerek-

çelerle, Mondros Mütarekesi'nin 7. maddesini bahane ederek Musul'u

işgal etti. 24-25 Nisan 1920'de ise İtalya'nın San Remo şehrinde toplanan

konferans sürecinde de İngilizler, Fransızları "kendi yöntemleriyle" ikna

ederek, Suriye'ye karşılık onların Musul ve Filistin'deki haklarını elde

ettiler.

Bölgedeki günümüz sınırlarının temelleri Sykes-Picot ile atılmıştır.

Ancak asıl sınırlar, 1919 sonrasında yapılan (Paris ve San Remo gibi)

antlaşmalarla, çeşitli revizyonlar geçirerek ve cetvellerle ince ince çizile-

rek son hallerine getirilmiştir. Bu konuda belirleyici aktör, her zaman

olduğu gibi İngiliz derin devleti olmuş ve bölge, deccaliyetin geleceğe

yönelik planları doğrultusunda suni parçalara ayrılmıştır.

İngiliz derin devleti, Müslüman alemi için-

de milliyetçilik, mezhepçilik, aşiretçilik gibi

unsurları kışkırtıp körükleyerek, iki yüz yıl

önce başlattığı fitne ve kargaşa ortamını

sürdürmektedir. Müslüman alemi, artık bu

oyuna gelmemeli ve birlik olarak bu

oyunu bozmalıdırlar.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Bu suretle İngiliz derin devleti, Sykes-Picot ile parçalanma süreci

başlatılan ve Balfour Deklarasyonu'yla kızıştırılan bölge toprakları üze-

rinde yüzyıllardır kardeşçe, barış ve huzur içinde yaşayan Müslüman

topluluklarını, birbirinden yapay sınırlarla ayırmış oldu. Bölgedeki sos-

yal, siyasal ve kültürel dengeleri özellikle göz ardı ederek, Irak, Suriye,

Ürdün, Kuveyt, Hicaz Krallığı gibi manda devletler kurdu.

İngiliz derin devleti, birlik ve tek vücut olan bir İslam dünyasının

amansız bir güce, etkiye ve caydırıcılığa sahip olacağını çok iyi bildiğin-

den böyle bir durumu tarih boyunca kendisi için en büyük tehdit olarak

değerlendirmiştir. Kendine yönelik bu tehdidi durdurmak amacıyla par-

çaladığı Müslüman alemi içinde milliyetçilik, mezhepçilik, aşiretçilik gibi

unsurları bölücülük amacıyla kışkırtıp körükleyerek halen devam eden

yüz yıllık fitne, kargaşa, ihtilaf, savaş ve çatışma ortamını titizlikle hazır-

lamıştır.

Bu süreç içinde, yarı-sömürge konumuna getirilmiş bölge ülkeleri,

İngiliz güdümlü diktatörlerin idaresinde, halkların sürekli ezildiği, zulüm

gördüğü, yoksulluk ve sefaletten kurtulamadığı topraklar haline

dönüşmüştür. Diğer yandan da yüzyıldan beri, bu ülkelerin devasa zen-

ginlikleri, doğal kaynakları İngiliz derin devleti ve destekçileri tarafından

sömürülmüştür.

Özetle, 21. yüzyılın başlarında adı anılmaya başlanan ve İslam ale-

minin çok daha küçük parçalara ayrılıp nihai olarak yok edilmesi ve böl-

genin kayıtsız-şartsız İngiliz derin devletine teslim edilmesi anlamına

gelen Büyük Ortadoğu Projesi'ne giden süreç, Sykes-Picot ile başlatılmış-

tır.

209

210

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Savaş'ın Tek Galibi: İngiltere

I. Dünya Savaşı, büyük ölçüde İngiliz derin devletinin çok önceden

planladığı gibi sonuçlanmış ve savaştan en karlı çıkan ülke İngiltere

olmuştur. İngiltere, Avrupa'nın en güçlü devleti olarak ekonomide rakip-

siz hale gelmiştir. İngiltere'nin, kendisine en büyük rakip olarak ve küre-

sel sömürü düzenine karşı tehdit olarak gördüğü Osmanlı Devleti ve

Alman İmparatorluğu yıkılmıştır. Aynı şekilde Avusturya-Macaristan ve

Rusya gibi diğer büyük imparatorluklar da yıkılmış, yerlerine yeni ve

güçsüz milli devletler kurulmuştur.

İngiliz derin devletinin, on yıllardır sayısız plan ve stratejiyle

Osmanlı'yı, Ruslara ve Almanlara kaptırmamak için izlediği sinsi politi-

kalar başarılı olmuştur. İngiliz derin devleti, Osmanlı topraklarındaki en

önemli stratejik noktaların pek çoğunu kendi hakimiyeti altına almıştır.

İngiliz derin devleti, birkaç yüzyıldır sürdürdüğü "sömürgecilik" sis-

temi yerine, özellikle Ortadoğu ülkelerinde uygulamaya koyduğu ve

sömürgeciliğin daha pratik ve düşük maliyetli versiyonu olan "manda" ve

"himayecilik" sistemlerini geliştirmiştir. Bu suretle 20. yüzyıla uyarlanmış

ve halen süregiden "gizli sömürgecilik" modeli ortaya çıkmıştır.

İngiltere, 20. yüzyılın başlarından itibaren kömür enerjisiyle işleyen

sanayisinin, ordusunun ve donanmasının altyapısını, petrolle işleyen tek-

nolojilere çevirmek istemektedir. Bu dönüşümü ise başından beri ele

geçirmeyi planladığı Ortadoğu petrollerine güvenerek yapmıştır. Bu

planı da sinsi bir şekilde uygulamaya koymuş, öncülüğünü yaptığı kanlı

bir dünya savaşı ile hedefine ulaşmıştır.

I. Dünya Savaşı ve savaşın bitimini izleyen süreçte İngiltere, işgal

ettiği Ortadoğu toprakları üzerindeki siyasi dinamikleri, kendi sömürü

düzenine en uygun olacak şekilde kurgulamıştır. Bu toprakları, Müslü-

manların birlik olup büyük bir güç haline gelmelerini kökten engelleye-

cek biçimde tasarlamıştır.

211

212

İngiliz derin devleti, Müslüman dünyasını yapay sınırlarla bölüp

parçalayarak, gerektiğinde milliyetçilik, mezhepçilik ve kabilecilik gibi

unsurları kullanarak, onları kolayca birbirine düşürecek bir şekle getir-

mek istemiştir. Böylelikle, bölgede istediği gibi kargaşa, ihtilaf ve çatışma

çıkarabileceği ortamın altyapısını hazırlamıştır. Bunu yaparak, bugünkü

Büyük Ortadoğu Projesi'yle son halini alan, "Ortadoğu'ya tam ve mutlak

hakimiyet" sürecinin temelini atmıştır.

İngiliz derin devleti, "barbarlı-

ğa" karşı "medeniyet" getirme

vaatleriyle tarih boyunca ülke-

leri sömürmüş, bölmek istediği

toprakları kargaşa ve savaşlara

sürüklemiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devletinin, I. Dünya Savaşı sırasında Filistin bölgesini

Musevilere açarak ileride kurulacak İsrail Devleti'nin temellerini atması-

nın nedeni de İsrail'e veya Musevilere olan hayranlığı değil, bunun

Büyük Ortadoğu Projesi'nin bir parçası olmasındandır. Musevilerin söz

konusu topraklarda bulunması, Kuran'a ve Tevrat'a uygun, hayırlı bir

karardır. Fakat İngiliz derin devletinin bu karar ve uygulamayı sadece

kendi çıkarları için gerçekleştirdiği bilinmelidir.

213

214

Sonuçta, başından beri savaşa giden yolu ince ince kurgulayan,

öncesi ve sonrasını titizlikle planlayan İngiliz derin devleti, I. Dünya

Savaşı'ndan en kazançlı çıkan taraf olmuştur. Ancak İngiliz derin devle-

tinin bu kazancının bedelini, her zaman olduğu gibi dünyanın diğer

ülkeleri ve toplumları ödemiştir.

Şeytan ve deccaliyet, insanlığa vermek istediği en büyük zarar ve

yıkımı yüzyıllardır İngiliz derin devletinin eliyle gerçekleştirmiştir. I.

Dünya Savaşı'nda da bu kural değişmemiştir. İngiliz derin devletinin

öncülük ettiği bu korkunç savaştan geriye milyonlarca ölü; on milyonlar-

ca hasta, sakat, yoksul insan; yerle bir olmuş ülkeler; çökmüş ekonomiler;

yok olmuş aileler; açlık, yokluk ve sefalet içine düşmüş toplumlar ve kay-

bolmuş nesiller kalmıştır.

I. Dünya Savaşı'nda cephede İngiliz

askerleri

(Sağda) I. Dünya Savaşı sırasında İn-

giltere'nin propaganda posterlerin-

den biri (Poster başlığı: Adaletin Kılı-

cını Kaldıralım)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

215

216

Tüm ülkelerden 65.038.810 askerin katıldığı savaş,

arkasında resmi rakamlara göre toplam 8.556.315 ölü,

21.219.452 yaralı ve 7.750.945 kayıp veya esir bırakmıştır.

Can kayıplarının yanı sıra maddi ve ekonomik yıkım da

çok büyük olmuştur. Özellikle savaşı kaybeden ülkelere

yüklenen ağır tazminatlar, bu devletleri ekonomik krizle-

re sürüklemiştir. Bu krizler, zincirleme olarak diğer ülke-

leri de etkisi altına almıştır. Bunun sonucunda, 1929

Dünya Ekonomik Buhranı ortaya çıkmıştır. Ülkeler ara-

sındaki siyasi sorunlar çözümlenmediği gibi, ağır yaptı-

rımlar içeren antlaşmaların sonucunda

ortaya çıkan yeni gergin-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

24 Ekim 1929'da (Kara Perşembe), tek bir günde 13 milyon hisse

senedi el değiştirince borsada panik meydana gelmiş ve Büyük

Buhran adı verilen ekonomik kriz başlamıştır. Bu da dahil olmak

üzere dünyadaki ekonomik krizler, İngiliz derin devletinin kurgu-

ladığı deccali eylemlerdendir.

likler, ihtilaflara ve kutuplaşmalara neden olmuştur. Gittikçe güçlenen

faşizm, nasyonal sosyalizm, komünizm gibi ideolojiler geniş bir coğraf-

yaya yayılmıştır. Bütün bunlarsa, çok daha büyük bir felaket olan II.

Dünya Savaşı'na giden yolu hazırlamıştır.

217

218

Görülebildiği gibi İngiliz derin devleti, şeytani bir plan ile bütün

dünyayı topyekûn yıkıma ve savaşa sürükleyebilecek sinsilikte bir yapı-

lanmadır. Böylesine büyük bir savaşın mimarını, şu an dünyada gerçek-

leşen iç savaş, kargaşa ve çatışmalardan muaf görmek, bu sinsi yapılan-

manın kapsamını anlamamaktan kaynaklanır. İngiliz derin devleti, daha

I. Dünya Savaşı'nı kurguladığı dönemlerden itibaren bugüne dair hazır-

lık yapmış, her daim kargaşa içindeki günümüz Ortadoğu'sunu hayal

etmiştir. Nitekim bugün Ortadoğu coğrafyasında gerçekleşen korkunç

yıkım ve trajedilere yakından bakıldığında, bunların tümünün İngiliz

derin devletinin menfaatleriyle tam anlamıyla örtüştüğü ve bunun 100

yıllık bir planın sonucu olduğu görülebilmektedir. Tarih sahnesindeki

tüm gelişmeler, köklü bir planın sonucudur ve bir bütündür. Bu sinsi pla-

nın tasarlayıcısı ve dünya savaşı gibi trajedilerin müsebbibi de yalnızca

dünyaya hakim deccali sistem olan İngiliz derin devletidir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Solda) İngiliz

Kralı V. Geor-

ge, I. Dünya

Savaşı sırasın-

da İngiliz

askerlerini

kontrol eder-

ken.

(Sağda) İngiliz

derin devleti-

nin organize

ettiği bu kor-

kunç savaş,

geride yoksul

ve perişan

halklar bırak-

mıştır.

219

220

Size ne oluyor ki, Allah yolunda ve:

"Rabbimiz, bizi halki zalim olan bu ülkeden

çikar, bize Katindan bir veli (koruyucu sahib)

gönder, bize Katindan bir yardim eden yolla"

diyen erkekler, kadinlar ve çocuklardan zayif

birakilmişlar adina mücadele etmiyorsunuz?

(Nisa Suresi, 75)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

SULTAN AHMET CAMİİ,

İSTANBUL

221

222

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı'nın Yıkılış

Nedenlerİ

223

224

Dev İmparatorluk

Yıkılıyor

smanlı Devleti'nin en geniş sınırlarına ulaştığı 1683 yılında,

devletin yüzölçümü, etki alanları ile birlikte

24 milyon

km²'yi buluyordu. Dünyanın dört bir yanı, İslam Halifeli-

ği'nin merkezi İstanbul'dan yönetiliyordu. İngiliz derin devleti için bu

İmparatorluk, hem dünyaya hakimiyeti hem de İslam camiasını temsil

etmesi nedeniyle oldukça riskli görülüyordu.

Osmanlı İmparatorluğu'nun duraklama dönemine girmesi, İngiliz

derin devletinin Osmanlı üzerindeki sinsi emellerini gerçekleştirmesi

için bir adım olmuştur. Aslında duraklama aşamalarını da hazırlayan

yine İngiliz derin devletidir. Ortam müsait hale geldiğinde, İngiliz derin

devleti çeşitli taktiklerle Osmanlı egemenliğini eline almayı başarmıştır.

Osmanlı İmparatorluğu, 24 milyon km²'lik coğrafya hakimiyetini kay-

bettiği gibi, dini, milli ve manevi değerlerinden de büyük ölçüde uzaklaş-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

mıştır. Bir bakıma İngiliz derin devleti, hedeflediği yozlaşmış toplum

modelini Osmanlı üzerinde uygulamaya başlamış ve onu adım adım

çöküşe götürmüştür.

Osmanlı'nın yıkılış sebeplerini detaylı olarak incelemek önemlidir.

Osmanlı'yı çöküşe götüren bütün aşamalarda İngiliz derin devletinin

sinsi taktikleri görülebilecek, dindar bir toplumun nasıl materyalizme

sürüklendiği izlenebilecek ve deccali bir akımın münafıkane yöntemlerle

nasıl felaket getirebildiği anlaşılabilecektir.

Osmanlı'yı yıkıma götüren sebepleri çeşitli başlıklar altında incele-

yelim:

1. İngiltere'ye Verilen İmtiyazlar ve

İlk Borçlanma

İngiliz derin devletinin Osmanlı'ya ilgisi, Kraliçe I. Elizabeth döne-

minde başlar. Kraliçe, Privy Council üyesi William Harborne'u 1579'da

Sultan III. Murad'a elçi olarak gönderir ve 1583 yılında iki devlet arasın-

da diplomatik ilişkilerin kurulmasıyla Harborne İstanbul'a yerleşir.

(Privy Council: Üyeleri başbakan tarafından seçilen İngiliz devlet danış-

ma kuruludur. İngiliz derin devletinin denetiminde hareket eder.) Diplo-

matik ilişkilerin kurulmasında önemli rol oynayan Harborne iki İngiliz

tüccar için Osmanlı topraklarında ticaret yapma izni alır. Daha sonra

Kraliçe'nin ricasıyla bu izin tüm İngiliz vatandaşları adına genişletilir. Bu,

İngilizlerin Osmanlı'dan elde ettiği ilk kapitülasyonlardır. Bu ilk kapitü-

lasyonlarla İngiltere, artık Osmanlı'nın finans sistemini ele geçirecek ilk

adımı atmış olur. İngiliz kapitülasyonlarının, iki devlet var oldukça

devam edeceği taahhüdünün verilmesi, Osmanlı için çöküşün kapılarını

açmıştır. Bu tarihten itibaren İngiliz derin devletinin Osmanlı'yla olan

ilişkileri tek taraflı olmuştur ve İngilizlerin zenginleşmesi esasına dayan-

mıştır.

225

226

Dönemin Osmanlı Maliyesi'ne bir göz atmak gerekirse, Kanuni Sul-

tan Süleyman döneminde sadece Sivas vilayetinin yıllık bütçesi 20 mil-

yon altın iken, Fransa'nın toplam bütçesi 4 milyon, İngiltere'nin ise 6 mil-

yon altın idi. Böylesine zengin durumdaki Osmanlı Devleti, İngilizlere

verdiği ilk imtiyazların ardından önemli kayıplar yaşamış ve 19. yüzyıla

geldiğinde mali sistemi çıkmazın içine girmiştir. Osmanlı Devleti'nin

İngiliz vatandaşlarına sunduğu bu imtiyazlar, özellikle dönemin Harici-

ye Nazırı (Dışişleri Bakanı) İngiliz dostu Mustafa Reşid Paşa'nın, ölüm

döşeğindeki Padişah II. Mahmut'a imzalattığı, detaylarını önceki bölüm-

de gördüğümüz, Baltalimanı Anlaşması ile zirveye çıkmıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı'nın maddi sıkıntılar-

dan uzak, huzurlu döneminin

resmedildiği tablolar.

227

228

Bu anlaşmadan sadece 20 yıl sonra Kırım Savaşı patlak vermiştir.

Kâğıt üzerinde, savaşın galiplerinden gibi görünen Osmanlı Devleti, ger-

çekte savaştan çok büyük zarar alarak çıkmıştır. Önceki bölümde detay-

ları anlatılan İngiliz derin devleti kontrolündeki Düyun-u Umumiye'nin

kurulmasıyla Osmanlı, Avrupalı devletlerin mali denetimi altına girmiş

ve ekonomik bağımsızlığını kaybetmiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Burada Kırım Savaşı'nı oluşturan sebeplere dikkatli bakıldığında,

savaşın zeminini hazırlayanın da, Rusya'yı bombardımana teşvik edenin

de İngiliz derin devleti olduğu açıkça görülebilmektedir. Kırım Savaşı'na

sürüklenen Osmanlı-Rus Krizi sırasında Rusların İstanbul'daki delegas-

yonunun başındaki Aleksandr Menshikov, Mustafa Reşid Paşa'nın İngi-

liz Büyükelçisi Lord Stratford'un baskısı ile barışı engellediğini söylemiş-

tir. Plan tanıdıktır. Zaten tarih boyunca hemen her Osmanlı-Rus gerili-

minde mutlaka İngiliz derin devletinin dahli olduğu görülebilecektir.

Gerek Kırım Savaşı, gerekse birazdan detaylarını göreceğimiz 1877-78

Osmanlı-Rus veya diğer ismiyle 93 Harbi sırasında Osmanlı ordusunda

İngiliz askeri danışmanların bulunduğunu hatırlatmak gerekir. Söz

konusu danışmanlar, Osmanlı liderlerini ve komutanlarını savaşa sürük-

lemiş ve karşılığında, sadece İngiliz derin devletinin menfaatine olacak

ucuz taahhütler vermişlerdir.

93 Harbi sırasında Niğ-

bolu'nun Rus güçle-

rince işgalini temsil

eden resim.

229

230

İngilizlerin, Kırım Savaşı sonrasında Osmanlı tarafında yer almala-

rının asıl sebebiyse, Osmanlı Devleti'nden bu "yardımın" karşılığını gani

gani alabilmektir. Nitekim öyle de olmuştur; İngiltere, en büyük imtiyaz-

ları, bu sinsi savaş sonrasında kazanmıştır.

Ayrıca, Kırım Savaşı'nın sonunda zorla dayatılan Islahat Fermanı ile

Batı'da dolaşan liberal düşüncelerin Osmanlı Devleti'ne girişinin hızlan-

dığını burada hatırlatalım. Buna, Darwinizm de dahildir. Kırım Savaşı

sonunda İngiliz derin devleti emellerine ulaşmış, hem ideolojik hem de

mali olarak Osmanlı'yı daha iyi sömürebilme imkanı bulabilmiş ve

Osmanlı, çöküşe bir adım daha yaklaşmıştır.

Kırım Savaşı sırasında Balıkla-

va'daki limandan tekneye bindiri-

len hastaları temsil eden resim.

(William Simpson, 24 Nisan 1855)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Üstte solda) Kırım Savaşı sı-

rasında Türk süvarileri 1855

(Altta sağda) Kırım Savaşı,

Türk Topçu Birliği 1854

231

232

İngiliz Derin Devletinin Dini Kullanması

İngiltere Kraliçesi I. Elizabeth, Osmanlı

Padişahına imtiyaz mektubu yazdığın-

da, Müslümanların Halifesi'ne

hitap ettiğinin farkında idi. Bu

nedenle Katolik Avrupa ile ara-

sına mesafe koyması gerekti-

ğini düşünerek mektupta

"putperestliği cezalandıran

hakiki Tanrı'ya taptığını",

bu yüzden de "putperestler"

olarak gördüğü Katoliklerin

amansız düşmanı olduğunu

söylemiştir.

Kraliçe ve İngiliz elçileri, mek-

tupta her ne kadar Müslümanlara

İngiltere Kraliçesi

yakın olduklarını iddia etseler de,

I. Elizabeth

bu aslında zorunlu bir tiyatrodan başka

bir şey değildir. Elçiler, Londra'ya gönder-

dikleri mektuplarda İslam dini için "şeyta-

ni ve barbar bir din" ifadesini kullanmakta (Yüce İslam dinini ten-

zih ederiz), "Müslüman dostu" ifadelerini Allah adına söylenmiş

yalanlar olarak adlandırmaktaydılar. Allah'ın bu "yalanları" affede-

ceğine olan inançları da mektuplarında dile getirilmekteydi.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngilizlerin sahte Müslüman dostluğu, 450 yıl boyunca devam

ederek bugüne kadar gelmiştir. İngiliz derin devletinin Müslü-

man düşmanlığını Osmanlı döneminin son alimlerinden Seyyid

Abdülhakim Arvasi çok güzel dile getirmiştir:

İslam'ın en büyük düşmanı İngilizlerdir. İslamiyet'i bir ağaca ben-

zetirsek, başka kâfirler, fırsat bulunca bu ağacı dibinden keser.

Müslümanlar da bunlara düşman olur. Fakat bu ağaç bir gün filiz

verebilir. İngiliz böyle değildir. Bu ağaca hizmet eder, besler ve

Müslümanlar da onu sever. Fakat gece kimse anlamadan köküne

zehir sıkar. Ağaç öyle kurur ki bir daha büyüyemez. Vah vah çok

üzüldüm diyerek Müslümanları aldatır. İngiliz'in, İslam'a böyle

zehir salması demek, para, mevki ve kadın gibi, nefsani arzular

karşılığında satın aldığı yerli münafıkların ve soysuzların elleriyle,

İslam âlimlerini, İslam kitaplarını ve bilgilerini ortadan kaldırma-

sıdır.¹ (İngiliz devletini ve halkını tenzih ederiz.)

Bu, oldukça doğru bir teşhistir. Fakat kuşkusuz Abdülhakim

Arvasi'nin burada işaret ettiği, masum İngiliz halkı değil, söz

konusu hainliklerin derinlerinde bulunan İngiliz derin devletidir.

İngiltere Devleti ve halkı, bu tanımlamalardan uzak ve münez-

zehtir.

1. M. Sıddık Gümüş, 'M. Sıddık Gümüş Sözleri ve Alıntıları', Alıntısöz,

http://www.alintisoz.com/sozler/bu-kitab%C4%B1-dikkat-ile-okuyan-

islam%C4%B1n-en-b%C3%BCy%C3%BCk-

d%C3%BC%C5%9Fman/49194

233

234

2. Darwinizm'in Osmanlı'ya Girişi ve Milli

ve Manevi Değerlerin Yitirilmesi

Kitabın ilk bölümlerinde, insanlık tarihinin en büyük bilim safsata-

sı olan evrim teorisinin, İngiliz derin devleti üyeleri tarafından, ateist

mason localarında şekillendirildiğini ve dünyaya servis edildiğini detay-

larıyla anlatmıştık. Darwinizm'in tüm dünyada yaygınlaştırılma sebebi-

nin de, dünya çapında dini, manevi, ailevi ve milli duygulardan insanları

uzaklaştırabilmek ve böylelikle kargaşa ve çatışmalara açık toplumlar

inşa edebilmek olduğunu belirtmiştik. Bu yolla İngiliz derin devleti, dec-

cali sistemini tüm dünyada yaygınlaştırabilecek, İslam alemini parçalara

bölerken Hristiyan ve Musevi toplumları da yozlaştırabilecek ve böyle-

likle toplumları dejenerasyona ve çatışmalara kolaylıkla sürükleyebile-

cekti.

İngiliz derin devleti, Darwinizm belasını Osmanlı'da yaygınlaştıra-

bilmek için özel bir zaman seçmiştir. Bu, İmparatorluğun büyük ölçüde

kan kaybettiği, gücünü, nüfuzunu ve etkisini yitirdiği 19. yüzyıl sonları-

dır. "Aydınlanma" kılıfı altında, yine Osmanlı bünyesindeki münafıklar

kullanılarak bu veba Türk topraklarına girmiş ve oldukça sinsi bir şekil-

de yaygınlaştırılmıştır. İngiliz derin devleti denetiminde kurulan dernek-

ler, kurumlar ve okullar hep Darwinizm telkini üzerine faaliyet göstermiş

ve Hilafetin temsil edildiği bu güzide millet, bir anda "Allah yok" diyen

bir akımın pençesine düşürülmüştür (Allah'ı tenzih ederiz).

Vebayı bir kere zerk ettikten sonra, gerisi İngiliz derin devleti için

oldukça kolay olmuştur. Darwinizm'in bünyeye girmesi ile İslam Birliği

hayali ortadan kalkmış, İslam toplumu paramparça olmuş, halk büyük

ölçüde dini ve mukaddesatçı kimliğini kaybetmiş ve milli duygular yeri-

ni büyük ölçüde münafıkane eylemlere bırakmıştır. Artık bu aşamadan

sonra, İngiliz derin devleti, ajanlarını ve propaganda yöntemlerini kulla-

narak Osmanlı toplumunu istediği şekilde yönlendirebilmiştir. Öyle ki,

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

baskı altında tuttuğu II. Abdülhamid gibi padişahlara ve devlet adamla-

rına da istediğini yaptırır hale gelmiştir.

Dolayısıyla, Osmanlı'nın yıkılışının asıl sebebinin Darwinizm oldu-

ğunu söylemek oldukça doğru bir tespit olacaktır.

Osmanlı'ya Darwinizm Nasıl Yerleşti?

19. yüzyılın başından itibaren Osmanlı aydınlarında ve yönetici kad-

rolarında Batılılaşma kültürünün hakim olduğunu görürüz. Bu dönemde

Osmanlı topraklarına, ilk olarak Batı'daki bilimsel gelişmeler ve teknolo-

jik yenilikler taşındı. Ardından Batı'nın siyasi ve ekonomik modelleri

taklit edilerek Osmanlı devlet sistemi yenilenmeye çalışıldı. Osmanlı

ordusu da, silahlarından kılık kıyafetine kadar yenilenme sürecine girdi.

Bu Batılılaşma rüzgarı, bazı alanlarda güzel gelişmelere vesile olsa da,

Osmanlı düşünce yapısını ve sosyal düzenini de etkiledi. Birçok konuda

olduğu gibi felsefe ve bilim alanında da Batı'nın "mutlak" üstünlüğü

kabul edildi. Avrupa'da yaygınlaşan materyalizm, Pozitivizm, Darwinizm

gibi ateist ideolojiler bazı Osmanlı aydınlarını çok büyük bir hızla etkisi

altına aldı. Ateist olmayı, Darwin'in bilime aykırı iddialarına inanmayı,

dünyayı materyalist bir gözle değerlendirmeyi modernliğin ve Batıcılığın

bir gereği olarak kabul ettiler. Dönemin bazı siyasetçileri politikalarını,

yaşam mücadelesinde ancak güçlü toplumların ayakta kalabileceğini

iddia eden Sosyal Darwinizm üzerine bina ettiler. Osmanlı'nın sonunu

getiren ise, Allah'ı inkar eden bu Darwinist akım oldu.

II. Abdülhamid'in Osmanlı'da Evrim Teorisini Yaygınlaştırması

19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Ernst Haeckel, Herbert Spen-

cer, Auguste Comte gibi birçok materyalist düşünürün kitapları, bir

kısım Osmanlı aydınları arasında elden ele dolaşmaya başladı. 200'den

fazla materyalist ve Darwinist eser Türkçe ve Arapçaya çevrildi. II.

Abdülhamid'in emriyle Lübnanlı yazar Hüseyin El-Cisr'in Hamidiye

Risalesi İstanbul'da 20 bin adet basıldı ve dağıtıldı. El-Cisr, risalesinde,

235

236

"mutasyonların evrimleştirici gücü olduğunu ve yeterli sayıda ara for-

mun bulunduğunu" iddia ediyordu. El-Cisr'e göre, güya Darwin'in teori-

si İslam dini ile çelişmemekteydi.

Oysa mutasyonlar, %99 oranında zararlı, %1 oranında ise etkisiz

kalan bozulma ve yıkılmalardır. Bilim insanlarının yeni keşifleri, "etkisiz"

kabul edilen %1'lik mutasyonların da zaman içinde mutlaka zararlı etki

gösterdiklerini ortaya koymuş ve bunlara sessiz mutasyon adını vermiş-

lerdir. Dolayısıyla bugün bilimin gösterdiği gerçek, mutasyonların %100

oranında zararlı olduğudur. "Yeterli sayıda ara form" iddiası ise, evrim

adına ortaya atılmış en büyük safsatalardan biridir. Zira yapılan çalışma-

larda 700 milyondan fazla fosil çıkarılmış ve bunların bir tanesinin bile

Lübnanlı yazar Hüseyin

El-Cisr'in Hamidiye Risa-

lesi, dindar görünüm

altında evrim teorisi

propagandası yapan bir

kitaptı. Evrim aldatma-

cası, dönemin dindar

kitlelerine, söz konusu

hocalar ve onların bu

yayınları ile empoze

ediliyordu.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

ara form olmadığı tespit edilmiştir. Şu ana kadar canlıların birbirlerinden

evrimleştiğini gösteren TEK BİR TANE BİLE ARA FOSİL bulunama-

mıştır; bulunması da imkansızdır. Bulunan yüz milyonlarca fosilin tümü,

hiçbir değişim geçirmemiş, tam ve mükemmel canlılara aittir. Nitekim

Darwin bile, ara fosil bulunamaması durumunda teorisinin tümüyle çök-

müş olacağını kitabında açıkça belirtmiştir:

Eğer gerçekten türler öbür türlerden yavaş gelişmelerle türemişse,

neden sayısız ara geçiş formuna rastlamıyoruz? Neden bütün doğa

bir karmaşa halinde değil de, tam olarak tanımlanmış ve yerli yerin-

de? Sayısız ara geçiş formu olmalı, fakat niçin yeryüzünün sayılama-

yacak kadar çok katmanında gömülü olarak bulamıyoruz... Niçin her

jeolojik yapı ve her tabaka böyle bağlantılarla dolu değil? Jeoloji iyi

derecelendirilmiş bir süreç ortaya çıkarmamaktadır ve belki de bu,

benim teorime karşı ileri sürülecek en büyük itiraz olacaktır.⁸⁹

El-Cisr, bütün bu safsataları savunurken aynı zamanda, "Allah yok"

diyen bir teorinin Kuran ile çelişmediğini iddia edecek kadar da ileri git-

miştir. Dönemin dindar kitlelerine, söz konusu yazar ve hocalar yoluyla

bu büyük aldatmaca işte bu yöntemlerle empoze edilmiştir. Öyle ki, el-

Cisr'in bu risalesi Türkçe'ye, Urduca'ya ve diğer pek çok dile çevrilmiştir;

Suriye ve Türkiye'de pek çok alim, özellikle de El-Ezher'deki alimler tara-

fından kabul görmüştür.

Osmanlı subay ve yöneticilerinin yetiştiği Tıbbiye, Mülkiye, Hukuk

Fakültesi, Harbiye gibi okullarda, materyalist kitaplar okutulmaya baş-

lanmıştır. 1847'de Tıbbiyeyi ziyaret eden Mc Farleyn anılarında şöyle

yazmaktadır:

(Okulun kütüphanesi için) çoktan beri bu kadar materyalist kitabı

bir arada toplayan bir koleksiyon görmemiştim... Kanepenin üzerin-

de bir kitap vardı. Bu Holbah'ın ateizmi anlattığı Doğa'nın Sistemi

237

238

kitabının son baskısıydı. Kitabın üzerindeki notlardan çok sıklıkla

okunduğunu anladım. Tanrı'nın varlığına inanmanın saçmalığını ve

ruhun ölmezliği inancının imkansızlığını matematikle gösteren

bölümler en çok okunan yerlerdi.⁹⁰ (Yüce Allah'ı tenzih ederiz)

Görülebildiği gibi Tıbbiye'de, oldukça kısa bir zaman içinde, öğren-

cileri ateizme sürükleyen Darwinist inançlar ciddi şekilde yaygınlaştırıl-

mıştı.

İstanbul Üniversitesi'nin başlangıcı olarak kabul edilen Darülfü-

nun'un rektörü Hoca Tahsin Efendi de ilk Darwinistlerdendi. Sadrazam

Reşit Paşa tarafından Avrupa'da eğitime gönderilmiş ve aldığı eğitim

sonrasında materyalist olmuştu. Tarih-i Tekvin (Yaratılış Tarihi) maka-

İstanbul Üniversitesi'nin

başlangıcı olarak kabul edi-

len Darülfünun'un rektörü

Hoca Tahsin Efendi de ilk

Darwinistlerdendi. Kitabı,

Darwinist propaganda

örneklerinden biridir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

lesinde: "Bütün kainat ve varlığa hükmeden tekamül (evrim) kanunu

gereğince kainatın gelecekte erişmiş olacağı değişim merhalelerinden" bah-

sediyordu.⁹¹

Darülfünun'da kaynak eser olarak bir başka evrimci Ahmet Mithat

Efendi'nin makale ve kitapları da okutulmaktaydı. Ahmet Mithat Efendi

yazılarında, "insan, bir nevi hayvan olduğu için, vahşilik doğasının gereği-

dir" diyor ve sosyal Darwinizm'in şiddet unsurunu şu şekilde savunuyor-

du:

İntikam bir nevi hakkaniyet ve adalet-i vahşiyanedir. Lezzet almak

için fenalık edildiği pek nadir olup bunların kaynağı genellikle hırs,

şan ve menfaattir. Bu halde, doğamızın özünde olan kötü davranış-

ların bize zarar vereceğini nereden çıkarırız? Deve dikeni yırtıcı ise,

yaratılışı böyle olduğu içindir.⁹²

II. Abdülhamid dönemi Maarif Nazırı (Milli Eğitim Bakanı) Münif

Paşa'nın kurduğu, Cemiyeti Tedrisiye-i İslamiye grubunun amacı da

"bilim dergileriyle materyalizmi ve evrimi anlatmaktı". İlk bilim dergileri

olan Mecmua-yı Fünun evrim yazılarından oluşmuştu.

Bu Darwinist ve materyalist eğitim çok hızlı sonuç vermiş ve

Osmanlı aydınları, materyalizm ve pozitivizmin merkezi olan Edebiyatı

Cedide yani Yeni Edebiyat akımı ve bu akımın yayın organı, Servet-i

Fünun Dergisi etrafında toplanmaya başlamışlardı. Hareketin önde gelen

şair ve yazarlarından, Abdülhak Hamit ve Recaizade Mahmut Ekrem,

Türk İslam toplumunun manevi duygularını zedeleyecek şu sapkın fikir-

lerle ortaya çıkıyorlardı:

İslam medeniyeti devrini tamamlamıştır.

Batıda düşüncesiyle, sosyolojisiyle ve tekniği ile yeni bir medeniyet

çıkmıştır.

Bu medeniyet, Osmanlı Devleti'ni er ya da geç yıkacaktır.

239

240

Materyalist ve Darwinist felsefe yazılarıyla tanınan Servet-i Fünun Dergisi,

Abdülhamid dönemindeki Darwinist yayınlardan biridir. (1892)

II. Abdülhamid döneminde yayınlanan Sabah Gazetesi'nin başyaza-

rı Şemsettin Sami ve İkdam Gazetesi'nin başyazarı Ahmet Cevdet de

evrimcidirler. Tercüman-ı Hakikat Gazetesi'nin başyazarı Ahmet Mithat

Efendi ile birlikte dönemin üç büyük gazetesi de evrimcilerin kontrolün-

dedir. Dönemin bir başka önemli gazetesi olan Ceride-i Havadis'in baş

yazarı da Beşir Fuad'dır ve ismi zikredilen diğer yazarlar, Türk ateizmi-

nin Osmanlı'da ilk yaygınlaştıran kişiler olarak kabul edilmektedir.

Abdülhamid döneminde Servet-i Fünun ile birlikte İçtihad, Piyano Mec-

muası, Envar-ı Zeka, Yirminci Asırda Zeka Mecmuası, Güneş, Hevran,

Mecmua-ı Ulüm, Saadet, Afak ve Felsefe Mecmuası isimli dergiler de

evrim safsatasının Osmanlı içinde yayılmasına neden olmuş ve bu kor-

kunç aldatmaca nedeniyle Osmanlı toplumu kısa sürede yozlaşma ve

çöküşe doğru sürüklenmiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

II. Abdülhamid döneminin eğitim sistemi, evrim safsatasını yaygın-

laştıran birçok materyalist yetiştirmiştir. Bunlardan bazı isimlere ve onla-

rın İslam'a aykırı görüşlerine örnek vermek gerekirse:

Ahmet MİTHAT EFENDİ: Evrim teorisinin Osmanlı'daki ilk savu-

nucularındandır. Sarayın yarı resmi yayın organı Tercüman-ı Hakikat

Gazetesi'ni çıkarmaya başlamıştır.

Ahmet RIZA: Pozitivizmin dünya vatandaşlığı görüşünü kabul

etmiştir. İngiliz dostu olduğu ve İngiliz gibi giyindiği için İngiliz Ahmet

Rıza olarak tanınmıştır.

Salih ZEKİ: Ders verdiği Robert Kolej, Darüşşafaka, Mülkiye ve

Darülfünun'da Auguste Comte'un materyalist fikirlerini anlatmıştır.

Rıza TEVFİK: Herbert Spencer'ı ve Darwin'i üstat olarak benimse-

miştir. Çok sayıda dergide Darwinizm'i anlatan yazıları yayınlanmıştır.

Hüseyin Cahit YALÇIN: Mülkiye'de okurken materyalist olmuştur.

Evrim teorisini maddeciliğin gereği olarak görmüş ve Yaratılışı reddet-

miştir.

Ahmet ŞUAYB: Hukuk Fakültesi ve İstanbul Üniversitesi'nde hoca-

lık yapmıştır. Comte'un fikirlerini savunmuştur.

Abdullah CEVDET: Tıbbiye'de evrimci düşüncelerle tanışan

Abdullah Cevdet, neredeyse 28 yıl boyunca aralıksız çıkardığı İçtihad adlı

dergide, ayrıca yaptığı çeviriler ve yazdığı kitaplarda maddeci, evrimci ve

ateist görüşlerini dile getirmiş ve bu yıkıcı görüşleri Osmanlı toplumunu

oldukça olumsuz etkilemiştir.

Ziya GÖKALP: Abdullah Cevdet'in talebesidir. Materyalist bakış

açısını Türk toplumu içinde yayarak toplumun büyük kesiminde manevi

çöküşe neden olmuştur.

Süleyman Hüsnü PAŞA: Harbiye komutanı iken Sultan Abdülaziz'i

deviren cuntanın içinde yer almıştır.

241

242

İstanbul ve Kahire'de yayınlanan

evrimci felsefe dergisi İçtihad Mec-

muası, Abdülhamid döneminin bir

başka Darwinist yayınıdır. (1904)

İslam'ı materyalizmle açıklamayı amaçlayan,

Peygamberimiz (sav) ve İslamiyet hakkında saygıya uygun olmayan ifadeler

içeren Hollandalı tarihçi Reinhart Dozy'nin Tarih-i İslamiyet adlı kitabı, Türk-

çeleştirilerek Osmanlı'ya girmiş ve İmparatorluğun çöküşünü hızlandırmıştır.

Tercüme eden: Abdullah Cevdet, 1908, II. Abdülhamid dönemi

Süleyman Paşazade SAMİ: Darbeci Süleyman Hüsnü Paşa'nın

oğludur. Maarif Nazırlığı ve Darülfünun Rektörlüğü yapmıştır. Dönemin

ilkokul yönetmeliklerini hazırladığı gibi, İlm-i Terbiye-i Etfal adı altında

çocuk eğitimine yönelik çalışmalar da yapmıştır.

Beşir FUAD: Materyalist görüşe sahiptir. Abdullah Cevdet, Baha

Tevfik, Ahmet Nebil ve Celal Nuri'yi materyalist yapan öğretmendir. Jön

Türk hareketinin temel ideolojilerinden olan Sosyal Darwinizm'i

Osmanlı ile tanıştıran kişidir.

Baha TEVFİK: Abdülhamid döneminde Mülkiye'de evrimci olmuş-

tur. Katıksız Avrupalılaşmayı savunmuştur. Felsefe Mecmuası'nda çıkan

bir yazısında, felsefeci adını almaya hak kazanan bir kişinin "fenci", "ilim-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

ci" ve mutlaka "maddeci" olması gerektiğini belirtmiştir. Onun anlayışına

göre metafizik "boş ve olumsuz" görülmekte, bilim ile metafizik karşı kar-

şıya getirilmektedir. Baha Tevfik, yayınladığı Hassasiyet Bahsi ve Yeni

Ahlak adlı kitapta dinsel ahlaka tümüyle karşı çıkmıştır. İnsanlığın gele-

ceği için kendince çözüm olarak sunduğu iki ideoloji ise komünizm ve

anarşizmdir. Geleceğin bilimsel bir anarşizm ile canlanabileceği yanılgı-

sını savunmuştur.

Hüseyin HİLMİ: Komünist bakış açısını Baha Tevfik'ten öğrendiği

söylenmektedir. 1910 yılında yayınladığı İştirak adlı dergide Marksizm

ile ilgili birtakım yazılar yayınlanmıştır.

Subhi EDHEM: Servet-i Fünun Dergisi yazarı ve doğal tarih hocası-

dır. Hocalık yaptığı derslerde Lamarkizm ve Darwinizm anlatmıştır.

Ethem NEJAT: Baha Tevfik'le birlikte evrimci olmuşlardır. Abdul-

lah Cevdet'in İçtihad Dergisi'nin yazarlarındandır. Türkiye Komünist

Partisi'nin Kurucu Genel Sekreteri olmuştur.

Memduh SÜLEYMAN: Eduard Hartmann'ın Darwinizm kitabını

tercüme etmiştir. Baha Tevfik ile birlikte Nietzsche'nin Hayatı ve Felsefe-

si kitabını yazmıştır. Osmanlı Sosyalist Fırkası ideologlarındandır.

Celal Nuri İLERİ: Maddenin ezeli ve ebedi olduğunu kabul etmiş-

tir. Bossuet'nin, Tarih-i Kâinat Üzerine adlı kitabının etkisiyle evrimci

olmuştur. Celal Nuri, 1915'te İstanbul'da yayınlanan Tarih-i İstikbal adlı

kitabında, İslam'da birtakım reformlara gidilmesi gerektiğini, bu reform-

ları sağlayacak düşünce dizgesinin de maddecilik ve evrim olduğunu yaz-

mıştır. Celal Nuri'ye göre madde, her an her yerde olan ve bozulması ola-

naksız bir şeydir. Kuvvet de maddenin ayrılmaz parçasıdır; bu ikisi bir-

birine bağlıdır ve birbirinden ayrı düşünülemez. Celal Nuri, kendince

İslam ile evrim fikrini birleştirmeye çalışmış ama daha anlatımlarının

başında Allah inancını reddederek aslında bir evrimci olarak nasıl bir

ideolojiyi Osmanlı içinde yaymaya çalıştığını açıkça göstermiştir.

243

244

Osmanlı Arap Dünyasında Evrim Teorisi

II. Abdülhamid'in tahta çıktığı 1876 yılına kadar, Darwin ve evrim

teorisi ile ilgili Arap dünyasında hiçbir makale ya da kitap yazılmamıştır.

Evrim ile ilgili ilk kitabın basım tarihi 1882'dir. İngiliz derin devleti,

1881'de Mısır'ı işgal edince, El-Ezher Üniversitesi'ni Müslüman evrimci-

lerin merkezi haline getirmiştir.

Arap dünyasında o dönem NAHDA Hareketi olarak gelişen sözde

aydınlanma hareketi de, evrimci dünya görüşündedir. İngiliz etkisindeki

Mısır'da başlayan NAHDA hareketinin kurucusu Rifa'a al-Tahtawi

evrimcidir. NAHDA, Arap milliyetçiliğini körükleyen Darwinist bir

harekettir. Cemaleddin Afgani ve Muhammed Abduh da bu akımın önde

gelenlerindendir. NAHDA akımının takipçilerinin çoğu, aynı zamanda

masondur. Muhammed Abduh, Cemaleddin Afgani ve Rifa'a al-Tahtawi

masondur.

(Üstte) Mısır'da başlayan

NAHDA hareketinin öncüsü

Rifa'a al-Tahtawi evrimcidir.

(Solda) Yine NAHDA hareke-

tinden Muhammed Abduh da

evrimcidir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Evrimci Hristiyan Araplar, Sosyal Darwinizm'i yaygınlaştırmışlar-

dır. Bu sayede ırkçı bir Arap milliyetçiliği, Araplar arasında kısa sürede

kabul görmüştür. Benzer şekilde Jön Türkler de sosyal Darwinist olup

ırkçı bir Türk milliyetçiliği kabul etmişlerdir. Bu iki propaganda, binler-

ce yıldır bir arada olan Müslümanların arasına fitne sokmuş, bunun

ardından iç isyanlar birbirini kovalamıştır. 20 yıl gibi kısa bir sürede

İmparatorluk parçalanmıştır. Tüm bu sosyal Darwinist eğitim ve propa-

ganda, II. Abdülhamid döneminde gerçekleşmiştir. Nitekim Osmanlı'nın

fiili anlamda çöküşü de bu dönemde başlamıştır.

Darwinizm'in kalesi: El-Ezher Üniversitesi

Mısır'da bulunan El-Ezher, dünya çapında pek çok tanınmış isim

yetiştiren, büyük ölçüde İngiliz derin devletinin güdümündeki bir üni-

versitedir. Mezun ettiği söz konusu "tanınmış kişilerin" pek çoğu, genel-

likle İngiliz derin devletinin, dünyanın çeşitli yerlerindeki misyonlarını

yerine getirmekle görevlendirilmişlerdir.

Müslüman Arap dünyasına evrim teorisinin kapsamlı olarak girişi,

El-Ezher Üniversitesi üzerinden olmuştur. Darwinist Lord Cromer, ilk

olarak el-Ezher Üniversitesi'nde yenilik yapmış ve evrimci Muhammed

Abduh'u Mısır Baş Müftüsü olarak atamıştır. El-Ezher mezunu olan

Abduh, ilk Müslüman evrimcilerdendir ve sözde İslam modernizminin

kurucusudur. Muhammed Abduh, Cemalettin Afgani ile birlikte

Doğu'nun Yıldızı locasında mason olmuşlardır.

İngilizler tarafından 1921 yılında Kudüs baş müftüsü olarak atanan

Muhammed Emin el-Hüseyin de El-Ezher mezunudur ve Muhammed

Abduh'un takipçisidir. El-Hüseyin, Filistin bağımsızlık hareketinin kuru-

cusudur. İngiliz derin devleti Filistin'de, bir yandan Musevi ordusunu

kurup yetiştirirken, bir yandan da Filistin milliyetçiliğini desteklemiştir.

Filistin gerilla hareketlerinin öncüsü kabul edilen İzzettin el Kasım da

Abduh'un takipçisi ve El-Ezher mezunudur. Mısır'ın İngiltere tarafından

245

246

işgal edilmesini sağlayan ayaklanmanın başı Ahmet Urabi de El-Ezher

mezunudur. Müslüman Kardeşler'in (İhvan-ı Müslimin) kurucusu

Hasan el-Benna, Hamas'ın kurucusu Şeyh Ahmed Yasin, Hizbut Tah-

rir'in kurucusu Takiyuddin el-Nabhani hep El-Ezher mezunudur. Daha-

sı,

1993 Dünya Ticaret Merkezi bombalamalarından sorumlu olan ve

ABD'de hapisteyken 2017 başlarında hayatını kaybeden Ömer Abdur-

rahman da El-Ezher mezunudur. Adı geçen bu kişilerin büyük bir kısmı

aynı zamanda evrimcidir.

Tüm bu evrimci kadroyu yetiştiren isim 1876-1907 yılları arasında,

Mısır'ı İngilizler adına yöneten Evelyn Baring ya da asıl adıyla Lord Cro-

mer'dır. Cromer, koyu bir evrimcidir ve aynı zamanda ırkçıdır; Batı ırkı-

nın üstünlüğüne inanmıştır. Cromer, İslam dünyasının ve Mısır toplu-

munun aşağı ırk olduğunu ve bu toplumların hiçbir şekilde kendi kendi-

lerini yönetemeyeceklerini iddia etmiştir. (Türk-İslam toplumlarını ten-

zih ederiz) Bu yanlış inanç gereğince bu ırkların, sürekli olarak sözde

"daha üstün" olan ırkların himayesinde olması gerektiğini düşünmüştür.

Cromer, Anglosakson ırkının üstün olduğuna ve bu ırkın tüm dünyayı

bir ebeveyn gibi yönetmesi gerektiğine inanmıştır. Doğu halklarının Batı

tarafından disipline edilmesi gerektiğini iddia eden Cromer, Muhammed

Abduh'u Mısır baş müftüsü olarak atamasının sebebini şöyle anlatmıştır:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Avrupalıların doğal müttefiki olan Mısırlı vatanseverler -eğer kendi

iyiliklerini düşünüyorlarsa-, tam anlamıyla özerk bir Mısır yaratma

planlarını adım adım gerçekleştirme ümitlerinin, en iyi ihtimalle

Muhammed Abduh destekçilerinin yükselmesinden geçtiğini görecek-

lerdir^.93

Bugün, İslam için olduğunu iddia ederek kan döken radikal örgütle-

rin büyük bir kısmı bu ekolün öğrencisidir. İngiliz derin devleti, gerçek-

te İslam ile ilgisi olmayan, hatta evrimci ve dolayısıyla ırkçı inançları

nedeniyle İslam inancına tamamen aykırı olan bu kişileri "radikalizmin

baş oyuncuları" olarak sunmakta ve aslında kendi kurguladığı oyunu bu

aktörler aracılığı ile oynamaktadır. İngiliz derin devletinin eğitimiyle

yetişmiş bu Darwinist ajanlar, derin devletin talebi doğrultusunda, ülke-

lerde terör estirmek ve istikrarsızlık ortamını güçlendirmek adına görev-

lidirler.

Arap dünyasında Darwinizm'in

kalesi olan El Ezher Üniversi-

tesi. 972'de cami olarak ibadete

açılan bina, 989 yılında okul

statüsü kazandı.

247

248

Osmanlı Döneminde Hindistan ve Pakistan

Üzerinde Evrim Etkisi

Hint Müslümanlarından Seyyid

Ahmed Han, evrim teorisinin, Hindis-

tan ve Pakistan Müslümanları arasın-

da kabul görmesini sağlayan kişidir.

Muhammed Abduh'dan etkilenen

Seyyid Ahmet Han İngiliz tarafta-

rıdır. İngiliz Krallığı tarafından

şövalye yapılmış ve kendisine

SÖR unvanı verilmiştir. Seyyid

Han, bir konuşmasında şu ifade-

leri kullanmıştır:

Bizler İngiliz Hükümeti'ne bağlı

Seyyid Ahmed Han

ve adanmışızdır. İslam Halifesi'ne

bağlı değiliz. Uzaktaki bir Halife'ye

bağlı olmaktansa kendi ülkemizdeki

İngiliz yöneticilere bağlı oluruz.⁹⁴

Pakistan'ın kurucularından olan Allame Muham-

med İkbal ve Muhammed Ali Cinnah da Ahmet Han'ın takipçilerinden-

dir. Seyyid Ahmet Han'ın kurduğu Aligarh Üniversitesi, Darwinizm'in

merkezi olmuştur. Birçok Hindu ve Pakistanlı siyaset adamı bu okuldan

mezundur. O dönemde söz konusu üniversite çok sayıda evrimci yetişti-

rilmiştir. Darwinizm'in bu kadar kapsamlı şekilde yaygınlaşması, Hindis-

tan ve Pakistan'ın Osmanlı Halifeliği'nden ayrılışının altyapısını oluştu-

ran en büyük unsurlardan biri olmuştur. Bir kısım özenti kişileri İngiliz

derin devletine yaklaştırmış ve bu sayede Hindistan ve Pakistan'da

Osmanlı aleyhine bir cephe oluşmuştur.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı'yı Bitiren Bela: Darwinizm

Tarihçi Süleyman Kocabaş, İngiliz derin devletinin hakimiyet yön-

temini şu şekilde özetlemiştir:

İngiltere'nin, 18. yüzyıldan beri, sömürgecilik için uyguladığı politi-

kanın esasları... ahlâkı bozma, jurnalcilik, entrika ve yerli halkın

bölünerek birbirine düşman gruplara ayrılmasıydı.⁹⁵

İngiliz derin devleti bu hedefine, öncelikle İmparatorluk içinde ahla-

ki çöküntüye altyapı hazırlayarak ulaşmıştır. Bunun için de en öncelikli

yöntem, Osmanlı'nın önemli merkezlerinde, basınında, okullarında ve

üniversitelerinde Darwinizm'i yaygınlaştırmak olmuştur. Hatırlanacağı

gibi İngiliz derin devletinin, evrim gibi bir safsatayı ilk olarak ortaya atma

ve yaygınlaştırma amacı da bu olmuştur. Ahlaki tüm değerlerini kaybet-

miş olan ve birbirine nefret besleyen topluluklar, kısa zaman içinde o

ülkenin sonunu mutlaka getirecektir. İngiliz derin devleti her zaman alt-

yapıyı oluşturan taraftır; gerisi zaten planlandığı gibi gitmektedir.

Osmanlı söz konusu olduğunda da her şey İngiliz derin devletinin

planları doğrultusunda ilerlemiştir. Osmanlı Devleti içinde görevlendi-

rilmiş birkaç evrimci aydın başı çekmiş, bu kişiler, "aydınlanma" ve

"bilimsellik" kisvesi altında, devletin en önemli insanları gibi sunulmuş-

lardır. Ardından İngiliz derin devleti tarafından yönetilen Darwinist dik-

tatörlük, evrim safsatasını Osmanlı içinde koruma altına almıştır. Evrimi

reddedenlere adeta yaşam hakkı tanınmamıştır. Bu kişilere, işyerlerinde

ve üniversitelerde bulunma imkanı dahi verilmemiştir. İngiliz derin dev-

leti, Darwinizm'in kısa süre içinde yayılacağını ve bunun beraberinde

müthiş bir ahlaki çöküntünün geleceğini çoktan hesap etmiştir. Buna

uygun şekilde Osmanlı coğrafyasında kısa sürede çatışma ve ayaklanma-

lar başlamış ve İmparatorluk, kısa süre içinde dağılıp yok olmuştur.

249

250

Her şeyden önce şunu bilmek gerekir; Allah, "Allah yok" diyen bir

devleti asla ayakta tutmaz ve asla ona yol vermez. Osmanlı'nın asıl dağıl-

ma sebebi, derin güçlerin planlarından öte, Osmanlı'da "Allah yok" diyen

bu ürkütücü inkar sisteminin yaygınlaştırılması ve -Haşa- Allah'a mey-

dan okunmasıdır. (Yüce Allah'ı tenzih ederiz). Sadece Osmanlı değil,

evrimi yaygınlaştırarak kendilerini "aydın ve modern" gören ve Allah'ı

inkarı, kendilerince bir üstünlük olarak algılayan hiçbir sistem ve devlet

ayakta kalamaz. Allah'ın bazı ülkelere değişme ve düzelme için süre ver-

miş olması kimseyi yanıltmamalıdır.

Allah'ın izniyle, Hz. Mehdi (as)'ın zuhuruyla birlikte insanlar ve dev-

let sistemleri, içine düştükleri derin hatanın büyüklüğünü görecek ve

Darwinizm belasını terk edeceklerdir. Aklı selim her kişi, Osmanlı'nın

yıkımını Allah'tan gelen büyük bir ders olarak görmeli ve Darwinizm

belasına karşı fikri ve ilmi olarak mücadele etmelidir.

Yüce Rabbimiz, yıkıma uğrayan her ülke halkının, doğruyu bildikle-

ri halde vicdanlarına zulmetmeleri sonucunda bu son ile karşılaştıklarını

ayetlerinde şöyle bildirir:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Ey cin ve insan topluluğu, içinizden size ayetlerimi aktarıp-okuyan ve

size bu karşı karşıya geldiğiniz gününüzle sizi uyarıp-korkutan elçiler

gelmedi mi? Onlar: "Nefislerimize karşı şehadet ederiz" derler. Dünya

hayatı onları aldattı ve gerçekten kafir olduklarına dair kendi nefisleri-

ne karşı şehadet ettiler. Bu, halkı habersizken, Rabbinin ülkeleri zulüm

ve helak edici olmadığındandır. (Enam Suresi, 130-131)

3. Osmanlı Topraklarında İngiliz Ajanları

İngiliz derin devletinin Osmanlı'daki faaliyetlerini anlatırken, İmpa-

ratorluğun birçok bölgesinde aktif görev almış İngiliz büyükelçileri, kon-

solosları ya da diplomatlarına özel bir yer ayırmak lazımdır. Bu elçilerin

büyük bir kısmı, Osmanlı topraklarına bir konsolostan çok ajan olarak

gönderilmiş kişilerdir ve İngiliz derin devletinin hedeflerine ulaşabilme-

sinde kilit rol oynamışlardır. Bunların bir kısmı, Türk bürokrasisi ile dost

olmuş ve Türk siyasetini yönlendirmeye çalışmıştır. Bir kısmı, Osmanlı

yurdunda yüzyıllarca barış ve huzur içinde yaşamış azınlıkları ayaklan-

maya teşvik etmiş ve Osmanlı sınırları içindeki iç savaşların lojistiğini

251

252

sağlamıştır. Dostlukla elde edemediklerini ise kimi zaman tehdit ve şan-

taj, kimi zaman da ekonomik güçle elde etmişlerdir.

İngiliz derin devleti, Osmanlı topraklarına doğrudan ajanlar da gön-

dermiştir. Bunlar, arkeolog, gezgin gibi vasıflarla Osmanlı topraklarına

giren ve burada özellikle Osmanlı'ya bağlı çeşitli etnik grupları ayaklan-

maya teşvik eden kişiler olmuştur. Bunlardan en bilineni, İngiliz arkeo-

log/ajan Gertrude Bell, Irak, Suriye ve Ürdün topraklarındaki ayaklan-

maları planlamış ve uygulamaya koymuş olan kişidir. Bell, bu topraklar-

da yaptığı ajanlık faaliyetiyle İngiliz derin devletinin gözünü öylesine

doldurmuştur ki, kendisine "çölün kızı" ve "Irak'ın taçsız kraliçesi" gibi

unvanlar dahi verilmiştir. Çok iyi Arapça, Farsça ve Türkçe bilen Bell,

Osmanlı'nın kontrolündeki Kudüs, Suriye ve Irak'ta yerel halk ve tüccar-

larla dostluk kurmuş, gittiği yerlerde arkeolojik çalışma adı altında çizdi-

ği haritaları İngiliz Kraliyet Coğrafya Merkezi'ne göndermiştir. Musul,

Bağdat ve Basra'nın Osmanlı'nın elinden çıkmasına neden olmuştur.

Bell, daha sonra, 1919 Paris Barış Konferansı'nda, Churchill ile birlikte,

cetvelle Irak sınırlarının tespit edilmesine yardım etmiştir.

Homoseksüel İngiliz casus T. E. Lawrence ise, önceki bölümde

detaylı gördüğümüz gibi, Hicaz bölgesindeki Arap isyanının müsebbibi-

dir. İngiliz derin devleti, Lawrence'ı kullanarak bir kısım Arapları silah ve

para yardımıyla İstanbul'a karşı ayaklandırmıştır. İsyanın sonrasında

bölge İngiliz hegemonyasına girmiştir.

Türk ordusu geri çekilirken Arabistanlı Lawrence'ın

Arap asilere verdiği emir, Türk düşmanlığını göstermekte-

dir:

Savaşçılar! İçinizde en iyisi, en çok Türk öldürecek

olandır. Tutsak almayacaksınız. Teslim olmak

isteyeni öldüreceksiniz. Hepsini öldürün! Hep-

sini öldürün!⁹⁶

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Bell ve Lawrence, Winston Churchill başkanlığında 1921 yılında

gizli olarak yapılan Kahire Konferansı'na katılmışlardır. Chirchill, Kahi-

re Konferansı'na katılan 40 kişiyi, Osmanlı topraklarını Haramiler gibi

yağma etmelerinden dolayı 40 Haramiler olarak adlandırılmıştır. Bu top-

lantıya göre, Filistin İngiliz mandasında kalacak, Haşimi ailesinden

Abdullah Ürdün kralı, aynı aileden Faysal Irak kralı olacak, Mekke Şeri-

fi Hüseyin Hicaz bölgesini, İbn Suud ailesi ise Arap yarımadası ve Nejd'i

kontrol edecekti. Bunların tümü İngiltere'den para yardımı alacak ve

İngiliz Hava Kuvvetleri bölgenin güvenliğinden sorumlu olacaktı. Bu

görev doğrultusunda İngilizler binlerce yerleşim yeri bombalamış, on

binlerce sivili şehit etmişlerdir. Konferans'ta

paylaşılan toprakların tümü Osmanlı toprak-

larıdır. Ürdün-Suudi Arabistan sınırının

Amman'a yönelen zikzaklı kısmı, Churchill

hıçkırığı olarak adlandırılmaktadır.

İngiliz arkeolog/ajan Gert-

rude Bell, Emir Faysal ile

piknikte. Faysal, Bell'in

birkaç yıl sonra Osman-

lı'dan ayıracağı Irak'ın tah-

tına geçecektir.

253

254

Ürdün-Suudi Ara-

bistan sınırının

Amman'a yönelen

zikzaklı kısmı,

Churchill hıçkırığı

olarak adlandırıl-

maktadır.

Osmanlı'ya Sızan İngiliz Ajanlarından Bazıları

Charles Arbuthnot

Charles Arbuthnot, 1804-1807 yılları arasında İngiltere'nin İstanbul

Büyükelçiliğini yapmıştır. İngiliz donanmasının, Çanakkale Boğazı'na

saldırdığı ve Adalar açıklarına gelip İstanbul'u tehdit ettiği başarısız ope-

rasyonun mimarıdır.

1808 Çanakkale operasyonu öncesinde Rusya, savaş ilan etmeksizin

Türk toprakları Eflak ve Boğdan'ı işgale başladı. Osmanlı İmparatorluğu,

bunun üzerine, Fransız Büyükelçi Sebastiani'nin de baskısıyla Rusya'ya

karşı savaş hazırlıklarına başladı. Bunun ardından Ruslarla ittifak halin-

deki İngiliz Elçisi Sir Charles Arbuthnot, Bab-ı Ali'ye ültimatom verdi.

Bu ültimatomda, Sebastiani'nin İstanbul'dan gönderilmesi, Rusya ile

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

General Sebas-

tiani ve Fransız

subayları, Sul-

tan Selim ile

devlet ileri ge-

lenlerine İstan-

bul'u savunma

planlarını gös-

teriyor.

barış yapılması, İngiliz ittifak antlaşmasının yenilenmesi, İngiliz ve Rus

savaş gemilerinin Boğazlardan serbestçe geçebilmelerine izin verilmesi

istenmekteydi. Ültimatomun akabinde Rusların Eflak ve Boğdan'a gir-

mesi karşısında Rusları destekleyen İngiltere, Çanakkale istihkamlarının

da kendilerine verilmesini talep etti. Elçi Arbuthnot, bu şartlar kabul

edilmediği takdirde, Bozcaada'ya gideceğini ve oradan İngiliz donanma-

sıyla gelerek İstanbul'u bombardımana tutacakları tehdidini de savurdu.

Arbuthnot'un katılımıyla Çanakkale'deki İngiliz donanması

büyük kalyonla 4 Türk gemisini batırarak Marmara Denizi'ne girdi ve

İstanbul önlerine geldi. İngiliz donanmasının İstanbul'a ulaşması ile ülti-

matoma Türk donanmasının emanet olarak İngilizlere devredilmesi de

eklendi. İngilizlerin bu hareketi önce asker içinde sonra da medrese

öğrencileri arasında büyük bir hiddet oluşturdu. İstanbul halkı ve en

sonunda Bab-ı Ali de direnmeye karar verdi. Sahilin kilit noktaları

savunma yapacak şekilde düzenlendi. 300 kadar top yerleştirildi. Bu

arada da Adalar halkı ve kayıkçılar İngiliz donanmasına karşı gerilla tak-

tikleri ile saldırmaktaydılar. Tüm bu savunma gayreti İngiliz donanması-

255

256

nın geri adım atmasını sağladı. Son bir tehdit denemesi de başarılı olma-

yınca İngiliz donanması geri çekildi. Çanakkale'deki savunma topçuları

da donanmaya geçit vermediler.

Henry Elliot

İngiliz derin devletinin ünlü casuslarından bir diğeri de İngiltere'nin

İstanbul Elçiliği görevini yapan Henry Elliot'tur. Abdülaziz Han'ın taht-

tan indirilmesine ve Mısır'a dış borçlanma yetkisi veren fermanı yayınla-

yarak Mısır'ın İngiliz hakimiyetine girmesine neden olan Sadrazam Mit-

hat Paşa'nın yakın arkadaşıdır. Elliot,

1876 darbesinin ve

1877-78

Osmanlı-Rus Savaşı'nın mimarlarındandır.

Darbe sonrası Mithat Paşa sadrazam olunca, İngilizlerle birlikte

İstanbul'da "Tersane Konferansı"nı toplamıştır. Savaşı önlemek için top-

lanan Tersane Kongresi'nde, Osmanlı'dan Sırbistan ve Karadağ'a bağım-

sızlık, Bulgaristan ve Bosna-Hersek'e de özerklik vermesi istenmiştir.

İngiltere, Osmanlı'nın bu teklifleri hiçbir şekilde kabul etmeyeceğini ve

savaşa gireceğini gayet iyi bilmektedir. Nitekim anlaşma şartları açıkla-

nınca, Mithat Paşa'ya direnmesini telkin eden ve bir savaş

durumunda İngiltere'ye güvenebilecekleri hususunda

taahhütler veren yine İngiltere olmuştur. Sonuç

olarak Elliot'un, yani İngiliz derin devletinin iste-

ği olmuş ve Osmanlı ile Rusya savaşa girmiştir.

Bu savaş, Osmanlı'nın, tarihindeki en büyük

toprak kayıplarından birini yaşadığı savaş

olmuştur. Yine bilindik taktik karşımıza çıkmış

ve yine "barış" antlaşması İngilizlerin arabulu-

culuğu ile imzalanmıştır.

İngiliz derin devletinin bilinen taktiklerin-

den biri, iki tarafı kışkırtıp savaştırdıktan sonra

Sadrazam Mithat Paşa

arabuluculuk adı altında barış anlaşması imzalat-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

tırmaktır. Benzer şekilde Osmanlı Devleti'nin batıda büyük çapta ilk top-

rak kaybettiği anlaşma olan 1699 Karlofça Antlaşması da, o sırada İstan-

bul'da bulunan İngiliz Lord Piget'in baskısı ile imzalanmıştır. 1715-1718

Osmanlı-Venedik-Avusturya Savaşı'nın ardından imzalanan ve yine

Osmanlı'nın toprak kaybetmesine neden olan Pasarofça Antlaşması da

İngiliz elçilerinin arabuluculuğu ile imzalanmıştır. Bu anlaşmaların

tümü, gerçekte İngiliz derin devletinin sinsi politikalarının bir sonucu-

dur. Keza, savaşları alttan alta planlayan ve ateşleyen de daima İngiliz

derin devleti olmuştur. Yapılan bu anlaşmaların sonrasında kazançlı

çıkan taraf her defasında sadece İngiliz derin devletidir. Osmanlı ise,

İngiliz derin devletinin güdümü altında imza atmak zorunda kaldığı her

anlaşma sonrasında çöküşe bir adım daha yaklaşmıştır.

Austen Henry Layard

Henry Elliot'dan sonra İngiltere'nin İstanbul büyükelçisi olan Henry

Layard, elçilik görevi ile Osmanlı topraklarına giren ajanlardan bir diğe-

ridir. İngiltere'de Gladstone Hükümeti tarafından Privy Council üyeliği-

ne yükseltilen Layard, 1878 Kıbrıs Antlaşmalarıyla Kıbrıs'ın İngilizlerin

egemenliğine girmesini sağlayan kişi olarak kabul edilir. Türk dostu gibi

gözükse de ana politikası, Osmanlı ve Rusların karşılıklı güçlerini tüket-

mesi ve İngiliz derin devletinin bundan faydalanmasıdır. Elbette bu

dönemde II. Abdülhamid'in, İngiliz derin devletine, İngiltere'nin Kıbrıs

hakimiyetini sağlayacak imkanlar vermesi de Layard'ın işini oldukça

kolaylaştırmıştır.

Layard, İngiliz Dışişleri Bakanı Salisbury'e, İslami geleneğe göre bir

idarecinin Halifelikten ve tahttan azledilebilmesi için ancak ve ancak deli

hükmünde olması gerektiğini belirtmiştir. Bu yönlendirmeyle kurulan

bir tertip neticesinde Sultan V. Murad tahttan indirilmiş, yerine de İngi-

liz derin devletinin baskısına boyun eğmek zorunda kalan II. Abdülha-

mid geçmiştir. Bu örnek, İngiliz ajanları yoluyla Osmanlı tahtı sahipleri-

nin bile değiştiğinin vahim bir göstergesidir.

257

258

İngiliz Derin Devletinin Osmanlı Devlet Adamları

Üzerindeki Olumsuz Etkisi

İngiliz derin devletinin elçileri, Osmanlı Devleti'ni istedikleri zaman savaşa

sokabilmiş, gerekirse tamamen kendi menfaatleri için barış anlaşması imzalat-

mış ve Osmanlı padişahlarını devirip sadrazamları idam ettirmiştir. Bu güce,

Osmanlı içinden hizmetine aldığı devlet adamları sayesinde sahip olmuştur. Bu

kişiler, İngiliz derin devletine hizmet eden ve vatanlarına ihanet eden münafık

karakterli kişiler olmuştur. Bu nedenle İngiliz derin devleti, tarih boyunca Türk

devlet adamlarını yakından takip etmiştir. İngiliz elçilik görevlisi G. Barclay'nin

18 Ocak 1907'de ilettiği bir değerlendirme raporu bu konuda önemli bir örnek-

tir. Söz konusu raporda, Osmanlı Devleti'nde üst düzey görev yapan kimseler

hakkında İngiliz derin devleti kurumlarına bilgiler iletilmiş, kişiler hakkında

çeşitli sınıflandırılmalar yapılmış, bu kişilerin kendilerine ve hatta eşlerine

yönelik hakarete varan ifadeler kullanılmıştır. Rapordan bazı bölümler şöyledir:

Sadrazam Kamil Paşa: Kıbrıs asıllı Musevi'dir. Yetenekli ve namusludur.

Rodos'a sürülmüş ve İngiliz Konsolosluğu'na sığınmıştır.

Said Paşa: Eski sadrazam. Küçük Said Paşa denir. Çok enerjik ve hırslıdır. Vata-

nını müthiş sever. Aşırı derecede zekidir. Çok sabırsızdır. Eskiden İngiliz dos-

tuydu, sonra Rus taraftarı oldu.

Hariciye Nazırı Ahmet Tevfik Paşa: Diplomatik yeteneği yoktur. Karısı Alman

olmasına rağmen Almanlardan şüphelenir.

Dahiliye Nazırı Memduh Paşa: Gayet dar kafalıdır ve Hıristiyanlara düşman-

dır. Muhtelif zamanlarda İngiliz çıkarları yanında hareket etmiştir. Utanmaz

derecede rüşvet yemesiyle ünlüdür.

Ferid Paşa: Sadrazam. Almanlar tarafından desteklenmektedir. Devamlı

Almanya'yı destekler.

Mabeyinci Ragıp Paşa: Sultan'a etki edecek kişilerin en önemlilerinden biridir.

Saray etkisini kullanarak büyük servet kazanmıştır. İngiliz çıkarlarına yatkındır.

Mehmet Nuri Bey: Chateauneuf isimli bir Fransız'ın oğludur. Fransa'da tahsil

yapmıştır. Saray casusudur. Dış görünüşünün bütün güzelliğine rağmen tama-

men çürümüş bir insandır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz Dışişleri, Türk devlet adamlarını arşivlemeye bundan sonra da sistema-

tik olarak devam etmiştir. (Bunun en son örneği, günümüzde Wikileaks belge-

leriyle ortaya çıkan arşivlerdir). 1933-1939 yıllarına ait bir başka küstah diplo-

mat dili, yine İngiliz Dışişleri belgelerinde bulunmuştur. İngiltere'nin Ankara

Büyükelçisi Percy Loraine'un, 1938'de "gizlilik kaydıyla" Londra'ya gönderdiği,

"Notes On Leading Turkish Personalities" (Önde Gelen Türk Şahıslarla İlgili

Notlar) adlı raporunda, genç Türkiye Cumhuriyeti'nin toplam 96 yöneticisi,

gazetecisi ve aydını hakkında gayri resmi bilgiler yer almaktadır:

Yunus Nadi Abalıoğlu: Gazeteci. Kısa boylu, şişmandır. Kelebek gözlük takar.

Herhangi bir rüzgara kapılmaya meyillidir. Vicdansız, alçak adamın tekidir.

Celal Nuri İleri: Gazeteci. Müthiş Batıcıdır. Akıllı. Saman altından su yürüten

biri. Komünist eğilimi olduğu düşünülüyor.

Ahmet Ağaoğlu: İslamiyet'i seçmiş Kafkas kökenli bir Yahudi'nin oğlu. Rus

gizli servisinde çalıştı. 1926'dan sonra İngiliz düşmanlığı azalır gibi oldu.

Yakup Kadri Karaosmanoğlu: Minyon. Önemli özelliği olmayan bir dış görü-

nüşe sahip. Eşi hoş ve İngilizce bilen biri.

Ahmet Ferid: Bolşevik yanlısıydı. Fırsatçı ve prensipsiz. Çekici karısı, Londra

Büyükelçiliği'ndeki başarısında ona yardımcı oldu.

Kazım Özalp: Büyük olasılıkla Alman ve Bolşevik karşıtı. Poker hastası.

İbrahim Tali Öngören: Doktor. Öküz kafalı, kısa boylu.

Hasan Saka: Bolşevik sempatizanıydı. Çekici değildir. Külhanbeyi gibidir.

Ali Çetinkaya: Bayındırlık Bakanı iken yabancı şirketlerin millileştirilmesi için

çalıştı.

Fethi Okyar: Moğol yüzlü. Alçakgönüllü bir insan. İngilizce bilen çok çekici

karısı var.¹

1. Soner Yalçın, 'İngiliz 'WikiLeaks'inde Ünlü Türkler', Hürriyet,

04 12 2010,

http://www.hurriyet.com.tr/ingiliz-wikileaks-inde-unlu-turkler-16452176

259

260

4. İngiliz Derin Devletine Hizmet Eden Yancılar

İngiliz derin devletinin, tarih boyunca, farklı coğrafyalarda hakimi-

yet elde etmek, isyanlar çıkarabilmek, darbeler inşa edebilmek, hükümet-

ler devirebilmek ve farklı ülkelerde sapkın ideolojileri yaygınlaştırabil-

mek için kullandığı en etkili yol münafıklar olmuştur. İngiliz derin dev-

leti, hedeflediği ülkelerde genellikle hep kendisine küçük menfaatler kar-

şılığında tamah eden, ezik karakterli ve aşağılık kompleksi içindeki kişi-

leri seçer. Bu kişiler, yaşadıkları kompleks nedeniyle, zaten yancılık yapa-

cak derecede İngiliz hayranıdırlar. Onlara vaat edilen küçük görevler,

ikram edilen cüzi miktarda bir ücret veya geleceğe dair hiç gerçekleşme-

yecek bir vaat, bu kişilerin her türlü hayasızlığı yapmasına yetecektir. Söz

konusu kişiler, bu küçük menfaatler için vatanını satan, dinini terk eden

ve her türlü kalleşliği yapan yancı münafıklardır.

İngiliz derin devleti, söz konusu yancıları Hindistan'ı hakimiyeti

altına alırken de kullanmıştır; bir kısım Arapları Osmanlı'ya karşı isyana

teşvik ederken de. Söz konusu münafıklar, Osmanlı'nın yıkılışında da en

etkili elemanlar olmuştur. Ancak vatanını satan münafık tehlikesini,

sadece Osmanlı yıkılış dönemlerine ait bir tehlike olarak görmek olduk-

ça sakıncalıdır. Bu münafıklar halen vardır. İngiliz derin devleti, günü-

müzde de münafıkları özenti, ezik ve yancı karakterlerinden hemen teş-

his etmekte ve kısa sürede ağına düşürmektedir. Bu kişiler, Irak ve Suri-

ye gibi ülkelerin bugünkü korkunç durumunun da başlıca müsebbibidir-

ler. Aynı durum ülkemiz için de geçerlidir. Ülkemizde de İngiliz derin

devletine yancılık peşinde olan, sıradan menfaatler karşılığında vatanını

satan aşağılık karakterli münafıkların sayısı az değildir. Tarihte olup

bitenlerden de ders çıkararak bu hain karakterdeki kişileri iyi teşhis

etmek önem taşımaktadır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı'nın İngiliz Yancıları

İngiliz derin devleti, Osmanlı Devleti'nin kendi içinde bir birlik

olmasını engelleyecek her akımı desteklemiştir. "Jön Türk" ve "İttihat ve

Terakki" hareketlerini kuran, büyüten ve iktidara getiren İngiliz derin

devletidir. Merkezi hükümeti zayıf düşürecek Tepedelenli Ali Paşa İsya-

nı'nı, Mithat Paşa Darbesi'ni, 31 Mart Ayaklanması'nı planlayan ve uygu-

lamaya koyan yine İngiliz derin devletidir.

İngiliz derin devleti, bu kadrolarının yanında, her dönem yerel des-

tekçiler de bulmuştur. Şahsi menfaatlerini İslam aleminin ve Devleti

Ali'nin menfaatlerinin üzerinde tutan "İngiliz dostları", Londra mahzen-

lerinde İngiliz derin devletinin Osmanlı aleyhine hazırladığı sinsi planla-

rın uygulayıcıları olmuşlardır. İngiliz derin devleti, aslında tarihin her

döneminde, sömürmek istediği ülkelerden bu tip vatan haini münafıkla-

rı kolaylıkla bulmuş ve onları istediği gibi kullanmıştır. Osmanlı içinde

de bunları bulmak zor olmamıştır.

İngiliz derin devleti diplomasisinin, Osmanlı'daki nüfuz ajanları

hakkında bazı bilgiler verelim:

İngiliz Said Paşa

İngiliz hayat tarzına olan hayranlığı sebebiyle "İngiliz" lakabını alan

Said Paşa, 19. yüzyılda yenilgiyle sonuçlanan birçok savaşta görev almış-

tır.

Said Paşa, İngiltere'de donanma eğitimini tamamladıktan sonra,

Osmanlı Donanması'nda Bahriye Nazırı görevine kadar yükselmiştir. 93

Harbi sırasında Osmanlı donanmasından sorumludur. Donanmanın

savaş sırasındaki ihmallerinden dolayı, 5 ay içerisinde başkent düşme

aşamasına gelmiştir. Durum Osmanlı için faciadır; bütün Bulgaristan,

Kuzey Yunanistan, Makedonya ve Sırbistan, Rusya ve müttefiklerinin

eline geçmiştir.

261

262

93 Harbi'nin kaybedilmesindeki bir diğer

neden de Tuna Nehri'ndeki Türk donanması-

nın yaptığı hatalardır. Bu dönemde donan-

manın başında İngiliz Hobart Paşa vardır.

İngiliz hayranı İngiliz Said Paşa ise sadra-

zamdır. Rus ordusunun Balkanlardan

İstanbul'a gelmesini engelleyecek tek

savunma hattı, Tuna boyudur. Fakat

nehirdeki donanmamız, İngiliz amiralin

Osmanlı'ya değil İngiliz derin devletine

hizmet etmesinden dolayı yenik düşmüş-

tür.

İngiliz Said Paşa

Savaşın sonunda Rus ordusu, Yeşilköy'e

gelip İstanbul'u işgal edecek hale gelmiştir. Roman-

ya ve Sırbistan bağımsızlık ilan etmiştir. Bulgaristan Krallığı kurulmuş-

tur. Kars, Ardahan, Batum Ruslara geçmiştir. Kafkasya'da, Türk hakimi-

yeti kalıcı olarak bitmiştir. Yaklaşık 1.5 milyon Çerkez, Türkiye'ye göç

etmek zorunda kalmıştır. İngiltere, Kıbrıs'ın yönetimini almış ve Ada

ilerleyen süreçte İngiliz derin devletinin idaresi altında, Ermeni isyanla-

rında lojistik merkez olarak kullanılmıştır.

İngiliz Said Paşa daha sonra Zeytun (Ermeni) İsyanları sonrasında

bölgede yapılacak ıslahat hareketlerinden sorumlu kılınmıştır. Bölgede

yaşananlar, İngiliz derin devleti ve Ermeniler bölümünde daha detaylı

anlatılmıştır.

Abdullah Cevdet

Abdullah Cevdet, Osmanlı'da Darwinizm'in yayılması için en çok

uğraşan kişilerden biri olmuştur. Gençliğinde dindar olmasına rağmen

Tıbbiye'de okumaya başladıktan sonra materyalist-Darwinist ideolojinin

etkisi altına girmiştir. Özellikle onun döneminde Osmanlı'da biyolojik

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

materyalizm Tıbbiye öğrencileri arasında çok yaygınlaşmıştır. Yazıların-

da, "zamanla dinin yerini biyolojik anlamda materyalizmin alacağı"

yanılgısını ispatlamaya uğraşmıştır.

Cevdet, aynı zamanda İngiliz Muhipler Cemiyeti'nin kurucuların-

dan olmuştur. İngilizlerle işbirliği yapan Kürdistan Teali Cemiyeti'nde de

önemli roller almıştır. Kadınlara ilk kez genelev vesikası verilmesi uygu-

lamasını başlatan Abdullah Cevdet'tir. Çanakkale Savaşı ile ilgili olarak

"medeniyet kapımıza kadar geldi, biz geri teptik" yorumunu yapmıştır.⁹⁷

Abdullah Cevdet, Mekteb-i Tıbbiye öğrencisi iken, Ohrili İbrahim

Etem (Temo)'nun öncülüğünde, Konyalı Hikmet Emin, Diyarbakırlı

İshak Sukuti ve Kafkasyalı Mehmet Reşit ile birlikte, 1890 yılında "İtti-

had-ı Osmani Cemiyeti"ni kurmuştur. Bu cemiyet birkaç sene sonra "İtti-

hat ve Terakki"ye dönüşecektir. İngiliz evrimci Lord Cromer'in kontro-

lündeki Mısır'da, 1908'de Reinhart Dozy'nin Essai sur l'Histoire de l'Isla-

misme adlı iki ciltlik kitabı Tarih-i İslamiye başlığı ile çevirip yayımla-

mıştır. Dinimiz ve Sevgili Peygamberimiz (sav) hakkında iftiralar ile dolu

olan bu kitap, Osmanlı kamuoyunda büyük infiale yol açmıştır [Sevgili

Peygamberimiz (sav)'i tüm iftiralardan tenzih ederiz].

1900'lü yılların başında yazdığı makalelerde

Osmanlı'nın İngiliz güdümüne girmesini savun-

muştur. Açıklamalarında, İngiltere'nin, "dün-

yanın en medeni olan ve en namuskârâne

idare edilen hükümeti" olduğunu iddia etmiş-

tir.⁹⁸

Gazeteci ve yayıncı Zekeriya Sertel,

Abdullah Cevdet'in İngiliz ajanı olduğunu ve

arkadaşları ile yaptığı bir toplantıyı ihbar etti-

ğini yazmıştır.

Abdullah Cevdet

263

264

Abdullah Cevdet, İngiliz emperyalizminin İspanya ile ilişkilerini

örnek vermekte ve "büyük devletlerin yaratmaya çalıştıkları etki alanla-

rından birisinin içerisine girmek kaçınılmaz olacağına göre, bunlardan

İngilizleri tercih etmek gerekmektedir." demiştir.⁹⁹

Bu arada İngilizlerin desteklediği Bahailiğin

(Kürdistan gazetesi

Kahire'den destekli Bahai yayınevinde basılıyordu) Abdullah Cevdet

tarafından ön plana çıkarıldığı da bilinmektedir.

Mithat Paşa

Mithat Paşa, İngiliz derin devletinin kışkırtmasıyla Osmanlı Devle-

ti'ni Rusya ile savaşa sokmuştur. Sultan Abdülaziz'in devrildiği ve şehit

edildiği darbenin 3 mimarından biridir. Darbe öncesi cuntanın iktidara

gelebilmesi için halk ayaklanmasını başlatan da Mithat Paşa'dır. Mithat

Paşa, darbeyi İngiliz elçisi Elliot ile birlikte planlamıştır.¹⁰⁰

Mithat Paşa ilk sadrazamlığında Mısır'a dış borçlanma yetkisi veren

fermanı imzalayarak Mısır'ın İngiliz hakimiyetine girmesine de sebep

olmuştur. II. Abdülhamid döneminin İngiliz casusu

olarak tanınan Armin Vambery, Mithat

Paşa'nın Fransızca öğretmenidir.

Bağdat Valiliği sırasında Mithat

Paşa'nın, Kuveyt Emirliği'nin İngiliz-

lerin kontrolüne geçmesi yönünde de

faaliyetleri olduğu bilinmektedir.

Kamil Paşa

4 ayrı dönemde toplam 9 yıl

sadrazamlık yapmış olan Kamil

Paşa'nın lakabı İngiliz Kamil'dir. 1851

yılındaki Londra'daki fuar ziyaretinden

Kamil Paşa

ölümüne kadar İngiliz hayranı olmuştur.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Bu hayranlık casus raporlarından, elçilik bilgi notlarına kadar düşmüş ve

alenileşmiştir. Son sadrazamlık görevi Enver Paşa'nın kafasına silah

dayaması ile bitmiştir. İstifasından sonra İngiliz hakimiyetindeki Mısır'a,

Mısır'ın yöneticisi ve dostu İngiliz Lord Kitchener'in yanına gitmiştir.

İzmir Valisi iken Rodos'a tayin edilince İzmir'deki İngiliz Konsoloslu-

ğu'na sığınmıştır. Padişah'ın şahsı ve İngiltere adına resmen teminat ver-

mesi üzerine İstanbul'a dönmüştür. Bundan sonra İngiltere Hüküme-

ti'nin himayesinde bir Osmanlı vatandaşı olarak İstanbul'da yaşamıştır.

Kamil Paşa İzmir Valisi iken İngilizlerle birlikte İzmir'de, Mısır ben-

zeri özerk bir bölge oluşturulması için çalışmıştır. Tarihçiler bu konuda

II. Abdülhamid'in de kendisine gizlice destek verdiğini yazmaktadırlar.

Damat Ferit Paşa

Damat Ferit Paşa, daha Hariciye Nazırlı-

ğında bir memur iken, Londra Büyükelçili-

ği'ne atanmak istemiştir. Sevr Antlaşma-

sı'nı, Osmanlı Devleti adına imzalayan

kişidir. İngilizlerin talimatıyla İstanbul'da-

ki askeri cephaneliklerde bulunan 90 bin

kasa cephaneyi denize döktürmüştür.

Kuvayı İnzibatiye adlı, Ahmed Anzavur

gibi çapulculardan oluşan bir orduyu Anka-

ra'ya bağlı birliklere karşı savaşmak üzere

Damat Ferit Paşa

Anadolu'ya göndermiştir. İngiliz Muhipler

Cemiyeti'nin kurucuları arasındadır. Atatürk ve

kurmayları hakkında idam fetvası yayınlatmıştır. Fetva, Dürrizade

Abdullah Efendi tarafından 11 Nisan 1920 tarihinde yayınlanmıştır.¹⁰¹

Son sadrazam Tevfik Paşa'ya göre Ferit Paşa "alafrangalıkta Frenkle-

ri bile geçmiş idi." Vefatında Tevhid-i Efkâr Gazetesi'nde çıkan bir yazıya

göre:

265

266

Londra'dan avdetinde (dönüşünde) alafrangalaşmış (Batılılaşmış) ve

nihayet adeta Müslümanlığa düşman kesilmişti. Sözlerinde, nutukla-

rında ve yazılarında hep Yunan ve Latin darbımesellerinden (atasöz-

lerinden), hurafatından (hurafelerden) ve rivayetlerinden (mitolojin-

den) bahsederdi. (...) Hulasa

(Özet olarak) tamamen garpleşmiş

(Batılılaşmış), fakat milliyet hislerinden tamamen mahrum kozmo-

polit ruhlu bir adam idi.¹⁰²

Mustafa Kemal Atatürk, İngiliz yanlısı Damat Ferit'e yönelik çok defa ihtarda

bulunmuş, İngiliz mandasının kabul edilemeyeceğini açıkça belirtmiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Mahmud Raif Efendi

Londra Büyükelçiliği'nde başkatiplik görevinde bulunan ilk diplo-

mattır. İngiliz hayranlığı nedeniyle İngiliz Mahmut lakabıyla anılmakta-

dır. 1808 Kabakçı Mustafa İsyanını başlatan kişidir. İsyanda ilk öldürülen

kişi de o olmuştur. Bu isyanda, III. Selim önce tahttan indirilmiş daha

sonra da öldürülmüştür. Yerine geçen IV. Mustafa döneminde İstanbul

1.5 sene çapulcuların kontrolünde kalmıştır. Bu dönemde Arabistan'da

Vahabilik isyanı çıkmış ve Osmanlı iç karışıklıklardan dolayı uzun süre

bu isyanı bastıramamıştır. Bu isyanın etkileri günümüzde hala devam

etmektedir. Raif Efendi'nin, İngiltere seyahati gözlemleriyle ilgili kitabı,

İngiliz yaşam sistemine olan hayranlık ifadeleri ile doludur.

Genç Osmanlılar ya da Yeni Osmanlılar

Sultan Abdülaziz döneminin muhalifleri, Genç Osmanlılar adı altın-

da organize olmuşlardır. Mithat Paşa, 1876 darbesini yaparken, Genç

Osmanlılar cemiyetinin başkanıdır. Ali Suavi de hemen birkaç yıl sonra-

ki Çırağan Baskınını, İngiliz ajanı eşi ile birlikte planlamıştır. Jön Türk-

ler ve İttihat ve Terakki'nin temelleri bu cemiyettir. Genç Osmanlılar

cemiyetinin üyeleri, Osmanlı devletinin ancak İngilizlerin yardımıyla

kurtulabileceğine inanmışlardır.

Jön Türkler, İsmail Kemal Bey ve

Damat Mahmut Celaleddin Paşa

Genç Osmanlılar Cemiyeti'nin devamı olarak kurulan akımdır. Bu

akım, daha sonra İttihat ve Terakki komitesine dönüşecektir. Jön Türk-

lerin birçoğu da İngiliz derin devletinden himaye ve destek görmüştür.

1899 yılı sonlarında önce İsmail Kemal Bey, ardından Damat Mahmud

Celaleddin Paşa ve oğullarının Avrupa'ya firarları ile Jön Türk hareketi

İngiltere yanlısı bir çizgiye gelmiştir. Jön Türklerin içinden, Osmanlı'ya

İngiliz müdahalesinin gerektiğine inananlar, Osmanlı Hürriyetperveran

Cemiyeti'ni kurarak İngiliz desteğiyle darbe yapmaya çalışmışsa da başa-

rılı olamamışlardır.

267

268

31 Mart Vakası'nın arkasındaki isimlerden kabul edilen Prens Saba-

hattin, Damat Mahmut Celalettin Paşa'nın oğludur. Darbe sonrası kuru-

lacak Osmanlı devlet sisteminin, İngiliz sistemine benzer bir model

olmasını savunmuştur. Bir başka Jön Türk, İngiliz Ali lakaplı Ali Rıza

Bey'in oğlu Ahmet Rıza, Sarayburnu'na doğru giden İngiliz elçisinin ara-

basını çeken atları çözüp kendini bağlamıştır. İngiliz hayranlığı, söz

konusu yancıları bu raddeye getirebilmektedir.

Bütün bunlara rağmen İttihat ve Terakki iktidara geldiğinde, İngil-

tere'den beklediği desteği görememiştir. Çünkü İngiliz derin devletinin

gerçek amacı, Osmanlı'da muhalefeti ve radikal devlet karşıtı girişimleri

destekleyerek İmparatorluk yönetiminde kargaşa ortamı oluşturmaktır.

Bunu da büyük ölçüde başarmışlardır.

Paris'te düzenlenen 1. Jön Türk Kongresi'nde çekilen bir resim.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin

devleti tara-

fından kulla-

nılan Jön

Türkler'e ait

bir afiş.

Derviş Vahdeti ve 31 Mart Ayaklanması

31 Mart Ayaklanması'nın en önemli liderlerinden olan Derviş Vah-

deti, Kıbrıs'ta devşirilmiş bir İngiliz ajanıdır. Ayaklanma öncesinde, sahi-

bi olduğu Volkan Gazetesi'nde sürekli olarak dinin elden gittiğine yöne-

lik kışkırtıcı yazılar yazmıştır. Sadrazam İngiliz Kamil Paşa da aynı gaze-

tenin yazarıdır. Vahdeti, ayaklanma sırasında Sultanahmet'te toplanan

halkı ateşlendirecek uzun söylevler vermiştir. "Şeriat isteriz" diyerek yola

çıkan Vahdeti, ülkenin ikiye bölünmesini ve ordunun iktidara el koyma-

sını sağlamıştır. Oysa kendisi dindar değildir.

269

270

Gazetesinde, Kıbrıs'ın İngilizlerin yöne-

timinde küçük bir İsviçre haline geldiğini

iddia ederek övünmektedir.

Derviş Vahdeti'nin İngilizlerle

ilişkisi ve İngiltere'nin 31 Mart Vaka-

sındaki rolü hakkında, dönemin

genç gazetecilerinden Ahmet Emin

(Yalman), hatıratında şunları yaz-

mıştır:

...Derviş Vahdeti adlı Kıbrıslı sarhoş

arzuhalci, İngiliz haberleşme servisleri

Derviş Vahdeti

tarafından seçilmiş, ihtilalci ajan olarak

yetiştirilmiş, Volkan Gazetesi'ni ve İttihadı

Muhammedi Cemiyeti'ni kurmak, yürütmek ve ortalığı

ateşe vermek maksadı ile sahneye çıkarılmıştı. Volkan, görünüşte

İslamcı, özgürlükçü, hümanist bir yayın politikası izliyor ve asıl

görevi olan İngiliz taraftarlığını bu şekilde kamufle ediyordu. Bu,

"İngiliz casuslarının kullandığı klasik bir yöntemdi".¹⁰³

Vahdeti, gerçekte dindarlıkla hiçbir ilgisi olmayan bir Darwinist'ti.

Fakat İngiliz derin devletinin ona verdiği görev icabı dindar bir görünü-

me bürünüp şeriat yanlısı bir hareketin başını çekmiş ve büyük bir ayak-

lanma çıkarabilecek kadar etkili olmuştur. Yazar Sina Akşin, Vahdeti'nin

temel niteliklerini şöyle belirtmektedir:

İslamiyetçi nitelik, hürriyetçi ve Kanun-u Esasî düzeninden yana

olmak ve insaniyetçi ve medeniyetçi nitelik... Vahdetî yazılarında

Dreyfus, Zola ve Darwin'i anacak kadar Batı bilginlerinden haberli-

dir... Fedâkârancı niteliğe sahip olup eski sürgün ve kaçkınları korur.

Derviş, başta Ahmet Rıza olmak üzere, İttihat ve Terakki Cemiyeti

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

sivil ileri gelenlerinin şiddetle aleyhindedir. Buna karşılık Sabahattin

Bey ve onun düşünceleriyle Kâmil Paşa'yı tutmaktadır. Bu tutuma

paralel olarak da İngiliz taraftarlığı söz konusudur. Derviş'e göre

güdülecek en doğru siyaset İngiliz siyasetidir.¹⁰⁴

31 Mart Vakası, Vahdeti'nin, İngilizlerle birlik olup oluşturduğu bir

senaryodur. Asıl amaç daima, ülke içinde karışıklık çıkarıp Osmanlı'nın

zayıflamasını sağlamak olmuştur. Vahdeti'nin, İngiliz ajanlar tarafından

desteklenmesi şu şekilde anlatılır:

Olayların çıkmasında birinci derecede aktif rol oynayan Derviş Vah-

detî, ayaklanmayı hazırlamak için elinden gelen her şeyi yapmış, kur-

duğu İttihadı Muhammedî Cemiyeti ve onun yayın organı olan Vol-

kan Gazetesi, diğer muhalefet partileriyle basını, İttihat ve Terakki

Partisi'ne karşı kışkırtmada başarılı olmuştu. Bütün bu bozguncu

faaliyetlerinde de Kıbrıslı Kâmil Paşa ile İngiliz ajanları tarafından

desteklenmişti.¹⁰⁵

İngiliz Muhipler Cemiyeti ve İşgal İstanbul'unda İngiliz Dostları

İngiliz Muhipler Cemiyeti (İngiliz Sevenler Cemiyeti), Osmanlı dev-

let adamlarının İngiltere yanlısı duruşlarının geldiği en üst noktadır.

Cemiyet, İstanbul ve Anadolu'nun işgal edildiği bir dönemde kurulmuş

ve bağımsızlık hareketinin bastırılmasında İngilizlerle saf tutmuştur.

Cemiyetin faaliyetleri ile ilgili detaylara İstanbul'un işgali bölümünde

değinilecektir. Bu bölümde, cemiyet üyesi siyasetçiler ve "İşgal İstan-

bul'undaki" siyaset alanındaki etkisi konu edilecektir.

Cemiyetin kurucularından Damat Ferit'in yerine sadrazam olan

Tevfik Paşa da, benzer şekilde İngiliz yanlısıdır. Göreve başlarken ilk

demecinde, "İngiltere ile eski dostluğumuzun yeniden kurulmasını" hedef-

lediğini bildirmiştir.

271

272

Tevfik Paşa, 22 Kasım 1919'da Londra'da büyükelçilik görevindey-

ken de "Osmanlı ile İngiltere arasında savunma üzerine bir birlik kurma-

yı" düşündüğünü, "Türk ulusunun, Padişah'tan halka dek Büyük Britan-

ya'ya güveni olduğunu ve bu güveni başka herhangi bir ulusa besleyeme-

yeceklerini" söylemiştir. Bu ifadeleri verdiği sırada İngiltere, Paris Konfe-

ransı'nda Sevr Anlaşması'nı hazırlamakta ve Osmanlı İmparatorluğu'nu

kağıt üzerinde paylaşmaktadır.

Tevfik Paşa, İngiltere Dışişleri Bakanı Lord Curzon'a; "Zatı Şahane-

nin (Padişah'ın) kendi ülkesiyle taç ve tahtı için tek umudun, Türkiye ile

Büyük Britanya arasındaki eski ilişkilerin yeniden canlanmasında oldu-

ğuna şiddetle inandığı ve bu konu için düşünülebilen biçimlerin en iyisiy-

le uyuşmaya hazır bulunduğunu" söylemiştir.

Tevfik Paşa'nın barış önerisi şöyledir:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiltere ile Osmanlı arasında bir antlaşma imzalanacaktır. Antlaş-

ma gereğince, Osmanlı, bütün ulusların yararına yansız olarak

Boğazların serbestisinin korunmasını İngiltere'ye bırakacaktır. İngil-

tere, bu amaçla kendi askerlerini ya da Türk jandarmasını kullana-

bilecektir. Türk Hükümeti, Türk jandarmasını İngiltere'nin buyruğu-

na verecektir. Dahası Boğazların serbestisini korumak için gerekli

toprak şeridinin yönetimi İngiltere'nin eline verilecektir... Böyle bir

antlaşma, İngiltere'nin Hilafete düşman olduğu ve Türkiye'yi yıkmak

istediği yolundaki Hindistan'da ve öteki yerlerde yaygın olan düşün-

ceyi, hemen ve bir daha canlanmamak üzere silecektir. Antlaşma, bu

düşüncenin tam tersinin parlak bir kanıtı olacak ve İngiltere'nin,

Hilafetin koruyucusu ve dostu olduğunu bütün İslam dünyasına

açıklayacaktır.¹⁰⁶

(Yanda) İngiliz Muhipler Cemiyeti-1919, İstanbul

Kurucu ve Yöneticiler: Eski Dahiliye Nazırı Memduh Paşa,

Şehremini Cemil Paşa, Ahmet Zülüfkül Paşa, Ali Rüştü

Efendi

(Üstte) İngiliz Muhipler Cemiyetine üyelik kartı

273

274

Mütareke sonrası İstanbul'da ilk hükümeti kuran Ahmet İzzet Paşa

da, Kuva-yi Milliye'yi gereği gibi benimseyememiş; Ankara'ya söz verme-

sine karşın İstanbul hükümetlerinde görev almıştır. İngiliz işgal kuvvet-

leri subaylarından John Godolphin Bennett'le görüşmesinde; "Britan-

ya'nın Türkiye ile dost olma isteğinde olduğuna inanabilmesi durumunda,

Mustafa Kemal'i, Britanya Başkomutanı ile buluşturarak, Yunanların

Anadolu'yu boşaltmaları konusunda bir uzlaşma sağlanması için bütün

gücünü kullanacağını ve onu inandırmaya çalışacağını" söylemiştir. Açık-

tır ki, Yunanların Anadolu işgali, tümüyle bir İngiliz derin devleti planı-

dır ve derin devlet elemanları bunu istedikleri zaman durdurabilmekte-

dirler. Sevr ve Lozan Antlaşmalarının incelendiği bölümlerde, bu gerçek

detaylarıyla anlatılacaktır.

Osmanlı Siyasetinde İngiliz Emperyalizminin

Sadık Yancıları

Osmanlı'nın çöküşe yaklaştığı yıllarda, aslında İstanbul Hükümeti,

en tepeden en aşağıya kadar, çoğunlukla, devletin geleceğinin İngilizlerle

ittifakta olduğunu düşünen siyasetçilerden oluşmaktaydı. Bu kişiler,

istikballerinin İngiliz emperyalizmine sığınmakla kurtulacağına inan-

maktaydılar.

Örnek vermek gerekirse;

Hariciye Nazırı Mustafa Reşid Paşa, İngiliz Yüksek Komiseri Webb'e,

kendisi ve hükümetteki arkadaşları, Sultan ve geniş bir halk kesimi

adına genel isteğin İngiltere tarafından yönetilmek olduğunu söyle-

miştir.¹⁰⁷

Dahiliye Nazırı Ali Kemal ise İngiliz Amiral Calthorpe'a, kurtuluş

yolunu, "ne şekilde olursa olsun, İngiliz güdümünde" gördüğünü söy-

lemiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Kısa dönem Dâhiliye Nazırlığı yapmış olan barış kurulu üyesi Ahmet

Reşit

(Rey); "Britanya liderliğinin kabulünü Damat Ferit adına"

dilerken, "şimdiki hükümetin sürekli siyasası; Türk devletinin Büyük

Britanya'nın yardımına güvenmesi temeline dayanmasıdır", ifadele-

rini kullanmıştır.

Fahri başkan olarak da Şeyhülislâm Mustafa Sabri Efendi'yi seçen

İngiliz Muhipler Cemiyeti hakkında Atatürk, Nutuk'ta şunları yazmıştır:

İstanbul'da önemli sayılabilecek kuruluşlardan biri, İngiliz Muhiple-

ri Cemiyeti idi. Bu addan, İngilizlere dost olanların kurduğu bir der-

nek anlaşılmasın. Bence, bu derneği kuranlar kendi şahıslarını ve

kendi çıkarlarını gözetenlerle, kendi çıkarlarının korunma çaresini

Lloyd George Hükûmeti aracılığıyla İngiliz himâyesini sağlamakta

arayanlardır. Bu zavallıların, İngiliz Devleti'nin Osmanlı Devleti'ni

bir bütün olarak korumak ve himaye etmek isteğinde olup olamaya-

cağını bir defa olsun dikkate alıp almadıkları üzerinde düşünülmeye

değer.

Bu derneğe girenlerin başında Osmanlı Padişah'ı ve Halîfe-i Rûy-i

Zemîn unvanını taşıyan Vahdettin, Damat Ferit Paşa, Dahiliye

Nâzırı olan Ali Kemal, Âdil ve Mehmet Ali Beyler ile Sait Molla bulu-

nuyordu. Dernekte Rahip Frew gibi İngiliz milletinden bazı macera

heveslileri de vardı. Yapılan işlemlerden ve gösterilen faaliyetlerden

anlaşıldığına göre derneğin başkanı Rahip Frew idi.¹⁰⁸

Görülebildiği gibi Mustafa Kemal Atatürk de, Osmanlı içindeki

İngiliz derin devleti ajanlarını ve hayranlarını gayet iyi görmüş ve bu kişi-

lerinin yegane amacının Osmanlı'yı parçalamak olduğunu hemen tespit

etmiştir. Planın büyüklüğünü gören Atatürk, devletin bütünlüğünü

koruma ve kurtarma planını da buna göre yapmış ve gerçek vatansever-

lerle birlikte Kurtuluş Mücadelesini başlatmıştır.

275

276

DOLMABAHÇE SARAYI,

iSTANBUL

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Fitne kalmayincaya ve dinin hepsi

Allah'in oluncaya kadar onlarla

mücadele edin. Şayet vazgeçecek olurlarsa,

şüphesiz Allah, yaptiklarini görendir.

(Enfal Suresi, 39)

277

278

5. İngiliz Derin Devletinin Güdümündeki

Osmanlı İsyanları

Birçokları Osmanlı Devleti'nin Ortadoğu topraklarını

kaybetmesiyle İsrail ve Musevi devleti arasında bir bağ olduğu-

nu iddia eder. Oysa bu, İngiliz derin devletinin gizlenme tek-

niğidir. Osmanlı Devleti'nin parçalanması sonrasındaki duru-

ma kısaca bir göz attığımızda kimin bu gelişmeden karlı çıktı-

ğını rahatça görürüz. Osmanlı'nın dağılması, sadece ve sadece

İngiliz derin devletinin işine yaramıştır. İngiliz derin devleti,

Ortadoğu'daki bu parçalanmadan her daim yararlanmıştır;

hala da yararlanmaktadır. Osmanlı bölgesindeki Filistin, Irak,

Katar, Kuveyt, Birleşik Arap Emirlikleri, Mısır, Suudi Arabis-

tan, Yemen ve Ürdün, Osmanlı Devleti'nin parçalanmasından

sonra doğrudan İngiliz kontrolüne geçmiştir. Lübnan, Suriye,

Libya ve Cezayir ise Fransız yönetiminde olmakla birlikte

dolaylı olarak İngiliz kontrolündedir. Milyonlarca kilometre-

karelik uçsuz bucaksız topraklardan Musevi kontrolünde kalan

alan ise, Filistin'den payına düşen 14 bin km²'dir ve bu alanda

sadece 800 bin kişi yaşamaktadır. Bu alan Kuveyt'in toplam alanından

küçük, Katar'dan biraz büyüktür. Üç büyük Arap-İsrail Savaşı sonrasın-

da bu alan 20 bin km²'ye çıkmıştır. Ama hala Ankara ilinin yüzölçümün-

den daha ufaktır. Açıktır ki, Osmanlı'nın dağılmasına sebep olan güç,

yalnızca ve yalnızca İngiliz derin devletidir.

İngiliz derin devletinin I. Dünya Savaşı'nda, Osmanlı'nın son zen-

ginliğini de ele geçirmek amacıyla el koyduğu Arap Yarımadası, Irak,

Suriye ve Körfez bölgeleri, dünya petrol rezervlerinin yarısını barındır-

maktadır. İşte bu nedenle İngiliz derin devleti, 19. yüzyıl sonlarında

Ortadoğu'ya daha ihtiraslı bir görünüm vermiştir. Nitekim İngiliz derin

devleti, bu coğrafyayı güdümüne aldıktan sonra bölge Müslümanlarının

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Yunanların Osmanlı'ya

karşı isyanını sembolize

eden bir resim. (1820)

tüm zenginliklerini yıllar boyunca kullanmıştır. Osmanlı Devleti'nin

yıkılışından sonra bile Irak, Suudi Arabistan, Kuveyt ve Birleşik Arap

Emirlikleri petrollerinden aslan payını hep İngiliz derin devleti almıştır.

Tarihin bu döneminde yaşananlar günümüze ve 21. yüzyıl Müslü-

manlarına örnek olmalıdır. Bugün, mezhep çatışmaları kışkırtmasına

aldanarak kendi din kardeşini düşman olarak görenler, 100 yıl önce yaşa-

nanlara bakarak nasıl bir oyun oynandığını anlamaya çalışmalıdır. Far-

kında olmadan, aslında Londra'da Chatham House'da ve Privy Coun-

cil'de yazılan projeleri uyguladıklarını bilmelidirler. İslam dünyası, bu

projeler nedeniyle 100 yıldır sefalet çekmektedir. Unutulmamalıdır ki bu

karanlık planları engelleyecek olanlar yine Müslümanlardır.

279

280

Bugün bölgede Lübnan, Irak, Suriye ve Yemen'de iç savaş vardır.

Mezhep savaşları her geçen gün daha fazla Müslüman canı almaktadır.

İngiliz derin devleti ve zaman içinde yürürlüğe konan gizli Sykes-Picot

anlaşması bölgeye sadece savaş ve ölüm getirmiştir. Barışı geri getirme-

nin yolu deccali sistemi doğru tespit etmekten geçmektedir. Açıktır ki,

İngiliz derin devletinin manen ve fikren yenilgiye uğramadığı bir ortam-

da Ortadoğu'ya huzur ve barış gelmesine imkan yoktur.

Yapılacak şey, İngiliz derin devletinin deccali fikir sistemini iyi tes-

pit ederek ona ilmi bir cevap vermek ve Allah'ın Mehdiyet taraftarlarını

mutlaka galip kılacağına inanmaktır.

Yoksa kötülükleri yapanlar, Bizi (aşıp) geçeceklerini mi sandılar? Ne

kötü hükmediyorlar? (Ankebut Suresi, 4)

İngiliz Derin Devletinin Kışkırtma Siyaseti

İngiliz derin devleti, Osmanlı'yı parçalamaya karar verdiğinde işe ilk

olarak bölgesel isyanları kışkırtmakla başlamıştır. Önceki bölümde gör-

düğümüz çeşitli ajanlar ve onların yancıları, söz konusu isyanların başla-

tılması ve yürütülmesinde doğrudan rol almışlardır. Osmanlı kimliği

altındaki farklı halkların bu isyanlara katıldığı zannedilmemelidir. İsyan-

lar kitlesel halk isyanları olmayıp, çeşitli etnik

gruplar içinden devşirilmiş, küçük bir

İsyanların olmadığı Osman-

menfaat karşılığı vatanına ihanet

lı'dan bir görünüm. 1877,

etmiş münafıklar tarafından

İstanbul'da bir pazar yeri.

gerçekleştirilmiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devleti, 19. yüzyılın sonlarına doğru Sırbistan'ı, Bosna-

Hersek'i, Romanya'yı, Bulgaristan'ı, Karadağ'ı ve 20. yüzyılın başlarında

da Makedonya'yı, Selanik'i ve Manastır'ı Osmanlı'dan koparmıştır. Aynı

"azınlık" kartı oynanmış, aynı provokasyonlar yapılmış, aynı kışkırtıcı

İngiliz ajanları kullanılmış ve 600 yıldır Osmanlı içinde huzur içinde

yaşayan milletler, Osmanlı aleyhindeymiş gibi bir propaganda yapılmış-

tır. Ön plana çıkarılan birkaç ajan ve paralı asker ile bu bölgelerde iç karı-

şıklıklar ve ayaklanmalar başlatılmıştır. Bu dönemde yaklaşık 5 milyon

Balkan Müslümanı şehit olmuş ve 5 milyonu da Anadolu'ya göç etmek

zorunda kalmıştır. İngiliz derin devleti tarafından geniş çaplı bir katliam

ve soykırım gerçekleştirilmiştir.

İngiliz derin devleti, bağımsızlıklarını kazandırdığı Yunanistan, Bul-

garistan, Sırbistan, Karadağ ve Romanya'yı da kendi piyonları haline

getirmiştir. Yıllarca Osmanlı'da barış içinde yaşayan bu milletler, Balkan

Savaşı'nda İngiliz derin devleti adına Osmanlı'ya saldırmışlardır. Yuna-

nistan, Kurtuluş Savaşı öncesinde Anadolu'yu işgal etmiştir.

Osmanlı'yı derinden etkileyen en büyük isyanlar Arap isyanlarıdır.

Doğrudan ajan Lawrence'ın kışkırtması ile başlayan bu isyanlar, İngiliz

hayranı yancıların desteği ile başarılı olmuştur. Osmanlı'yı yıkıma götü-

ren sebeplerden biri olan Ermeni isyanları, bir sonraki bölümde detaylı

olarak anlatılmıştır.

İngiliz derin devletinin politikası, milletleri birbirine kırdırma üze-

rine kuruludur. 100 yıl içinde Balkan halkları Osmanlı Devleti'yle, Erme-

niler Türklerle, Kürtler Ermenilerle, Araplar hem birbirleriyle hem Türk-

lerle, Kafkaslar birbirleriyle ve Ermenilerle savaşmıştır. Osmanlı'ya saldı-

ran İngiliz birlikleri de, kışkırtılan sömürge halklarından oluşmaktadır.

Bu süreç içinde İngiliz derin devleti, hiçbir zaman bu ayaklanmalara doğ-

rudan katılmamış, ajanlarını, propagandalarını ve hakim olduğu medya

gibi kanalları kullanarak zavallı halkları kullanmıştır.

281

282

Darwinizm nedeniyle manevi anlamda, borçlar nedeniyle maddi

anlamda, münafıklar nedeniyle de milli anlamda çöküşe doğru giden

Osmanlı Devleti, söz konusu isyanlara karşı koymaya çalışsa da, yine

İngiliz derin devletinin sinsi taktikleriyle topraklarını kaybetmiştir. Bu

kayıp, sadece Osmanlı için değil, söz konusu milletler için de büyük fela-

ketleri beraberinde getirmiştir. Bu bölgeler, artık bu aşamadan sonra

İngiliz derin devletinin birer piyonu olmuş ve iç karışıklıklar günümüze

kadar son bulmamıştır.

Yunan İsyanı ve Lord Byron

Yunan isyanları sırasında Osmanlı Devleti, Yunan birlikleri ile değil,

doğrudan İngiliz derin devleti ile savaşmıştır. Homoseksüel İngiliz şair

Lord Byron, savaş sırasında Yunanlardan daha çok Yunan ordusunun bir

neferi gibi mücadele etmiştir. İngiliz derin devletinin finansmanı ile

paralı askerlerden oluşan "Byron Birliği"ni kurmuştur. Birliğin başında

savaşırken ölmüştür. Lord Byron, Tepedelenli Ali Paşa'yı ayaklanmaya

ikna etmiş, bu sayede Osmanlı ordusu iki tarafta birden mücadele etmek

zorunda kalmıştır.

Osmanlı ordusu, Yunan İsyanı'nı bastırmak üzereyken, İngiliz derin

devletinin öncülüğünde İngiliz, Fransız ve Rus donanması, Navarin'de

Osmanlı ve Mısır donanmasının 70'ten fazla gemisini batırmıştır. (Nava-

rin saldırısında İngiliz derin devletinin oyunlarına ilerleyen satırlarda

detaylı yer verilmiştir) Ancak Osmanlı ve Mısır donanmasının yok edil-

mesi de Yunanların galibiyeti için yeterli olmamıştır. Yunan Devleti,

ancak 1828-29 Osmanlı-Rus Savaşı'nın akabinde kurulmuştur. Gerçekle-

şen bütün bu olaylar, İngiliz derin devletinin güdümünde olmuş ve derin

devletin himayesinde Yunanlara bağımsızlık sunulmuştur.

Yunan komutan Kolokotronis, anılarında, Tripoliçe şehrinde 32 bin

Türkü şehit ettiklerini yazmıştır. İngiliz tarihçi Walter Alison Phillips ise

Tripoliçe katliamı hakkında şunları söylemiştir:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Üç gün boyunca şehrin sakinleri, bir vahşi çetenin kötülüğüne ve key-

fine bırakıldı. Yaş ve cinsiyet ayrımı yapılmadı. Kadınlar ve çocuklar,

öldürülmeden önce işkencelere tabi tutuldu. Katliam o

kadar büyüktü ki, Kolokotronis, kapıdan hisa-

ra kadar, atının ayaklarının yere hiç

dokunmadığını söyledi. Şehirdeki

Yunan zaferinden sonra yol kenarla-

rı cesetlerle doldu. Kadınların ve

çocukların bulunduğu Müslüman

kitleleri yakınlardaki dağlarda

katledildi.¹⁰⁹

(Yanda) Yunan isyanı sırasında Yunan

ordusunun neferliğini üstlenen homosek-

süel İngiliz şair Lord Byron

(Altta) Yunan isyanı sırasında Yunan

askerlerinin halka saldırmasını sembolize

eden tablo

283

284

William St. Clair, katliam sırasında Tripoliçe'de bulunan yabancı

subayların gördüklerini böyle anlatmıştır:

10 binin üzerinde Türk öldürüldü. Paralarını sakladığı şüphe edilen

tutsaklara işkence edildi. Kolları ve bacakları kesildi ve ateşin üzerin-

de yavaş yavaş kızartıldılar. Hamile olan kadınların karınları kesildi,

kafaları kesildi ve köpek kafaları bacaklarının arasına sokuldu.

Cumadan Pazara kadar hava çığlık sesleriyle doluydu

Bir Yunan

"90 kişiyi öldürdüm" diye övünüyordu. Yahudi topluluğu sistemli bir

şekilde işkenceden geçirildi

Haftalarca aç bırakılan Türk çocukları

çaresiz yıkıntıların arasında koşarken Yunanlar tarafından yere atıl-

dılar sonra vuruldular... Su kuyuları cesetlerle dolduruldu...¹¹⁰

İngiliz derin devletinin kendi çıkarları doğrultusunda gerçekleştirdi-

ği Yunan İsyanı, Yunanlara da bir fayda sağlamadı. Osmanlı'dan bağım-

sız bir Yunanistan devleti kurulduktan sonra, göç ters yönde, yani Yuna-

nistan'dan Osmanlı'ya doğru gerçekleşti. 1834-36 yılları arasında 60 bin

kişi bağımsız Yunanistan'ı terk etti ve birçoğu Mısır Hidivi Kavalalı Meh-

met Ali Paşa idaresindeki Girit Adası'na yerleşti. Tarihçi Sebastijan Slade

Yunanistan'ı ziyaret eden her seyyahın, Osmanlı idaresinde, maddi ve

manevi açıdan daha iyi yaşamış olduklarını kabul ettiğini yazmıştır.

Yunan İsyanının Asıl Amacı

Yunan isyanının ana amacı Türklerin Avrupa'dan çıkartılmasıdır. Bu isyan-

larla başlayan proje sonunda 100 yıl içinde Balkanlardaki 500 yıllık Türk var-

lığı bitmiş ve Müslüman sayısında büyük bir azalma olmuştur. Amerikalı ta-

rihçi Justin McCarthy, 1821-1922 yılları arasında yaklaşık 5.5 milyon Müslü-

manın Avrupa'dan sürüldüğünü ve 5 milyondan fazlasının şehit edildiğini ya

da kaçarken hastalık veya açlık sonucu şehit olduğunu tahmin etmektedir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı'da Bulgar İsyanları

Dönemin İngiliz Başbakanı William Ewart Gladstone, Osmanlı

Devleti ve Türkler aleyhindeki iftira dolu kampanyasının temelini, Bul-

garistan'da yaşanan olaylar üzerine kurmuştu. The Times Gazetesi ile bir-

likte Londra'da günlerce Türk aleyhtarı organizasyonlar düzenlemişti.

200 bin adet basılan Bulgar Dehşeti ve Doğu Sorunu isimli kitabı, abartılı

izahlarla Türk düşmanlığını işlemekteydi. İngiliz derin devletinin teşvik

ettiği Bulgar isyanlarını, Osmanlı aleyhinde başlatacağı asılsız bir kara

propaganda için bahane olarak kullanıyordu.

Bulgar isyanı, aslında, Osmanlı'nın çöküş döneminde, İngiliz derin

devletinin teşvikiyle, ardı ardına çıkarılan isyan hareketlerinden biriydi.

O dönemde, yıllarca Osmanlı topraklarında barış ve huzur içinde yaşa-

yan yerel azınlıkların birdenbire hareketlendiğine ve isyana kalkıştıkları-

na şahit oluyoruz. Tüm bu isyanları incelediğimizde ise, isyanların ve kış-

kırtıcı propagandaların çıkış noktasının İngiliz derin devletine bağlı

askerler, subaylar, elçiler veya ajanlar olduğunu görürüz. Her bir azınlık

grup içinde söz konusu isyancılar, birer birer, İngiliz derin devleti tara-

fından silahlandırılmış, Türkler aleyhine cesaretlendirilmiş ve ayaklan-

maları sağlanmıştır. Ayaklanmalar, yüzlerce, hatta kimi zaman binlerce

Müslüman Türk'ün şehit edildiği korkunç olaylarla başlamıştır. Ardın-

dan Osmanlı ordusu, saldırıda bulunan çetelere hak ettikleri cevabı

verince de bu sefer İngiliz derin devletinin ajan provokatörleri tarafından

"katil ve katliamcı Türkler" yaygarası koparılmıştır. İşte, İngiliz derin

devletinin Osmanlı içinde kışkırtma ve isyan çıkarma politikası bu şekil-

de vücut bulmuştur.

Tarihçi yazar Süleyman Kocabaş, o dönemde İngiliz derin devleti

tarafından gerçekleştirilen Bulgar tahrikini şu sözlerle anlatmıştır:

İngiltere, Bulgar isyanı konusunda da Yunan isyanı konusundaki

tutumunun aynısını sergiledi. İlkin, Osmanlı toprak bütünlüğünü

285

286

korumak uğrunda Slav isyanlarına cephe alan İngiltere, 1870'li yılla-

ra gelindiğinde "Bulgarları sözde Rus nüfuzundan kurtarmak için

himaye etmeye" başlamıştır. (Panslavistler'in) Londra'da komiteler

kurmalarına, bu komitelerin tertip ve teşvikiyle Türklerin aleyhine

bir çete harbi yapmalarına müsaade etmiş ve Türklerin bu çeteleri

ortadan kaldırmalarına itirazcı kesilmiştir.¹¹¹

1800'lerde Osmanlı'daki Bulgar isyancılar.

Arkadaki bayrak Bulgar isyancıları temsil ediyor.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devletinin teşvik ettiği söz konusu isyanlar ile yüzyıllar-

ca bir arada yaşayan Osmanlı halkları birbirlerine kırdırılmış, ardından

ortaya çıkan siyasi sonuçlar tümüyle İngiltere'nin lehinde olmuştur. İngi-

liz derin devleti, siyasi çıkarları için kadın, çocuk, yaşlı, genç demeden

milyonlarca Müslüman, Hristiyan, Musevi, Türk, Bulgar, Ermeni, Rum,

Boşnak, Arap, Çerkez ve Arnavut masumu gözünü kırpmadan katlet-

miştir.

İsyanda ölen Bulgar sivil sayısı, resmi Osmanlı raporlarına göre

1400'dür. Buna karşılık, 1000 kadar da Müslüman Osmanlı vatandaşı

katledilmiştir. Avrupa basını kimi yerde ölü sayısını 200

bine kadar çıkarmıştır. Oysa bugün bile Bulgar tarafının

resmi iddiası 30 bindir. Tarafsız Belçikalıların hazırladığı

rapor bile en fazla 4500 sivilin öldüğünü kabul etmiştir.

Kuşkusuz, rakam kaç olursa olsun sonuçta masumlar yaşa-

mını yitirmiştir; önemli olan ise bu masumların kanının

İngiliz derin devletinin elinde olmasıdır. Burada rakamla-

rın farklılığına dikkat çekmemizin nedeni, İngiliz derin

devletinin entrikalarını gözler önüne sermek içindir. İngi-

liz derin devleti, her daim abartılı rakamlarla bir galeyan

oluşturmak istemiştir.

Bulgar isyanının en önemli sebeplerinden biri, İmpa-

ratorluğun sonunu getirecek olan 1876 darbesine hazırlık-

tır. Bulgar ayaklanmasından sadece 1.5 ay sonra, İngiliz

yanlısı cunta İstanbul'da darbe yapmış, Sultan Abdülaziz

Han şehit edilmiş, V. Murat deli ilan edilmiş ve II. Abdül-

hamid zorla tahta geçirilmiştir. Bunların tümü, İngiliz

derin devletinin planları dahilinde gerçekleşmiştir. Bütün

bunların ardından İngiliz derin devleti, II. Abdülhamid'e

baskı uygulayarak kendi isteklerini hayata geçirme safhası-

na geçmiştir. Zaten dönemin İngiliz Başbakanı Gladsto-

287

288

ne'un Türk karşıtı sözleri de, II. Abdülhamid'in tahta çıkmasının ardın-

dan bıçak gibi kesilmiştir.

Osmanlı'yı darbeye götüren olayların fitilini tutuşturan asıl aşama

ise Nisan Ayaklanmasıdır. Ayaklanmanın başladığı 20 Nisan 1876'dan II.

Abdülhamid'in tahta çıktığı 31 Ağustos'a kadar geçen 4 ay içinde İngiliz

derin devleti tüm imkanları ile Türklere kin kusmuştur. Türkleri sanal

katliamlarla suçlayan ağızlarsa İngiliz derin devletinin Afrika'da Zulula-

ra, Avusturalya'da Aborjinlere, Amerika'da Kızılderililere, Uzak Doğu

Asya'da Hint ve Çinlilere yaptığı gerçek ve belgeli katliamlara karşı sessiz

kalmışlardır.

Yemen İsyanları

Tarihte, İngiltere ile Osmanlı Devleti arasında ilk ciddi askeri çatış-

ma belirtileri, İngiliz derin devletinin çıkar peşindeki bazı şeyhleri para

ile kandırarak Aden liman şehrine yerleşmesi ile kendisini göstermişti.

Aden'i içerisine alan Yemen, değerli ve önemli bir Osmanlı vilayeti idi.

İngiliz derin devleti, adı geçen bölgede tutunabilmek için kuzey doğuda-

ki Yemen topraklarında sağlam dayanaklar aramaya başlamıştı. Tarihçi

Süleyman Kocabaş, Yemen'in sinsice işgal ediliş aşamalarını şöyle tarif

eder:

İngiltere Aden'e yerleştikten sonra, Kuzey-Doğu'ya doğru toprak

işgallerine devam ederek, bu verimli toprakları ele geçirmek için her

çareye başvurdu. Bu amaçla, Arap kıyafetine bürünerek, Arapça

konuşarak, onları aldatıp bağımsızlıktan söz ederek, fakat her şeyden

evvel, kendi adalarının çıkarlarını göz önünde tutarak çalıştılar.¹¹²

Osmanlı tarihindeki ünlü "Yemen İsyanları" bu sebeple başlamıştır.

Bu isyanları bastırmak için Osmanlı Devleti, burada, kolordu ve hatta

ordu seviyesinde askeri birlikler kullanmıştır. Oldukça büyük kayıplar

vermiş, ancak Yemen'i koruyamamıştır. Diğer pek çok Osmanlı topra-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

ğında olduğu gibi Yemen'de de, vatanından çok kendi menfaatlerinin

peşinde koşan birkaç şeyh, küçük çıkarlar uğruna İngiliz derin devleti

yancılığını yapmayı tercih etmişlerdir. Bu korkunç ihanetse binlerce

insanın şehit edilmesine neden olmuştur.

Kuzey Afrika'da Yaşananlar

Osmanlı İmparatorluğu,

16. yüzyılın başından itibaren güçlü

donanması ile Afrika'nın kuzey kıyılarını kontrol altına almıştı. Kuzeyde

İtalya kıyılarına dayanan, tüm Doğu Akdeniz'i çevreleyen, güneyde de

Mısır'dan Fas'a kadar hakim olan İmparatorluk, Akdeniz'i bir Türk deni-

zi haline getirmişti. Sömürgeci Fransa, İspanya, İngiltere ve Hollan-

da'nın, Güney ve Batı Afrika'ya ulaşabilmek için Atlas Okyanusu'nu

dolaşmaları gerekiyordu.

Bu durum, kuşkusuz en çok İngiliz derin devletinin ağırına gitmişti.

Derin devlet yöneticilerine göre İngiltere'nin hakim olması gereken top-

raklar, Müslüman bir imparatorluk tarafından yönetiliyordu. İslam'a ve

Türklere şiddetle karşı olan İngiliz derin devleti için bu kabul edilemez

bir durumdu. İşte bu nedenledir ki İngiliz derin devleti, 18. yüzyıl ile bir-

likte, çeşitli entrikalar, iç çatışmalar, propaganda ve sinsi provokasyonlar

yoluyla, Afrika'daki Müslüman topraklarını bir bir İmparatorluktan ayır-

maya başladı.

Fas

İngiliz derin devletinin Fas ile ilişkileri 16. yüzyılda başlamıştır. Kra-

liçe I. Elizabeth, Osmanlı'ya yaptığı gibi, Fas Kralından da ticari imtiyaz-

lar alarak bu bölgede kendi ülkesi adına ticarete başlamıştır. İngiliz Bar-

bery Company (Barbery Şirketi), Kraliçe'den aldığı yetki ile her sene

Fas'ın şeker üretiminin bir kısmını satın almış ve şirketin çoğunluğunu

elde etmiştir. Karşılığında ise İngiltere'den Fas'a, silah ve tekstil ürünleri

vermiştir. Benzer şekilde de İngiliz Turkey Company de, 300 yıl imtiyaz-

lı bir monopol olarak Osmanlı ile ticaret yapmıştır.

289

290

İngiliz derin devleti, 20. yüzyılın hemen başında 1906 ve 1911'de,

Fas'ta, el altından tarihe Agadir Krizleri olarak geçen iki ayaklanma baş-

latmıştır. Fas'ta patlak veren iktidar mücadelesini müdahale için gerekçe

olarak kullanan Fransa bu ülkeye asker çıkarmıştır. Almanya da işgalden

pay kapma amacıyla Fas'a donanmasını göndermiştir. Almanya ve İngi-

liz-Fransız ittifakı iki defa savaşın kıyısına gelir. Bu iki kriz, tarafları I.

Dünya Savaşı'na götüren en önemli olaylardan biri olarak kabul edil-

mektedir.

Aslında bütün bunlar planlanmış gelişmelerdir. İngiltere, bu sayede

Fransa'nın kendisine olan ihtiyacını arttırmıştır. Kendi kamuoyunda da

Alman düşmanlığı oluşturmuştur. Bu durum, tümüyle İngiliz derin dev-

leti tarafından planlanmış ve uygulanmış olan I. Dünya Savaşı'nın başla-

masını da hızlandırmıştır. Ayrıca İngiliz askerleri Mısır'ı ele geçirirken,

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiltere, rakiplerini de Fas'ta meşgul etmiştir. İngiliz derin devletinin bu

çıkar savaşının mağdurları da, her zaman olduğu gibi, ayaklanmalarda

can veren binlerce Faslı Müslümandır.

Krizlerin sonunda Fas, 1912'de Fransız sömürgesi haline gelmiş ve

40 yıl Fransız yönetiminde kalmıştır. Fas'ın, kendi müttefiklerinden biri-

nin kontrolünde olması İngiltere için çok önemlidir. İngiliz derin devle-

ti Akdeniz'in giriş kapısı olan Cebelitarık Boğazı'nın bir kıyısını kontrol

etmektedir.

(Sağda) Alman-

lar'ın Agadir'e

göndererek krize

neden oldukları

Panther gambotu.

(Altta) Gambotun

temsili resmi

291

292

Batı Sahra'da İngiliz Destekli Çatışmalar

Fas Devleti, Batı Sahra bölgesindeki Polisario ayrılıkçı grubuyla hali hazırda son

30 senedir savaş halindedir. İngiltere ise iki tarafı da el altından desteklemekte-

dir. İki taraf da, birbirleriyle çatışırken İngiliz silahlarını kullanmaktadır. Sade-

ce 500 bin kişinin yaşadığı Batı Sahra bölgesinde 100 bin kişilik bir Fas ordusu

vardır. İngiltere, Fas'a bu bölge için zırhlı araçlar, nişancı tüfekleri, karadan ka-

raya füzeler, füze rampaları ve havan bombaları satmaktadır. Sadece son iki yıl-

da 1 milyar dolardan fazla tutarda hafif silah teslim etmiştir. Cezayir ve Fas ara-

sındaki rekabet yüzünden Cezayir de Batı Sahra'daki ayrılıkçıları desteklemek-

te ve onlara silah temin etmektedir. Fas, son dönemde ABD ile de 150 tanklık

bir anlaşma imzalamıştır.

İngiliz derin devleti, bölgeye barışın gelmesini kesin olarak istememektedir. Bir-

leşmiş Milletler, Batı Sahra bölgesinin bağımsızlığını tanımadığı gibi, Fas'ın ege-

menliğini de tanımamaktadır. Bu nedenle de bölge, yıllardır barıştan uzak ya-

şamaktadır. Bu kuşkusuz, İngiliz derin devletinin 100 yıl önceki Osmanlı'yı par-

çalama planları dahilinde kurgulanmıştır. Kurgulandığı gibi de uygulanmakta-

dır.

Tunus

Tunus, 1850'lerde Osmanlı'ya bağlı beyler tarafından yönetilirken,

modernleşme adı altında yeni bir yapılanmaya girmiştir. Söz konusu

"modernleşme", aslında İngiliz derin devletinin, devletleri, hem ekono-

mik ve sosyal hem de kültürel açıdan çökertme adına başlatmış olduğu

bir sömürme politikasıdır. Nitekim Tunus da, söz konusu planın bir par-

çası olmuş ve özellikle ordu harcamaları ve silah alımı için İngiltere'ye

büyük paralar harcamıştır. Bundan sonrası İngiliz derin devletinin bilin-

dik taktiğidir. Ekonomisi zayıflamış ülke, İngiltere'ye gebe kalmıştır.

İngilizler, Tunus'a borç para vererek ekonomisinin tümüyle batmasına

sebep olmuşlardır. Fahiş faiz uygulaması sonucunda 30 milyon Frank

borç para alan Tunus Hükümeti, bu miktarı kısa zaman içinde 70 milyon

olarak geri ödemek zorunda kalmıştır. Bu faiz kapanını, aslında Türk

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

halkı da gayet iyi tanımaktadır. Söz konusu faiz kapanı, Osmanlı'nın da

çöküşünü hazırlayan unsurlar arasında olmuştur ve yine İngiliz derin

devleti tarafından planlanmıştır. Benzer yöntem, aynı yıllar içinde Mısır,

geçmişte ise Hindistan için de uygulanmıştır.

1863'te alınan ilk borcun ertesi yılında Tunus Hükümeti yeni vergi-

ler çıkartmak zorunda kalmıştır. Zaten fakir olan halk, ekonomik baskı-

ya dayanamayarak 1864 yılında ayaklanmıştır. Hükümet ayaklanmayı

bastırsa da, yeni borçlarla birlikte yeni vergiler ve yeni ayaklanmalar gel-

miştir. Bu döngü, Tunus, Fransız sömürgesi haline gelene kadar devam

etmiştir.

Tunus, tahıl üretimi bakımından zengin bir ülkedir. Fakat Tunus

Hükümeti, borçlarını ödemek için ülkenin tahıl üretiminin çoğunu ihraç

etmek zorunda kalmıştır. Ana besin kaynağını kaybeden Tunus'ta kıtlık

ve kolera baş göstermiş ve 10 bin kadar Tunuslu hayatını kaybetmiştir.

Devlet iflas edince, borç tahsilatını yönetecek, Osmanlı'daki Düyun-

u Umumi benzeri bir kurum kurulmuş ve Tunus ekonomisi, İngilizlerin

ve Fransızların kontrolüne geçmiştir. Nihayetinde Tunus, savaşmadan

alınan Kıbrıs karşılığında Fransızlara bırakılır. Bu, İngiliz derin devleti-

nin, Osmanlı topraklarını paylaştığı ne ilk ne de son antlaşmadır.

İlk dış borcun üzerinden sadece 18 yıl geçtikten sonra Fransızlar,

1881 yılında Tunus'u 36 bin asker ile işgal etmiştir. Tunus Beyi Muham-

med Es-Sadiq, karşı koyamayacağını anlayınca anlaşma imzalamış ve

Tunus, Fransız kolonisi haline gelmiştir.

Bu tarihten, Habib Burgiba liderliğinde bağımsızlık kazandıkları

1956 yılına kadar Tunus'ta terör, iç savaş ve çatışma hiç eksik olmaz.

Naziler, Fransız toprağı olan Tunus'u işgal etmiştir. Müttefikler ise, Nazi-

lerle savaşarak bu toprakları geri almışlardır. Fransızlar, Tunus milliyet-

çiliğini bastırmak için ağır yöntemler uygulamış ve on binlerce Müslü-

man bu yıllarda Fransızlar tarafından katledilerek şehit olmuştur.

293

294

İngiltere, bu dönemde dünyanın kimin kontrolünde olacağına tek

başına karar veren bir devlettir. Hiçbir devlet İngiltere'den izin almadan

herhangi bir yeri işgal edememektedir. Daha önce de belirttiğimiz gibi,

belli bölgelerin Fransa kontrolü altında olması, yine İngiliz derin devleti-

nin planladığı bir şeydir. Bu yolla İngiltere, hem müttefikleri yoluyla

geniş topraklara hakim olabilmekte, hem de Fransa gibi bir gücü kendi

güdümünde tutabilmektedir. İngiliz derin devletinin bu taktiği uyguladı-

ğı ülkelerden bir tanesi de Cezayir olmuştur.

Cezayir

Cezayir, 300 yıl boyunca Osmanlı Devleti'nin Mağrib (Batı) toprak-

larındaki merkezi olmuştur. Sürekli olarak İmparatorluk tarafından ata-

nan paşalar tarafından yönetilmiştir. Fransa, 1827 yılında Fransız Kon-

solosu ile olan bir tartışmayı savaş sebebi sayarak Cezayir'i işgal etmiştir.

Bahsi geçen olayda dönemin Cezayir Valisi Hüseyin Paşa'nın borç öde-

mesi konusunda Fransız elçisi ile yaptığı tartışma bir anda alevlenmiş ve

Paşa, yelpazesi ile Büyükelçiye üç kere vurmuştur. Böyle sudan bir sebep

işgal için yeterli olmuştur. Fransız işgali ile Hüseyin Paşa, ülkeyi terk

etmek zorunda kalmıştır.

Fransız sömürgesi haline gelen Cezayir'de geleneksel tüm eğitim sis-

temi değiştirilmiş, yerel liderlerin gücü ellerinden alınmış ve sosyal

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı'yı yıkıma götü-

ren sebeplerden biri

Arap isyanları olmuştur.

düzen kırılma noktasına gelmiştir. Müslümanların zengin toprakları elle-

rinden alınmış ve sömürgeci Fransız kolonicilere tahsis edilmiştir. Ceza-

yir, Fransa'nın Afrika sömürgelerinin yönetim merkezi olmuştur. Kuzey

Afrika Müslümanları, Avrupa emperyalizminin çirkin yüzünü tüm ürkü-

tücülüğüyle görmüştür. Müslümanlar kitleler halinde şehit edilmişlerdir.

Fransız hakimiyeti, Cezayir Müslümanlarına sadece ölüm getirmiştir. I.

Dünya Savaşı'nda 175 bin Cezayirli Fransa için savaştırılırken, 40 bini

memleketlerine geri dönememiştir. Cezayir bağımsızlık savaşında ise 1

milyon Müslüman can verirken 3 milyonu da kamplara sürülmüştür.

Bağımsızlık ilanı da Cezayir'deki şiddet ortamını sona erdirememiş-

tir. 20. yüzyılın sonlarında ülke ağır bir iç savaşın içine sürüklenmiştir.

1991 yılında Cezayir İslami Kurtuluş Cephesi'ne (FIS) karşı yapılan dar-

beden sonra başlayan iç savaşta 150 bin Müslüman, yine Müslüman kur-

şunları ile şehit olmuştur. 1993'te kurulan GIA (Cezayir silahlı İslami

grubu), FIS üyesi Müslümanlar dahil her kesimden Cezayirliyi şehit

etmeye başlamıştır. Bu grubun arkasında da İngiliz derin devleti vardır.

GIA, İngiltere'de El-Ansar adıyla bir dergi çıkarıp dünyadaki Müslüman-

lar arasından savaşacak gerillalar toplamıştır. İngilizler bu faaliyetlere

izin vermiş, kimi zaman bunları desteklemiş, kimi zaman da tüm bunla-

ra altyapı hazırlamışlardır.

295

296

İngiliz Derin Devletinin Gözde Silah Pazarı: Afrika

Cezayir, dünyanın en büyük doğalgaz rezervlerine sahip olan, tahıl üretimi ya-

pabilen ve normal şartlarda doğal kaynakları bakımından oldukça zengin bir ül-

kedir. Fakat ülkede yıllardır devam eden savaş ortamı, tüm gelirin silahlanma-

ya harcanmasına sebep olmaktadır. Afrika'nın silah ithalatının %30'unu Ceza-

yir, %26'sını ise Fas yapmaktadır. Cezayir, sadece 2011-2015 yılları arasında 4

savaş gemisi, 190 tank, 42 helikopter, 14 savaş uçağı ve 2 denizaltı almıştır. Gö-

rünürde bu silahları kullanacağı Fas'tan başka bir rakibi de yoktur. İngiliz derin

devletinin, özellikle Müslümanlar üzerinde kurguladığı sinsi planı burada da

devreye girmiş, Müslümanlar, değerli kaynaklarını Müslümanlarla çatışmak için

harcar konuma getirilmiştir. Burada en karlı çıkan ise, tüm bu ticaretin ana kay-

nağı olan İngiltere'dir. İngiliz derin devleti, hem kaynakları kullanarak hem de

çatışmalar çıkararak Afrika'yı sömürme politikasına halen devam etmektedir.

Mısır

Mısır'ın İngiliz kontrolüne geçmesine asıl sebep, Mithat Paşa'nın ilk

sadrazamlığı döneminde yaptığı dış borçlanmadır. 15 sene içinde ülke-

nin ekonomisi iflas etmiş ve bunun sonucunda, tam da İngiliz derin dev-

letinin planladığı gibi, İngilizler Mısır'ı işgal etmişlerdir.

Mısır, 1869'da Fransızlarla birlikte inşa ettiği Süveyş Kana-

lı'nı çok ağır krediler ile finanse etmiştir. 6 yıl sonra

kredi faizlerini ödeyemediği için Kanal'daki

hisselerini İngilizlere devretmek

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

zorunda kalmıştır. 3 yıl sonra da alacaklı İngiliz ve Fransız devletlerine ait

denetleyiciler, Mısır Hükümeti'nde yer almaya başlamıştır. İngilizler 9

sene içinde Mısır'a el koymuş, 4 sene sonra da ülkeyi işgal etmişlerdir.

Mısır'ın işgaline yol açan olaylar daha önce birçok Osmanlı topra-

ğında gördüklerimizden çok da farklı değildir. İngilizlerin tahriki ile

İskenderiye şehrinde Maltız Olayı adı verilen ayaklanma başlar. Tam bu

sırada İskenderiye Körfezi'nde İngiliz ve Fransız savaş gemileri hazırdır.

İngilizler, ayaklanmayı bahane ederek Mısır'ı işgal eder. Bu işgal 1914'e

kadar devam eder; Mısır, bu süre içinde yarı sömürgedir; I. Dünya Sava-

şı ile birlikte tam sömürge haline gelir. İngiliz derin devleti, işgalin ardın-

dan o dönemde Mısır'a bağlı olan Sudan'da da benzer bir ayaklanma

çıkarır. İngiliz General Herbert Kitchener komutasındaki Mısır ordusu

ayaklanmayı bastırır. İngiltere, Sudan'ı işgal eder ve Mısır'dan bağımsız

olarak bu bölgeyi de kendi sömürgesi ilan eder. Sudan, 1956'ya kadar

İngiliz sömürgesi olarak kalacaktır.

1882 yılında Mısır'ın

İngilizler tarafından

işgali

297

298

6. Propaganda

Propaganda, tarihin başından beri İngiliz derin devletinin en önem-

li kozlarından biri olmuştur. İngiliz derin devletinin kullandığı propa-

ganda metotları ve medya hakimiyeti, ilerleyen bölümlerde detaylı ince-

lenmiştir. Burada genel hatlarıyla, Osmanlı'nın çöküş ortamını hazırlaya-

bilmek için Türkler aleyhine geliştirilen propagandaya ve propagandacı-

lara yer verilecektir.

Osmanlı Devleti içinde Darwinist ideolojinin yaygınlaştırılması ile

propaganda yolları İngiliz derin devleti tarafından daha etkili bir şekilde

kullanılabilmiştir. Çünkü bölümün başında da belirttiğimiz gibi, Darwi-

nist ideoloji sadece manevi anlamda çöküşe yol açmamış, aynı zamanda

milli şuurun da zedelenmesine neden olmuştur. Milli bilincini büyük

ölçüde kaybeden bir toplum içinde propaganda yaymak, yalan haberler-

le kamuoyu oluşturmak, provokasyon yoluyla kitleleri olumsuz ve öfkeli

bir ruh haline sürüklemek mümkün olmuştur.

Söz konusu durum, kuşkusuz tüm dünya için geçerlidir. Darwinist

ideoloji, nefreti daha da körüklemiş, zaten savaşlarla boğuşan dünyada,

İngiliz derin devletinin provokasyonlarıyla "Türk nefreti" şaşılacak

boyutlara ulaşmıştır. Verilen demeçler, yazılan makaleler ve kitaplar

yoluyla, özellikle Avrupa'da, Osmanlı aleyhinde bir kamuoyu oluşturul-

muştur. Büyük ölçüde ajanlardan oluşan İngiliz diplomatlar, Avrupa

devletlerine, Osmanlı'nın katliamcı olduğunu, "vahşi Türklerin Hristi-

yanları öldürdüğü" yalanlarını söylemişlerdir. (Türk milletini tenzih ede-

riz)

19. yüzyılda İngiliz derin devleti, sadece Osmanlı'yı değil, İslam

dinini de hedef almıştır. Yapılan provokasyonlarda dinimize yönelik de

saldırılar gerçekleştirilmekte ve İngiliz derin devletinin İslam alemini

güçsüzleştirme politikası hayata geçirilmektedir. Daha önce çok defa

belirttiğimiz gibi, İngiliz derin devletinin en büyük korkusu, Müslüman-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Balkan Savaşı sonrası

Osmanlı bayrağının yere

serilip çiğnendiğini gös-

teren çizimler, Osman-

lı'ya yönelik yapılan

kara propagandanın bir

örneğidir.

299

300

ların kayıtsız şartsız ittifakı ile oluşacak etkili bir İslam Birliği'dir. Söz

konusu derin güçler, bunun önüne geçebilmek için tüm güçlerini harca-

mış ve bu uğurda Osmanlı Devleti'nin önünü kesmek istemişlerdir.

Çünkü İslam Birliği'nin Türklerin manevi liderliği ile gerçekleşebilece-

ğinden eminlerdir.

Türkler ve İslam aleyhine yapılan propagandalar için İngiliz siyaset-

çiler, yazarlar, şairler, tarihçiler, gazeteciler ve gazeteler etkili olarak kul-

lanılmıştır. Bunlardan bazı örnekler aşağıdadır. Yüce dinimizi ve saygın

Türk milletini bu çirkin iftiralardan tenzih ederiz.

Türkleri Hedef Gösteren İngiliz Provokatörler

Edward Augustus Freeman

İngiliz politikacılarından Edward Augustus Freeman, İslam'ın

engelleyici ve hoşgörüsüz bir din olduğu iftirasıyla ortaya çıkmış ve

İslam'ın sözde "despotluğu ve köleliği kutsadığını ve farklı dinlere savaş

ilan ettiğini" iddia edecek kadar ileri gitmiştir.

Freeman, Müslümanların her zaman bir

düşmanının olması gerektiği gibi sapkın

bir mantıkla ortaya çıkmıştır. Eğer

düşmansız kalırlarsa başka mezhep-

ten kardeşlerine saldıracaklarını

iddia etmiştir.

Oxford Üniversitesi'nde eğit-

men olan Freeman, öğrencisi Art-

hur Evans'la birlikte Bosna-Hersek

ayaklanmalarının Britanya'daki en

büyük destekçisi olmuştur. Bulgar

Edward Augustus

ayaklanması sonrası yaşanan Türk

Freeman

aleyhtarı propagandanın da önde gelen-

lerindendir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Freeman bir mektubunda Amerika için "Eğer her İrlandalı, bir zenci

öldürse ve bu suçundan dolayı asılsa, bu Amerika güzel bir ülke olur" ifa-

desini kullanmış olan katil zihniyetli bir ırkçıdır.

Charles Dickens

19. yüzyıl İngiliz edebiyatçısı Char-

les Dickens da, Türk düşmanlığını

yaygınlaştıranlardandır. 1844 yılın-

da yazdığı "Mevsimdeki Bir Keli-

me" isimli şiirde Türkleri, kendin-

ce "Tanrı'nın yaşayan görüntüsü-

nü merhametsizce yok etmekle"

suçlamaktadır. Dickens şiirde,

Türklerin vahşi bir cahillik ve kıt-

lık içinde yaşadığını ve bu özellikle-

rin, yüksek bir medeniyet kuran

İngiliz milletinden çok farklı olduğunu

Charles Dickens

yazmıştır.

Cardinal Newman (John Henry Newman)

İngiliz Katolik Kilisesi'ne bağlı olan Kardinal Newman, Türk ve

Müslüman düşmanlığının önde gelen savunucularındandır. Türkler hak-

kındaki iftira dolu sözlerinden bir tanesi şu şekildedir:

Eski dünyanın tam kalbine asırlardır yerleşmiş, yeryüzünün en seme-

reli ve en güzel diyarlarını ve klasik ve dini antikitenin en meşhur

ülkelerini hayvani pençesinde tutan ve kendisine ait bir tarihe

sahip olmayan barbar güç (Türkler), tüm dünyanın yarı tarihini

cahilce mülkiyetinde tutarak, İstanbul ve İznik, İzmit ve Kayseri,

Kudüs ve Şam, Musul ve Babil, Mekke ve Bağdat, Antakya ve İsken-

deriye'nin tarihi isimlerinin mirasına konmuştur.¹¹³ (Saygın Türk

milletini tenzih ederiz)

301

302

Cardinal Newman

Charles Darwin

Evrim teorisi safsatasını dünyaya tanıtan ve I. ve II. Dünya Savaşla-

rı'nın ideolojik arka planını oluşturan Sosyal Darwinizm belasını yayan

Charles Darwin de, klasik bir Türk ve Osmanlı düşmanıdır. Aşağıdaki

alıntı, Türkiye'de evrim teorisini savunan Darwin hayranlarının gerçekte

kimin peşinden sürüklendiklerini görmeleri için önemlidir:

Doğal seleksiyona dayalı kavganın, medeniyetin ilerleyişine sizin zan-

nettiğinizden daha fazla yarar sağladığını ve sağlamakta olduğunu

gösterebilirim. Düşünün ki, birkaç yüzyıl önce Avrupa, TÜRKLER

TARAFINDAN İŞGAL EDİLDİĞİNDE, Avrupa milletleri nasıl risk

altında kalmıştı. Bugün Avrupa'nın TÜRKLER TARAFINDAN

İŞGALİ bize ne kadar gülünç geliyor.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Avrupa ırkları olarak bilinen medeni ırklar, yaşam mücadelesinde

Türklere karşı kesin bir galibiyet elde etmişlerdir. Dünyanın çok da

uzak olmayan bir geleceğine baktığımda, çok sayıdaki AŞAĞI IRK-

LARIN medenileşmiş yüksek ırklar tarafından ELİMİNE EDİLECE-

ĞİNİ (YOK EDİLECEĞİNİ) görüyorum.¹¹⁴

Edwin Pears

40 yıl İstanbul'da yaşayan ve ardından İstanbul'dan zorla uzaklaştı-

rılarak Londra'ya gönderilen Pears, İngiltere'de Türklere duyduğu nefre-

tiyle ön plana çıkmıştır. İngiliz

derin devletinin verdiği görevi

en iyi şekilde yapmış olacak ki,

ülkesine döndüğünde kendisi-

ne şövalyelik unvanı verilmiş-

tir. 1876'da Daily News gazete-

sinde Bulgaristan'daki sözde

katliamlarla ilgili makalesi,

Türk aleyhtarı protestolara

neden olmuştur.

Pears, Yunanistan ve Bul-

garistan'da da onursal şöval-

yelik almıştır. Edwin Pears,

Turkey and its People (Türkiye

ve İnsanları) kitabında Erme-

niler için "Onlar da bizim gibi

İndo-Avrupa ırkına mensup-

turlar" ifadesini kullanmıştır.

Edwin Pears

303

304

Pears kitabında, Ermenice konuşanların Türkler tarafından ceza olarak

dillerinin koparıldığı iftirasını atacak kadar ileri gitmiştir. Oysa Ermeni-

ler, 500 yıl boyunca, Osmanlı topraklarında bu toprakların bir parçası

olarak barış içinde yaşamış, kendi dillerini de rahatça konuşmuşlardır.

1897'de Osmanlı sınırları içinde Ermeni okul sayısı 922'dir.

Edwin Pears'ın 1918'de İstanbul'un işgali hakkında Daily News

Gazetesi'ne yazdığı "Konstantinapol'ün Romantizmi" isimli makaledeki

şu ifadeleri İngiliz siyasetçinin Türk düşmanlığını göstermektedir:

Görünen o ki Türklerden kurtulmak üzereyiz. Bu kutlu olayın ger-

çekleşmesi durumunda, dünyadaki tüm Hristiyan ırklarda, zafer şar-

kıları yükselmeli ve bu ilahiye tüm medeniyet aşıkları katılmalıdır.

Osmanlı İmparatorluğu'nda yaşayan Hristiyanlar, yüzyıllardır

umutlarını korudular. Hayatın zor ve bıkkınlık verici olmasına rağ-

men istirahat vakti geleceğine ve zulmün karanlık gecesinin bitip yeni

günün başlayacağına emindiler.¹¹⁵

William John Hamilton

İngiliz jeolog William John

Hamilton, 1835-1842 yılları ara-

sında Anadolu'yu dolaşarak Rese-

arches in Asia Minor, Pontus and

Armenia (Küçük Asya, Pontus ve

Ermenistan'da Araştırmalar) kita-

bını yazmıştır. Kitapta, Osmanlı

İmparatorluğu'nun sınırları içeri-

William John Hamilton'un Researches in

Asia Minor, Pontus and Armenia (Küçük

Asya, Pontus ve Ermenistan'da Araştır-

malar) adlı kitabı.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

sinde kalan bölgenin tamamı; coğrafyası, tarihi, yeryüzü şekilleri, bitki

örtüsü ve jeolojisi istihbaratçı gözüyle anlatılmıştır. Hamilton'a göre

Türk halkının gelecekte gösterebileceği yetenekler çok sınırlıdır. Hamil-

ton buna gerekçe olarak İslam dinini göstermiş ve İslam'a olan karşıtlığı-

nı her fırsatta dile getirmiştir.¹¹⁶ Hamilton, Anadolu'yu analiz edip İngi-

liz derin devletine Türkler aleyhinde raporlar sunan İngiliz derin devle-

tinin gizli ajanlarından bir diğeridir.

Stratford Canning

Stratford Canning, Osmanlı

Devleti'nde uzun süre büyükelçilik

görevi yapmıştır. Osmanlı dış

siyasetinde sözü geçen İngiliz

derin devleti ajanlarından biri-

dir. Tanzimat Dönemi'ne denk

gelen 1842-1857 yılları arasındaki

görevinde İngiliz dostu Mustafa

Reşit Paşa ile yakın bir dostluk

Stratford Canning

kurup İstanbul'daki en güçlü yabancı

devlet adamı haline gelmiştir.

1853

yılında Osmanlı ile Rusya arasındaki anlaş-

mazlıkta barış yolunu engellemiş ve bu sebeple Kırım Savaşı başlamıştır.

Civinis Efendi, Canning'in istihbarat şefidir. Rum Civinis Efendi,

Ege adası Mikonos'ludur. Yıllarca St. Petersburg'da yaşamış; sarayda

Çariçe'nin özel hizmetçilerinden biri olmayı becermiştir. Sarayda görev-

li bir subayın kızıyla evlenmiş, ancak daha sonra Çariçe'nin mücevherle-

rini alarak Rusya'dan kaçmıştır. Ardından üzerinde imam kıyafetleri ile

Anadolu'da görülmüştür. Cami cami dolaşıp vaaz vermiştir. Civinis

Efendi, daha sonra, Ege Denizi'nde yatıyla gezen zengin bir İtalyan

rolünde ortaya çıkmıştır. Adını, Comte de Rivoroso olarak değiştirmiştir.

305

306

Rum asıllı, Fransızca-İngilizce-Rusça konuşan Civinis Efendi herkesin

ilgisini çekmeyi başarmıştır. Canning'in takdimiyle Sadrazam Mustafa

Reşid Paşa ile tanışmış ve hemen akabinde Sadrazam tarafından kendisi-

ne miralay (albay) rütbesi verilmiştir. Böylelikle, İngiliz derin devletinin

güdümündeki Osmanlı İstihbarat Örgütü'nün başına geçirilmiştir. Kısa

zamanda kurduğu ekibine tanınmış tüccarların, paşaların özel hayatları-

nı izlettirmeye başlamış ve toplattığı dedikoduları rapor haline getirmiş-

tir. Kısacası, İngiliz derin devletinin üyeleri tarafından kurulmuş olan ilk

Osmanlı istihbarat teşkilatının başına, İngiliz derin devletinin ajanların-

dan biri getirilmiştir.¹¹⁷

Canning döneminde İngiliz vatandaşı William Churchill, Osmanlı

Devleti içinde ilk özel gazeteyi çıkarmaya başlamıştır. Serbest piyasayı

savunan Ceride-i Havadis, Osmanlı ekonomisinin İngiliz etkisi altına gir-

mesini sağlayacak politikaları savunmuştur. Canning, 1820 yılında henüz

34 yaşında iken Privy Council üyeliğine seçilmiştir. Canning'in, Yunan

İsyanı sırasındaki aktif rolü sebebiyle, bir dönem Yunan Kralı ilan edil-

mesi bile düşünülmüştür. Osmanlı-Mısır donanmasının ateşe verildiği

Navarin Deniz Muharabesi'nde, İngiliz ve Rus donanmalarının birlikte

hareket etmesini sağlamıştır. 1851'deki Kırım Savaşı öncesinde Canning,

Osmanlı yöneticilerini Rusya ile barış şartlarını kabul etmemeye ikna

etmiştir. İngiliz Başbakanı William Gladstone, Türklerin Avrupa toprak-

larından sürülmesi gerektiğini anlattığı Bulgar Dehşeti ve Doğu Sorunu

raporunu, Stratford Canning'e ithaf etmiştir.

Canning, Osmanlı'da kötülüğün kaynağının İslam dini olduğunu

söyleyecek kadar ileri gitmiştir (Yüce dinimizi tenzih ederiz). İslam dini-

nin adaletsizliğin ve zayıflığın temeli olduğunu iddia eden Canning'e

göre, Osmanlı'nın gelişmesi ve zenginleşmesi için İslam'dan uzaklaşması

gerekmektedir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Richard Cobden

İngiliz siyasetçi Richard Cobden, Türkiye ziyareti dönüşü Avam

Kamarası'nda yaptığı konuşmada, Osmanlı İmparatorluğu'nun bağım-

sızlığının ve bütünlüğünün korunmasının imkansız olduğunu savun-

muştur. İngiltere'nin kendine müttefik olarak her geçen gün yok olmak-

ta olduğunu iddia ettiği Müslümanlığı değil, İmparatorluğun Hristiyan

vatandaşlarını kabul etmesinin akılcı olacağını iddia etmiştir. Cobden'in

Avam Kamarası'ndaki sözleri şöyledir:

Muhammedizm [İslam dinini ve Sevgili Peygamberimiz (sav)'i tenzih

ederiz] kesin olarak sürdürülemez. Bu ülkenin insanlarının, bu yok

olmakta olan inancı korumak için mücadele vermelerinden sadece

üzüntü duyarım. Türkiye'yi Avrupa haritasında tutabilirsiniz. Hatta

ülkenin adını Türkiye olarak kullanmaya devam edebilirsiniz. Ama

Muhammedi (İslami) bir iktidarı koruyabileceğinizi hiçbir zaman

aklınıza bile getirmeyin.¹¹⁸

Bugün Richard Cobden'in ölümünün üzerinden 150 yıl geçmiştir.

Fakat onun beklentilerinin aksine Anadolu toprakları milyonlarca Müs-

lümanın yuvasıdır. Müslümanların sayısı gün geçtikçe artmaktadır.

Ezanlar hiç susmamıştır, hiç susmayacaktır. Cami-

ler Müslümanlar tarafından imanla ve sevgiyle

doldurulmaktadır. Dolayısıyla, İngiliz derin

devletinin geçmişten beri süregelen en

büyük arzusu gerçekleşmemiştir ve gerçek-

leşmesi imkansızdır. İngiliz derin devleti-

nin bugün bu yönde gösterdiği çabalar

boşa gidecek, İslam ile yoğurulmuş toprak-

lar, büyük ve barış dolu bir İslam Birliği ile

taçlanacaktır.

Richard Cobden

307

308

Allah, suçlu-günahkarlar istemese de, hakkı (hak olarak) Kendi kelime-

leriyle gerçekleştirecektir. (Yunus Suresi, 82)

Winston Churchill

İngiltere'de İçişleri Bakanı, Donanma Bakanı, Savaş Bakanı, Maliye

Bakanı, Dışişleri Bakanı ve son olarak da Başbakan olarak görev yapan

Winston Churchill, İslam dini ve Müslümanlar hakkında defalarca iftira-

ya varan ifadeler kullanmıştır. İngiliz derin devletinin oldukça tanınmış

bir üyesi olan Churchill'in bakış açısını ve İngiliz derin devletinin İslam

düşmanlığını daha iyi anlayabilmek için bu sözlerin bilinmesi önemlidir.

Churchill'in sözlerinden bazıları şunlardır: [Burada geçen tüm ifadeler-

den yüce dinimiz İslam'ı ve Sevgili Peygamberimiz (sav)'i tenzih ederiz]

Churchill, İslam'a keskin ifadelerle cephe almış İngiliz derin devletinin bir üyesidir.

Resimde Winston Churchill, Joseph Stalin ve Harry Truman ile birlikte.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Muhammedi dine mensup her kadın; çocuk, eş ya da kapatma olarak

bir erkeğin mutlak malı konumundadır. İslam bir güç olarak kaldığı

sürece köleliğin yeryüzünden yok olması mümkün değildir.

Müslümanlar birey olarak mükemmel özellikler gösterebilirler ama

dinin etkisi inananların sosyal gelişimini felç etmektedir. Dünya üze-

rinde daha yozlaştırıcı ve geri bırakıcı bir güç yoktur.

Muhammedilik yok olmakta olan bir inanç değildir. Aksine militan

ve yayılmacı bir inanç sistemidir. Orta Afrika'da geniş bir alana

yayılmıştır. Her aşamada korkusuz savaşçılar yetiştirmektedir. Fakat

İslam, bilim karşısında bocalamaktadır. Modern Avrupa medeniyeti-

nin Roma İmparatorluğu gibi yıkılmasını engelleyen Hristiyanlığın

ayrıcalığı, İslam'ın aksine gücünü bilimden almasıdır.¹¹⁹

Lord Cromer

1883-1907 yılları arasında

sömürge Mısır'ında İngiliz Yük-

sek Komiserliği yapan Evelyn

Baring ya da diğer adıyla Lord

Cromer'e ait şu sözler İngiliz

emperyalizminin Müslüman

dünyasına hükmetme sevda-

sını gözler önüne sermekte-

dir:

Hindistan Müslümanları,

Avrupa'daki Türk hakimi-

yetinin çökmesi sonucunda,

İngiltere merkezli olarak yeni

Lord Cromer

bir düzenin yükseldiğini fark

etmelidirler.¹²⁰

309

310

Lord Cromer'in İslam'a ve Müslüman Toplumlara Bakış Açısı

Lord Cromer, 19. yüzyılda dünyayı en vahşi yöntemlerle sömürge haline geti-

ren İngiliz derin devleti yöneticilerinin çirkin bir örneğidir. Kendisinin, üstün

ırkın temsilcisi olduğuna inanan, Darwinist, kibirli ve ırkçı bir adamdır. Müs-

lüman dünyasını yerle bir eden zihniyeti tanımak adına Cromer'in bakış açısını

kendi sözleri ile anlatalım¹ (İslam'a yönelik ifadelerden yüce dinimizi tenzih

ederiz):

İngiliz derin devletinin, Mısır'ın kendini İslam'a göre

yönetmesine izin vermeyeceği

Avrupa'nın, Mısır'da tamamen Müslüman ilkelerinde, gerici bir hükümetin

kurulmasına öylece seyirci kalacağını sanmak mantık dışıdır. Mevzubahis maddi

çıkarlar bunun için fazla önemlidir. Yeni kuşak Mısır halkı, Batı uygarlığının

gerçek ruhunu özümsemeye ikna edilmeli veya zorlanmalıdır.

Kadın haklarına gerçek bakış açısı

Lord Cromer, Müslümanlara kadın hakları konusunda ders verirken, kendisi

İngiliz kadınlarına oy kullanma hakkı verilmesine karşı kampanya yürüten ve

zamanında başkanlığını da yaptığı B.K. "Kadınların Oy Kullanması Karşıtı

Erkekler Derneğinin" bir üyesiydi.

Lord Cromer, Mısır'ın "özerkliği" ile neyi kastettiğini şöyle açıklamıştır:

Avrupalıların, Mısır'ın özerk yönetiminden bahsederken genel olarak neyi kas-

tettiğini ele alalım. Eğer kastettikleri şey Mısır halkının kendini, kendi kaba anla-

yışlarına göre yönetmesine izin verilmesi olsaydı, onları özyönetim sanatında

eğitme vazifesi oldukça kolay olurdu. Hatta böyle bir vazifeye girişilmesini gerek-

tirecek bir ihtiyaç olmazdı. Avrupalıların, Mısır'ın özyönetiminden kastettikleri

şey, Mısır halkının, kendi ıslah edilmemiş eğilimlerinin peşinden gitmelerine

müsaade edilmeden, yalnızca Avrupalıların uygun gördüğü yönetim şekli ile ken-

dilerini yönetmelerine izin verilmesidir.

İngilizlerin, laik 'Müslümanlardan' oluşan yeni

bir elit iktidar sınıfı yaratması

İşin aslı şudur ki, Mısırlı bir Müslüman genç, Avrupai eğitimin çarkından geçe-

rek İslamcı görüşünü yitirir... Mısır toplumu bir değişim içerisinde olduğundan,

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

bu sürecin doğal bir sonucu olarak, pek çoğu hem Müslümanlıktan uzaklaştırıl-

mış, hem de içi boş Avrupai bireyler ortaya çıkmıştır.

Avrupa uygarlığının Mısır'a getirilmesi konusunu ele alırken şu unutulmamalı-

dır ki, İslam asla ıslah edilemez; diğer bir değişle, ıslah edilmiş İslam, İslam

olmaktan çıkar; artık başka bir şeydir.

İngiliz eğitiminden geçmiş 'Müslümanların'

İslam'ı ve alimleri hor görmeleri

Avrupalılaştırılmış Mısırlı, çoğu durumda yalnızca ismen bir Müslüman'dır.

Anlayışlı bir Avrupalı, "Âlim'e", yalnızca kadim bir inancın, hürmeti fazlasıyla

hak eden bir temsilcisi olduğu için ilgi duymaz; her ne kadar dini Hristiyanlık

olmasa da, dindar bir şahıs olduğu için yakınlık duyar. Öte yandan Avrupalılaş-

tırılmış Mısırlı, "Âlim'e" sonradan görme bir aydının sahip olduğu tüm o kibirle

yaklaşacaktır. Deneyimsel bilgisinin getirdiği üstünlük hissiyle, "Âlim'i", katlanıl-

ması gereken ve hatta zaman zaman politik amaçlar doğrultusunda istifade edi-

lebilecek, ancak saygı duyulmayı hak etmeyen, sosyal bir harabe olarak görecek-

tir.

Yeni 'Müslümanların' Hristiyanlara olan tahammülsüzlüğü

Her ne kadar Avrupalılaştırılmış Mısırlı tam anlamıyla bir Müslüman olmasa

da, çoğunlukla Hristiyanlara karşı Avrupai eğitim almamış gelenekçi bir Müslü-

man kadar, hatta bazen daha da fazla tahammülsüz olur. Hristiyanlara karşı

sıklıkla büyük bir nefret besler ve bunun sebebi kısmen, temas kurmuş olduğu

Hristiyanların birçoğunun nefret edilmeyi hak ettiğini düşünmesi, kısmen de

Avrupalılaştırılmış Mısırlının, Hristiyan'ı, kendinin sahip olması gerektiğini

düşündüğü mevkileri, Avrupalılık sıfatı dolayısı ile elinde bulunduran bir rakip

olarak görmesidir.

1.^. Abdullah Al Andalusi, "Lord Cromer on the British Colonial Project for Egypt",

Abdullah Al Andalusi, 23.12.2013,

https://abdullahalandalusi.com/2013/12/23/a-brief-word-by-lord-cromer-on-the-bri-

tish-colonial-project-for-egypt/

311

312

Tarihten Alınacak Ders

Yukarıda adı geçen kişiler bilgisiz, cahil ya da kandırılmış kişiler

değildir. Bu kişiler, İngiliz derin devleti tarafından itina ile seçilmiş, yıl-

larca Türkler arasında yaşamış, Anadolu'yu bir uçtan bir uca dolaşmış,

Türk insanından hürmet, saygı ve dostluk görmüş, fakat buna rağmen

İngiltere'ye döndüklerinde Türk ve Müslüman düşmanlığının bayraktar-

lığını yapmışlardır. Burada alıntı yaptığımız kişiler, İngiliz derin devleti-

nin Müslüman ve Osmanlı düşmanlığını temsil eden kişilerin sadece

küçük bir kısmıdır. İngiliz derin devletinin bankacıları, bilim adamları,

gazetecileri, politikacıları, askerleri, diplomatları ve akademisyenleri 200

yıl boyunca topyekûn bir saldırı yapmışlardır. İngiliz derin devletinin

hakimiyet alanının büyük bir kısmını, bu vasıflarla Osmanlı topraklarına

girmeye hak kazanan ajan provokatörler sağlamıştır. Osmanlı'nın dağıl-

ma sebeplerinden en büyüğü, söz konusu ajan provokatörlerin yaptığı

provokasyonlar ve kullandıkları münafıklardır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devletinin İslam dinini hedef alan bu sinsi politikası,

Osmanlı yıkılana kadar devam etmiştir. Aynı politika, hala Türkiye ve

Ortadoğu için aktif olarak kullanılmaktadır. Bir kısım ajan provokatörler

bu konuda hala görev başındadırlar ve söz konusu ülkelerde kullandıkla-

rı münafıklar ve yancılar yoluyla, halen bu propagandayı yaygınlaştırma-

ya çalışmaktadırlar. Bu sinsi plana karşı kurulacak en büyük set, Müslü-

manların ittifak ettiği güçlü bir İslam Birliği'dir. Müslümanlar topyekûn

bir sevgi birliği içinde olduklarında, hiçbir hain planın bu coğrafyada

etkili olma imkanı yoktur. İngiliz derin devleti, işte bu sırrı çok iyi bil-

mektedir. Tarih boyunca İslam, işte bu nedenle derin güçler tarafından

daima hedeftedir.

Şüphesiz Allah, Kendi yolunda, sanki birbirlerine kenetlenmiş bir bina

gibi saf bağlayarak mücadele edenleri sever. (Saff Suresi, 4)

313

314

19. Yüzyılda İngiliz Derin Devletinin Sesi, The Times Gazetesi

"The Times Gazetesi, dünyanın en büyük güçlerinden biridir. Aslın-

da ondan daha büyük bir güce sahip hiçbir şey bilmiyorum." ABD

Eski Başkanı Abraham Lincoln

19. yüzyıl, basının dünya politikaları üzerindeki etkisinin zirve

yapmaya başladığı bir dönemdir. İngiltere de bu etkiden nasibini

almıştır. The Times Gazetesi, bu dönemde basılan yüzlerce farklı

gazetenin önünde yer almıştır. İngiliz derin devleti, kamuoyu

görüşlerini ve siyasi kararları bu gazete üzerinden şekillendirmiş-

tir.

The Times Gazetesi, başlangıcından itibaren bilgiye ulaşma hızı ile

öne çıkmıştır. Uluslararası birçok gelişme, İngiliz Hükümeti'nin

resmi kanallarından kimi zaman 48 saat önce The Times Gazete-

si'nde yer almıştır. Dönemin Adalet Bakanı Lord Lyndhurst, The

Times Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Thomas Barnes'ı "ülkede-

ki en güçlü insan" olarak nitelendirmiştir. Bunun ana sebebi The

Times Gazetesi'nin 1855 yılında ulaştığı günlük 70 binlik tirajdır.

Bu rakam, dönemin Londra'sında basılan tüm gazetelerin topla-

mının 3 mislidir.

The Times'in uluslararası haber ağı, gazeteyi tüm Avrupa'nın en

önemli gazetesi haline getirmiştir. Avrupa'nın dört bir yanındaki

devlet adamları gelişmeleri bu gazeteden takip etmeye başlamış-

lardır. Fransız Başbakanı Francois Guizot, The Times Gazetesi ile

defalarca açık tartışmalara girmiştir. Rus Çarı I. Nikola, İngilte-

re'nin ültimatomunu resmi kuryeden önce The Times Gazete-

si'nden öğrenmiştir. Gazetenin 21 Haziran 1861'deki sayısı 24 say-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

fadır. 144 kolon yazı vardır ve 4 bin reklam verilmiştir. Osman-

lı'nın büyük toprak kayıplarına sebep olan Berlin Anlaşması'nın

64 maddesinin 57'si daha imzalanmadan, The Times Gazetesi'nde

yayınlanmıştır.

The Times Gazetesi, 100 yıl boyunca Osmanlı'da çıkan tüm ayak-

lanmaları desteklemiştir. Her uluslararası sorunda, Türk düşmanı

ve Osmanlı karşıtı bir tutum izlemiştir. İleriki sayfalarda Bulgaris-

tan ayaklanması konusunda, The Times Gazetesi'nin o dönemdeki

kışkırtıcı tutumunu detayları ile inceleyeceğiz.

Günümüze ait kısa bir not düşelim: The Times Gazetesi'nin

bugünkü sahibi Robert Murdoch'tur. Murdoch, Fransa'daki Char-

lie Hebdo saldırısından sonra sosyal medyada yazdığı, "Müslü-

manların çoğunluğu barışsever olabilir ama içlerinde büyüyen

cihatçı kanserin farkına varıp onu ortadan kaldırılana dek onlar da

sorumlu sayılmalıdır" mesajı ile İslam dünyasından tepki almıştır.

Gezi Olayları sırasında Türkiye karşıtı görüşleri ile tanınan yazar

Claire Berlinski tarafından kaleme alınan ve The Times'da yayınla-

nan ilanda, Türk Hükümeti ve Cumhurbaşkanı Erdoğan, Nazilere

ve Hitler'e benzetilirken; milli iradeye saygı mitingleri için Nazile-

rin Nürnberg mitingi ifadesi kullanılmıştır.¹ (Söz konusu itham-

lardan, değerli Hükümetimizi ve Sayın Cumhurbaşkanımız Erdo-

ğan'ı tenzih ederiz)

1. 'So-called Celebs, Who Signed the Times Gezi Letter Were 'Deceived': PM Erdoğan',

Hürriyet Daily News, 26.07.2013, http://www.hurriyetdailynews.com/so-called-celebs-

who-signed-the-times-gezi-letter-were-cheated-pm-

erdogan.aspx?pageID=238&nID=51487&NewsCatID=338

315

316

7. Darbeler

Son 200 yıl içinde dünya üzerindeki birçok darbede, İngiliz derin

devletinin izleri vardır. Bu karanlık yapı, darbe ile yönetimleri değiştire-

rek kendi politikasının uygulanmasını, hızlı, sessiz ve masrafsız olarak

elde eder. Darbeciler kimseye hesap vermek zorunda olmayan, kibirli ve

çoğu zaman kolay yönlendirilen kişilerdir. Küçük bir menfaate tamah

etmişler ve İngiliz derin devletinin oyununa gelmişlerdir. Geldikleri

makamı hak etmemektedirler. Onları iktidara getiren unsur, bilgi, beceri

ya da tecrübeleri değil; şiddet ve silahtır. Darbe dönemleri ara rejimler

dir; dolayısıyla, böyle zamanlarda alınan kararların sorumlusu belli değil-

dir. Tüm rezillikler bir ya da birkaç darbecinin üzerine yıkılır. Bu sayede

başta İngiliz derin devle-

ti olmak üzere asıl failler,

tüm suçlardan elleri ter-

temiz kurtulurlar.

Osmanlı İmparator-

luğu söz konusu oldu-

ğunda da böyle olmuş-

tur. Osmanlı İmparator-

luğu, çöküş dönemine

geldiğinde, gerçekte 500

yılık bir devlet tecrübesi-

ne sahiptir. Askeriyede,

Osmanlı'da gerçekleşen tüm

darbeleri yakından takip

eden bir Fransız dergisi. Dar-

belere dair Avrupa'ya ulaşan

haberlerin kaynağı hep İngi-

liz derin devleti idi.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

ekonomide, eğitimde kısaca devlet yönetiminin her başlığında oturmuş

bir sistem hakimdir. İngiliz derin devleti, böyle güçlü bir yapıyı hızlıca

yıkabilmek için, darbe dönemlerinde olduğu gibi ara rejimlere ihtiyaç

duymuştur. Faili belli olmayan, usulsüz uygulamalarla dolu bu ara rejim-

ler, İmparatorluğu yıkıma yaklaştırmak isteyen güçlere istedikleri ortamı

vermiştir. İşte bu nedenle, dünyadaki pek çok darbede olduğu gibi,

Osmanlı'daki darbeleri incelerken de, arkadaki itici gücün İngiliz derin

devleti olduğunu iyi analiz etmek gerekmektedir.

Tüm Darbelerin Anası: 1876 Darbesi

Türk tarihindeki ilk modern darbe, 1876'da Sultan Abdülaziz'i devi-

ren darbe olarak kabul edilir. Yeni Osmanlılar Cemiyeti'nin Başkanı Mit-

hat Paşa, Serasker (Genelkurmay Başkanı) Hüseyin Avni Paşa, Harbiye

Komutanı Süleyman Paşa'dan oluşan cunta, Sultan'ı tahttan indirip yeri-

ne V. Murat'ı geçirirler. Darbe, Cumhuriyet döneminde de birçok kez

göreceğimiz gibi, Harbiye öğrencileri kullanılarak yapılır. Darbeden 10

gün sonra Sultan Abdülaziz, intihar süsü verilerek şehit edilir.

Tarihçiler, darbe öncesinde Mithat Paşa'nın Avrupa basınında

sürekli olarak abartılı bir şekilde övüldüğünü ve İngilizler tarafından

şımartıldığını yazar. Darbe sonrası Mithat Paşa sadrazam olunca, İngiliz-

lerle birlikte İstanbul'da, detaylarını daha önce açıkladığımız "Tersane

Konferansı"nı toplamıştır. Bu konferans, Mithat Paşa'nın Osmanlı'yı

Ruslarla savaşa sürüklediği ve İngiliz derin devleti telkinleriyle Osman-

lı'nın yıkılışını hızlandırdığı bir dönüm noktası olmuştur.

93 Harbi sonrası Karadağ, Sırbistan, Romanya bağımsız olmuştur.

Bulgaristan ve Bosna-Hersek özerk hale gelmiştir. Rusya, Doğu Anado-

lu'da bazı illeri ele geçirmiş ve Kafkasya, Rus nüfuzuna girmiştir. Bunla-

rın sonucunda Kafkaslardan ve Balkanlardan 1.5 milyon Müslüman göç

etmek zorunda kalmış ve Osmanlı Devleti, 150 bin kayıp vermiştir. İngil-

317

318

Türk tarihindeki ilk modern darbe, 1876'da Sultan Abdülaziz'i deviren

darbe olarak kabul edilir. Darbe, Cumhuriyet döneminde de göreceği-

miz gibi, Harbiye öğrencileri kullanılarak yapılır. Darbeden 10 gün

sonra Sultan Abdülaziz, intihar süsü verilerek şehit edilir.

tere, savaş sonrası Rusya'ya karşı Osmanlı'yı koruma adı altında Kıbrıs'ı

almış ve Anadolu Hristiyanlarının hamisi olmasını sağlayacak bir anlaş-

ma imzalamıştır. İngiliz kontrolündeki darbe sonrası Osmanlı, büyük bir

toprak kaybı yaşamış ve ilk parçalanma böyle başlamıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Darbeler ve Osmanlı

Toprak Kayıpları

Osmanlı'da gerçekleşen darbeler

ile toprak kayıplarının arasında yakın

bir bağ vardır. Genellikle Osmanlı Dev-

leti'nin zayıflatılması, isyanların başla-

ması ve toprak kayıpları, darbelerin

hemen sonrasındaki istikrarsızlık

döneminde gerçekleşmiştir. Açıktır ki

darbeler, bu toprak kayıplarının ger-

çekleşmesi için özel olarak planlanmış

olaylardır. Osmanlı'da darbeler sonra-

sında toprak kayıpları şu şekilde ger-

çekleşmiştir:

* 1808 Yeniçeri ayaklanması ile III.

Selim tahttan indirilmiş yerine IV.

Mustafa gelmiştir. Bu ayaklanmayı

kışkırtan İngiliz hayranı ve İngiliz

lakabıyla bilinen Mahmut Raif

Paşa'dır. Ardından gelen Osmanlı-

Rus Savaşı kaybedilmiş, Sırbistan

özerk olduğu gibi bazı topraklar da kaybedilmiştir.

* 9 Haziran 1908'de İngiliz Kralı 8. Edward ve Rus Çarı 2. Niko-

la'nın Reval'de anlaşmasının ardından, İttihat ve Terakki Cemi-

yeti, kansız bir darbe ile Sultan Abdülhamid'e 2. Meşrutiyeti ilan

ettirmiştir. Ardından İngiliz Büyükelçiliği'nde tercüman olarak

görev yapan casus Gerald Fitzmaurice'in organizasyonuyla 31

Mart Ayaklanması ve askeri darbe gelir. Darbe sonrası Avustur-

ya-Macaristan Bosna-Hersek'i, İtalya ise Libya, Rodos ve

319

320

Ada'yı işgal etmiştir. Arnavutluk bağım-

sızlığını ilan ederken, Yunanistan

Selanik, Girit ve Yanya'yı, Bulga-

ristan Kavala ve Dedeağaç'ı

işgal etmiştir. Böylelikle Avru-

pa'da Osmanlı egemenliği de

sona ermiştir.

* 23 Ocak 1913'te İttihat ve

Terakki Cemiyeti ve Enver

III. Selim

ile Talat Paşalar, Bab-ı Ali'yi

basıp askeri bir darbe ile

hükümeti devirmişlerdir. Silah

zoruyla Talat Paşa'yı sadrazam

yapmış ve bu ikili, Osmanlı Devle-

ti'ni I. Dünya Savaşı'na sokmuştur.

Savaşın sonucu, Osmanlı İmparatorlu-

ğu'nun sonunu getirmiş ve tüm Arap

toprakları elden çıkmıştır.

Açıkça görüldüğü üzere Osmanlı

tarihindeki tüm darbeler oldukça

yıkıcı olmuş ve her birinde İngiliz

derin devletinin ajanları kullanılmış-

tır. Her bir darbe, İngiliz derin devleti

tarafından ince ince planlanmış ve sonucunda

gerçekleşecek savaşlar ve toprak paylaşımları çok önceden

belirlenmiştir. İngiliz derin devleti, darbeleri gerçekleştiren kendi yancı-

larını, bu savaşlara önayak olmaları için teşvik etmiştir. Sıkıntılı darbe

dönemlerinde gerçekleşecek savaşların, İmparatorluğu daha fazla parça-

layacağını gayet iyi bilmektedir. Sinsi plan buna uygun yapılmıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

1808 Yeniçeri ayaklanması

sonucunda III. Selim tahttan

indirilmiştir. Ayaklanmayı

kışkırtan İngiliz lakabıyla bi-

linen Mahmut Raif Paşa'dır.

321

322

ORTAKÖY CAMİİ,

İSTANBUL

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Şüphesiz Allah, Kendi yolunda,

sanki birbirlerine kenetlenmiş bir bina

gibi saf bağlayarak çarpişanlari sever.

(Saff Suresi, 4)

323

324

Türk-Rus Yakınlaşması ve Darbeler

Türkiye'nin Rusya ile ilişkilerinin normalleşmesi ve ardından yaşanan 15 Temmuz

darbe girişimiyle birlikte Türk ve Rus hükümetleri bir ittifak arayışına girmişlerdir.

Her iki ülke, başta Karadeniz ve Suriye olmak üzere bölge sorunlarında ortak stra-

tejiler geliştirmeye başlamıştır.

Bölge sorunlarına ancak bölge insanlarının cevap bulabileceğini öngören bu ittifak,

dünyanın özlemini çekmekte olduğu barış ortamını sağlayabilecek değerli bir adım-

dır. Rus ve Türk milletlerinin yakınlaşmasında bu bir ilk değildir. İki devlet

1833'deki Hünkâr İskelesi Antlaşması ile ortak savunma ittifakı imzalamışlardır.

Sultan II. Mahmut ve Rus Çarı 1. Nikola'nın bu antlaşmayı gerçekleştirmelerinin

amacı, üçüncü ülkelerin

(özellikle İngiltere'nin) oyunlarını durdurabilmekti.

Antlaşmaya göre taraflardan birisi askeri yardım isterse diğeri müttefikine yardım

edecekti. Antlaşmanın gizli maddesiyle de, Rusya'nın Batılı bir devletle savaşa gir-

mesi halinde Osmanlı Devleti'nin, Rusya'yla savaşan devletin gemilerine Çanakka-

le Boğazı'nı kapatması ve Rus gemilerinin boğazlardan serbestçe geçmesine izin

vermesi kararlaştırılmıştır.

Ancak, antlaşma gizli olmasına rağmen Avrupalı devletler, İngiliz Büyükelçisi Pon-

sonby sayesinde anlaşmanın detaylarına ulaşmayı başarmış ve çeşitli savaş tehditle-

ri sonucunda bu anlaşmayı, 1840'taki Londra Antlaşması ile ortadan kaldırmışlar-

dır.

Rusya ile Osmanlı'nın yakınlaşmasına bir örnek de Abdülaziz dönemidir. II. Mah-

mut'un oğlu Sultan Abdülaziz de, Rusya'yı yakın bir dost ve müttefik olarak görmüş

ve bir kez daha yakınlaşma dönemi başlamıştır. İstanbul'daki Rus Büyükelçisi

Ignatyev bu dostluğun aracısı olmuştur. Ancak bu yakınlaşma sonunda da İngiliz

yanlısı bir cunta darbe yapıp Sultan Abdülaziz'i devirmiştir. İktidara gelen hükü-

metten Mithat Paşa, İngiliz Said Paşa ve yeni Sultan II. Abdülhamid 'in İngiliz yan-

lısı politikaları sonucunda Osmanlı Devleti ve Rusya savaşa girmiş ve savaş sona

erdiğinde 250 bin kişi hayatını kaybetmiştir.

Buna benzer olaylar, 18 ve 19. yüzyıldaki toplam 6 savaşta da devam etti. İngilizle-

rin başını çektiği Avrupa devletleri kimi zaman Osmanlı'nın yanında Ruslarla, kimi

zaman da Rusların yanında Osmanlı ile savaştılar. Ama iki devletin aynı ittifakta

olmasını daima engellediler.

Savaşları kışkırtan, tahrik ve provoke eden İngiliz derin devleti, kimi zaman barış

antlaşmalarının da arabulucusu oldu. Fakat bu barış antlaşmalarında da daima tek

kazanan İngiliz derin devleti idi. Masumlar can verdi, şehirler yıkıldı. Nihayetinde

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

ise Osmanlı ve Rusya gibi iki büyük imparatorluk, İngiliz derin devletinin oyunları

sonucunda tarih sahnesinden çekildiler.

20. yüzyılda da Türkler, kuzey komşu Rusya'dan hep dostluk görmüşlerdir. Sykes-

Picot Antlaşması'nı ortaya çıkaran Ruslardı. Mustafa Kemal, Kurtuluş Savaşı sıra-

sında Rusya'dan silah ve para yardımı aldı. Hatta bu desteğe teşekkür amacıyla Tak-

sim Anıtı'na iki ünlü Rus asker General Frunze ve Mareşal Voroshilov eklendi. Yine

Cumhuriyet döneminde gerçekleştirilen birçok sanayi hamlesinin arkasında Rus

desteği vardı. Bu dostluk, savaştan yıkık çıkan Anadolu'nun yeniden refaha kavuş-

masını hızlandırdı. Ne var ki, tarihte yaşananların bir benzeri, genç Cumhuriyeti-

mizin de başına geldi. Türkiye, ne zaman Rusya ile yakınlaşmaya başlasa, İngiliz

derin devletinin planladığı iç karışıklıklara ve ardından gelen askeri darbelere

maruz kaldı. Rus ve Türk milletlerinin dostluğu, İngiliz derin devletini her zaman

tedirgin etmişti.

21. yüzyılda Sayın Erdoğan ve Sayın Putin'in liderliğiyle iki ülke ticari, ekonomik ve

siyasi olarak adı konmamış bir ittifak yaşamaya başladılar. Mega projeler ardı ardı-

na açıklandı. Ortak şirketler ve dostluklar kuruldu. Rus ve Türk halkları dost ve kar-

deş olmanın konforunu sürdüler. Kasım 2015'te Rus savaş uçağının düşürülmesi,

kuşkusuz ki beklenmedik bir olaydı. Bu olayın, İngiliz derin devletinin kullandığı

yancılar tarafından gerçekleştirildiği de kısa bir süre sonra ortaya çıktı.

Bu süre içinde, iki ülkenin dostluklarını sürdürmesi, kışkırtma ve provokasyonlara

aldanmamaları ve mutlaka ittifaklarını devam ettirmeleri konusundaki destekleri-

miz ve gösterdiğimiz çabalar önemli sonuçlar verdi. Bu çabalara duyarlılık gösteren

iki ülkenin sağduyulu liderleri, ittifaklarını daha da güçlendirerek İngiliz derin dev-

letinin oyununu bozdular.

Şu an elimizdeki en büyük avantaj ise, kirli oyunların kurucusunun İngiliz derin

devleti olduğunu biliyor olmamız. Üst aklın bilinmesi, iki büyük devlet üzerinde

oynanacak oyunları tümüyle geçersiz ve etkisiz kılacaktır.

Şu gerçek unutulmamalıdır ki, tarihte büyük medeniyetler kurmuş imparatorluklar

hiçbir zaman tam anlamıyla yok olmazlar. Nitekim bugün, iki devlet de bölgelerin-

de hala büyük bir güç ve etki sahibidir. Kaldı ki, Rus Devleti birçok İslam ülkesin-

den daha fazla Müslümana ev sahipliği yapmaktadır. 20 milyonluk Müslüman

nüfus, her iki ülkenin ortak kardeşlerinden oluşmaktadır. Bu muazzam potansiyel

göz önüne alındığında kaynayan bölgelere barışı getirebilecek büyük güçlerden biri-

nin, Rus-Türk ittifakı olduğu anlaşılmaktadır. Bu ittifak, işte bu nedenle, savaşlar-

dan beslenen mihrakların sürekli olarak hedefi konumundadır. Bizlere, yani 230

milyon Rus ve Türk'e düşen ise, var gücümüzle ortak mücadelemize sahip çıkmak

ve aramızdaki birliği artırmak için çalışmaktır.

325

326

8. Osmanlı Ordusunun "İngiliz" Paşaları

İngilizlere verilen imtiyazlar ve İngilizlerin destekçisi olan yönetim-

ler, Osmanlı'nın sadece ticaret alanında değil, askeri ve siyasal alanda da

İngilizlere körü körüne güvenmelerini beraberinde getirmiştir. İngiliz

derin devletinin sinsi taktiklerle, dost gibi görünerek devletlere ve lider-

lere yaklaştığını daha önce belirtmiştik. Osmanlı'nın son döneminde bu

taktik neredeyse her alanda kendini göstermiş, Osmanlı, dost gibi görü-

nen İngiliz derin devletinin telkinleriyle savaşlara girmiş, yine aynı tel-

kinlerle kendi yıkımını hazırlayacak anlaşmalara imza atmış ve bu tel-

kinlerle İngiliz derin devletinin adamlarını kendi bünyesine almıştır.

Osmanlı'nın son döneminde, ordunun ve donanmanın büyük ölçüde

İngiliz paşaların denetimine bırakılması bu pervasızlığın boyutlarını

açıkça göstermektedir.

19. yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı ordusunda birçok İngiliz suba-

yın görev aldığını ve bunların büyük bir kısmının paşa rütbesine ulaştık-

larını görmekteyiz. "Ordunun modernleşmesi ve askerin eğitimi" baha-

neleriyle bu görevlere getirilen söz konusu askerlerin birçoğu, son

dönemde pek çok savaşın Osmanlı aleyhine sonuçlanmasında rol oyna-

mışlardır. Osmanlı'ya hizmet etmesi beklenen bu subaylar, aslında İngi-

liz derin devletinin ajanlarından başka bir şey değildirler.

Osmanlı'nın İngiliz Subayları

Hobart Paşa

Hobart Paşa ya da gerçek adıyla Augustus Char-

les Hobart-Hampden, uzun yıllar İngiliz Kraliyet

Donanması'nda görev yapmış bir denizcidir. Brezil-

ya açıklarında köle ticareti bölgesini koruyan gemi-

leri kullanmıştır. İngiliz donanmasından emekli

olunca, bir dönem Amerikan İç Savaşı'na dahil olarak,

Augustus Charles

Hobart-Hampden

güneylilere İngiliz üretimi silah satıp karşılığında ucuz

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

pamuk alan gemileri kumanda etmiştir. Amerikan İç Savaşı'nın ardından

Osmanlı donanmasına katılmış ve tümamiral rütbesi ile donanmanın

başına geçmiştir.

1877-78 Osmanlı-Rus Savaşı veya 93 Harbi sırasında Osmanlı

donanmasının başında Hobart Paşa vardır. Savaşta, Rusların Osmanlı'ya

kara saldırısını engelleyebilecek tek nokta Romanya'da Tuna Nehri böl-

gesidir. Osmanlı donanması, Romanya'daki Siret Nehri üzerinde Rus

ordusunun geçişini engelleyebilecek güçtedir. Fakat Hobart Paşa komu-

tasındaki gemilerimiz, nehri ele geçirme konusunda geç kalmışlardır.

Nehrin başındaki 4 gemi kritik noktalara gelene kadar 4-5 gün vakit kay-

betmiş, bu sayede de Rus ordusu nehri kolayca geçmiştir. Sırp ve Kara-

dağ ordularını yenip Balkanları ele geçirmek üzere olan Osmanlı ordusu

arkadan vurulmuştur. Böylelikle, Rus ordusunun İstanbul Yeşilköy

önüne kadar gelmesini engelleyecek hiçbir kuvvet kalmamıştır.

Hobart Paşa komutasındaki Osmanlı donanması, Rus donanmasın-

dan oldukça güçlüdür. Fakat donanma, Balkanların savunmasını sağla-

yacak hiçbir görevde kullanılmamıştır. Hobart Paşa, gemileri Batı Kara-

deniz'den Kafkaslar tarafına çekmiş ve Balkanlar'daki kara ordularını

desteksiz bırakmıştır. Savaş sonucunda Osmanlı, hem Balkanları hem de

Kafkasya'yı kaybetmiştir.

93 Harbi'nin kaybedilmesinde rol oynayan Hobart Paşa'nın büyük

abisi Lord Henry Hobart, aynı dönemde Osmanlı Bankası Türkiye Genel

Direktörüdür. Daha sonra da, Osmanlı'ya ekonomik iflası getiren

Düyun-u Umumiye'de görev alır.

Arnold Burrowes Kemball

93 Harbi sırasında, Osmanlı ordusunun Balkan kuvvetlerinin başın-

da, Abdülkerim Nadir Paşa bulunmaktadır. Ruslar, Tuna Nehri'ni prob-

lemsiz geçtikten sonra Ziştovi ve Niğbolu'ya taarruz etmişlerdir. Her iki

muharebeyi kolayca kazanmışlardır. Balkan ana ordusu, henüz bölgeye

327

328

gelemediği için Türk orduları sayıca çok

yetersiz kalmıştır. Sadece bir hafta için-

de iki muharebe kaybedilmiştir.

Bu muharebeleri kaybeden

Abdülkerim Paşa'nın kurmay

heyeti arasında, İngiliz General

Arnold Kemball da vardır. Kem-

ball, daha önce İngiliz ordusun-

dayken Afgan savaşlarında Müslü-

manlara karşı savaşmıştır.

Arnold Burrowes Kemball

Valentine Baker ya da Baker Paşa

Valentine Baker, tecavüz suçundan dolayı

İngiliz ordusundan atılmış bir suçludur. 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı

sırasında Mehmet Ali Paşa'nın kurmay kadrosunda, tuğgeneral olarak

görev almıştır. Mehmet Ali Paşa, daha sonra Müslüman olan ve Osman-

lı vatandaşlığına geçen Ludwig Karl Friedrich Detroit isimli bir Alman-

dır. Valentine Baker komutasındaki birlikler Taşkesen Köyü bölgesinden

geri çekilirken korkudan yaralılarını geride bırakmış-

lardır. Bulgar köylüleri, geride kalanların tama-

mını öldürmüşlerdir. Bunun üzerine Baker

Paşa da bir kısım askerlerini geri gönderip

civardaki tüm köyleri ateşe vermiştir.

Osmanlı-Rus Savaşı'ndan sonra

Baker, tekrar İngiliz ordusuna dönmüş ve

İngilizlerin işgal ettiği Mısır'da yeni kuru-

lan polis teşkilatının başına geçerek, jandar-

ma birliklerinin eğitimini üstlenmiştir.

Valentine Baker

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Douglas Gamble ve Hugh Pigot Williams

Douglas Gamble, I. Dünya Sava-

şı'ndan 5 sene önce, Osmanlı donanma-

sına müşavir olarak alınmış ve 6. Filo-

nun başına geçmiştir. Amaç, sözde

"donanmanın yenilenmesi"dir.

Gamble, Osmanlı ordusuna gel-

meden önce İngiliz donanmasın-

da askeri istihbaratta çalışmıştır.

Bir sene sonunda ise ülkesine

dönerek İngiliz donanmasında

Türklere karşı savaşmıştır.

Douglas Gamble'ın yerine

İngiliz Amiral Hugh Pigot Willi-

ams müşavir olarak alınır. 8 ay

sonra ülkesine dönen Williams,

bir kez daha Osmanlı karasularına

geldiğinde, Çanakkale Savaşı'na katı-

lan İrresistable gemisinin kaptanıdır

Hugh Pigot Williams

ve Osmanlı'ya karşı savaşmıştır. Özetle I.

Dünya Savaşı'ndan hemen önce, Türk

donanması tamamıyla iki İngiliz subaya teslim

edilmiştir.

Adolphus Slade ya da Müşavir Paşa

Adolphus Slade, 30 yıl Kraliyet Donanması'nda görev yaptıktan

sonra Osmanlı donanmasına paşa olarak geçmiştir. Müşavir Paşa adını

alan Slade, Osmanlı donanmasının içindedir. Bu dönemde, Kırım Sava-

şı'nda Osmanlı donanması Sinop'ta Ruslar tarafından yakılmış ve 12

gemi batırılmıştır. Bu savaştan tek kurtulan gemi, Slade'in içinde bulun-

329

330

duğu gemidir. Türk donanması böyle bir baskına maruz kalırken, İstan-

bul Boğazı'nın girişindeki sözde müttefikimiz Fransız ve İngiliz gemileri

olayı izlemekle yetinmişlerdir.

Daha sonra anılarını kitap haline getiren Slade, yazılarında Türk ve

Müslümanlara kin kusmuştur. (Türk milletini ve Müslüman alemini ten-

zih ederiz) Slade'in bazı sözleri şöyledir:

Slade, Müslüman ve Gayrimüslim tüm Osmanlı tebaasının araların-

daki tüm farklara rağmen ortak bir nitelikleri olduğu-

nu, bunun da "vicdandan tamamen yok-

sun olmak" olduğunu iddia etmiştir.

"Paşası kendisine güvenen konu-

ğunu katleder, kadısı masum bir

adamı falakaya yatırır, sarrafı

müşterisini dolandırır, hiz-

metçisi efendisini soyar; hepsi

de kendi inancına göre

Kuran'a, Tevrat'a ya da

İncil'e el basarak yemin

eder" demiştir.¹²¹

Osmanlı-Rus Savaşı sıra-

sında Osmanlı donanması-

nın temsili resmi.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı mahkemelerinde adalet en fazla parayı verene satılmaktadır

ve şahitler de her zaman "mollanın" (Kadı'nın) hemen yanı başında

vicdanlarını pazarlamak üzere hazır beklemektedirler.¹²²

Üç İngiliz saff-ı harp gemisi ve üç firkateyn tüm Osmanlı donanma-

sına yeter de artar bile.¹²³

Baldwin Walker (Yaver Paşa) ve Hain Ahmet Fevzi Paşa

İngiliz Baldwin Walker ya da Yaver Bey, 1838 yılında Osmanlı

donanmasına girmiştir. 7 yıl boyunca görev yapmış ve paşa unvanını

almıştır. 1840 yılında Ahmet Fevzi Paşa, sudan bir sebepten emrindeki

donanmayı Kıbrıs'ta Osmanlı Devleti'ne karşı isyan başlatan Kavalalı

Mehmet Ali Paşa'ya teslim eder. Bu nedenle tarihte "Hain Ahmet Fevzi

Paşa" olarak anılmaktadır. Gemiler İskenderi-

ye'de demirliyken Yaver Paşa yani Bald-

win Baker, Osmanlı savaş kurmayla-

rını toplar ve tüm donanma ile

Mısır'ı kuşattığı takdirde gemile-

ri geri alabileceği iddiasında

bulunur. Amaç, Osmanlı

gemilerini, başka Osmanlı

gemileri ile savaştırıp donan-

mamızı birbirine kırdırmak-

tır. Kavalalı Mehmet Ali

Paşa'nın bir süre sonra gemi-

leri iade etmesiyle kriz sona

erer. Yaver Paşa, uzun yıllar

Hain Ahmet Fevzi Paşa'nın

danışmanlığını yapmıştır.

Baldwin

Walker

331

332

Henry Felix Woods ya da Woods Paşa

İngiliz Felix Woods ya da Woods Paşa, çoğunluğu II. Abdülhamid

döneminde olmak üzere 40 yıldan fazla süre Osmanlı donanmasında

görev yapmıştır. Abdülaziz döneminde alınan Osmanlı donanmasının,

II. Abdülhamid döneminde Haliç'te çürümesine önayak olmuştur. İngi-

liz Deniz Kuvvetleri politikasına göre, bir İngiliz subayına, görev yaptığı

yabancı ülkede iki yıldan fazla vazife verilmezken, Henry Woods,

Osmanlı donanmasında tam 42 yıl çalışmıştır. Woods Paşa'nın büyük

masraflarla getirttiği yabancı çarkçı, kaptan ve mühendisler işlerini özel-

likle Türk personele öğretmemiş ve komutanın yalnızca İngilizlerin elin-

de olmasını sağlamışlardır. Kendi anılarında Woods, bu sistemi şu şekil-

de tarif etmiştir:

Yıllarca emek veren Türk makinistleri kolay kolay baş makinistliğe

atanmıyordu. Onların yükselme yolunu İngiliz makinistleri tıkamış-

tı. Özellikle İngiliz makinistlerin bu görevle-

rinden dolayı özel ayrıcalığı vardı…¹²⁴

Woods Paşa, aynı zamanda, baş-

kentteki yabancı kilit isimlerle, II.

Abdülhamid arasında aracılık

yapmıştır. Özellikle İngiliz gaze-

tecileri Padişah'la görüştürmüş-

tür. Padişah ve idare ile ilgili bil-

gileri el altından İngilizlere sız-

dırmıştır.¹²⁵

Felix Woods

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Navarin Deniz Savaşı

Navarin Deniz Savaşı, dünya deniz savaşları tarihinin en zalim

birkaç savaşından biridir. İngiliz derin devletinin önderliğinde-

ki İngiliz, Fransız ve Rus donanması, Yunanistan'ın güneyinde-

ki Navarin'de demirlemiş olan Türk donanmasına saldırır. Türk

donanmasının içinde Mısır'dan yardıma gelen Kavalalı Mehmet

Ali Paşa'nın donanması da vardır. Türk donanması, İngiliz derin

devletinin yönlendirmesiyle başlamış olan Yunan İsyanını bas-

tırmakla meşguldür. Gerçekte ortada ilan edilmiş bir savaş yok-

tur. İngiliz, Fransız ve Rus

donanmaları aniden Türk

gemilerine ateş açmaya

başlarlar. Gafil yakalanan

Osmanlı donanmasında

70 gemi batar ve 3 binden

fazla denizcimiz şehit

olur. 3 saat içinde Navarin

Körfezi ateş ve kana bula-

nır. Bu savaşın önemli noktalarından biri, Türk donanmasında-

ki İngiliz ve Fransız denizcilerdir. Baskından bir gün evvel, o

dönem Osmanlı adına savaşan Kavalalı Mehmet Ali Paşa'nın

donanmasındaki Fransız denizciler ve Türk donanmasındaki

İngiliz denizciler görevlerini bırakıp karşı tarafa geçmişlerdir.

İngilizler ve Fransızlar kendi askerlerini koruma altına almakla

kalmamış, Osmanlı'ya ait donanma gemileri tecrübeli gemi kap-

tanlarından mahrum kalmıştır. Çünkü o dönemde bu önemli

görev sadece İngiliz derin devletinin adamlarına ikram edilmiş-

tir.

333

334

İngiliz Derin Devleti ve Hilafet

17. yüzyıldan itibaren Avrupa devletlerinden bazıları, Portekiz ve İspanya'nın

sömürgecilik faaliyetleriyle gittikçe güçlendiklerini görünce, kendi sömürgecilik

faaliyetlerini başlattılar. Bunların başında İngiltere gelmekteydi.

İngiltere, daha önce de belirttiğimiz gibi, 1600 yılında Doğu Hindistan Şirketi'ni

kurarak İngiliz sömürgeciliğinin ilk ciddi adımını atmıştı. Şirket, Hindistan alt kıta-

sına yönelerek önce ticaret üsleri kurmaya başladı. Buralardaki varlığını hızla geniş-

leterek koloniler kurdu ve bölgeler ele geçirildi.

19. yüzyıla gelindiğinde İspanya ve Portekiz, sömürgelerini kaybederek dağılma

sürecine girdi. Genellikle bağımsızlıklarını kazanarak İspanyol ve Portekiz İmpara-

torluklarından ayrılan Güney Amerika'daki ülkeler de böylece canlı bir pazar olarak

İngiltere'ye açıldılar. İngilizler, aynı zamanda Avrupa'da üstünlükle tamamladıkları

Napolyon Savaşları'nın (1800-1815) ardından, Doğu'da yeni topraklar elde ettiler.

Artık "kralın tacındaki elmas" olarak nitelenen Hindistan yolunun güvenliği, İngi-

liz sömürge siyaseti için öncelikli konuma yükselmişti. 1869'da Fransızların Süveyş

Kanalı'nı tamamlaması, Hindistan yolunu kısaltırken, güvenliğini daha hassas

duruma getirdi. İngiltere, buna göre Kızıldeniz ve Arabistan kıyılarında, Osman-

lı'nın itirazlarına rağmen nüfuz alanları oluşturmaya başladı. Aynı şekilde Cebelita-

rık ve Malta gibi stratejik öneme sahip Kıbrıs Adası, Berlin Kongresi'nde Osman-

lı'ya destek olma ve Rusya'nın, Osmanlı'nın Doğu Anadolu'daki topraklarını ele

geçirmesi halinde silahlı yardımda bulunma vaatleriyle 1878'de İngiliz denetimine

girdi. Uzakdoğu'daki İngiliz etki alanı da benzer gelişmeler sonucunda oluşturuldu.

Bu gelişmeler neticesinde İngiltere, dünya çapında çok geniş coğrafyalarda sömür-

geleri olan dev bir imparatorluk haline geldi. Afrika'dan Asya'ya uzanan bu toprak-

larda milyonlarca Müslüman nüfus bulunuyordu. Dolayısıyla bu nüfusun kontrol

altında tutulması İngiltere açısından son derece kritikti. Ancak İngiltere'nin önün-

de önemli bir tehdit bulunuyordu: Bu topluluklar Müslümanlık bağıyla Halife'ye

bağlı idiler. Halife, tüm dünya Müslümanlarının manevi ve siyasi lideriydi. Hali-

fe'nin bir sözüyle milyonlarca Müslüman bir araya gelebilir, güçlü bir birlik oluştu-

rulabilirlerdi. Dolayısıyla bu noktada, Müslüman topraklarını hakimiyeti altına

almaya kararlı olan İngiliz derin devletinin karşısındaki en büyük tehdit, Halifelik

makamına sahip olan Osmanlı İmparatorluğu idi.

İngiliz Derin Devletinin Araplara Yönelik Hilafet Provokasyonu

Müslüman dünyası Halifeleri olan Osmanlı sultanlarına derin bir bağlılık ve saygı

duyuyorlardı. İngiliz derin devleti, ilk iş olarak bu hürmet ve bağlılık duygularından

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

faydalanabilmek amacıyla Halife'nin nüfuzunu kullanmak istediler. Örneğin Hin-

distan'ın güneyinde yer alan Meysur Sultanlığı ile hakimiyet mücadelesi sırasında

İngiltere, Osmanlı Padişah'ı III. Selim'e başvurup Meysur'un başındaki Sultan

Tipu'ya mektup yazmasını ve İngilizlere karşı savaşmamasını tavsiye etmesini iste-

mişti.¹ Gerçekten de III. Selim, 1798'de bu mektubu kaleme aldı.

1857 yılında Hindistan'da İngiliz işgallerine karşı büyük ayaklanmalar çıkınca yine

Osmanlı Halifesi'nden yardım istendi. Fakat Hilafet makamının bu büyük nüfuzu,

bu sefer İngiliz derin devletini düşündürmeye başlamıştı. Şartlar değiştiği zaman

Halifeliğin dini ve siyasi ağırlığı, kendilerine karşı da tehdit oluşturabilirdi. Bu yüz-

den İngiliz derin devleti, çok yönlü bir Hilafet politikası planlaması yaparak kendi

sömürgelerinde yaşayan Müslüman nüfus içinde Halifeliğin etkisini zayıflatma

çalışmalarına başladı.

İngiliz Dışişleri Bakanlığı danışmanlarından George Percy Badger, Ocak 1873'te

Osmanlı Hilafeti hakkında bir rapor hazırladı. Bu rapora göre Peygamber Efendi-

miz (sav)'in Arap olduğu için Hilafetin de bir Arap kurumu olması gerekliydi.

Ancak Osmanlı Sultanları, özellikle Asya Müslümanları arasında gerçek bir Halife

olarak kabul ediliyor ve hürmet görüyordu. İngiliz derin devleti, bu aldatıcı "ırk"

meselesinden yola çıkarak özellikle Arap Müslümanlarını Osmanlı'ya karşı kışkırt-

maya çalıştı. Derin planlara göre bu taktik, Arapların Osmanlı padişahlarını Halife

olarak tanımalarını engelleyecek ve böylelikle Osmanlı Halifelerinin İslam dünya-

sındaki nüfuzu azalacaktı.

Bu rapordan sadece 5 ay sonra İngiliz Dışişleri Bakanlığı İslam ülkelerindeki tüm

temsilciliklerine bir memorandum yolladı. Bakanlık, "Müslümanlar arasında yaşa-

nan dini karakterli siyasi uyanışı andıran gelişmeler hakkındaki gözlemlerinin" en

kısa zamanda rapor edilmesini istedi.²

Yaklaşık 60 milyon Müslümanın yaşadığı bölgelerdeki hakimiyeti açısından İngil-

tere, Osmanlı'ya ve elinde bulundurduğu Hilafet makamına cephe almaya başla-

mıştı.

İngiltere Dışişleri Bakanlığı'nda diplomat olarak çalışmış olan Wilfrid Scaven Blunt,

Ortadoğu ve Arap uzmanı olarak biliniyordu. Bölgeye yaptığı ziyaretlerle Arap

bağımsızlık hareketinin önemli destekçilerinden olan Blunt, Arapları Osmanlı'dan

ayırmak için planlar üretmeye başlamıştı. The Future of Islam (İslam'ın Geleceği)

isimli kitabında Osmanlı Hilafetine ağır suçlamalar yöneltmişti:

Osmanlı hanedanı İslam'ın felaket sebebidir ve sonu yaklaşmıştır... Adı ister Abdülaziz olsun,

ister Abdülhamid , bir Osmanlı Halifesi var olduğu sürece İslam dünyasında ahlaki bir ilerle-

me olamayacak ve içtihat kapısı açılamayacaktır. Abdülhamid 'in yönetimi ne adildir ne de

335

336

İslam hukukuna uygundur. Tamamen askeri güce dayanan böyle bir yönetim uzun süre yaşa-

yamaz. Dolayısıyla yakın bir gelecekte Hilafet Mekke veya Medine'ye nakledilecektir.³

Blunt, geçmişte yüksek bir medeniyete sahip olan Arapların geri kalmalarının en

büyük sorumlusunun Osmanlı Devleti olduğunu iddia ediyordu. İngiltere'nin artık

milyonlarca Müslümana sahip bir imparatorluğunun olduğunu ve İstanbul'daki

Halife'yi desteklemek yerine, kendi himayesi altında bulunan, yönlendirmesi kolay

olacak bir Arap Halifesine yatırım yapmasının stratejik açıdan daha mantıklı oldu-

ğu düşünüyordu. Bağımsız Arap krallıklarının kurulabilmesi ve Hilafetin Mekke'ye

taşınması durumunda, bölgedeki Osmanlı hakimiyetinin çökertilebileceğine inanı-

yordu.

İngilizlerin Hindistan Dış Politika Sekreteri Graat, İngilizlerin Mısır Yüksek Komi-

seri Kitchener'e yazdığı bir mektupta, İngiliz derin devletinin aslında nasıl bir Arap

devleti arzuladığını açıkça belirtiyordu:

Kuvvetli bir Arap Halifeliği meydana getirilmesi, kesinlikle İngiltere'nin arzuları dahilinde ola-

maz. Biz, birleşik bir Arap devleti istemeyiz. Araplar, zayıf ve parçalanmış bir statüde bulun-

malıdırlar. Bizim hakimiyetimiz altında, mümkün olduğu kadar küçük prensliklere ayrılmış

oldukları halde, İngiltere'ye karşı zayıf mukavemetli, fakat Batı'nın büyük devletleri'ne karşı

tampon bir statüde kalmalıdırlar.⁴

I. Dünya Savaşı günlerinde İngilizlerin, Araplara ve Hilafet makamına vermek iste-

dikleri statü hakkında bir diğer Batılı kaynakta şu açıklamalar yer almaktadır:

Rahat rahat hükümran olmak için, tefrika ve nifak icat etmek yolundaki eski politikalarına

sadık olan İngilizler, mültehid (birleşmiş) ve kudretli bir büyük (Arap) imparatorluğunu, ne

pahasına olursa olsun, kesinlikle arzu etmiyorlardı. Çünkü böyle bir imparatorluğun hüküm-

darı, behemehal müstakil kalmak arzusuna düşecekti. İngilizler, küçük devletlerden oluşmuş

bir mürekkep federasyonunu daha ziyade arzu ediyorlardı. Bu sayede, muhtelif şeyler arasın-

da çıkacak ihtilaflarda hakemlik etmek için, İngilizlere lüzum hissolunacaktı. İngilizler, büyük

bir Arap İmparatorluğu lehine Kuveyt, Bahreyn, Maskat, Hadramut Emirlikleri üzerindeki

hakimiyet haklarından vazgeçmek fikrinde de değillerdi. Diğer taraftan hilâfet meselesi, İngil-

tere için pek nazikti. İngiltere, Hindistan Müslümanlarının hissiyatını da hesaba katmak mec-

buriyetinde idi. Hindistan Müslümanları ise, Araplardan ziyade Türklere taraftardılar. İstan-

bul Halifesi'ne bağlı kalmak istiyorlardı.⁵

Görülüyor ki, yüz milyonluk Arap aleminin, sınırları ihtilaflarla dolu şekilde 16

Arap devletçiğine bölünmesi, sadece İngiliz derin devletine hizmet etmek içindi.

Arap dünyasını parçalara bölerek hem Osmanlı'dan hem de birbirlerinden ayırma

stratejisi, 1800'lerin sonu ve 1900'lerin ilk yıllarında İngiliz derin devletinin temel

politikası olmuştur. Zaten kitabın ilerleyen bölümlerinde de çok detaylıca görülece-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

ği üzere, İngiliz derin devleti, I. Dünya Savaşı sırasında ve sonrasında, bu politika

çerçevesinde sayısız girişimde bulunmuştur. Gertrude Bell ve Arabistanlı Lawrence

gibi "arkeolog" kisvesi altında Arap toplumuna dahil ettikleri ajanları ile bu politi-

kayı kelimesi kelimesine yürütmüştür. Arap kabileler arasında uzun süre dolaşarak

bu toplulukları Osmanlı'ya karşı kışkırtma politikası gütmüş, para ve silah yardımı

yaparak yanına çekmek istemiştir.

Nitekim İngiliz ajanı olan Arabistanlı Lawrence, toplumları birbirine düşürerek

elde ettiği bu sahte zaferi, şu sözlerle dile getirir:

Onları (Arapları) birleştirerek bu yola sokmakla (Türklere isyan ettirmekle) (İngiliz) İmpara-

torluğunda bir Arap dominyonu (sömürgesi) ihdas ettim (meydana getirdim).⁶

Görülebildiği gibi amaç hiçbir zaman bağımsızlık veya büyük Arap devleti kurmak

olmamış, Araplar, İngiliz derin devleti tarafından daima birer sömürge kabul edil-

miştir. Ne acıdır ki bu bakış açısı halen devam etmekte, İngiliz derin devletinin

Arap ülkeleri üzerindeki sinsi sömürge oyunu sürmektedir.

Fakat şu bir gerçektir ki, İngiliz derin devleti, Hilafet konusundaki entrikalarında

başarılı olamamıştır. Ne kadar engellemeye çalışırsa çalışsın, Hilafetin son durağı

yine Osmanlı olmuştur. Osmanlı'nın yıkılışı ile sanıldığı gibi Hilafet tümüyle kaldı-

rılmamış, yalnızca tek kişide bulunan egemenlik sona erdirilmiş, Halifelik makamı

Cumhuriyetin şahsında koruma altına alınmıştır. Gerçek sahibini beklemektedir.

Mustafa Kemal Atatürk de, Hilafetin gerçek sahibinin, ahir zamanda zuhur edecek

olan Hz. Mehdi (as) olduğunu bilmektedir ve dolayısıyla bu kutlu şahsın zuhuruna

kadar Hilafet makamını koruma altına almayı uygun bulmuştur. Hz. Mehdi (as),

içinde bulunduğumuz ahir zamanda, hadislere göre Hilafetin son merkezi olan

İstanbul'da zuhur edecek ve sevgi öğretmeni olarak İslam aleminin son manevi lide-

ri olacaktır.

1. Azmi Özcan, "İngiltere'de Hilafet Tartışmaları 1873 - 1909", İslam Araştırmaları Dergisi,

Sayı 2, 1998, s. 49

2. Memo by G. P. Badger, "Respecting Turkey and Russia in Their Relations with Arabia

and Central Asia", enc. to Frere to Granville, 26.11.1873, F. O, 424/32.

3. Foreign Office 881/2621, Correspondence Respecting the Religous and Political Revival

Among Mussulmans 1873-1874, (London, July 1875).

4. Wilfrid Scaven Blunt, The Future of Islam, London: K. Paul, Trench and Co. 1882, s: 84-

92.

5. Süleyman Kocabaş, Osmanlı İsyanlarında Yabancı Parmağı "Bir İmparatorluk Nasıl Par-

çalandı?", Vatan Yayınları, İstanbul, 1992, s. 96

6. Kocabaş, a.g.e., s. 96-97

337

338

İngiliz Gizli Belgelerinde Türkler

Osmanlı'nın yıkılış nedenlerine yer verdiğimiz bu bölümün sonun-

da, değerli araştırmacı Erol Ulubelen'in, İngiliz Gizli Belgelerinde Türkiye

isimli kitabında, İngiliz gizli belgelerinden derlediği alıntılardan bir kıs-

mına yer vereceğiz. İngiliz derin devletinin güdümündeki bir kısım İngi-

liz siyasetçilerin, askerlerin ve devlet adamlarının o döneme ait ifadeleri,

hiçbir yoruma gerek kalmadan, hain planların bugün devam etmekte

olduğunu açıkça göstermektedir.

(Necip Türk milletini, aşağıdaki ifadelerden tenzih ederiz)

İngilizler "Türk düşmanı Hıristiyanlara iyi davranır, Türk köpeğini

dövmek için her kırbaç mubahtır" derdi.¹²⁶

Amerika Cumhurbaşkanı Wilson: "Türkler Avrupa'da çok uzun

zaman kaldılar ve oradan tamamen temizlenmelidirler".¹²⁷

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İstanbul 1760

Lord Curzon: Türkler Avrupa'dan atılmalıdır. Amerikalı Senatör

Lodge'un dediği gibi; İstanbul Türklerden tamamen alınmalı, bir

veba tohumu olan; savaşların yaratıcısı ve komşuları için bir küfür

olan Türkler Avrupa'dan silinmelidir.¹²⁸

Llyod George: "Türkler bize ihanet ettiler. Çanakkale'de binlerce insa-

nımız öldü. Şimdi Türklerin ölümüne kim bakar.¹²⁹

İngiliz Derin Devletinin Osmanlı'yı

Parçalama Planları

İngiliz gizli belgelerinde, çeşitli İngiliz diplomat ve siyasetçilerinin

Osmanlı'yı parçalama planına dair ifadeleri şöyledir:

Mr. Marling: "Şimdiki durum yalnız Balkanları ve Avrupa'yı değil,

Arapları, Ermenileri, Kürtleri ve diğer ırkları da İmparatorluktan

ayırmaya çalışmak olmalıdır."¹³⁰

339

340

G. Buchanon: "Bütün Avrupa Türk bölgesi Hıristiyanlara ait olmalı-

dır… Girit sorunu da Yunanistan lehine çözülmelidir."¹³¹

Lord Kicthener: "Türklerin çöküşü tamamlanmış görünüyor…

Sudan'da Türklerin hak diye ileri sürdükleri ne varsa İngiltere'ye geç-

melidir."¹³²

A. Nicholson: "…İmroz Adası ve Bozcaada hariç bütün adaların

Yunanlara bırakılmasını sağlayalım."¹³³

Mr. Erskine: "…Amiral Kerr bana gizlice Türk Donanmasını mah-

vetmek için planları olduğunu anlattı."¹³⁴

İngiliz Dışişlerindeki bir toplantı: "… Sonuç: Mali işler Türklerin

eline hiçbir şekilde bırakılamaz. Ayrıca bütün işgal masraflarını ve

toplanan bu komisyonların parasını da Türkler verecek… Sinyor

Litti, 'Türkler İzmir'i isteyeceklerdir, bizde pekâlâ, İzmir'i işgal için

yaptığımız bütün masrafları verin deriz, tabii Türkler bunu ödeye-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

meyeceklerine göre İzmir de bize kalır' dedi. Buna karşılık Lloyd

George; 'bizim Suriye'deki birliklerimiz oradan çıkacak, yani bunun

masrafını biz mi ödeyeceğiz? Hiç böyle saçma şey olur mu? Hepsini

Türkler ödemelidir. İngiliz vergi mükellefleri bu iş için 750 milyon

Sterlin ödediler, bütün bunları Türklerden altın olarak alacağız,

Türklerin altın stoklarını ele geçirmeliyiz' dedi… Mr. Cambon; 'ilk

yapacağımız iş bunların milliyetçi liderlerini yok etmek olmalıdır.' …

Lloyd George; 'Sultan'a (Vahdettin'e) şöyle deriz: Biz bütün etleri alı-

yoruz sen de birkaç kemikle yetin.'"¹³⁵

Türk Hükümeti'ne verilen cevap: "Türk Hükümeti'nin mesajını dik-

katle inceledik. Türkler…savaşa girerek insanlığın kayıplarına ve

sefaletine sebep oldular… Milyonlarca insanın ölümüne ve milyar-

larca Sterlinin kaybına sebep oldular. Dünyada özgürlüğün yeniden

kurulması için Türkiye'nin ödeyeceği bedel çok fazladır… Türklerden

341

342

başka ırklar, devlet haline getirilecektir. İzmir ve Trakya Türklerin

elinden alınacak, Amerikan Başkanı'nın (W. Wilson) karar vereceği

sınırlar içerisinde hür bir Ermenistan kurulacaktır… Türklerin uygar

dünyaya bir daha ihanet etmemesi için sıkı tedbirler alınacaktır. Bu

sebeple Türk toprakları, küçük bir devlet haline getirilecektir… Türk

halkının emperyalist arzuları silinecektir.

Boğazların özerkliği konusuna gelince:

1. Boğazlardaki bütün askeri tesisler yıkılacak, sahiller ve adalar

silahsız hale getirilecektir.

2. Silahsızlanma masrafları, Türkler ya da Yunanlar tarafından öde-

necektir.

3. Adalarda müttefik kuvvetler haricinde hiçbir asker bulunmaya-

caktır.

Türk Jandarmaları bizim emrimiz altında olacak, Türk borçlarının

hepsi Türkler tarafından ödenecektir. Eğer anlaşmayı imzalamazsa-

nız, Avrupa'dan kesin olarak atılacaksınız. İncelemeniz için 10 gün

müddet veriyoruz.¹³⁶

İngiliz Derin Devleti ve Ermeni Ayaklanmaları

İngiliz gizli belgelerinde, çeşitli İngiliz devlet adamlarının Ermeni

ayaklanmaları ile ilgili izahları şu şekildedir:

Mr. O'Beirne: "Ermeni ayaklanması Türklere bir harp ilan etmenin

en iyi aracıdır… Alman ordularının Türklerin yanında olması üçlü

anlaşmayı kuvvetlendirecek ve bu reformlara yol açacak ve sonra bir

Ermeni isyanı olacaktır."¹³⁷

E. Grey: "… Altı ilin birleşik bir Ermenistan için ayrılması, Asya Tür-

kiyesindeki diğer ırkların da aynı yolu tutmasına neden olacaktır."¹³⁸

Harbord: "…İstanbul'dan Mardin'e kadar bütün bölgeleri gezdik…

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Türklerin Ermenileri öldürmek istediklerine dair bir işaret görme-

dik… Üç ay önce Ermenilerin tek bir adam kalmayıncaya kadar

kesildiğini duymuştuk, halbuki duyduklarımızın hiçbiri doğru değil-

di. Fransızlar Türkleri mandaları altına almak istiyorlardı, bunun

için de dünyanın şüphesini Türklerin üzerine çekmek gerekirdi."¹³⁹

Mr. Kitson: "… Ermenilerin Müslüman komşularını kesmesinden hiç

şüphe etmem… Taşnaklar müthiş bir vahşetle çalışıyorlar… Kürtlere

her ne kadar güvenmesek de onları kullanmamız çıkarımız gereğidir.

Doğu illerine gelince; Türklerle harp etmeden o bölgeleri Ermenistan

ve Kürdistan diye bölemeyiz."¹⁴⁰

Londra Konferansı: "…Ermenistan'a altı ilden başka Trabzon ve

Adana da verilmelidir. Amerika Ermenistan'a yardım edecektir…

"Trabzon'da bir tane bile Ermeni yok, Ermenisiz bir Ermenistan

biraz gülünç olmuyor mu?" deniliyor… Küçük bir Türk Devleti

kurulmalı, kapitülasyonlar adli işlere de uzatılabilir. Japonya'dan

kapitülasyonları kaldırdık, çünkü onlar kuvvetliydi başka çaremiz

yoktu. Türklerin kafası daha az işler."¹⁴¹

İngiliz Dışişlerindeki Toplantı: "… Lloyd George 'İstanbul'dan

Türkleri çıkartmalı'… Mr. Cambon'a göre: 'Bütün sıkıntı Mustafa

Kemal Paşa tarafından yaratılıyor ve Sultan onu kontrol edemiyor'…

Fransız gruplarının 1/3'ü Fransız askerlerinden, gerisi yerli Ermeni-

lerdendir… İstanbul'daki komiserimiz, bu olayları önleyemezse Sul-

tan'ı İstanbul'dan atacağımızı bildirerek tehdit etsin… Erzurum'un

yeni kurulacak Ermeni Devletine katılacağı bir sırada Mustafa

Kemal olmasaydı Ermenilerin bir şansı olurdu… Mustafa Kemal'in

askerleri hiç para almıyor, onları harekete geçiren vatan aşkıdır.¹⁴²

İngilizlere ait rapor: "Ardahan, Batum ve İmer Vadisi verilecektir.

Ermenistan'ın, Kürdistan ve Türkiye ile olan sınırları şöyledir: Kara-

deniz'de Yanbatı Deresi… Erzurum ilinin batı sınırı, Bitlis suyu."¹⁴³

San Remo Konferansı: "…Türkiye'nin sınırları: Erzurum Ermenile-

343

344

re verilecektir. Böylece, büyük Ermeni Devleti teorisi yerine gelecektir.

İtalyan Nitti, '…Erzurum'da Türkler çoğunlukta olduğu için bir yolu-

nu bulup Türkleri oradan atmalıyız. Erzurum, son zamanlarda milli

hareketin merkezi olmuştur.' Mr. Berthelot, 'Mustafa Kemal ve kuv-

vetleri rüşvet verilerek ya da başka bir yoldan ortadan kaldırılabi-

lir.'… Mr. Aharonian, "Mustafa Kemal'in ordusu, sizin sandığınız-

dan çok daha küçüktür ve başıboş bir ordudur.'"¹⁴⁴

Lord Curzon: "…Ermeni Bogos Nubar Paşa ve Mr. Ahoromiyan'ı

azarladım. Türkleri öldürmek için verilen silahların Azerbaycanlıla-

ra karşı kullanılmasının aptallığını anlattım."¹⁴⁵

Amiral F. de Robeck: "… Mr. Khatissian, 25 bin tüfek aldıklarını,

ayrıca Ermeni ordusunda 30 bin Rus yapımı tüfeğin ve bir milyon

merminin bulunduğunu, Yunan ilerlemesi başlayınca Ermenilerin de

derhal saldırıya geçeceklerini bildirdi."¹⁴⁶

İngiliz Derin Devleti ve Kurtuluş Savaşı

İngiliz gizli belgelerinde, Türk Kurtuluş Savaşı ile ilgili şu ifadeler

gerçmektedir:

İngiliz Dış Politika Belgeleri: 1919-1939

Türkler sadece Yunanların istilasına uğradıklarını sanıyorlar ve

onlarla savaşmaya hazırlanıyorlar, ancak Yunanlar müttefik planı-

nın bir parçasıdır.¹⁴⁷

Türkleri rahatsız etmeyelim ve Türklere harbin bittiği izlenimini

verelim… Yunanlarla İtalyanlar aralarında anlaşıp nereleri işgal

edeceklerine karar veriyorlar… Türklere bu işlerin duracağı hissini

vermeliyiz.¹⁴⁸

Amiral F. de Robeck: "… Sultan, İngiliz otoritelerinden kuvvet kul-

lanarak milliyetçileri durdurmalarını istedi… Başbakan (Sadrazam)

ve İçişleri Bakanı (Dâhiliye Nazırı) durumun kötülüğünü kabul edi-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Üstteki iki resim)

Savaş sırasında cep-

heye malzeme taşı-

yan kahraman Türk

halkı

(Altta) Kurtuluş

Savaşı'nda Doğu

Cephesi

345

346

yorlar ve asileri bastırmak için müttefiklerden izin istiyorlar… Baş-

bakan (Sadrazam) Ferit Paşa Hükümeti, milliyetçilere karşı savaş

ilan etti ve milliyetçilerle konuşulamayacağına karar verdi… İngilte-

re, Türklere karşı olan savaşta başrolü oynadığı halde bugün Türk

gazetelerinde ve hatta milliyetçi gazetelerde bile İngiltere iyi bir

yerde."¹⁴⁹

Amerikan Radyosu konuşması: "…Mustafa Kemal bana dedi ki:

'Bizim hükümetimiz, yabancı hile ve müdahaleleriyle zayıflatılmıştır.

Milliyetçilerin, İngiliz ve Fran-

Mustafa Kemal Atatürk

sızlardan yardım aldığı yalan-

önderliğinde gerçekleşen

dır. İngiliz sermayesi Türki-

Kurtuluş Savaşı, dünya-

nın şahit olduğu bir kah-

ye'yi mahvediyor. Biz İngilte-

ramanlık destanıdır.

re'deki eski Türk Dostları

Cemiyeti Başkanı Adil Bey'in

200 bin Sterlin, Konya Vali-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

si'nin 150 bin Sterlin ve belki de Ankara Valisi'nin bu miktar para

aldığını biliyoruz.'"¹⁵⁰

Mr. Ryan'ın raporu: "… (Türkiye'deki) Milli kuvvetler gittikçe geliş-

tiği için, silahların bırakılmasına rağmen 40 bin kişilik bir hükümet

kuvvetinin, milliyetçilere karşı kullanılması istendi." Başbakan (Sad-

razam) bu isteği derhal kabul etti."¹⁵¹

Villa Belle'deki toplantı: "… Lloyd George, 'Mustafa Kemal'in başa-

rısı Araplara da sıçrayabilir; bu nedenle mutlaka ezilmesi gerekir…

Yunanların çarpışma yeteneğini büyüttük, Türklerinkini de küçült-

tük.'"¹⁵²

Villa Franeuse'deki toplantı: "…İstanbul Hükümeti, yalnız bizim

için değil, bütün dünya için tehlikeli olan Türk milli hareketini bas-

tırmakta bize yardımcı olabilir… Savaşın iki yıl uzamasına sebep

olan Türklere hiçbir şekilde merhamet edemeyiz… Mr. Venizalos,

347

348

'İmkânı olsa Türklere silahtan başka bir yol kullanabiliriz, fakat

Türkler silahtan başka bir şeyden anlamazlar.' demiştir."¹⁵³

Amiral F. de Robeck: "…Anadolu'daki bütün hareketler Mustafa

Kemal Paşa tarafından düzenlenen milli hareketin parçaları olarak

düzenlenmektedir… Damat Ferit, milliyetçi harekete karşı asker gön-

dermek istiyor… Aldığımız kararlara saygı göstermeyen tek halk

Türk halkıdır."¹⁵⁴

Amiral F. de Robeck: "…Türkler Yunan idaresi altına girmezler,

özellikle Yunanların İzmir'de yaptığı kepazelikten sonra… İngiliz

subayları ve bizim adamlarımız Türkleri öldürmek için, Yunanlarla

iş birliği yapıyorlar… Türkler müthiş savaşçıdır, cephaneleri azdır ve

hiç ulaştırma araçları yoktur… Türklerle yapılacak sulh anlaşmasın-

da Kürdistan'da Türklerin hiçbir hakları kalmayacaktır. Kürdis-

tan'da durumdan emin olmalıyız, Kürtler bile ne istediklerini bilmi-

yor… Erzurum, Türklerin en kuvvetli kalelerinden biridir, çok büyük

bir Türk toprağının Ermenilere verilmesine göz yummazlar… İngiliz

İmparatorluğu, bir zamanlar Türk İmparatorluğu'nun olan bütün

bölgeleri elde etmiştir."¹⁵⁵

Amiral F. de Robeck: "… Anadolu hareketinin nedeni, Yunan işgali

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

ve yaptığı dehşet verici eylemlerdir. Ayrıca büyük Ermenistan ve Pon-

tus devletlerinin kurulması bu hareketin sebebidir."¹⁵⁶

Amiral F. de Robeck: "…Başbakandan (Sadrazam) Mustafa Kemal'i

kötüleyen ve onları hükümetin emrine karşı gelen asiler olduklarını

bildiren ve halkın hükümete bağlı olması gerektiğini anlatan bir yazı

aldık."¹⁵⁷

Amiral F. de Robeck: "… Damat Ferit (Sadrazam) şahsi emniyetin-

den, Sultan'ın emniyetinden ve kendi adamlarının emniyetinden

korkmaktadır. Eğer milliyetçiler Türkiye'de idareyi ele geçirirlerse,

kendisinin ve Sultan'ın hayatının himayemiz altında olduğunu söyle-

meme izin verir misiniz? Ferit 'Sultan'a etki eden tek insan olduğunu

ve İngiliz dostluğunu kendisinin yarattığını' söylüyor. Damat Ferit'in

istifası halinde onun ve Sultan'ın yurt dışına şerefli bir şekilde çıkma-

sını sağlamalıyız… Sultan, tahtını terk ederse, ona Türkiye'den çık-

ması için gereken her türlü yardımı yaparım."¹⁵⁸

H. Rumbolt: "… İzmir'den gelen askeri raporlar iyi değil. Yunanlar

bile askeri disiplinleri olmadığını itiraf ediyorlar. 3. birliğin komuta-

nı Kondylis Salihli'den kömür vagonlarının altına saklanarak kaç-

mış, öyle görünüyor ki Yunanlar tek başlarına bu işi yürütemeyecek-

ler."¹⁵⁹

349

350

İngiliz Derin Devletinin Kürdistan Planı

İngiliz derin devletinin Türk topraklarını parçalayarak bir Kürdistan

oluşturma planı, İngiliz gizli belgelerinde şu şekilde geçmektedir:

Amiral A. Calthorpe: "…Binbaşı Noel, Kürt şefleri ile görüş birliğine

varırsa bundan faydalar sağlayacağını söylüyor. Kürt şeflerinden

İstanbul'da (Seyit) Abdülkadir ve Bedir Han daha az önemli kimse-

lerdir. Bunlar şüphe uyandırmamak için Noel'den ayrı olarak Kürt

bölgelerine gidecekler,… Kürtler henüz Mustafa Kemal'e karşı ayak-

lanmadı ama Noel bunu sağlayacağından emin."¹⁶⁰

Mr. Hohler: "…Benim problemim KÜRTLER. Noel, Bağdat'tan bura-

ya geldi… Kürtlerin peygamberi olmak istiyor… Korkarım ki Noel,

bir Kürt Lawrence'i olabilir. Mezopotamya şimdi bizim olacağına

göre, ona bir KÜRT DEVLETİ kurdurup kuzey dağlarını böylece

koruyabiliriz. (Seyit) Abdülkadir ve onun gibilerle konuştum. Onlara

etki edebilmek için 'biz de Türklere hile yapıyoruz' diye belki beş defa

tekrarlamak mecburiyetinde kaldım. Ancak, Kürtlere fazla güvenil-

mez. Majestenin Hükümeti'nin amacı Türkleri azami derecede zayıf-

latmak olduğuna göre Kürtleri bu şekilde harekete getirmek fena bir

plan değil."¹⁶¹

Amiral Webb: " … Amerika; Trabzon ve Erzurum'u içine alan bir

ERMENİSTAN'ı himaye edecek. Geri kalan dört ili de, bir KÜRT

DEVLETİ olarak İngilizlerin himayesine bırakıyor… Başkan Wilson,

Türklerin, Kürtlerin ya da diğer Müslümanların Ermenileri koruma-

larını, aksi halde Türk İmparatorluğu'nun ortadan kaldırılacağını ve

kendilerine çok kötü sulh şartlarının zorla kabul ettirileceğini söylü-

yor. Başbakan bundan çok etkilendi…"¹⁶²

Mr. Hohler: "…KÜRTLERİN ve ERMENİLERİN durumu beni hiç

ilgilendirmez. Kürt sorununa verdiğimiz önem Mezopotamya bakı-

mındandır. Diğer taraftan Wilson beni korkutuyor, ajanları devamlı

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

hatalar yapıyor. Noel'e gelince, fanatiğin biri. ERMENİSTAN'ın ve

KÜRDİSTAN'IN SINIRLARININ KESİN OLMADIĞI konusunda

sizinle aynı fikirdeyim… KÜRT SORUNU, Mezopotamya'da tatmin-

kâr bir sınır oluşturmak içindir…"¹⁶³

Amiral F. de Robek: "… Mr. Hohler Kürt meselesi hakkında Kürt baş-

kan Şeyh Sait Abdülkadir Paşa'yla görüştü. Kürtler, bütün ümitlerini

İngiliz Hükümeti'ne bağlamış durumdalar. Bu ara Mustafa Kemal

gittikçe tehlikeli olmaya başlıyor. Kuvvetler, Kürtleri Mustafa

Kemal'e karşı kullanmak için her türlü parayı ödemeye hazırdır-

lar."¹⁶⁴

İngiliz derin devletinin Stalinist Kürdistan planı asla gerçekleşmeyecektir.

351

352

Toplantı notları: "…Kürt kabileleri, İngiliz ve Fransız hâkimiyetine

konacak, KÜRDİSTAN'da hiçbir şekilde TÜRK BIRAKILMAYA-

CAK. Bir tek KÜRT DEVLETİ mi, yoksa birçok küçük KÜRT DEV-

LETİ mi kurulacağı düşünülecek. Ermenilere, Amerikalılar kanalı ile

SİLAH sağlanacak… İstanbul'da gizli bir örgüt kuruldu. Milliyetçile-

ri vatan haini ilan ediyor…"¹⁶⁵

Amiral F. de Robeck: "… Kürdistan Türkiye'den tamamen ayrılıp

özerk olmalıdır. Ermenilerle Kürtlerin çıkarlarını bağdaştırabiliriz.

İstanbul'daki Kürt Kulübü başkanı Seyit Abdülkadir ve Paris'teki

Kürt delegesi Şerif Paşa emrinizdedir."¹⁶⁶

Amiral F. de Robeck: "… Damat Ferit bana geldi, 'Sulh anlaşmasına

göre Kürtler ayrı bir devlet olacaklardır, Kürt liderleri Mustafa

Kemal'i sevmez… Siz Mustafa Kemal'den nefret ediyorsunuz çünkü

o, sizin yaptığınız anlaşmayı kabul etmiyor. O halde Kürtleri Musta-

fa Kemal'e karşı birlikte kullanalım' dedi."¹⁶⁷

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı İmparatorluğu, varlığını sürdür-

düğü 600 yıl boyunca Türk-Kürt-Çerkez-

Arap gibi farklı etnik gruplara ev sahipliği

yapmıştır. Bu topluluklar, yüzlerce yıl barış

içinde birlikte yaşamışlardır.

353

354

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngİlİz Derİn Devletİnİn

Güdümündekİ

Ermenİ Meselesİ

355

356

150 Yıllık Yıpratma

Projesİ

irinci Dünya Savaşı’ndan bu yana gündemde olan Ermeni

meselesini değerlendirirken öncelikle akılda tutulması gereken

husus, istenmeyen tüm olayların milyonlarca insanın hayatını

kaybettiği bir dünya savaşının süregeldiği bir dönemde yaşandığı, her iki

tarafın da karşılıklı büyük acılar çektiğidir. Türkiye konuyla ilgili olarak

tarihi kayıtları açmayı ve tarafsız, uluslararası bir heyet tarafından öne

sürülen iddiaların tarihi belgeler üzerinden doğru olup olmadığının tes-

pit edilmesi talebindedir. Elbette tarihi belgeler gerçeklerin ortaya çık-

ması, asılsız iddiaların devre dışı kalması ve haksızlıkların giderilmesi

açısından önemlidir. Ancak hepsinden önemlisi, tarihte yaşananları bir

kenara bırakıp, dostluk ve kardeşliği inşa edebilmektir. Kuşkusuz Erme-

nilerin de Türklerin de bu savaş sırasında büyük kayıpları olmuştur,

ancak doğru olan kin ve öfke ile yüzyıl öncesinin hesabını tutmak değil,

bugünün yeni nesilleriyle herkesin mutluluğunu sağlayacak bir sevgi bir-

liği oluşturabilmektir.

Ermeniler; dürüst, akıllı ve değerli bir millettir. Bizim milletimizdir-

ler. Tarihte, her dönemde milletimizin en değerli parçalarından biri, biz-

den biri olmuşlardır. Güvenilir, sanatçı, aydın ve yetenekli kişilikleriyle

ön plana çıkmışlardır. Şu bir gerçektir ki, İngiliz derin devleti, bu güzel

milleti bizden ayırmaya ve uzaklaştırmaya geçmişte çok çaba göstermiş-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

tir. Bu çabalar şu anda da devam etmektedir. Söz konusu derin güç, tarih

boyunca Ermeni meselesini daima koz olarak kullanıp gerçek amacına

ulaşmaya çalışmıştır. Ermeni meselesinin tarihini incelerken bu gerçek-

lerin dikkate alınması önem teşkil etmektedir.

Geçmişe dair Osmanlı'daki Ermeni meselesini gündeme getirme-

miz, bu meselenin büyük oranda İngiliz derin devleti tarafından kışkır-

tılmış, planlanmış ve yürütülmüş bir konu olmasından kaynaklanmakta-

dır. Dönemin İngiltere'sinde gelişen ve dünyaya yayılan “radikal milli-

yetçiliğin ve ırklar arası çatışmanın ilerleme getireceği” yanılgıları, Orta-

doğu’da bir çok halk arasında olduğu gibi, Anadolu halkları arasında da

derin sorunlar yaşanmasına sebep olmuştur. Özellikle petrolün bulun-

masıyla bölgenin jeostratejik ve jeopolitik öneminin artması, İngiliz

derin devletinin Ermeniler, Süryaniler, Kürtler, Araplar, Türkler ve diğer

bölge halkları üzerindeki oyunlarını hızlandırmasına sebep olmuştur.

Ermeni kardeşlerimizle aramızı açan sayısız oyun da, İngiliz derin devle-

ti tarafından geliştirilmiş ve uygulanmıştır. Bu konunun çok iyi bilinme-

si ve aşağıda belirteceğimiz delillerin bu nedenle çok iyi değerlendirilme-

si gerekmektedir.

Millet-i Sadıka

Anadolu Ermenilerinin Müslümanlarla tanışması 4 Halife döne-

minde başlamıştır. 640 yılında ilk defa Kafkasya'ya gelen Müslümanlar,

653 yılında Hz. Osman döneminde bölgede tam bir hakimiyet sağlamış-

tır. Dönemin Suriye Valisi, ilerleyen süreçte ise Emevi Devleti'nin ilk

kurucusu olacak olan Muaviye, bölgede Müslümanlaştırma ya da Ara-

plaştırma politikaları gütmemiş ve yerel Nakharar sülalelerine geniş

özerklikler tanımıştır.

Sultan Alparslan, 1071 Malazgirt Meydan Muharebesi'nde Bizans

ordusunu yenerek Anadolu'nun kapılarını Türklere açmıştır. Bu tarihten

sonra Anadolu Ermeni halkları da Türklerle birlikte yaşamaya başlamış-

lardır. Selçukluların yıkılmasından sonra Osmanlı Beyliği Anadolu birli-

357

358

ğini tekrar kurana kadar Ermeni Kilisesi, Türk, İran ve Moğol yönetimi

altında kalmıştır.

Fatih Sultan Mehmet'in 1453 yılında İstanbul'u fethetmesiyle başla-

yan dönem, Ermeniler için adeta bir altın çağ olmuştur. Fatih, kendi iste-

ğiyle Ermenilerin Bursa'daki ruhani reisi Hovakim'i İstanbul'a getirtmiş

ve 1461'de Rum Patrikliğinin yanında bir de Ermeni Patrikliği kurdur-

muştur. Patrik, Padişah'ın fermanıyla Ermeni cemaatinin lideri ilan edil-

miş ve Ermeniler tamamen onun yönetimine bırakılmıştır. Bu dönem-

den sonra çeşitli ülkelerden İstanbul'a büyük bir Ermeni göçü yaşanmış

ve İstanbul'da güçlü bir Ermeni topluluğu oluşmuştur. Yavuz Sultan

Selim'in ve Kanuni Sultan Süleyman'ın Doğu Anadolu ve Güney Kafkas-

ya'daki fetihleriyle birlikte, buradaki Ermeniler de İstanbul'daki cemaatin

bünyesine dahil olmuş ve İstanbul Patrikliğine bağlanmışlardır. Osman-

Türkiye Ermenilerinin 84. Patriği II. Mesrob'un konuşması

Türkiye Ermenilerinin 84. Patriği II. Mesrob, 22 Mayıs 1999'da, Hil-

ton Oteli'nde yapılan bir resepsiyonda duygularını şu şekilde ifade

etmiştir:

…Fatih Sultan Mehmet'in, İstanbul'u fethinden sekiz yıl sonra,

1461'de Batı Anadolu'daki Ermeni Episkoposluğunu çıkardığı bir fer-

manla İstanbul Patrikliğine dönüştürmesi, Fatih'in ve Osmanlı Sul-

tanlarının gelecek vizyonu ve diğer dinlere gösterdiği hoşgörünün çok

açık bir örneğidir. Tarihte bir dine mensup bir hükümdarın başka bir

dinin üyeleri için ruhani riyaset makamı tesis etmesi, ne Fatih'ten

önce ne de sonra görüldü… Yeni bir bin yıla girerken dünyada yaşa-

nan gerginlikleri, özellikle yakın çevremizdeki savaş ortamını göz

önünde bulunduracak olursak, 538 yıl önce gerçekleşen bu olayın

değerini, dinler ve kültürler arası hoşgörünün önemini, sanıyorum

daha iyi kavrayabiliriz…

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

lı yönetimi boyunca Ermeniler, dinsel, siyasal, ekonomik ve kültürel açı-

dan çok büyük bir özgürlük yaşamışlardır.

Ermeniler Osmanlı topraklarında Millet-i Sadıka (Sadık Millet) sıfa-

tıyla, Müslüman bir ülkenin gayr-i Müslim, dost ve güvenilir vatandaşla-

rı sıfatıyla yaşamışlardır. Osmanlı'nın değerli ve vazgeçilmez bir parçası

olarak varlıklarını sürdürmüşlerdir. Her Osmanlı vatandaşı gibi Osman-

lı Devleti içinde her türlü hak ve hürriyete sahip olmuş, dinlerini diledik-

leri gibi yaşamış, diledikleri gibi ticaret, zanaat yapmış ve ibadetlerini

istedikleri gibi yerine getirmişlerdir. Bu, Kuran'ın gösterdiği yoldur.

Şüphesiz, Kitap Ehlinden, Allah'a; size indirilene ve kendilerine indiri-

lene -Allah'a derin saygı gösterenler olarak- inananlar vardır. Onlar

Allah'ın ayetlerine karşılık olarak az bir değeri satın almazlar. İşte bun-

ların Rableri Katında ecirleri vardır. Şüphesiz Allah, hesabı çok çabuk

görendir. (Al-i İmran Suresi, 199)

Urfalı Mateos'un yazdıkları

Ünlü Ermeni tarihçisi ve aynı zamanda Urfalı olan Mateos, Selçuklula-

rın Ermenilere karşı tavrını, "Melikşah'ın kalbi Hıristiyanlara karşı şef-

kat ve iyilikle doluydu. İsa'nın evlatlarına çok iyi davrandı. Ermeni hal-

kına refah, barış ve mutluluk getirdi" sözleriyle ifade eder. Mateos, Sul-

tan Kılıçaslan'ın ölümünden sonra ise şunları yazmıştır:

Kılıçaslan'ın ölümü Hıristiyanları yasa boğmuştur. Zira bu Sultan, yük-

sek karakterli ve hayırsever bir insandı.¹

Söz konusu örnekler, tarihin ilk dönemlerinden beri Türklerle birlikte

yaşayan Ermenilerin yaşadıkları huzur dolu ortamı sergiler niteliktedir.

1. 'Urfalı Mateos Vekayinamesi', Kronik No 129, s.146

359

360

Ey insanlar, gerçekten, Biz sizi bir erkek

ve bir dişiden yarattik ve birbirinizle

tanişmaniz için sizi halklar ve

kabileler (şeklinde) kildik...

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

...Şüphesiz, Allah Katinda sizin en üstün

(kerim) olaniniz, (irk ya da soyca değil)

takvaca en ileride olaninizdir. Şüphesiz

Allah, bilendir, haber alandir.

(Hucurat Suresi, 13)

İSTANBUL BOĞAZI

361

362

ADNAN OKTAR D YOR K

Adnan Oktar: Ermenilerle yeniden bu kar-

deşlik ortamını tesis edelim, Ermenistan'la sı-

nırı açalım, bağrımıza basalım. Onlar Osmanlı

döneminde bizim kardeşlerimizdi, canları-

mızdı. Yine aynı; değişen bir şey yok. Millet-i

Sadıka'dır, temiz ve munis insanlardır. Ayıp-

tır, günahtır. Aramızı açmalarına da müsaade

etmeyiz. (Sn. Adnan Oktar'ın 18 Aralık 2011

tarihli A9 TV röportajından)

Adnan Oktar: Vize konusunda bir anlaşma

var. Arkasından pasaporta da gerek kalmayacak. Ermenistan ile de son görüş-

meler yapılıyor. Ama Ermenistan'la görüşürken bunları mahcup edecek tarzda

bir harekete gerek yok. Bunlar hakikaten şefkat isteyen insanlar, sevgi isteyen in-

sanlar, yani eski dönemin yeniden gelmesini isteyen insanlar. Millet-i Sadıka'dır

Ermeniler. Biz askerlerimizi, Mehmetçiğimizi, zamanında biz Ermeni paşalara da

teslim ediyorduk ve Ermenilere devletin kilit noktalarında görev veriyorduk. Şef-

katle yaklaşılması lazım. Kemik karşılaştırmaları ve kemik sayısı tespitleri, bun-

lar son derece tehlikelidir, zaten bunu söyledikten sonra bir daha bu gündeme

gelmedi. Çok şükür bu iyi bir gelişme. Sadece sevginin gündemde tutulması la-

zım. Ben, "Dağlık Karabağ'dan çekilecekler" dedim, nitekim çekiliyorlar... Bu,

Türkiye ile Azerbaycan arasındaki bağı sağlayacak. Mesela Cumhurbaşkanımız

Ermenistan'a gittiğinde, Ermeni anıtının da o gün ışığını söndürmüşlerdi. De-

mek ki bunu düşünüyorlar, biliyorlar. Gereğini yapacaklardır. Sadece istedikle-

ri samimi sevgi ve şefkattir. Sert ve töhmet altında bırakacak açıklamalardan şid-

detle kaçınmak lazım. Ben böyle bir üslubu gördüğümde şahsen utanıyorum. Bir

avuç, küçük bir ülke içerisinde sıkışmış durumdalar. Tabi ki onları da oradan kur-

taracağız. Allah'ın izni ile İsrail'e kadar bizim sevgi bağımız. Çin'in içine kadar,

Azerbaycan'ı, Türkistan'ı, Kazakistan'ı, Libya'yı, Fas'ı, Tunus'u, Cezayir'i hepsini

içine alacak.

(Sn. Adnan Oktar'ın 17 Eylül 2009 tarihli basın toplantısından)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

"Ermeni Toprakları" Üzerinden Yapılan Propaganda

Bugün İngiliz derin devletinin öne sürdüğü sözde "soykırım" senaryo-

sunun temeli, Doğu Anadolu topraklarının Ermeni anayurdu olduğu

iddiasına dayanmaktadır. Şunu ifade etmek gerekir ki, bugünkü sınırları

içinde Ermeni Devleti, Türkiye’nin dost bir komşusu; Ermeni Devleti’nin

vatandaşları ise Türk milletinin bin yıllık kardeşleridir. Türk milleti, tüm

komşu devletlere olduğu gibi Ermenistan’ın da varlığına, sınırlarına, ulus-

lararası haklarına saygı duymaktadır. Hepsinden öte Ermenistan Devle-

ti'nin daim ve güçlü olması temennisini korumaktadır. Ancak bir kısım

kesimlerin iddia ettiği şekilde, Türkiye’nin Doğu Anadolu bölgesinin sade-

ce Ermenilere ait olduğu düşüncesi tarihi gerçeklerle çelişmektedir.

İngiliz derin devleti tarafından geliştirilmiş bu senaryoya göre Türkler;

Selçuklular ve Osmanlılar döneminden itibaren Ermeni topraklarını işgal

etmiş ve hatta onlara zulmetmişlerdir. Hatta bu anlatımlara göre bu sözde

zulüm hala devam etmektedir. Ancak Türk-Ermeni ortak tarihi incelendi-

ğinde, bu iddiaların tamamen asılsız olduğu görülmektedir. Üstelik Erme-

ni halkının da, I. Dünya Savaşı'na -yani İngiliz derin devleti kara propa-

gandalarına başlayana- kadar bu yönde bir iddiası olmamıştır.

Öncelikle, Doğu Anadolu topraklarının Ermeni anayurdu olduğu

iddiası, tarihi gerçekleri yansıtmamaktadır. Ermenilerin bir zamanlar toplu

olarak oturdukları bölgeler, M.Ö. 521'den 344'e kadar Pers vilayeti, 344'den

215'e kadar Makedonya İmparatorluğu'nun bir parçası, daha sonra sırasıy-

la Selefkilere bağlı bir vilayet, Roma İmparatorluğu ile Partlar arasında sık

sık el değiştiren bir bölge, Sasani vilayeti, daha sonra da bir Bizans vilayeti

olmuştur. Bu toprakların 7. yüzyıl sonlarından itibaren hakimi ise Emevi-

ler'dir. Onlardan sonra 10. yüzyıl sonlarına kadar Abbasilerin elinde kal-

mış, 10. yüzyılın sonlarına doğru Anadolu'nun tamamına Bizans İmpara-

torluğu yeniden hakim olmuştur. 10. yüzyıldan itibaren de bölgeye Türkler

gelmişlerdir. Ermeniler çok eski tarihlerden beri bölgede varlığı devam

363

364

eden, medeni ve kadim bir millettir. Ancak tarih boyunca çeşitli devlet-

lerin egemenliğinde yaşamış, kurdukları devletler de dönemlerinin

büyük devletleri arasında tampon bölge işlevi görmüş ve sık sık müdaha-

lelere maruz kalmıştır. Ermeniler elbette ki Doğu Anadolu'da varlıkları-

nı sürdürecek ve kendi vatanları olarak o bölgede yaşamaya devam ede-

ceklerdir. Fakat söz konusu tarihi bilgilerden yola çıkarak, Doğu Anado-

lu'nun, başka milletlerin yer almadığı, müstakil bir Ermeni anayurdu

olduğu iddiası gerçeklerle örtüşmemektedir.

Bu husus Ermeni tarihçi Kevork Aslan'ın şu sözleriyle de doğrulan-

maktadır::

Ermeniler derebeylikler halinde yaşamışlardır. Birbirlerine vatan his-

leriyle bağlı değildirler. Aralarında siyasi bağlar yoktur. Yalnızca

yaşadıkları derebeyliklere bağlıdırlar. Vatanseverlikleri de bu neden-

le bölgeseldir. Birbirleriyle bağlarını siyasi ilişkiler değil, dilleri ve din-

leri oluşturur.¹⁶⁸

İngiliz Derin Devletinin Bazı Ermenileri

Yönlendirmeye Başlaması

19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren İngiliz derin devletinin Doğu

politikası incelendiğinde göze çarpacak en önemli husus, İngiltere’nin

yerel halklarla birebir kurduğu diyaloglar olacaktır. Kuşkusuz bu diya-

logların amacı söz konusu halklara yardımcı olmak değil, onları İngiliz

siyaseti doğrultusunda yönlendirmenin yollarını bulabilmek ve bu yolla-

rı en “etkili” şekilde kullanabilmektedir. Bu amaçla İngiliz derin devlet

mensuplarının bir kısmı halk arasında ayrılıkçı düşünceleri geliştirip bes-

lerken bir kısmı da halkın önde gelenlerini merkezi yönetime karşı kış-

kırtmışlardır. İngiliz derin devletinin bölgeye gönderdiği sayısız ajanın

ilgi alanındaki halklardan biri de Anadolu’nun kadim topluluklarından

sayılan Ermeniler olmuştur.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

13 Temmuz 1878 tarihinde imzalanan Berlin Antlaşması ile Osman-

lı; Rumeli'de ve Ermenilerin oturduğu bölgelerde, İngilizlerin baskısıyla

çeşitli ıslahatları hayata geçirmek mecburiyetinde kalmıştır. Görünürde

bölge insanlarına özgürlükler ve haklar tanıyacak olan bu ıslahatlar İngi-

liz derin devletinin, Ortodoks Hristiyan bir topluluk olan Ermeniler üze-

rinde hakimiyet elde etmesinin başlangıcı olmuştur. Ne var ki, mezhep-

leri farklı olan Ortodoks Ermenileri, Protestan mezhebine bağlı İngilizle-

rin safına çekmek hiç de kolay olmamıştır. Bu dönüşüm, ancak yıllar

süren ve İngiliz ajanlarının kullanıldığı, mezhepsel misyonerlik çalışma-

ları ve Batı basınında yürütülen yoğun propaganda sonrasında sağlana-

bilmiştir.

29 Kasım 1879'da Londra'ya bir rapor gönderen İngiltere'nin Van

Konsolosu Clayton, raporunda, Ermeni Devleti'nin ya hiç kurulmaması-

nı ya da kurulacaksa Rusya'ya yem olmayacak şekilde kurulmasını iste-

mişti. Konsolos, Osmanlı Devleti'nin yıkılacağı inancındaydı. Öyleyse

reformlar, İngiliz himayesi altında bir Ermeni Devleti'nin kurulmasına

19. yüzyılda

Osmanlı'da Müs-

lüman bir din

adamı, Kıbrıs ve

Ermeni Patriğiy-

le birlikte. Bu

birliği bozmaya

çalışan İngiliz

derin devleti

olmuştur.

365

366

doğru yönlendirilmeliydi. İngiliz Konsolosun düşüncesine göre bu şöyle

olacaktı: "Önce Ermeniler, İngiliz veya Avrupa protektorası (himayesi)

altında serpilecek, güçlenecek ve siyasal bakımdan hazırlanacaklardı.

Sonra, dışarıdan Doğu Anadolu'ya Ermeni nüfusu getirilecekti. Böylece

bölgede Ermeni nüfusu artırılacaktı. Ama ne kadar artarsa artsın yine

azınlıkta kalacaklardı. Bunun için ikinci adım olarak, Türk nüfusu Doğu

Anadolu'dan peyderpey uzaklaştırılacaktı. Geriye Kürtler ve Süryaniler

kalacaktı. Süryaniler, Ermenilerle mezhep ayrılıklarını bir yana bırakıp

kaynaşacaklardı. Kürtler ise, 'silah zoruyla hizaya getirilecek', Ermenilerle

birlikte yaşamaya zorlanacaklardı. Bütün bunlar, Osmanlı yönetimi altın-

da, reformların uygulanması olarak yapılacaktı. Zamanı gelip Osmanlı

Devleti çökünce de Ermenilere ayrı bir devlet kurulacaktı. Ama bu iğreti

devlet, kendi kendine yaşayamayacağı için, bunun üzerinde 'güçlü bir

İngiliz himayesi' kurulacaktı."¹⁶⁹

Plan, belirlendiği gibi işliyordu. Osmanlı Devleti'nin Hıristiyanlara

yönelik iyileştirme taahhüdünü takip etme adı altında İngiltere, Osman-

lı vilayetlerine konsoloslar gönderdi. Rütbeli askerlerden oluşan bu kon-

soloslar, gözlem görevlerinin tamamen dışına çıkarak, bölgede istihbarat

çalışmaları yaptılar; bir kısım Ermeni vatandaşlarımızı örgütleyip silah-

landırdılar ve ardından onları açıkça isyana teşvik ettiler.

İngiliz derin devleti tarafından kış-

kırtılıp Osmanlı içinde isyan çıka-

ran Ermeni çetelere ait silahlar.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Ancak geldikleri ilk dönemde İngiliz konsolosları ile Ermeni toplu-

luğu arasında ciddi bir iletişim ve güven sorunu vardı. Bu, farklı mez-

heplere mensup olmalarından kaynaklanıyordu. Bu nedenle, söz konusu

konsolosların/ajanların, Ermenileri kendi yanlarına çekebilmeleri için,

öncelikle Ermenilerin, misyoner çalışmalarıyla mezheplerini değiştirme-

lerini sağlamaları ve onları Protestan yapmaları gerekliydi. Bunun için

özellikle bazı Amerikalı misyonerler aracılığıyla Mardin merkezli olarak

bölgede faaliyetlere başlanmıştır. Bu çalışmalar başta Şark Kiliselerinin ve

yerli halkın ciddi anlamda tepkisini çekmiştir. İngiliz konsoloslar ise hem

söz konusu misyonerleri hem de mezhep değiştirip Protestanlığa geçen-

leri himaye etmiştir. Elbette kast edilen himaye, bu insanların inançları-

na duydukları saygıdan değil, bölge uzerindeki stratejilerinden kaynak-

lanmaktadır.

Bu strateji, Osmanlı topraklarında çok daha önceden de yürütülen

bir faaliyet olarak karşımıza çıkar. Dönemin Tekirdağ Kaymakamı

Ahmed Hamdi'nin konuyla ilgili uyarısı şöyledir:

Tekirdağ'daki Protestan milleti İngiliz Devleti himayesinde oldukla-

rını belirtmişlerdir. Bu devletin konsolosu ise, her türlü iş ve mesele-

lere karışmakta olup Protestanların devletinin himayesinde oldukla-

rını söyleyerek onları kendisine tabi ettirmek düşüncesindedir. Kon-

solosun bu şekilde davranması, uygunsuzluk ve şehirde karışıklığa yol

açtığından, bunun önü alınmazsa Ermeni milletinin toplu halde Pro-

testan olarak İngiliz Devleti himayesine girecekleri anlaşılmaktadır.

Konsolosun söz konusu milleti kendisine tâbi ettirmek istemesi, her

yönden nizama aykırı olarak memleketi fesada uğratacağından, bu

meselede ne şekilde hareket edilmesi gerekiyorsa Sadâret'ten bildiril-

mesine şiddetle ihtiyaç duyulmaktadır. Protestan milleti hakkında

yapılacak işlemin acilen bildirilmesi arz olunur.¹⁷⁰ (21 Ağustos 1858,

Tekirdağ Kaymakamı, Ahmed Hamdi)

367

368

İngiliz Derin Devletinin Ermeni

İsyanı Karargahı: Kıbrıs

Kıbrıs'ın yönetiminin sözde geçici olarak İngilizlere verilmesini

öngören ve gizli yapılan 1878 Kıbrıs Antlaşması öncesinde Ada'da 45 bin

Müslüman ve 100 bine yakın gayrimüslim yaşamaktaydı. Ermeniler,

Rumlar, Museviler ve az miktarda Nasranî, bu gayrimüslim nüfusu oluş-

turmaktaydı. İngiliz sözde bazı misyonerler de bu Hristiyan nüfusa etki

etmek amacıyla Kıbrıs'ta faaliyet yapmaktaydı. İngilizler, Ada'yı kontrol-

lerine aldıklarında Ermeniler için bir okul açarak nüfuzlarını arttırmayı

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

amaçladılar. Bu, İngiliz derin devletinin Ermeni meselesinde Kıbrıs'ı üs

olarak kullanmak için attığı ilk adım oldu. Anadolu'da barınmakta zorla-

nan Ermeni komitacılar Kıbrıs'a yerleştiler. Birçok ayaklanmanın planla-

yıcısı Taşnak ve Hınçak komitaları Kıbrıs'ta organize oldular. Ermeni

Muhibban Cemiyeti ve Ermeni Mülteciler Vakfı Komitesi, hep Kıbrıs

merkezli kuruldu. Anadolu Ermenileri her geçen gün daha fazla Kıb-

rıs'tan sevk ve idare edilmeye başlandı. Merkezi İngiltere'de olan Hınçak

komitasının Magosa'da avukatlık yapan başkanı Sivaslıyan da, Ada'daki

Ermenileri Osmanlı Devleti'ne karşı kışkırtmakta ve anakaradaki ayak-

lanmalara katılmalarını sağlamaya çalışmaktaydı.

Kıbrıs Monagra Ermeni

Lejyonu Kampında Eği-

tilen Kayseri/Tomarzalı

Ermeniler.

369

370

Kıbrıs, sadece bir kısım Ermenileri kışkırtmak için kullanılan kültü-

rel ve sosyal bir merkez değildi. Ayaklanmalara lojistik destek de büyük

ölçüde yine Ada'dan sağlanıyordu. Osmanlı ile Avrupa topraklarındaki

ayaklanma yanlısı Ermeniler, Kıbrıs üzerinden haberleşmekteydiler.

Aynı şekilde yurt dışına kaçan veya Anadolu'ya dönecek kalkışma taraf-

tarı Ermeniler de Kıbrıs üzerinden gizlice gidip gelebiliyorlardı. Halep,

Diyarbakır, Bitlis, Hakkari ve Van illerinde isyana karışan Ermeniler,

İskenderun ve Mersin üzerinden yelkenlilerle Ada'ya çıkıyorlar, Ada'da-

ki İngiliz hakimiyeti sayesinde kimlik değiştirip Avrupa ve ABD'ye yol-

culuk ediyorlardı.

Avrupa'daki bazı Ermeniler tarafından satın alınan silahlar da, yine

Kıbrıs üzerinden Ermeni komitacılara ulaştırılıyordu. Tüm bu operasyon

İngiliz derin devletinin sevk, idare ve korumasında gerçekleşiyordu. Kıb-

rıs adası sadece Anadolu topraklarına yakın değildi. Bugünkü Suriye ya

da Lübnan sınırlarında bulunan birçok Osmanlı kenti de Ada'yı üs edin-

miş bir kısım Ermenilerin tehdidi altındaydı. Osmanlı Devleti ise değil

bu ulaşımı engellemek, bütün bunları gözleyebilecek altyapıya dahi sahip

değildi.

Burada bahsettiğimiz kişilerin, İngiliz derin devletinin hakimiyetin-

de bulunan Ermeni komitacılar olduğunu tekrar hatırlatmakta fayda var-

dır. İngiliz derin devletinin etkisi ile Ermeni vatandaşlarımızın bir kısmı-

nın propagandaya kanarak yanlış bir yol izlediği doğrudur. Fakat Erme-

ni kardeşlerimizin büyük bir çoğunluğu, o dönemde, kendi vatanları olan

Osmanlı'ya sadık kalmaya devam etmiş, İngiliz derin devletinin sahte

oyunlarına kanmamışlardır. Bu değerli millet, işte bu yüzden, Türkiye

Cumhuriyeti'nin kuruluşundan sonra da huzur ve güven içinde Türkiye

topraklarında yaşamaya devam etmişlerdir, hala vatanımızın bir parçası-

dırlar.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

I. Dünya Savaşı Öncesi Yerel Ayaklanmalar

İngiliz derin devletinin Doğu Anadolu'daki çıkarları, Ermeni toplu-

munun belirli bir kısmının Osmanlılara karşı kullanılması stratejisi üze-

rine kuruluydu. Bu gerçek, şu ana kadar pek çok Batılı ve Ermeni tarihçi

tarafından da dile getirilmiştir. Ancak Osmanlı yönetiminden hiçbir

şikayeti olmayan ve yıllardır barış içinde yaşayan halk üzerinde bu giri-

şimler ilk başlarda etkili olmamış ve provokasyon amaçlı kurulan teşki-

latların büyük bölümü zaman içinde yok olup gitmiştir. Söz konusu teş-

kilatlar, Osmanlı toprakları içinde başarılı olamayınca bu kez farklı ülke-

lerde faaliyet göstermeye başlamışlardır.

Ermeni meselesinin bugünkü önde gelen propagandacılarından

olan Louise Nalbantyan, kurulan bu komitaların amacını, "Ermeni halkı-

nın duygularını harekete geçirmek için tahrike ve teröre ihtiyaç vardı.

Halk, düşmanlarına karşı kışkırtılacak ve aynı düşmanın misilleme faali-

yetinden yararlanılacaktı… Komite, Osmanlı Hükümeti'ni terörize etme-

yi amaçlıyordu" şeklinde tanımlıyordu.¹⁷¹

Yani Anadolu'da isyanlar

çıkartmak için İngiliz derin devleti tarafından kışkırtılan bir kısım Erme-

niler, kendilerine yöntem olarak "terörü" seçmişlerdi. Nitekim bu komi-

taların kurulmasını takip eden yıllarda Anadolu'nun dört bir yanında

isyanlar çıkartılmıştır. İsyanlarda pek çok masum Türk, Kürt, Süryani ve

Ermeni hayatını kaybetmiş ve bu isyanlar nedeniyle Anadolu toprakla-

rında huzur sağlanamamıştır.

Ermeniler, Osmanlı yönetimi altında ağırlıklı olarak sanat ve tica-

retle uğraşan özgür bir milletti. Dini özgürlükleri tamdı; kendilerine ait

kiliseleri olup istedikleri gibi ibadet edebilirken, kendi din adamlarını

yetiştirdikleri manastırları da bulunmaktaydı. Askere gitme zorunluluk-

ları yoktu. Bu çerçevede Osmanlı Devleti, onlar için, yüzyıllarca huzur ve

güven içinde yaşamalarını sağlayan bir otorite olmuştu. Ancak Osman-

lı'nın parçalanma süreci içinde İngiliz derin devleti tarafından onlara da

371

372

bir rol biçildi. Ermenilerin bir kısmının Osmanlı'ya başkaldırarak ayrı bir

devlet olmaları teşvik edilecekti. Ancak İngiliz derin devleti, Ermenilerin

böyle bir niyetlerinin olmadığını çok iyi biliyordu. Yapılacak şey, onları

provoke edecek yollar bulmaktı.

Doğu Anadolu'yu gezen Amerikalı gazeteci George H. Hepworth,

hatıralarında Ermenilerin kendisine şunları söylediklerini aktarır:

Ah! Biz bir zamanlar çok mutlu bir halktık. Vergimizi öderdik, büyük

işlerimiz vardı; memnun ve zengindik. Ama şu Berlin Antlaşması yok

mu! İngiltere'nin müdahil olması yok mu! Eğer, Avrupa bizim yaka-

mızı bırakırsa hala bir geleceğe sahip olabiliriz . ¹⁷²

İşte bu rahat ortam, Osmanlı yönetiminin zayıflığında yerini, İngiliz

derin devleti önderliğinde bir isyan ve zulüm ortamına bıraktı. O güne

dek ırkçı ve milliyetçi akımlardan hiçbir zaman etkilenmemiş olan Erme-

nilerin ırk ve din farkı, İngiliz derin devleti tarafından bir anda ön plana

çıkarılıyordu. Bu amaçla, önce Hristiyan Ermeni toplumu Müslümanla-

ra karşı kışkırtılmalı, haksızlığa uğratıldıkları propagandası yayılarak

sözde "ezilmiş toplumun" başkaldırışı sağlanmalıydı. Çatışma ve kan

dökülmesi bu sinsi planın olağan bir sonucu olmalıydı.

Rusya'nın Van ve Bitlis Genel Konsolosu General Maywesky, özel-

likle İngiltere tarafından yürütülen bu cesaretlendirme ve kışkırt-

ma sürecini şöyle aktarır:

Türkiye Hristiyanlarının -bu sefer de Ermenile-

rin-, Türklerin zulüm ve baskısına maruz kal-

dıklarını Avrupa'ya göstermek icap ediyordu.

Fikir pek doğru. Sırbistan ve Bulgaristan'da

da böyle olmuştu. Ermenilerden de bu

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İstanbul Ortaköy sahilinde bulunan Neo

Barok tarzındaki bu ihtişamlı cami, Sultan

Abdülmecid tarafından Ermeni kardeşimiz

Mimar Nigoğos Balyan'a 1853 yılında yap-

tırılmıştır.

373

374

İstanbul Üsküdar'da bulu-

nan Adile Sultan Kasrı'nın

mimarı da, Ermeni kardeşi-

miz Nigoğos Amira Bal-

yan'dır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

suretle istifade edeceklerdi… Propaganda şu şekli aldı: "Ancak ve

ancak kan dökmek lazım ki, Ermeniler serbesti kazansınlar. Kan

dökünüz, Avrupa sizi himaye eder." Mutlaka kan dökülmesi lüzu-

muna kani idiler. Ermeni kanı dökülünce, hemen Avrupa'nın gelip

Ermenistan'ı yakında ihya edeceğine iman etmişlerdi. Başka türlü bu

derece vahşet irtikap edilemezdi. Muhtariyet idaresi emeli kuvvetli

olmasaydı, Londra'nın emriyle binlerce hayat telef olur muydu?¹⁷³

İngiliz derin devletinin bölücü kışkırtma politikası, yıllar sonra artık

açık ve net bir şekilde ifade ediliyordu. 1880'de iktidara gelen İngiliz Baş-

bakanı Gladstone, "Ermenilere muavenet (yardım), insaniyeti hizmettir"

diyor, Osmanlı'dan ayrılmaları hususunda ise "Doğu'yu ilerletip aydınlı-

ğa kavuşturmak isterseniz Ermenilere istiklal veriniz" diyerek İngiliz

resmi devlet politikasını açıklıyordu. Gladstone kabinesi, Ermenileri bir

araya toplayıp organize ediyor ve kuracakları yeni bağımsız devletin

İngiltere himayesinde olacağını vaat ederek onları cesaretlendiriyordu.¹⁷⁴

Ancak dertleri ne Ermenilerin korunması ne de Doğu’nun "aydınlığa

kavuşması" idi. Asıl amaç Ortadoğu’da kolay yönlendirilebilecek küçük

parçalar oluşturmaktı.

Tarihçi yazar Süleyman Kocabaş, tarihin belgelediği bu gerçeği şu

sözlerle açıklamıştır:

Doğu Anadolu'da Ermeni şiddet olayları başladı. Bölgedeki yabancı

görgü tanıklarının yazdıklarına göre, Ermeni komitacıları, İngiliz

konsoloslarıyla gizlice temasta idiler. Bunu, Rusya'nın Van konsolo-

su General Maywesky eserinde yazar. Ermeni isyanlarının en civcivli

375

376

zamanı olan 1896'da Doğu Anadolu'yu gezen Amerikalı gazeteci

George H. Hepworth da hatıralarında, İngiliz-Ermeni ilişkilerinden

bahseder. Bölgede Müslümanlarla Ermeniler arasındaki kanlı olayla-

rın asıl sebebinin yurt dışından gelen Ermeni komitacıları olduğun-

dan bahsettikten sonra şöyle devam eder: "Arada bir Ermeni komita-

cılarının tecavüzlerini yenilemeleri mümkündür. Onlar, maksatları-

nı açıkça söylüyorlardı. Kendileri olayların gerisinde, Türklerle

Ermenileri birbirlerini öldürmeye teşvik ederlerse, Avrupa'nın kuvve-

te başvurarak müdahale edeceğine ve ondan sonra kendilerinin

Ermeni Krallığı'nı yeniden kuracaklarına inanıyorlardı... İngiltere,

onları yeni çabaları için övüyor ve teşvik ediyordu. İngilizler, gece

karanlığı ortalığı sarınca, şehirlerin içindeki yollardan gizlice hareket

ederek, kendilerini destekleyeceklere söz vermeleri halinde, hükümet-

lerinin onların yardımına koşacağını söylüyorlardı."¹⁷⁵

Nitekim 1896'da söz konusu Ermeni komitaları, Liverpool'da büyük

bir miting düzenlemişler, mitinge katılan Gladstone, uzun bir konuşma

yaparak Ermenileri tahrik eden ifadeler kullanmıştı.¹⁷⁶

Harvard Üniversitesi Tarih bölümü kürsü başkanı William L. Lan-

ger'e göre, Türkiye'de "hunharca akıtılan kanlardan, daha ziyade İngilte-

re sorumluydu".¹⁷⁷

Anadolu'daki İngiliz konsoloslarının himaye ve yönetimindeki

Ermeni komitaların faaliyetleri, 1895 yılı Temmuz ve Ağustos aylarında

iyice yoğunlaşmıştır. 1895 yılı içerisinde çıkan bu Ermeni isyanları; 29

Eylül Divriği, 2 Ekim Trabzon, 6 Ekim Eğin, 7 Ekim Develi, 9 Ekim Akhi-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

sar, 21 Ekim Erzincan, 25 Ekim Gümüşhane, 25 Ekim Bitlis, 26 Ekim

Bayburt, 27 Ekim Maraş, 29 Ekim Urfa, 30 Ekim Erzurum, 2 Kasım

Diyarbakır, 2 Kasım Siverek, 4 Kasım Malatya, 7 Kasım Harput, 9 Kasım

Arapgir, 15 Kasım Sivas, 15 Kasım Merzifon, 16 Kasım Antep, 18 Kasım

Maraş, 22 Kasım Muş, 3 Aralık Kayseri ve 3 Aralık Yozgat isyanlarıdır.

Ermeniler, yıllarca

Türklerle barış

içinde yaşamışlar-

dır.

(Yanda) Kayseri

Talas Ermeni Ana-

okulu-15 Haziran

1911

(Altta) Osmanlı'da

sanatla ilgilenen

Ermeniler.

377

378

Sözde Misyonerlerin Ermeniler Üzerindeki Etkisi

İngiliz konsolosları, Ermeni vatandaşlarımıza Osmanlı yönetimini

kötülüyor, onların haklarını koruyacak makam olarak da İngiliz devletini

ve himayesini gösteriyorlardı. Bu amaçla, bir program dahilinde Ermeni

köylerini ziyaret edip propaganda faaliyetlerini sürdürüyorlardı. Adana

vilayetinden Dahiliye Nezareti'ne gönderilen telgrafta konsolosların bölü-

cü faaliyetleri hakkında şu tespitler aktarılıyordu:

İngiltere Devleti tarafından Adana Konsolos Vekili olarak atanan Yüz-

başı Cooper'ın elinde bulunan fermanda kendisinin normal konsolos

vekili olarak sadece İngiltere vatandaşlarının işlerine bakmak üzere

tayin edildiği açıklanmakta iken, buraya geldiğinden beri mazlumların

koruyucusu şeklinde görünüp mahkemelerde davalarını kaybeden ve

tüccar olan hak sahiplerinin verdiği şikâyet içeren dilekçe ve önerileri

kabul ederek kendilerine yardım vaat etmektedir. "Bu davalara niçin

böyle karar verilmiş?" şeklinde savcıya sorular sormak ve şikâyette

bulunanlara Osmanlı Devleti'nin idaresini kötüleyip İngiltere Devle-

ti'nin adaletini överek kalpleri kazanmaya çalışmak türündeki davra-

nışları tahammül sınırını aşmıştır… Şu sıralar buranın da Kıbrıs gibi

İngilizlere bırakılacağı, Konsolos'un gelişinin bu yüzden olduğu,

Kozan, Zeytun, Dersim ve Van'ın Ermenistan adıyla -Bulgaristan gibi-

Ermeni bir valinin özerk yönetimine verileceği söylentileri halk arasın-

da yayılmaya başladı. Bu gelişmenin Osmanlı Devleti'nin hukuk ve

bağımsızlığı için ne derecede zararlı olup memleketin idare ve güvenli-

ğini bozacağını tarafınıza söylemeye gerek yoktur. Ancak bu durum

biraz daha sürecek olursa vatandaşların düşünceleri tamamen değişe-

cek ve gelecekte vaziyet daha tehlikeli bir hal alacaktır. Bunlara karşı

nasıl hareket edileceği hakkında elimde talimat olmaması dolayısıyla

bir taraftan sorumluluk korkusu ve diğer yandan hükümetin şerefini

koruma görevi beni kararsızlık ve sıkıntı içinde bırakmaktadır. Hare-

ket tarzımı belirlemek için ayrıntılı emirlerinizi istirham ederim.¹⁷⁸ (15

Aralık 1879)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı İmparatorluğu döneminde

kurulan Surp Boğos Ermeni Katolik

Kilisesi hala varlığını sürdürmekte ve

Ermeni kardeşlerimize ev sahipliği

yapmaktadır.

Yukarıdaki telgrafta sözü edilen faaliyetler bir süre sonra bazı Erme-

niler üzerinde etki göstermeye başlamıştır. Ermeni vatandaşlarımızın

büyük çoğunluğu Devlete sadakat gösterirken, sayıca az da olsa bir kısmı

İngiliz derin devletinin etkisi altında kalmıştır. İngiliz derin devleti,

Osmanlı Devleti'ni yıkabilmek için Anadolu topraklarında istihbarata

ihtiyaç duymuştur. İngiliz derin devleti güdümündeki Ermeni isyancılar,

1890 yılından 1922'ye kadar İngiliz istihbaratının beşinci kolu şeklinde

faaliyet göstermişlerdir. Çanakkale Savaşı'nda, Adana Ermeni olayların-

da ve 1915 ayaklanmalarında İngiliz istihbaratı ile Ermeni ihtilalci parti-

leri birlikte hareket etmişlerdir. Çünkü söz konusu Ermeniler, yıllarca

379

380

Osmanlı Devleti'nin içinde yaşamaları nedeniyle Anadolu'yu Türkler

kadar iyi bilmektedir. Osmanlı'yla tüm cephelerde mücadele eden İngiliz

derin devletinin aradığı destek, bu Ermeni komitalarından gelmiştir.

İngiliz derin devletinin manipüle edebildiği Ermenileri kendi yanında

devşirmesi, neredeyse 100 yıl boyunca ince ince işlenmiş bir planın sonu-

cudur.

Yüzyıllarca kar-

deşçe yaşadığı-

mız Ermeni

vatandaşlarımı-

zın bir kısmı,

İngiliz derin

devletinin kış-

kırtmasıyla

Osmanlı Devle-

ti'ne karşı baş-

layan isyanlara

katılmışlardır.

(Yanda) Bir

Fransız dergi-

sinde yer alan,

Osmanlı'daki

Ermeni isyanla-

rının temsili

resmi.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz Basınında Yürütülen Ermeni

Propagandası

Asırlardır bir arada kardeşçe yaşayan Türkler ve Ermeniler arasında

suni olarak geliştirilen Ermeni sorununda, Ermenilerin Osmanlı'ya karşı

kışkırtılması ilk aşamadır. 1878 Berlin Kongresi'nde İngiltere'nin önder-

liğinde Ermenilerin Rusya'ya karşı sahiplenilmesi mantığı tartışılmıştır.

Lord Salisbury, Ermenilerin menfaatlerinin güvence altına alınarak aci-

len durumlarının iyileştirilmesini teklif etmiş ve bu şart, Berlin Antlaş-

ması'nın 61. maddesi olarak kabul edilmiştir. Sadece Ermenilerin değil

tüm halkların durumlarının iyileştirilmesi, kuşkusuz her vicdan sahibi

insanın kabul edeceği ve destekleyeceği bir tutumdur. Ancak İngiliz

derin devletini, ne Ermenilerin ne de başka bir halkın iyiliği değil sadece

kendi menfaatleri ilgilendirmektedir. Bu çerçevede, İngiltere içinde de

lobi faaliyetleri yürütülmüş; Ermeni yazarlar, Osmanlı aleyhinde yazılar

yazmaları ve Osmanlı karşıtı propaganda yapmaları konusunda teşvik

edilmiştir.

Yine Lord Salisbury himayesindeki Agopyan adlı bir Ermeni, Lon-

dra'da Haiasdan isimli bir gazete çıkarmaya başlar. Henry Labouchère’in

sahibi olduğu Truth Gazetesi gibi belli başlı gazetelerde "Ermenilerin

Hristiyan kimlikleriyle Osmanlı tarafından ezildikleri" şeklinde yanlış

haberler yapılmaya başlanır. Bab-ı Ali, bu aleyhte yayınların engellenme-

si için yerel mahkemelere başvurur, ancak ifade özgürlüğü adı altında bu

yalan haberlere devam edilir.

Avrupa'da olumsuz kamuoyu oluşturmak ve böylece Osmanlı Dev-

leti üzerinde baskı oluşturabilmek amaçlanmaktadır. İngiltere'de Glads-

tone'un başını çektiği bazı politikacılar, Avam Kamarası'nda, "Hıristiyan-

ların zulme uğradıkları" şeklinde

-hiçbir somut dayanağı olmayan-

Osmanlı aleyhine kışkırtıcı konuşmalar yapmıştır. Times Gazetesi, Hıris-

tiyanların sözde türlü cezalarla öldürüldüklerini, kilise ve diğer binaları-

381

382

nın yağma edildiğini ve işin günden güne tehlikeli bir hal aldığı yalanla-

rını yaymaktadır.

Türk diplomatlardan Salih Münir Paşa, Yıldız Saray-ı Hümâyûnu

Baskitâbet Dairesi'ne yazdığı raporda durumu şöyle özetlemiştir:

Mevcut durumun tamamı göz önüne alındığında İngiltere'nin,

Osmanlı Devleti çıkarlarına aykırı bazı emellerin gerçekleşmesine

hararetle çalışmakta olduğu sonucunu çıkarmak doğaldır. Bu takdir-

de gerek Gladstone partisi ve gerekse Salisbury grubuna mensup gaze-

telerin yaptıkları yayınlara, kamuoyunu kendi kötü emellerini kolay-

ca kabule hazır bir hale getirmek için tertip olunmuş yayınlar gözüy-

le bakmak gerekir.¹⁷⁹ (Londra, 4 Eylül 1889, Salih Münir)

İngiliz derin devleti, bir kısım Ermeniler tarafından başlatılan 1894

yılındaki Sason ayaklanmasını kara propagandaları için kullandılar. Bir

anda tüm Avrupa basını, Ermenilerin Türkler tarafından katledildiği

yalanını anlatan makalelerle doldu. Bu tek yanlı, gerçeklerden uzak

yayınların etkisiyle birçok Avrupa şehrinde Ermeniler lehine gösteriler

düzenlendi. Avrupa kamuoyu, sözde Ermenileri Türklerden kurtarmaya

hazırlanıyordu. Gerçekte ise yaşananlar, Osmanlı Devleti'nin yıkılıp

Anadolu ve Ortadoğu’nun İngiliz derin devleti himayesinde bir Ermeni

devletinin kurulması planının altyapısı idi.

İngiliz propaganda sistemi hiçbir olayı boş geçmiyordu. Küçük olay-

lar büyütülüyor, Ermenilerin katliamları göz ardı ediliyor karşılıklı çatış-

malar ise Türklerin Ermenileri katletmesi olarak gösteriliyordu. The

Times, Standard, Daily Telegraph, Daily Chronicle gibi İngiliz gazeteleri

Osmanlı ve Türk aleyhtarı yazı ve makalelerle basılıyordu. Gladstone ise

ateşli nutuklarla politikacıları ve İngiliz kamuoyunu Osmanlı aleyhine

yönlendiriyordu.

Dönemin İngiliz büyükelçiliğinde tercüman olarak görev yapan

Gerald H. Fitzmaurice'in Anadolu'yu gezip yazdığını iddia ettiği raporla-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devleti, Av-

rupa basınında Osmanlıla-

rın Ermenilere eziyet etti-

ğine dair provokatif

çizimler yayınlatmış ve

kara propagandayı bu şe-

kilde yürütmüştür.

383

384

rı, bu kara propagandanın cephanesini oluşturuyordu. İngiliz diplomasi-

si adına yazılan çoğunluğu hayal ürünü olan bu raporlar, bazı yabancı

devlet elçiliklerini de etkisi altına almaktaydı. İngiliz derin devleti, kendi

kamuoyunun ardından Avrupa devletlerini de yanına çekmekte ve plan-

larının uygulayıcısı haline getirmekteydi. Bu yalancı delil yöntemi, yakla-

şık bir asır sonra Irak'ın işgali için oluşturulan uluslararası askeri gücün

harekete geçirilmesinde de karşımıza çıkacaktı.

Ermeni meselesinin, İngiliz derin devleti tarafından nasıl bir medya

propagandası haline getirildiğine, "İngiliz Derin Devletinin Propaganda

Gücü ve Küresel Medya Yapılanması" bölümünde çok daha detaylı deği-

nilecektir.

19. Yüzyıl Ayaklanmaları ve Savaşın Ayak Sesleri

Osmanlı Devleti'nde Ermeni isyanları, temelde 3 organizasyon tara-

fından idare edilmiştir: 1885 yılında Mıgırdıç Portakalyan'in kurduğu

Armenakan Partisi, Ermeni Devrimci Federasyonu (Taşnak Partisi),

Avedis Nazarbeg tarafından kurulan Sosyal Demokrat Hançukyan Parti-

si (diğer adıyla Hınçak Partisi). Taşnak ve Hınçak Partileri sol görüşlü

yapılanmalardır. Özellikle Hınçak Partisi, çalışma prensiplerini Karl

Marks'ın Komünist Manifesto'su üzerine kurmuştur. Armenakan ve Taş-

nak partilerini merkezi Osmanlı ülkesinde iken, Hınçak Partisi'nin mer-

kezi Londra'dadır.

Taşnak Partisi, ihtilalci ve acımasız yapısıyla zaman içinde Ermeni

ayaklanmasını doğrudan teşvik etmiştir. Parti, Sason ve Van ayaklanma-

larının, İstanbul'daki Osmanlı Bankası Baskını'nın ve Doğu Anadolu'da-

ki birçok katliamın sorumlusudur. Taşnak Partisi tarafından kurulan

Kara Haç Çetesi de ayaklanmalara destek vermeyen Ermenileri katlet-

mek üzere çalışmıştır. Çete, ismini, öldürdüğü barış yanlısı Ermenilerin

alınlarına kesici bir aletle kazıdıkları haç işaretindeki kanın kuruması ve

siyah renge dönüşmesinden almıştır. I. Dünya Savaşı'nda Rus ordusu

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı'ya karşı ayaklanmış Ermeni çetelerini, Osmanlı'nın bir parçası olan Ermeni

kardeşlerimizle bir tutmamak gerekmektedir. Çeteler, çoğunlukla İngiliz derin dev-

letinin oyununa gelmiş, dağlık alanlarda yaşayan eşkıyalardan ibarettir.

içindeki 4 Ermeni gönüllü alayını da Taşnak Partisi toplamıştır. Savaş

sonrası Sovyet Ermenistan'ın Kızıl Ordu kontrolüne geçmesinden sonra,

1930'larda Stalin'in emri ile Taşnakist olarak adlandırılan on binlerce

Ermeni ya kurşuna dizilmiş ya da Sibirya'ya sürgüne gönderilmiştir.

Kitap genelinde anlattığımız İngiliz derin devleti, elini attığı her yere

olduğu gibi Ermenilere de sadece ölüm getirmiştir.

İngiliz derin devletinin kışkırtmasıyla başlayan ilk Ermeni isyanı,

1879'da yaşanan Zeytun isyanıdır. Faaliyet alanı olarak Zeytun'un seçil-

miş olması dikkate değerdir. Burası dağlık bir alan olması nedeniyle eşkı-

385

386

ya çetelerinin yoğun olarak bulunduğu bir yerdir. Ancak buradaki çete

mensupları, Osmanlı genelinde yaşayan barışçıl Ermeni vatandaşların-

dan ayrı olarak kanun tanımazlıkları ile bilinen bir grup eşkıyadan iba-

rettir.

Amerikalı misyonerlerden Thomas Christie de, Ocak 1879 tarihli

Zeytun Ermenilerini konu alan mektubunda, buradaki Ermenilerin

büyük bir kısmının eşkıya oldukları hakkında şu tespitlerde bulunmuş-

tur:

Zeytun'un 8-10 bin nüfusu var. Zeytun'daki insanlar gaddarlık ve

vahşilikleriyle meşhurdur... Türklerden de nefret ediyorlar. 12 yıl

önce (1867) Mr. Montgomery ilk kez Zeytun'a gittiğinde; Zeytunlu

papaz kalabalığı galeyana getirmiş ve misyoner Montgomery ve

yanındaki kişi atlarından çekilmiş, dövülmüş ve taşlanmıştır. Zey-

tun'da ilk kez Protestan olan bir adam da dovülmustu. Zeytunlu

kaba eşkıyalar, Türk idaresinde de pek sessiz durmadılar. Sonunda

teslim olsalar da; Türk askerini de zaman zaman püskürttüler...

Fakat bu isyanlar özgürlük için değildir. Onlar kanun altında özgür-

lük de istemediler. Onların liderleri basit eşkıya liderleri idi. Bunlar

Türkleri de, Hıristiyanları da yağmaladılar. Daima kendi aralarında

da kavga ederler, bu kavgalar da çok kanlı olurdu.¹⁸⁰

Bu isyancı eşkıyaların, asırlarca Osmanlı yönetimi altında huzur

içinde, sanat ve ticaret ile uğraşan dindar ve sadık Ermenileri hiçbir şekil-

de temsil edemeyeceği açıktır. Ne var ki, bu silahlı, sınır tanımaz yağma-

cılar, İngiliz derin devleti için her zaman Osmanlı'ya karşı kullanılabile-

cek birer paralı asker olmuşlardır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

93 Harbi sırasında ve hemen ardından 1879 yılında, Zeytun Bölgesi

iki büyük isyana ev sahipliği yapmıştır. İkinci isyanda, İzmir Ermeni Kili-

sesi'nin başrahibinin Berlin Kongresi kararlarıyla Zeytun'da bir Ermeni

Kilisesi kurulacağı ve İngilizlerin bu amaçla silah ve para göndereceğine

dair propagandası etkili olmuştur. Dönemin Bahriye Nazırı İngiliz Said

Paşa, günlüklerinde isyanın arkasında İngiltere'nin Halep Başkonsolosu

Philip Henderson'un olduğunu anlatmaktadır.

Zeytun isyanında silahlı çeteler, Müslüman köylerini hedef almışlar-

dır. Bölgeden düzenli olarak katliam haberleri gelmeye başlamıştır. Bu

saldırılardan yılan 600 kadar bölge Müslümanı, Zeytun'daki Müslüman-

ları korumak amacıyla isyancılara karşı harekete geçmişlerdir. İç savaş

ortamının oluşmakta olduğunu gören Bab-ı Ali de, isyanı bastırmak için

Zeytun'a asker sevk etmiştir. Yaşananları daha iyi anlamak için Maraş

Mutasarrıfı Mazhar Paşa tarafından ele geçirilen, eşkıya reisi Babek'in,

İngiltere'nin Halep Konsolosu Henderson'a yazdığı mektup çok değerli

bir delildir:

(Üstte) Ermeni isyancılar

(Altta) Ermeni isyanının

gerçekleştiği Zeytun'dan

bir görüntü.

387

388

Halep İngiliz Konsolosuna

Zeytun'a keşfe gelen Konsolos Bey Efendim,

Ayağınızın toprağına yüzlerimizi sürüp buradan oraya kadar ayak-

larını öperiz… Sizinle beraber yaptığımız görüşmeyi gökte Allah

yerde biz biliriz. Serkis Piskopos'un tekkedeki odasında size verdiği-

miz mazbatadan bir fayda göremedik, hâlâ gözlüyoruz. Bize emretti-

ğiniz gibi hareket ettik. Hem siz de biliyorsunuz ki emrinizden çık-

madık. Siz bize: "Ben buradan gittikten sonra eşkıyalar gelip tekkede

rahatça otursun, dağlarda perişan olmasınlar. Bundan sonra hükü-

metten adam gelip eşkıyaları yakalamaya cesaret ederse karşı koyun

ve bana bildirin ki ben de başka yerlere ne şekilde karşı koyduğunu-

zu bildireyim" diye tembih ettin. Ancak Zeytun'dan dışarı çıkan ada-

mımızı öldürüyorlar. Bu mazbatanın cevabını acele bildiriniz. Ne

şekilde hareket edelim?..

Mektubunuzda bizlere Hıristiyan kaymakam geleceğini ve hükümet

memurlarının bizden olacağını okuduk. Ancak yeni duyduğumuza

göre Müslüman memurlar gelecekmiş. Eğer bu doğruysa biz de ona

göre hazırlıklarımızı yapalım. Daha önce olduğu gibi "kör" durumu-

na düşmeyelim ve sizin emriniz üzere yaşayalım, siz de çok yaşayınız.

Tutuklularımızı derhal çıkarmanın bir çaresine bakınız. Ne masraf

ederseniz kabulümüzdür. Biz hepimiz çevre köylerimizle beraber

sizin milletinizdeniz… Emretmiş olduğunuz gibi vekâleten gönderdi-

ğiniz Patvili Efendi'ye hükümetten aldığımız silahları teslim ettik…

Bizler önceki gibi mi hareket edelim, yoksa rahat mı duralım? Bize

acele haber bildiriniz.¹⁸¹

Zeytun isyanı, İngiliz Said Paşa'nın aldığı tedbirlerle, genel af ve dev-

letin şahısların zararını tazmin etmesiyle son buldu. Genel af, isyanın ele-

başları da dahil tüm Ermenileri kapsayacaktı. Çok sayıda insanın kanını

akıtanların dahi affedilmesine zemin hazırlayan tedbirleri düzenleyen

Paşa’nın lakabının “İngiliz” olması ise dikkat çekiciydi. Said Paşa'nın şu

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

sözleri ise bu isyanın son olmayacağını açıkça ortaya koymaktaydı:

Zeytunluların bu isyankar halleri Avrupa'nın daima Hristiyanların

tarafını tutmasından ve özellikle İngilizlerin Ermenileri himaye ede-

rek İslamları kabahatli görmesinden kaynaklanmaktadır. Halep

İngiliz Konsolosu Mr. Henderson'un Zeytun eşkıyasına gönderdiği

mektupla asileri teşvik ettiği ortadadır. Anadolu'da Van taraflarında,

Halep vilayetinde Ermenilerin isyanlar çıkarmaları ve yabancı elçi-

liklere iltica ederek yakınıp sızlanmaları ileride özerk bir Ermeni vila-

yeti teşkil etmekten başka maksat taşımaz. Bu dahi birden bire ger-

çekleşmez. Fakat biz önünü alamazsak Van'a bir Ermeni valinin

tayin olunmasını Avrupa bizden isteyecektir. Cebel-i Lübnan ve

Girit'te olduğu gibi bir Ermeni vali tayin mecburiyetinde kalacağız.¹⁸²

Paşa'nın bu öngörüsü tutmuştu. 1912 yılında Van'da Ermeni bir

Belediye Başkanı Bedros Kapamacıyan görev alacaktı. 1915'te ise Ruslar,

vali olarak bir Ermeni'yi Aram Manukyan'ı atayacaktı.

Burada tekrar hatırlatalım: Ermeni valilerimizin olması bizim için

her zaman bir gurur vesilesidir. Tarihimiz boyunca Ermeni Paşalarımız,

Sadrazamlarımız olmuştur. Ermeniler, Kürtler, Boşnaklar, Çerkezler gibi

milletimizin tüm asil unsurları çeşitli yönetim kadrolarında yer almış ve

Türk Milleti her zaman bundan gurur duymuştur. Ancak burada yapılan,

İngiliz derin devletinin sinsi taktiklerinden biridir; bu nedenle eleştiri

konumuzdur. (Rusların Ermeni çeteleri kışkırtmasının da İngiliz derin

devletinin bir planı olduğunu hatırlatalım) Atanan valilerin büyük

çoğunluğu, söz konusu bölgelerin Osmanlı topraklarından koparılma-

sında bir ajan ve araç olarak kullanılmak üzere seçilmişlerdir. Burada bir

oyun ve bir tuzak vardır. Söz konusu Ermeniler, Osmanlı'nın sadık

vatandaşları değil, İngiliz derin devletinin yancılarıdır. İngiliz derin dev-

leti, tıpkı Osmanlı içinde bulduğu gibi, Ermeniler içinde de yancılar bul-

makta zorlanmamıştır.

389

390

Kafkas Cephesinde Rus Ordusu

önündeki Ermeni öncü birliği. Er-

meni çeteler, Ruslarla birlik olup

Osmanlı'ya karşı savaşmışlardır.

I. Dünya Savaşı'nda Kafkas Cephesinde

Yaşananlar

Tamamen yanlış bir düşünce şekli olmasına rağmen, savaş psikolo-

jisinde, taraflar kendi insanlarını korumak için hedefe giden her yolu

kendilerince mubah görürler. Savaş; akıl sahibi ve mantıklı insanları akıl-

sız hale getirebilir ve zafer hırsı ya da kendi insanlarını tehlikeden kur-

tarmak adına, tarafların zalimce politikalar izlemelerine neden olabilir.

İşte Ermeniler ve Türkler, I. Dünya Savaşı'nın korkunç ortamında bu

büyük hataya düşerek birbirleriyle çatışmış olan iki kardeş millettir.

20. yüzyılla birlikte Osmanlı topraklarında büyük bir katliamlar

dönemi başlamıştır. ABD'li tarihçi Justin McCarthy 1821-1922 yılları

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

arasındaki 100 yıl içinde beş milyon Avrupalı Müs-

lümanın yurtlarından sürüldüğünü, bir o kadarının

da Avrupa destekli sözde bağımsızlık savaşlarında

katledildiğini ifade etmektedir. Bu etnik temizlik,

Sırp ve Yunan bağımsızlık hareketlerinde, 93 Har-

bi'nde,

1912 Balkan Savaşı'nda İç Anadolu'daki

Ermeni isyanlarında, Yunan işgali sırasında ve Kur-

tuluş Savaşı döneminde gerçekleşmiştir. Michael

Mann, Carnegie Endowment raporunda, bu dönem-

de yaşananların, Avrupa'da daha önce görülmemiş

büyüklükte bir etnik temizlik olduğunu yazmakta-

dır.¹⁸³ Tarihçi Maria Todorova da benzer şekilde, 19.

yüzyılın son çeyreğinde bir milyondan fazla Müslü-

manın, Balkanlar'dan Türkiye'ye göçe zorlandığını

anlatmaktadır.¹⁸⁴ Bugün bu şehitlerin adı bile geçme-

mektedir. İngiliz derin devletinin Türkleri Avru-

pa'dan Asya'ya sürme planı, böyle dehşetli, böyle

zalim bir uygulama getirmiştir.

İngiliz

derin

devletinin kendi safına çekerek aldattığı bir kısım

Ermeni de, Türklerin sürgün edilmesi planının önemli bir parçası olmuş-

tur. Tarihçi Justin McCarthy, bu dönemdeki Müslüman kayıp sayısını

260 bin olarak verirken, Kemal Karpat 300 bin kişinin şehit edildiğini

anlatmaktadır. İngiliz derin devletinin himayesindeki bir kısım Ermeni-

ler, dönemin Rus ordusunun Kafkaslardaki harekatındaki en büyük des-

tekçileri olmuştur. İngiliz derin devleti, artık Osmanlı'nın dağılmasını

kendi çıkarları için daha uygun gördüğünden, o dönemde Rusların "ken-

dince" önünü açmış, ardından da Türklerle-Rusları ve Türklerle-Ermeni-

leri birbirine düşürmüştür. Bu korkunç savaş ve katliamlardan kazançlı

çıkan ise daima İngiliz derin devleti olmuştur.

391

392

1915 yılında İngiliz ve Fransız gemileri Çanakkale'ye saldırdıkların-

da Rus ordusu da Doğu Anadolu'yu işgale başlamıştır. Rus ordusu ile bir-

likte İngiliz derin devletinin himayesindeki bir kısım Ermeni de, Osman-

lı askerine karşı saldırıya geçmiştir. Bu düzenli birliklere ek olarak, Erme-

ni komitacılar Türk ordusuna karşı gerilla harbine girmiştir. 1915 kışın-

da Erzurum Sarıkamış'ta 3. Ordu'nun 80 bin askerini şehit vermesi ile

Türk savunması güçsüzleşmiş ve Rus ordusuyla Ermeni çeteleri ilerleme-

ye başlamıştır. Ermeni isyanlarının düzenleyicileri, o dönemde İngiliz

derin devletinin doğrudan denetiminde bulunan Taşnak, Armenakan ve

Hınçak partileridir. 14 Kasım 1922 tarihindeki New York Times haberine

göre İtilaf Devletleri ile beraber savaşan Ermeni sayısı yaklaşık 200 bin-

dir.

Taşnak komitasının kendi örgütüne verdiği şu talimat, Ermenilerin

savaş sırasındaki politikalarını açıkça ifade etmektedir:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Ermeni çetelerinin, I. Dünya Sava-

şı'nda Osmanlı'ya karşı birlikte sa-

vaşmak için Ruslarla yaptığı ittifak

antlaşmasını belgeleyen bir resim.

Ermeni çeteler, bu yemine bağlı

kalarak Sarıkamış Harekatı'nda

Rusların yanında yer almışlardır.

Ruslar sınırı geçtiklerinde ve Osmanlı orduları geri çekilmeye başla-

dıklarında her yerde isyanlar çıkarılmalı, Osmanlı orduları bu suret-

le iki ateş arasına alınmalıdır. Osmanlı ordularının ilerlemesi halin-

de ise Ermeni askerler silahlarıyla birlikte kıtalarını terk edecek ve

çeteler teşkil edip, Ruslarla birleşeceklerdir.¹⁸⁵

1915 Şubat'ındaki Ermeni ayaklanması, Muş ilindeki neredeyse

bütün Müslümanların şehit edilmesi ile sonuçlanmıştır. Türk Silahlı

Kuvvetleri'nin kayıtlarına göre şehit olanların sayısı 20 bindir. Bu ve ben-

zeri irili ufaklı birçok isyanın ardından Osmanlı Devleti; Ermeni Patriği,

Ermeni milletvekilleri ve Ermeni cemaatinin önde gelenlerini toplayıp bu

ayaklanmalara son vermeleri için gereken çabayı göstermelerini istemiş-

tir.

393

394

Bu uyarının ardından olaylar yatışacağı-

na daha da hızlanmıştır. Özellikle Mart 1915

döneminde Van bölgesindeki Mahmudiye,

Saray ve Perakal katliamları, Zeytun ve Bitlis

ayaklanmaları bölgede gerilimi arttırmıştır.

Fakat bardağı taşıran son damla Van'da yaşa-

nanlardır. Nisan ayında yaklaşık

30 bin

Ermeni bölgede ayaklanmıştır. Osmanlı

askerleri ayaklanmayı bastırmakta yetersiz

kalmış ve Mayıs ayında isyancılar şehrin

anahtarını Rus generali Yudeniç'e teslim

etmiştir.

1915 baharında yaşananları, Rahip Joh-

annes Spörri ve karısı İrene Spörri'nin yöne-

timindeki yetimhanede hemşire olarak görev

yapan Käthe Ehrhold şöyle anlatmaktadır:

Van'da 20 bin kişi yaşıyordu. Rusların yaklaşması ile birlikte (20

Nisan 1915) Ermeniler sakladıkları silahları çıkararak savaşa başla-

dılar. Şehirde büyük bir iç savaş, kardeş savaşı başladı. Günlerce

sokak çatışmaları oldu. Ruslar kente iyice yaklaşınca, Türkler kenti

boşaltma kararı aldılar ve bir gecede, sivil ve askerlerin tümü kenti

terk etmek zorunda kaldı. Geriye yalnız kadınlar, yaşlılar ve hasta

Türkler kaldı. Ertesi gün şehir Ermeni çetelerinin ve Rusların eline

geçince, Ermeniler kaçamayan, kadın, yaşlı ve hasta Türkleri katlet-

tiler. Dindar bir Hıristiyan olarak önce kendilerine bu günü veren

Tanrı'ya şükretmeleri gerekiyordu. Fakat onlar bunu yapmadılar,

bağımsız oldukları ilk gün yaptıkları bu cinayetleri büyük bir günah-

kârlık olarak görüyorum.

Ermeniler Türklerin geride bıraktıkları mal ve mülke el koydu ve

sanki kendilerininmiş gibi kullanmaya başladı. Yetimhaneme, şimdi

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Balkan Savaşı sırasında

Bulgar ordusuna katılan

Antranik Ozanyan komuta-

sındaki Ermeni çeteler.

Ermeni köylüleri yerine çevre köylerden Türk kadınlar gelmeye baş-

ladı. Rusların bölgede bulup topladığı bu kadınları yetimhanemizde

korumaya aldık. Yoksa bu zavallılar tutanın elinde kalacaklardı. Bu

kadınlara çok fazla yardımcı olamadık. Çünkü çetecilerden çok kötü

muamele görmüş ve namuslarına tecavüz edilmiş bu kadınlar korku-

dan tir tir titriyorlardı.¹⁸⁶

Almanya'nın İstanbul Büyükelçisi Hans Freiherr von Wangenheim

da Alman Dışişleri Bakanlığı'na olayları şu şekilde bildirecekti: "Van

vilayetindeki Ermeniler ayaklanmışlar, Müslüman köylere ve kaleye

saldırıya geçmişlerdir. Kaledeki Türk garnizonu 300 kayıp vermiş,

günlerce devam eden sokak muharebeleri sonunda şehir asilerin eline

geçmiştir.

17 Mayıs 1915'te Van Ruslar tarafından işgal edilmiş,

Ermeniler düşman tarafına geçmiş ve Müslümanları katletmeye baş-

lamıştır. 80 bin Müslüman Bitlis istikametine doğru kaçmaktadır."¹⁸⁷

395

396

İngiliz Derin Devleti En Çok

Ermenilere Ölüm Getirmiştir

Bütün bu isyanların sonrasında gerçekleşen ve Ermenilere yönelik

zorunlu göç anlamına gelen Ermeni tehciri konusuna gelmeden önce,

tehcirden bir önceki yüzyılda yaşananlara kısaca göz gezdirmek gerekli-

dir.

1826 yılındaki Yunan isyanından sonra Osmanlı, Rum tebaasından

boşalan makamlara Ermeni politikacıları, askerleri, siyaset adamlarını ve

diplomatları yerleştirdi. 19. yüzyılda, 19 Ermeni nazır (bakan) Bab-ı

Ali'de görev yaptı. 29 Ermeni asıllı Osmanlı vatandaşı, bürokrasinin en

yüksek makamı olan paşalık mevkiine ulaştı. 33 Ermeni milletvekili seçi-

lerek meclise girdi. 7 Ermeni büyükelçi ve 11 Ermeni konsolos, Osmanlı

Padişahı'nı dünyada temsil etti. Hariciyede, dahiliyede, sayıştayda, darp-

hanede ve PTT'de yüzlerce Ermeni devlet adamı görev aldı. Bu Ermeni-

ler, Osmanlı toprakları içinde kimliklerini açıkça yaşayan Hristiyan

Osmanlı vatandaşlarıydı. Hiçbir baskı, zorlama ve asimilasyon yaşama-

dan özgürce vatanlarında yaşıyor ve en yüksek mevkilere geliyorlardı.

Öyle ki, Türk askeri çoğu zaman Ermeni paşalara emanetti.

Bu yıllarda, Osmanlı toprakları içinde Ermeni Kilisesi de geniş yet-

kilere sahipti. Okulları ve taşınmazları devlet koruması altında idi. Aynı

özgürlük ortamını, örneğin Rusya'daki Ermeniler için söylemek imkan-

sızdı. Çarlık Rusyası 320 Ermeni okulunu kapatmıştı. Rus Hükümeti,

Ermeni Kilisesi'nin bütün mallarına el koymuştu. Rusya'da 1909 yılında,

Ermeni toplumunun 4 bin lideri hapisteydi ve 3 bini ise yurt dışına sür-

gün edilmişti.¹⁸⁸

Dolayısıyla İngiliz derin devletinin kirli planlarını uygulamaya koy-

masının öncesinde Osmanlı, yüzlerce yıl Ermeni kardeşlerimizin barın-

dıkları, kendi ticaretlerini ve ibadetlerini yerine getirdikleri bir yurttu.

Onlar, Osmanlı'nın, hiçbir ayrısı ve gayrısı olmayan Hristiyan vatandaş-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

larıydı. İngiliz derin devletinin, Osmanlı Devleti'ni yıkmaya karar ver-

mesi ile başlattığı "ezilen azınlıklar" hikayesi, Ermeni kardeşlerimiz için-

de de provokasyon ve propagandalarla yayılmış kapsamlı bir yalandı.

Fakat daha sonraki bölümde detaylı göreceğimiz gibi İngiliz derin devle-

ti, medya ve propagandayı dünya çapında etkili bir şekilde kullanabili-

yordu ve bu yolla kitleleri aldatmayı büyük oranda başarmıştı. O dönem-

de, parçalanma sürecinde olan Osmanlı'nın bu kara

propagandalara karşı koyacak gücünün olmaması

da, Ermeni kardeşlerimizi bizden ayırmaya çalı-

şanlara önemli bir koz vermişti.

Ermeniler bizim kardeşi-

mizdir. Sanatçı kimlikle-

riyle Ermeniler yıllarca Os-

manlı ekonomisine

katkıda bulunmuşlardır.

397

398

ÇIRAĞAN SARAYI,

ISTANBUL

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Sen af (veya kolaylik) yolunu

benimse, (İslam'a) uygun olani

(örfü) emret ve cahillerden yüz çevir.

(Araf Suresi, 199)

399

400

Ermeni Tehciri Konusunda Bilinmesi Gerekenler

1881 ve 1889 yıllarında kurulan, sosyalist ağırlıklı Hınçak ve Taşnak

komitalarının temel amacı, Ermenilerin devrim yoluyla bağımsızlıklarını

kazanmalarıydı. Osmanlı, 1914'te başlayan I. Dünya Savaşı'nda Alman-

ya'nın yanında savaşa girerken, bu milliyetçi hareketlerden etkilenen bazı

Ermeniler de, Rusya, İngiltere ve Fransa ile işbirliği yapmaya başladılar.

Söz konusu Ermeniler 23 farklı bölgede ayaklanma çıkarttılar. Bu ayak-

lanmalarda binlerce Türk, Kürt ve Süryani hayatını kaybetti ve İmpara-

torluk çapında çok ciddi bir kargaşa ortamı meydana geldi.

Osmanlı Devleti, o dönemde, özellikle 1912'de Balkanları kaybetme-

sinin ardından, birçok ciddi tehditle karşı karşıya gelmişti: Bulgaristan ve

Kafkaslarda büyük katliamlar ve sürgünler yaşandı. 1914 yılında 1 mil-

yondan fazla Türk, Erivan ve Tiflis'ten göç etmeye zorlandı ve sadece 702

bin kişi evlerine sağ salim dönebildi.

24 Nisan 1915 tarihinde Osmanlı Devleti, isyanlar çıkaran Ermeni

çetelerinin 253 lideri hakkında tutuklama kararı çıkarttı. Bunlardan 180'i

çeşitli hapishanelere gönderildi ki bu tarih Ermeniler tarafından sözde

Ermeni soykırımının başladığı gün olarak kabul edilir. Bunu takiben

Osmanlı Devleti, Ermeni nüfusunun, savaş ve çatışma bölgelerinden

uzak, çeşitli alanlara ve bölgelere taşınmalarına karar verdi. Ermeni nüfu-

sun başka bölgelere nakledilmesi kararının ulusal güvenlik açısından

uygun olup olmadığı tartışılabilir ancak söz konusu kararın, içte zarar

gören masum Ermeni halkının güvenliği için alınmış olduğu açıktır.

Çatışma bölgelerinde yaşamakta olan birçok kadın, yaşlı ve çocuk, o

dönemde isyanlar yüzünden düzgün gıda, temiz su ve ilaç bulamamakta,

kimileri de çete saldırıları sonucu yaşamlarını yitirmektedirler. Bu

nedenle de savaş bölgeleri yakınlarındaki Ermeniler, daha güneydeki

Osmanlı topraklarına, Suriye'ye tehcir edilmişlerdir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı Bakanlar Kurulu'nun 30 Mayıs 1915 tarihli kararı, Osman-

lı yönetiminin bu konudaki adaletini gözler önüne sermektedir. Bu karar

ile Ermenilerin canlarının ve mallarının korunması, göçmen ödeneğin-

den geçimlerini sağlayabilmeleri için yardım yapılması, ihtiyaçlarına

göre mal ve toprak dağıtılması, hükümet tarafından evler yapılması, alet

ve teçhizat temin edilmesi, yiyecek ve diğer ihtiyaçlarının sağlanması,

sağlık durumlarının her gün doktorlar tarafından kontrol edilmesi, hasta,

kadın ve çocukların trenle gönderilmesi Osmanlı Devleti tarafından

teminat altına alınmış ve daha başka tedbirler de getirilmiştir. Ayrıca,

tehcir sırasında Ermenilere karşı herhangi bir saldırıda bulunanların tev-

kif edilerek Divan-ı Harp Mahkemesi'ne sevk edilmeleri ve en ağır şekil-

de cezalandırılmaları karara bağlanmıştır. Ermeni soykırımı iftirası, o yıl-

larda Osmanlı Devleti ile savaş halinde olan İngiliz derin devletinin bir

propaganda malzemesi olarak ortaya atılmış ve yine benzeri siyasi amaç-

larla günümüze taşınmıştır. Medya ve ajanlar yoluyla gerçekleştirilen söz

konusu propaganda yöntemleri, bir sonraki bölümde detaylı işlenmiştir.

Ermeniler bizim kardeşlerimiz, ağabeylerimiz, dostlarımız ve vatan-

daşlarımızdır. Savaş döneminde, Türklere ve Ermenilere büyük bir oyun

oynayan İngiliz derin devleti iki kardeşi birbirinden ayırmıştır. Kuşkusuz

ki Ermeni halkının, mecburi bile olsa, bu topraklardan uzaklaşarak başka

beldelere göç etmek zorunda kalmaları asla kabullendiğimiz bir şey

olmamıştır. Şu anda olması gereken, o dönemde göç etmek zorunda

kalan kardeşlerimizin torunlarının, yeniden Türkiye topraklarına dön-

meleri ve bu topraklar üzerinde yeniden bu kardeşliği en güzel şekilde

yaşamalarıdır. Türkiye-Ermenistan sınırının açılması, Türk toprakların-

dan ayrılan Ermenilerin istedikleri takdirde geri dönmesi ve Türkiye'de,

kendi vatanlarında, istedikleri gibi yaşamlarına devam etmeleri, ibadetle-

rini, sanatlarını ve ticaretlerini icra etmeleri, özlem duyduğumuz bir

manzaradır. Bunun kısa zamanda gerçekleşmesi, hem kardeşlerimizle

bizi buluşturacak hem de İngiliz derin devletinin halen devam eden kal-

leş oyunlarına mükemmel bir cevap olacaktır.

401

402

27 Mayıs 1915'te çıkarılan Tehcir Kanunu'nda Yer Alan "Ermenilerin İskân ve

İaşeleri ile Diğer Konular Hakkında Yönetmelik" - 10 Haziran 1915

Savaş hali ve olağanüstü siyasi zorunluluklar dolayısıyla, başka yerlere nakledi-

len Ermenilerin iskân ve iaşeleri (barındırma ve bakım) ile diğer konular hak-

kında yönetmeliktir:

Madde 1:

Nakli gerekli olanların sevklerinin sağlanması, yerel görevlilerin yönetimine ait-

tir.

Madde 2:

Nakledilen Ermeniler, taşınabilir bütün mallarını ve hayvanlarını beraberlerin-

de götürebilirler.

Madde 3:

İskân yerlerine sevk edilen Ermenilerin yol boyunca can ve mallarının korun-

masından, iaşe (barınma/bakım) ve dinlenmelerinin sağlanmasından gidiş yol-

ları üzerinde bulunan yerel görevliler sorumludur. Bu konuda meydana gelecek

gevşeklik ve ilgisizlikten sırasıyla bütün görevliler sorumludur.

Madde 4:

Oluşturulan iskân yerlerine ulaşan Ermeniler duruma ve yere göre; ya mevcut

köy ve kasabalarda ayrı ayrı inşa edilecek evlere ya da yerel idareciler tarafından

belirlenecek yerlerde kurulacak köylere yerleştirileceklerdir. Köylerin, sağlık

şartlarına, tarıma ve gelişmeye uygun yerlerde kurulmasına özellikle dikkat edi-

lecektir.

Madde 5:

İskan bölgelerinde köy kurulmasına elverişli, boş, sahipsiz ve devlete ait arazi

bulunmaması durumunda, devlet malı olan çiftlik ve köylerin iskân için tahsis

edilmeleri uygundur.

Madde 6:

Ermenilerin yerleştirilecekleri köy ve kasabalarla, yeniden kurulacak Ermeni

köyleri sınırlarının, Bağdat demir yoluyla birleşme hatlarından ve diğer demir

yolu hatlarından en az 25 kilometre uzaklıkta bulunması şarttır.

Madde 7:

Köy ve kasabalarda yeni yapılacak evlere yerleştirilen Ermeniler ile yeni kuru-

lan köylere yerleştirilen Ermenilerin, nüfus kütüklerine esas olabilecek bir şekil-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

de düzenli olarak kaydedileceği ve her ailenin ismi, lâkabı, yaşı, sanatı, geldiği

ve yerleştirildiği yer ile her aileyi oluşturan aile fertlerinin isim ve yaşlarını açık-

layan bir defter düzenlenecektir.

Madde 8:

Belirlenen yere yerleştirilen bir kimsenin, bağlı bulunduğu komisyonun izni

olmadan ve yerel güvenlik makamlarından özel belge almadan başka yerlere

gitmesi yasaktır.

Madde 9:

İskân edilecekleri yerlere varan Ermenilerin, kesin yerleşimlerine kadar geçecek

olan sürede iaşeleri ve ayrıca ihtiyacı olanlara evlerinin inşası için gerekli har-

camaları yerel makamlar, göçmen ödeneğinden karşılayacaklardır.

Madde 10:

İaşe ve iskân işlerinin hızlı olarak yürütülmesi, göç edenlerin sağlıklarının

korunması ve rahatlarının sağlanmasına ilişkin hususların yerine getirilmesi, o

bölgenin en üst mülkî idarecileri ve sorumlu yönetici olmak üzere, göçmen

komisyonlarına aittir. Göçmen komisyonu bulunmayan yerlerde Göçmenler

Tüzüğü'ne uygun olarak yeniden kurulması gereklidir.

Madde 11:

İaşe ve iskân işlerinin sağlanması, hızlı olarak yürütülmesi ve göçmenlerin yete-

rince sevki; iaşe ve iskân memurlarının tayini, Bakanlıktan izin alınmak şartıy-

la, mutasarrıf ve valilere aittir.

Madde 12:

İskân edilen her aileye, daha önceki iktisadî durumları ve şimdiki ihtiyaçları göz

önüne alınarak yeterli miktarda arazi verilecektir.

Madde 13:

Arazinin seçimi ve dağıtılması göçmen komisyonlarınca gerçekleştirilecektir.

Madde 14:

Belirlenen arazinin sınırı ve dönümü tespit edildikten sonra, geçici belge karşı-

lığında sahiplerine verildikten sonra tapu ve emlak işlemlerine esas oluşturacak

düzenli bir şekilde, özel defterine kaydedilir.

Madde 15:

İhtiyaç sahibi olan çiftçi ve meslek sahiplerine, uygun miktarda sermaye ya da

alet ve edevat verilecektir.

403

404

ADNAN OKTAR D YOR K

Adnan Oktar: ERMENİLERLE ARAMIZDA-

Kİ DÜŞMANLIK, O KADAR GEREKSİZ Kİ,

YILLAR ÖNCE OLMUŞ OLAYLAR BUN-

LAR. Karşılıklı acılar çekildi. Zorluklar çekil-

di. Allah'ın takdiri. HİÇ KİMSE BİRBİRİNE

KİN ve İNTİKAM DUYGUSU İÇİNDE YAK-

LAŞMAMALI. BİZ İNTİKAM İSTEMİYO-

RUZ, TELAFİ DE İSTEMİYORUZ. BİZ SA-

DECE KARDEŞ OLMAK İSTİYORUZ, DOST

OLMAK İSTİYORUZ. Tarih olmuş, geçmiş

şeyler bunlar. Genç nüfus gelmiş, genç insan-

lar gelmiş. Artık bunları konuşmak bizim hı-

zımızı keser. Biz onları şefkatle bağrımıza basacağız ve onların zengin ve hu-

zurlu olmasını istiyoruz. Bu, konuyu kökünden halledecek şeydir.

(Sn. Adnan Oktar'ın APA Haber Ajansı'na verdiği röportajdan, 16 Ağustos 2008)

Gerçeği Anlatan Deliller

Ermeni tehciri sırasında yaşanan gerçekleri anlatan birçok tarihçi ve

siyasetçi vardır. Özellikle bölgedeki tarafsız yabancı gözlemciler, harp

içinde olmasına rağmen Osmanlı Hükümeti'nin bu konuda son derece

titiz ve hassas olduğunu açıkça belirtmişlerdir. Amerika'nın Mersin Kon-

solosu Edward Natan, "kalabalık yüzünden birtakım sıkıntılar olmasına

rağmen, hükümetin bu işi son derece intizamlı bir şekilde idare ettiğini;

şiddete ve düzensizliğe yer vermediğini; göçmenlere yeteri kadar bilet sağ-

ladığını; muhtaç olanlara yardımda bulunduğunu" belirtmiştir.¹⁸⁹ Fakat

Batı kamuoyuna ulaşan bazı haberler çok daha farklı olmuştur. Görgü

tanıklarının bu tarafsız ifadelerine rağmen İstanbul'daki Amerika sefiri

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Henry Morgenthau, olayları tamamen ters şekilde ülkesine bildirmiş ve

bir kısım Amerikan basını da bunları Türkler aleyhine kullanmıştır.

Ermeni ayaklanmaları ve Ermeni tehcirine doğru giden sürecin,

İngiliz derin devleti tarafından yönetildiği açıktır. Sağduyulu pek çok kişi

bu durumun açık şekilde farkındadır ve Osmanlı'yı kötüleyen sahte

iddialara cevap niteliğinde açıklamalar yapmışlardır:

Ünlü İngiliz Tarihçi Norman Stone:

Bu olayların sorumlusu Taşnak ve Hınçak Partisi yetkilileridir.

Onlar, Dostoyevski'nin Ecinniler romanının kahramanı gibi komplo-

lara girişerek siyasi çıkar sağlamaya çalışmışlardır. Ancak Ermeni

halkının felaketine neden olmuşlardır.

Ancak gerçekte şu unutulmamalıdır. Kafkaslarda, Kırım'da ve Bal-

kanlarda yedi milyon Türk vardı ve bunların büyük bir çoğunluğu

hayatlarını kaybetti. Bunları hiç hatırlamıyoruz. Ve ırkçılığın suç

ortağı oluyoruz.¹⁹⁰

İngiliz Büyükelçisi Sir Philip Currie'nin, Dışişleri Bakanlığı'na

Mektubu, 28 Mart 1894

Ermeni devrimcilerin amacı, ayaklanmaları kışkırtmak, Osmanlıları

önce kendi şiddetlerine karşılık vermeye sürüklemek ve daha sonra da

yabancı güçleri müdahale noktasına getirmektir.

Devrimci Ermeni komitelerinin amaçları, genel hoşnutsuzluk yarat-

mak ve Türk Hükümeti'ni ve halkı, yabancı ulusların dikkatini

Ermenilerin hayali acılarına çekecek ve bu ulusları durumu çözüme

ulaştırmak amacıyla müdahaleye itecek şiddet tepkilerine zorlamak-

tı.¹⁹¹

405

406

Amiral Mark Lambert Bristol, 1919-1927 yılları arasında

Türkiye'deki Amerikan Yüksek Komiseri ve Amerikan

Donanmasında Müfreze Komutanı:

Binlerce Ermeni'nin Kafkaslarda katledil-

diğine dair raporların ABD'de serbest-

çe dolaştığını tespit ettim. Bu tip

raporların sıkça tekrarı beni çile-

den çıkarmaktadır. Near East

Relief'in (Amerika İnsani Yar-

dım Örgütü) elinde, Amerikalı

vatandaşlarımızın ve Yar-

row'un, sözü edilen ilk raporla-

rın tamamen sahte olduğunu

gösteren raporları mevcuttur. Bu

sahte raporların yanlışlığı ortaya

Mark

konulmaksızın ABD'de dağıtımı bir

Lambert Bristol

hakarettir ve hiç şüphesiz Ermenilere

yarardan ziyade zarar vermektedir. Ermeni-

leri bu tip girişimlerden yıldırmamız gerektiğini düşünüyorum, zira

bu girişimler sadece haksız olmakla kalmayıp kendilerine de zarar

vermektedir.¹⁹²

Hovhannes Kajaznuni, Ermenistan Devleti'nin ilk Başbakanı,

Taşnak Partisi Lideri:

…Bizler (Ermeniler) kayıtsız şartsız bir şekilde Rusya'ya bağlandık.

Çünkü Çarlık Hükümeti'nin bize özerk bir Ermenistan'ı bahşedece-

ğinden emindik. Oysa yetkisiz kişilerin vaatlerine çok önem vermişiz.

Girdiğimiz hipnozun etkisiyle bir süre sonra gerçekleri görmemeye

başladık, hepimiz hayal âlemindeydik.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Ancak şu önemlidir ki, bize verilen vaatlerle katıldığımız savaşta (I.

Dünya Savaşı) ve sonrasında içeriden ve dışarıdan durumumuzun

düzelmesini sağlayacak uygun önlemler bulamadık… İşgal ettiğimiz

Müslüman bölgelerinde düzeni sağlayacak idari önemler alamadık ve

yeniden silaha sarılmak zorunda kaldık. Ordular gönderdik, yaktık,

yıktık ve katliamlar gerçekleştirdik...¹⁹³ (H. A. Arslanian)

İngilizlerin Ermenilere verdikleri sözler; aynen Suriye, Filistin ve

Mezopotamya'da Araplara verdikleri sözlere benzemektedir. Bu söz-

ler, Ermenilerin savaş çabalarını teşvik etmek, devletleri İngiltere

lehinde etkilemek ve bu tarafsız devletlerin yönetimi altındaki etnik

azınlıkların, ayrılıkçı eğilimlerini kışkırtarak düşmanlarının yani

Osmanlı İmparatorluğu'nun içten çökmesini sağlamak amacıyla

verilmiştir.¹⁹⁴

Amerikalı Bilim Adamlarının Açıklaması (19 Mayıs 1985)

"Soykırım" suçlamasına gelince, bu açıklamayı imzalayanların hiçbi-

ri, Ermenilerin çektikleri acıların boyutlarını küçümseme amacını

taşımamaktadır. Aynı şekilde, söz konusu bölgedeki Müslüman hal-

kın da acılarının farklı şekilde değerlendirilemeyeceği görüşündeyiz.

Şu ana kadar ortaya konan kanıtlar, (Müslüman ve Hıristiyan grup-

lar arasındaki) toplumlararası bir iç savaşın, I. Dünya Savaşı sıra-

sındaki bulaşıcı hastalıklar, kıtlık ve Anadolu ve çevresindeki alan-

lardaki katliamlar ve acılar ile daha da karmaşık bir hale geldiğine

işaret etmektedir. Gerçekten de söz konusu yıllar boyunca, bölgede,

geçen on yılda Lübnan'da yaşanan trajediden çok farklı olmayan

sürekli bir savaş durumu yaşanmıştır. Hem Müslüman hem de Hıris-

tiyan nüfus arasındaki kayıplar büyük rakamlardadır.¹⁹⁵

407

408

Sn. Recep Tayyip Erdoğan'ın 23 Nisan 2014

tarihli 1915 olayları taziyesinden:

Her din ve milletten milyonlarca insa-

nın hayatını kaybettiği I. Dünya Sava-

şı esnasında, tehcir gibi gayr-ı insani

sonuçlar doğuran hadiselerin yaşan-

mış olması, Türkler ile Ermeniler ara-

sında duygudaşlık kurulmasına ve

karşılıklı insani tutum ve davranışlar

Sn. Recep Tayyip Erdoğan

sergilenmesine engel olmamalıdır.¹⁹⁶

Eski Başbakanımız Sn. Ahmet Davutoğlu'nun 22

Nisan 2015 tarihli 1915 olayları taziyesinden:

Türkiye, tüm görüşlerin serbestçe dillendirilip,

özgürce tartışılabildiği, her türlü belge ve bilgi-

nin soruşturulabildiği bir ortam sağlayarak,

ortak geleceği inşa etme hedefi doğrultusunda

önemli pozitif adımlar atmaktadır. Yüz yıl

önce, sevinç ve hüzünde aynı kaderi paylaşmış

iki halkın torunları olarak bize düşen ortak

sorumluluk, yüzyılın yaralarını sarıp, insani

bağlarımızı yeniden tesis etmektir.

Türkiye, bu sorumluluğa kayıtsız kalmayacak, dost-

luk ve barış için elinden geleni yapmaya devam edecek-

tir. Bütün üçüncü taraflara da tarihi yaraları deşmek yerine,

adil hafızaya ve ortak barışçıl geleceğe dayalı bir tutum benimsenme-

si çağrısında bulunuyoruz.¹⁹⁷

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İsrailli araştırmacı Tal Buenos'un, 24 Kasım 2014 günü

Avustralya'nın New South Wales Eyalet Parlamentosunda sözde

"soykırım" iddiasına yönelik eleştirileri:

Konuyla ilgili gerçeklere artan aşinamdan yola çıkarak şunu söyleye-

bilirim: Olanlar bir trajedi olarak nitelendirilebilir; zira Ermeniler;

İngilizler ve kendilerinin Ermenilerin liderleri olduğunu iddia eden,

Londra otellerinde Bryce önderliğinde İngiliz yetkilileriyle görüşen

bu sözde Ermeni temsilciler tarafından çok acı bir durumun içine

sürüklendiler. Bu sözde temsilciler pek çok masum Ermeni'ye karşı

sorumsuzca davrandılar ve bu masum Ermeniler sözde temsilcilerin

sorumsuzca davranışlarının bedelini ödemeye mahkum oldu. Bu

temsilciler; Osmanlı topraklarında bağımsız bir Ermeni devleti

kurma amaçlı siyasi hedefe ulaşmaya ve bu devletin liderleri olma

yönündeki kişisel ihtiraslarını yerine getirmeye çalışıyorlardı. Bu aşa-

mada İngiliz kibrinin dolduruşuna getirildiler ve esasen İngiliz

emperyalist çıkarları doğrultusunda hareket ettiler. Bu faaliyetler,

yani İngilizlerle işbirliği yapmak ve yoğun bir isyan hareketini

yönetmeyi kabul etmek; Doğu Anadolu'da Ermeni halkının güvenli-

ğini yok saymak anlamına geliyordu. Öyle ki, Ermeniler bu bölgenin

hiçbir vilayetinde çoğunluk değildiler ve 1890'larda Bryce'in Ermeni-

leri isyana teşvik eden girişimlerini takiben yaşananlara benzer bir

şekilde, artan şiddete maruz kalacaklardı.¹⁹⁸

409

410

İstiklal Madalyalı Bir Ermeni: Berç Keresteciyan Türker

Osmanlı Devleti'nin parçalanmasının ardından, İngiliz derin devleti, Do-

ğu'da bir Ermeni devleti kurulması politikasını yaygınlaştırmıştı. Bu stra-

teji sonucunda Osmanlı'nın Ermeni tebaasının bir kısmı, ulus devlet rü-

yalarına kapılarak isyan bayrağı açmıştı. Fakat aynı zamanda birçok Er-

meni asıllı Osmanlı vatandaşı da, İngiliz derin devletinin bu planını fark

ederek oyuna gelmemişlerdir. Daha sonra Atatürk'ün teklifi ile Türker so-

yadını alan Ermeni asıllı Berç Keresteciyan, Bağımsızlık Savaşı'nın kah-

ramanlarından biridir.

Keresteciyan, Mustafa Kemal'in Bandırma vapuru ile Samsun'a doğru

yola çıkmasından önce, Paşa'nın avukatı Sadettin Ferit'e, "Siz, Paşa Haz-

retleri'nin hem avukatı, hem zannederim yakın dostusunuz. Paşa haz-

retlerinin bindiği vapur Boğaz dışında bir İngiliz torpidosu tarafından ba-

tırılacak. İkaz ediyorum. Lütfen Paşa Hazretleri'ne iletiniz, kıyıdan gidi-

niz" bilgisini ulaştırarak kendi vatanı ve milletine büyük bir sadakat gös-

termiş ve adeta Kurtuluş Savaşı'nın ateşini yakanlardan olmuştur.

Keresteciyan, ayrıca Hilali Ahmer Cemiyeti'nin ikinci başkanı olarak

Anadolu'ya takalarla ilaç sandıkları gönderme işini bizzat organize et-

miştir. Sakarya Savaşı'nın en kritik anlarından birinde de, top ateşleme

mekanizmaları satın alımı için de, Mustafa Kemal'in ricası üzerine aynı

gün şahsi hesabından çekerek 15 bin Lira yardım yaptığı kayıtlara geç-

miştir. Bu fedakârlıkları sonucunda savaştan sonra, beyaz şeritli İstiklal

Madalyası ile ödüllendirilmiştir.

1. "Keresteciyan", Wikipedia,

https://en.wikipedia.org/wiki/Ber%C3%A7_T%C3%BCrker_Keresteciyan

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Ermeni Sorununa Çözüm Sevgi ve Birliktir

Hiç kimse I. Dünya Savaşı döneminde yaşananların yarattığı tahri-

batı, kardeşin kardeşe kırdırılmasının oluşturduğu bu içler acısı durumu,

Ermeniler ve Türkler kadar iyi anlayamaz. Her iki taraf da çok büyük

kayıplar vermiştir. Öyle ki, toplu mezarlardaki kemikler halen o bölge-

lerde durmaktadır. Bu iki kardeş millet, İngiliz derin devletinin kirli

oyunları neticesinde, zorla ve kalleşçe ayrı düşürülmüştür.

Bugün devam eden soykırım söylentileri, söz konusu oyunun bir

devamıdır. Ermeni kardeşlerimizin ısrarıyla Türklerden "soykırım"

iddialarını kabul etmeleri istenmektedir. İngiliz derin devletinin bekledi-

ği, Türklerin de bu defa yine soykırım talebiyle ortaya çıkmaları ve böy-

lelikle iki millet arasındaki anlaşmazlıkların daha da güçlenmesidir. İki

tarafın sürekli "soykırım" gibi korkunç bir kelimeyi telaffuz etmelerinin,

bu iki millete mutluluk değil sadece acı getireceğini gayet iyi bilmekte-

dirler.

Bu sorun, I. Dünya Savaşı'nın acılarını hiç yaşamamış, İngiliz derin

devletinin himayesinde bulunan ve kendi çıkarları peşinde koşan şahsi-

yetlerin girişimleri ile çözülemez; bunu sadece Türkiye ve Ermenistan

birlikte başarabilirler. Trajik bir olay yaşanmıştır ve bu, kuşkusuz ki iki

tarafı da ciddi şekilde etkilemiştir. Bundan sonrası için atılacak en iyi

adım, savaşın acılarını arkamızda bırakarak, dostluk ve kardeşlik bağı ile

yaralarımızı birlikte sarmak olmalıdır. İki ülke dünyaya örnek teşkil

etmek için birleşmeli, sınırlarını açmalı, vize ve pasaport zorunluluğunu

kaldırmalıdır. İki ülke, sevgi ile birbirine sahip çıkmalıdır. Bu sorun

ancak bu şekilde tamamen çözülebilir.

İki ülkenin, hiçbir dış faktörün etkisi altında kalmadan, yalnızca

sevgi bağı ile bağlanması, İngiliz derin devletinin ve onların himayesin-

deki tüm sinsi güçlerin oyunlarını bozacak, onlara iyi bir ders verecek ve

tüm dünyaya sevginin mümkün ve daima galip olduğunu gösterebilecek-

tir.

411

412

ADNAN OKTAR D YOR K

Adnan Oktar: Onun için Er-

menistan'la Azerbaycan'ın sınır

kapılarının aynı gün ve aynı sa-

atte açmak lazım. Mesela bir

Cuma günü, Cuma namazın-

dan sonra ya Allah, Bismillah

deyip iki kapıyı birden açmak

lazım, o kadar. Pasaport, vize

yok. Kimliği varsa, nüfus cüz-

danı varsa, bitti.

(Sn. Adnan Oktar'ın, Azerbaycan Ye-

ni Musavat Gazetesi röportajından, 11

Şubat 2009)

Türk topraklarında daha fazla Ermeni vatandaşımız olmalı, onlar

Türkiye'de okullar açmalı, kendi kültürlerini yaygınlaştırmalı ve zaten

var olan ortak kültürü güçlendirmelidirler. Türk Hükümeti'nin son

dönemlerde Ermeni kiliseleriyle ilgili girişimleri takdire şayandır. Bu

girişimler daha da artmalı ve Ermeni kardeşlerimiz, bu ülkeye yerleştik-

lerinde rahatlıkla ibadetlerini yerine getirebilmelidirler. Onlar için daha

fazla ticaret ve zanaat mekanları açılmalı, iş imkanları sağlanmalı ve bu

insanlar kendi vatandaşlarımız olarak Türkiye topraklarındaki varlıkları-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

nı sürdürmelidirler. İki millet arasında husumet yaratmaya çalışanlara

verilebilecek en güzel cevap budur. Tarihte İngiliz derin devletinin oyna-

dığı oyunların, bu faydalı ve güçlü birlikteliğe engel olmasına izin veril-

memelidir. İki tarafın da verdiği kayıplar birlikte anılmalı, tarih geçmiş-

te bırakılmalı ve iki millet barışın inşasında bütün dünyaya örnek olma-

lıdır. Bunun, bir kısım ön şartlarla, siyasi manevralarla, çıkarların kollan-

masıyla mümkün olamayacağı bilinmeli ve sadece ve sadece sevgi birliği

üzerinde durulmalıdır. Bunu ise ancak, barışçıl ve aklıselim insanların

sevgi mesajları mümkün kılar. O zaman nefret isteyenlerin sesleri kısılır

ve sevginin sesi daha güçlü duyulur.

Bunun mümkün olabilmesi için Türkiye'nin en büyük sorumluluğu,

Karabağ Meselesini bir ön şart olarak sunmamak olmalıdır. Siyaset dili,

egoizm ve acımasızlık üzerine kurulu olduğunda, o siyaset, daima toprak

ve çıkara odaklanır. Oysa Ermenistan'la kurulması gereken bağ siyasi

değil sevgi bağı olmalıdır. Bin yıllık birlikteliğimiz bunu gerektirir. Sevgi

ve dostluğun yerleştiği bir ortamda hallolmayacak sorun yoktur. Sevgi

inşa edildiği takdirde toprak meselelerinin hemen çözüme ulaşacağı aşi-

kardır. Sevgi konusunda güvence vermeden, ilk şart olarak toprak mese-

lesini sunmak, hiç istenmediği halde egoist bir görüntü verecek ve Tür-

kiye'ye yönelik bir güven oluşmayacaktır. Karabağ Meselesini taviz veril-

mez bir önkoşul haline getirmek, konuyu çözümsüz bir açmaz olarak

bırakmak dışında bir işe yaramamaktadır. Benzer şekilde beklentimiz,

Ermeni tarafının da tüm ön şartları bir kenara bırakmasıdır. Dünya,

sevgi üzerine kurulmuştur. Dolayısıyla, bizim odaklanmamız gereken şey

de sevgidir. Sevginin çözmeyeceği hiçbir sorun yoktur.

İşte Allah, iman edip salih amellerde bulunan kullarına böyle müjde

vermektedir. De ki: "Ben buna karşı yakınlıkta sevgi dışında sizden hiç-

bir ücret istemiyorum." Kim bir iyilik kazanırsa, Biz ondaki iyiliği artı-

rırız. Gerçekten Allah, bağışlayandır, şükredene karşılığını verendir.

(Şura Suresi, 23)

413

414

İman edenler ve salih amellerde

bulunanlar ise, Rahman (olan Allah),

onlar için bir sevgi kilacaktir.

(Meryem Suresi, 96)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

SAVARONA YATI,

İSTANBUL

415

416

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngİlİz Derİn Devletİnİn

Propaganda Gücü

ve Küresel Medya

417

418

Toplum Mühendİslİğİ

erin güçler, dünyaya hükmetmek, ülkeleri sömürmek ve

ulusları dizayn edebilmek için savaşlara, askeri operasyonla-

ra, iç çatışmalara ya da siyasi müdahalelere başvururlar.

Fakat bunlar, emellerinde başarılı olmaları için yeterli değildir. Tüm bu

fiziki yöntemlerin etkili ve kalıcı olabilmesi için, her şeyden önce top-

lumların bu yönde zihinsel ve psikolojik olarak hazırlanmasını gerekli

görürler. Sömürü politikasının işleyebilmesi için kamuoyunun şekillen-

dirilmesi ve kazanılmasının şart olduğunu düşünürler. Bunun için de

kapsamlı propaganda metotları ve algı operasyonlarından oluşan toplum

mühendisliği çalışmalarının hayati önemi olduğuna inanırlar.

Toplum mühendisliği, toplumun geniş bir kesiminin düşünce ve

davranışları üzerinde etkide bulunmak, insanların duygularını, istekleri-

ni, sevgilerini, tepkilerini, öfkelerini, nefretlerini yönlendirmek ve bunla-

rı kontrol altında tutmak amacıyla çeşitli proje ve uygulamaları içeren

çok yönlü ve kapsamlı bir faaliyettir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Küresel hakimiyet ve sömürü düzenini sağlamak, çıkar ağlarını yer-

leşik kılmak, bunların önündeki engelleri kaldırmak, istenen fikir ve

düşünceleri, kural ve prensipleri empoze etmek amacıyla hedef kitleler

üzerinde çeşitli algı operasyonları yürütülür. Bunlar arasında saldırıyı,

işgali ve sömürüyü "dostluk ve yardım eli" gibi sunmak, dostu düşman,

düşmanı dost gibi göstermek, suni düşmanlar ve tehditler oluşturmak en

çok başvurulan yöntemlerdendir.

Bu kara propaganda faaliyetleri yürütülürken her türlü hile, yalan,

iftira ve entrika meşru sayılır. Düşman görülen kişileri, toplumları, yöne-

timleri veya ülkeleri yıpratmak ve bunların aleyhlerine kamuoyu oluştur-

mak amacıyla gerçekler çarpıtılır, sahte deliller ve dezenformasyonlar

üretilir ve karalama kampanyaları düzenlenir. Yalan haberler yayılır, ifti-

ralar, şayialar ve dedikodular üretilerek güvensizlik oluşturulur. İşgalci ve

sömürgeci güçler ise güvenilir dost, yardımcı, kurtarıcı, barış ve demok-

rasi temsilcileri olarak lanse edilir.

Bu algı yönetiminin etkisi altına giren toplum, bu propaganda yön-

temini yürüten derin güçleri desteklemeye, sevmeye, onlara güvenmeye

ve katılmaya davet edilir. Derin devlet mensupları, bu süreç içinde ken-

dilerine destek veren korkak, iki yüzlü, yaltakçı, ispiyoncu, karaktersiz

kişileri övecek, yüceltecek ve etrafta saygın kişiler olarak tanıtacaktır.

Onları maddi kazanç, güvence, itibar ve mevkilerle ödüllendirecektir.

Aksine davranan cesur, inançlı, şahsiyetli, vatansever insanlar ise derin

devlet üyeleri tarafından karalama kampanyasına maruz kalacak, hata

kimi zaman bu kişiler, isyancı, terörist ve demokrasi düşmanı suçlular-

mış gibi topluma yansıtılacaktır. Halkın diğer bölümünün onlara katıl-

ması da, bu tür bir kara propaganda yöntemiyle önlenmeye çalışılacaktır.

Ayrıca sömürgeci güçlere direnen bu cesur insanları etkisiz kılmaya

yönelik işlenen hukuksuzluk, zulüm, işkence ve katliamlar da bu suretle

meşru gösterilmeye çalışılacaktır.

419

420

Derin devletlerin, istedikleri ülkelerde geliştirdiği toplum mühen-

disliği ana hatlarıyla bu şekildedir. Tarih boyunca bu yöntem kullanılmış

ve bir kısım derin devletler diğerlerinin üzerinde bu yolla hakimiyet sağ-

lamıştır. Bu sinsi yöntemin en başlıca uygulayıcısı ise tüm derin devletle-

ri denetimi altına almış olan İngiliz derin devletidir.

İngiliz Derin Devletinin Toplum

Mühendisliği Çalışmaları

Yukarıda saydığımız tüm propaganda yöntemleri, asıl olarak İngiliz

derin devletinin 16. yüzyıldan günümüze dek gizliden veya açıkça uygu-

ladığı yöntemlerdir. İngiliz derin devleti, bu yöntemlerle dünya çapında

pek çok ülkeyi sömürge haline dönüştürmüş, pek çoğunu da doğrudan

hakimiyeti altına almıştır.

İngiliz derin devleti, bu toplum mühendisliği faaliyetlerini, 19. yüz-

yılın ortalarından 20. yüzyılın başlarına kadar özellikle Osmanlı İmpara-

torluğu üzerinde yoğunlaştırmıştır. I. ve II. Dünya Savaşları sırasında ve

sonrasında, derin devletin en büyük ilgi alanı yine ağırlıklı olarak

Osmanlı mirası olan topraklar, yani Orta Doğu, Kuzey Afrika ve genel

olarak İslam coğrafyası olmuştur. Çünkü İngiliz derin devletinin men-

supları, küresel çıkarlarının da, menfaatlerine yönelik tehdit ve engelle-

rin de merkezinde bu bölgelerin olacağını düşünmüşlerdir.

Bu bölgeye hakim olmak; dünyanın en önemli ve büyük doğal kay-

naklarına, yeraltı zenginliklerine, iş gücüne, ticaret yollarının, dinlerin ve

medeniyetlerin kesişme noktalarına, kutsal topraklara, hepsinden önem-

lisi de deccaliyetin ezeli düşmanı olan Müslümanların ülkelerine, halkla-

rına ve topraklarına hakim olmak demektir. Buna karşın, doğal akışına

bırakıldığında bu bölgeden filizlenecek bir İslam Birliği ise, İngiliz derin

devletinin dünya çapındaki emperyalist politikalarının son bulması ve

küresel çıkar ağının yerle bir olması anlamına gelmektedir. Dolayısıyla,

bu bölgeye hakim olmak, aynı zamanda İngiliz derin devleti ve onun göl-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

gesinde gizlenen deccaliyetin ayakta kalabilmesi için bir ölüm-kalım

meselesidir.

Bu nedenle İngiliz derin devleti, yüzyıldan uzun bir süredir bütün

dikkatini ve çabasını bu bölgeye yönlendirdi. Tüm propaganda kaynak-

larıyla, Sykes-Picot ile başlattığı ancak yarım kalan, Ortadoğu'yu "böl-

parçala-yok et" stratejisini sonlandırmaya kilitlendi. Bu strateji, yıllarca

derin devlete bağımlı hale getirilmiş Irak, Suriye, Mısır ve Libya gibi ülke-

ler üzerinde başarılı oldu. Bu ülkelerde iç karışıklıklar bir türlü dinmedi-

ği gibi plana uygun olarak parçalanıp bölünmek kaçınılmaz oldu. İslam

Birliği'nin meydana gelmesinde öncü ve lider ülke konumundaki ülkeler

üzerinde ise gitgide artan dozda kara propaganda faaliyetleri kendini

gösterdi. Türkiye ve İran gibi ülkeler bu karalama kampanyasının mer-

kezinde yerini aldı.

(Solda) Fransız Dışişleri Bakanlı-

ğı'ndan François Georges Picot

(Sağda) İngiliz Dışişleri Bakanlığı'ndan

Sir Mark Sykes

421

422

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devleti, Türkiye'yi parçalayıp bölmek için kullandığı en

önemli silahı olan terör örgütü PKK'nın birinci dereceden destekçisi,

savunucusu, reklamcısı, propagandacısı ve aklayıcısı olduğunu açıkça

ilan etmiştir. Osmanlı'yı parçalama planlarında devreye sürekli olarak

girmiş olan derin devletin medya imparatorluğu, ülkelerin parçalanma-

sında ve PKK gibi terör örgütlerinin desteklenmesinde de en önemli rolü

üstlenmiştir.

Toplum Mühendisliğinin En Önemli Aracı: Medya

Bilindiği gibi, toplum mühendisliğinin en temel aracı küresel ileti-

şim teknolojileridir. Bunların başında ise medya gelir. Medya, her türlü

bilgiyi ve düşünceyi geniş kitlelere aktaran görsel ve işitsel bir iletişim

aracıdır. Bu anlamda, her türlü basılı yayın (gazete, kitap, dergi, broşür,

vb.), TV kanalları, radyo, sinema, internet ve sosyal medya platformları

gibi iletişim araçları medyanın kapsamına girer. İşte bu özellikleri nede-

niyle medya, her türlü propaganda ve algı operasyonunun vazgeçilmez

unsurudur. Dolayısıyla küresel sömürgeci güçlerin ve derin dünya dev-

letlerinin de en etkin silahlarından biridir.

İngiliz derin devleti de bir kısım medyayı böyle bir amaç için kul-

lanmıştır. Öyle ki, kimi zaman kendi halkına bile aldatıcı bilgiler aktar-

maktan geri kalmamış ve toplum mühendisliğini kendi halkına karşı

dahi uygulamıştır. Kendi ülkesi içinde legal hükümetleri düşürecek kadar

ileri gidebilmiştir. Dolayısıyla burada tekrar hatırlatmak gerekir: İngiliz

derin devletinin bir kısım medyayı kullanarak uyguladığı toplum

mühendisliği, İngiliz Hükümeti'ni veya İngiliz halkını kesinlikle bağla-

mamaktadır. İngiliz Hükümeti, hükümet yetkilileri ve İngiliz halkı da bu

sinsi mühendisliğin çoğu zaman hedefi olmuştur. Bu nedenle, İngiliz

Hükümeti ve İngiliz halkı, burada tarif edilen toplum mühendisliği uygu-

lamalarında daima mağdur taraf olmuştur ve derin devletin uygulamala-

rından münezzehtir.

423

424

Toplum mühendisliği, her dönemde, ağırlıklı olarak İngiltere, ABD,

Rusya, Çin gibi süper güçleri yönlendiren derin yapılar tarafından hem

kendi toplumlarını hem de dünya toplumlarını manipüle etmek amacıy-

la kullanılan stratejilerden biridir. Bu strateji II. Dünya Savaşı'na giden

süreçte ve savaş sırasında, propagandaya oldukça önem veren Hitler

Almanya'sı tarafından etkili bir şekilde kullanılmıştır. Benzer şekilde

Soğuk Savaş dönemi de toplumsal mühendislik stratejilerinin oldukça

yoğun ve etkili bir şekilde kullanıldığı dönemlerden biridir.

Toplum mühendisliği uygulamasıyla gerçekleri çarpıtma konusun-

daki en ilginç örneklerden birisi Vietnam Savaşı'dır. 1975 yılında, askeri

açıdan sona eren savaşta Vietnam'ın kaybı 3 milyon ölü, 300 bin kayıp ve

4 milyon yaralı şeklinde korkunç rakamlarla ifade edilmekteydi. Ölü

sayısı Vietnam'ın toplam nüfusunun %17'sine eşitti. ABD'nin toplam

kaybıysa 60 bin kişi civarındaydı.

Bu tabloya karşın, ABD medyası, Vietnam'ı canavar olarak gösterme

yönünde çok büyük çaba sarf etti. Bu propagandalar sayesindedir ki

ABD, binlerce kilometre uzaktan gelerek yakıp yıktığı ve milyonlarca

insanını katlettiği Viet-

nam'a karşı kendini

haklı çıkararak, bir de

üstüne bu devlete 18 yıl

boykot uyguladı. Savaş

döneminde New York

Times'ın dış politika

yorumcusu Leslie Gelb

"Amerikalıları öldür-

müş oldukları için"

Vietnam'ı "yasadışı" ola-

rak tanımlıyordu.¹⁹⁹

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Medya propa-

gandası, II.

Dünya Savaşı

sırasında Hitler

Almanya'sında

yoğun olarak

kullanıldı. Propa-

ganda posterleri,

gerçekte yaşa-

nanları asla yan-

sıtmıyordu.

425

426

Oysa komünizm ile mücadele, sadece ilmi bir çalışma ve eğitim

yoluyla yapılabilecek bir mücadeleydi. ABD; Vietnam ve Uzak Doğu'nun

genelinin, yanlış ideolojik eğitim neticesinde komünizmin pençesine

düştüklerini ve ancak doğru eğitim verildiğinde bu beladan kurtulabile-

ceklerini göremedi. ABD'nin ve tüm dünyanın, komünizme ve diğer tüm

yanlış ideolojilere karşı bu yanlış stratejisi günümüzde hala devam

etmektedir. Yanlış ideolojilere karşı hala şiddet ile cevap verilmekte, bu

da beraberinde daha büyük zorluk ve daha fazla şiddet getirmektedir.

Elbette bunun böyle olması, İngiliz derin devletinin istediği şeydir.

Çünkü daha önce de belirtmiş olduğumuz gibi İngiliz

derin devletinin hedefi, karışıklık ve isyanlar

çıkararak ve gerektiğinde terör örgütlerini dahi

destekleyerek krizler çıkarmak, dünyayı

paramparça duruma getirebilmek ve böylelik-

le tüm dünya üzerinde hegemonyasını

kolaylıkla sağlayabilmektir.

Geride 3 milyon ölü, 300 bin kayıp

bırakan Vietnam Savaşı da toplum

mühendisliği uygulamalarından biri-

dir. Ortadoğu'da da aynı yöntem,

"war on terror" başlığı altında uygu-

lanmış ve saldırılar bu şekilde mazur

gösterilmeye çalışılmıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

11 Eylül sonrası Bush yönetimi tarafından Afganistan ve Irak'ın

işgali sürecinde yaşanan geniş çaplı Müslüman kaybı da medyanın top-

lum mühendisliği neticesinde dünya kamuoyuna bütünüyle farklı yansı-

tıldı. "Teröre karşı savaş" (war on terror) adı verilen ve milyonlarca

masum sivil Müslüman'ın şehit edilmesine sebep olan bu katliamlar

dünya kamuoyuna ABD'nin söz konusu ülkelere insan hakları, özgürlük

ve demokrasi götürdüğü şeklinde aktarıldı. Medya, bu algının kamuo-

yunda yerleşebilmesi için başrollerdeydi. Gerçekte, asıl plan, Irak'ın

paramparça hale getirilmesi ve İngiliz derin devletinin böylelikle bölgede

427

428

hegemonya sağlamasıydı. Fakat "Irak'a demokrasi getirme" efsanesi

medya yoluyla dünya kamuoyunu derinden etkilemiş ve saldırılar, pek

çok kesim tarafından haklı bulunmuştu.

İngiltere'nin Irak Savaşı'ndaki rolünü irdelemek amacıyla oluşturu-

lan "The Iraq Inquiry" isimli grubun Temmuz 2016'da yayınladığı Chil-

cot Raporu, Irak'ın işgaliyle ilgili bir itiraf raporuydu. Bu raporda döne-

min İngiltere Başbakanı Tony Blair, Irak işgalinin sebebi olarak gösteri-

len Irak'ta nükleer silahların

olduğuna dair istihbarat değer-

lendirmelerinin yanlış olduğu-

nu, buna rağmen Irak işgalinin

Sir John Chilcot'un sunduğu Irak Tahki-

kat raporu, Irak işgali için gerçekte hiç-

bir gerekçe olmadığını belirten bir itiraf

raporudur.

(Altta) 2003 yılında Felluce'de gerçekle-

şen saldırı sonrası yanan kamyonun ya-

nında duran bir Amerikan askeri.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

gerçekleştiğini, müdahale sonrası ortamınsa, düşünüldüğünden daha

hasmane, uzun ve kanlı olduğunu belirtmiştir. Aradan bunca yıl geçmiş-

ken ve bu kadar can kaybedilmişken gelen bu itiraf elbette pek çok yön-

den düşündürücüdür. Bunun gerçekten bir vicdan muhasebesi mi yoksa

derin devletin başka bir oyunu mu olduğu ilerleyen zamanda ortaya çıka-

caktır.

ABD ve benzeri küresel güçler, her zaman olayları geri plandan ve

perde arkasından yönlendiren İngiliz derin devletinin kontrolündeki

taşeronlar olarak sahneye sürülmüşlerdir. Yüzyıllardır her türlü küresel

stratejide olduğu gibi propaganda ve toplum mühendisliği konusunda da

üst akıl her zaman İngiliz derin devleti olmuştur.

Resimde, Bağ-

dat yakınların-

daki El-Askeri

Camii'nin ön-

ceki hali ve

2006 yılında

bombalama

sonrası hali

görünüyor.

429

430

İngİlİz Derİn Mafya

Örgütlenmesİnİn Gelİşİmİ

(Bu bölüm ve sonrasında geçen, Türk toplumuna yöneltilmiş

suçlamalar ve ithamlardan necip Türk Milletimizi tenzih ederiz.)

Osmanlı'nın Son Döneminde Başlatılan

Kara Propaganda

Bölümün başında, İngiliz derin devletinin 19. yüzyılın ortalarından

itibaren kendisine öncelikli hedef olarak Osmanlı İmparatorluğu'nu ve

Türkleri seçtiğini belirtmiştik. Bu yıllarda İngiliz derin devleti, Osmanlı

İmparatorluğu'na karşı sistemli bir propaganda savaşı başlatmıştır. Bu

kapsamda, Osmanlı ordularının hayali bir takım vahşet hikayeleri ile

kötülenmesi, Sultan Abdülhamid'in "Kızıl Sultan" gibi çirkin yakıştırma-

lar ile karalanması gibi yöntemler kullanılmıştır.

Ancak en uzun soluklu ve etkili propaganda yöntemi, Osmanlı'nın

asli unsuru ve yöneticisi olan Türk Milleti'ne karşı kullanıldı. Dönemin

önde gelen İngilizleri, Türk Milleti'ni, kendi hezeyanları doğrultusunda

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

"geri, barbar ve ilkel bir millet" olarak tanımlamaya ve böylece Türk Mil-

leti'ni sömürgeleştirme projelerine uygun bir zemin hazırlamaya çalıştı-

lar.

İstanbul'daki Amerikan Lisesi Robert Kolej'in ilk başkanı olan Cyrus

Hamlin'e göre, İngiltere'nin Türklere karşı propagandaları I. Dünya

Savaşı'ndan önce başlamıştı. Londra'da 1870 yılında bir "Propaganda

Bürosu" kurulmuştu. Bu büronun kuruluş amacı yabancı ülkelerde Türk-

lerin aleyhinde haberler yaymak ve propaganda yapmaktı.²⁰⁰ Bu propa-

ganda, İngiliz derin devletinin yıllar önce planladığı "parçalanmış

Osmanlı" hayalini gerçekleştirmenin ilk adımıydı.

Bu politikanın mimarlarının başında, 1880-1885 yılları arasında

İngiltere'nin başbakanlığını yürüten William Ewart Gladstone gelmek-

teydi. Gladstone, Türk Milleti'ne sayısız hakaretler yöneltmiş ve tüm

bunları da "Türkler Asya'nın içlerine geri sürülmelidir" şeklindeki emper-

yalist projelerine dayanak olarak kullanmaya çalışmıştı. Bir konuşmasın-

da şöyle demişti:

Türkler insanlığın insan olmayan numuneleridir. Medeniyetimizin

bekası için onları Asya steplerine geri sürmeli veya Anadolu'da yok

etmeliyiz. Türklerin yaptıkları kötülükler yalnızca bir surette ortadan

kaldırılabilir: Kendilerinin yok olmasıyla.²⁰¹ (Necip Türk Milletini

tenzih ederiz)"

İttihat ve Terakki üyelerinden Ahmet İhsan da "Matbuat Hatırala-

rım" adlı eserinde Gladstone'dan şöyle söz etmekteydi:

Meşhur Gladstone (İngiliz Başbakanı) İngiliz parlamentosunda eline

Kuran'ı alıp: "Türkler bu Kitap'la yürüdükçe medeniyete muzırdır

(zararlıdır)" demişti.²⁰²

(Kutsal Kitabımız Kuran-ı Kerim'i tenzih

ederiz)

431

432

İngiliz derin devleti, Osmanlı'yı parça-

lama siyasetini hayata geçirirken propa-

ganda metodunu sıklıkla kullanmıştır.

Müslümanları güya vahşi ve barbar gös-

termeyi amaçlayan kara propaganda ka-

rikatürleri bu metotlardan biridir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Gladstone, bu gibi çirkin

sözlerinin yanında Türkler

aleyhinde bir takım propagan-

da malzemeleri de oluşturu-

yordu. Londra'da Türklerle

ilgili "Bulgar Terörü ve Doğu

Sorunu" isimli bir broşür

yayınlamıştı. Kısa sürede bir-

kaç baskısı yapılan broşürle

İngiliz halkı Türklere karşı kış-

kırtılıyordu.

Gladstone'un

Osmanlı'yı alabildiğine kötüle-

yen broşüründe, "Türkler için

en iyi yol pılı pırtılarını topla-

yıp, gitmeleridir…" çağrısı

yapılmıştı.

Türk düşmanlığı öylesine

körükleniyordu ki, Türkiye'ye

sempati duyan Muhafazakar Parti Hükümeti bile bu sempatisini kaybet-

mişti. André Maurois, İngiltere Tarihi adlı yapıtında "Gladstone arka

arkaya vermeye başladığı nutuklarla İngiliz kamuoyunu Türkiye aleyhine

çevirdi" diye yazmaktadır.²⁰³

Gladstone, 1880-1885 yılları arasında başbakan olarak iktidarda kal-

mış ve onun zamanında Türk düşmanlığı politikası iyice yayılmıştı. Özel-

likle basın, İngiliz kamuoyuna Türklük ve Osmanlılık kavramlarına karşı

şiddetli bir beyin yıkama programı uygulamıştı. Uydurma haberler "Türk

barbarlığı", "Türk vahşeti" gibi başlıklarla ön plana çıkarılmıştı. 1897

Türk-Yunan Savaşı'nı yerinde izleyen İngiliz milletvekili Sir Ellis Ach-

mead-Bartlett, anılarında İngilizlerin Türklere karşı birdenbire başlattık-

ları düşmanlık politikasından şöyle bahseder:

433

434

1894 yılı Aralık ayını izleyen on ay içinde gazeteciler, karışıklıklar

hakkında aslı ve esası olmayan birtakım söylentilere dayanarak

Türkler aleyhinde olabilecek en kötü şeyleri yazdılar. Bunların dille-

rine doladıkları olayların ya hiç aslı yoktu, yahut olaylar çok önem-

siz iken abartılmıştı. Gazeteciler gerçekte asla yapılmamış şeylerden

dolayı Türkleri ve Osmanlı Hükümeti'ni vahşet ve dehşet ile suçladı-

lar. İngiltere'de dokuz ay hiç mevcut olmayan hallerden dolayı Türk-

ler, Türk askeri ve Osmanlı Hükümeti hakkında ağır şeyler yazdılar.

Türkler, vahşice hareketler yapmakla suçlandılar; iftiraya uğradı-

lar.²⁰⁴

İngilizler akıl almaz yalanlarla bir yandan Osmanlı'yı sözde barbar,

geri, ilkel ve vahşi bir toplum olarak göstermeye çalışırken, bir yandan da

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Batı'da Türk aleyhtarı pro-

pagandaların yapıldığı

dönemlerde, Osmanlı top-

raklarında her kesimden

her kişi barış içinde yaşı-

yordu.

(Yanda) Osmanlı'da her

dinden insanın bir arada

bulunduğu bayram yeri

tasviri.

435

436

"Osmanlı yıkılmalıdır" mesajını vermektelerdi. Başbakan Herbert Henry

Asquith bir konuşmasında: "Osmanlı Devleti ölüm döşeğine yattı. Dünya

için bir şer ve fenalık yuvası olan bu hasta bir daha canlanmayacak" diye

meydan okumuştu.²⁰⁵

Tüm bu propagandalar, İngiliz derin devletinin Osmanlı'yı parçala-

ma stratejisi ile birlikte yürümüştür. 1898'de İngiltere Başbakanı Lord

Salisbury, Petersburg'daki büyükelçisine gönderdiği direktifinde

"Osmanlı ülkesinin yarısında İngiltere'nin, yarısında Rusya'nın sözü geç-

sin"²⁰⁶ önerisinde bulunarak bu stratejiyi ifade etmektedir.

İngiliz derin devletinin bu Osmanlı aleyhtarı propagandasını dayan-

dırdığı önemli bir unsur vardır: "Türk düşmanlığı". Derin devlet idareci-

leri, sömürgeciliğin genel kuralına uygun olarak, hedef aldığı toplumu

"geri, ilkel, barbar" gibi sıfatlarla tanımlama ve kendisini haklı gibi gös-

terme yolunu seçmiştir. 2. Meşrutiyet'in ilanı üzerine, İngiliz Sir Edward

Grey'in 11 Ağustos 1908 tarihinde yazdığı mektup bu yaklaşımın bir ifa-

desidir:

Türkiye'de olanlar öylesine harikadır ki, anayasayı uzun müddet

devam ettireceklerini sanmıyorum. Irklarının... etkisiyle yeniden şid-

dete ve düzensizliğe kayacaklardır.²⁰⁷

Lord Salisbury ise 1911 tarihli bir gizli belgede Türkler ile ilgili ola-

rak şöyle demiştir:

…Aynı maskara Osmanlılık devam ediyor. Fanatik cahil insanlar ve

barbar millet, kapitülasyonların da kalkmasını istiyor. Türkler

daima Türk kalacaklar, hiçbir zaman Avrupalılaşamayacaklar…²⁰⁸

İngiliz derin devleti, daha hızlı sonuç alabilmek, Osmanlı ve Türkler

üzerindeki psikolojik baskıyı artırmak ve yürüttüğü Türk aleyhtarı kara

propagandanın çapını genişletmek amacıyla kontrolündeki ABD yöneti-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

mini ve medyasını da devreye soktu. Bu sayede Türk düşmanlığı ABD'ye

de sıçramış oldu. ABD'li senatör Henry Cabot Lodge'un nefret ve fana-

tizm dolu sözleri bu gerçeği ortaya koymaktaydı:

Başarılı oldukları dönemlerde Osmanlı Türk-

leri, Avrupa ve Hristiyan alemi için adeta

bir veba idi. Çöküşe doğru ilerledikleri

uzun yüzyıllar boyunca Avrupa'nın

başına bela oldular, sayısız savaşın

sebebi haline geldiler, sayısız katlia-

mın infaz memuru oldular. Böyle bir

hükümet, modern medeniyet için bir

lanettir... Benim en içten umudum,

savaşın sonuçları arasındaki en önemli

sonucun, Avrupa'da Türk İmparatorlu-

Lord Salisbury

ğu'nun tümüyle yok olmasıdır.²⁰⁹

1912 yılında ABD Başkanı Woodrow Wil-

son'a Morgenthau'nun Türkiye'ye elçi olarak atanması

önerildiği zaman Başkan, "Türkiye diye bir şey olmayacak ki, elçi gönder-

mek gereksin" cevabını vermiş ve dönemin ABD'sindeki Türk düşmanlı-

ğını da şu sözlerle ifade etmişti:

Amerika'daki Türk düşmanlığı inanılmayacak ölçüdedir. Amerika

kamuoyunun onaylayacağı şey, Ermenilerin ya da herhangi bir mil-

letin Türklere karşı korunmasıdır.²¹⁰

Fransız tarihçi Albert Sorel ise şunları söylemişti:

Bazı medeni milletlerin Doğuda izledikleri politika böyledir. Türkle-

rin, Hintlilerin, Çinlilerin vatanlarından bir parça koparıp alınır,

mal ve mülkleri yağmalanır, kendileri öldürülür ve yine de "kızmayın

biz sizinle savaşmıyoruz, biz sizin en iyi dostunuzuz" denilir.²¹¹

437

438

Belki Allah, sizlerle onlardan kendilerine

karşi düşmanlik besledikleriniz arasinda

bir sevgi-baği kilar...

(Mümtehine Suresi, 7)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

HEYBELİADA,

İSTANBUL

439

440

Ahmet Rıza da, La Crise de L'Islâm (İslam Krizi) adlı eserinde İngi-

liz derin devletinin Türkler aleyhindeki propagandasını Batılıların ağzın-

dan şöyle anlatır:

Klasik barbar ve zalim tipini muhafaza etmekte olan Türklerin Avru-

pa'da kalmalarına tahammül etmek Avrupa medeniyeti için bir leke-

dir; Türkler Avrupa'dan kovulmalıdır.²¹²

I. Dünya Savaşı öncesi dönemin, İngiliz derin devletinin ABD üze-

rinde yoğun propaganda yaptığı ve ülkeyi kendi istediği şekilde yönlen-

dirdiği bir dönem olduğunu hatırlatmak gerekir. O dönemde ABD'de

gelişen Türk düşmanlığının temel sebebi, ilerleyen satırlarda detaylarını

göreceğimiz gibi, İngiliz derin devletinin o bölgedeki faaliyetleri ve basın

yoluyla yaptığı karşı propagandalar olmuştur.

Aynı dönemde, özellikle İngiltere ve genel olarak Avrupa'da hakim

olan bu ırkçı rüzgara kapılmayan ve Türk insanı-

nı takdir edebilen sağduyulu kimseler de var-

dır.

19. yüzyılın sonlarında Türkiye'ye

yolculuk yapan İngiliz yüzbaşı Frede-

rick Gustavus Burnaby bu ender kişi-

lerden biridir. Burnaby'nin Küçük

Asya Seyahatnamesi adlı Osmanlı'yı

konu alan eserinde anlattıkları,

hem objektif hem de gerçektir.

İngiltere'de Türk düşmanlığının

kışkırtılmaya başlandığı ve Türklere

karşı her türlü aleyhte faaliyetin hız-

landığı bir dönemde, bu İngiliz suba-

Frederick Gustavus Burnaby

yı Anadolu'da seyahat etmiş ve her şeyi

bizzat yerinde incelemiştir. Burnaby, izle-

nimlerini şöyle aktarır:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiltere'yi sembolize eden

John Bull ve ABD'yi temsil

eden Sam Amca tiplemele-

rinin el ele verdiği propa-

ganda posterleri.

441

442

Türk ulusunu yerin dibine batıran, onu dünyada akla gelebilecek her

türlü kötülükle suçlayan ülkemizin insanları hikayeler yazmayı bıra-

kıp, Anadolu'da küçük bir yolculuğa çıksalar iyi ederler... Kendilerini

Hıristiyan sayan yazarlar birçok konuda Küçük Asya'daki Türkler-

den ders alsalardı keşke.²¹³

Aynı şekilde Balkan Savaşları sırasında ülkemizde bulunan yabancı

ve tarafsız birçok savaş muhabiri Türkler hakkında doğru tanıklıkta

bulunmuşlardır:

Madem ki Avrupa'da Türk askerlerinin yağmacı ve insan öldürücü

olduğunu yazanlar, iddia edenler bulunuyor; bunu şiddetle protesto

etmek de bizim görevimizdir. Biz onlarda sabır ve dayanıklılıktan,

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

insaf ve doğruluktan başka bir şey görmedik ve hiçbir zaman vahşice

davranışlarına rastlamadık.²¹⁴

İngiliz Derin Devletinin Propaganda

Bürosu: Wellington House

I. Dünya Savaşı, İngiliz derin devletinin propaganda mal-

zemelerini en etkili kullandığı yıllardır. I. Dünya Sava-

şı'nda, cephe savaşlarının yanı sıra, yoğun olarak bir pro-

paganda savaşı da yapılmıştır. Düşmanları kötü, mütte-

fikleri ise iyi gösterebilmek adına yapılmış olan bu

kara propaganda çalışmaları, İngiltere'nin, I. Dünya

Savaşı'ndan galibiyetle ayrılmasının önemli sebeple-

rinden biridir. Bu sinsi propaganda savaşı, Osmanlı

Devleti'nin de sonunu getiren ve Osmanlı'nın parçalan-

masına önayak olan önemli sebeplerden biridir. İngiliz

derin devletinin I. Dünya Savaşı'ndaki bu sinsi politikala-

rını görebilmek, aynı derin devletin bugün nasıl bir

yöntem izlediğini anlamak bakımından da önemlidir.

Çünkü İngiliz derin devleti, basın ve kurumlar yoluy-

la etkili propaganda yöntemlerini bugün de kullanmak-

ta, parçalanmasını istediği ülkeleri bu propaganda ağı ile çöküşe sürükle-

mekte, yalanı rahatlıkla yaygınlaştırabilmekte ve sömürge imparatorlu-

ğuna yeni ülkeler dahil edebilmektedir. Elbette ki bu ağ, geçmiştekinden

daha da genişlemiş ve etki alanı artmıştır.

I. Dünya Savaşı sırasında yapılan Türk aleyhtarı propaganda, İngiliz

derin devletinin kontrolü altında, Büyük Britanya propaganda ofisleri

tarafından özel olarak dizayn edildi ve geliştirildi. Bu propagandada,

ABD'li kurum ve yöneticiler de İngiliz derin devletinin öncülüğünde

ciddi bir işbirliği içine girdiler. ABD kurumlarının aynı dönemde yaptık-

ları aleyhte propagandaların büyük ölçüde İngiliz derin devletinin yön-

443

444

lendirmesiyle gerçekleştiğini burada tekrar hatırlatalım. I. ve II. Dünya

Savaşı dönemleri, Amerika'nın sadece İngiliz enformasyonundan aktarı-

lan bilgilerle yönlendirildiği bir dönemdi. İngiliz derin devleti kaynakla-

rı, her türlü provokasyonu bu yayınlar vasıtasıyla gerçekleştirmiş ve

Amerika'nın dostlarını ve düşmanlarını bu şekilde belirlemişlerdi.

I. Dünya Savaşı boyunca, İngiliz derin devletinin propaganda faali-

yetleri, İngiliz Dışişleri Bakanlığı tarafından yönetilmekteydi. Dışişleri,

1914 yılında Londra'da Buckingham Gate'deki Wellington House bina-

sında "Savaş Propaganda Ofisi"ni kurdu ve başkanlığına Lordlar Kam-

arası'ndan C. F. Masterman'ı getirdi. Bu tarihten itibaren kurumsal yapı-

sı ve yöneticileri sürekli değişse de İngiliz propagandası "Wellington

House" adı altında devam etti.

O tarihten itibaren Wellington House'un denetiminde çok fazla kişi

ve kurum görev yapmıştır. Bunların arasında asıl olarak propagandaları

yaygınlaştıracak siyasetçiler, iş adamları ve elbette basın yayın organları-

nın yöneticileri vardı. Propagandayı perde arkasından yöneten kişilere

"görünmeyen hükümet" deniyordu. Hedef, geniş kitleleri istenilen pro-

pagandaya uygun şekilde yönlendirebilmekti. Bunun için insanların duy-

gularına, inançlarına ve beklentilerine uygun sözler kullanılıyor; bu

yönde yaklaşımlarda bulunuluyordu. Yalanlar, büyük gerçekler edasın-

da, çok defa ve sık sık tekrarlanıyordu.

Wellington House adıyla bilinen söz konusu propaganda ofisi, I.

Dünya Savaşı yıllarında yalnız İngiliz kamuoyunu yönlendirmekle kal-

mamış, başka ülkelerin halklarını da etkileyecek projeler yürütmüştür.

İngiliz Başbakanı Lloyd George, 19 Eylül 1916 tarihinde şunları söyle-

miştir:

Kamuoyu işin yarısını bilmiyor. Sadece zaferleri okuyorlar, savaşın

neye mal olduğu halktan gizleniyor.²¹⁵

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Savaşın sonlarına doğru basının bu şekilde kullanılması, İngiltere

Parlamentosu içinde de eleştirilere sebep olmuştur. İngiliz siyasetçi Aus-

ten Chamberlain, "Basın, özgürlüğünü kaybetti, özgürlüğüyle birlikte

gücünü de kaybetti," demiştir.²¹⁶

I. Dünya Savaşı sırasında söz konusu kirli propagandanın asıl hede-

Almanlar ve Türkler olmuştur. Alman askerlerinin Hollanda'da

papazları kilise çanlarına asarak öldürdükleri veya küçük çocukları sün-

güledikleri şeklindeki haberler, savaş sonrasında hem İngilizler hem de

Belçikalılar tarafından yalanlanmıştır.²¹⁷ Bu propagandaların kaynağı ise

yine Wellington House olmuştur.

Wellington House, sadece propaganda yayınlarını basmakla yetin-

memiş, basına sansürün de işletmecisi haline gelmiştir. Savaş haberleri-

nin kamuoyuna ulaşması, Wellington House'un belirlediği bir sansür sis-

teminden geçerek sağlanmıştır. Söz konusu propaganda bürosu, savaş

resimlerini çekmek için iki resmi fotoğrafçı ve birkaç ressam görevlen-

dirmiştir. Bu kişiler Wellington House'un emirleri doğrultusunda fotoğ-

raflar çekmiş ve çizimler yapmışlardır. Bunların dışında herhangi bir

gazetecinin fotoğraf çekmesi veya herhangi bir ressamın savaş ile ilgili bir

resim çizmesi mümkün olmamıştır. Bu, hükümet kaynaklarını kullanan

Wellington House tarafından yasaklanmıştır.

İngiltere'de belli gazeteciler ve gazete grupları seçilmiş, bunlar, pro-

paganda bürosunun belirlediği şekilde haber yapmakla yetkili tutulmuş-

lardır. Büronun istediği yazıları yazmış, büronun tasvip ettiği resimleri

yayınlamışlardır. Bu sansürün dışına çıkıp savaş alanını yorumlayan veya

resmedenler cezalandırılmışlardır.²¹⁸ Görülebildiği gibi savaş döneminde

İngiliz basını, İngiliz derin devletinin kurguladığı hayali dünyayı yayınla-

mıştır. Aslında durum, şu anda da bundan farklı değildir. Sadece İngiliz

derin devletinin etkisi altındaki basının çapı genişlemiş, neredeyse bütün

dünyaya yayılmış ve emrindeki gazeteci sayısı artmıştır.

445

446

Wellington House, sadece

Türklere karşı kara propa-

ganda yapmakla kalmıyor

aynı zamanda İngiliz halkı-

nın savaş haberlerini san-

sürlü ve taraflı olarak al-

masını sağlıyordu. Savaşa

çağrı ilanları yoğundu; fa-

kat kimse gerçekte cep-

hede neler olduğunu bil-

miyordu.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Wellington House'un Türklere karşı faaliyetleri, kapsamı

oldukça geniş tutulan, hatta bugün bile devam eden bir kara pro-

paganda ağını temsil eder. I. Dünya Savaşı sırasında bu kurum tara-

fından ortaya atılan sözde "Ermeni soykırımı" iddiaları, özellikle

Amerikan kamuoyunu Türklere karşı örgütlemek ve bu yolla Ame-

rika'nın İngiltere'nin yanında savaşa katılmasını sağlamak için kur-

gulanmıştır. Bu iddialar, bugün bile güncelliğini korumakta ve

Wellington House'un propagandaları bugün bile karşımıza bir koz

olarak çıkarılmaktadır.

Sözde "Ermeni soykırımı" senaryosunun kurgulanmasına

neden olan asıl hikaye ise şöyledir:

I. Dünya Savaşı sırasında Rusya'nın İngiltere'nin müttefiki

olması, Amerika'nın gönlünü kazanmak açısından büyük bir deza-

vantajdı. Rusya'nın kötü bir ünü vardı. Özellikle Amerika'da Rus-

ya'ya karşı yoğun bir öfke gelişmişti. İngiltere'nin Rus desteğini

koruması ve Amerika'yı savaşa dahil edebilmesi için bu iki devin

uzlaşacağı bir altyapıya ihtiyaç vardı ve plana göre, Ruslar'dan daha

büyük katliamlar gerçekleştirmiş gibi gösterilen ortak bir düşman

üretilecekti. Bu ortak düşman Osmanlı Devleti olacaktı. Türk siya-

setçi Onur Öymen, bu kurguyu şu şekilde anlatır:

İşte İngiliz Propaganda Teşkilatı Wellington House'un Türkle-

rin Ermenilere karşı soykırım yaptığı iddiasını en önemli pro-

paganda malzemelerinden biri yapmasının arkasındaki gerçek-

lerden biri buydu. Üstelik o sıralarda Türklerin İslam alemin-

de de büyük bir itibarı vardı. İngilizler savaşta karşı kampta

yer alan Osmanlı İmparatorluğu'nun dünyadaki ve bu arada

İslam alemindeki itibarını sarsmak için de bu soykırım iddiası-

nı kullanacaktı. (Sözde) Bir milyondan fazla insanı katleden

bir İmparatorluğun peşinden hangi ülke giderdi? İngiltere böyle

düşünüyordu.²¹⁹

447

448

Wellington House'un Türkiye'ye yönelik olarak başlattığı bu kara

propaganda, İngiliz derin devletinin beklediği sonucu getirmiştir. Bu

propaganda oldukça sistemli bir şekilde uygulanmış ve o dönemde Ame-

rika'da, -hedeflendiği şekilde- Türkler aleyhine bir kamuoyu oluşmuştur.

İşin şaşırtıcı yanı, bu kara propagandaya, tıpkı bugün olduğu gibi, o yıl-

larda da Türklerin içinden bazı kimselerin destek vermesi ve bu kişilerin

İngiliz derin devletinin sunacağı az bir menfaati, vatan haini olmak paha-

sına tercih etmeleridir.

I. Dünya Savaşı Sırasında Türklere Yönelik

Yürütülen Kara Propaganda

Wellington House, tüm dünya çapında, çeşitli ülkelere olduğu gibi,

Türkiye'ye karşı da çok yoğun bir propaganda faaliyeti yürüttü. Başta

İngiliz tarihçi ve uluslararası ilişkiler uzmanı Arnold J. Toynbee olmak

üzere bazı tanınmış yazar ve politikacılara birçok kitap, makale ve broşür

yazdırıldı. Amaç, Türkleri her alanda kötü, zalim ve insafsız bir halk ola-

rak göstermek ve Osmanlı İmparatorluğu'nu tamamen gerçek dışı iddia-

larla suçlamaktı.

Toynbee'nin, İngiliz tarihçi ve siyasetçi James Bryce ile birlikte yaz-

mış oldukları ve Mavi Kitap olarak bilinen Osmanlı İmparatorluğu'nda

Ermenilere Yapılan Muamele adındaki kitap, tamamen Türkiye'ye yöne-

lik iftiralarla dolu bir propaganda kitabıdır. Kitap, başından itibaren

Türklerin sözde Ermenileri nasıl katlettiğine dair, insanı öfke ve nefret

duygusuna sevk edecek hayali öyküler içermektedir. Ama söz konusu

iddialar kitabın hiçbir yerinde belgelendirilmemiş ve somut bir açıklama

yazılmamıştır. Onur Öymen, kitaptaki bilgilere kaynak olarak kullanılan

kişileri şu şekilde açıklamaktadır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Kitapta) Sözü geçen kişiler X, Y, Z gibi sembollerle adlandırılmakta-

dır. Kimdir bu semboller? İşte bu sorunun cevabını Amerikalı araş-

tırmacı Prof. Justin Mc. Carthy uzun çalışmalarının sonucunda

büyük ölçüde ortaya çıkarmıştır. Bunların çoğu o yıllarda Türkiye'de

faaliyet gösteren ve yazdıkları raporlarda Türkleri her vesileyle kötü-

leyen Amerikalı misyonerlerle şiddet yanlısı bazı Ermeni örgütlerin

mensuplarıdır. 150 belgenin 59'u misyonerler tarafından yazılmıştır.

Geri kalanlardan

52 belge Ermeniler tarafından gönderilmiştir.

Osmanlıları baş düşmanı sayan Ermeni Taşnak Partisi'nin raporları

da kitapta yer almaktadır. Diğer belgeler de Taşnak yanlısı

veya Ermeni davasını destekleyen gazetelerden alın-

mıştır. Yani o devirde Ermeni gazeteleri de bir

propaganda silahı olarak kullanılmıştır.²²⁰

(Üstte) Arnold J.

Toynbee'nin, İngi-

liz tarihçi ve siya-

setçi Viscount James

Bryce (altta) ile birlik-

te yazdığı Osmanlı İmpa-

ratorluğu'nda Ermenilere Yapı-

lan Muamele adındaki propaganda

kitabı. Toynbee, daha sonra, kitapta

yer verdiği iddialardan dolayı piş-

manlık duymuştur.

449

450

Yine aynı dönemde Wellington House tarafından yayınlanan kitap-

lardan bir diğeri de Faiz El-Ghusei tarafından yazılmış olduğu iddia edi-

len Şehit Ermenistan isimli kitaptır. Faiz El-Ghusei, Osmanlı'da çeşitli

görevler yapmış bir bürokrat ve kaymakam olarak tanıtılmıştır. Ama

tarihçiler, yaptıkları araştırmalarda Osmanlı'da bu görevlere gelmiş bu

isimde bir kişiye hiçbir zaman rastlamamıştır.²²¹ Hayali bir isimle yazıl-

mış bu kitap, İngiliz derin devletinin iftiralarla dolu bir başka propagan-

da malzemesidir.

Önceki bölümde incelediğimiz gibi, I. Dünya Savaşı sırasında bir

kısım Ermenilerin, özellikle İngiliz derin devleti tarafından Osmanlı'ya

karşı kışkırtıldığı ve bazı kimselerin bu provokasyonlara kanarak Türk

aleyhtarı bir tutum takındığı doğrudur. Fakat bu, Ermeni kardeşlerimi-

Faiz El-Ghusei tarafından yazıl-

dığı iddia edilen Şehit Ermenis-

tan isimli propaganda kitabı.

Tarihçiler, Osmanlı'da çeşitli

bürokratik görevlere gelmiş bu

isimde hiç kimseye rastlama-

mışlardır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

zin tümüne yorulacak bir durum elbette ki değildir. Nitekim Taşnak Par-

tisi'nin üyelerinden Ermenistan'ın ilk Başbakanı Hovhannes Kajaznuni,

1923 yılında Taşnak Partisi kongresinde yaptığı konuşmada, "Ermenile-

rin başına gelen felaketlerin başlıca sorumlusunun doğrudan Taşnak Par-

tisi olduğunu" söylemiştir. "Ermenilerin, o dönemde Ruslardan etkilenerek

Müslüman nüfusunu katlettiğini, Taşnakların Ermenistan'da bir dikta-

törlük kurduğunu ve Ermeni terörünün Batı kamuoyunu kazanmaya

yönelik başlatıldığını" ifade etmiştir. Bütün bunların karşısında, Türki-

ye'nin haklı olarak bir savunma güdüsüyle hareket ettiğini belirtmiştir.

Ona göre, Taşnak yönetimi dışında hiçbir suçlu aranmamalıdır.²²²

İngiliz derin devleti, kendi kurguladığı oyunu daha sonra Türklere

karşı kullanmış ve her seferinde Ermeni meselesini Türklerin karşısına

getirmiştir. I. Dünya Savaşı sırasında başlatılan bu oyun, 21. yüzyılın ilk

çeyreğinde bulunduğumuz şu günlerde halen karşımıza çıkarılmaktadır.

Bu oyunu bozacak en güçlü silah ise sevgidir. Ermeni kardeşlerimize her

zamankinden çok sahip çıkmamız, onlara Türk topraklarının kendi

vatanları olduğunu hissettirmemiz ve Ermenistan Devleti ile yakın ilişki-

ler içinde olmamız, İngiliz derin devletinin bu sinsi oyununu külliyen

ortadan kaldıracaktır.

Bütün bunların yanı sıra, burada adı geçen misyonerlerin de gerçek-

te Hristiyanlık dinini yaymakla görevli din adamları olduğu zannedilme-

melidir. Gerçek Hristiyanlar, oldukça samimi ve sevecen insanlardır.

Onların nefret tohumları atacak böylesine çirkin bir kirli propagandaya

alet olmaları söz konusu olamaz. Burada bahsi geçen misyonerler, ger-

çekte doğrudan Wellington House ile bağlantıları olan ajanlardır. Söz

konusu kişiler, misyoner görünümde Osmanlı topraklarına ulaşmış ve

bu görünüm altında ajanlık ve provokasyon görevlerini üstlenmişlerdir.

Nitekim bu sözde misyonerlerin raporlarında şu ifadelere rastlanmakta-

dır:

451

452

Türkler eğitimden nefret ederler ve eğitilmiş insanları ezerler. Hiçbir

Hristiyan Osmanlı Hükümeti'nde yer almamıştır... Türklerin Hristi-

yanlara ihtiyacı vardır. Zira ırk olarak doktorluk, dişçilik, terzilik,

marangozluk ve ustalık isteyen hiçbir işi yapamazlar. Şimdi Türkler

Ermenileri öldürdüklerine göre Batı ülkeleri Osmanlı İmparatorlu-

ğu'nu yönetmelidir, çünkü artık Ermenilerin beyninden yoksun olan

Türkler kendi kendilerini yönetemezler.²²³

Söz konusu sözde misyonerler, buradaki gibi ifadeleri içeren rapor-

ları Prof. Tonybee'ye göndermiş ve söz konusu raporlar Wellington

House aracılığıyla tüm Amerika'ya ulaştırılmıştır. Bu raporlarda, "Hiçbir

koşulda bu raporların kaynağı açıklanamaz," ibaresi de yer almıştır.²²⁴

Wellington House'un Türk Destekçileri

I. Dünya Savaşı sırasında Türkler aleyhine geliştirilen bu nefret dolu

üslubun, Osmanlı bünyesindeki İngiliz hayranı bir kısım Türk gazeteci-

ler tarafından destek gördüğünü de şaşırtıcı bir gerçek olarak burada

belirtelim. İngiliz derin devletinin sunduğu küçük menfaatlere kanarak

vatan hainliği yapan, İngiliz derin devletine yaranmak amacıyla yancılık

yapan böyle gazeteciler, derin devletin kirli tarihi boyunca hep olmuştur,

hala da vardır. Öyle ki, Alemdar gazetesinden Refi Cevat Ulunay 21

Nisan 1919 tarihli yazısında, "İngilizleri bekliyoruz. Türkler kendi güçle-

riyle adam olamaz," demiştir. 14 Temmuz 1919 tarihinde ise şu vahim

ifadelerde bulunmuştur: "Türkiye'nin yabancı bir devlete dayanması şart-

tır. Bu devlet İngiltere'den başkası olamaz. İslam dininin anahtarını İngil-

tere'nin güvenilir eline teslim etmekte İslam alemi için hiçbir tehlike yok-

tur."²²⁵

Mavi Kitap'ın ve Wellington House tarafından yayınlanan diğer

Türk karşıtı kitapların yayınlanmasından birkaç yıl sonra ise, Mondros

Mütarekesi'nin taraftarı olup "ülkeyi İngilizlere teslim etmenin en doğru

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

şey olacağını" söyleyip duran bir kısım basın, İstanbul'un işgal yıllarında

da İngilizleri sürekli olarak övmeye devam etmiştir. İngiliz derin devleti-

nin himayesine aldığı benzer zihniyete sahip basın organları ve gazeteci-

ler, bugün hala Türkiye topraklarında üstlendikleri görevi yerine getir-

mektedir.

Osmanlı'da çe-

şitli gazeteler,

İngiliz manda-

sını kabul ettir-

mek için propa-

ganda

yapanları sü-

rekli olarak de-

şifre etmiş ve

kınamıştır.

453

454

Sözde misyonerler ve bir kısım şiddet yanlısı isyancı Ermeniler tara-

fından yapılan kışkırtmalar, sürekli olarak Ermeni ve Hristiyanların

Osmanlı içinde kötü muamele gördüğü ve ikinci sınıf vatandaş olarak

tanındığı şeklindeki sahte iddialara dayandırılıyordu. Oysa Osmanlı'da,

özellikle Islahat Fermanı'ndan sonra Müslüman olmayan nüfusun Müs-

lümanlarla tümüyle aynı haklara sahip oldukları gayet iyi bilinmektedir.

Gayrimüslimler, 19. yüzyıl sonlarında oy verme hakkına da sahip olmuş,

parlamentoda temsil edilmiş ve önemli görevlere gelmişlerdir. Örneğin

Ali Paşa'nın sadrazamlığı dönemlerinde Nafia (Bayındırlık) Nazırı Kri-

kor Agaton adlı bir Ermeni'dir. Ohannes Gümüşyan da Osmanlı'da Nafia

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Sağda) Islahat Fermanını (Hatt-ı Hümâyûn-û) yürürlüğe koyan Sadrazam Mehmed

Emin Âli Paşa. (Sol altta) Yürürlüğe giren Islahat Fermanı ile, Osmanlı'da Müslü-

man olmayan nüfus, Müslümanlarla aynı haklara sahip olmuştur. O tarihten itiba-

ren devletin üst kurumlarında Ermeniler de yer almış, bakan

ve milletvekili olmuş ve Türk halkını temsil etmişlerdir.

Nazırlığı yapan başka bir Ermeni'dir. Tica-

ret, Orman ve Maden Bakanlığı yapan

Ermeniler de bulunmaktadır.

1876'da

Anayasa'nın ilanıyla birlikte oluşturulan

Osmanlı Meclisi'nde toplam

46 gayri-

müslim milletvekili bulunmaktadır.

Bunlardan 9'u Ermeni'dir. 2. Meşru-

tiyet'in ilanından sonra kurulan

mecliste

11,

1914'teki mecliste

Ermeni milletvekili bulunmaktadır.

Söz konusu Ermeni milletvekillerin-

den 4'ü Hınçak ve 2'si Taşnak Parti-

si'ne mensuptur. 1908 meclisinde 13

Rum,

5 de Musevi milletvekili

bulunmaktadır.²²⁶

Ayrıca Hariciye Nezareti'nde

çalışanların %25'i Müslüman olma-

yanlardan oluşmuştur.

Adliye

Nezareti'ndekilerin %10'undan faz-

lası gayrimüslimdir. 1880 ile 1912

yılları arasında devletin yönetim

kadrolarını yetiştiren Mülkiye Mek-

tebi öğrencilerinin %7'si de Müslü-

man değildir.

455

456

Tarihçi Justin McCarthy, Wellington House'u Deşifre Etmiştir

Osmanlı İmparatorluğu, Türkler ve Ortadoğu konularında uzman ABD'li ünlü tarih

profesörü Justin McCarthy, Wellington House ve burada Türklere yönelik düzenle-

nen propaganda faaliyetleri hakkında aşağıdaki bilgileri vermektedir:

"Wellington House, İngiliz Hükümeti'nin en iyi beyinlerinden bazılarını kendine çek-

meyi başardı. Tarihçi Arnold Toynbee de 1914 yılından itibaren Wellington House'ta

danışmanlık yapmaktaydı ve 1917 yılına kadar da, her gün toplanarak propaganda

politikalarını belirleyen komisyonda yer aldı...

Görünüşte hükümet dışı vatansever örgütlerin üyeleri ve başka özel ya da kamuya mal

olmuş isimler de bu görevli/resmi propagandacılarla işbirliği yapmışlar ya da bunların

talimatları doğrultusunda hareket etmişlerdir.¹ İngiliz üniversiteleri de propaganda el

kitapçıkları ve uzmanlık sağlamışlardır.

Dönemin standartlarına göre, İngiliz propaganda faaliyetleri oldukça gelişmişti. 1917

yılı civarında, Wellington House'un 54 personeli bulunmaktaydı ve diğer departmanlar

ve bakanlıklardan da önemli ölçüde yardımlar istemekteydi.

Wellington House'un ilk raporu (1915 Haziranı) 17 ayrı dilde yazılarak yayınlanmış

olan yaklaşık 2.5 milyon nüsha kitap, broşür ve diğer yazılı propaganda malzemesini

listelemektedir. İkinci rapor (1916 Şubatı) ise dağıtılan 7 milyon nüshanın listesini gös-

termektedir. İngiliz propagandası 1914 yılında 45 değişik yayın dağıtmıştır; bu rakam

1915 yılında 132'ye, 1916'da 202'ye ve 1917 yılında ise 469'a çıkmıştır.² Ne yazık ki,

1917'den sonraki yıllara ait dağıtım kayıtları bulunmamaktadır. Ancak sayının giderek

artmaya devam ettiği tahmin edilebilir. Bütün bunlar gizlice ve yaratıcı bir şekilde

yapılmaktaydı.

Wellington House'un vazifesi, diğer bütün propagandacılarınkine benzer olarak basit-

ti. Bu vazifeler düşmanları mümkün olduğunca kötü göstermek, dostları ve özellikle de

İngilizleri olabildiğince iyi göstermekti. Bunların temel hedefini, doğal olarak, Almanya

oluşturmaktaydı; ancak Türklere yönelik de ciddi bir gayret sarf edilmekteydi...

Savaş biter bitmez, derhal Propaganda Ofisi'nin bütün kayıtlarını imha ettiler. Tabi bu

propaganda ofisinin savaş sırasındaki faaliyetlerinin neler olduğunu ortaya çıkarma-

mızı güçleştirmektedir...

Wellington House'un bazı kayıtları İngiliz Hükümeti'nin diğer ofislerine gönderilmiştir.

Orijinalleri imha edilmiş olmasına rağmen, kopyalar Dışişleri Ofisi'nin ilgili depart-

manlarında, özellikle de ABD ile alakalı kayıtlar Dışişleri Ofisi'nde korunmuştur. Bel-

gelerin sayısı oldukça mütevazidir, Wellington House'un Türklere karşı operasyonları-

nın ancak küçük bir kısmını göstermektedir.

Tarihi kayıtları karartma gayretlerine rağmen, Wellington House'un aktüel yayınları

hakkında iyi bir kaynak bulunmaktadır: Wellington House tarafından dağıtılan pro-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

paganda kitaplarının kayıtları sabit bir kitapta el yazısıyla tutulmuş ve dikkatli bir

şekilde korunmuştur...

Bu kitaplar, Dışişleri Ofisi Kütüphanesi'ne gönderilmişler ve daha sonra da bunlar araş-

tırmacıların istifadesine sunulmuşlardır... Bu kayıtlar İngiliz propaganda ofisinin faa-

liyetlerinin bir resmini çıkarmak için yeterlidir...

Bu kayıtlarda listelenen yayınlar sadece kitaplar ve büyük broşürlerden oluşmaktaydı.

Bunlar basın açıklamalarını, makaleleri ve diğer materyalleri içermemekteydi. Propa-

gandanın genel teması ise bütün yayınlarda tutarlılık göstermekteydi: (Türk Milletini

tenzih ederiz)

- Türkler, yönettikleri bütün ülkeleri harabeye çeviren cahil yöneticilerdir. Ortadoğu'da

Avrupalı bir yönetim çok daha tercih sebebidir.

- Türkler, özellikle Hıristiyanlıktan olmak üzere, diğer bütün dinlerden nefret eden

Müslümanlardır. Bunlar her zaman Hıristiyanlara kötü davranmışlardır.

- Türkler Hıristiyanlara karşı insanlık dışı zulümlerin suçlularıdırlar, bu suçlar kitle

katliamları ve korkunç cinsel suçları da kapsamaktadır.

- Ya bu eylemlerin yapılmasına talimat vermek suretiyle ya da Türkleri durdurmaya

muktedir olmalarına rağmen bunu yapmamalarından dolayı Türklerin bu şeytani

amellerinin arkasında Almanlar bulunmaktadır.

- Osmanlı İmparatorluğu'ndaki halk kitleleri kurtuluş için İngilizleri beklemektedir.

Bunlara, İngilizlerin Mısır ve Hindistan'da sunduğu iyi yönetimi takdir eden Müslü-

manlar da dahildir.

İngiliz propagandası, Almanları Türklerle alakalandırmak için özel bir gayret sarf

etmiştir. Bu, özellikle Almanlardan yana oldukça yüksek bir hassasiyetin olduğu ama

Müslümanlara fazla itibar edilmeyen Birleşik Devletler'de tam bir istihbarat işiydi.

İngiliz propagandası, 'şeytani' Müslümanlarla (Müslümanları tenzih ederiz) ve Asyalı

Türklerle birlikte hareket eden Almanların gerçek Avrupalılar olamayacağını ‘ispatla-

maktaydı'.

Kayıt kitabındaki yayınlar listesi oldukça uzundur, ancak Orta Doğu hakkında çok

sınırlı sayıda kitap mevcuttur. Tablo sadece bazı ciltleri vermektedir, ancak bu kadarı

bile Wellington House'un ilgi sahasının ya da kapsamının ne kadar geniş olduğu konu-

sunda bir fikir vermektedir. Bunlar, Filistin, Museviler ve Siyonizm ve özellikle de Türk-

leri içermektedir.³"

1. George C. Bruntz, Allied Propaganda and the Collapse of the German Empire, New York:

Arno Press, 1972, p. 42

2. M. L. Sanders and Philip M. Taylor, British Propaganda During The First World War,

1914-18, London: Palgrave, 1982, s.108

3. Justin McCarthy, "İngiliz Propagandası, Wellington Evi ve Türkler", https://www.tari

htarih.com/?Syf=26&Syz=292357

457

458

İşte Allah, iman edip salih amellerde

bulunan kullarina böyle müjde vermektedir.

De ki: "Ben buna karşi yakinlikta sevgi

dişinda sizden hiç bir ücret istemiyorum."...

(Şura Suresi, 23)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İSTANBUL

459

460

Müslümanlara Yönelik Türk Aleyhtarı

Kara Propaganda

Toynbee'nin, Mavi Kitap'ını gerçekçi gösterme çabaları uzun zaman

devam etmiştir. Bryce, bu kitapta adı geçen ve bilgilerin kaynağı olan

kişilerin birbirlerinden habersiz olduklarını iddia etmiş ve bağımsız kay-

nakların güvenilir bilgi verdiklerini ispatlamaya çalışmıştır. Oysa Ameri-

kalı tarihçi Justin McCarthy'nin araştırmaları, tüm sözde misyonerlerin,

kaynak raporları Wellington House'a göndermeden önce bir arada

değerlendirdiklerini ya da daha doğru bir deyişle beraber kurguladıkları-

nı göstermiştir. Özetle Mavi Kitap, özel ajanların birlikte hazırladığı bir

senaryodan başka bir şey değildir.

Wellington House tarafından çıkarılan bir başka Türk aleyhtarı

kitapta ise Türklerin 2 milyon Ermeni'yi katlettikleri yalanı yazmaktadır.

Oysa o sırada, Osmanlı Devleti sınırları içinde yaşayan Ermeni nüfusu 1

milyon civarındadır.²²⁷

Türkiye aleyhtarı propagandalar, yalnız İngiltere ve Amerika'da

değil, başka ülkelerde de yapılmıştır. Özellikle Hindistan Müslümanları-

na yönelik yapılan propagandalar oldukça dikkat çekicidir. O tarihe

kadar Hindistan Müslümanları, Türkiye'yi dost ve lider bir ülke olarak

görüyorlardı. İngiliz derin devleti, Hintli Müslümanların ve Arapların,

Türklere yönelik sempatisini kendisine karşı ciddi bir tehdit olarak

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

gördü. Türklerle olası bir savaş durumunda, bu topluluklar kısa süre için-

de tartışmasız şekilde Türklere destek olacaklardı. Ayrıca bu devletler,

Türklere yönelik İngiliz baskısını hiçbir şekilde kabullenmeyecek ve İngi-

liz derin devleti, bu önemli coğrafya içinde istediği nüfuzu elde edeme-

yecekti. İngiliz derin devletinin nüfuz elde edememesi, özellikle uzun

zamandır tekelinde bulundurduğu Hindistan için büyük bir riskti. Dola-

yısıyla İngiliz derin devleti için Hintli Müslümanlar ve Araplar, acilen

Türklerin "kötü Müslümanlar'' olduğuna inandırılmalıydı. Bundan son-

raki propaganda faaliyetleri de bu şekilde geliştirildi.

Wellington House propagandaları, Osmanlı'nın bir kısım Hintli ve Arap

tebası üzerinde etkili olmuş, bazı Hintliler, İngiliz saflarında savaşa ka-

tılmışlardır.

461

462

Günümüzde süregelen Er-

meni meselesi, çeşitli pro-

paganda posterleri ve çi-

zimleriyle, sistemli

yapılan provokasyonlarla

tüm dünyaya empoze

edilmiştir. Bu kara propa-

gandanın mimarı, İngiliz

derin devletidir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

I. Dünya Savaşı'ndan sonra Wellington House'un çalışmaları ile ilgi-

li bilgileri içeren dokümanlar yakılarak imha edilmiştir. Bu durum

oldukça şüphelidir; keza İngiltere, tarih konusunda oldukça düzenli bir

arşive sahiptir ve tarihi bilgiler genellikle bu kaynaklardan sağlanmakta-

dır. Fakat konu Wellington House yayınlarına gelince, "her nedense"

onların imhası gerekmiştir. Neyse ki, I. Dünya Savaşı sırasında Welling-

ton House tarafından bazı belgeler, propaganda amaçlı olarak bir kısım

bakanlık ve kuruluşlara dağıtılmıştır. Şu an Wellington House yayınları

hakkında bilinenler, elde kalan bu sınırlı belgelere dayanmaktadır. Bu

yayınlar arasında, "Türklerin; Musevileri, Slavları, Arnavutları, Arapları

ve özellikle Ermenileri nasıl katlettiği" yolunda sahte iddialar içeren 40'a

yakın kitap bulunmaktadır.²²⁸

Arnold Toynbee, savaştan sonra muhabir sıfatıyla Tür-

kiye'ye gelmiş, çeşitli bölgelerde incelemelerde bulunmuş ve

savaş döneminde Türklerin verdiği kayıplarla yüz yüze gel-

miştir. Fikirleri tümüyle değişmiş, Mavi Kitap'ın propagan-

da amaçlı olarak yazılmış bir iftira kitabı olduğunu itiraf

etmiş ve bu defa Türk halkı hakkında olumlu görüş belirten

kitaplar yazmıştır. Fakat iftiralarla dolu Mavi Kitap bugün

hala güncelliğini korumaktadır.

2005 yılında Türk Hükümeti, ana muhalefet partisi ile

bir araya gelerek, İngiliz Hükümeti'nden, Büyük Britanya'nın

Mavi Kitap ile ilgili olarak özür dilemesini talep etmiştir.

Belirtilen gerekçeler; I. Dünya Savaşı sırasında bu kitapta

geçen asılsız iddialarla kara propaganda yapılması, söz konu-

su kitabın Bryce komisyonu tarafından derlenmiş olduğu ve

Toynbee'nin dahi daha sonra Mavi Kitap'ın bir anti-Türk

propagandası amacıyla kasıtlı olarak yazıldığını itiraf etmesi-

dir. İngiliz Hükümeti, aynı dönemde Almanya'ya karşı yap-

mış olduğu kara propagandadan ötürü özür dilemiş, fakat bu

463

464

özrü Türk Hükümeti'ne hiçbir zaman yöneltmemiştir. Söz konusu rapor-

da, bu durum da belirtilmiş, Almanya'dan dilenen özür ile Wellington

House'un bir propaganda kurumu olduğunun kabul edildiğini, fakat asıl

özür dilenmesi gereken Türk Hükümeti'ne yönelik böyle bir girişimde

bulunulmadığı belirtilmiştir.²²⁹

Ancak tüm bu girişimlere rağmen ne

böyle bir özür gelmiş ne de Mavi Kitap bir kısım kesimler tarafından

geçerliliğini yitirmiştir.

Daha önce de belirttiğimiz gibi, Ermeni meselesi, İngiliz derin dev-

letinin Türklere karşı kullanmak üzere kurguladığı büyük bir oyundur.

İngiliz derin devletinin, Osmanlı'yı parçalama planının henüz yeterince

sonuca ulaşmadığı ve Türkiye toprakları üzerinde aynı politikayı sürdür-

düğü unutulmamalıdır. İşte bu nedenle, Türkiye'yi güçsüzleştirmek, par-

çalamak ve himaye altına almak isteyen İngiliz derin devleti, Ermeni

meselesi senaryosundan hiçbir zaman geri adım atmayacak ve bu konu-

da yaptığı kara propagandalarını hiçbir zaman sonlandırmayacaktır.

Daha önce de belirttiğimiz gibi, bu oyuna verilecek en büyük cevap

Ermenilerle dostluk ve kardeşlik bağlarımızı güçlendirmektir.

Türklerin kara propagandaya maruz kaldığı bir dönemde, olaylara

şahit olan ve gerçekleri gizlemeyen cesur kişiler de vardır. Ermeni olayla-

rı sırasında bölgede bulunan bir Fransız subayın açıklamaları şöyledir:

Bizi eşkıyalık hikayeleriyle aldattılar. Gerçekte Ermeni katliamı

olmadı... Özsavunma durumundaki Türkler ciddi önlemler almak

zorunda kaldılar... Savaşan bir ordu için en yüce ilke olan ülkeyi kur-

tarma çabası Türklerin tepki vermelerini gerektiriyordu. Biz kandı-

rıldık. Türkler iyi insanlar. Katliamlar, bizim düşüncemizi çelmek ve

bizi Osmanlılara karşı kışkırtmak için uydurulmuş efsanelerdir.²³⁰

Yine Fransız yazarlardan Claude Farrère, İngiliz derin devletinin

etkisiyle Türkleri kötüleme kervanına katılan Fransız basının tutumunu

eleştirmiş ve Türk gençlerine bir mesaj iletmiştir:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Türkler ve Ermeniler, yüzyıllarca

bir arada yaşamış iki millettir.

Kaynaşmış, bir bütün olmuşlar-

dır. Bu birlikteliği bozan İngiliz

derin devleti olmuştur.

(Yanda) Osmanlı'da bir Ermeni

ailesi

Türkler kurşundan korkmaz... Fakat ben Türk gençliğine hitap edi-

yorum. Onlar düşmanla yalnız savaş meydanlarında çarpışılmadığı-

nı bilmelidir. Bazen ordularınkinden önemli bir mücadele vardır:

Siyasi mücadele. Türklerin düşmanları Avrupa kamuoyunu yanılt-

maya, kandırmaya çalışıyorlar... Bu propagandaya karşı gözlerinizi

açınız...²³¹

Osmanlı'nın içinde dahi İngiliz derin devletinin Türk karşıtı propa-

gandalarına destekçi olan kişiler varken, bu apaçık manzarayı dile getire-

bilen duyarlı yabancıların bulunması elbette güzeldir. Bu durum, burada

yapılan eleştirilerde, ülkelerin veya halkların tümünü değil, onun içinde

yapılanan mafyavari derin odakların sorumlu tutulduğunu gösteren

önemli bir delildir. Halklar; mazlumdur, masumdur ve her daim dostu-

muzdur. İngiliz derin devletine yöneltilen eleştiriler de söz konusu oyun-

ları deşifre etmek, yapılanların mantıksızlığını anlatmak ve bu kişi ve

kurumları doğru yola ulaştırabilmek içindir.

465

466

Wellington House'un ABD Üzerindeki Etkisi

İngiliz derin devleti, I. Dünya Savaşı sırasında Almanya'yı Ameri-

ka'ya bağlayan telgraf kablosunu kesmişti. Bu nedenle Amerikan halkı

bütün haberleri, sadece İngiliz kaynaklarından ve İngilizlerin yorumla-

rından takip edebiliyordu. Avrupa'da bulunan Amerikalı gazetecilerin

ilettikleri haberler ise yine İngilizler tarafından ciddi şekilde sansüre

uğruyordu. Amerikan yönetimi kısmen bundan bilgi sahibi olsa da Ame-

rikan halkının tüm bunların İngiliz derin devletinin yürüttüğü propa-

gandanın bir parçası olduğundan haberi

yoktu. İngiliz derin devletinin bu yön-

temle yaptığı propaganda ciddi

şekilde derin devletin lehi-

ne olmuştu.

Sam Amca ve

John Bull'un

dünya hakimi-

yetini gösteren

propaganda

çizimleri, I.

Dünya Sava-

şı'nda sıklıkla

kullanılmıştır.

İngiliz derin

devleti ABD'yi

kendi hakimiye-

tine almış, dile-

diği gibi yönet-

miştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Söz konusu propaganda kampanyasının başındaki isim Sir Gilbert

Parker çalışmalarının etkilerini şöyle özetlemişti:

Aslında Birleşik Devletler'de olağanüstü yay-

gın olan, fakat bir organizasyon olduğun-

dan kendisinin dahi haberi olmadığı bir

organizasyonumuz var. Bu, kişisel ilişki-

ler ve gönüllü çalışmalar ile işletilen ve

zaman geçtikçe daha da hevesli ve

kararlı olarak gelişen bir organizasyon...

Birleşik Devletler'in hiçbir yerinde olum-

suz tepki alınmadığına dikkat edilmelidir;

Amerikan halkının gözünde çalışmalarımı-

Sir Gilbert Parker

zın sessiz ve derin tabiatı, saf bir yurtseverlik

ve atılganlık olarak gözükmektedir.²³²

Görülebildiği gibi İngiliz derin devletinin "derin" ve bir o kadar da

aldatıcı propagandası, Amerikan halkı üzerinde beklenen etkiyi yarat-

mıştı. İyi niyetli Amerikalılar, bu propaganda sonucunda haince planları

görememiş, İngiliz derin devletinin istediği yöne doğru yönlendirilmiş-

lerdir.

Bu dönemde ortaya atılan, Mavi Kitap'ın yazarlarından biri olan

Bryce'ın yazdığı rapor, Amerikalıları Türk karşıtı hale getirmek için özel

olarak kurgulanmıştır. Bryce Raporu denilen bu çalışmada Bryce'ın

Türklere karşı sarf ettiği çirkin sözler şu şekildedir:

Türk Hükümeti son bin beş yüz yıldır insanlığa bu derecede etkisi

bulunanların en kötüsüdür. Geçen yüzyılda seçkin bir Avrupalı tarih-

çinin söylediği gibi "(Türkler), ele geçirdikleri yerleri harap eden bir

soyguncular çetesinden başka bir şey değildir". Hiçbir zaman mede-

nileşememişler, uygar bir idarenin icra etmesi gereken prensiplerden

hiçbirini uygulayamamışlardır. Yıllar ilerledikçe iyiye gitmeleri bek-

467

468

lenirken, onlar daha da kötü olmuşlardır. Türkistan steplerinden Batı

Asya'ya gelirken barbardılar, yüz otuz yıl önce Edmund Burke de

(İngiliz siyasetçi ve yazar) onları böyle tanımlamıştı ve devletleri,

bugün de acımasız ve barbar karakterini muhafaza ediyor.²³³

Bryce, daha sonra The Treatment of Armenians in the Ottoman

Empire (Osmanlı İmparatorluğu'nda Ermenilere Yapılan Muamele)

isimli bir kitap yazmış ve karalama kampanyasına buradan devam etmiş-

tir. Tarihçi McCarthy, bu kitabın gerçek yazarının Toynbee olduğunu

belirtmiştir. Yine McCarthy'nin analizlerine göre, söz konusu Ermeni

raporunda görülen tüm teknikler, daha önce Belçika'daki Alman vahşe-

tini anlatan ve sonradan yalanlanan raporda kullanılanların aynısıdır. Bu

rapor da tıpkı Alman raporunda olduğu gibi güvenilir olmayan kaynak-

lardan toplanmış anonim bilgilere göre hazırlanmıştır ve raporda adı

geçen kişilerin gerçekten bunları yazdıkları ya da söylediklerine dair hiç-

bir kayıt ve kanıt yoktur.²³⁴

Bryce'ın Alman raporunda geçen vahşet ifadelerinin hiçbirinin ger-

çek olmadığı zaman içinde anlaşılmıştır. Söz konusu Alman Raporu için

yazar H. C. Peterson söyle söyler:

(Bryce Raporu) yargısız infazın en uç örneğidir. Esasen raporun ken-

disi savaşta gerçekleştirilmiş en kötü vahşettir.²³⁵

İşte aynı yöntem, Türklere karşı da kullanılmış; aynı karalama kam-

panyası aynı şahıslar tarafından aynı yöntemlerle Türklere de uygulan-

mıştır. Almanya'ya bu haksızlık yüzünden İngiltere tarafından özür

yöneltilmiş, fakat Türkiye, hala aynı karalama kampanyasıyla muhatap

olmak zorunda bırakılmıştır.

İngiliz derin devleti, Amerikan gazetelerine de Bryce Raporu'nun

önemli kısımlarını yayınlamaları için dağıtmıştır. McCarthy, bu konuyu

şu şekilde aktarır:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Gilbert Parker'in belirttiğine göre The New York Times, Philedelphia

Public Ledger ve Chicago Herald gibi gazeteler bu Ermeni dehşet

öykülerine fazlasıyla yer ayırıyorlardı.²³⁶ Current History adlı New

York Times'ın çıkardığı aylık dergi, Bryce Raporu'nun uzun giriş

bölümünü doğrudan veren ve raporun sözde Türk vahşetiyle ilgili en

korkunç kısımlarını özetleyen Türk karşıtı makaleleri orta sayfa seri-

leri olarak veriyordu. New York Times gazetesi, üç sayfasını Bryce

Raporu'nu aktarmak için kullanmıştı. New Republic, Bryce'ı, kay-

naklarının seçimi ve kanıtları için övmüştü, ancak bu kaynakların

çoğunun anonim olduğundan hiç bahsetmemişti. Aksine, raporun

özeti verilmiş ve Türkler kınanmıştı. Diğer gazete ve dergiler de aynı

şeyi yapmış raporun özetini ya da rapordan alıntıları yayınlamıştı.²³⁷

Görülebildiği gibi İngiliz derin devletinin yayınlarında, hiçbir kay-

nak gösterilmemiş, Türkler haksız yere hedef alınmış ve bu sahte yayın-

lar, Amerikalılara körü körüne servis edilmiştir. Şu bilinmelidir ki, İngi-

liz derin devletinin propagandalarının asıl hedeflediği kitle, I. Dünya

Savaşı'ndan ve Ortadoğu gerçeğinden habersiz olan kitledir. O dönemde

Amerikan ve İngiliz halkının okuduğu haberlerin hemen hepsi, sözde

misyonerlerin ve İngiliz derin devlet propagandacılarının yazdıklarından

ibarettir. İngiliz ve Amerikan halkları, o tarihlerde bu yazılara zorla inan-

dırılmışlardır. Bu sahte propagandanın halen devam ettirilmesi, o

dönemde Türklere yapılan haksızlığı tüm detaylarıyla açığa çıkaran

Amerikalı tarihçi McCarthy tarafından şaşkınlık dolu sözlerle ifade edil-

miştir:

Daha şaşırtıcı bir gerçek ise, Türklere karşı yapılan bu propagandaya

ve niteliklerine, dönemi inceleyen günümüzün akademik kitapların-

da hiç değinilmemesidir. I. Dünya Savaşı'ndaki İngiliz propagandası-

nı irdeleyen her ciddi akademik çalışma, o yıllarda Almanlara karşı

yapılan propagandanın, zafer uğruna, gerçeğe yönelik çok dikkatli

hazırlanmış bir saldırı olduğunu belirtir ve itiraf eder. Ancak aynı

469

470

akademik çalışmalar, aynı zamanda Almanlara karşı bir saldırıyı

ihtiva etmediği sürece, Türklere yönelik İngiliz propagandasını asla

dikkate almazlar. İngiliz propagandasını hazırlayanlar Almanlara

ne yaptılarsa Türklere de aynısını uygulamışlardır, ancak bugün bu

kimsenin dikkatini çekmemektedir. Almanlara karşı yapılan propa-

ganda sonradan kınanmıştır, ancak Türklere atılan çamur bugün

hala sürmektedir. Bryce'ın ünlü Ermeni Raporu söylenilenlerin gerçek

olduğu iddiasıyla tekrar tekrar basılmaktadır. Aynı kişinin Alman

Raporu, kütüphanelerin tozlu raflarına kaldırılmışken, Ermeni

Raporu tam anlamıyla "güvenilirliği kabul edilmiş bir kaynak"

olarak kamuoyunda yerini almıştır. I. Dünya Savaşı üzerine yapı-

lan kaynakçalarda ya da soykırımın konu alındığı yayınlarda, ne

için yazıldığına bakılmaksızın, bu raporlara 483 defa atıfta bulu-

nulur. Eleştirel tarihçiliğin genel kuralları ki bu kurallar kaynak-

ların doğrulanmasını ister, asla uygulanmamıştır. Aslında

Osmanlı Ermenileri için yazılan Bryce Raporu, Almanlar için

yazılan Bryce Raporu'nun bulunduğu çöp kutusuna atılmalıdır.

Bu rapor, Orta Doğu'nun tarihi için değil propagandanın tarihi için

güvenilir bir kaynaktır.²³⁸

Bir Propaganda Muharebesi: II. Dünya Savaşı

Tıpkı I. Dünya Savaşı'nda olduğu gibi II. Dünya Savaşı'nda da İngi-

liz derin devletinin propaganda gücü etkili olmuş ve savaş, asıl olarak bu

sebeple kazanılmıştır. İngiliz derin medyası, başta BBC içindeki uzantıla-

rı ile, savaş sırasında ve sonrasında sürekli görev başında olmuştur. İşin

ilginç yanı, söz konusu kurum hala, İngiliz derin devletinin adeta bir pro-

paganda kolu olarak görevine devam etmektedir.

Savaş sırasında propaganda bakanlığı kuran ve yalanlarla dolu pro-

paganda yöntemlerini iyi kullanmış olan Alman Nazi Partisi bile İngiliz

derin devletinin o dönemde yürüttüğü propagandanın yanına dahi yak-

laşamamıştır. Hitler'in propaganda bakanı Joseph Goebbels, Yalan Maki-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Hitler'in propaganda

bakanı Joseph Goebbels

nası başlıklı makalede, dönemin derin devlet elemanlarından Başbakan

Churchill için şu ifadeleri kullanmıştır:

Churchill söylediği yalanları sık sık tekrarlıyor, sonunda kendisi de

bunlara inanıyor. Churchill, I. Dünya Savaşı'nda da İngiliz propa-

gandasında etkili rol oynuyordu. O zaman söylediklerinin gerçek dışı

olduğu sonradan anlaşıldı. İngilizlerin taktiği şuydu: Yalan söyleye-

ceksen büyük söyleyeceksin, sonunda ortaya çıkan gerçekler sizi

gülünç duruma düşürecek olsa bile...²³⁹

Savaş dönemleri elbette halkın moralinin yüksek tutulması gereken

dönemlerdir. Ancak I. ve II. Dünya Savaşları'nda İngiliz derin devletinin

etkili propaganda politikası ve basını kullanış şekli, İngiliz derin devleti-

nin istediğinde basın yayın gücünü dilediği şekilde yönlendireceğine ve

471

472

yalanları gerçek gibi gösterebileceğine önemli bir delildir. Nitekim, savaş

sonrası yıllarda İngiliz derin devletinin özellikle basın üzerindeki yön-

lendirmeleri olduğu gibi devam etmiş, belli ülkelere yönelik kötüleme

politikası etkin bir şekilde kullanılmış ve bağımsız ülkelerde iç savaşlar,

isyanlar ve darbeler bu yollarla başlatılmıştır.

İngiliz derin devleti, büyük ölçüde bu politikanın etkisiyle başka

ülkelerde hakimiyet kurmuş ve devlet yönetimleri bu gücün etkisiyle

derin devlet kurumlarına gebe kalmıştır. II. Dünya Savaşı sırasında,

İngiltere'nin savaşı kaybetmek üzereyken aniden savaşı kazanır duruma

gelmesinin vesilelerinden biri olan propaganda silahı, geçmişten bugüne

İngiliz derin devletinin en önemli ve en vurucu silahlarından biri olmuş-

tur.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devleti, propa-

ganda silahını II. Dünya Sa-

vaşı sırasında da kullanmış,

provokatif yalan haberler

ABD'nin savaşa girmesini

sağlamış ve İngiltere, sava-

şın galibi olmuştur.

473

474

Hala Devam Eden Kirli Propaganda

I. ve II. Dünya Savaşları sırasında gerçekleşen İngiliz derin devleti-

nin karşı propagandaları, farklı yöntemlerle olsa da bugün hala devam

etmektedir. Wellington House'un yürüttüğü propaganda çalışmasının

etkileri yalnızca bu dönemle sınırlı kalmamış, günümüze kadar süregel-

miştir. Wellington House'un I. Dünya Savaşı boyunca yaptığı propagan-

da yayınları düzenli ve sistemli olarak tekrar tekrar basılmış, birçok eser-

de ve araştırmada bunlardan alıntılar yapılmıştır. Bu kitapların çoğu

bütün olarak internet sitelerine kopyalanmış ve dünya çapında yayılmış-

tır.

Bugün hala, Wellington House'un kitapları Avrupa ve Amerika'da-

ki okul ve üniversitelerde, öğrencilere kaynak tarih kitapları olarak öne-

rilmektedir. Türkiye ve Ermeniler konusu, Wellington House'un özellik-

le önem verdiği konulardan biri olarak kurumun belli başlı yayınları ara-

sında yer almaktadır. Toynbee'nin kitapları ve hayali bir kişilik olarak

öne sürülen Ghusei'in kitabı da dahil olmak üzere bu yayınlar, tarihçiler

ve bir kısım Ermeni bilim adamı için temel tarihi dayanak teşkil etmek-

tedir. Mavi Kitap gibi, I. Dünya Savaşı'nın gerçek dışı propaganda mal-

zemelerinin yeni baskıları yapılarak, bütün bu yalanlar sanki tarihi ger-

çeklermiş gibi çeşitli ülkelerde yayınlanmaktadır. İngiliz derin devletinin

sinsi propagandası, sanki hiçbir şey olmamış, yapılan bu sahtekarlık anla-

şılmamış gibi sürekli gündemde tutulmaya çalışılmaktadır. Amaç, en

azından, bu kara propagandaların farkında olmayanları aldatabilmektir.

Dünya kamuoyunun büyük bir kesiminin beyinleri de bu düzmece

hikayelerle yıkanmaya devam etmektedir. İnsanların bu kaynaklardan

öğrendikleri ise gerçekler değil, İngiliz derin devletine bağlı propaganda

ofisinin kendilerinden inanmalarını istediklerinden ibarettir.

Söz konusu dönemde, İngiliz derin devletinin iftiralarının kapsamı

ve boyutları o derece büyüktür ki, bizzat İngilizlerin içinden bile bunca

aldatmacaya isyan eden kimseler çıkmıştır:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devle-

ti, daima sözde

barbarlığı yok

etme adına ortaya

çıkmış; fakat elini

attığı her yere

daha korkunç bir

vahşet getirmiştir.

İngiliz Dışişleri Bakanı Chamberlain, 1925 yılının Aralık ayında

Avam Kamarası'nda yaptığı bir konuşmada bütün bunların bir "pro-

paganda yalanı" olduğunu itiraf etmek zorunda kaldı. Savaştan dört

yıl sonra Belçikalılar bu yayınlarda yer alan iddiaların tamamının

gerçek dışı olduğunu açıkladılar. İngiliz Milletvekili Arthur Pon-

sonby, 1928 yılında bir kitabında I. Dünya Savaşı sırasında İngiliz

Propaganda servisleri tarafından üretilen gerçek dışı haberleri ayrın-

tılı açıkladı... 1938 yılında İngiliz yazar ve diplomat Harold Nicolson,

Parlamento'da yaptığı bir konuşmada, "I. Dünya Savaşı'nda lanet

edilecek derecede yalan söyledik" dedi.²⁴⁰

Mavi Kitap'taki bilgilerin çoğu, I. Dünya Savaşı yıllarında sadece 26

ay İstanbul'da Amerika'nın İstanbul Büyükelçiliği'ni yapmış olan Henry

Morgentau'dan kaynaklanıyordu. Morgentau kitabında Osmanlı'nın

Ermenilere karşı büyük zulümler yaptığı yalanını ortaya atmıştı. Asso-

ciated Press yıllar sonra Morgenthau'nun kitabındaki bu iddialar için

gerçek dışı açıklamasını kullanmıştır. Amerikalı profesör Heath W.

Lowry ise bu kitap için "ham, yarı gerçekler ve düpedüz yalanlarla dolu"

ifadelerini sarf etmiştir.²⁴¹

475

476

BODRUM

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

... Allah'in rahmetinden umut kesmeyin.

Çünkü kafirler topluluğundan başkasi

Allah'in rahmetinden umut kesmez.

(Yusuf Suresi, 87)

477

478

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İstanbul'un

İşgalİ

479

480

İstanbul Neden

Önemlİ?

ngiliz derin devletinin, Osmanlı ve Türk toprakları hakkındaki plan-

larının ilk yazıya döküldüğü eser, 5 Eylül 1876'da basılan Bulgarian

Horrors and Question of East (Bulgar Korkuları ve Doğu Sorunu) ad-

lı kitaptır. Bu eserin yazarı William Ewart Gladstone, 4 ayrı dönemde top-

lam 15 yıl İngiltere başbakanlığı yapmıştır. İngiliz Kraliçesi'ne Danışma

Kurulu olarak görev yapan ve İngiliz derin devletinin önemli kurumla-

rından biri olan Privy Council'deki üyeliğini 57 yıl boyunca sürdürmüş-

tür. Kitabın ilerleyen bölümlerinde detaylı tanıtacağımız Lord Curzon,

Lloyd George ve Horace Rumbold gibi işgal dönemi siyasetçileri de bu

konseyin üyesidir. Gladstone bu 64 sayfalık kitapta Doğu Sorunu adı al-

tında Osmanlı'nın parçalanma planını anlatmıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Gladstone kitabında, imparatorlukları içten dağılmaya yöneltecek

gizli taktikler vermiştir. Nitekim, kitabın yayınlanmasının hemen ardın-

dan İngiliz politikacılarda Osmanlı azınlıkları sevgisi baş gösterecektir.

Bağımsızlık isteyen azınlıklar desteklenecek ve Osmanlı aleyhine tahrik

edilecektir. Gladstone Bulgar, Lloyd George Yunan ve Ermeni, Lord Cur-

zon Kürt ve Churchill ise Arap dostu görünümünde ortaya çıkmışlardır.

Şunu belirtmeliyiz, dünya liderlerinin çeşitli ülkelerle, etnik gruplarla dost-

luk kurması elbette güzeldir ve isteyeceğimiz bir şeydir. Fakat burada be-

lirtilen dostluklar, İngiliz çıkarlarını korumak ve özellikle Osmanlı'yı çö-

kertmek amacıyla oluşturulmuş sözde dostluklardır. Menfaat bitince söz

konusu dostluklar da daima bitmiş ve kullanılan piyonlar hemen har-

canmıştır.

Gladstone'un kitabı tam bir kara propaganda örneğidir. (Kitapta ge-

çen ifadelerden necip Türk Milletini tenzih ederiz) Söz konusu kitapta

Türkler, "insanlığın dev bir insanlık dışı örneği" olarak tanımlanmakta ve

dünyadan tasfiye edilmeleri gerektiği vurgulanmaktadır. Kitapta Glads-

tone, Osmanlı hükümetine yönelik olarak, "hiçbir hükümetin işlemediği

kadar günah işlemiş, hiçbir hükümet onun kadar günahkarlığa saplanma-

mış ve hiçbiri onun kadar değişime kapalı olmamıştır" iftiralarını ortaya

atmıştır. Bu iftiraların tek sebebi, Gladstone'un gerçekte Osmanlı'yı ta-

mamen parçalamak isteyen İngiliz derin devletinin en güçlü adamların-

dan biri olmasıdır.

Çanakkale Savaşı'yla Başlayan Derin Plan

İngiliz derin devleti Osmanlı'yı bölme planının son darbesini Ça-

nakkale çıkarması ile gerçekleştirmeye çalıştı. Fakat Çanakkale Savaşı, de-

rin devletin hiç beklemediği bir kahramanlık örneği olarak tarihe geçti.

Avrupa'nın yıllardır "hasta adam" olarak küçümsediği Osmanlı ordusu, iki

büyük kuvvetin tam güçleriyle saldırdıkları Çanakkale Boğazı'nı canı pa-

hasına korudu. Anzaklardan, İngilizlerden, Kuzey Afrikalılardan, Hintli-

481

482

lerden, Fransızlardan oluşan müttefik ordularını, geri çekilmek zorunda

bıraktı. Bu askeri başarı, İngiliz derin devletinin bölme planlarını 1918'e

yani Mondros Mütarekesi'nin ardına bıraktı.

Oysa Osmanlı Devleti, sadece 4 yıl evvel, uzunca bir dönem yöneti-

mi altında olan Balkan devletlerinin orduları karşısın-

da ağır bir yenilgi almıştı. Öyle ki, Bulgar ordusunun

İstanbul'u işgal etmesini tifo ve kolera salgını engel-

lemişti. İtilaf orduları da, bu yenilgiyi göz önünde

tutup Çanakkale Savaşı'nın çok kısa sürede zaferle

biteceğine emindi. Fakat Türk ordusu 250 bin şe-

hit vermesine rağmen Çanakkale kapısını açmadı.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

18 Mart 1915 tari-

hinde gerçekleşen

deniz muharebesinde

İngiliz ve Fransız sa-

vaş gemileri etkisiz

hale getirilmiştir.

Türk ordusu, 250 bin

şehide rağmen Ça-

nakkale'de geçit ver-

memiştir.

483

484

İngilizler ve Anzaklar Gelibolu Yarımadası'nda.

Kıyılarda tutunabilmek için siperler kazan bu askerlere,

Gelibolu'ya çıkma izni verilmemiştir. (1915)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İstanbul'dan askeri okul öğrencileri gönüllü olarak savaşa gidip burada şe-

hit olmayı göze aldılar. Galatasaray Lisesi 1915 ve 1916 senelerinde hiç me-

zun veremedi. 1917'deyse mezun sayısı sadece 5'di. İstanbul Lisesi, sade-

ce 19 Mayıs 1915 taarruzunda 50 öğrencisini şehit verdi. Vefa Lisesi ve Ça-

pa Erkek Öğretmen Okulu da aynı yıllarda hiç mezun veremedi. Balıke-

sir Lisesi ve Balıkesir Erkek Muallim Mektebi 1914-1918 yıllarında sade-

ce 2 mezun verdi. Trakya'daki birçok okulun, babaları Balkan savaşında

şehit düşen öğrencileri, gönüllü olarak Çanakkale Savaşı'na gitmiş ve ora-

da şehit olmuşlardı. Sivas, Trabzon, Konya, Erzurum ve Kastamonu lise-

leri de 1916-1917 mezunlarını Çanakkale'de toprağa vermişlerdi. Bu okul-

lu neslin kaybı, etkisini hem Kurtuluş Savaşı'nda hem de cumhuriyetin ilk

yıllarında gösterecekti. İngiliz derin devletinin planları henüz 18 yaşını bi-

(Sol altta) Çanakkale Sa-

vaşı'nda kahramanlık

destanı yazan Seyit On-

başı. (Altta) Seyit Onba-

şı'ya ait temsili bir resim.

485

486

le bulmamış masum Türklerin şehit kanı ile engellen-

mişti. Bugün PKK terörüne şehit verdiğimiz askerleri-

miz, subaylarımız, polislerimiz, öğretmenlerimiz de bu

tablonun benzerini oluşturmaktadır. Allah vatanımızı

şehitlerimizle bereketlendirmiştir. Anadolu toprakları

şehit kanıyla sulandığı için vatan olmuştur.

I. Dünya Savaşı'nın ardından imzalanan Mondros

Mütarekesi ile savaş Osmanlı Devleti açısından sona er-

mişti. Mütareke aynı zamanda İngiliz derin devletinin

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Çanakkale Savaşı'nın çocuk kahraman-

ları, Türk olmanın ne demek olduğunu

tüm dünyaya göstermişlerdir. Galata-

saray Lisesi, 1915 ve 1916 yıllarında tek

bir mezun bile verememiştir.

parçalama planının uygulanmasına da öncü oldu. Mütareke'nin "İtilaf

Devletleri, güvenliklerini tehdit edecek bir durumun ortaya çıkması ha-

linde herhangi bir stratejik yeri işgal etme hakkına sahip olacaktır." mad-

desi gerekçe gösterilerek İngiltere'nin "Doğu Sorununa Çözüm" olarak

adlandırdığı parçalama planı yürürlüğe girdi. Bu planın en önemli hede-

fi de İstanbul'un işgalidir. İstanbul, I. Dünya Savaşı'ndan yenik çıkan İt-

tifak Devletleri başkentleri arasında, savaş sonrası işgal edilen tek baş-

kentti. İstanbul'un işgali ilk olarak Lord Curzon tarafından ortaya atıldı.

242

487

488

İngiliz Derin Devleti İstanbul'un İşgaliyle

Birçok Hedefi Yerine Getirecekti

Çanakkale Savaşı'ndaki Türk kahramanlığı, İngiliz derin devletinin

uluslararası arenada küçük düşmesine sebep olmuştu. İslam başkenti iş-

gal edilerek yaşanan yenilginin intikamı alınacaktı. Çanakkale Savaşı'nı

planlayan, ilan eden ve uygulamaya koyan siyasetçilerin tamamı İngiliz de-

rin devletinin emirleri doğrultusunda hareket ediyordu ve Çanakkale ye-

nilgisi sonrası İngiliz kamuoyunda saygınlıklarını kaybetmişlerdi. İşgal

maddesi ile bu kadrolar tekrar halkı etkileyecek konuma gelmeye çalıştı-

lar. Ana strateji buydu.

İstanbul, Osmanlı başkenti olmasının yanı sıra, İslam dünyasının

başkenti ve Müslümanların Halifesi'nin yaşadığı şehirdi. İngiliz derin dev-

letine göre, işgal edilmiş bir başkent, başta Hindistan olmak üzere İngiliz

iktidarı altında yaşayan Müslümanlara karşı bir gövde gösterisi olacaktı.

İngiltere aleyhtarı ayaklanmalar ya da bağımsızlık hareketlerinin önüne

set çekecekti. Bu sayede Müslümanların bir bayrak altında birleşmesi de

engellenecek ve İngiliz hegemonyası bu topraklarda güçlendirilecekti.

İstanbul'un işgal kararı, iki boğazın kontrolünü de beraberinde ge-

tirdi. İstanbul Boğazı'nda demirli İngiliz donanması Marmara'nın çıkışı-

nı kontrol ediyordu. Çanakkale Boğazı bölgesi de İngiliz askerlerinin

kontrolü altına girdi. Artık Marmara Denizi'ne dolayısıyla da

Karadeniz'e giriş ve çıkış İngiliz kontrolündeydi. Bu saye-

de hem Rus donanmaları kontrol altında tutulabile-

cekti, hem de Rus ticareti vergilendirilebilecekti.

Bu, yeni kurulan Bolşevik Rusya üzerinde strate-

jik bir üstünlük demekti. Rusya'nın, Avrupa ya-

kınlarındaki tek limanı olan St. Petersburg ya

da Sovyet dönemi ismiyle Leningrad limanı 6

ay boyunca donmuş durumda kalıyordu. Do-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

nanma için coğrafi ve stratejik altyapıya sahip değildi. Bu nedenle Ruslar,

uzun zamandır sıcak denizlere inme planı gütmekteydi. Her ne kadar Ka-

radeniz, Rus gemilerinin kontrolünde olsa da, boğazları kontrol eden dev-

let bu hakimiyeti esaret altına alıyordu. İngilizler, İstanbul ve boğazları iş-

gal ederek devrim sonrası Rusya'yı da elinin altında tutmayı planlıyordu.

İngiliz derin devleti, Bolşeviklerin, Türk bağımsızlık hareketi ile ya-

kınlaşmasını da mercek altına almıştı. Rusların tekrar güçlenip emperya-

İstanbul Boğazı'nda itilaf devlet-

leri donanması ve şehri havadan

kontrol eden Fransız uçağı. (üstte)

İstanbul'un işgali sırasında Bo-

ğaz'daki İngiliz donanması. (altta)

489

490

list bir politika gütmeye başlamasını büyük bir ihtimal olarak görüyordu.

Onlara göre boğazların ve İstanbul'un İngiliz kontrolünde olması bu ge-

nişlemenin önüne set çekebilecekti.

İstanbul'un işgali ile İngiliz derin devletinin bir başka amacı da Ha-

lifenin sömürgeler üzerindeki etkisini kırmak ve Müslüman dünyasına

artık padişahın yani Halifenin ve tüm Osmanlı Devleti'nin İngiliz kont-

rolüne geçtiğini göstermekti. Böylece Osmanlı'ya sadık kalmak isteyebi-

lecek Müslüman tebanın cesareti kırılacak, bölgenin aşiret liderleri, dini

liderler ve azınlık önderleri de artık İngilizlerden korku duyacaklardı. Kı-

saca dosta düşmana, Osmanlı Devleti'nin geri dönüşünün olmayacağı açık

ve sarih bir şekilde ilan edilmiş olacaktı. İşgal, İngiliz İmparatorluğu'nun

gücünün zirvesi demekti. İşgalle hem sömürgelerindeki İslami uyanışı

bastıracak hem de yeni sömürgelerde kolayca yol alabilecekti.

İstanbul'un işgalinin en önemli sembolik mesajı ise Türklerin Avru-

pa'dan çıkartılmasının delili olmasıdır. İstanbul, tarih boyunca her dö-

nemde Avrupa'nın "Doğu Başkenti" olmuştur. Avrupa medeniyetinin ilk

temsilcileri olarak görülen Antik Yunanlar, Venedikliler, Roma İmpara-

torluğu, Ceneviz yöneticileri ve Bizans İmparatorluğu hep bu güzel şehri

mesken edinmişlerdir. 600 yıllık Osmanlı hakimiyeti de Türklerin Avru-

pa devleti olarak kabul görmesini sağlamıştır. Bu nedenle İngiliz derin

devletine göre işgal Türklerin Avrupa'dan sürüldüğü manasına gelecekti.

İngiliz kamuoyu, Osmanlı'nın I. Dünya Savaşı'nda Almanya ile itti-

fak etmesini kendilerine ihanet olarak görüyordu. Oysa daha önce detay-

lı incelediğimiz gibi bu ittifak, zaten İngiliz derin devletinin yönlendir-

mesiyle mecburen gerçekleşmişti. Çeşitli mahfillerde bu sözde ihanetin ce-

zasız kalmaması gerektiği seslendiriliyordu. İngiliz derin devleti, İstan-

bul'un işgali ile Osmanlı Devleti'ne ağır bir ceza vereceğine ve kendince

Türklere bir bedel ödeteceğine inanıyordu. İstanbul'un Türklerin elinden

alınmasının, savaş yenilgisinin en belirgin kanıtı olacağını düşünüyordu.

Böylece İslam dünyasının da artık Türkleri "İslam'ın muzaffer askeri" ola-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Üstte) Harbiye-Şişli yolu üzerinde

işgal kuvvetlerinin yürüyüşü

(Altta) İstiklal Caddesi'nde işgal

kuvvetleri

rak görmeye son vereceklerini sanıyordu. İngiliz derin devleti için bu iş-

gal o kadar sert ve küçük düşürücü şekilde yapılmalıydı ki, Türklerin ge-

ri dönülemeyecek bir şekilde tükendiği görüşü hakim kılınmalıydı. İngi-

liz derin devleti, kendi hakimiyet politikası için bunun temel bir gereksi-

nim olduğuna inanıyordu. İngiliz derin devletinin Osmanlı'ya yönelik

hastalıklı zihniyeti tam olarak bu şekildeydi.

Fakat İngilizlerin evdeki bu hesabı Anadolu'nun kapısından döndü.

Mustafa Kemal ve arkadaşlarının önderliğindeki Anadolu bağımsızlık ha-

reketi, tüm dünyaya bir kez daha Türklerin neden İslam'ın muzaffer as-

keri olarak kabul edildiğini gösterdi. Üç sene içinde, I. Dünya Savaşı'nın

galip devletleri, ağır bir yenilgi ile başları önlerinde Anadolu'yu terk et-

mek zorunda kaldılar. Fransızlar, İtalyanlar, Yunanlar ve İngilizler birer

birer yenilgiyi kabul ettiler ve Anadolu'dan askerlerini çektiler

491

492

Avrupa'nın Derİn

Tuzaklarını Altüst Eden

Merkez: İstanbul

ngiliz derin devleti, İstanbul'un, Avrupa güç dengelerini altüst eden

önemli bir merkez olduğunu görmekteydi. Bu nedenle İstanbul,

Boğazlar ve Trakya'nın Osmanlı hükümetinin denetiminde kalma-

ması gerektiğine inanıyordu. İstanbul'a sahip olmayan bir Türk devleti-

nin, artık Avrupa'yı ilgilendiren konularda söz sahibi olma hakkının or-

tadan kalkmış olacağını düşünüyordu.

İngiliz derin devleti, Osmanlı'yı yıkma planını hep farklı amaçların

arkasına sakladı. I. Dünya Savaşı döneminde bu emperyalist projenin

maskesi, azınlık haklarını korumak oldu. İngiliz kamuoyunda, Osmanlı-

ların Hristiyan tebaasına karşı güya acımasız politikalar güttüğü, başta

Ermeniler ve Rumlar olmak üzere Osmanlı topraklarındaki Süryanilerin,

Hristiyan Arapların sözde tehlike altında olduğu propagandası yaygın-

laştı. Bu propagandanın temelini ise Anadolu'nun gerçek sahiplerinin

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Hristiyanlar olduğu ve bu bölgenin Türkler tarafından zorla gasp edildi-

ği iftirası üzerine kurdular. Örneğin, Parlamenter James Bryce, Lordlar

Kamarası'ndaki konuşmasında, "Küçük Asya, Ermenistan, Suriye ve Ara-

bistan'da 1000-1500 yıl önce uygarlıklar bulunduğunu" söylüyordu. "Da-

ha sonra 600 yıl boyunca sözde Türk vahşetinin bu uygarlıkları yok ettiği-

ni" iddia ediyordu. "Tekrar eski uygarlıklarını elde etmeleri için ise onla-

rın bölgedeki temsilcilerine bağımsızlık verilmesine İngiltere'nin yardımcı

olması gerektiği" yalanını savunuyordu. İngiliz derin devleti, İstanbul'un

işgaliyle bu sözde "adaletsiz" politikaların son bulacağı iddiasındaydı. İs-

tanbul'un, Türklerin milli başkenti olmadığı ve şehrin çoğunluğunu gay-

ri Müslimlerin oluşturduğunu iddia eden yazılar İngiliz gazetelerinde sık-

lıkla yer almaktaydı. Oysa 1919 yılındaki nüfus sayımına göre İstanbul'un

%67'si Müslümanlardan oluşmaktaydı. Bu oran gerçekte daha da fazlay-

dı, fakat Müslüman nüfusun bir kısmı Balkan Savaşları ve 1. Dünya Sa-

vaşı'nda cephelere gidip şehit olmuştu.

Dahası azınlık politikaları, İngiliz derin devletinin yaygınlaştırmaya

çalıştığı kanının aksine son derece özgürlükçü ve sevecendi. Azınlık hak-

ları Osmanlı içinde 600 yıl boyunca korunmuştu ve azınlıklar daima Os-

manlı'nın bir parçası olarak yaşamış ve devlet kademelerinde dahi görev

almışlardı. Genellikle sanat ve ticaretle uğraşan azınlıklar, daima İmpa-

ratorluğun ve İstanbul'un en güzel yerlerinde varlık içinde yaşamış ve des-

tek görmüşlerdi. Hatta İmparatorluğun yıkılmasından sonra da Türkiye

toprakları üzerindeki varlıklarını sürdürmüşler ve yeni Türk devletine

destek olmuşlardı. Dolayısıyla, azınlıklar üzerinden yaygınlaştırılan söy-

lentiler yalnızca bir kara propagandaydı. O dönemde İstanbul'a istihba-

rat için gelmiş bir kısım İngiliz ajanlar bile, sonradan Türklerin azınlık po-

litikasını takdir etmişlerdir.

Bu gerçeğe rağmen İngiliz derin devleti, azınlıklar üzerinden kara

propagandaya devam etmiş, özellikle "haksızlığa uğrayan farklı millet,

493

494

farklı din" kozunu oynayarak etki uyandıracağından emin olmuştu. Ni-

tekim de öyle oldu. İngiliz derin devletinin işgal politikası bazı azınlık

temsilcilerinde destek buldu. İstanbul Rum Patriği, Paris Konferansı'na

gönderdiği bir mektupta Doğu Sorunu'nun (Osmanlı'nın parçalanması),

İstanbul tekrar Yunan kontrolüne geçmediği sürece çözümlenemeyece-

ğini yazmıştı.

1900'lerde İstanbul...

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Benzer şekilde Osmanlı'nın Hristiyan tebaaları Mısır'daki Kıptiler,

Lübnan'daki Marunîler ve Suriye'deki Hristiyan Asurlular, tıpkı İstanbul

Rumları gibi işgali bağımsızlıklarının bir ön adımı olarak görüp destek-

lediler. Osmanlı tebaasında sadece Museviler, başta Haham Naum Efen-

di olmak üzere Avrupalı işgalciler karşısında Türklerin yanında yer aldı-

lar.

(Üstte) İşgal yıl-

larında İstanbul

sokaklarındaki

yabancı askerler

(Altta) Karaköy

Limanı'ndaki İn-

giliz birlikler

495

496

... "Rabbinizin rizkindan yiyin ve

O'na şükredin. Güzel bir şehir ve

bağişlayan bir Rabb(iniz var).

(Sebe Suresi, 15)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İSTANBUL

497

498

İngilizlerin İstanbul'un İşgali İçin

Uyguladığı Taktikler

İngiliz derin devleti, İstanbul'u işgal ederken birçok farklı taktik kul-

lanmıştır. Benzer yöntemler bugün de devam etmektedir. Söz konusu tak-

tiklerin deşifre edilmesi, ülkemizin ve tüm dünyanın içinde bulunduğu

tehlikenin anlaşılması için de elzemdir. 100 yıl sonra da yürürlükte olan

"Türklerin Anadolu'dan çıkarılması planı" en yüksek noktasına İstanbul'un

işgali ile ulaşmıştır. İngiliz derin devleti, bu amaca ulaşmak için kendi ka-

muoyunu hatta müttefiklerini bile kandırmakta bir mahsur görmemiştir.

Milyonlar, bir avuç sözde derin devlet yöneticisinin oyuncağı olmuştur.

Şöyle ki;

* İngiliz derin devleti ilk başlarda Anadolu'ya göz koymadığını

savunmuştur

İngiliz Başbakanı Lloyd George, 5 Ocak 1918'de Parlamento'da yap-

tığı konuşmada milletvekillerine; İstanbul, Anadolu ve Trakya için her-

hangi bir savaş olmayacağını savunmuştur. Bu tarif edilen coğrafya, Os-

manlı Devleti'nin Türk nüfusunun çoğunlukta olduğu topraklardır. As-

lında burada Lloyd George, bir hedef şaşırtmacası yapmaya çalışmış ve İn-

giltere'nin bu bölgelerde gözü olmadığına dair kendi halkını ve Osman-

lı'yı manipüle etmeye çalışmıştır.

Yine I. Dünya Savaşı'nı sonuçlandıran Mondros Mütarekesi'nde, İs-

tanbul'un işgaline dair hiçbir maddede hiçbir ifade geçmemektedir. İtilaf

devletleri adına imza koyan Amiral Calthorpe, İstanbul'u işgal ederek,

Osmanlı hükümetini feshetmek ya da askeri boyunduruk altına almak gi-

bi bir niyetleri olmadığının sözlü garantisini vermiştir. Mütareke sonrası

İstanbul'a dönen Osmanlı heyeti, Calthorpe'un kişisel mektubunu da yan-

larında taşımıştır. Calthorpe mektupta, Fransız ve İngiliz askerlerinin sa-

dece boğazlarda bulunacağını, hatta Türk ordusundan küçük bir birliğin

de bölgedeki Osmanlı egemenliğinin göstergesi olarak orada bulunabile-

ceğini söylemektedir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Fakat Mütareke'den sadece 13 gün sonra İngiliz ve Fransız güçleri İs-

tanbul'a girdiler. Mütarekede işgal olmayacağı sözünü veren Calthorpe, bu

kuvvetlerin başına geçirildi ve ilk işi Tevfik Paşa hükümetinden 200 kişi-

yi tutuklamak ve 30'unu Malta'ya sürgüne göndermek oldu. Tutuklanan-

ların tamamı Türk ve Müslüman yöneticilerdi. Calthorpe bu hareketi ile

İstanbul'da bir işgal olduğunu ve işgal kuvvetleri ile birlikte hareket et-

meyenlerin en sert şekilde cezalandırılacağı mesajını veriyordu. Amiral

Calthorpe daha sonra Dışişleri Bakanlığı'na gönderdiği 371/4172/23004

no'lu mesajda tutuklamaların amacına ulaştığını ve tutuklamalarla İstan-

bul'daki muhtemel ayaklanmanın liderlerine gözdağı verildiğini söylü-

yordu.²⁴³

Ayrıca savaş döneminden fişlenmiş birçok subay da bu sürgüne da-

hil edildi. İngilizler İstanbul'a ayak basınca, yalnız İstanbul'da değil, bü-

tün Türkiye'de insan avı başlattı. Öncelikle 9 Türk komutanın cezalandı-

rılmak üzere yakalanmasını istediler. Bunlar, 6. Ordu Komutanı Ali İh-

san Paşa, Medine'yi savunan Fahrettin Paşa, Kaf-

kasya Ordusu Komutanı Nuri Paşa, Azerbay-

can Ordusu Komutanı Mürsel Paşa, Kaf-

kasya 9. Ordu Komutanı Şevki Paşa, Po-

zantı'da 2. Ordu Komutanı Nihat Paşa,

Yemen 40. Tümen Komutanı Galip

Paşa ve Yemen'de 7. Kolordu Komu-

tanı Tevfik Paşa'dır. Görüldüğü gibi

bu isimler, savaşta İngilizleri yenen

veya onlara güçlükler çıkaran ve va-

tanlarını kahramanca savunan Türk

Yemen'de 7. Kolordu Komutanı Tev-

fik Paşa ve pek çok vatansever komu-

tan, İngiliz derin devletine geçit ver-

medikleri için sürgün edilmişlerdir.

499

500

Ordusunun komutanlarıdır. Şunu belirtmek gerekir ki İngiliz derin dev-

leti, komutanları hedef alarak Türklerin milli şuuru konusunda tarihi bir

yanılgıya düşmüştür. Çünkü Türkler gibi milli şuur varlığı çok eskilere da-

yanan, tarih boyunca bağımsız yaşamış bir milletin içinden 100-150 kişi-

nin yakalanıp sürgüne gönderilmesi, Türk Milletinin verdiği Kurtuluş

Mücadelesini engelleyememiştir.

Dokuzuncu Ordu'yu dağıtmayan, silahları ve cephaneyi İngilizlere

kaptırmayan, gıda stoklarını batıya taşıyan Yakup Şevki Paşa bu listenin

en başındadır ve Malta'ya ilk sürgün edileceklerden olacaktır. Onun gibi

Kars Şurası'nın bütün üyeleri de Malta'ya sürülecekler arasındadır. Kaf-

kas Ordusu'ndan Halil Paşa, Küçük Cemal Paşa, Tümen komutanların-

dan Ali Rıfat ve Mürsel Bey'ler gibi birçok Türk Subayı, Mütareke'nin da-

ha ilk aylarında İngilizlerce mimlenirler. İşgal karargahında bunları ya-

kalamak, yargılamak ve sürmek için plan yapılmaktadır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İşgal öncesi söylenen sözler ve verilen vaatler İngiliz taraftarı birçok

aydın ve diplomat tarafından bir garanti olarak alınmıştır. Fakat mütare-

ke sonrasında İngiliz Başbakan Lloyd George, sözlerini Türklere bir ga-

ranti amacıyla değil de kendi kamuoyunu, özellikle de Müslümanlarla sa-

vaştan muzdarip olan Hindistan Müslümanlarını rahatlatmak amacıyla

söylediğini açıklayarak işgali kendince meşru göstermiştir.

Bilmemiz gereken şudur: İngiliz derin devleti amacına ulaşmak ga-

yesiyle hedef şaşırtmacaya yönelik konuşmalar yapabilir, dost gözükebi-

lir, söz verebilir veya resmi mektuplar imzalayabilir. Ama tüm bu vaatler,

derin devletin temsilcilerini gerçek planlarından bir milim bile saptırma-

maktadır. Onlar, yüzyıllar önce kapalı kapılar ardında yapılan sinsi plan-

lardan hiçbir şekilde şaşmayacaklardır. Göz boyamaya ya da süslü sözle-

re aldanmak ileride büyük felaketlerin yolunu açacaktır.

Mondros Mütarekesi sonra-

sında, 13 Kasım 1918'de İstan-

bul Boğazı'nda demirlenmiş iş-

gal kuvvetlerine ait donanma

501

502

* İngiliz Derin Devleti Müttefiklerine, Anadolu için ABD

Mandası Planladığını Söylemiştir

I. Dünya Savaşı'nın ardından haritaların yeniden şekillenmesi, 1919

Paris Konferansı'nda gerçekleşmiştir. 18 Ocak 1919 tarihinde başlayan ve

aylarca süren konferansa 32 ülkeden temsilciler katılmış ve 1646 ayrı otu-

rum gerçekleştirilmiştir. Ama bu geniş yelpaze göstermeliktir. Konferan-

sın kararları "4 Büyük" adı verilen grup tarafından alınmıştır. İngiltere

Başbakanı Lloyd George, ABD Başkanı Woodrow Wilson, Fransız Baş-

bakanı Georges Clemenceau, İtalyan Başbakanı Vittorio Emanuele Or-

lando bu kararları alan 4 büyüktür.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Üstte) Soldan sağa, İngiltere Başbakanı David Llyod George, İtalya

başbakanı Vittorio Orlando, Fransa Başbakanı Georges Clemenceau,

ABD Başkanı Woodrow Wilson Paris Konferansı'nda.

(Solda) Paris Konferansı'ndan bir kare.

Savaşı bitiren beş antlaşmanın metinleri Paris Konferansı'nda hazır-

lanmıştır. Aynı yıl Almanya ile imzalanacak Versailles, Avusturya ile im-

zalanacak Saint Germen, Bulgaristan ile imzalanacak Neuilly ve ertesi yıl

Macaristan ile imzalanacak Trianon ile Osmanlı ile imzalanacak Sevr

Antlaşması'nın şartları bu konferansta belirlenmiştir.

Osmanlı'yı parçalama planına geçmeden, Almanya ile yapılan Ver-

sailles Antlaşması'na da değinmekte fayda vardır. Anlaşma öncesi Alman

kamuoyuna, Wilson Prensipleri olarak bilinen 14 ilkenin antlaşmanın te-

meli olacağı anlatılmıştır. Fakat iş imza aşamasına geldiğinde, ağır bir sö-

mürgecilik antlaşması ortaya konmuş ve Almanlar manen ve maddeten

503

504

Almanya ile yapılan Versailles Antlaşması'nın

resmedildiği bir tablo. Bu anlaşma ile belirle-

nen ağır sömürge şartları, pek çok tarihçiye

göre, Almanya'da Nazi Partisi'nin yükselme-

sine neden olmuştur.

aşağılanmıştır. Ağır şartlar, Alman ekonomisinin senelerce İtilaf Devlet-

leri için çalışmasına sebep olmuştur. Birçok tarihçi, Almanya'da Nazi re-

jiminin yükselmesine ve Alman halkında intikam hislerinin doruğa çık-

masına sebep olarak, bu antlaşmanın ağır şartlarını göstermektedir.

İngiltere ve Fransa, Paris Konferansı'nda Osmanlı'nın; Arap bölgesi,

Trakya, Akdeniz ve Ege bölgelerindeki topraklarını kendi aralarında pay-

laşmayı planlamışlardı. Türkiye'yi sadece Anadolu içlerinde sıkışmış As-

yalı, küçük bir ülke haline getirmek istiyorlardı. Plana göre bu toprak par-

çasına sıkıştırılmış küçük Türkiye, ABD mandası altında hayatına devam

edecekti.

Özetle Paris Konferansı'nda İngiliz derin devletinin planı; kendisini

idare etmekten aciz gördüğü ülkelerin, gelişmiş ülkelerce sömürülmesi

üzerine kuruluydu. İşte Orta Doğu, bu plan üzerine paylaşıldı. 21 Mayıs

1919'da İngiltere, Konferans'a bir bildiri sunarak Mezopotamya, Suriye ve

Filistin'in İngiltere ve Fransa mandasına verilmesini, Osmanlı'nın da ABD

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

mandasına katılmasını önerdi. Bu planın gerçek yüzünü Halide Edip Adı-

var'ın 10 Ağustos 1919'da Mustafa Kemal'e gönderdiği telgraftan okuya-

lım:

Dış durum İstanbul'da şöyle görünüyor:

Fransa, İtalya ve İngiltere, Türkiye'nin mandaterlik meselesini Ame-

rikan Senatosu'na resmen teklif etmiş olmakla birlikte, Senato'nun bu

teklifi kabul etmemesi için bütün güçlerini kullanıyorlar. Taksimden

pay kaçırmak elbette işlerine gelmiyor.

Suriye'de aradığını bulamayan Fransa, zararını Türkiye'den kapat-

mak istiyor. İtalya, namuslu bir emperyalist olduğundan, savaşa an-

cak Anadolu'nun bölüşülmesinde pay almak için girdiğini açıktan açı-

ğa söylüyor. İngiltere'nin oyunu biraz daha incedir.

İngiltere, Türk'ün birliğini, çağdaşlaşmasını, gerçek bir bağımsızlık

kazanmasını gelecekte bile istemiyor. Yeni imkan ve görüşlerle ta-

505

506

mamen çağdaş ve kuvvetli bir Müslüman Türk hükümeti -başında hi-

lafet de olursa- İngiltere'nin elindeki Müslüman esirler için kötü bir

örnek olur. İngiltere, Türkiye'yi bütünü ile ele geçirebilse, kafasını ko-

lunu koparır, birkaç yılda sadık bir sömürge durumuna sokar.²⁴⁴

O dönemlerde de açıkça görülebildiği için İngiliz derin devletinin

planları, her zaman daha sinsi ve daha kapsamlıydı. Amerikan mandası

teşviki sadece bir oyundu. İngiliz derin devletinin çok önceden beri asıl

isteği, parçalanmış, yıpranmış, yok olmuş ve zayıf bir Türk devletiydi.

İngiliz Derin Devletine Çalışan Gazeteci Walter Lipmann

Birçok kaynağa göre, 1. Dünya Savaşı sonrası hazırlanan antlaş-

maların temeli olarak belirlenen Wilson'un 14 İlkesi, İngiliz Hü-

kümeti'nin, Wilson'un danışmanı ve Harvard mezunu bir gazete-

ci olan Walter Lipmann ile birlikte hazırladığı bir dokümandı. Ba-

rışı, bu ilkeler üzerine bina edeceklerini iddia etmişlerdi. Ancak

daha sonra, gerek Versailles gerekse de Sevr antlaşmalarında gö-

rüldüğü gibi bu dokümanda ne barışa dair ilkeler vardı ne de ABD

Başkanı Wilson'ın imzası. Wilson İlkeleri'nin yazımına önayak olan

gazeteci Lipmann, daha sonra İngiliz derin devleti kurumu olan

Chatham House'un ABD şubesi CFR'nin (Council for Foreign Re-

lations) yöneticisi oldu. 8 Amerikan başkanına gayri resmi danış-

manlık yaptı. 1946'daki kitabıyla Soğuk Savaş konseptini ilk tanı-

tan kişi oldu. Bugün geriye baktığımızda Lipmann'ı, "20. yüzyılın

en etkili gazetecisi" ya da "modern gazeteciliğin babası" olarak ta-

nımladıklarını görürüz. Başkanlar, başbakanlar, bakanlar değişse de

derin devletin derinlerdeki adamları hiç değişmeyecektir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devletinin planlarını doğru analiz edebilmek için birkaç

adım ilerisine bakmak gerekmektedir. Churchill için söylenen "O büyük

bir İngiliz'dir; barışı korumaktan çok İngiltere'nin Avrupa'daki menfa-

atlerini korumayı düşünür"²⁴⁵ sözlerinin sadece Churchill için değil, de-

rin devletin her adamı için geçerli olduğunu unutmamak gerekir. İngiliz

derin devleti için müttefik ya da dost yoktur. Planın içindeki herkes ama-

ca ulaşmak için kullanılacak bir elemandır. Bunların tek varlık sebepleri

derin devletin amacına hizmet etmektir. Dünyanın en güçlü başkanı da-

hi olsa, kendisine dayatılan senaryoyu oynamaktan başka bir imkanı bu-

lunmamaktadır.

* İngiliz Derin Devletinin Derin Stratejilerinden İtalyanlar da

Zarar Görmüştür

I. Dünya Savaşı sürerken, Osmanlı Devleti'nin paylaşılması için İti-

laf Devletleri arasında gizli anlaşmalar gerçekleşiyordu. Londra Protoko-

lü olarak da bilinen ilk gizli anlaşma 1915 yılında imzalandı. Londra'da

İngiltere, Fransa, İtalya ve Rusya arasında imzalanan gizli anlaşmaya gö-

re, İtalyanlara itilaf kuvvetlerinin yanında savaşa girmesi karşılığında An-

talya ve etrafındaki Akdeniz kıyıları vaat edilmişti. Rusya'da Çarlık ikti-

darının düşmesi ve Bolşeviklerin iktidara gelmesi ile bu anlaşma yerini

1917 yılındaki St. Jean de Maurienne Anlaşması'na bırakmıştır. Bu anlaş-

mada sadece İtalyan, Fransız ve İngiliz imzaları vardır. Yeni planda İtal-

yanlar, Akdeniz kıyılarına ek olarak İzmir dahil Batı Anadolu'yu alacak-

lardır.

Fakat savaş sonrası gerçekler bir kez daha İtalyanların beklediği gibi

değil İngilizlerin en başta planladığı gibi gerçekleşti. Venizelos-Lloyd Ge-

orge işbirliği sonucunda Yunan ordusu 15 Mayıs 1919 tarihinde İzmir'i

işgale başladı. 9 Eylül 1922'de Türk ordusu geri püskürtene kadar Batı

Anadolu, Yunan ordularının işgalinde kaldı. İngiliz derin devleti, Yu-

nanların emperyalist ihtirasını kullanarak, Anadolu topraklarında istek-

507

508

İngiliz derin devleti, Yunanistan'a İzmir'i vaat etmişti. Resimde, bu

vaade inanan Yunan askerlerinin İzmir'de geçit töreni görülüyor.

lerini yerine getirecek bir ordu oluşturdu. Aynı zamanda İtalya'nın böl-

gede tek başına güç ve söz sahibi olması engellenmişti. Tüm bu işgal pla-

nı da tümüyle bir propagandaya dayandırılmış, yerel Hristiyan halkını,

sözde Müslüman çetelerden korumak adı altında bu sinsi plana uluslar-

arası meşruiyet kazandırılmıştır. Oysaki bu iddiaların yalan olduğu, 12

Ekim 1919'da İstanbul'daki Müttefiklerarası Komisyon'un, İzmir'in Yu-

nanlar tarafından işgali hakkındaki raporu ile açıkça ortaya konmuştu.

Rapor şu sözlerle başlıyordu:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İzmir'in Yunan iş-

gali sırasında, Yu-

nan ideallerini

temsil eden bir çi-

zim. Yunanların

emperyalist ihtiras-

ları, İngiliz derin

devleti tarafından

kullanılmıştır. Yu-

nanlar, aldatıldık-

larını çok geç anla-

mışlardır.

Yapılan soruşturma göstermiştir ki, Mütareke'den beri Aydın vilâye-

tindeki Hristiyanların genel durumları memnunluk vericidir ve gü-

venlikleri hiçbir zaman tehlikeye düşmemiştir. Onun için, bu işgalin

hiçbir şekilde haklı olmadığı ve Türkiye ile Müttefikler arasında im-

zalanmış bulunan Mütareke'nin şartlarını ihlal ettiği muhakkaktır.²⁴⁶

Fakat bu rapor dahi İngiliz derin devletinin planlarını engellememişti.

İngiliz derin devleti İtalya'yı da tam olarak ihtiyaç duyduğu dönem-

de, müttefik görünümü vererek ve çeşitli vaatlerle kandırarak kullanmış-

tır. İhtiyacı bittiğinde de kendi başına bırakmıştır. Burada elbette İtal-

yanların Osmanlı üzerindeki bölme planlarının diğer İtilaf Devletleri'nin

yaptığı gibi alçakça bir işgal politikası olduğu açıktır ve bu yönüyle döne-

min İtalya'sı da diğer devletler kadar suçludur. Burada vurgulamak iste-

diğimiz husus, İngiliz derin devletinin, kendi müttefikleri söz konusu ol-

sa bile, her zaman kendi menfaatini düşünen ikiyüzlü politikasıdır.

Milli Mücadele hareketinin öncüsü ve Türk halkının ve Türkiye'nin

kurtarıcısı Mustafa Kemal, İngilizlerin İtalyanlara yönelik bu çift yönlü si-

yasetini bağımsızlık mücadelemiz sırasında Türk halkı lehine kullanmış-

tır. İtalyan hükümeti, 1920 yılından itibaren Türk bağımsızlık hareketine

silah, lojistik ve istihbarat desteği sağlamıştır.

509

510

İZMİR

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Müminler ancak kardeştirler.

Öyleyse kardeşlerinizin arasini

bulup-düzeltin ve Allah'tan korkup

sakinin. Umulur ki esirgenirsiniz.

(Hucurat Suresi, 10)

511

512

* Sözde Azınlık Haklarını Savunmak, İngiliz Derin Devleti'nin

İşgalleri Meşrulaştırma Yöntemidir

Savaş sonrası imzalanan Mondros Mütarekesi'ne göre ordular karşı-

lıklı olarak bulundukları yerde kalacaklardı. Herhangi bir tehlike baş gös-

termediği sürece hiçbir yeni işgal olmayacaktı. Fakat daha önce belirtti-

ğimiz gibi İngilizler önce İstanbul'u işgal ettiler, daha sonra İzmir Yu-

nanların işgaline girdi. Bu işgalleri haklı çıkarmak için kullanılan tek ar-

güman, azınlıkların, özellikle de Hristiyan azınlıkların tehlike altında ol-

duğu iddiasıydı. Mondros Mütarekesi'nin 7. Maddesi, İtilaf Devletleri'ne,

güvenlik tehdidi görüldüğünde stratejik yerleri işgal etme hakkı vermiş-

ti. Anadolu işgali, 7. Madde'nin tanıdığı işgal hakkı ve azınlıklara yönelik

tehditlerle birleştirilerek, uluslararası hukuka sinsi bir şekilde uygun ha-

le getirildi.

Oysa Mütareke'nin imzalanmasının ardından ilk günlerde başkent-

te hava bambaşkaydı. Osmanlı Parlamentosu, Mütareke anlaşmasını oy

birliği ile onayladı. Osmanlı PTT'si, mutlu bir olayı kutlarcasına mütare-

ke için anma pulları çıkardı. Rauf Bey'in iyimser demeçlerinden sadece on

gün sonra ise, 13 Kasım 1918 günü, 55 parçalık düşman donanması Ça-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Üstte) Mondros Mütakeresi'nin

imzalandığı gemi.

(Altta) Mondros Mütarekesi'nin

imzalanmasından sonra işgal

edilen bölgelerin haritası.

513

514

nakkale Boğazı'ndan girip Dolmabahçe önünde demirledi. Bu

büyük armada, 22 İngiliz, 17 İtalyan, 12 Fransız ve 4 Yunan

gemisinden oluşmaktaydı.

İngiliz derin devletinin yüzyıla yakın süredir yürürlükte

tuttuğu Osmanlı'yı parçalama ve Türkleri Avrupa'dan atma

planı, bu işgalle en yüksek noktasına ulaşmıştır. Başkent işgal

edilmiş, ordu terhis edilmiş, ticaret gemileri, tersaneler, li-

manlar, demiryolları ve tüm haberleşme birimleri işgal kuv-

vetlerine tahsis edilmiştir. Tüm bu plan hukuki bir kılıfa uy-

durulmuş ve askeri kuvvetle desteklenmiştir. Osmanlı yanın-

da yer alabilecek kamuoyu da, kara propaganda ile engellen-

miştir.

Yıllar boyu gazete haberleri, romanlar ve tiyatro eserle-

riyle, Avrupa ve ABD kamuoyunda işlenen Osmanlı düşman-

lığı bu işgal için planlanmıştır. Barbar Türk imajlı karikatür-

ler ve basılan yüzlerce kitap, risale, el ilanı, Hristiyanları sözde katleden

Müslüman Türk imajı için kurgulanmıştır. Başta İngiltere ve Amerika ol-

mak üzere tüm dünya kamuoyuna Hristiyanlık, özgürlük ve insan hakla-

rı adına Osmanlı'nın yıkılması gerektiği propagandası yapılmıştır. Os-

manlı haklarını ve adaletini savunabilecek her ses önceden susturulmuş-

tur. İngiliz derin devleti kendince tüm delikleri kapatmış, hiçbir açık nok-

ta bırakmamıştır. Bu plan, Anadolu bağımsızlık hareketi ile 100 yıllık bir

sekteye uğratılsa da bugün hala yürürlüktedir. Anadolu toprakları benzer

bir şekilde 360 derece kuşatılmıştır. İman, birlik ruhu ve milli şuur ise bu

planın karşısında durabilecek tek güçtür.

Eğer Allah size yardım ederse, artık sizi yenilgiye uğratacak yoktur ve

eğer sizi 'yapayalnız ve yardımsız' bırakacak olursa, O'ndan sonra size

yardım edecek kimdir? Öyleyse müminler, yalnızca Allah'a tevekkül

etsinler. (Al-i İmran Suresi, 160)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Üstte) İşgal yılarında Dolmabahçe

önündeki itilaf devletlerine ait gemiler.

(Ortada) Dolmabahçe Sarayı önünde

talim yapan İtalyan askerleri.

(Solda) 1910 yılında Amerika'da ya-

yınlanan The Saturday Evening

Post'un kapağında, barbar ve vahşi

bir biçimde çizilmiş Türk askeri resmi.

O dönemde ABD basını, Ortadoğu ile

ilgili bütün istihbaratı İngilizlerden

almakta ve bunun sonucunda kor-

kunç bir "Türk" algısı oluşmaktadır.

(Türk Milletini tenzih ederiz.)

515

516

İstanbulun işgali sırasında Marmara sahi-

linde taşkınlık yapan İngiliz askerleri.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

517

518

İstanbul'un İşgalİ, Son

Osmanlı Mebusan Meclİsİ

ve Mİsak-ı Mİllİ

zmir'in işgali ile Anadolu bağımsızlık hareketinin güçlendiğini

ve taraftarların gün geçtikçe arttığını görmekteyiz. Temmuz-

Ağustos 1919'daki Erzurum ve Eylül 1919'daki Sivas kongreleri

ile Türk Milletini temsil edecek kadrolar oluşturulmaya başlandı. Ana-

dolu'da hemen her şehirde oluşan direniş hareketleri, Anadolu ve Rume-

li Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti adında tek bir organizasyon altında top-

landı. Bağımsızlık hareketinin ise yeni bir ismi vardı: "Kuva-yi Milliye".

Aralık 1919'da, Osmanlı Devleti'nin son meclisi için seçimler yapıldı. Bu

seçimler 22 Ekim 1919 Amasya Protokolü kapsamında planlanmıştı. Se-

çimlerde, yurdun dört bir yanında Kuva-yi Milliye görüşündeki adaylar

milletvekili seçildi. Mustafa Kemal, bu seçimlerde Erzurum milletvekili se-

çildi.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

12 Ocak 1920'de son Osmanlı Mebusan Meclisi İstanbul'da toplan-

dı. 16 Mart'ta İstanbul'un işgalinin ardından meclis, Misak-ı Milli'yi ilan

ederek Erzurum ve Sivas kongrelerinde kabul gören milli sınırları duyur-

muş oldu.

(Üstte) Kuva-yi Milliye'nin

Adapazarı'na girdiği gün-

lerde çekilmiş bir fotoğraf.

(Altta) Sivas Kongresi yılla-

rında Mustafa Kemal Ata-

türk ve silah arkadaşları.

519

520

Misak-ı Milli (Milli Sınırlar) ve Önemi

6 Maddeden Oluşan Misak-ı Milli Kararları Özetle Şunlardır:

Arap kökenli halkın oturduğu, aynı zamanda da Mondros Mütarekesi im-

zalandığı tarihte yabancı devletlerin işgal ettikleri bölgelerin gelecekleri,

halkın serbest ve kendi oyuyla belirlenecektir. Mütareke sınırları içerisin-

de Osmanlı-İslam çoğunluğunun çoğunluk olarak yerleşmiş bulunduğu

kısımların tümü, gerçekte ya da hükmen hiç bir neden ile birbirinden ay-

rılmayacak bir bütündürler.

İlk serbest bırakıldıkları anda tekrar kendi istekleri doğrultusunda ana-

vatana katılan Kars, Ardahan ve Batum'da gerekirse tekrar bir halk oy-

laması yapılabilecektir.

Batı Trakya'nın hukuki durumu da, halkın kendi özgür iradesiyle vere-

cekleri oylarla saptanacaktır.

İstanbul ve Marmara Denizi'nin her türlü güvenliği, tehlikeden uzak tu-

tulması, Boğazların ise ticaret gemilerine açılması ilgili devletlerin arala-

rındaki anlaşma ile sağlanmalıdır.

Misak-ı Milli kararları doğrultusunda belirlenen ilkeler çerçevesinde azın-

lıkların hukuki hakları, komşu ülkelerde yer alan Müslümanların da ay-

nı haklardan yararlanması koşuluyla güvence altında olacaktır.

Türkiye'nin siyasal, adli ve mali olarak tam bağımsızlığı kabul edilecek-

tir; bu konularda hiç bir kayıt ve kısıtlama getirilmeyecektir.

Erzurum ve Sivas kongreleri kararları doğrultusunda Misak-ı Milli'nin ila-

nıyla hedeflenen sınırlar ve Milli Mücadele ile varılmak istenen hedef be-

lirlendi. Misak-ı Milli, Amasya Protokolü'nden sonra Milli Mücadele'ye

meşruluk kazandıran ikinci belgedir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı Mebusan Meclisi seçimleri ve ardından Misak-ı Milli'nin

ilan edilmesi, İngiliz derin devletinin henüz Türk Milletini tanıyamadığı-

nın en büyük göstergesidir. Avrupa'daki kibirli bakış açısı ve Türkleri

ikinci sınıf insan görme hastalığı, İngiliz derin devletinin 100 yıldır ilmek

ilmek ördüğü planın en zayıf noktasıdır. Derin devlet zihniyeti, Türk Mil-

letinin de, güç karşısında geri adım atacak ve zayıflık gösterecek bir ka-

rakterde olduğunu düşünmektedir. Fakat derin devlet temsilcilerinin ha-

ta yaptıklarını anlamaları için, ağır bir mağlubiyetle Anadolu'yu terk et-

meleri gerekecektir.

İngilizler, Osmanlı Mebusan Meclisi için yapılacak seçimlerden ra-

hatsız değillerdi; hatta saltanat yanlısı bir meclis kurulacağına emindiler.

Fakat seçim ile birlikte Kuva-yi Milliye görüşündeki adaylar meclise gir-

diler. Bunun üzerine derin devlet temsilcileri meclisin İstanbul'da açıl-

ması konusunda baskı yapmaya başladılar. Bu sayede padişahın etkisi art-

tırılacak ve meclis, derin devletin isteklerine uygun kararlar alacaktı. Fa-

kat bu da doğru bir öngörü değildi. Kurulan mecliste bağımsızlık sevda-

lıları Felah-ı Vatan (Vatanın Kurtuluşu) Grubu adıyla organize oldular.

Ankara'da Misak-ı Milli hazırlandı ve İstanbul'a açıklanması için gönde-

rildi. Bu gelişmeler işgal devletleri için kabul edilemezdi. Bu nedenle 16

Mart 1920 tarihinde İstanbul'un işgali resmi olarak başlamış oldu. Mec-

lis, işgal ile birlikte son karar olarak Misak-ı Milliyi ilan etti ve kendini ka-

pattı.

İstanbul'un işgali tüm yurtta protesto mitingleri ile kınandı. İşgal sı-

rasında tutuklanan mebuslara karşılık olarak Anadolu'daki itilaf subayla-

rı tutuklandı. İşgal ile birlikte İstanbul ile haberleşme yer altına girdi. Ana-

dolu ve İstanbul arasındaki tren yolu bağlantısı Geyve ve Ulukışla yakın-

larında kesildi. İstanbul'a para ve değerli eşya gönderimi yasaklandı.

521

522

(Üstte solda) İngilizlerin tu-

tukladığı 15-16 yaşlarıda bir

Kuva-yi Milliyeci Türk genci.

Temmuz 1920.

(Üstte sağda) İngilizlerin esir

aldığı Kuva-yi Milliyeciler.

(Sağda) Meclisin dualarla

açılışı. Açılış için özellikle

Cuma günü tercih edilmiştir.

Artık Türk halkını temsil edebilecek bağımsız tek hareket olarak Ku-

va-yi Milliye kalmıştı. Ankara yönetimi, ilk iş olarak Anadolu mücadele-

sinin haklılığını dünya kamuoyuna duyurmak için 6 Nisan 1920'de Ana-

dolu Ajansını kurdu. Ardından da 23 Nisan 1920'de cumhuriyetin teme-

lini atan ilk meclis Ankara'da eski bir okul binasında kuruldu. Artık Türk-

leri temsil edecek yegane yasama organı Ankara'daydı. İki yıldan uzun sü-

recek Kurtuluş Savaşı bu sıralarda planlandı ve uygulamaya geçirildi.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İşgalin Stratejik Noktaları: Galata Kulesi ve

Galata Bölgesinin Önemi

İngiliz derin devletinin işgal sırasındaki görüşü "Türkler yüzlerce yıl

Avrupa'da kaldılar ve Avrupa'daki bütün belaların başı oldular. İstanbul

Türk değildir Yunandır; Türkler oradan atılmalıdır" zihniyetiyle şekillen-

mekteydi. Aslında İngiliz derin devletinin bugün ülkemize yönelik yü-

rüttüğü planları bundan farklı değildir; 100 yıl önce belirlenen siyaset,

halen çeşitli yöntemlerle uygulanmaya devam etmektedir. Bugün ABD ve

AB, derin devlet zoruyla, bu planın uygulayıcısı konumundadırlar. Rus-

ya da bu plana çekilmeye çalışılmaktadır.

İşte yaklaşık 100 yıl önce, 16 Mart 1920'deki işgal ile bu plan zirveye

çıkmıştır. Birleşik Krallık, 26.525 asker ve 894 subay ile İstanbul'a gir-

miştir.²⁴⁷ İstanbul'un işgal kuvvetlerinin kontrolüne geçmesiyle birlikte,

Londra'da derin mahfillerde bir neşe oluşmuştur. Bu ihtiras ise işgalin

korunabilmesi için uygulanacak olan şiddet politikasını peşinden getir-

miştir.

İşgal devletleri İstanbul'u paylaşırken, sur içindeki eski İstanbul'u

Fransızlar; Beyoğlu ve Boğazlar mıntıkasının denetimini ise Britanya al-

mıştır. Kadıköy ve Üsküdar bölgesinin kontrolü İtalya'ya verilmiştir. An-

cak İngilizler, İtalyanları güvenilir bulmadığı için buraya da el atmışlar-

dır. Zaten şehrin yüksek komutası Britanya yüksek komiserindedir.

İstanbul'da Fransız işgal güçlerine ait sadece Kumkapı'da bir hapis-

hane vardı. Fakat İngilizler Galata Kulesi'nin altında, Arabyan ve Sansar-

yan Hanlarında, Kroecker ve Şahin Paşa otellerinde olmak üzere 5 hapis-

hane kurmuşlardır. Bu bölge, binlerce insanın fişlendiği, işkenceye maruz

kaldığı, Kuva-yi Milliye hareketine karşı casusluk faaliyetlerinin yürütül-

düğü bir yerdir. Galata Kulesi, şehrin her yerinden görünen özelliği ile

hem İngiliz derin devletinin sembolü olmuş hem de tüm istihbaratın top-

landığı bir işkence merkezi olarak kullanılmıştır.

523

524

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Üstte solda) Galata Kulesi'nin İngiliz

derin devleti tarafından tercih edilmesi-

nin en büyük sebeplerinden biri, kule-

den şehrin her yerinin görülebilmesidir.

(Altta sağda) Fransız işgal kuvvetleri

Galata Köprüsü'nün üzerinde.

(Altta solda) Galata Köprüsü'nün önüne

yerleştirilen İngiliz Donanmasına ait de-

nizaltı, İngiliz derin devletinin kendince

yaptığı gövde gösterilerinden biriydi.

525

526

İşgal yıllarında üzerinde İn-

giliz bayrağı dalgalanan

Galata Kulesi.

(Sağda) Kule girişi önün-

deki işgalci İngiliz askerleri.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Aslında işgal yıllarında tüm Galata mahalleri bi-

rer İngiliz üssü haline gelmiştir. Galata Kulesi'nin bu-

lunduğu sokak, Kuva-yi Milliyecileri izlemeye çalışan

İngiliz istihbaratının merkezi olmuştur. Galata Kule-

si de İngilizlerin gözetleme kulesi haline gelmiştir. İş-

gal süresince kulenin üzerinde İngiliz bayrağı dalga-

lanmıştır. O yıllarda kulenin kademeli çatısı üzerin-

de bir baraka vardır. İstihbarat amacıyla sonradan ek-

lenen bu baraka, İngiliz askerleri tarafından gözetle-

me odası vazifesi görmüştür. Kulenin tepesi, Haliç ve

İstanbul'un geniş bir alanını kapsayacak görünümü-

nü gösteren eşsiz bir konuma sahiptir ve şehirdeki

tüm hareketlilik kolayca takip edilebilmektedir.

527

528

Galata Kulesi'nin yanındaki 1904 yılında inşa edilen Galata Evi isim-

li bina da İngiliz karakolu olarak kullanılmaktadır. Bu bina ve kule için-

de, Kurtuluş Savaşı destekçileri, İngiliz derin devletinin profesyonel sor-

gucuları tarafından ağır işkencelere tabi tutulmuşlardır. İşgal kuvvetleri-

ne tabi olan korkaklar tarafından gelen jurnaller burada değerlendirilmiş

ve kilit önemdeki kişiler bilgi amacıyla burada sorguya çekilmiş, şiddet

görmüş ve işkenceye tabi tutulmuşlardır. Birçok vatansever burada şehit

edilmiş ve Kule'nin altına gömülmüştür. İleriki dönemlerde, Galata Ku-

lesi'nin derinlerinde bulunan çukurlar ve alt kısmındaki kanallarda insan

kafatasları ve kemikleri bulunmuştur. Kulenin orta boşluğunun bodrumu

da zindan olarak kullanılmıştır. İşgal döneminde bu metotlarla binlerce

insan fişlenmiş ve işkence görmüştür.

Galata Kulesi, İngiliz derin devleti için çok hayati bir noktadır. Hem

Mevleviliğin merkezi olarak bilinmekte, hem de İngiliz istihbaratının ve

İngiliz dehşet ve şiddetinin üssü olarak görülmektedir. Bölge, aynı za-

manda İngiliz mahkemesi olarak da kullanılmıştır. Yani Galata bölgesi,

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Galata Kulesi'nden

İstanbul'un panoramik

görüntüsü

hem karakol, hem işkence evi, hem hapishane, hem mahkeme, hem de is-

tihbarat elemanlarının buluştuğu bir noktadır. İngiliz derin devleti, Fira-

vun'un Tarassut Kulesi'nde yaptığı gibi Türk halkını Galata Kulesi'nden

izlemiştir. Galata'daki arazi üzerinde kurulan İstanbul'un ilk Mevleviha-

nesi de İngilizler tarafından istihbarat için kullanılmıştır.

İşgal döneminde İngilizlerin İstanbul halkına yaptıkları zulmün ikin-

ci önemli noktası ise Kroecker Oteli'dir. (Bu bina şu an öğretmenevi ola-

rak kullanılmaktadır.) Otelin bodrumundaki odalar işkence odaları ola-

rak kullanılmış ve işgale karşı gelen yüzlerce Kuva-yi Milliye direnişçisi-

ne bu odalarda işkence yapılmıştır. İngiliz derin devletinin John Bennett

isimli istihbaratçı subayı işgal günlerinde Beyoğlu'nda şehre hakim ko-

numdaki Kroecker Oteli'ni karargah haline getirmişti. Yüzbaşı Bennett

elinde kamçısıyla, gece yarısı aşağıdaki işkencehanelerde kişileri sorgulu-

yordu. Bennett işgal sonrasında da bir Mevlevi ve Sufi olarak Osmanlı ve

Müslüman coğrafyası ile bağlarını hiçbir zaman koparmamıştır. İngilte-

re'de açılan ilk Mevlevi/Sufi tekkesini kuracak ve oranın ilk şeyhi olacak-

529

530

tır. Buradan, Türk Milletine ve Müslümanlara, Mevlevilik kisvesi altında

zarar vermeyi hedefleyecek ve pek çok kişi onun ikiyüzlülüğünü fark ede-

meden İslam'ın yerine Rumilik gibi İslam'a muhalif bir anlayışı benimse-

yecektir. İngiliz derin devletinin İslam alemini içten çöküşe uğratma po-

litikası, özellikle bu tarihlerden sonra Rumilik adı altında daha da yo-

ğunlaşacaktır.

İngilizlerin İstanbul'daki istihbarat kaynaklarının özellikle Mevlevi

tekkeleri olduğunu da burada belirtelim. Osmanlı'daki dönemin İngiliz

hayranları, bir kısım "Rumi" vatan hainleri, söz konusu Mevlevihaneleri

mesken edinmiş ve İngilizlere "sadık birer işbirlikçi" olabileceklerinin me-

sajını vermişlerdir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Sağda) Galata

Mevlevihanesi müze-

sinden bir görünüm.

(Altta) Galata Mevlevi-

hanesi'nin temsili

resmi

531

532

Galata Köprüsü üzerinde

İngiliz deniz piyadeleri

İstanbul'u elinde tutmak isteyen işgal kuvvetleri halka yönelik de bas-

kı uyguluyordu. Boğazda demirli işgal donanmasına ek olarak Galata Köp-

rüsü'nün önüne de İngiliz denizaltısı yerleştirilmişti. Filoya ait silahlar

şehre dönük ateşe hazır vaziyette bekliyordu. İşgal orduları tanklar ve

zırhlı birliklerle İstanbul'da gövde gösterileri yapıyordu. Taksim Meyda-

nı'nda hemen her noktaya tanklar yerleştirilmişti. Şehir içinde Osmanlı

askerleri rütbesi ne olursa olsun işgal askerlerini selamlamak zorunday-

dı. İşgalcilerden karşılık vermesi ise beklenmiyordu. Halkın milli şuuru-

nu engellemek için Padişah'a işgali tasvip eden ferman yayınlatılmış, Şey-

hülislam'dan ve bazı din alimlerinden de fetva alınmıştı. Ayrıca İngilte-

re'den getirilen kasa kasa içkiler İstanbul meyhanelerini ve kahvehanele-

rini doldurmuştu. Bu sayede halk pasifize ve dejenere edilmeye çalışılı-

yordu.²⁴⁸

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Üstte) 1919 yı-

lında Galata Kulesi

girişinde İngiliz as-

kerleri

(Altta) Galata Köp-

rüsü önünde İngi-

liz denizaltısı

İstanbul'un her yerinde İngiliz casusları mevcuttu. Kod adı RV5 olan

bir ajan 1921'de İstanbul'da açtığı terzi dükkanıyla İttihatçı çevrelerin ve

Atatürk'e yakın isimlerin terzisi olmayı başardı. Türk Dışişleri'ne girip çı-

kabiliyordu. Elde ettiği bilgileri İngilizlere aktarıyordu. Kod adı JQ6 olan

diğer bir ajan ise İstanbul'da bir kahvehane işletiyordu. Bu kahvehane,

Mustafa Kemal'e yakın isimlerin uğrak yeriydi. Mustafa Kemal taraftar-

larının tüm toplantıları burada gerçekleşiyordu. Konuşulan gizli planlar,

kahveci ajan tarafından doğruca İngilizlere aktarılıyordu. İstanbul halkı

dört bir yandan İngiliz derin devletinin kuşatması altında yaşamını sür-

dürüyordu.²⁴⁹

533

534

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Sağda) İşgal

kuvvetleri Gala-

ta Kulesi'nde

(Altta) Günü-

müzde Kule'den

İstanbul.

535

536

Mevlevilik Konusunda Önemli Açıklama

Mevlana, 13. yüzyılda yaşamış bir mutasavvıftır. Mesnevi onun eseridir

ve bu eserde, iman ve İslam ile ilgili güzel ifadeler bulunmakla beraber,

Allah'a ve Kuran'a muhalif ve İslam itikatlarıyla ciddi şekilde çelişen ifa-

deler de bulunmaktadır. Bu özellikleriyle Mesnevi ve Mesnevi çerçeve-

sinde geliştirilmiş olan Mevlevilik kültürü, İslam dinine muhalif izah ve

uygulamalar barındırdığından, günümüzde İslam ile sinsice mücadele

etmek isteyen bazı kesimlerin destekle-

diği bir kültür haline getirilmiştir. Bu

kültür, daima Allah'ı inkar edenler, İs-

lam karşıtları, cinsi sapıklar ve Darwi-

nistler tarafından üstün tutulmuştur.

Özellikle İslam camiasının içinde, ho-

moseksüellik gibi Kuran'da haram kı-

lınan uygulamaları, Darwinizm gibi

Allah'ı inkar eden zihniyeti yaygınlaş-

tırmaya çalışan kesimler, yöntem ola-

rak Mevlevilik ve Rumilik kültürünü

kullanmışlardır. İngiliz derin devleti de, tarih boyunca bu tehlikeli kül-

türü sürekli olarak Müslümanlara karşı kullanmaktadır.

Fakat bu izahları değerlendirirken, yapılan eleştirilerin doğrudan Mesn-

evi'nin yazarı Mevlana'ya yöneltilmediğini belirtmek gerekmektedir.

Mesnevi'nin 13. yüzyıldan bu yana değiştirilmiş olabileceğini dikkate al-

mak gerekmektedir. Söz konusu izahların, İslam toplumlarını yaralamak

adına sonradan Mesnevi'ye eklenmiş olması muhtemeldir. Dolayısıyla

burada eleştiri noktamız Mevlana Celalettin Rumi'nin kendisi değil,

Mesnevi kitabının içeriği ve ona dayanarak geliştirilmiş garip Rumilik

kültürüdür.

Rumilik felsefesi, sonraki bölümlerde detaylı olarak anlatılacaktır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İşgal Sırasında Basın Sansürü

Tarihçi ve yazar Atilla Oral, İstanbul'un işgal edildiği günlerle ilgili

olarak şu bilgileri verir:

İstanbul Boğazı'nda demirli düşman savaş gemilerinin çok önemli faa-

liyetleri vardı. Düşman savaş filosu İstanbul'da 5 yıl boyunca süs ol-

sun diye beklemedi. Planlı ve programlı bir sindirme savaşı yürüttü.²⁵⁰

Sindirme savaşı, halk üzerinde psikolojik çöküntü oluşturabilme

amacı taşıyordu. Halk üzerinden yapılan propagandaya ağırlık verilmiş-

ti; çünkü İngiliz derin devleti, Milli Mücadele'ye yönelik halk desteğinin

ortadan kalkmasını istiyordu.

Kitabın 1. bölümünde detaylı bahsettiğimiz gibi, İngiliz derin devle-

ti, kuruluşundan itibaren halkın "milli ve milliyetçi" değerlerini çöküşe uğ-

ratmak istemiştir. Bunun temel sebebi, bu değerlerden uzaklaşan top-

lumların fazla ayakta kalamamalarıdır. İngiliz derin devleti, İstanbul'un

işgali sırasında da halkın desteğini alamayan bir hareketin "milli" olmak-

tan çıkacağı düşüncesiyle psikolojik anti propagandaya ağırlık vermiştir.

İngiliz derin devleti için bunu sağlamanın en önemli yollarından bi-

ri, basına yönelik sansürdür. Bu nedenle, işgal sırasında Türk basınına

ciddi şekilde sansür uygulanmıştır. Gazeteler, yayınlanmadan önce mut-

laka İngiliz güçlerinin denetimindeki sansür memurlarının kontrolünden

geçirilmiştir. İngiliz derin devleti tarafından uygun görülmeyen yazı ve fo-

toğrafların; gazete, dergi ve diğer yayın organlarında yayınlanmasına izin

verilmemiştir. Bu dönemde yayınlanan pek çok gazetede, birçok sütun boş

olarak basılmıştır. Bunun nedeni, İngiliz derin devletinin uygun görme-

diği içeriklerin baskı aşamasında zorla gazeteden çıkarılmasıdır. Üzerin-

de İngiliz sansür otoritesinden geçtiğine dair "Censored By Allied Aut-

horities The Censor" (Müttefik Yetkililer Tarafından Sansürlenmiştir) iba-

resi bulunmayan fotoğrafların yayınlanması çok büyük suçtur.

537

538

İşgal kuvvetlerine ait

donanmalar İstanbul sularında

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devletinin uyguladığı insanlık

suçunun tüm görsel kanıtları, o dönemde tama-

men ortadan kaldırılmıştır. İşgale dair fotoğraf

bulabilmek oldukça zor olmuştur. Çekilen savaş

fotoğraflarının tümü İngiliz derin devleti tarafın-

dan sistematik bir biçimde toplanmıştır. Bu fo-

toğraflar yıllar sonra ancak İngiliz arşivlerinden

elde edilebilmiştir. İngiliz arşivlerinden ele geçi-

rilen bu fotoğraflar, yıllar sonra Türk halkını ol-

dukça şaşırtmıştır. Atilla Oral, söz konusu fotoğ-

raflara nasıl ulaştığını şu sözlerle açıklamıştır:

İngiltere arşivlerinde Türk Kurtuluş Savaşı

ve işgal yıllarına ait çok sayıda önemli, gör-

sel belgeler var. İngiliz devletinin, üzerinden

belli bir süre geçtikten sonra arşivlerini araş-

tırmacılara açtığı söylenir ama bu sadece

yazılı bazı belgeler için geçerlidir. Fotoğraf

gibi görsellere, ses kayıtlarına gelince bu iş

değişir. Bu kitabı hazırlamak için 20 yıldır

belge ve fotoğraf topladım. Hemen tüm gör-

selleri İngiliz kaynaklarından, mezatlardan

elde ettim. İşgalcilerin yıllarca sakladıkları

görselleri, üçüncü kuşak torunları elden çı-

karıyor, tarihin bilinmeyen pek çok yönü

şimdi ortaya çıkıyor.²⁵¹

İngiliz derin devletinin yaptığı zalimlikler,

işgalin işkencelerle ve haksızlıklarla dolu gerçek

yüzü, sansür nedeniyle hiçbir zaman Türk halkı-

na ulaşamadı. Bu vahşeti anlamak ve o dönemde

olanlara şahit olmak için 21. yüzyılın başlarına

539

540

16 Mart 1920'de işgalci

İngilizler, Şehzadeba-

şı'ndaki Mızıka Karako-

lunu basıp 4 askerimizi

şehit etmiş ve çok sa-

yıda askerimizi de yara-

lamışlardı.

kadar beklemek gerekecekti. Bütün bu engellemelere rağmen gerçekleş-

miş olan Milli Mücadele, İngiliz derin devletini en fazla şaşırtan olaylar

arasındadır. Casuslar ve sansürler, Türk milletinin ferasetini engelleye-

memiş ve İngiliz derin devletinin bu tuzakları sonuç vermemiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İşgal İstanbul'unda İngiliz Derin

Devletinin Destekçileri

Kitabın önceki sayfalarında İngiliz derin devletinin İstanbul'u işgal

planını nasıl uyguladığını detaylandırmıştık. Türk aleyhtarı propaganda

ile nasıl uluslararası kamuoyunu yanlarına çektiklerini, diğer ülkelerle as-

keri işbirliği yaptıklarını, devletleri nasıl yönlendirdiklerini, anlaşmaları

işgale uygun bir hale nasıl getirdiklerini, kendilerine karşı potansiyel mu-

halefeti nasıl engellediklerini ve en son olarak 16 Mart 1920'de işgali na-

sıl başlattıklarını anlattık. İngiliz derin devleti, işgalin devam edebilmesi

için askeri, ekonomik ya da siyasal güç haricinde yerel destekçilere de ih-

tiyaç duyuyordu. Bu bölümde, bilerek ya da bilmeyerek işgalin parçası

olan dönemin şahsiyetlerini ve kurumları anlatacağız.

İşgal döneminde yayınlanan Yeni İstanbul Gazetesi başyazarı Said

Molla, 9 Kasım 1918 tarihinde "İngiltere ve Biz" başlıklı yazısında, bir kı-

sım Osmanlı yöneticilerinin İngilizlere yaklaşımını şöyle anlatmıştı:

..."Anadolu köşelerine kadar memleketimizin bütün muhitinde İngi-

lizler hakkında büyük bir hürmet ve muhabbet inkişaf eylemiş (mey-

dana gelmiş) olduğundan, Türkiye'de ufak bir İngiliz müzaheretinin

(yardımının) büyük ve vasi mikyasda (büyük ölçüde) başarıya ulaşa-

cağı pek aşikardır", "Osmanlılar eski Türkler, ancak İngiliz kavm-i

necibinin (soylu kavminin) samimi müzaheretiyle (yardımıyla) te'min-

i hayat (hayatını temin) ve refah edebilir."²⁵²

İngiliz derin devleti, işgalin hemen sonrasında İstanbul'da, Müslüman

düşmanı olan ve Anadolu hareketine karşı hareket eden büyük bir casus

ağı kurdu. Bunların bir kısmı maaşa bağlanmışken bir kısmı gönüllü ola-

rak çalışıyordu. İngilizlerin gücü, bazılarını adeta hipnoz etmişti.

İşgal subayları, bazı tekke ve dergahları istihbarat amacıyla kullanı-

yordu. Bu tekkelerin en başında da Galata'daki Mevlevi tekkeleri vardı. O

541

542

tekkelerin müdavimlerinden bir tanesi de, önceki bölümlerde kimliği hak-

kında bilgi verdiğimiz, İngiliz İşgal Komutanlığı İstihbarat Şube Başkanı

John Bennett'ti. Bennett anılarında şöyle söylüyor:

Dervişlerin nelerle meşgul olduklarını öğrenmek üzere talimat almış-

tım. Bir derviş kılık değiştirmiş, gizli bir ajan ya da siyasi, dini bir ce-

maatin fanatik bir misyoneri olabilirdi. Bunların başında da Mevl-

eviler geliyordu.²⁵³

İngiliz derin devleti, kendisine istihbarat sağlayacak elemanlarını tek

tek seçmekte, yetiştirmekte ve kendisine tabi kılmaktaydı. Birkaç övgü, bi-

raz para, biraz da gelecek vaadi bir kısım İstanbulluları yoldan çıkarmış-

tı. Basit çıkarlar, bazıları için vatanın kurtuluşundan önde gelmişti. İşgal-

ci askerlerin anılarında tarif ettikleri gibi, İstanbullular arasından fesini

atıp İngiliz dostu olduğunu iddia ederek derin devletin kapılarını aşındı-

ranlar vardı. Ancak her zaman olduğu gibi zalimin ve casusun hesapları

geldiği yere geri dönecek ve sadece Allah'ın planı galip gelecekti.

Onlara bir süre tanıyorum. Hiç şüphesiz Benim düzenim sapasağlam-

dır. (Araf Suresi, 183)

İngiliz Muhipler Cemiyeti - Osmanlı

Yönetimindeki İngiliz Dostları

İngiliz Muhipler Cemiyeti (İngiliz Dostla-

rı Derneği), Damat Ferit Paşa ve Said Molla

gibi üyeleri bünyesinde barındıran, hararet-

li bir şekilde İngiliz mandasını savunan ve

Milli Mücadele'ye karşı hareket eden bir der-

nektir. 20 Mayıs 1919'da kurulmuştur. Der-

neğin ana politikası İngilizlerden para yardı-

mı alarak Anadolu'da karışıklıklar çıkarmak

ve Milli Mücadeleyi engelleyebilmektir. O dö-

Damat Ferit Paşa

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

nemde Kurtuluş Savaşı'na karşı yapılan tüm yerel ayaklanmaların arka-

sında derneğin izi vardır. Derneğin bir diğer hedefi ise, çeşitli yayın or-

ganları yoluyla İstanbul kamuoyunda, Ankara hükümeti aleyhinde ve İn-

giliz derin devleti lehinde imaj oluşturmaktır.

Dernek kurucu üyelerinden Said Molla, İstanbul'da Yeni İstanbul ga-

zetesi ile propagandalar yapmıştır. İngiliz Büyükelçiliği'nden aylık 300 li-

ra maaş aldığı daha sonra belgelerle ortaya çıkmıştır.²⁵⁴ Derneğin kuruluş

beyannamesi, sözde "ilkel Türk soyunun Avrupa'dan getirilecek damızlık

erkekler yoluyla ıslah edilmesi" gibi ilginç düşünceleri olan Dr. Abdullah

Cevdet tarafından kaleme alınmıştır (Necip Türk Milletini tenzih ederiz).

Dernek, kuruluşundan sonraki 3 ay içinde 53 bin üyeye ulaşmıştır. 23

Mayıs 1919'da Said Molla, tüm belediye başkanlarına tek kurtuluş yolu-

nun İngiliz manda ve himaye fikrinin kabulü olduğunu telgrafla telkin et-

miştir.²⁵⁵

Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk'ta, derneği ve üyelerinin amacını şu

şekilde anlatmıştır:

İstanbul'da, mühim addolunacak teşebbüslerden biri İngiliz Muhip-

leri Cemiyeti idi. Bu isimden, İngilizlere muhip olanların teşkil ettiği

bir cemiyet anlaşılmasın! Bence, bu cemiyeti teşkil edenler, kendi şa-

hıslarını ve menfaati şahsiyetlerini sevenler ve şahıslar ile menfaatle-

rinin masuniyeti (korunması) çaresini Lloyd George hükûmeti mari-

fetiyle İngiliz himayesini teminde arayanlardır. Bu bedbahtların (mut-

suz insanların), İngiltere Devletinin, kül halinde, bir Osmanlı Devle-

ti muhafaza ve himaye etmek emelinde olup olamayacağını, bir defa

mülâhaza edip etmedikleri cayi teemmüldür (etraflıca düşünmeye de-

ğerdir)...

Cemiyette İngiliz milletine mensup bazı sergüzeştcular (maceracılar)

da vardı. Meselâ: Rahip Frew gibi. Ve muamelât ve icraattan anlaşıl-

dığına göre, cemiyetin reisi Rahip Frew idi.

543

544

Bu cemiyetin iki cephe ve mahiyeti vardı. Biri alenî cephesi ve mede-

ni teşebbüsatla (girişimle), İngiliz himayesini talep ve temine matuf

mahiyeti (yönelik bir içerik) idi. Diğeri hafî ciheti (gizli yönü) idi. Asıl

faaliyet bu cihette idi. Memleket dahilinde teşkilât yaparak isyan ve

ihtilâl çıkarmak, şuuru millîyi felce uğratmak, ecnebî müdahalesini

teshil etmek (kolaylaştırmak) gibi hainane teşebbüsat, cemiyetin bu ha-

fî (gizli) kolu tarafından idare edilmekte idi. Sait Molla'nın cemiyetin

alenî teşebbüsatında olduğu gibi hafî cihetinde de ondan daha ziyade

rolü olduğu görülecektir. Bu cemiyet hakkında söylediklerim, sırası

geldikçe vereceğim izahat ve icabında irade edeceğim vesaikle (belge-

lerle) daha vazıh (açık) anlaşılacaktır.²⁵⁶

Atatürk'ün Nutuk'ta bahsettiği Rahip Frew, İngiliz istihbaratının İs-

tanbul şefi idi. Bütün İngiliz haberleşme şifreleri Frew'in elinde idi. Ka-

rakol Cemiyeti'nden Ali Rıza Bey bu şifreleri çalmış ve çözmüştü. Bu sa-

yede Damat Ferit Paşa'nın teşviki ile Diyarbakır'da isyana kalkışacak Be-

dirhan Aşireti'nin bilgileri ve bu isyanın ne zaman başlayacağı Frew'un

dosyasından öğrenilmiş, doğrudan doğruya Mustafa Kemal Paşa'ya haber

verilerek tedbir alması sağlanmıştı.

İstanbul'da İngiliz propagandası yapanlar sadece İngiliz Muhipler

Cemiyeti üyeleri değildi. Refi Cevat Ulunay'ın çıkardığı Alemdar gazete-

si Atatürk'ün Samsun'a ayak bastığı gün "Kimi İstiyoruz" başlıklı başyazı-

sında, "Her gün bir uzvumuz (organımız) koparılacağına tenimizi bir dok-

tora teslim edip kurtulalım. Anglosaksonlar bulundukları yere öyle bir ha-

yat nefh ederler (üflerler) ki, onu istikbale (geleceğe) karşı kuvvetli bir nam-

zet (aday) olacak bir mevkiye (konuma) getirirler." demişti.

Yine Damat Ferit'in ardından göreve gelen Sadrazam Tevfik Paşa, 11

Kasım'da göreve gelir gelmez Daily Mail gazetesine şu demeci vermişti:

"Gayemiz, İngiltere ile eski dostluğumuzu canlandırmaktır. İtilaf devletle-

rinin bizi biraz tecrübeli şahısların emrine vermeleri lazımdır."²⁵⁷

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İstanbul'un İşgali Sırasında İngiliz

İşbirlikçileri Romanlara Konu Olmuştur

Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun İstanbul'un işgalini anlatan "Sodom ve

Gomore" adlı ünlü romanındaki kahramanı Sami Bey; milli değerlerden

uzak, kendi benliğini unutmuş, yabancılara yakın olursa değer kazana-

cağını zanneden bir kozmopolittir. Sami Bey, İngilizlerin her şeye muk-

tedir olduğu kanısındadır. Bu nedenle Anadolu'daki Millî Mücadele'ye

karşıdır. İşgalde Sadrazam Damat Ferit ve gazeteci Ali Kemal bu tiple-

menin önde gelenleridir.

Görülebildiği gibi işgal sırasında İngilizlere yaranmaya çalışanların sayı-

sı çok olmuştur. Bunlar, yaptıkları casusluk faaliyetleri ve verdikleri giz-

li bilgilerle güçlük içindeki İstanbul ve Anadolu halkına zorluklar yaşat-

mışlardır. Milli mücadele, bu zorlu şartlar altında başlamış ve casuslara

rağmen başarıya ulaşmış olağanüstü bir mücadeledir.

Bediüzzaman, Kuva-yi Milliye Karşıtı

Fetvaları Geçersiz Saymıştır

İngiliz derin devleti, İstanbul'un işgalinden hemen sonra, bazı sözde

din adamlarını da kendisine destekçi olarak devşirmiştir. 1920'de İngiliz-

lerle işbirliği yapan sözde alimler, İngiliz işgalinin hak olduğunu, Kuva-

yi Milliye'nin İslam'a uygun olmadığını belirten bir fetva yayınlamışlar-

dır. Bu fetvaya ilk karşı çıkan Bediüzzaman Said Nursi'dir:

İşgal altındaki bir memlekette İngilizlerin emri ve tazyiki altında bu-

lunan bir idarenin ve meşihatın (şeyhülislamın) fetvası mualleldir (sa-

kattır), mesmu (güvenilir) olamaz. Düşman istilasına karşı harekete

geçenler asi değillerdir, fetva geri alınmalıdır.²⁵⁸

545

546

Bediüzzaman'ın İngiliz derin devletini tasvir eden söz-

leri şöyledir:

İngiliz (İngiliz derin devleti) siyasetinin hassa-i mü-

meyyizesi (ayırıcı özelliği), fitnekârlık (fitnecilik), ih-

tilâftan istifade (ayrılıklardan menfaat sağlamak),

menfaat yolunda her alçaklığı irtikâp (organi-

ze) etmek, yalancılık, tahripkârlık (tahrip edi-

cilik), hariçte menfiliktir (olumsuzluktur).

Fenalık ve ahlâk-ı seyyie (kötü ahlak)

siyasetine vasıta olduğu için, her yer-

de ahlâk-ı seyyieyi (kötü ahlakı) hi-

maye ederek teşcî eder (cesaretlendi-

rir).²⁵⁹

Bediüzzaman, İstanbul'un işgali

ve kara propagandaları ile fikri olarak

mücadele eden dönemin en önemli

Bediüzzaman ve Hutu-

din alimidir. Üstadın, Arapça ve

vat-ı Sitte isimli eseri

(Sağda) Kurtuluş Savaşı

Türkçe olarak gizlice basılıp el al-

sırasında cefakar Türk

tından dağıtılan Hutuvat-ı Sitte

kadını

isimli eseri, İngilizlere karşı Kuva-

yi Milliye şuurunu pekiştiren

önemli bir yayındır. Bu eser-

den sonra İngiliz işgal komu-

tanlığı Bediüzzaman'ın öldü-

rülmesi emrini vermiş ve Üs-

tad, İngilizler tarafından tüm

İstanbul'da aranmıştır. Ama

Allah'ın koruması ile derin

devletin eli Bediüzzaman'a

ulaşamamıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz Derin Devleti, Milli Mücadele'yi

Engelleyememiştir

İngiliz derin devletine yaranma amacı güden daha önce bahsettiği-

miz kişilerden gelen istihbaratlarla, Milli Mücadele'nin yanında yer alan,

Anadolu'ya silah getiren, insan ve yardım malzemesi sağlayan vatanse-

verler deşifre ediliyordu. Yakalanan kahramanlar mahkeme edilmeden

sorgusuz sualsiz İngiliz idam mangalarının önünde kurşuna dizilerek şe-

hit ediliyorlardı. İdam öncesinde, Yüzbaşı Bennett'in Kroecker Oteli'ndeki

işkencehanelerine getiriliyor ve bodrum katında istihbarat amacıyla ağır

şekilde şiddet görüyorlardı.

Elbette yukarıda anlatılan karakterler, Türk halkı içinde sadece kü-

çük bir zümre idi. İstanbul halkı ölümü göze alarak eline geçen silah ve

cephaneyi saman arabaları, yem torbaları ve sebze küfeleri içinde Kara-

deniz Boğazı'nın dışına kadar taşıyıp İnebolu'ya gidecek mavnalara yük-

lüyordu. Vatanseverler kurşuna dizilmeyi göze alarak Selimiye ve Maçka

gibi silah depolarını boşaltıyordu. Düşman kuvvetleri, Türk limanların-

daki bütün gemi ve motorlara el koymuşlardı. Onun için karada kağnı-

lar, denizde mavnalar tek nakil vasıtaları idi.

547

548

Milli Mücadele yıllarında,

cepheye gerek kağnılarla

gerekse sırtlarında cephane

taşıyan Türk kadınları.

İstanbul halkı işgal yıllarında aç ve çıplak kaldı. İstanbul'u besleyen,

giydiren şehirler artık bu görevi yapamıyordu. Bütün bu yokluklara rağ-

men fedakar Türk Milleti, elinde avucunda ne varsa Milli Mücadele'yi

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

desteklemek için Anadolu'ya gönderdi. Kadınlar yatak ve yastıklarındaki

yünleri Anadolu'daki askerlere giyecek ve çorap yapmak için kullandılar.

İşgalin Organizatörleri ve Derin Devlet Bağlantıları

Dönemin İngiliz Başbakanı Churchill, "Dünyada çok kapsamlı bir

olayın yaşandığını ve çok ince hesaplarla yapıldığını, bizlerin de bu senar-

yoda sadece sadık bir uşak olarak hizmet edeceğimizi göremeyen kör ve ah-

maktır" demiştir.²⁶⁰

PKK terör örgütünün lideri Öcalan da, başlattığı terör faaliyetlerine

asıl olarak İngiliz derin devletinin yön verdiğini ve bu tip temel politika-

ları bu derin güçlerin planladığını açıkça ifade etmektedir:

İngiltere, bizim konumuza en akıllı yaklaşan ülkedir. MED TV'ye ya-

yın hakkı verdi. Politikaları İngiltere oluşturur. ABD'ye uygulattırır.

İngiltere bence ana politikayı oluşturmaktadır. Avrupa'daki işbirlik-

çilerine ama özellikle ABD'ye bunu uygulattırmaktadır. Ortada bu

konularla ilgili belge yok, olması da mümkün değildir zaten. Ancak ge-

lişmelerde dikkat edilmesi gereken konu Avrupa'nın İngiltere'de dü-

ğümlenmesidir. Konulara çok derin yaklaşıyor.²⁶¹

Öcalan, 11 Nisan 2008 tarihinde İmralı'daki bir konuşmasında ise İn-

giliz derin devletine şu şekilde dikkat çekmiştir:

(İngilizler) Ta 16. yüzyıldan bu yana dünyada neler olacağını Lon-

dra'da planlayıp dünyaya servis yapıyorlar.

İngilizler toplumda her türlü yönlendirmeyi de yapıyorlar, Marks da

Londra'da yaşıyordu, onu orada tuttular. Marks fikirlerini orada oluş-

turdu, oradan dünyaya yaydı... Marks, Kraliçe Elizabeth'in eli altın-

daydı. Marks da Lenin de, Mao da hepsi İngiliz oyunlarına geldiler.

549

550

İngiliz derin devleti, yıllarca

Müslüman alemi içinde mezhep-

çilik, aşiretçilik gibi unsurları

yaygınlaştırmış ve Müslümanlar

arasında bölücülük çıkarmıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devletinin, planlarını uygulayan ve

yöneten kadrolara ihtiyacı vardır. Bu bölümde İstan-

bul'un işgali temelinde "Osmanlıyı Parçalama Pla-

nı"nı yöneten ve uygulayanları kendi ağızlarından ta-

nıyacağız.

Lloyd George

Osmanlı'nın parçalanışı planının uygulanması

yıllarında, İngiliz Hükümeti'nin başı Başbakan Lloyd

George'du. Başbakan, Türk toprakları ve Türklerin

geleceği için uyguladığı planı şöyle tanımlıyordu:

Yunanlar, Doğu Akdeniz'de geleceğin milleti-

dirler. Büyük Yunanistan, İngiliz İmparatorlu-

ğu için paha biçilmez bir kazanç olacaktır. Do-

ğu Akdeniz'in en önemli adaları onlarındır.

Bunlar, Süveyş Kanalı Yolu ile bizim Hindistan,

Avustralya ve Uzakdoğu'ya giden ulaştırma yol-

larımız üzerinde bulunan tabii deniz üsleridir.

Eğer onlara milli yayılışları devrinde sağlam bir

dostluk gösterirsek, İmparatorluğumuzun birli-

ğini sağlayan büyük yolun başlıca koruyucula-

rından biri olurlar.²⁶²

George'un bu sözlerinin anlamı şuydu: Anado-

lu topraklarını da içine katarak kurulacak sözde "Bü-

yük Yunanistan", İngiliz İmparatorluğu'nun sınırla-

rını koruyacak bir bekçi görevini üstlenecekti. Lloyd

George bu amaç doğrultusunda da Yunanları Doğu

Trakya ve İzmir'e çıkartarak, onların sözde "milli ya-

yılışlarını" sağlamaya çalıştı. İngiltere bu sayede Türk-

leri kendi ülkelerinde yenmek için İngiliz askerini

551

552

tehlikeye atmamış olacak ve "Bü-

yük Yunanistan" ideali pe-

şinde olan Venizelos'u

alet olarak kullanacaktı.

Lloyd George; Yunan

işgali ile Türkiye'nin

gücünü yok edip , Türk

topraklarını müttefikler

arasında paylaşmayı kolay-

Lloyd George

laştırmak niyetindeydi. George,

bu planı gerçekten de uygulamaya

koymuş, Yunan yenilgisinin ardından sürekli övgü yağdırdığı bu mütte-

fiki tam anlamıyla yarı yolda bırakmıştır.

İngiliz Başbakanı daha önce de birçok defa "Türkleri Orta Asya'ya sür-

mek Avrupa için bir mecburiyettir" gibi ırkçı sözlerle Türklere bakış açı-

sını anlatıyordu. Keza, İstanbul'un işgalini kabinesinde ve İngiliz Parla-

mentosu'nda onaylatmak için kullandığı "Türkler ancak direnemeyecekle-

ri bir güç kullanılarak akıl yoluna götürülebilirler," ifadeleri işgalin fitilini

ateşlemiştir.²⁶³

Lloyd George'un Atatürk'le ilgili 19 Ekim 1922 tarihinde Avam Kam-

arası'nda sarf ettiği meşhur söz, İngiliz derin devletinin planının kimler

tarafından ve nasıl bozulduğunu açıkça ortaya koymaktadır:

İnsanlık tarihinde dâhiler pek ender görülür. Fakat ne acıdır ki, Tan-

rı, bir dâhiyi Türkiye'de dünyaya getirdi ve biz onunla çarpışmak zo-

runda kaldık. Mustafa Kemal gibi bir dâhiyi yenmemiz imkânsızdı.²⁶⁴

Llyod George, Türkiye'yi parçalama planlarının başarısızlığa uğra-

masının hemen ardından istifa etmek zorunda kaldı. 1930'lara gelindi-

ğinde siyaset alanından uzaklaşmış ve güven duyulmayan bir siyasetçi

olarak etkisiz hale gelmiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Lord Curzon

Lloyd George hükümetlerinin Dışişleri Bakanı Lord Curzon, "Hin-

distan sınırı Fırat'ta olmalıdır" tezinin sahibidir. İngiliz derin devletinin

politikası gereği, Hindistan'ın tam kontrolü için, Osmanlı sınırları için-

deki Arap ve Kürt bölgelerinin, İngiliz mandası altına alınması gerektiği-

ni savunmuştur.

Nereden para bulacaksınız, ancak biz verebiliriz. Memnun olmazsak

kimden alacaksınız? Harap bir memleketi nasıl kurtaracaksınız? İh-

tiyaç sebebiyle yarın para istemek için karşımıza gelip diz çöktüğü-

nüz zaman, bugün reddettiklerinizi cebimizden birer birer çıkartıp

size göstereceğiz!²⁶⁵

Bu sözler Lozan Görüşmelerinde Lord Curzon tarafından İsmet İnö-

nü'ye söylenmiştir. Gerçekten de bugün dahi görüşme masalarında Lo-

zan'da geri aldığımız tüm haklar çeşitli vesilelerle karşımıza çıkartılmak-

ta, zorla geri alınmaya çalışılmaktadır. Bugün, AB'nin vize serbestisi için

terörle mücadele kanununu değiştirmemizi is-

temesi dahi Curzon'un tehdidinin ha-

yata geçmiş örneğidir.

Curzon'un, necip milletimi-

ze yönelik bakışı

4 Şubat

1920'deki notlarında şöyle geç-

mektedir:

Türkler Avrupa'dan atıl-

malıdır. Amerikan Senatör

Lodge'nin dediği gibi İstan-

bul Türklerden tamamen alın-

malı, bir veba tohumu olan sa-

Lord Curzon

vaşların yaratıcısı, komşuları için

553

554

bir küfür olan Türkler, Avrupa'dan silinmelidir. Türkler Asya'nın Kı-

zılderilileridir, akıbetleri de onlar gibi olacaktır.²⁶⁶ (Türk Milletini ten-

zih ederiz)

Somerset Arthur Gough-Calthorpe

İstanbul'daki İngiliz Yüksek Komiseri Amiral Calthorpe'un, Lon-

dra'ya gönderdiği birçok telgrafta, Osmanlı Devleti'ni zayıf düşürmenin

bir yolunun da Kürtler ile Türkleri birbirine düşürmekten geçtiği ifade

edilmiştir.

Mondros Mütarekesi görüşmeleri sırasında Amiral Calthorpe "Türk-

leri incitip üzmemek için elden gelen her şeyin yapılarak, Yunan gemileri-

nin İzmir gibi İstanbul'a da gönderilmeyeceği kanaatinde bulunduğunu; fa-

kat 'İstanbul işgal edilmeyecektir' suretinde bir madde konulamayacağını"

söylemiştir.²⁶⁷Bu sözlerden sadece 13 gün sonra Yunan ve İngiliz gemile-

ri boğaza demir atmışlardır.

İzmir'in Yunanlar tarafından işgal edileceğini bildirmek görevi de yi-

ne Calthorpe'a düşmüştür. Amiral 14 Mayıs 1919 günü sabah saat 9:00'da

17. Kolordu Kumandanı Ali Nâdir Paşa'ya bir

nota vererek "İzmir istihkâmları ile mü-

dâfaa tedbirlerini hâiz (sahip olan)

arazinin, Mütârekenâme'nin

maddesine uygun olarak İtilâf Dev-

letleri kuvvetlerince işgal edileceği-

ni" bildirmiştir. Aynı gün ikinci

nota ile de, 15 Mayıs 1919 günü

Yunanların İzmir'i müttefikler

adına işgal edeceği ve limandaki

donanmanın işgal sırasında düzen

Somerset Arthur Gough-

temininde en üst yetkili olacağını söy-

Calthorpe

lemiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

John Michael de Robeck

Amiral Robeck, Kürt-Ermeni anlaş-

masının taraflara ve İngiltere'ye

önemli siyasi kazançlar sağlayaca-

ğına inanıyordu.

11 Aralık

1919'da Lord Curzon'a gönder-

diği telgrafta anlaşmanın İngil-

tere'nin bölgedeki çıkarlarını

koruduğunu yineleyerek, Kürt

ve Ermeni isteklerinin dikkat-

li bir şekilde desteklenmesi ve

himaye edilmesi gerektiğini ifa-

de etti. Lord Curzon ise 20 Ara-

lık tarihli cevabında Komiserliğe

John Michael de Robeck

tarafların cesaretlendirilmesi ve teş-

vik edilmesi emrini verdi.²⁶⁸

Kürt ve Ermeni kardeşlerimize isteklerinin

verilmesi kuşkusuz normaldir. Burada dikkat çeken nokta, İngiliz derin

devleti elemanlarının bunu sadece kendi menfaatleri için istemeleridir.

Menfaat bittiğinde ise İngiliz derin devleti, tıpkı Lozan sonrasında oldu-

ğu gibi, Kürt köylerini bombalamaktan çekinmeyecektir.

Aynı zamanda İstanbul'un işgalinin mimarlarından olan De Robeck

"Müttefikler barışı zorla kabul ettireceklerse, İstanbul'da Türklere üstün

gelip onların direnişlerini zayıflatmak zorundadırlar" ifadesi ile işgali hak-

lı göstermeye çalışmıştır.²⁶⁹

George Francis Milne

Savaş ve işgal öncesi Karadeniz orduları komutanlığı yapan ve İs-

tanbul'un işgalinin komutasına atanan George Milne, Kafkas halkları ve

Türkler için şu sözleri sarf etmiştir:

555

556

Bölge ve tüm yerleşik halkların hepsi aynı şe-

kilde tiksindiricidir. Gürcüler, Bolşevikle-

rin kılık değiştirmiş halidir. Ermeniler,

her zamanki Ermenilerdir - değersiz

bir ırk. En iyisi gibi olan Azeri Türk-

leri de gerçekte barbardırlar. İngiliz

ordusunun çekilmesinden sonra

halklar birbirlerine düşecektir ama

tüm ülke birbirinin boğazını kesse

bile dünyanın büyük bir kaybı ol-

maz. Bu halklar için bir İngiliz as-

kerinin bile hayatını kaybetmesine

George Francis Milne

değmez."²⁷⁰ (Burada adı geçen tüm

milletleri sarf edilen sözlerden tenzih

ederiz)

George Milne, Atatürk'ün Anadolu'da başlat-

tığı hareketten çok tedirgin olmuştu. Osmanlı Savaş Bakanlığı'ndan 6 Ha-

ziran 1919'da şu istekte bulundu:

General Kemal Paşa ile kurmaylarının vilâyetlerde bulunuşlarının is-

tenir bir şey olmadığını ekselansınıza bildirmekle onur duyarım. Seç-

kin bir generalle kurmaylar kurulunun ülke içinde dolaşmaları, ka-

muoyunu tedirgin etmektedir. Ben askerlik bakımından bunların ça-

lışmalarını gereksiz görmekteyim. General Kemal Paşa ile yanındaki-

lerin hemen İstanbul'a dönmeleri için emir vermenizi dilerim.²⁷¹

Milne'ın Türk halkını ve İstanbul yönetimini küçük gören, çoğun-

lukla üst perdeden olan konuşma üslubundan ve Savunma Bakanlığı'nın

çaresiz cevaplarından Atatürk de çok rahatsız olmuştur. Nutuk'ta düşün-

celeri şöyledir:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

…Bu hâl, ne teşkilât-ı milliyeye karşı izzetinefis meseleleri çıkaran

Harbiye Nazırı'nın ve ne de Osmanlı Devleti'nin istiklâlini temin et-

mek mesuliyetini deruhte etmiş (üzerine almış) olan kabinenin izze-

tinefis ve haysiyetine dokunmuyor. Bu hâlin kendilerinin haysiyetini

ve devletin istiklâlini çoktan rahnedar eylemiş (zarar vermiş) olduğu-

nu fark etmek istemiyorlar. Hiç olmazsa protesto etmiyorlar. Hiç ol-

mazsa bu tasallut (saldırı) ve tecavüz-i istiklâlşikenaneye (istiklali bo-

zacak bir tecavüze) vasıta olmayız diye feryada cesaret edemiyor-

lar…²⁷²

Burada yer verdiğimiz ifadeler, bu şahısların Türklerin aleyhine söz-

lerinin sadece küçük bir kısmıdır. Gerçekte kalpleri Türk Milleti'ne karşı

kin ile doludur ve İstiklal Mücadelesi'nin başlama tarihine kadar ve son-

rasında bu kini ortaya çıkaracak galiz uygulamalarda bulunmuşlardır.

Kendilerince aşağı bir ırk olarak gördükleri Osmanlı Milletlerini her fır-

satta ezmeye ve küçük düşürmeye çalışmışlardır. Gerçekte, bugün de ben-

zer zihniyet devam etmektedir. Dostluğu ve geleceğini derin devletler ya-

nında bulacağını sananlar bu gerçeği unutmamalıdırlar.

İstanbul'da işgal kuvvetleri

557

558

Osmanlı Topraklarındaki Casuslar

İstanbul'a Rapor Vermektedir

Osmanlı'nın yıkılması planının temel uygulayıcıları, toprakların dört

bir yanına dağılmış olan casuslar olmuştur. Bu casuslar devletler kurmuş,

ülkeleri bölmüş, krallar atamış ve sınırları çizmişlerdir. Bu geniş casus

ağı, İngilizler tarafından, İstanbul'daki askeri istihbarata bağlı operasyon

merkezi tarafından yönetilmiştir. İstanbul'un işgali, bu casusluk ağına da

lojistik anlamda destek sağlamıştır. "İşgal subayı" adı altında Anadolu'ya

onlarca casus sevk edilmiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Bağımsızlık hareketinin güçlenmesi ile bu istihbarat ağı Türk askeri

planları üzerine yoğunlaşmıştır. 1921'de James Marshall-Cornwall, Ge-

nelkurmay Başkanı Charles Harington Harington'a bağlı özel istihbarat

subayı olarak atanmıştır. Cornwall, Ankara Hareketi'ni ve Mustafa Kemal

Paşa'yı izlemek için küçük ama operasyonel bir ekip kurmuştur. Çok iyi

Türkçe konuşan Cornwall, daha sonra 1941'de, İsmet İnönü'yü İngilizle-

rin yanında II. Dünya Savaşı'na girmeye ikna etmek için bir kez daha Tür-

kiye'ye gönderilmiş fakat bu çabasında başarılı olamamıştır.

(Üstte) İngiliz derin devletinin

Osmanlı'da isyanları organize et-

mek için gönderdiği ajanlar:

Gertrude Bell ve T. E. Lawrence

(Solda) Bell ve Lawrence,

Churchill ile beraber

559

560

İngİlİz Derİn Devletİnİn

Saltanata Bakışı

ve Osmanlı'nın

Geleceğİ Planı

Dünya Savaşı sırasında İngiliz Başbakanı Lloyd George "Arapça

konuşan her yer Osmanlı İmparatorluğu'ndan alınmalı ve man-

da haline getirilmelidir" demiştir. Başbakan sözlerini, "Türkler

Anadolu'nun bir kısmına sahip olacaklar, fakat Avrupa'da hiçbir toprak

sahibi olamayacaklardır. Türklere boğazlarda ve denizlerde hiçbir yer ve-

rilmeyecektir." diyerek tamamlamıştır.²⁷³ İngiliz derin devletinin Osman-

lı'nın geleceğine yönelik yüzlerce yıl öncesinden belirlenmiş planı tam

olarak budur.

Kastedilen, Türklerin; Ankara, Konya ve İç Anadolu çevresinde tu-

tulmasıdır. Bu plan, İngiliz Dışişleri Bakanı Lord Curzon tarafından Lo-

zan'da açıkça dile getirilecektir. Aslında bu plan da sadece geçici bir du-

raktır. İngiliz derin devletin planına göre, Türk Milleti Orta Asya'ya sü-

rülmeden bu baskı bitmeyecektir. Bu, İngiliz derin devletinin derin siya-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

setidir. Bugün Güneydoğu'yu PKK'ya vermek isteyen; Karadeniz'de fede-

rasyon olsun ve bölge Doğu ve Batı Karadeniz olarak ikiye bölünsün, Ak-

deniz ile Antalya bölgesi federasyon olarak ayrılsın diyen; İstanbul'u ulus-

lararası bir toprak, İzmir ve bölgesini ise bağımsız bir devlet olarak gös-

teren haritaları basan yine bu derin devlettir.

İngiliz derin devletinin bölme planını, Maurice de Bunsen başkanlı-

ğında "Asya Türkiye'sini İnceleme Komisyonu"nun 30 Haziran 1915'te

hazırladığı rapor yeterince anlatmıştır. Komisyon raporda, Osmanlı top-

raklarının Suriye, Filistin, Ermenistan, Anadolu/Türkiye ve Irak adıyla

beş büyük bölgeye/özerk vilayete bölünmesini önermiştir. Ayrıca Akde-

niz'den Basra Körfezi'ne uzanan hat üzerinde stratejik noktaların doğru-

dan veya dolaylı yollarla İngiliz kontrolü altına alınmasını şart koşmuş-

tur. Bunun da yolu, Filistin ve Irak'ın tamamen işgal edilmesinden geç-

mektedir. Böylece İngiltere, savaş sonrası Asya Türkiye'sinde (Musul da-

hil) petrol başta olmak üzere bütün ekonomik imtiyazları ele geçirebile-

cektir.

İngiliz Yüksek Komiseri Amiral Webb, İngiltere'deki bir dostuna 19

Ocak 1919'da gönderdiği bir mektupta şöyle demiştir:

Görünürde memleketlerini işgal etmediğimiz halde valilerini tayin edi-

yor veya görevlerinden uzaklaştırıyoruz. Polislerini yönetiyor, basın-

larını denetliyor, zindanlarına girerek Rum ve Ermeni tutukluları iş-

lemiş oldukları suçlara aldırmadan özgür bırakıyoruz. Demiryolları-

nı sıkça denetimimizde tutuyor ve istediğimiz her şeye el koyuyoruz.

Politikamız süngünün keskin ucuna dayanıyor... Halife elimizin al-

tında bulundukça İslam dünyası üzerinde ek bir denetim aracına da

sahibiz.²⁷⁴

Bu sözlerin geçtiği zamanlar, İngiliz derin devletinin Osmanlı üze-

rindeki gücünün zirvede olduğunu düşündüğü anlardır…

561

562

Bu kibir ve üstünlük kompleksi, İngiliz derin devletinin, Anadolu

hareketini tam olarak kavrayamamasına sebep olmuştur. İngilizler ilk baş-

larda ulusal direnişe inanmamışlardır. Ankara'da şekillenen bu harekete

karşı görüşleriyle bilinen dönemin Renin gazetesi, bunu, şu aşağıdaki söz-

lerle ortaya koymaktadır:

Mustafa Kemal Paşa, Anadolu'da bir ulusal eylem oluşturmaya çalı-

şıyor. Bu ne çocukça bir hayaldir! Bütün dünyanın gücüne karşı, sa-

vaştan ezilmiş olan zavallı Anadolu'nun gücüyle kafa tutmasının ne

hükmü olabilir? Anadolu'da ne kalmıştır, ne vardır ki direniş eylemi

yapılabilsin?²⁷⁵

Mondros Mütarekesi'nin ardından imzalanan Sevr Antlaşması da bu

planın son uygulama tahtasıdır.

1920'de imzalanan Sevr Antlaşması'na göre sınırları belir-

lenmiş Türkiye Cumhuriyeti haritası. Bu ihanet antlaşması,

Atatürk'ün başlattığı Milli Mücadele vesilesiyle geçersiz kılınmıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Altta, sağda) Sevr

Antlaşmasını imzalayan

Osmanlı heyeti. Soldan

sağa; Rıza Tevfik, Damat

Ferid Paşa, Hadi Paşa,

Reşid Halis.

(Üstte solda) Türk toprakları-

nın itilaf devletlerine teslim

edildiği Sevr Antlaşması'na

imzalar atılırken.

Sevr Antlaşması İngiliz derin devleti emperyalizminin en şaşırtıcı ör-

neklerinden biridir. Zamanın sözde en ileri, en modern ve en liberal dev-

let adamları, konferans masalarında emperyalizm ve toprak ihtirası ile

uluslarla nasıl oynayıp, dünyada nasıl bir güç dengesi kuracaklarını he-

saplamaya başlamışlardı. Sözde "Hasta Adam" ilan edilen Osmanlı Dev-

leti'ni yalnız parçalamakla kalmayacaklar; aynı zamanda önemli bölgele-

rini ve limanlarını işgal ederek bu hayati parçaları da alıp götüreceklerdi.

İngiliz derin devleti, yenilmiş ve yıkılmış olarak gördükleri Türklerin bü-

tün bu işgal ve parçalama planlarına itiraz edemeyeceğine emindi.

İngiliz derin devleti, Halifelik ve saltanatın kendi kontrollerinde sem-

bolik bir makam olarak kalmasını planlıyordu. Plana göre, İstanbul ayrı

bir devlet haline gelecek, padişah ise Kocaeli ya da Bursa dolaylarında

mukim kılınacaktı.²⁷⁶ Ancak Yüce Allah, Hz. Mehdi (as)'ın çıkış yeri olan

563

564

İstanbul'u ve Türk topraklarını deccali odakların eline bırakmadı. Kendi-

lerini en üst akıl zanneden bu kibirli güruh, her aklın üzerindeki Aklı, Yü-

ce Rabbimiz'in planını hiç hesaba katmamışlardı.

Onlar (inanmayanlar) bir düzen kurdular. Allah da (buna karşılık) bir

düzen kurdu. Allah, düzen kurucuların en hayırlısıdır. (Al-i İmran

Suresi, 54)

İstanbul Devleti Projesi, Boğazların Kontrolü Planı

İngiliz derin devletinin savaş sonrası İstanbul için planı, şehri, ba-

ğımsız bir şehr-i devlet haline getirmekti. Kurulacak yeni devletin sınır-

ları, doğu-batı hattında Marmara Denizi'ne kıyı olacaktı. Avrupa yaka-

sında Çatalca'ya kadar, Asya yakasında da İzmit'e kadar olan topraklar bu

şehrin sınırları içinde kalacaktı. Bu devlet, aslında İngilizlerin boğaz ha-

kimiyetini sağlamak için görev yapacak bir uydu-devlet olacaktı. Bu ne-

denle Çanakkale Boğazı ve Marmara'daki adalar da bu devletin sınırları-

na eklenecekti. Milletler Cemiyeti (şimdiki Birleşmiş Milletler) hamiliği-

ne verilecek bu devlet ile sınırdaşları arasında da silahsız tampon bölge-

ler oluşturulacaktı. İstanbul Devleti Hükümeti, Milletler Cemiyeti tara-

fından oluşturulacak ve bu hükümetin başkanlığını İngiliz ve Fransız de-

legeler dönüşümlü olarak yapacaktı. Plana göre İstanbul Devleti, Os-

manlı'dan tamamen, Müttefik devletlerden de sadece finans, adalet ve jan-

darma konularında bağımsız olacaktı.

Günümüzde de "İstanbul Devleti" projesi farklı adlarla gündeme ge-

tirilmektedir. İstanbul'un farklı özerk bir yönetimi olması ve AB içine

Türkiye'den ayrı statüde kabulü gibi farklı modeller sunulmaktadır. New

York Times gazetesinde 14 Mayıs 2016'da yayınlanan Türkiye'nin ayrı

devletler şeklinde bölümlere ayırıldığı haritada, İstanbul bağımsız bir dev-

let olarak gösterilmiştir. Yani 1900'lerin planı, hala yürürlüktedir. Daha

önce de birçok kez belirttiğimiz gibi İngiliz derin devletinin planları hiç-

bir zaman ortadan kalkmaz, sadece soğutulur, geçici olarak rafa kaldırı-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

14 Mayıs 2016 tarihli New York Times Gazetesi, I. Dünya Savaşı sırasında gizli olarak

imzalanan ve Osmanlı topraklarını parçalara ayıran Sykes-Picot Antlaşması'nın 100.

yıl dönümünde, dönemin ABD Başkanı Woodrow Wilson tarafından hazırlanan bu

haritayı yayınladı. Amaç, Sykes-Picot'nun hala geçerli olduğunu hissettirmek, İngiliz

derin devletinin parçalama planının hala gündemde olduğu imajını vermekti.

lır veya oyuncuları değiştirilir. Bütün planlar, yüzyıl da geçse, zamanı gel-

diğinde tekrar karşımıza çıkartılır.

Fakat önemli olan, Türkiye'yi hiç bir gücün asla bölemeyecek olma-

sıdır. Türkiye'nin kaderinde bölünüp parçalanma yoktur. Dolayısıyla İn-

giliz derin devletinin planı ne kadar güçlü olursa olsun, ne kadar sıklıkla

565

566

karşımıza çıkarsa çıksın, Yüce Rabbimiz'in yazdığı kaderin asla önüne ge-

çemeyecektir.

İngiliz derin devletinin o dönemlerde sorunu, Milli Mücadele hare-

ketini ve Türklerin vatan bağlılığını tam kavrayamamış olmalarıydı. De-

rin devletin şu anki temsilcilerinin bugün düştüğü hata, yine aynı hata-

dır. Bu derin yapının insanları, çeşitli yayın organları yoluyla, hayali bir

bölünmüş Türkiye haritası yayınlayarak bunun için terör örgütleriyle sin-

si bağlantılar kurarak veya ülke içinden casus yancıları kullanarak emel-

lerine ulaşacaklarını zannetmektedirler. Türk Milletinin buna asla ve ke-

sinlikle izin vermeyeceğini bir türlü kavrayamamaktadırlar. Planlarının as-

la işlemeyeceğini, Türkiye'nin kaderinde hiçbir şekilde bölünme olmadı-

ğını yakında anlayacaklardır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Aslında İngiliz derin devletinin asıl sorunu, Allah'ın planının her şe-

yin üzerinde olduğunu ve tüm sinsi planları ortadan kaldıracak güçte ol-

duğunu kavrayamamalarıdır. Kaderde gerçekleşecek olan mutlaka

Allah'ın planıdır. Yüce Allah ise, imanlı insanların, samimi olanların, doğ-

ru ve dürüst insanların aleyhinde asla yol vermez.

…Allah, kafirlere müminlerin aleyhinde kesinlikle yol vermez. (Nisa

Suresi, 141)

Güzel ülkemizden bir görünüm:

İstanbul Topkapı Sarayı

567

568

Anadolu'da Kuva-yi Milliye'ye Karşı İsyanlar

ve Derin Devlet Bağlantıları

İngiliz derin devleti İstanbul'u işgal ederken, aynı zamanda güçlen-

mekte olan bağımsızlık hareketini de bastırmak için planlar yapmaktay-

dı. İlk planda Milli Bağımsızlık hareketine karşı bir birlik oluşturdu ve as-

kerlerini eğitip silahlandırdı. Bu küçük orduya Kuva-yi İnzibatiye dendi

ve başına Süleyman Şefik Paşa getirildi. Benzer şekilde Anadolu'nun içle-

rinde, Ankara Hükümeti'ne karşı mücadele veren çeteleri de silah ve pa-

ra ile destekledi. Başta Ahmet Anzavur olmak üzere bu çeteler, Rus iç sa-

vaşından kaçan Kafkas kökenli mültecilerden oluşuyordu. Mustafa Kemal,

bağımsızlık savaşının ilk yıllarında bir yandan devletleşme mücadelesi ve-

rirken bir yandan da bu çetelerle savaşmak durumunda kaldı.

İngiliz derin devleti, Anadolu sınırları içinde kalan Kürtleri de Ku-

va-yi Milliye ile karşı karşıya getirmeye çalıştı. "Kürtlerin Lawrence'ı" la-

kabı ile anılan istihbarat subayı Binbaşı Edward William Charles Noel,

Kürtleri ayaklandırmak ve Güneydoğu Anadolu'yu Osmanlı'dan kopar-

makla görevlendirilmişti.

Noel ve faaliyetlerini yine Nutuk'tan Atatürk'ün ağzından anlatalım:

Türklerle Kürtler arasında bir kardeş harbine sebebiyet vermek için,

Kürtleri, İngiliz himayesi altında müstakil bir Kürdistan kurma pla-

nına iştirak etmek üzere tahrik ettiler. Bu teşebbüslerini tahakkuk et-

tirmek için büyük paralar harcadılar, her türlü casusluğa baş vurdu-

lar... Bu suretle Noel isimli bir İngiliz subayı uzun bir zaman Diyar-

bakır'da gayretler sarf etti ve faaliyetlerinde her türlü aldatma ve sah-

tekârlığa başvurdu.²⁷⁷

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Üstte) Kurtuluş Savaşı'nda İstanbul Hükümeti'nin Kuva-yi

Milliye'ye karşı kurduğu Kuva-yi İnzibatiye.

(Yanda) İngiliz İstihbarat subayı Binbaşı Edward William

Charles Noel

Kürtlerin ari ırktan olduğunu ve bu nedenle Av-

rupalılara Türklerden daha yakın olduğunu savunan

Binbaşı Noel'in önerisi, Güneydoğu Anadolu bölge-

sinde Kuzey Kürdistan ismiyle İngiltere'nin gözeti-

minde, özerk bir idare kurmaktı.

İşgal yıllarında İstanbul

569

570

İstanbul'un Kurtuluşu

uva-yi Milliye orduları 9 Eylül 1922'de İzmir'i düşman işgalin-

den kurtardıktan sonra kuzeye Çanakkale Boğazı'na doğru yö-

neldiler. 15-23 Eylül tarihlerinde, Türk ve İngiliz orduları kar-

şı karşıya iken, İngiliz Parlamentosu içinde tartışmalar devam ediyordu.

Kimisi barışı istiyor, kimisi "savaşa devam" diyordu. En sonunda 23 Ey-

lül günü, Doğu Trakya ve İstanbul'un Türklere verilmesine karar verildi

ve hemen ardından 11 Ekim 1922 tarihinde de Osmanlı Devleti'nin hu-

kuken sonunu getiren ve Kurtuluş Savaşı'nın sona erdiğini belgeleyen

Mudanya Mütarekesi imzalandı. İngiliz derin devletinin 100 yıllık Ana-

dolu planı, Atatürk önderliğindeki Anadolu bağımsızlık hareketi ile yı-

kılmış oldu. İngiliz derin devleti, bu başarısızlıktan Başbakan Lloyd Ge-

orge'u sorumlu ilan ederek istifa ettirdi. George'un, bir daha İngiliz siya-

setinde adı hiçbir zaman geçmeyecekti.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz orduları belki İstanbul'dan ayrıldılar ama Musul'dan, Irak'tan,

Arabistan'dan ve Kuveyt'ten çekilmediler. İngiliz derin devleti, İsrail ve Fi-

listin sorununu oluşturmaktan vazgeçmedi. Elini Süveyş ve Mısır'dan, Su-

riye'den ve Ürdün'den hiç çekmedi. Kürtleri kışkırtma çabasından hiç

vazgeçmedi. İngiliz derin devletinin Osmanlı'yı yıkarak Ortadoğu'da kur-

duğu sistem bugüne kadar Müslümanlara hep savaş ve ölüm getirdi. Or-

tadoğu ve Kuzey Afrika bölgesinde 20. yüzyılda 100'den fazla ihtilal, 30 iç

savaş yaşandı. 15 milyondan fazla Müslüman can verdi. Suikastlar, ayak-

lanmalar, toplu katliamlar, kimyasal silahlar, Müslümanın Müslümanı şe-

hit ettiği kanlı savaşlar hiç eksik olmadı. 21. yüzyılın başları, yani içinde

bulunduğumuz dönem ise çok daha kanlıydı.

Sadece Ortadoğu değil Hindistan, Pakistan, Bangladeş ve Afganis-

tan'da da benzer şeyler yaşandı. Derin devlet elemanları kuzey adaların-

daki köşklerinde, dukalıklarında keyif sürerken, uçsuz bucaksız topraklar

Müslüman kanıyla sulandı. Ne gariptir ki, İngiliz derin devleti, bu savaş-

ları kendi askerleri ile kazanmadı. Müslüman kanı yine Müslümanlar ta-

rafından döküldü.

İngiliz derin devletinin Ortadoğu'ya getirdiği kargaşa ruhuna devam

edecek olursak; kendi devletini kurmak hayaliyle kandırılan Kürtler, Irak

ve Suriye'deki hükümetler tarafından yoğun baskı ve zulme uğradılar. Şii

komşular, Sünni komşular aleyhine; Sünni komşular da Şii komşular aley-

hinde kışkırtıldı. Dindarlar, milliyetçiler, liberaller ve solcular hep birbir-

lerine karşı tahrik edildi. Kuveyt işgal edilirken İngiliz derin devleti ajan-

ları Saddam'a, Kuveyt'in kendisine ait olduğu ve bu yüzden kendi malına

el koyması gerektiği telkinini veriyorlardı. Hafız Esad Hama'da katliam ya-

parken, yanındaki sözde danışmanları "sen onları öldürmezsen onlar se-

ni öldürecek" diyorlardı. Arap orduları İsrail'e toplu olarak saldırmadan

evvel İngiliz diplomatlarından yeşil ışık almışlardı. İngiliz derin devleti,

söz konusu Arap ordularının İsrail güçleri karşısında yenilgiye uğraya-

caklarını elbette ki biliyordu. Mısır'ın, sözde kendi ülke menfaatleri adı-

na Süveyş Kanalı'nı millileştirmesi sadece İngilizlere yaramıştı.

571

572

Burada şunu belirtmek gerekir: Ortadoğu politikasında suçun tü-

münü İngiliz derin devletine yüklemek o kadar gerçekçi olmayacaktır. İn-

giliz derin devletinin oyunları kuşkusuz sinsi ve acımasızdır. Fakat derin

devletin bütün bu oyunlarına gelmek, asıl olarak Müslüman camiasının

en büyük gafletlerinden ve hezimetlerinden biridir. Kuran'a dayanıp

Allah'a güvenmeyi unutmuş, hurafeleri din gibi görmeye alışmış, İngiliz

derin devletinin türettiği "üstün ırk" safsatasına inanarak kendisini aciz ve

aşağı görmeye alışmış bir kısım İslam toplulukları, bu hezimet ile karşı kar-

şıya kalmışlardır. Bu insanlar, kimi zaman sözde "üstün ırk"ın yancılığı-

nı yapmakta sakınca görmemiş ve derin devletin propagandasına daima

açık hale gelmişlerdir. İşte bu yüzden bu gafletin ceremesini fazlasıyla çek-

mişlerdir, hala da çekmektedirler. İslam camiası, Kuran'dan uzaklaştıkça,

Müslümanlar Müslümanlardan uzaklaştıkça, derin devletin tezgahladığı

bu oyunların piyonu olmaya devam edeceklerdir. Bu büyük tehlikenin

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Çocuklar savaşı, kavgayı,

yıkımı, zulmü hak etme-

mezler. Ancak İngiliz de-

rin devletinin dünya üze-

rinde oluşturduğu kabus,

bu zulüm sisteminin

içinde yaşayan çocukla-

rın yüzlerinden okun-

maktadır.

mutlaka görülmesi ve İslam camiasının İslam'da -yalnızca Kuran'a daya-

lı İslam'da- bir araya gelmeleri şarttır. İslam camiasının bir araya gelerek,

tüm dünyaya kaliteyi, sevgiyi, barışı, adaleti getirecek bir öncü olması el-

zemdir.

İnkar edenler birbirlerinin velileridir. Eğer siz bunu yapmazsanız (bir-

birinize yardım etmez ve dost olmazsanız) yeryüzünde bir fitne ve

büyük bir bozgunculuk (fesat) olur. (Enfal Suresi, 73)

573

574

Dolmabahçe Sarayı, İstanbul

İngiliz Derin Devletinin İslam'ı

Müslümanların Elinden Alma Çabası

200 yıl evvel "Kuran-ı Kerim yok edilmedikçe, Avrupa'ya barış gel-

meyecek. Kuran'ı Müslümanların elinden almalıyız"²⁷⁸ diyen İngiltere es-

ki Başbakanı William Ewart Gladstone'un takipçileri, bugün tüm güçle-

riyle Kuran'ı Müslüman dünyasından uzaklaştırmaya çalışmaktadırlar.

Bunda da belli oranda başarılı olmuşlardır. Kuran'ı Kerim, Müslümanla-

rın elinden geniş çapta alınmış, yerine hurafelerle dolu bağnaz bir felsefe

konmuştur. İngiliz derin devletinin günümüz siyasetinin, daima Müslü-

manların elinden gerçek İslam'ı, yani Kuran Müslümanlığını almak ol-

duğu asla unutulmamalıdır. İngiliz derin güçleri, Kuran Müslümanlığının

olağanüstü kaliteli, barış ve sevgi kaynağı, tam demokratik bir model ol-

duğunu, gayet iyi bilmektedirler. Böyle bir modelin, mutlaka dünya ça-

pında galip geleceğinin ve kendilerinin inşa etmeye çalıştığı sahte sosya-

list-komünist-anarşist-emperyalist sistemi yok edecek güçte olduğunun

farkındadırlar. İşte bu farkındalık nedeniyledir ki, İngiliz derin devletinin

asıl mücadelesi, gerçek İslam ile olmuştur.

İngiliz derin devleti, Osmanlı'yı yıkarken ve ardından parçalarken

daima bu kirli yönteme başvurmuştur. Kuran Müslümanlığını tanımayan,

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

kendisinde imani bir güç bulamayan ve hurafeler nedeniyle doğru dürüst

düşünemeyen bir kısım Osmanlı paşaları ve öncüleri, bu yıkımı adeta

kendi elleriyle hazırlamışlardır. Bugün Ortadoğu ülkelerini paramparça

ederken İngiliz derin devletinin hala aynı yönteme başvurduğu unutul-

mamalıdır. En önemli yıkım yolunun "kardeşler arasında ayrılık çıkarmak"

olduğunu gayet iyi bilen ve çok iyi tecrübe etmiş olan İngiliz derin devle-

ti, bunu her fırsatta, tekrar tekrar uygulamaya geçirmektedir. Bu kirli plan

deşifre olduğuna göre, Müslüman camiasının buradaki mesajı görmesi ve

hatayı teşhis etmesi elzemdir.

Parçalanmaya ve savaşlara çare, daha fazla Müslüman düşman edin-

mek değildir. Tam tersine, Müslümanları bir araya getirebilecek yola baş-

vurmak gerekmektedir. Bu yol ise, sadece ve sadece Kuran'a sarılarak bu-

lunabilecektir. Dolayısıyla İslam aleminin yapması gereken şey, kendi düş-

tüğü hatayı görüp, Yüce Kitabımız Kuran ile bu durumu acilen bertaraf

etmektir.

(Onlar) Rablerine icabet edenler, namazı dosdoğru kılanlar, işleri kendi

aralarında şura ile olanlar ve kendilerine rızık olarak verdiklerimizden

infak edenler ve haklarına tecavüz edildiği zaman, birlik olup karşı

koyanlardır. (Şura Suresi, 38-39)

575

576

ALANYA

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Gerçek şu ki kulluk eden bir topluluk

için bunda (Kur'an'da) 'açik bir mesaj'

(veya gerçek bir çikiş yolu) vardir.

(Enbiya Suresi, 106)

577

578

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Lozan'a Gİden Yol

579

580

Büyük Savaş Sonrası

üyun-u Umumiye İngiliz Dainler (Alacaklılar) Başkanı Sir

Adam Block, 1914'te savaş ilanı nedeniyle İstanbul'dan ayrıla-

cağı zaman şöyle demişti:

Eğer Almanya kazanırsa, siz Alman sömürgesi olacaksınız. Eğer

İngiltere kazanırsa, mahvoldunuz!²⁷⁹

28 Temmuz 1914 tarihinde sıkılan ilk kurşunla fitili ateşlenmiş olan

korkunç yıkım, Büyük Savaş olarak da adlandırılan I. Dünya Savaşı, 11

Kasım 1918'de neticelenmişti. Savaşın resmen bitirilişinden yaklaşık 2 ay

sonra, 18 Ocak 1919'da toplanan Paris Barış Konferansı'nda, savaş sıra-

sında imzalanmış olan gizli antlaşmaların uygulanması karara bağlan-

mıştı. İngiltere ve Fransa, Wilson İlkeleri'ne tamamen ters düşmemek

için "savaş tazminatı" yerine "savaş onarımı", "sömürgeciliğin" yerine ise

"manda sistemini" gündeme getirerek kendi sömürü taleplerinin uygu-

lanmasını sağladılar.

Paris Barış Konferansı bir yandan savaş hukuku ve savaş sonrası

toprak paylaşımlarını konu edinirken, başka bir tarafta da ilginç bir

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

konuya ev sahipliği yapıyordu. Yeni dünya düzeninin şekillendirilmesi

amacıyla gizli adımlar atılmaktaydı. 30 Mayıs 1919 tarihinde yapılan bir

oturumda, derin dünya devletinin ilerleyen yıllarda dünyayı şekillendir-

mek amacıyla kuracağı bir organizasyon resmileştirilecekti. Bugün

CHATHAM HOUSE olarak bilinen bu organizasyonu daha iyi tanıyabil-

mek için, bu organizasyonun kurucu babası olarak bilinen kişiyi biraz

daha yakından incelememiz gerekmektedir. Bu kişi, Lionel Curtis'dir.

Sevr'in Mimarları

Lionel Curtis'in dikkat çekici faaliyetleri, İngiltere'nin Güney Afri-

ka'daki sömürgelerinde görev aldığı 1899-1909 yılları arasında başlamış-

tı. Onu buradaki görevine getiren Sir Alfred Milner, koloniler için görev

yapmak üzere Curtis'ten başka birçok Oxford mezununu da Güney Afri-

ka'ya getirmişti.

Bu ekip "Milner'in Anaokulu" olarak tanınmaktaydı. Ekip üyeleri;

eğitimleri, yaşam tarzları ve paylaştıkları değerler ile birbirine sıkı sıkıya

bağlıydı. Güney Afrika günlerinde sürekli beraber zaman geçirmekte,

politik ve sosyal konularda tartışmalar yapmaktaydılar.

Anaokulu ekibi şu kişilerden oluşmaktaydı:

George Geoffrey Dawson: Times Dergisi Direktörü ve Editörü

Richard Feetham: Avukat, Güney Afrika Baş Hakimi, Yüce Divan

Hakimi

William Lionel Hitchen: English Electric Company (İngiltere

Elektrik Şirketi) Yönetim Kurulu Başkanı

Robert Henry Brand: Lazard Brothers (Lazard Kardeşler) şirketi-

nin yöneticisi

Sir Patrick Duncan: Güney Afrika Valisi

John Dove

581

582

J. F. (Peter) Perry

Geoffrey Robinson

Hugh Wyndham

1905 yılından sonra Philip Kerr (İngiltere'nin ABD Büyükelçisi

1939-1940), Lord Selborne ve Dougal Orme Malcolm da ekibe katıldı.

Anaokulu ekibinin birlikte yürüttükleri çalışmalar, bu ekibin Güney

Afrika'yı terk etmesinden sonra da uzun süre devam edecekti.

Alfred Milner'in hedefi, Güney Afrika kolonilerini İngiliz bayrağı

altında birleştirmekti. Milner, Cecil Rhodes'in vasiyetiyle kurulan "Rho-

des Fonu"ndan Anaokuluna para aktarılmasına aracılık etti. Kitabın

başında tanıttığımız Cecil Rhodes, hatırlanacağı gibi, Güney Afrika'da

elmas ve maden ticareti ile zengin olmuş, İngiliz derin devleti-

nin Darwinist ve ırkçı kurmaylarından biriydi.

Bu sırada Lionel Curtis de Anaokulu içinde

(haşa) "Peygamber" olarak anılmaya başlanmıştı.

Curtis, 31 Mayıs 1910'da Güney Afrika'yı birleş-

tirmeyi başardı. Bu başarı, global ölçekte bir

idealin peşinde koşulmasıyla sağlanmıştı.

Curtis'e göre, Güney Afrika, İngiliz İmpa-

ratorluğu açısından bir "mikrokosmos"

gibiydi. Burada birleşme sağlandıktan

sonra, Anaokulu'nun benzer çalışmayı,

İmparatorluk ölçeğinde gerçekleştire-

bileceğini ifade etmişti.²⁸⁰

1909'da Alfred Milner potansiyel

sponsorlar ve destekçilerin katıldığı

toplantılar düzenlemiş ve Lionel Curtis

bu sayede bir hedefe daha ulaşmıştı: 4-5

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Eylül 1909'da İngiltere Galler'de Plas Newydd'de yer alan Lord Angle-

sey'in konutunda Yuvarlak Masa organizasyonu gerçekleştirildi. Ana-

okulu ekibinin yanı sıra Lord Howick, Lovat, Wolmer ve F. S. Oliver de

toplantıya katıldı. Kısa zaman içinde ekibe hepsi İngiliz olan Leo Amery,

Lord Robert Cecil, Reginald Coupland, Edward Grigg ve Alfred Zim-

mern de dahil oldu.

Zulu Kabilesi'nden işçiler, Güney Afrika Kimberley'de

De Beers elmas madenlerinde köle olarak çalıştırılı-

yorlardı. 1887-88 yıllarında ırkçı İngiliz diplomat Cecil

Rhodes, De Beers'i de içine alan elmas yataklarını

İngiltere'deki Consolidated Mines firmasının bünyesi-

ne almıştır.

583

584

Yuvarlak Masa'nın amacı çok netti: İngiliz İmparatorluğu'nun

dünya çapında payidar olmasını sağlamak ve tüm dünyayı Anglosakson-

ların hakimiyeti altına almak. Toplantının temel felsefesi iki madde ile

özetlenebilir:

1. Malthus Doktrini: Dünyadaki popülasyonun artış hızı ile tüke-

tim maddelerinin artış hızının aynı olmaması nedeniyle fakir ulusların

ortadan kaldırılması gerektiği yönündeki sapkın düşünce.

2. Öjeni (Eugenics - Üstün Irk Teorisi): Yaşlı ve sakatların elimine

edilmesi yani yok edilmesi ile üstün bir ırk yaratılması iddiasıyla özetle-

nebilen Darwinist imha sistemi.

Lionel Curtis, Aralık 1918'de Yuvarlak Masa'nın yayın organında bir

makale yayınladı. Bu makalede I. Dünya Savaşı sonrasında bir Milletler

Cemiyeti kurulmasını ve bu organizasyon altında dünya çapında man-

dater bir sistem yürütülmesini önerdi. Bunu İngiliz-Amerikan ortaklı-

ğıyla yürütmenin uluslararası dengeyi sağlayacağını iddia etti. Böylece

Paris Barış Konferansı'na davet edildi. Aynı zamanda Yuvarlak Masa

kadrosunda da yer alan İngiltere Propaganda Bakanlığı'ndan Robert

Cecil'in yürüttüğü Milletler Cemiyeti oturumuna katıldı. Bunun netice-

sinde 1919'da Amerikan-İngiliz Uluslararası İlişkiler Enstitüsü kuruldu.

Daha sonra bu Enstitü, ABD'de CFR ismini alacak, İngiltere'de ise Krali-

yet Uluslararası İlişkiler Enstitüsü yani Chatham House olarak anılacak-

tır.

Chatham House'un ilk başkanları:

Robert Cecil

Arthur James Balfour

John R. Clynes

Edward Grey

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Bu ekip, Paris Barış Konferansı'nda Osmanlı'yı parçalama planla-

rı yapan ve Sevr Antlaşması'nı hazırlayan ekiptir.

Ayrıca Konferansta, İngilizlerin önderliğinde oluşturulan komisyon

kararınca Milletler Cemiyeti'nin kurulmasına karar verilmiştir.

Lozan Yolunda Yeni Türkiye

30 Ağustos 1922 tarihinde Yunan ordusunun Anadolu'da hezimete

uğratılması ile elde edilen Türk askeri zaferinin doğal siyasi sonucu ola-

rak, 11 Ekim 1922 tarihinde Mudanya Mütarekesi imzalandı. Bu ateşkes

antlaşması, işgal güçlerinin Türk topraklarını terk etmelerini şart koşar-

ken, nihai bir barış antlaşması gereksinimini de doğurdu. İtilaf Devletle-

ri, 27 Ekim 1922 tarihli bir nota ile TBMM Hükümeti'ni, 13 Kasım 1922

günü Lozan'da başlayacak olan barış konferansına davet ettiler.

Türkiye, Lozan Görüşmeleri'ne giden yola ulaşana kadar on yıl

boyunca savaş vermiştir. Balkan Savaşları'nın başladığı 1912 yılından,

Milli Mücadele'nin sona erdiği 1922 yılına kadar 5 milyon insanını yitir-

miştir. Bu rakam, savaşa katılan ülkeler nezdinde değerlendirildiğinde, I.

Dünya Savaşı'nda verilen en büyük kayıptır. Bu korkunç savaşlardan

Türk milleti oldukça yorgun, bitkin ve yoksul olarak çıkmış, kendi devle-

tini yitirmiştir. Tüm bu olumsuzluklara rağmen bu millet, milli mücade-

le azmini hiçbir zaman yitirmemiş, imzaladığı Lozan Barış Antlaşma-

sı'yla yeni bir devlet kurmuştur. Bu antlaşma, I. Dünya Savaşı sonrası

halen yürürlükte olan tek barış antlaşmasıdır. Savaş sonrası yapılan diğer

bütün antlaşmalar, II. Dünya Savaşı ile son bulmuştur. Buna karşın Tür-

kiye, 93 yılını savaşsız geçirmiş yegane ülke olarak tarih sahnesindedir.

Lozan Konferansı, oldukça sancılı, hararetli ve zorlu geçmiş bir

anlaşma sürecidir. Görüşmeler, 20 Kasım 1922'de başlamış ve antlaşma

ancak 24 Temmuz 1923'te imzalanabilmiştir. Musul, Boğazlar ve Hatay

gibi meselelerin çözümü daha sonraya kalmıştır. Görüşmelerin askıya

alındığı ve kesintiye uğradığı durumlar söz konusu olmuştur. Fakat

585

586

1922'de Mudanya Mütarekesi'nin imzalandığı bina.

Misak-ı Milli esasında ısrarcı olan, Boğazlar ve kapitülasyonlar konusun-

da asla taviz verme niyetinde olmayan yeni Türk Devleti, bazı vatan top-

raklarını teslim etmekle birlikte, Misak-ı Milli sınırlarını büyük ölçüde

korumuş şekilde masadan ayrılmıştır.

Görüşmeler sırasında Türk Devleti'ne en büyük zorluğu çıkaran,

çeşitli entrikalarla aldatıcı politikalar izleyen ve Türk heyetinin telgraf

yoluyla yazışmalarını dahi dinlemekten çekinmeyen İngiltere, derin dev-

let politikasını Lozan Görüşmeleri sırasında yoğun olarak kullanmış ve

Türk tarafını kendince tuzağa düşürmek adına elinden geleni yapmıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Lozan Görüşmeleri Öncesi İngiltere

Lozan Görüşmeleri öncesinde, İngiltere'nin Türkiye'ye yönelik bakış

açısını ve derin devletin etkisi altında belirlediği stratejisini bilmekte

yarar vardır. Çünkü bu satırlarda konu edilecek olan asıl ayrıntı, Lozan

Antlaşması sırasında İngiliz derin devletinin Türkiye'ye oynadığı oyunla-

rı gözler önüne serebilmektir. Bunun için öncelikle, dönemin İngiliz

liderlerinin Türklere ve yeni Türkiye'ye bakış açısını iyi anlamak gerek-

mektedir.

İngiliz liderlerinin büyük bir kısmı, daha önce örneklerini gördüğü-

müz gibi "İngiltere'nin çıkarları" için hemen her şeyi göze almış kişiler-

den seçilir. Bu seçimi yapan daima İngiliz derin devleti olmuştur. Bu stra-

teji gereği tarih boyunca İngiltere yönetimine gelen tüm Muhafazakar

Parti liderleri, Rusya'yı büyük bir tehdit olarak görmüş ve bu tehdide

karşı Osmanlı'yı destekleme siyaseti gütmüşlerdir. Bu siyasette, elbette,

Osmanlı'nın güçlü bir imparatorluk olmasının da payı büyüktür. İngiliz

derin devletinin, daima güçlüden menfaat ummuş bir yapılanma olduğu

da unutulmamalıdır.

Osmanlı'nın zayıflaması ve "sömürülecek iyi bir yem" olarak görül-

mesi, İngiliz derin devletinin de siyasetinin değişmesine yol açmıştır.

Liberal Parti temsilcisi Gladstone'un 1880'de iktidara gelmesi ve Osman-

lı'ya karşı başlattığı ani düşmanlık siyaseti bunun aslında bir özetidir.

Daha önce detaylarını gördüğümüz, Gladstone'un bir anda geliştirdiği

Doğu siyaseti, şu mesnetsiz ithamlarında öne çıkan nefret üzerine şekil-

lenmiştir (Necip Türk Milletini tenzih ederiz):

Türk Hükümeti hiçbir hükümetin işlemediği kadar günah işlemiş,

hiçbir hükümet onun kadar günahkarlığa saplanmamış, hiçbiri onun

kadar değişime kapalı olmamıştır!²⁸¹ Türkler medeniyetsiz bir ırktır,

kötülüklerini alıp gitmelidirler.²⁸²

587

588

(Solda) William Ewart Gladstone

(Üstte) Sevr Antlaşması'nın imzalan-

masının ertesi günü İzmir'de çekilen

fotoğraf.

Bu sözlerin, tam olarak İngiliz derin devleti tarafından Darwinizm

safsatasının yaygınlaştırıldığı ve Darwin'in özellikle Türkleri "aşağı ırk"

olarak tanımladığı döneme denk gelmesi elbette bir tesadüf değildir

(Necip Türk milletini tenzih ederiz). Sahte evrim teorisi yoluyla aşağı ırk-

üstün ırk kavramları, yine İngiliz derin devleti tarafından dünyaya servis

edilmiş bir aldatmaca, bir beladır. Türklere yönelik düşmanlık politikası

da bu stratejiye uygun şekilde geliştirilmiştir.

Lozan Görüşmeleri sırasında yine Liberal Parti'nin bir temsilcisi

olan İngiltere Başbakanı Lloyd George'un Türk karşıtı politikasını da bu

kapsamda incelemek gerekmektedir. I. Dünya Savaşı'nın patlak verdiği

1914 yılında Lloyd George'un şu ifadeleri Türklere yönelik garip bakış

açısını anlamak açısından yeterlidir:

Onlar (Türkler) insanlığın kanseridir. Kötü yönettikleri ülkelerin

vücuduna sinsice yayılan ve her canlı dokuyu çürüten büyük bir ızdı-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

raptır. Haklı ile haksız arasındaki bu dev savaşta (I. Dünya Savaşı),

Türk'ün insanlığa karşı uzun kötü sicilinin nihai bir hesaplaşmaya

tabi tutulmasından memnunluk duymaktayım.²⁸³

Savaş sonunda ise Lloyd George, Osmanlı'yı yenmekle, İngiltere'nin

bugüne kadar yaptığı en güzel işi yapmış olduğunu belirtiyor ve bir bakı-

ma İngiliz derin devletinin 500 yıllık sinsi planını gözler önüne seriyor-

du. Amaç, Anadolu topraklarını hakimiyet altına almak, Türklere yaşam

alanı vermemek ve hatta onları yok etmekti. Bu, tarih boyunca başarıla-

mamıştı. George, I. Dünya Savaşı'ndan zaferle çıkarak bunu başardığına

inanmış olacak ki, 29 Ekim 1919'da Avam Kamarası'nda şu sözleri söylü-

yordu:

Biz dünyanın her yanında savaştık… Türkiye'nin fethinin tümünü

fiilen gerçekleştiren İngiliz silah gücü oldu. Türkiye ile savaşa 1.5 mil-

yon asker gönderildi. Bu, Büyük Britanya'nın başarısıydı. Medeniyet

uğrunda ülkemizin bugüne kadar giriştiği işlerin en güzellerinden

birini yapmış bulunuyoruz. Dünyanın en zengin topraklarından biri-

si olan geniş bir ülkeyi Türk'ün mahvedici nüfuzundan azad eyledik.

Medeniyet, yüzlerce yıl bu yolda başarısızlığa uğradıktan sonra İngil-

tere bunu gerçekleştirdi.²⁸⁴

Sevr Antlaşması, Lloyd George'un bu hayallerini süsleyecek kadar

sinsi bir projeydi. İngiliz derin devleti, savaşı başlatan Almanya için bile

şartları bu kadar ağır olan bir anlaşma düzenlememiştir. Yenilen ülkele-

rin tümü topraklarının bir kısmını kaybetmek zorunda kaldıysa da, tüm

coğrafyası işgale açık hale gelen tek ülke Türkiye olmuştur. Lloyd Geor-

ge, savaş sırasında, asıl "cezalandırılması" gerekenin Türkler olduğuna

inanmıştır. Çünkü hedefte yerine getirilmesi gereken ve yüzyıllardır

planlanan bir "Şark Meselesi" vardır. Türklerin bu meselenin tam orta-

sında güçlü şekilde varlığını sürdürüyor olması, daima İngiliz derin dev-

589

590

leti için sorun olmuştur. İngiliz derin devleti, I. Dünya Savaşı sonucunu

bu "sorunun" köklü çözümü için bir fırsat olarak görmüş olacak ki, Lloyd

George, savaş sonrasında şu sözleri sarf etmekten çekinmemiştir (Necip

Türk Milletini tenzih ederiz):

Sulh şartları (Sevr) ilan edilince zaten Türklerin deliliklerinden, kötü-

lüklerinden ve cinayetlerinden dolayı ne kadar ağır cezalara çarptırı-

lacakları görülecektir. Cezalar onların en büyük düşmanlarını bile

kafi derecede tatmin edecek kadar müthiştir.²⁸⁵

Sevr, bu nefret içinde ve İngiliz derin devletinin yüzyıllık geçmişi

olan derin planları eşliğinde oluşturulmuş olan, Osmanlı'nın ölüm fer-

manıdır. İstanbul Hükümeti, aldığı yenilginin etkisiyle bu ölüm fermanı-

nı tereddütsüz imzalamış ve İngiliz derin devletinin emriyle İtilaf Devlet-

leri, birer birer güzel ülkemizi işgale başlamışlardır.

Unutulmamalıdır ki, Yüce Rabbimiz'in yazdığı kader, daima iyiler-

den ve mazlumlardan yana işler. Savaştan yenilgiyle çıkan Türkiye için

de böyle olmuştur. İngiliz derin devleti ve Türk düşmanı Lloyd George,

önemli bir konuda hataya düşmüştür. Mustafa Kemal'i, silah arkadaşla-

rını, cesur ve imanlı Türk milletini hesaba katmamışlardır. Oysa galip

gelecek olanlar, daima Allah'ın taraftarlarıdır.

Kim Allah'ı, Resul'ünü ve iman edenleri dost (veli) edinirse, hiç şüphe

yok, galip gelecek olanlar, Allah'ın taraftarlarıdır. (Maide Suresi, 56)

İtilaf Devletleri'nin küstahça gerçekleştirdiği işgaller sonrasında

büyük bir mücadele veren Mustafa Kemal liderliğindeki Türk milis gücü,

Kurtuluş Savaşı'nda destan yazmıştır. Planlar, hiç de Lloyd George'un

düşündüğü gibi işlememiş, Türk Devleti ve Milleti yok olmamış, Avru-

pa'yı terk etmemiştir. George'un ifadesiyle Türklere verilmiş büyük ceza

olan Sevr çöpe atılmıştır. İngiliz derin devleti, tarihi bir zaferle kendisini

Lozan'da masaya oturtmaya mecbur kılan yeni Türk Devleti karşısında

ağır bir darbe almıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Solda) Dünya

Savaşı sonrasında

imzalanan anlaş-

maların ülkeleri

ne konuma getir-

diğini temsil eden

bir karikatür.

(Sağda) Venizelos

Sevr Antlaşma-

sı'na imza atar-

ken.

Lozan Görüşmeleri, çeşitli yönleriyle defalarca incelenmiş ve üzerin-

de analizler yapılmış kapsamlı bir konudur. Anlaşmanın burada üzerin-

de durulacak olan kısmı ise, Lozan Görüşmeleri sırasında karşımıza

çıkan İngiliz derin devletinin hassas noktalarıdır. Bu nedenle Lozan ile

ilgili olarak yalnızca iki konu üzerine durulacaktır: Musul meselesi ve

kapitülasyonlar. Bu konular önemlidir; çünkü İngilizlerin bu meseleler-

deki şiddetli ısrarı, aslında İngiliz derin devletinin, Ortadoğu ve Türkiye

üzerindeki gelecek yüz yıllık planlarının ipuçlarını vermektedir. Nitekim

bu maddeler, Lozan Görüşmeleri'ni kesintiye uğratan ve savaş hazırlıkla-

rının dahi başlamasına neden olan yegane iki maddedir. O gün Lozan

masasında İngiliz tarafının ısrarla sahip çıktığı bu konuların ne kadar

karanlık bir planın parçaları olduğu bugün daha iyi anlaşılmaktadır.

Bunun için önce, günümüzde özellikle ülkemiz için bir sorun gibi

gösterilmeye çalışılan sözde Kürt meselesinin ve PKK belasının çıkış

noktasını incelemekte fayda vardır. Lozan'daki Musul görüşmeleri, bu

konuya ışık tutmaktadır.

591

592

Lozan'da Musul Konusu

ustafa Kemal, İsmet Paşa'yı Lozan Barış Görüşmeleri'ne

baş temsilci olarak göndermişti. Ancak bunun gerçekleşe-

bilmesi için İsmet Paşa'nın Bakanlar Kurulu'nda yer alma-

sı gerekiyordu. Bundan dolayı İsmet Paşa, Dışişleri Bakanlığı'na getirildi.

Böylece İsmet Paşa'nın Lozan'a baş temsilci olarak gönderilmesinin yolu

açıldı. Türkiye Büyük Millet Meclisi, İsmet Paşa başkanlığında Trabzon

Milletvekili Hasan Bey (Saka) ve Sinop Milletvekili Dr. Rıza Nur Bey'den

oluşan bir delegeler kurulu seçti. Bu kurul, Lozan'da kendilerine yardım

etmek üzere uzmanlardan kurulu bir heyet oluşturdu.

Lozan Barış Kurulu'na başkan olarak seçilmiş olan İsmet İnönü, 3

Kasım 1922'de Meclis'te yaptığı konuşmada Misak-ı Milli yolunun dışına

çıkmayacakları konusunda garanti verdi. Meclis'te konuşulan öneriler ve

ileri sürülen görüşler TBMM Başkanı tarafından karar haline getirilerek

İsmet Paşa'ya teslim edildi.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Lozan'da müzakere edilecek konular genel başlıklar olarak şunlardı:

* Sınır sorunları (Irak sınırı - Musul, Güney sınırı - Suriye, Batı

sınırı - Yunanistan ve Batı Trakya),

* Kapitülasyonlar,

* Azınlıklar ve yabancı okullar meselesi,

* Savaş tazminatları,

* Devlet borçları,

* Boğazlar meselesi,

* Adalar,

* Patrikhane'nin konumu.

Lozan Barış Konferansı sırasında İngiltere'yi dönemin Dışişleri

Bakanı Lord Curzon temsil edecektir. Curzon'un, Türk düşmanlığı açı-

sından Lloyd George'dan farklı olmadığını burada belirtmek gerekmek-

tedir. Curzon'un özelliği, tıpkı Lloyd George gibi Sevr'in mimarlarından

biri olmasıdır. Daha o yıllarda Türk toprakları ile ilgili görüşlerini açıkla-

makta tereddüt etmemiş, "Türklerin mutlaka İstanbul'dan çıkarılmaları"

gerektiğini ısrarla vurgulamıştır. Aslında o yıllarda Curzon'un asıl fikri,

Türkleri, Konya merkezli küçük bir Asya devletine hapsetmek, İstanbul

başta olmak üzere, Trakya, Ege ve Akdeniz kıyılarını hakimiyet altına

almak, Doğu ve Güneydoğu'da da Ermenistan ve Kürdistan adı altında

yine İngiltere'ye bağımlı ülkeler meydana getirmektir. İlginç olan ise,

Curzon'un o yıllarda telaffuz ettiği bu korkunç senaryo, bugün hala İngi-

liz derin devletinin en temel hedeflerinden biridir.

Curzon'un açıkça ifade ettiği bu hedefi, bazı çevrelerce riskli bulun-

muş ve İngiliz kabinesi, bunun yerine Türklerin ve Halife'nin İstanbul'da

kalmasını ama iyice güçsüzleştirilmesini önermiştir. Bunu kesinlikle

kabul etmeyen Curzon'un ifadeleri, önemli bir itiraf niteliğindedir:

593

594

İsmet

İnönü ve

Mustafa

Kemal

Atatürk

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Avrupa'nın beş asırdır beklediği fırsatı kaçırıyoruz, bir daha bu fırsat

çıkmayabilir. Konstantinopol'de saygın ve uysal bir Türk Hükümeti

bulunması ve bunun askeri gücünü kırıp Müttefiklerin askeri kordo-

nuyla kontrolde tutarak irsi kötülüklerinin önlenmesi bir hayaldir!

Bütün bunların ötesinde benim büsbütün teessüf ettiğim husus, I.

Dünya Harbi'nde Doğu'daki savaşın ve Gelibolu'daki fedakarlığın

asıl amacı, Avrupa'yı Osmanlı Türkleri'nden kurtarmaktı. Bunun

için hayatlar feda etmiş ve hazineler harcamıştık, şimdi ise tam elde

etmişken bunu fırlatıp atıyoruz. Şimdi kaçındığımız bir görevi -kim

bilir daha ne kadar kayıp ve acıdan sonra- gelecek nesillere bırakıyo-

ruz.²⁸⁶

İngiliz derin devletinin oluşturup yaygınlaştırdığı Darwinizm bela-

sının fazlasıyla etkisinde kalan Curzon, Türklerin sözde "irsi kötülükle-

rinden" bahsetmekte, ırka atıfta bulunmakta ve adeta I. Dünya Savaşı'nın

asıl sebebinin, "Türkleri Avrupa'dan çıkarmak olduğu" itirafını yapmak-

tadır.

Musul konusu, Lozan Görüşmeleri sırasında Türkler ve İngilizler

arasında amansız bir mücadelenin verildiği özel bir konudur. Lozan'a

gelirken İngiliz derin devletinin, Türkiye'nin güneydoğusunda bir "Kürt

devleti" oluşturma planıyla yola çıktığını burada hatırlatmak gerekmek-

tedir. Türkiye, Irak sınırının belirlenmesi ile İngiliz derin devletinin pla-

nını bozmuş ama aynı planın ileriye yönelik parçası olan Musul, müna-

kaşaların kalbine oturmuştur. Savaş meydanlarında ateşli silahlar kulla-

narak karşı karşıya gelmiş olan iki devlet, Lozan'da başka türlü bir savaş-

ta, diplomasi savaşında boy ölçüşmüştür. İngiliz tarafı bu savaşı, derin

devletin himayesi altında her türlü sinsi yöntemle yürütmüştür.

Musul'un kime ait olacağı üzerine gerçekleştirilen bu diplomasi

savaşının detaylarını tam olarak idrak edebilmek için, Musul konusuna

tarihi perspektiften bakmak gerekmektedir.

595

596

Tarihte Musul

Musul, 1055 yılında Selçuklu Devleti'ne bağlandıktan

sonra hep Türk toprağı olarak kaldı. 1514'te Yavuz Sultan

Selim'in Çaldıran Seferi sırasında Osmanlı İmparatorluğu

hakimiyetine girmiş ve Kanuni'nin 1534 Bağdat Seferi son-

rasında da eyalet haline getirilmişti. Böylece Musul; Süley-

maniye, Kerkük ve Musul sancaklarından oluşan bir vilaye-

tin merkezi olmuştu.²⁸⁷ Bu vilayet; doğuda İran, kuzeyde

Diyarbakır, güneyde Bağdat, batıda Şam, kuzeybatıda ise

Halep vilayeti ve Zor Sancağı ile çevrelenmişti.

Yaklaşık 1000 yıl boyunca Türklerin hakimiyetinde ve

400 yıl boyunca da Osmanlı yönetiminde kalan bölgeye

yönelik sinsi planlar peşinde olan emperyalist bir güç

1800'lü yıllarda kendini göstermeye başladı: Bu güç, İngiliz

derin devletiydi...

Tarihte Musul.

Temsili resimler

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

597

598

Musul bölgesinin İngiltere için önemi, emperyalist sömürge siyase-

tinin bir parçası olarak ortaya çıkmıştı. 19. yüzyılın başında en fazla Müs-

lüman sömürgeye sahip ülke olan İngiltere'nin Ortadoğu siyasetinde,

Hindistan yolu üzerindeki Irak ve Arabistan'ın stratejik önemi son dere-

ce büyüktü. İngiliz sömürge imparatorluğu, sınır ve ulaşım güvenliğini

sağlamak ve dünya çapında hegemonyayı geliştirmek için açık denizlerin

kontrolünü ele almak, Avrupa'daki güç dengesini korumak ve dünya pet-

rol politikasını elinde tutmak zorunda olduğuna inanıyordu.²⁸⁸ Musul,

işte bu nedenle stratejik bir konumdaydı.

Musul'un jeostratejik konumunun yanı sıra, onu çok değerli yapan

bir diğer özelliği de bakir topraklarının derinliklerinde birikmiş milyon-

larca varil petrol idi.

Bunlar, elbette İngiliz derin devleti için paha biçilmez özelliklerdi.

Fakat İngiliz derin devletini asıl ilgilendiren, Avrupa'da ve Anadolu'da

Türk varlığını temelinden bitiren bir stratejiydi. Detaylarını daha sonra

inceleyeceğimiz bu stratejinin en kilit noktasında ise Musul bulunuyor-

du.

1890 yılında Sultan II. Abdülhamid'in yaptırdığı incelemeler sonu-

cunda Musul ve Bağdat'ın zengin petrol kaynaklarına sahip olduğu orta-

ya çıkmıştı. Bunun üzerine II. Abdülhamid, 1890 ve 1898 yıllarında

Tarihte Bağdat.

Temsili resmi

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

çıkardığı özel fermanlarıyla bu bölgeleri "Memalik-i Şahane" (Şahane

Memleketler) ilan ederek, kendi arazisi haline getirdi.²⁸⁹

27 Nisan 1909 tarihinde II. Abdülhamid'in Jön Türkler tarafından

tahtan indirilmesiyle II. Abdülhamid'in şahsi arazisi konumunda olan

Musul ve Bağdat vilayetlerinin mülkiyeti Maliye Nezareti'ne devredildi.

Bu durum, İngiliz derin devletinin oldukça işine gelmiş ve bundan son-

raki stratejiler bunun üzerine şekillenmiştir.

İngiltere, 1909 yılında Osmanlı ile bir anlaşma yaparak, petrol araş-

tırmalarına sermaye yaratmak ve elbette asıl olarak İngiliz menfaatlerini

korumak maksadıyla sermayesi tamamen İngiliz olan "Türk Milli Banka-

sı" adı altında bir banka kurdu. 1912'de ise, İngiliz bankacı olan Sir Ernest

Cassel, Osmanlı Devleti'nde petrol araştırmaları yapmak ve bulunan pet-

rol kaynaklarını işletmek maksadıyla yine tamamen İngiliz sermayesi ile

"Türk Petrol Şirketi"ni kurmuştu.²⁹⁰ Bu noktada İngiliz derin devletinin,

hegemonya kurmak için önce finans sistemlerini kullandığı gerçeğini

burada hatırlamak gerekmektedir. İngiliz derin devleti, geçmişte Hindis-

tan'da oluşturduğu benzer stratejiyi, Osmanlı üzerinde de kurgulamak ve

zayıflamış bu İmparatorluk üzerinde hakimiyetini güçlendirmek istemiş-

tir.

599

600

Osmanlı yı Parçalama Planları

Osmanlı nın I. Dünya Savaşı na dahil oluşuyla beraber, İngiltere

stratejik ve siyasi hedef tespitlerini bir kere daha revize etti. 1915 te

Sir

Maurice Bunsen başkanlığında "Asya Türkiye sini İnceleme

Komisyonu" kuruldu. 8 Nisan 1915 te çalışmaya başlayan Komis-

yon, 30 Haziran 1915 te hazırladığı raporunda Osmanlı toprakla

rının Suriye, Filistin, Ermenistan, Anadolu/Türkiye ve Irak adıyla

beş büyük bölgeye/özerk vilayete bölünmesini önerdi.1 Ayrıca

Akdeniz den Basra Körfezi neuzanan hat üzerinde stratejik nokta-

ların doğrudan veya dolaylı yollarla kontrol altına alınmasını şart

koştu. Bunun da yolu Filistin ve Irak ın tamamen işgal edilmesin

den geçiyordu.2 Lord Curzon a göreİngilizlerin gözünde Hindis-

tan ın batı sınırları Fırat Nehri boyunca uzanmaktaydı ve ancak

Musul vilayeti aracılığıyla denetim altına alınabilirdi. Böy ece

İngiltere, savaş sonrası, Musul da dahil olmak üzere Asya Türki-

ye sinde petrol başta olmak üzere bütün ekonomik imtiyazları ele

geçirebilecekti.3

1. Selçuk Ural, "Mütareke Döneminde İngiltere nin Güneydoğu Anadolu Politikası",

Ankara Üniversitesi Türk İnkilap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, s. 39, Mayıs

2007, s. 426

2. David Fromkin, Barışa Son Veren Barış, çev: Mehmet Harmancı, İstanbul: 1994

s.137-140; M. Kemal Öke, Musul Meselesi Kronolojisi (1918-1926), İstanbul: Türk Dün

yası Araştırmaları Vakfı: 1987, s. 15

3. İhsan Şerif Kaymaz, Musul Sorunu Petrol ve Kürt Sorunları ile Bağlantılı Tarihsel ve

Siyasal Bir İnceleme, İstanbul: Otopsi Yayınları, 2003, s. 49; Ersal Yavi, Kürdistan Ütop

yası, c. I, İstanbul: Yazıcı Basım Yayın, 2006, s. 63

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

I. Dünya Savaşı Sırasında Musul

Stratejik açıdan bakıldığında, I. Dünya Savaşı'nın başladığı sırada

Osmanlı'nın Irak'ta askeri varlığı pek de parlak değildi. 2 Ağustos 1914

günü tüm ülkede genel seferberlik ilan edilmişti.²⁹¹Seferberliği takip eden

günlerde Türk ordusu, Irak cephesinde yeniden yapılandırılmıştı. Ancak

bu ordunun, Avrupa'nın düzenli ordularıyla mücadele edebilmesi pek

mümkün değildi. Birliklerin üniforma ve teçhizat ihtiyaçlarının ikmali,

savaş malzemelerinin sevkiyatı son derece güçtü.²⁹² Bunların da ötesinde,

Irak'ta bulunan asker sayısı çok yetersizdi. Zahiren, Trablusgarp Savaşı,

devamındaki Balkan ayaklanmaları ve Balkan Savaşları sebebiyle

Osmanlı Genelkurmayı'nın dikkati Irak'tan çok uzağa odaklanmıştı.

Osmanlı sadrazamlarından Ahmet İzzet Paşa'ya göre ise durum daha

başkaydı. Osmanlı, İngilizlerin bu bölgeye bir saldırı yapabileceğini hiç

düşünmemişti.

Ahmet İzzet Paşa anılarında şu değerlendirmeyi yapar:

Irak'ta öteden beri İngilizlerin ihtiraslarının olduğunu bilmeyen

çocuk bile yoktur. Irak ve Mezopotamya'nın kültür ve medeniyet tari-

hi, iyi idare ve kullanma halinde feyiz ve bereketinin Nil, Pencap,

Sind, Ganj havzalarına taş çıkartacağı hakkındaki şöhreti dolayısıy-

la sahibi ve tasarrufçusu için büyük bir kıymete sahip ve istilacı bir

büyük devlet için hırs ve iştihayı kabartıp tahrik ettiği apaçık bilinen

gerçeklerdendi. Müslüman ve özellikle Şia gözünde çok kutsal sayılan,

yüksek mertebeleri Sünnilerce mukaddes olan İmam-ı Azam Türbesi

ve Hint Müslümanlarının fevkalade sevgi besledikleri ve bağlı olduk-

ları Abdülkadir Geylani'nin kabir ve aileleri Irak'ta bulunmaktaydı.

Bu açıdan bu bölgeyi sahiplenmenin, birçok İslam tebaasına sahip

olup Hicaz'a da koruyuculuk edeceğini düşünen İngiltere'nin İslam

siyaseti için ne kadar faydalı olacağı kolayca takdir edilebilirdi.

Irak'ın coğrafi konumu bakımından, Hindistan'a karşı, güçlü bir düş-

601

602

man elinde gelecek için bir tehdit sebebi olabileceğinden dolayı, İngil-

tere'nin koruma ve savunma düşüncesiyle de savaş sırasında buraya

göz dikmesi doğaldı. İngiltere'ye karşı, Irak bölgesini, mahalli kuvvet-

lerinden ayırmak, bu hükümeti, mülkümüzü istilaya hırslandırmak

ve davet etmekten başka bir şey değildir. Dolayısıyla, kesin ihtiyaç

meydana gelmesinden önce buralara başka asker gönderilmemesi

büyük bir eksikliktir.²⁹³

Ahmet İzzet Paşa'nın, bölgedeki durumun vahametine ve İngiliz

derin devletinin sinsi emellerine güçlü şekilde dikkat çekmesine rağmen,

Musul bölgesine yeterli asker yine de gönderilememiştir. Elbette bu

konuyu değerlendirirken, Osmanlı'nın Balkan Savaşları'ndan yeni çıkmış

olduğu unutulmamalıdır.

Kut-ül Amare'nin Ardından Irak

Tüm güçsüzlüğüne ve yaşadığı yenilgilere rağmen Osmanlı ordusu,

yine de, Osmanlı için oldukça önemli olan Irak Cephesi'nde zaferlere de

imza atmıştır. 22 Kasım 1915'te Irak Cephesi'nde İngilizler yenilgiye

uğratılmış ve beklemedikleri bu yenilgi karşısında oldukça sarsılmışlar-

dır. Kut-ül Amare Zaferi, Çanakkale Zaferi gibi sürekli olarak gündeme

getirilmesi gereken önemli bir başarıdır.

İngiliz kuvvetleri, beklemedikleri bu yenilgiyi bir türlü sineye çeke-

memiş, özellikle bu tarihten sonra Irak Cephesi'ni Osmanlı'ya bırakma-

mak için büyük çaba harcamışlardır. Bunun için içten parçalama siyase-

ti de ağırlık kazanmıştır. Kût-ül Amare bozgunundan sonra İngiliz derin

devletinin bölgede ajan kullanımı büyük artış göstermiştir. Bu ajanlar

Irak'ın dokusunu iyi bilen, Arap'tan daha çok Arapça ve Kürt'ten daha

çok Kürtçe bilen insanlardır. İngilizler, Ortadoğu kökenli olup da İngil-

tere'de yaşayan ve İngiltere'ye kendilerince minnet borcu olan yerli

unsurlardan da yararlanmışlardır.²⁹⁴ Ortadoğu kökenli İngilizlerin bir

kısmının Ortadoğu'ya karşı kullanılması, bilindiği gibi bugün hala devam

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

eden bir derin devlet siyasetidir. Tarih boyunca İngiltere'ye gebe bırakı-

lan milletler, daima İngiliz derin siyasetinde kullanılacak potansiyel ajan-

lar olarak görülmüş ve kullanılmışlardır.

I. Dünya Savaşı'nın sonuçlandığı Ekim 1918 tarihinde bile İngiliz

askerleri Musul'a doğru ilerlemeye devam etmektedirler. Irak cephesi,

Osmanlı 6. Ordusu'nun büyük kayıplar verdiği bir cephe olmuştur.

(Üstte solda) Berlin'de

çıkan 30 Nisan 1916

tarihli Vorwarts Gaze-

tesi'nin manşetinde

Kut-ül Amare'de İngi-

liz ordusunun teslim

olduğuna dair haber.

(Altta sağda) Kut-ül

Amare'de esir alınan

İngiliz askerleri

(Altta solda) Kut-ül

Amare Savaşı'nda cep-

hedeki Türk askerleri

603

604

I. Dünya Savaşı Sonrası Irak

30 Ekim 1918 günü, I. Dünya Savaşı'nı sona erdiren Mondros Müta-

rekesi imzalandığında Osmanlı ve İngiliz güçlerinin Irak'taki yerleşimle-

ri şu şekildeydi: İngilizler Anelhazar, Gayyare Goz Kuyuları, Altınköprü,

Salahiye ve Kerkük hattına dayanmıştı. Osmanlı birlikleri ise Rakka,

Dirizar, Miyadin, Sincar, Telafir, Hamamalil, Süleymaniye ve Halice hat-

tına hakimdi.²⁹⁵

Türkler iyimser bir şekilde mütarekenin imzalandığı gün Türk

ordusunun elinde bulunan yerlerin "Mütareke Hattı'nı" oluşturacağını

beklemekteydiler. Mütareke hükümlerine göre, bölgede bulunan bütün

kuvvetlerin yerlerinde kalmaları gerektiği halde, İngiliz kuvvetleri buna

uymamışlardır. İlerlemeye devam eden İngilizler, l Kasım'da Hamama-

lil'e girmişler, buradan Musul'u işgal edeceklerini söyleyerek Türk kuv-

vetlerinin Musul şehrinden 5 km kuzeye çekilmelerini istemişlerdir.

Ali İhsan Paşa, İngilizlerin bu talebini Sadrazam'a bildirmiş, bir seri

telgraf görüşmeleri sonucunda Sadrazam, Ali İhsan Paşa'ya 15 Kasım

günü şehrin boşaltılması talimatını vermiştir. Ali İhsan Paşa, buna uygun

olarak 10 Kasım'da Musul'u İngilizlere terk etmiş, ordu karargahı ile bir-

likte Nusaybin'e doğru çekilmiştir.²⁹⁶ Sonuç olarak Musul, I. Dünya Sava-

şı sonrasında, İngilizler tarafından mütareke hükümlerine ve uluslarara-

sı savaş kurallarına aykırı biçimde işgal edilmiştir.

Bu işgal, İngilizlere başlangıçta bir fayda sağlamamış, çünkü bölgeye

hakim olamamışlardır. Bölgedeki aşiretler ve halk, bu konuda İngiliz

kuvvetlerine yol vermemişlerdir. Kerkük ve Süleymaniye halkı İngilizle-

re vergi vermek istememiş ve bölgede sık sık sokak çatışmaları yaşanmış-

tır. Yöre halkının çoğunluğu Türklerin tarafında yer almıştır. Musul

halkı, Ankara'da ilk meclisin açılmasıyla güçlenen Milli Mücadele hare-

ketine destek vermiştir. Hatta bölgede bulunan Araplar dahi İngilizlere

karşı Mustafa Kemal Paşa ile işbirliğini düşünmüşlerdir. Mim Kemal

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Öke, İngiliz belgelerine dayanarak, Musul'daki Arap ve Kürtlerin, İngiliz

himayesindeki Faysal'a değil de Anadolu'ya güvenmeyi tercih ettiklerini

ifade etmektedir.²⁹⁷ Bunun sebepleri ise birden çoktur; İsmet Paşa bu

sebepleri şu şekilde açıklamıştır:

1. Musul vilayetinde oturanlar yeniden Türkiye'ye bağlanmayı ısrar-

la istemişlerdir; çünkü sömürgeleşmiş bir halk olmaktan çıkarak,

bağımsız bir devletin yurttaşları olacaklarını bilmektedirler. Dahası

bu halk, kendilerini

1055 yılından beri Türk,

1514'den beri de

Osmanlı olarak görmektedir.

2. Coğrafi ve siyasi bakımlardan bu vilayet, Anadolu'yu tamamlayan

bir parçadır. İngiliz derin devleti, Akdeniz ticaretinden yararlanmak

için Anadolu'ya geçmek mecburiyetindedir. Musul, İngilizler için bu

bağlantıyı açan bir anahtar konumundadır.

3. Hukuki bakımdan hala Osmanlı Devleti'nin bir parçası olan

Musul için İngiltere'nin yapacağı antlaşmaların ve sözleşmelerin

resmi olarak hiçbir değeri yoktur.

4. Anadolu'nun güney kesimlerini birleştiren yolların kavşak noktası

olan Musul'un, ticaret ilişkilerimiz ve bu bölgenin güvenilirliği bakı-

mından Türkiye'nin elinde olması zorunludur.

5. Hepsinden önemlisi, Musul bir Türk Vilayetidir. Yüzyıllar boyun-

ca Türklerin bir parçası olarak var olmuştur; bu topraklarda yaşayan

Kürtler, Türkler ve Araplar Türk Devletinin bir parçasıdır. Başka bir

yönetimin kabul edilmesi, burada yaşayan ve kendilerini Türk olarak

isimlendiren bu millet için imkansızdır.

6. Musul Vilayeti, Türkiye'nin işgal edilen diğer bölgeleri gibi, savaşın

bitmesinden sonra ve mütareke şartlarına aykırı olarak Türkiye'den

alınmıştır. Bu yüzden, aynı durumda kalmış öteki bölgeler gibi,

Musul'un da Türkiye'ye verilmesi şarttır.²⁹⁸

605

606

Kurtlar Sofrası

İngiliz derin devleti, I. Dünya Savaşı sonrasında, bir taraftan İstan-

bul ve Anadolu'da işgal çalışmalarını casusluk faaliyetleriyle neticelendir-

meye çalışırken, diğer yandan Avrupa ülkeleriyle birlik olup büyük ide-

allerine giden yolu sağlamlaştırma uğraşı içinde olmuştur.

I. Dünya Savaşı'nın galibi konumundaki Müttefikler,

25 Nisan

1920'de İtalya'da toplanan San Remo Konferansı'nda manda ve petrol

paylaşımını gerçekleştirdiler. Buna göre İngiltere, Musul petrol gelirleri-

nin %75'ine sahip olmuş ve petrol şirketlerinin yönetimini ele almıştır.

Buna karşın Fransa ise %25 ile yetinmiştir. Ayrıca İngiltere, Irak'ta Emir

Faysal'ın kral "seçilmesini", İngiliz mandasının bölge halkı tarafından

kabulü gibi göstermiş ve bunu San Remo'da Milletler Cemiyeti'ne de

kabul ettirmiştir. Bu şekilde, mandaların Milletler Cemiyeti tarafından

verilebileceği yolundaki uygulama tersine işletilmiştir.²⁹⁹

San Remo Konferansı'nın önemli amaçlarından biri de, güneydoğu-

muzda özerk bir Kürt devletinin kurulmasıydı. İngiltere, resmi olarak hiç

bir gücün gözetimi altında olmayacak bağımsız bir Kürt devleti ya da aşi-

retler federasyonu önermişti. Fransa'nın bazı çekinceleri neticesinde

İngiltere öyle bir politik manevra yapmıştır ki, bu manevrayla Kürtler

bölgede yerel özerklik bile alabilse bir yıl içinde tam bağımsızlık için Mil-

letler Cemiyeti'ne başvurmaya hak kazanabilecekti.³⁰⁰ Bu, aslında İngiliz

derin devletinin niyetini ortaya koyan bir gelişmeydi. Musul meselesi,

baştan beri bağımsız bir Kürt devletinin kuruluşu üzerine geliştirilmişti.

İngiliz derin devleti, Türkiye'nin güneydoğusunu da içine alan, kendi

himayesindeki böyle bir devleti, Türkleri zayıflatmak ve nihayetinde

Anadolu'dan atabilmek için mutlaka istiyordu.

Savaşın galipleri, yendikleri tüm devletlerle anlaşmalar imzalamıştı;

Türkler hariç. Türk Devleti, artık geçersiz durumdaki İstanbul Hüküme-

ti'nin imzaladığı Sevr Antlaşması'nı hiçbir şekilde kabul etmemiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

I. Dünya Savaşı'ndan sonra bağımsızlık mücadelesine devam eden

ve düşmanı yurdundan atan Türkler, şimdi diğer yenik devletlere göre

daha güçlü bir şekilde masaya oturmaya hazırlanıyordu. Milli Mücadele

sırasındaki muhteşem kahramanlıkların ardından Anadolu işgallerini

sona erdirmek zorunda kalan İtilaf Kuvvetleri, Türk tarafını Lozan'da

masa başında yenme azminde olmuştur. Lozan'da İngiliz derin devleti-

nin bütün amacı, Sevr'i Türklere kabul ettirmek olacaktı. Oysa masada

artık başka bir Türk Devleti vardı. Bu Türk Devleti, Mustafa Kemal gibi

büyük bir Türk'ün idaresi altında ve tüm varlığını ortaya koyarak bir

zafer elde etmiş fedakar, azimli ve yenilmez bir milleti temsil ediyordu.

İngiltere başta olmak üzere Lozan'ın tüm tarafları, çok geçmeden bu

önemli gerçeği anlayacaklardı.

Parçalanan Osmanlı topraklarının manda ve petrol

paylaşımının gerçekleştirildiği San Remo Konferan-

sı'na katılan delegeler.

607

608

Anadolu'da Kürtleri Kışkırtma Çabaları

Kürt Teali Cemiyeti, Mondros Mütarekesi'nin imzalandığı gün, yani 30 Ekim 1918'de

kurulmuştu. Cemiyetin özelliği, İngiliz devlet yetkilileri ile yakın ilişkilerinin olması ve

adeta İngiliz casusluk çalışmalarının merkezlerinden biri konumunda bulunmasıdır.

Mustafa Kemal, Cemiyetin amacının, yabancı devletlerin himayesinde bağımsız bir

Kürt devleti kurmak olduğunu belirtmiştir.¹ İngiliz derin devletinin Anadolu toprakla-

rı içinde Kürt devleti oluşturma hedefi, kurulan bu paravan dernekler yoluyla da orga-

nize edilmiştir. Nitekim İngiliz Yüksek Komiseri Amiral John de Robbeck'in 26 Mart

1920 tarihli ifadeleri, bu planı oldukça açık şekilde ortaya koymaktadır:

Kürdistan Türkiye'den tamamen ayrılıp bağımsız olmalıdır. Ermeniler ile Kürtlerin

çıkarlarını bağdaştırabiliriz. İstanbul'daki Kürt Kulübü (Kürt Teali Cemiyeti) Başkanı

Seyit Abdülkadir ve Paris'teki Kürt delegesi Şerif Paşa hizmetimizdedir.²

Burada adı geçen Şerif Paşa, İngiliz derin devletinin yönlendirmesiyle, Anadolu top-

raklarında ayrılıkçı hareketlerin başlangıcını gerçekleştirmiştir. Şeyh Abdülkadir ile bir-

likte Sevr'e "bağımsız bir Kürt devleti" maddesini koydurmuştur.

Ancak İngiliz derin devletinin bu planı, boşa çıkmıştır.

Nisan 1919'da Binbaşı Noel'in İngiltere tarafına çekmek istediği aşiretler, Osmanlı Dev-

leti'nin yanında yer alacaklarını ve işgalcilere karşı kanlarının son damlasına kadar

savaşacaklarını açıklamıştır. İngiliz Yüksek Komiserliği'nden Londra'ya gönderilen bir

telgrafta, Kurtuluş Savaşı'nın başlaması ile 30 bin Kürdün Mustafa Kemal Paşa ile bir-

likte savaşa gireceği yazılmıştır. Aynı dönemde Kürt aşiret liderleri, Erzurum Kongre-

sine katılmış ve Heyet-i Temsiliye'ye seçilmişlerdir.

İngiliz derin devletinin ajanı ve yancısı konumundaki Şerif Paşa ve Şeyh Abdulkadir,

Kürtlerin Osmanlı'dan ayrılmak istediği yönünde propagandalar yapmışlardır. Bu pro-

pagandalar sonucunda, son Osmanlı Meclisi Mebusanı'na, daha sonra da TBMM'ye,

yurdun dört bir tarafındaki Kürt önderleri tarafından bağlılık telgrafları yağmıştır.³

Meclisi Mebusan'a gönderilen 26 Şubat 1920'deki telgrafta, "Vatan haini ve din düşma-

nı Şerif Paşa'nın Kürtler için ayrılıkçı faaliyetleri bilgisini aldık. Türklük ve Kürtlük bir-

dir. Kürtler ve Türkler, öz kardeş ve din kardeşidirler; vatanları ortaktır. Kürtler

Osmanlı camiasından ve İslam Birliği'nden ayrılmayı hiçbir zaman düşünmemektedir.

Dünyanın sonuna kadar İslam camiasında yaşamak istemektedirler. Şerif Paşa ve ben-

zer tüm faaliyetleri nefretle reddettiğimizi ve Hükümetimize bağlı olduğumuzu insan-

lık alemine ilan ederiz." yazmaktadır. Telgrafın imza sahipleri:

Belediye Reisi Ali Rıza, Keçel Aşireti Reisi Yusuf, Abbasi Aşiret Reisi Seyit Ali, Kelani

Aşiret Reisi Hüseyin, Balanlı Aşiret Reisi Paşa Bey, Baratlı Aşiret Reisi Çiçek, Aşranlı

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Aşireti Reisi Yusuf, Ulemadan; Şeyh Saffet, Şeyh Hacı Fevzi, Müftü Osman Fevzi, Tüc-

cardan; Arapzade Ahmet, Ruhzade Halis, Tavşanzade Recep, Hacı Eşbehzade Şükrü,

Müftüzade Hakkı, Eşraftan; Hacı Mehmet, Çapıkzade Münir, Ahmet Paşazade Şemsi,

Beyzade Sami'dir.⁴

Benzer telgraflar da TBMM'nin açılması ile Ankara'ya gönderilmiştir. Meclis zabıtları-

na göre Solhan, Çemişkezek, Hasankeyf, Kangal, Palu, Bitlis, Adıyaman, Kahta, Ahlat,

Hizan, Şirvan, Şırnak bölge halkından gelen ve ayrılık hareketlerini protesto eden ve

Meclis'e bağlılık bildiren telgraflar okunmuştur. Aşiret reislerinin toplu telgrafı Kürtle-

rin birlik kararını açıkça göstermektedir:

"Misak-i Milli içinde barışı sağlamak için bütün varlığımızla hükümetimize yardım ede-

ceğimizi Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümeti dahilinde Kürtlüğün ayrı bir unsur ola-

rak değerlendirilmesini hiçbir zaman işitmek istemediğimizi bilgilerinize sunar, başarılar

diler ve en derin saygılarımızı sunarız." İmza sahipleri:

İzoli Aşireti Reisi Hacı Sebati, Aluçlu Aşireti Reisi Mehmet, Bariçkan Aşireti Reisi Halil,

Bükrer Aşireti Reisi Hüseyin, Zeyve Aşireti Reisi Halil, Deyukan Aşireti Reisi Hüseyin,

Cürdi Aşireti Reisi Mehmet, Ulemayı Ekrattan; Bekir, Sıtkı, Rüştü, Avni, Halil, Hafız

Mehmet, Eşrafı Ekrattan; İzdelili Fehim, Hüseyin, Bulutlu İbrahim, Nail, Zabunlu Halil,

Sadık.⁵

Görülebildiği gibi, I. Dünya Savaşı sonrası dönemde İngiliz derin devleti, sadece

Musul'da ve Irak sınırları içinde değil, Anadolu topraklarında da Kürtler ve Türkler

arasında ayrılık çıkarmaya çalışmıştır. Bu sinsi çabaya en büyük ders, yine Kürt halkı-

mız tarafından verilmiştir. TBMM Mebusları ve Kürt halkı, Kürtler ve Türklerin bir

ve bütün olduğunu dünyaya ve özellikle de İngiliz derin devletine ilan etmiştir. Şerif

Paşa'yı kullanarak başarılı olamayan İngiliz derin devleti, Lozan sonrasında bir hamle

daha yapacak ve bu defa Şeyh Said'i kullanacaktır.

1."Kürdistan Teali Cemiyeti", Wikipedia, https://tr.wikipedia.org/wiki/K%C3%BCrdis-

tan_Teali_Cemiyeti

2. "Kürdistan Teali Cemiyeti", a.g.m.

3. Van Bruinessen, Ağa, Şeyh ve Devlet, çev. Banu Yalkut, İstanbul: İletişim Yayınları, 2004,

s. 279

4. Meclis-i Mebusan Zabıt Ceridesi, Devre LV, c. 1, s. 208

5. Sibel Özel, "Anayasa M. 66/I Hükmünde Yer Alan Türk Tanımı Üzerine Bir Değerlendir-

me", Baro Dergisi, c. 86, sayı 2012/6, 2012, s. 48

609

610

Musul İçin Çözüm Arayışları

Türk Hükümeti, Lozan ile Türkiye arasında haberleşmenin çok zor

olacağını ileri sürerek Konferansın İzmir'de gerçekleştirilmesini talep

etti. Bu talebin asıl nedeniyse, Konferansın gidişatını daha yakından izle-

mek ve savaşla kazanılan zaferin masa başında kaybedilmesine neden

olacak girişimlere izin vermemekti. Ancak devletlerarası geleneklere göre

konferansın tarafsız bir ülkede yapılması gerekiyordu. Bu nedenle,

Lozan'a yapılan bu davet, TBMM tarafından 29 Ekim 1922 günkü top-

lantıda görüşülerek kabul edildi.

Delegeler yola çıkmadan önce TBMM'de konuşulan öneriler ve ileri

sürülen görüşlerden Musul konusunu ilgilendiren maddeler şunlardı:

Irak Sınırı:

Süleymaniye, Musul ve Kerkük'ün Türkiye'ye geri verilmesi istene-

cektir. Konferans'ta bundan farklı durumlar ortaya çıkarsa, Bakanlar

Kurulu'ndan talimat alınacaktır. İngiltere'ye bazı ekonomik ayrıcalıklar

örneğin, petrol işletmeciliği alanında ayrıcalıklar sağlanması düşünülebi-

lir.

Suriye Sınırı:

Suriye ile sınır, daha güneye ve güneydoğuya çekilmelidir. Bu sını-

rın düzeltilmesine imkan oranında çalışılacaktır. Sınır, Re'si İbn

Hayr'dan başlayarak, Harm, Muslimiye, Meskene ve Fırat yolu, Deri Ez-

Zor ve sonunda Musul ile güney sınırına ulaşan bir hat olmalıdır.

Elde edilmesi istenen Suriye sınırı; Musul, Süleymaniye ve Kerkük'e

irtibatlı olup Misak-ı Milli'nin güney sınırını tamamlıyordu. Bu kısa ve

kesin direktifle, genelde Misak-ı Milli temel alınıyor Mudanya Mütare-

kesi'nde askıda kalan bazı toprak sorunlarının (Boğazlar, İstanbul ve

Doğu Trakya sorunları) da çözüme ulaştırılması isteniyordu.³⁰¹

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Mustafa Kemal de Musul'u Türk toprağı olarak kabul ettiğini ve

İngiliz mandasını tanımadığını her fırsatta dile getirmiştir. Örneğin 25

Aralık 1922'de, Le Journal Gazetesi muhabiri Paul Herriot'a Çankaya'da

verdiği beyanatta, Musul konusundaki kesin, kararlı, açık ve net görüşle-

rini şu şekilde dile getirmiştir:

Musul vilayetinin milli sınırlarımıza dahil araziden olduğunu defa-

larca ilan ettik. Lozan'da bugün karşımızda duranlar bunu gayet iyi

bilirler. Vatanımızın sınırlarını tayin ettiğimiz zaman büyük feda-

karlıklara katlandık. Menfaatimize aykırı olmakla beraber barışçı bir

üslupla hareket ettik. Artık milli arazimizin en ufak bir parçasını

Türkiye'den koparmaya çalışmak pek haksız bir hareket olur. Buna

kesinlikle olur veremeyiz.³⁰²

Milli Mücadele yıllarında Mustafa Kemal, beyanat ve ifadelerinde

hep Musul'u tekrar Türkiye'ye katacağı düşüncesini taşımıştır. Tanin

gazetesine verdiği demeç bunu açıkça ortaya koymaktadır. Gazetenin

özel muhabiri Mustafa Kemal'e telgraf çekerek Musul vilayeti hakkında-

İngiltere'yle

sürdürülen

Musul görüş-

meleri sıra-

sında Ber-

lin'deki

Türkler,

"Musul Türk

kalacak" slo-

ganı atıyorlar.

(22 Ekim

1925).

611

612

ki düşüncelerini sormuştur.³⁰³ Mustafa Kemal, buna, 22 Ekim 1919'da

Amasya'dan cevap vermiştir. Cevabında "Musul vilayetinin 30 Ekim 1918

tarihinde imzalanan ateşkes sırasındaki sınırlar dahilinde kalan ve her

noktası İslam çoğunluğuyla meskun olan bir il olduğunu ve Osmanlı

camiasından hiç bir sebeple ayrılamayacağını" belirtmiştir.³⁰⁴

Mustafa Kemal, 28 Aralık 1919'da, Ankara'ya gelişinin ertesi günün-

de kendisini ziyaret edenlerle yaptığı bir konuşmada, ateşkes imzalandı-

ğı gün Türk ordularının hakim olduğu yerleri sayarken Musul, Kerkük ve

Süleymaniye'yi de saymış ve bu sınırların "Hudud-u Milli" (Milli Sınırlar)

olduğunu söylemiştir.³⁰⁵

27 Aralık 1919'da Ankara'ya gelen Mustafa Kemal, bir gün sonra yaptığı ko-

nuşmada, Musul, Kerkük ve Süleymaniye'yi Milli Sınırlar içinde saymıştır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Mustafa Kemal, 17 Ocak 1921 tarihinde röportaj yaptığı United

Telegraph muhabirinin "Türk milliyetçilerinin Amerika ve İngiltere hak-

kındaki görüşlerini" sorması üzerine, Amerika'nın daha dostane olduğu-

nu söyleyip şöyle devam etmiştir:

...İngiltere'ye gelince, milletimiz bu devletin emperyalist ve sömürgeci

emellerini yadırgamıştır.³⁰⁶

Mustafa Kemal, Musul'un İngilizler için önemini de şu sözleriyle

açıklamıştır:

Musul, İngilizler için Kürdistan'a en yakın bölge olarak çok önemli-

dir. İngilizler Musul'u belirli bir takım amaçlar için ellerinde bulun-

durmak isterler. Çünkü Musul, Sovyetler Birliği'ne, İran'a en yakın

bir yol, Türkiye'ye baskı yapmak için en uygun bölgedir.³⁰⁷

Görülebildiği gibi Mustafa Kemal, İngiliz derin devletinin Musul

ısrarının, Türkiye'ye baskı yapmak amacı taşıdığının bilincindedir. Dola-

yısıyla bu konunun, Lozan'daki en zor konulardan biri olacağını da anla-

mıştır.

Dönemin İngiliz Sömürgeler Bakanı Winston Churchill, 12 Eylül

1922'de yaptığı bir değerlendirmede, "İngiltere ve Ankara savaş durumu-

na gelirse Kemalist birliklerin Musul'a yürümesi kaçınılmaz görünüyor,

bu durumda İngiltere bu toprakları savaşta kaybetse bile askeri bir ope-

rasyonla değil, fakat Barış Konferansında geri almalıdır" demiştir.³⁰⁸

Churchill'in siyasi hayatı boyunca İngiliz derin devletinin himayesinde

hareket eden bir kişi olması nedeniyle bu ifade, İngiliz derin devletinin

sürece bakışını net bir biçimde ortaya koyan bir ifadedir. Nitekim, bu

sözler aynen uygulanmıştır.

613

614

Görüşmeler Başlıyor

Kurtuluş Savaşı'ndan galip çıkan yeni Türk Devleti'ni Batılı devletle-

rin tanıması gerekiyordu. Tanıdılar da; birisi hariç: İngiltere.

İngiltere'nin bu tutumu, savaş sonrasında yapılan Lozan Görüşme-

leri'ne de yansımış ve Londra yönetiminin Türkiye'ye egemen ve eşit bir

devlet olarak davranmaması, görüşmelerin birçok kez tıkanmasına, hatta

Şubat 1923'te askıya alınmasına neden olmuştur.³⁰⁹

Lozan'da Musul meselesi oturumları son derece gerilimli bir ortam-

da gerçekleşmişti.

İngiltere Başbakanı Bonar Law ve İngiliz Sömürge Bakanlığı,

Lozan'daki görüşmeleri İngiltere adına yürüten Lord Curzon'a gönder-

dikleri telgraflarda, görüşmelerin sekteye uğratılmadan yürütülmesini ve

Türk tarafının muhakkak ikna edilmesini telkin etmekteydi. Sömürge

Bakanlığı o konjonktürde, petrol gelirlerinin %20'si karşılığında Türk

Hükümeti'nin Musul vilayetindeki taleplerinden vazgeçeceğine inan-

maktaydı.³¹⁰

Görüşmeleri Türkiye adına yürüten İsmet İnönü ve yardımcısı Rıza

Nur, Musul'un Türkiye'nin bir vilayeti olduğunu, burada yaşayan tüm

Kürtlerin Türk vatandaşı olduğunu savunmuştur. TBMM heyeti Türk

tezini siyasi, tarihi, etnografik, coğrafi, ekonomik ve askeri açılardan

detaylıca izah etmiştir.

İsmet Paşa bir konuşmasında şu ifadeyi kullanmıştır:

Büyük Meclis Hükümeti, Türklerin olduğu kadar Kürtlerin de hükü-

metidir. Büyük Millet Meclisi'nde Kürtlerin de temsilcileri bulun-

maktadır. Kürt halkı ve Meclis'teki temsilcileri, Musul vilayetinde

oturan kardeşlerini anayurttan ayırmaya razı değillerdir.³¹¹

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Ancak Lord Curzon, İsmet Paşa'nın savunmasını çürütmek amacıy-

la TBMM üyesi Kürt mebusların Kürt halkını temsil etmediğini, bu kişi-

lerin Mustafa Kemal tarafından atandığını, temsil hakları olmadığını

iddia etmiş, "Ankara'nın Kürt milletvekillerine gelince, onların nasıl seçil-

miş olduklarını kendi kendime sormaktayım" diyerek seçilmelerinin şai-

beli olduğunu ima etmiştir.³¹²

Bu ifadeye karşı kendisi de bir Kürt olan Bitlis Mebusu Yusuf Ziya

Bey'in, 25 Ocak 1923 tarihli TBMM oturumunda verdiği cevap ders nite-

liğindedir:

Lozan görüşmelerinde Lord Curzon

615

616

Lozan'daki delegelerimiz bu suçlamalara gereği gibi cevap vermemiş-

ler. Biz Kürt topraklarının hakiki temsilcileriyiz, tayinle değil seçimle

geldik. Kürtler hiçbir tazyik altında olmayarak bu seçimlere katıldı-

lar. Eğer Kürtler ayrılık gütseydiler bu seçimlere katılmazlardı. İngi-

lizler altınlarıyla çalıştıkları halde Kürtler bu seçimlere katıldılar.

Türk kardeşleriyle gayeleri aynıydı.³¹³

Konuyla ilgili olarak TBMM'de söz alan diğer Kürt vekillerden bazı-

larının ifadeleri de çok çarpıcıdır. Bunlardan birisi, Milli Mücadele tari-

himizin simge isimlerinden 70 yaşındaki Dersim Mebusu Diyab Ağa'dır.

Sözlerine şöyle başlar:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Solda) Lozan Görüşmeleri'nde İsmet İnönü ve Türk delegeleri

(Altta) Lozan Görüşmeleri sırasında Türk delegelerinin kaldığı otel.

Hepimiz biliyoruz ki ve söylüyoruz ki, dinimiz, diyanetimiz, aslımız

ve neslimiz hep birdir. Bizim içimizde ayrılık, gayrılık yoktur, ismi-

miz de, dinimiz de, Allah'ımız da birdir.

Milletvekilleri, Diyab Ağa'nın Lozan'a giden heyet ile neler konuştu-

ğunu sorunca Ağa, şu cevabı verir:

Allah yardımcıları olsun. Hangisini münasip görmüş ise öyle etsin.

Hamdolsun gidenler dinini, diyanetini bilir adamlardır… Hepimiz

biriz. Ne Türklük, ne Kürtlük davası vardır. Hep biriz, kardeşiz.

(Meclis'te 'Bravo' sedaları, alkışlar) Bir kişinin beş, on oğlu olur. Biri

617

618

Hasan, biri Ahmed, biri Hüseyin, biri Mehmed isimli olabilir. Fakat

hep bir insandırlar. Biz de öyleyiz. Yoksa ayrı gayrımız yoktur.

('Bravo' sesleri)… Ama düşmanlar bizi birbirimize sardırmak için

tuzaklar kuruyorlar. Sen şöylesin, ben böyleyim, filan diye hile yapı-

yorlar… Biz kardeşiz. Bizim dinimiz, diyanetimiz birdir. Bazıları bil-

miyorlar, birçok şeyler söylüyorlar ama onlar bilmiyorlar, öyle değil-

dir. La ilahe illallah Muhammed Resulullah, İşte bu. (Alkışlar, 'bravo'

sesleri).³¹⁴

Devamında söz alanlardan Erzurum Mebusu Süleyman Necati

(Güneri) Bey, kendisini seçenlerin "büyük bir kısmının Kürt olduğunu"

belirterek "vatan kardeşliği" kavramını vurgulamış, Türklerin ve Kürtle-

rin tarihinin daima bir olduğunu, ayrı kavimler olmadıklarını, Türki-

ye'de ırki azınlıklar bulunmadığını söylemiştir.

Bitlis Mebusu Yusuf Ziya Bey, bir başka konuşmasında da ırk ve dil

azınlıkları kavramı ile ilgili şu sözleri sarf etmiştir:

Avrupalılar diyorlar ki, "Türkiye'de yaşayan azınlıkların en büyüğü,

en yoğunu Kürtlerdir." Bendeniz Kürt oğlu Kürt'üm. Binaenaleyh bir

Kürt mebus olmak sıfatıyla sizi temin ederim ki Kürtler hiçbir şey

istemiyorlar. Yalnız büyük ağabeyleri olan Türklerin saadet ve sela-

metini istiyorlar.

(Alkışlar) Biz Kürtler vaktiyle Avrupa'nın Sevr

paçavrası ile verdiği bütün hakları, hukukları ayaklarımız altında

çiğnedik ve bütün manasıyla bize hak vermek isteyenlere iade ettik.

Nasıl ki, El Cezire (Arap Yarımadası) cephesinde çarpıştık. (Alkışlar)

Nasıl ki Türklerle beraber kanımızı döktük, onlardan ayrılmadık ve

ayrılmak istemedik ve istemeyiz. (Alkışlar) Binaenaleyh sözüme son

verirken delege heyetimizden rica ederim ki, azınlıklar söz konusu

edildiği zaman Kürtlerin hiçbir talebi olmadığını ve Kürtlerin kanaa-

tine tercüman olarak buradan söylediklerimi [Lozan'da] söylesin-

ler…³¹⁵

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Erzurum Mebusu Durak (Sakarya) Bey ise, İslam tarihi boyunca

Türklerin ve Kürtlerin karıştığını, Anadolu'da ailelerin iç içe geçtiğini

anlatmıştır.³¹⁶

Mardin Mebusları adına Necip imzasıyla verilen bir takrirde, Lozan

Konferansı'nda özellikle Türklerle Kürtlerin yekvücut olduklarının

duyurulması istenmiştir. Van Mebusu Hakkı Ungan Bey de, Lozan'da,

Kürtlerin Türklerden ayırt edilemeyeceğinin savunulmasını istemiştir.³¹⁷

Sonuç itibariyle, gerek Musul bölgesindeki Kürt nüfusun, gerekse

Anadolu'daki Kürtlerin kendilerini Türklerden ayrı görmek gibi bir

durumları yoktu. Onları Türklerden ayırmak, tek kelimeyle imkansız-

dı.³¹⁸ Bölge halkı, eskiden olduğu gibi, alışmış oldukları şekilde Türk ve

Kürt olarak aynı çatı altında yaşamak, yani Türk yönetiminde kalmak

istiyordu. Hatta Arapların bile İngiliz mandası istemedikleri görülmüş,

"ya Türk idaresi ya istiklal" dedikleri gözlemlenmişti. Irak Hükümeti

tarafından askere alınan Kürtlerin her fırsatta Türk tarafına geçtikleri

sıkça rastlanan bir durumdu.³¹⁹

Savaştan önce, Musul, Kerkük, Süleymaniye ve Erbil'e kadar olan

bölümde yazı dili olarak Türkçe, Arapça ve Farsça kullanılıyordu. Kürt

dilinin ve Kürtçe yazının oluşturulması, bölgedeki İngiliz görevliler tara-

fından gerçekleştirilmiştir. Bir süre sonra yine İngiliz yetkililer tarafından

Kürtçe, bir iletişim aracına dönüştürüldü. Bölge halkı günlük hayatların-

da ve yazışmalarında Arapça ve Türkçeyi kullanmakta ısrar ederken,

İngiliz derin devleti tarafından Kürtçe ısrarı baş gösterdi. Gazetelerin

dahi Kürtçe çıkarılması şartı getirilmişti. Hatta yine İngiliz derin devleti-

nin çabaları ile, Türkçe yazı dilinden kaldırılmaya çalışılmış, özel yazış-

malarda kullanılmasına yasaklar getirilmiştir. İngiliz derin devleti, resmi

olarak Türk dilinin bölgede tasfiyesine çalışmış, Musul vilayetinde kasıt-

lı olarak Türklere ve Türkçeye yönelik kapsamlı bir yok etme politikası

uygulamıştır.

619

620

Akademisyen ve yazar İhsan Şerif Kaymaz, bu durumu şu sözlerle

açıklamıştır:

İngiltere'nin, kısa vadede kurulamayacağı anlaşılan Kürdistan devle-

tinin zaman içinde kurulmasını sağlamak için Kürt ulusal kimliğini

yaratmaya yönelik uzun vadeli düzenlemeler yapmakta olduğu anla-

şılmaktadır. Bu düzenlemelerin meyveleri birkaç on yıl içinde alın-

maya başlanacak ve hem Türkiye'nin, hem de bölgenin geleceği açı-

sından ciddi sorunlara yol açacak bir süreç böylece başlatılmış ola-

caktır.³²⁰

Kürtlerle Türkler yaklaşık bin yıldır birlikte, kardeşçe yaşayan iki millettir.

İstiklal Savaşı'nda büyük kahramanlıklarla mücadele eden Kürt Reşo'nun

hikayesi bunun canlı örneklerinden sadece biridir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Yaklaşık bin yıldır beraber yaşayan, birbirine karışmış ve evlenerek

aileler kurmuş halklar, savaş ortamı içinde derin bir plan çerçevesinde

zorla birbirinden ayrılıyordu. Bu planının mimarı, her türlü ayrılık ve

bölünmelerin sebebini oluşturan İngiliz derin devletiydi. Kendi çıkarları

uğruna bir milleti bölmeyi, hatta sonraki satırlarda inceleyeceğimiz gibi,

onları katlederek ve tehdit ederek kendilerine mecbur bırakmayı göze

almaktaydı. İngiliz derin devleti, tarih sahnesine her gelişinde, böyle ayrı-

lık politikalarının baş mimarı olmuştu. Bunun önünde durabilen olma-

mış, hiçbir zaman bu mafyavari oluşumdan hesap sorulmamıştı. İşte bu

ürkütücü politika, bu yüzden bugün hala devam etmektedir. 20. yüzyıl

başında Musul üzerinde oynanan oyun ne ise, günümüzde Güneydo-

ğu'da oynanan oyun da aynıdır. Her birinin mimarı, İngiliz derin devle-

tidir.

İngiliz derin devletinin, Türklerle Kürtlerin arasını ayırmak için

Lozan'da izlediği strateji dikkatli incelenmelidir. Burada oynanan oyun-

ların aynısı, şu anda Güneydoğu Anadolu bölgemizde, PKK kullanılarak

oynanmaktadır.

İngilizlerden Ayak Oyunları

28 Aralık 1922'de Lozan Görüşmeleri'ni gerçekleştiren İsmet Paşa,

Türkiye'ye bir telgraf çekti. Hissiyatına göre İngiltere, Musul'u kesinlikle

terk etmeyi düşünmüyordu. Sadece Musul'un kuzeyinde bir hudut

düzeltmesi yapabilecek, bu konu dostane biçimde tartışılacaktı.

Fakat kısa bir süre içinde İngiliz General Townshend, İsmet Paşa'ya

şaşırtıcı bazı açıklamalarda bulundu. General'in ifadelerinde Musul

konusundan vazgeçileceği ve yeni bir savaşa neden olunmayacağı, bir

sene içinde İngiliz güçlerinin Musul'dan çıkacağı ve bunu müteakiben

Arapların da Kral Faysal'a karşı ayaklanacağı ve Türklerin külfetsiz ola-

rak Musul'a girecekleri konu edilmişti.³²¹

621

622

Burada İngiliz derin devletinin bir kurnazlık peşinde olduğu son

derece açıktı. Derin devlet elemanları, gergin ortamda gerçekleşen görüş-

meler sırasında her türlü taktiği uygulamakta, Türk delegelerini şaşırt-

mak ve yanıltmak için tüm yolları denemekteydiler. Nitekim İsmet

Paşa'nın bir başka telgrafı da, İngiltere'nin amacının Musul meselesini

Lozan kapsamından çıkararak daha sonraya bırakmak ve iki devlet ara-

sındaki bir mesele şekline dönüştürmek istediğini göstermişti.³²²

Yine de İsmet Paşa bu çelişkili durumu görünce temsilcilerin öneri-

lerini inandırıcı bulmayıp ilk planda Fransız Hükümeti'nin desteğine

başvurdu. Ancak Fransa, Musul sorununun Türklerle İngilizler arasında

çözülmesi gerekliliğini vurguladı.

Bu sırada İngiltere Parlamentosu'nda bazı muhalif sesler de yüksel-

meye başlamıştı. Türklerin Musul konusunda ikna edilememesine her ne

kadar Curzon tarafından İsmet Paşa'nın inatçılığı gerekçe olarak göste-

rilse de, mesele İngiliz Parlamentosu'nda Curzon'un başarısızlığı olarak

nitelendirilmiş ve Curzon aleyhine bir kampanya başlatılmıştı. 8 Aralık

1922 tarihinde İngiltere'nin eski Başbakanı Bonar Law, Curzon'a gönder-

diği mektupta bunu açıkça dile getirmekteydi:

…Sana karşı burada büyük bir kampanya başlatıldı. Son olarak

Gounaris'in sana 15 Şubat'ta yazmış olduğu mektup yayınlandı.

Felaketle sonuçlanan Yunan hareketinin müsebbibinin Llyod George

değil de senin olduğun iddiası, senin aleyhine bir silah olarak kulla-

nılıyor. Bu mektuplardan kabinenin haberi olup olmadığına dair

soru önergesi verildi. Ve ben evet dedim. Konu soruşturuldu ama her-

hangi bir sonuca ulaşılmadı. Sadece Foreign Office listesi değil, Horne

ve Austen'in kendi haleflerine bıraktıkları listelerde senin adının geç-

memesi bizim için çok önemli bir kanıttır. Dolayısıyla için rahat

olsun bu meseleyle ilgili hiçbir şekilde seni suçlayamazlar.³²³

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Görülebildiği gibi Curzon, İngiliz derin devleti tarafından ciddi

şekilde baskı altında tutulmakta ve Musul meselesi konusunda taviz ver-

memesi istenmekteydi. İşte bu baskı neticesinde Curzon, İngiliz derin

devletinin önemli bir kozu olan Musul'u Lozan'da vermemek için elinden

geleni yapacaktır.

Lozan'da Musul

meselesinin

görüşüldüğü yıl-

larda Musul'dan

manzaralar

623

624

Musul konusunda Lord Curzon ile anlaşamayacağını anlayan İsmet

Paşa, görüşmelerin kesilmesini tercih etmeyen İngiliz Başbakanı Bonar

Low'a Türk ekonomi uzmanı Rüstem Bey ile eski ticaret ve demiryolları

Bakanı Şeref Bey'i gönderdi, ancak bu durum Lord Curzon'u çok sinir-

lendirmişti. 11 Ocak 1923 tarihinde İngiliz diplomat Sir Eyre Crowe'a

sert bir mektup göndererek, Türk temsilcileri ile yapılan bu görüşmeler

son bulmazsa Musul konusundaki müzakerelerden çekileceğini bildir-

mişti.³²⁴

Daha sonra da Curzon, 17 Ocak 1923 tarihinde aynı sertlikte bir

mektubu da, Kolonilerden Sorumlu Dışişleri Bakanı Walter Hulme

Long'a gönderdi.³²⁵ Bu mektupta Curzon şöyle demekteydi:

Eski bir meslektaşınız ve arkadaşınız olarak size sorabilir miyim,

nasıl oluyor da benim burada ilgilendiğim çok önemli bir takım mese-

lelere burnunuzu sokuyorsunuz? Geçen gün sizin de tanıdığınız Ric-

kett buradaydı. Benim arkamdan iş çevirerek ve İsmet Paşa'yı kandı-

rarak Londra'ya üç temsilci göndermeye ikna etmiş ki, bu üç Türk'ün

kimler olduğu konusunda bilgi sahibi olduğunuza eminim.³²⁶ Bu tem-

silciler, Londra'ya İngiliz işgalinde bulunan Musul'un Türklere teslim

edilmesi karşılığında petrol tavizi verme teklifinde bulunmaya gel-

mişler. Bense Lozan'da buna son derece karşı olduğumu, Musul'u

savunmak için her şeyi yapacağımı ortaya koydum ve izlediğim poli-

tikada ne bugün ne de gelecekte Türklerin o topraklarla ilgili her-

hangi bir hayale kapılmamaları hedefini güttüm. Rickett, Türkleri,

sizin ve Bonar Law'ın üzerinde büyük etki sahibi olduğuna inandır-

mış ve Türkler Londra'ya gelirlerse bir şekilde Musul'u geri alacakla-

rını sanmışlar. Elbette bu olanların ne kadarından haberdar olduğu-

nuzu bilemiyorum. Bildiğim tek şey kasıtlı olarak benim işimi zorlaş-

tırmak ya da ülkenizin çıkarlarına zarar vermek istemeyeceğinizdir.

Lütfen bu petrol macerasından uzak durunuz. Bu meselede sizin bil-

mediğiniz ama er ya da geç masum bir insanda leke bırakabilecek

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

pek çok rezalet dönmektedir. Rickett kesinlikle güvenilmez bir adam-

dır. Bir taraftan Türklerle neler konuştuğunu diğer taraftan da Sir G.

Armstrong ile görüştüğünü biliyorum.³²⁷

Lord Curzon'un kastettiği "pek çok rezalet", İngiliz derin devletinin

kapalı kapılar ardında çevirdiği ayak oyunlarıydı.

Bu noktada başka önemli bir detay da, İngiliz Gizli Servisi'nin

kanunsuz bir şekilde Türk telgraflarını ele geçirmesidir. İngilizler, İstan-

bul'a yerleştirdikleri özel yetiştirilmiş telsiz-telgraf sinyal çözme ekibi

sayesinde Türk Hükümeti'nin Lozan'a çektiği telgrafları Türklerden önce

yakalıyor, çözüyor ve Lozan'daki Türk heyetinin eline ulaşmadan önce

Londra'ya ulaştırıyorlardı. Gereken emirler verildikten sonra Lozan'da

müzakere masasına, Türklerin kozlarını bilerek oturuyorlardı. Lozan'da-

ki İngiltere Başdelegesi Rumbold da bunu 18 Temmuz günü Foreign

Office'teki arkadaşı Lancelot Oliphant'a keyifle açıklamıştı:

Gizli kaynaktan psikolojik anlarda elde ettiğimiz bilgiler bizim için

değer biçilemez önemdeydi. Bu bilgiler sayesinde biz, briç oynarken

rakibin elindeki kartları bilen bir kimsenin rahatlığı içindeydik.³²⁸

Lord Curzon ve yardımcısı Rumbold bu sayede Türklerin ne zaman

esneklik gösterebileceklerini önceden biliyor, gelecekteki stratejilerini

takip ediyor ve ona göre ısrarcı davranıyor ya da İsmet Paşa'ya baskı yap-

manın faydası olmayacağı zamanları kestirebiliyorlardı. Bu dinlemeler

elbette İngiliz derin devletinin Türk tarafına hangi konularda baskı yapa-

bileceğini de ifşa etmiş oluyordu. İngiliz derin devleti, sinsi istihbarat

politikasını, bir barış anlaşması masasında dahi uygulamaktan çekinmi-

yor ve Musul'u kazanma politikasını hile ile başarmaya çalışıyordu. Bu

hırsın sebebi petrol ve ticaret yollarından daha öteydi. Musul, Türkiye

üzerinde oynanacak oyunları içeren 100 yıl sürecek bir planın ilk adı-

mıydı.

625

626

Milletler Cemiyeti = İngiltere

Musul üzerine yapılan görüşmeler, Lozan'ın en fazla vakit alan ve en

hararetli geçen görüşmeleri olmuştur. İki taraf da konu hakkında taviz

vermek istememiş, fakat İngiliz derin devletinin Musul meselesini çılgın-

ca sahiplenmesi, kimi zaman ülkeleri tekrar savaş noktasına dahi getir-

miştir. Lord Curzon, görüşmeyi çıkmaza sokma amaçlı manevralarda

bulunmuş ve konunun Milletler Cemiyeti tarafından incelenerek karara

varılmasını istemiştir. Türkiye o sırada Milletler Cemiyeti'ne üye dahi

değildir ve buradaki ağırlığıyla İngiltere'nin istediği her türlü kararı

çıkartabilecek bir lobiye sahip olduğunu bilmektedir.

Görüşmelerdeki çıkmazı aşmak amacıyla İsmet İnönü yeni bir

çözüm yolu önerdi. Bölgede "plebisit", yani halk oylaması yapılarak Kürt

halkının kendi iradesi öğrenilebilirdi. Sonucu gayet iyi bildiğinden bu

öneriyi reddeden Lord Curzon'un gerekçesini tarihçi Sevtap Demirel

şöyle anlatmıştır:

Lord Curzon diyor ki plebisit asla olamaz. Niye? Şimdi bu çok zah-

metli bir iş. Eşekler bulacaksın, kağıtlar bulacaksın, eşeklere kağıtları

yükleyeceksin, dağlara tırmandıracaksın, oradaki Kürtlere gidecek-

sin, diyeceksin ki Türkiye'de mi kalmak istiyorsun? Irak'ta İngiliz

mandası altında mı kalmak istiyorsun? "Bu Kürtler" şimdi bakın

aynen belgedeki ifadeyi söylüyorum, "Bu Kürtler bu kağıtları yerler."

Onun için sen bunu bırak, bu plebisiti filan unut diyor. Neden böyle

yapıyor biliyor musunuz, bunun arkasındaki gerekçe ne? İngiliz Dış-

işleri Bakanlığı'na ve dolayısıyla Lord Curzon'a çok düzenli bir şekil-

de o bölgeden istihbarat geliyor. Onlarca, yüzlerce istihbarat raporu

okudum, bütün istihbarat raporları tek bir gerçeğin altını çiziyor: O

günkü koşullarda Musul'da Kürtlere bir plebisit yapsa ve sorsa siz

kime katılmak istiyorsunuz? Oradaki Kürtler yüzde 99 Türkiye'yi

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

seçecekler. Bunlar İngiliz İstihbarat raporları, Biz Musul'u kaybede-

ceğiz diyor İngilizler, dolayısıyla hiçbir biçimde Türklerin burada

halk oylaması yapmasına ve Kürtlere sormasına müsaade edeme-

yiz…³²⁹

Akademisyen tarihçi yazar İhsan Şerif Kaymaz ise, Curzon'un Kürt-

lere yönelik kendince aşağılayıcı bakış açısını şu sözlerle ifade etmiştir:

Curzon bunun Musul vilayetinin kiminle birleşeceği sorunu olmadı-

ğını, sınırın nereden geçeceğinin basit bir teknik konu olduğunu, bu

yüzden de burada herhangi bir şekilde plebisit yapılmasının söz

konusu olamayacağını, zaten burada plebisit yapılmasına nüfusun ve

kültürün müsait olmadığını, bunların okuma yazma bilmeyen insan-

lar olup hayatları boyuna hiç seçim sandığı görmediklerini, hatta bir

takım incitici, küçültücü ifadeler kullanarak söylüyor ve bunun bir-

takım karışıklıklara hatta kan dökülmesine neden olabileceğini söy-

lüyor. O yüzden de bunun yerine Milletler Cemiyeti'ne başvurmak

gerektiğini belirtiyor.³³⁰

Kürtlere yöneltilen bu çirkin yakıştırmalar, İngiliz derin devletinin

Kürtlere yönelik bakış açısının o yıllarda da bugünkü gibi oldukça ürkü-

tücü olduğunu belgelemektedir. Haddini bilmez bu sözlerden Kürt halkı

elbette münezzehtir. Curzon'un burada sarf ettiği sözler, açıktır ki İngiliz

derin devletinin bölge halkı üzerinde hiçbir etkisinin olamayacağını bil-

mesinden kaynaklanmaktadır. Muhtemel bir plebisiti önlemek için öne

sürülen bu mantıksız ve seviyesiz izahlar, İngiliz derin devletinin, Musul

Kürtlerini ve Araplarını, asla kazanamayacaklarını belgeler niteliktedir.

İngiliz derin devleti, hileli siyaset ve şiddetle bölgeyi belki ele geçirmiştir;

fakat bölge halkını hiçbir zaman kazanamamıştır.

627

628

Musul, İngiliz Mandasını Reddediyor

Musul halkı 700 yıldır Türklerin idaresinde olan, Arap'ıyla, Türk'üy-

le, Kürt'üyle Türk halkıdır. Onları Türk idaresinden ayırmak, bu insanla-

rı kendi anavatanlarından ayırmak demektir. Bunun gayet bilincinde

olan İngiliz derin devleti, halkı "ikna" etmek için her zamanki sinsi poli-

tikasını uygulamıştır: Şiddet.

Ankara, Musul'da İngiltere'yi dengelemek için Amerikan Chester

şirketine demiryolu yapımı ve maden arama konusunda geniş imtiyazlar

veren bir antlaşma imzalamış, antlaşma TBMM'de de onaylanmış ve

1902 yılında Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı olan Mu-

sul'da yaşamı gösteren fotoğraflar. Musul halkı, tarihin-

deki en huzurlu dönemi, Osmanlı'ya bağlıyken yaşamıştır.

İngiliz derin devleti, bu beldeye sayısız bela getirmiştir.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngilizler buna çok öfkelenmişti. İngiliz derin devleti, Musul'da istediği

hakimiyeti bir türlü kuramıyordu. Bunun üzerine bölgede, İngiliz man-

dasına ve İngilizlerin göreve getirdiği Irak Kralı Faysal'a karşı halkın gös-

terdiği tepki ve isyanlar, İngilizler tarafından şiddetle bastırıldı.³³¹ İngiliz

birlikleri, Türk taraftarı aşiretlere baskı yapıyor ve aşiret reislerini tutuk-

luyordu. Özellikle Kerkük ve Süleymaniye'de halk, bu şiddet politikasına

rağmen, İngiliz mandasını reddetmeyi sürdürmüştür.³³²

Musul'da İngiliz manda yönetimine karşı Kürtler yaygın bir ayak-

lanma başlattılar. İngiliz uçakları, Musul'daki Kürt isyanını vahşice bas-

tırdı. İhsan Şerif Kaymaz, İngiliz belgelerine dayanarak yazdığı değerli

kitabında bu katliamı şöyle anlatır:

Özetle, Churchill savunma bütçesinde tasarruf yapmak için kara

kuvvetlerini azaltmış, Musul'da hava kuvvetlerini takviye etmiştir.

İngilizler kara kuvveti olarak Irak ordusu ile Asuri milislerini kulla-

İngiliz derin

devletinin ge-

tirdiği zulüm

sistemi, Musul

üzerinde halen

devam etmek-

tedir. Musul

halkı, bugün

bile, Osmanlı

idaresindeyken

yaşadığı barış

dolu günlerin

özlemini çek-

mektedir.

629

630

nacaklardır. Amaç Musul'da Kürtlerin yapacağı en ufak bir hareke-

tin bile en sert biçimde cezalandırılacağını göstermek, aşiretleri

boyun eğmeye zorlamaktır. Yöntem amansız olduğu ölçüde başarılıy-

dı. Öyle ki bir süre sonra, yaklaşan uçakların sesini duymaları bile

aşiretleri "yola getirmeye" yetiyordu…

Kentler, kasabalar ve köyler aralıksız olarak havadan bombalanıyor,

ardından Asuri milisleri kullanılarak yakılıp yıkılıyordu. Türklere

destek oldukları varsayılan aşiretlerin hayvanları ve ekinleri yok edi-

liyordu. Köysancak, Raniye, Revanduz, Biraz, Kapra, Kale, Diza,

Barzan, Derbet, Merga gibi kent ve kasabalar büyük ölçüde tahrip

edildi… Barzan aşireti açlıktan ölümle teslim olmak arasında bıra-

kıldı. Asıl vahşet teslim olunca başladı. Barzan kasabası ve köyleri

Asuri milislerince tahrip edildi…³³³

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

4 Şubat 1923'te Lozan Görüşmeleri'ne ara verildi. Bundan sadece 2

gün önce Mustafa Kemal, İzmir'de yaptığı bir konuşmada "Musul'u ve

Musul'un güneyindeki kıtayı bizim elimizden, ana yurdumuzdan zorla

almak istiyorlar" ifadesini kullanmıştı.³³⁴

Musul'da uygulanan bu korkunç kıyım, İngiliz derin devletinin iste-

diğinde, bir bölgeyi ele geçirebilmek için ne kadar canileşebileceğinin

açık göstergesidir. Aslında bu strateji, Güney Afrika'da veya Hindistan'da

uygulanan soykırım stratejilerinden farklı değildir. İngiliz derin devleti,

kendince aşağı gördüğü ve değerli bir coğrafyada kullanabileceğini

düşündüğü bir milleti, değerli Kürt milletini, çeşitli bahanelerle soykırı-

ma uğratmıştır. Fakat söz konusu İngiliz derin devleti olduğundan, tari-

hin her aşamasında olduğu gibi, I. Dünya Savaşı'ndan sonra da bu

hukuksuzluğa kimse dur diyememiş, kimse bu katliamlara "soykırım"

adını verememiştir.

1920'de Musul'da bir

Ortodoks ayini sırasın-

da farklı dinlerden

insanlar bir arada.

631

632

"Operation Kurdistan"

Tarihçi Sevtap Demirci, Kürt isyanının İngilizlerce vahşetle bastırıl-

masının, aynı zamanda Chester projesine ve plebisit isteğine bir tepki

olduğu görüşündedir:

Arşivde, bilinmeyen, yazılıp çizilmeyen, benim de araştırma sırasın-

da tesadüfen gördüğüm bir "O.K." ifadesi vardı. Nedir bu "O.K." diye

baktım. "Okey" olamaz dedim çünkü dantel raporlar yazıyorlar,

"okey" bile yazmış olsalar aralarına nokta konulmaz. Halbuki "O"

nokta, "K" nokta. Çok küçücük bir yerde, günler aylar geçti, ama Dış-

işleri Bakanlığı belgelerinde değil, Sömürgeler Bakanlığı belgelerinde

küçücük bir yerde yakaladım. Bu, "Operation Kurdistan"ın kısaltıl-

mışı… İngiltere "Kürdistan Operasyonu"nu devreye sokmuştu. Nedir

bu operasyon diyeceksiniz, hiçbir bilgi yok, belge yok, ama bu kadar-

cık bir ifade var.

Kürdistan Operasyonu kapsamında İngiltere, o bölgeyi çok yoğun bir

hava bombardımanına tabi tuttu. Son derece gizli bir operasyon, hiç

kimse bilmiyor. İngiliz Genelkurmayından bir kişi, Başbakanlıktan

bir kişi… Hiç kimsenin haberi yok, Parlamentonun haberi yok, müt-

tefiklerin haberi yok, hiç kimsenin haberi yok. Gece gündüz iki gün

İngilizler Musul, Kerkük ve Süleymaniye'yi bombaladı. Lozan'da

ikinci dönem görüşmeleri 23 Nisan 1923'te başlayacaktı. Operasyon

22 Nisan gece saat 12.00'de bitti. Ertesi sabah Lozan'da ikinci yarı

görüşmeleri başladığında Türkiye'nin plebisit yapacak halkı kalma-

mıştı orada. Plebisit ihtimalini tamamen ortadan kaldırdı bu ope-

rasyon. Bana diyebilirsiniz ki kaç kişi öldü? Bilmiyorum, çok ciddi

ölçüde sivil öldü. Yani İngiltere ne demek istedi? Siz ABD'ye böyle bir

imtiyazı tanıyorsunuz, bu topraklarda kararları benim dahlim olma-

dan alamazsınız. Ve ikinci olarak da Türk yanlısı Kürt aşiretlerini,

Türkiye'ye katılmak isteyen bölge halkını da bir şekilde enterne etmiş

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

oldu ve ikinci yarı başladığında Türkiye'nin artık plebisit yapma

imkanı ortadan kalkmıştı.³³⁵

İngiliz derin devleti, Musul üzerindeki hakimiyeti, ancak oradaki

halkı tümüyle şehit ederek elde edebileceğini biliyordu. Bu yüzden, yüz-

yıllardır süregelen gelenek bozulmamış, İngiliz derin devleti, binlerce

(Sağda) İngilte-

re işgali sonrası

Irak

(Altta) 1914

yılında Irak'ta

İngiliz askerleri

633

634

İngiliz derin

devleti, hem

Avrupa hem de

Ortadoğu'ya

hakim, güçlü

bir Türk haki-

miyetini asla

istememiş, tüm

gücüyle bunu

engellemeye

çalışmıştır.

insanı, bir bölgenin yerel halkını vahşice katletmekten çekinmemişti.

Burada söz konusu katliamların, petrol veya ticaret yollarından ziyade

başka bir amaç için yapıldığı dikkat çekmektedir. "Kürdistan Operasyo-

nu", İngiliz derin devletinin Musul ısrarının kalbindeki sebeptir; zaten bu

yüzden, hiçbir resmi belgede yer almaksızın gizli kapaklı gerçekleştiril-

miştir. İngiliz derin devleti, daha Lozan Görüşmeleri devam ederken,

önceden planlanmış bir Kürdistan meselesini yeşertmeye başlamıştır. Bu

meselenin kalbi, Türkiye'den koparılması şart olan Musul'dur. Kürtlerin

İngiliz idaresine girmesi, yüz yıl sürecek suni bir Kürt meselesinin ilk

adımı olacaktır. İngiliz derin devleti, Gladstone'un "Türkleri Orta Asya

steplerine sürme" hayalinin, bu şekilde gerçekleşeceğine inanmaktadır.

Bu hedef için bir halkı yok etmeyi bile umursamamaktadır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Musul Konusunda Türkiye Geri Adım Atıyor

Bu noktaya kadar Musul konusunda kesin bir kararlılık gösteren

Türk heyeti, artık yeni bir stratejiye geçmek mecburiyetindeydi. Çünkü

İngiliz derin devleti, korkunç katliamlar gerçekleştirmekten çekinmiyor,

Musul, Kerkük ve Süleymaniye'de "bizim halkımızı" göz göre göre katle-

diyordu. Burada tek çıkar yol, uzlaşma gibi gözüküyordu.

Türkiye'nin, Musul'da savaşı göze almayıp İngiltere'nin öngördüğü

şartlarda uzlaşmaya razı olmasının önemli bir sebebi de, Irak'ta konuş-

lanmış İngiliz Hava Kuvvetleri'ne karşı Ankara'nın elinde hiçbir hava

gücünün bulunmamasıdır. İngiltere, savaş sonrası tüm hava gücünü

Irak'ta yerleştirme gibi bir strateji izlemiştir. Bu, Musul meselesinin İngil-

tere için hiçbir şekilde tavize açık bir mesele olmadığını da sergiler nite-

liktedir. Fakat Türk tarafının Balkan Savaşları, I. Dünya Savaşı ve Kurtu-

luş Savaşı gibi art arda gelen 10 yıllık bir savaş sürecinden çıktığı burada

unutulmamalıdır. Türkiye, o yıllarda, yıkılmış ve sömürülmüş Osman-

lı'nın kalıntılarında varlık bulmaya çalışan, savaşlardan dolayı oldukça

yorgun ve yoksul düşmüş bir devlettir. Kendini koruyacak hava gücü hiç

olmadığı gibi, askeri gücü de oldukça kısıtlıdır.

Musul meselesinde atılan geri adımı değerlendirirken, Lozan Görüş-

meleri sırasında İstanbul'un halen işgal altında tutulduğunu da unutma-

mak gerekmektedir. Bu şartlar altında Türk tarafının Lozan masasında

baskı gücünün oldukça kısıtlandığı açıktır. Bu durum, Türk tarafını

Musul meselesinde taviz vermeye zorlamıştır.

Mustafa Kemal, Lozan Görüşmeleri'nin kesintiye uğradığı zamana

kadar tüm gücüyle Musul'un Türk toprağı olduğunu ve gerekirse askeri

güç kullanarak böyle kalmasını sağlayacaklarını söylüyordu. Ancak daha

sonra bu söyleminde önemli bir yön değişikliği olmuştur. Musul sorunu-

nun çözümü için Lozan'da ısrarcı olunmaması gerektiğini, çözümün ile-

riye bırakılabileceğini telaffuz etmeye başlamıştır. Mustafa Kemal'deki bu

635

636

strateji değişikliğinin sebebini, 15 Mart 1923 tarihli İngiliz gizli istihbarat

raporunda buluyoruz. Raporda, 3-4 yıl içinde yalnız Musul değil, tüm

Irak, Basra, Arabistan, Suriye ve belki de öteki İslam ülkelerinin Türk

hegemonyasına girebilecekleri, bunun İSLAM BİRLİĞİ projesiyle yapı-

lacağı ve bu projenin başarı ihtimalinin büyük olduğu ifade edilmiştir.³³⁶

Kuşkusuz ki İslam Birliği gerçekleşecek, tüm İslam ülkeleri bir araya

gelecek, aradaki sınırlar kalkacak ve hatta bu birliğe Rusya, ABD, İsrail,

Çin gibi diğer bütün dünya ülkeleri dahil olacaktır. Bu durum, Hz.

Mehdi (as)'ın zuhuruyla gerçekleşecek ve bu, İngiliz derin devletinin

sinsi entrikalarının, savaşların ve anlaşmazlıkların sona erdiği, tek bir

damla dahi kanın akmadığı bir dönem olacaktır. Mustafa Kemal, kuşku-

suz ki böyle bir dönemin mutlaka geleceğini bilmektedir. Bize ait olan

topraklara er-geç tekrar kavuşacağımızın farkındadır. O gün gerçekleş-

meyen bu hayalin, kısa bir zaman sonra Hz. Mehdi (as)'ın gelişiyle ger-

çekleşeceğinden emindir. İşte bu nedenle, mevcut durum nedeniyle şart-

ları o zaman zorlamamış ve İslam Birliği hayalini kalbinde taşıyarak

ümitvar olmuştur.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Lozan'da İmzalar Atılıyor

24 Temmuz'da imzalanan Lozan Antlaşması'nın 3. maddesinde

"Türkiye ile Irak arasında sınır" düzenlendi. Musul'un adının geçmediği

bu maddede, sınırın tespiti için Türkiye ve İngiltere'nin 9 ay süreyle

görüşmeler yapacağı, çözüme ulaşamazlarsa, Musul meselesinin "Millet-

ler Cemiyeti Meclisi'ne arz edileceği" hükmü vardır. Bununla birlikte

Cemiyet'in hangi usulle, ne konuda karar vereceği maddede belirsizdir.

Ancak daha önce de belirttiğimiz gibi, bu konunun Milletler Cemiyeti'ne

gitmesi zaten İngiltere'nin lehine olacak bir durumdur. Türkiye, henüz

üyesi olmadığı bir kurumda hak iddiasında bulunamayacaktır. O

dönemde Milletler Cemiyeti'ni de kontrolü altına almış olan İngiliz derin

devleti, tüm gücünü kullanarak Musul üzerinde haksız yere hak iddia

edecektir.

Lozan Görüşmeleri'nin

yapıldığı, Ouchy (Uşi)

Şatosu.

637

638

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Milletler Cemiyeti'ne gidildiğinde Türkiye, Cemiyet'ten "Musul hal-

kının iradesinin" tespitini, İngiltere ise "Türk-Irak sınırının" tespitini

isteyecektir. Madde metninde de Musul'un anılmayıp sadece "sınır"dan

bahsedilmesi İngiltere'nin tezini güçlendirecektir.³³⁷

Lozan Sonrası Musul

Lozan sonrası Türk dış politikasına hakim olan gelişmeler, antlaş-

manın askıda bıraktığı sorunlu konulardı. Bu anlamda 1923-1926 arası

dış politikanın ilk gündem maddesini

İngiltere ile Musul konusunda yaşa-

nan anlaşmazlıklar oluşturmuştur.

İngiltere'nin

başvurusu ile

Musul sorunu Milletler Cemiyeti

gündemine 6 Ağustos 1924'te taşındı.

Milletler Cemiyeti, Musul meselesini,

Lozan'ın imzalanmasından bir yıl

sonra,

20 Eylül

1924'te görüşmeye

başladı. Görüşmelerde Türk tarafı

daha önceki görüşlerinde ısrar ederek

Musul'da bir halk oylaması yapılma-

sını istediyse de İngiliz temsilciler bu

talebi, daha önce Lozan'da da yaptığı

gibi "bölgede yaşayan halkın cahil

(Üstte) İsmet Paşa Lozan Antlaş-

ması'nı imzalarken (1923)

(Altta) Lozan Görüşmeleri'nin

yapıldığı salon

639

640

olduğu ve sınır işlerinden anlamadığı" gibi küstah bir gerekçeyle kabul

etmedi.³³⁸(Bölgedeki Kürt halkını tenzih ederiz.) Milletler Cemiyeti, 30

Eylül

1924'te bir soruşturma komisyonu kurulmasını kararlaştırdı.

Komisyon 28 Ekim 1924'te bir sınır tanımı yaparak "Brüksel Hattı" adıy-

la ve geçici mahiyette bir Türk-Irak sınırı tespit etti. Soruşturma Komis-

yonu hazırladığı raporu, 16 Temmuz I925'te Cemiyet Meclisi'ne sundu.

Raporda yer alan temel görüşler ana hatlarıyla şöyleydi:

1- Brüksel Hattı'nın coğrafi sınır olarak tespit edilmesi,

2- Musul vilayetinde çoğunluğun, sayıları 500 bini bulan Kürtlerden

meydana geldiği,

3- Kürtlerin, Türk ve Arap nüfustan fazla olduğu,

4- 1928 yılında sona erecek olan Irak'taki manda yönetiminin 25 yıl

daha uzatılması,

5- Bölgedeki Kürtlere yönetim ve kültürel haklarının verilmesi kay-

dıyla Musul'un Irak yönetimine bırakılması,

6- Milletler Cemiyeti Meclisi'nin, bölgenin iki ülke arasında taksi-

mine karar vermesi halinde Küçük Zap çizgisinin sınır olarak kabul edil-

mesi,

7- Milletler Cemiyeti, Irak'taki manda yönetiminin uzatılmasını ve

Kürtlere imtiyazlar tanımak suretiyle bölgenin Irak'a bırakılmasını

uygun görmezse, o zaman Musul'un Türkiye'ye bırakılmasının uygun

olacağı,

8- İngiltere'nin Hakkari üzerindeki iddia ve isteklerinin kabul edil-

memesi.

Türkiye'nin bu rapora itiraz etmesi üzerine, Konsey, 19 Eylül 1925'te

La Haye Adalet Divanı'ndan (Lahey Uluslararası Adalet Divanı) görüş

istedi. Divan'ın verdiği karar, Milletler Cemiyeti Meclisi'nin işini kolay-

laştırır nitelikteydi. Milletler Cemiyeti Meclisi, Türkiye'nin karşı çıkma-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

sına rağmen, 8 Aralık 1925'te Divan'ın kararını benimsediğini açıkladı.

Hemen arkasından da 16 Aralık 1925'te Soruşturma Komisyonu Rapo-

ru'nu kabul ederek, Brüksel Hattı'nın güneyindeki toprakların Irak'a

bırakılmasını kabul eden kararını aldı.

Bölgede İsyanlar, İngiliz Derin Devletinin

Yönlendirmesiyle Başlatılmıştır

Nasturi Ayaklanması

Nasturilik ve Nasturiler üzerindeki misyonerlik faaliyetleri

Nasturilik Asya'nın çeşitli yerlerinde mensupları olan bir Hıristiyan

mezhebidir. Türkiye'de 1915-24 yıllarına dek Nusaybin, Siirt ve Hakkari

çevresinde önemli bir Nasturi nüfusu yaşamıştır.³³⁹ Bu nüfusun büyük

çoğunluğu Hakkari'de yaşamış, burayı merkez olarak kabul etmiştir

(Bugün Türkiye'de Nasturi bulunmamaktadır.)³⁴⁰

Nasturilerin Osmanlı topraklarındaki varlığının Batı'da öğrenilmesi

ile yaşadıkları bölgeye bir misyoner akını başlamıştır. Osmanlı toprakla-

rı içinde böyle Hıristiyan bir azınlığın varlığı üzerinden pek çok ülke

çıkar sağlamaya çalışmıştır. Ancak bunlar içinde en yoğun çaba gösteren

ve dolayısıyla en etkili olan ülke İngiltere olmuştur.

İngiliz cemiyetlerinden "Royal Geographical Society" ve "Society for

Promoting Christian Knowledge", bölgede misyonerlik faaliyeti yapmış

olan başlıca kurumlardır. Burada şu hatırlatmayı yapalım: Daha önce de

belirttiğimiz gibi, misyonerlik, kişinin kendi inandığı dini yayma ve teb-

liğ yapma amacıyla üstlendiği ulvi bir görevdir. Burada adı geçen misyo-

nerler, söz konusu görevi yerine getirmek için değil, İngiliz derin devle-

tinin kirli işlerini üstlenmek için misyoner kılığına girmiş ajanlardır.

Nitekim bu kurumlar tarafından gönderilen sözde misyonerler, Türk

toprakları üzerinde adeta bir istihbarat ajanı gibi çalışmışlardır. Bölgede-

ki sosyal yapıyı ve devlet otoritesini araştırmışlardır. Farklı etnik kökene

641

642

sahip bu topluluğu devlete karşı ayaklandırmak için kullanabilecekleri

yöntemlerin neler olduğunu tespit etmişlerdir.

Nasturi Ayaklanmaları ve İngiliz Derin Devletinin Çalışmaları

Nasturiler tarihte iki defa, 1843 ve 1846'da, Osmanlı Devleti'ne karşı

ayaklanmış ancak bu ayaklanmalar bastırılmıştır. I. Dünya Savaşı yılla-

rında ise Nasturiler, Güneydoğu ve Doğu Anadolu'da yaşayan Kürt aşi-

retleri ile çatışmışlardır. Osmanlı arşiv belgeleri, bu yıllarda Protestan

İngiliz ve Amerikan misyonerler ile Ortodoks Rusların Nasturileri

kazanmaya yönelik rekabetlerinden söz etmektedir³⁴¹ ve Nasturiler ile

Kürtler arasındaki sorunların bu sözde misyonerlik faaliyetleri neticesin-

de arttığını ifade etmektedir.³⁴² Gerçekten de yıllarca dost olarak bir arada

yaşamış olan Kürtler ile Nasturiler arasındaki ilişkilerin şekil değiştirme-

ye başlaması, gerginliklerin kanlı çatışmalara dönmesi, İngiliz derin dev-

letinin devreye girdiği ve bölgede Nasturileri misyonerlik faaliyeti adı

altında kışkırtmaya başladığı 19. yüzyıla rastlamaktadır.³⁴³

1843'te Kürt-Nasturi çatışmaları sırasında George Percy Badger'in

başını çektiği İngiliz misyonerler, Nasturileri kullanmak amacıyla, onla-

ra yiyecek, giyecek ve parasal yardımda bulunmuş ve Nasturi patriği

İngiliz Konsolosluğu'na sığınmıştır.344 Bu, bölgeye hakim olmak isteyen

İngiliz derin devlet elemanlarının Nasturileri kendilerince ideal bir araç

olarak kabul ettiklerini göstermektedir. Dr. William Henry Browne gibi

İngiliz misyonerleri, bölgede kabul gördükten hemen sonra "işi, iç politi-

kaya intikal ettirmiş",³⁴⁵ Osmanlı Devleti aleyhinde saf tutmuştur.

İngiltere'nin Erzurum Konsolosu John George Taylor, 1869 yılında,

Clarendon Kontu'na; "6 yıllık görevim sırasında gerek ülke, gerekse halk

üzerindeki deneyimlerime dayanan hususları iki ek halinde ilişikte sunu-

yorum" sözleriyle başlayan bir mektup göndermiştir. Mektubunun ekin-

de Nasturilerle ilgili nüfus bilgilerinin yanında, şu maksatlı ve haksız

değerlendirmeye yer vermiştir:

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Solda) 1899 Yılında

Cudi Dağı'ndaki Nastu-

riler.

(Üstte) Nasturi Ayak-

lanmasına dair bir re-

sim. Nasturiler, İngiliz

derin devleti tarafından

petrol bölgelerini kont-

rol altına almak ama-

cıyla kışkırtılmışlardır.

Nasturiler, Ermenilerden sonra gelen en nüfuzlu Hıristiyan toplum-

dur. Bunların önemi zengin veya akıllı olduklarından değildir. İran

hududuna yakın dağlık bölgede oluşları nedeniyle, gerektiği zaman

savaşçı ve pratikte bağımsız bir konumda oluşlarındandır… Bunlar

Kürtlerden ve Türklerden öylesine yakınmakta ve acınacak durum-

dadırlar ki, kendi inanç ve yurtlarını bile feda ederek bir yabancı

himayesine [girmeyi] dört gözle beklemektedirler.³⁴⁶

643

644

Görülebildiği gibi İngiliz derin devleti elemanları, bilindik taktikleri

uygulamış, Türk toprakları üzerinde yüzyıllardır barış içinde yaşayan

Nasturileri "zulüm içinde" gibi göstermeye çalışmış ve onları, "himaye"

bahanesiyle kullanılacak bir piyon olarak görmüşlerdir (Nasturi mezhe-

bini ve bu mezhebe tabi olanları tenzih ederiz). Bunu açıkça dile getir-

mekten de çekinmemektedirler.

1. Dünya Savaşı Sırasındaki Ayaklanma

ve Sonrasındaki Çatışmalar

I. Dünya Savaşı sırasında Anadolu'da ayaklanan Nasturiler, Osman-

lı ordusu karşısında bozguna uğrayıp dağıldılar. Bunun üzerine Nasturi-

ler, İngilizlerin çağrısı ve İngiliz uçaklarının himayesiyle Hemedan'a

yöneldiler. Buradan sonra İngiltere, sayıları 40 bin-50 bin arasındaki

Nasturiler için Bağdat'a 50 km. uzaklıkta bulunan Bakuba'da 3 bin çadır-

lık bir yerleşim merkezi kurdu.³⁴⁷

Bu durum, Nasturileri İngiltere'nin sömürüsüne daha da açık hale

getirdi. Çadır kamplarda İngilizlere muhtaç bir şekilde yaşayan Nasturi-

ler, İngiliz derin devleti için 'hakkı aranan bir halk' olmaktan çok, ileride

bu bölgeye ilişkin hak iddia etmenin bir aracı ve buradaki çıkarlarının

korunması adına kullanılacak paralı asker adayı oldular.

İngilizler, Nasturilere, Hakkari ve Urmiye bölgesinde muhtarlık vaat

ederek Osmanlı ile Irak'taki toprakları arasında bir tampon bölge kur-

mak istediler ve bu tampon yapının silahlı gücünü oluşturmak amacıyla

Nasturilerden oluşan ve "Levi birlikleri" adı verilen dört tabur kurdular.³⁴⁸

Giyim ve teçhizat bakımından İngiliz birlikleri ile aynı olan bu bir-

likler, Hakkari-Şırnak ve Van bölgelerinde halka yönelik saldırılarda

bulundular ve Zap vadisi boyunca yerleşen Kürtlerin bölgeden çıkarıl-

masına çalıştılar. Buna tepki gösteren Kürt aşiretleri, Mart 1919'dan iti-

baren çeşitli bölgelerde İngiliz birliklerine karşı saldırılara başladılar.³⁴⁹

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngilizler, her ne kadar bu saldırılara, karşı saldırılarla cevap verseler

de, "Levi birliklerine" dayanan tampon bölge planından vazgeçmek

zorunda kaldılar. Buna rağmen İngiliz derin devleti Anadolu'da bir Nas-

turi devleti kurma yolundaki çabalarından vazgeçmedi. Lord Curzon,

Osmanlı topraklarının paylaşılması amacıyla 18-26 Haziran 1920 tari-

hinde İtalya'nın San Remo şehrinde düzenlenen konferansta, Nasturiler

için özel bir yerleşim alanı talep etti. Bunu müteakip bir kısım Nasturiler

Hakkari'ye bir askeri saldırı düzenlemeyi ve sonrasında da buraya göç

etmeyi planladılar.³⁵⁰ 27 Ekim 1920'de başlayan saldırı, bölgede süren ağır

kış şartları nedeniyle başarısızlıkla sonuçlandı.

1924 Ayaklanması

İşte bu geri dönüşten 3 yıl sonra Nasturiler bir kez daha ayaklandı-

lar; yine arkalarında İngiliz derin devleti vardı. İngiliz derin devleti,

Musul meselesini kendi lehine çözümleyene kadar Nasturileri, Türki-

ye'ye karşı paralı asker olarak kullanmaya devam etti.³⁵¹

1924 Nasturi ayaklanmasının başlangıcında esir alınan, ancak daha

sonra serbest bırakılan Halil Rıfat Bey, Nasturiler arasında üniformalı,

silahlı İngiliz askerlerini ve Hakkari'de (Çukurca) tepelerinde gezen İngi-

liz uçaklarını gördüğünü belirtiyordu. Gördüklerinden yola çıkan Hak-

kari Valisi Halil Rifat Bey; "İngilizlerin son günlerde bunları hükümetimiz

aleyhine kışkırtmakta olduğu hiçbir şüphe bırakmamaktadır" demiştir.³⁵²

Halil Rifat Bey'in, ayaklanmanın arkasında İngiliz derin devletinin

olduğuna dair kanaati son derece isabetlidir. Bu dönemde İngiliz The

Times gazetesinde yayınlanmış bir yazıdan da durumun böyle olduğu

anlaşılmaktadır. Bu yazıda, Nasturiler için istenen Türk toprakları Asu-

riye Eyaleti olarak belirtilmiş ve Hakkari'de meydana gelen olaya atıfta

bulunularak; eğer bu bölge Türkiye'ye bırakılacak olursa 'daha çok hadi-

selerin gerçekleşeceği', şeklinde tehditkar bir üslup kullanılmıştır. Yine

aynı yazıda, Türk toprağı olan Çölemerik (Hakkari), "henüz kimseye ait

645

646

olmayan topraklar" olarak adlandırılmış ve bu bölgeyi teftişe çıkan Vali

Halil Rıfat Bey sanki bu topraklara tecavüzde bulunmuş izlenimi yaratıl-

maya çalışılmıştır.³⁵³

Nitekim Türkiye başka resmi ağızlardan, kendisine karşı silahlı sal-

dırıda bulunan Nasturi kabilelerini İngiltere'nin silahlandırdığını da

beyan etmiştir.³⁵⁴

İngiliz derin devleti kendi mandası altında kurulacak olan Arap dev-

letine bağlamayı düşündüğü Musul vilayeti içerisinde Kürt ve Nasturi

özerk bölgeleri oluşturmayı planlamıştır. Böylelikle İngiltere, hem Orta-

doğu'daki petrol yataklarını koruyacak bir tampon bölge oluşturmayı

hem de Kürt ve Nasturi nüfuz alanlarını kuzeye doğru kaydırarak

zamanla egemenlik alanını genişletmeyi amaçlamıştır.³⁵⁵

Musul, zengin petrol yataklarına sahip bir beldedir. Bu nedenle

tarih boyunca İngiliz derin devletinin hedefinde olmuştur.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Genel Kurmay Başkanlığı isyanın bastırılması için yapılacak askeri

harekatın komutasını 7'nci Kolordu Komutanı Cafer Tayyar (Eğilmez)

Paşa'ya verdi.³⁵⁶ Harekat, 11 Eylül 1924 tarihinde başladı.³⁵⁷ Nasturilere

karşı yapılan harekata Kürt aşiretleri de katılarak destek verdiler.³⁵⁸

14 Eylül sabahı, Hakkari-Musul Vilayeti arasındaki sınırı geçen bir

Türk süvari grubu, Zaho'dan kalkan 3 İngiliz uçağı tarafından 3 saat

bombalandı. Bu saldırı üzerine, Türk birlikleri kuzeye çekildiler.³⁵⁹ Bu

sırada İngilizlerin Nasturileri kullanarak Türk topraklarına tecavüz

etmeleri üzerine, Türkiye, Lozan Antlaşması'nın ihlal edildiği gerekçesiy-

le, 17 Eylül 1924'te, Milletler Cemiyeti'ne bir nota verdi.³⁶⁰

Harekat, Türk birliklerinin 11 Ekim 1924'te Hezil suyu hattına ula-

şarak isyancıları Irak'ın kuzeyine sürmesi ile sonuçlandı.

Şeyh Said İsyanı

Türkiye, Musul'u Irak'a bırakan 16 Aralık 1925 tarihli Milletler

Cemiyeti'nin kararını hoş karşılamadı. Hatta İngiliz istihbaratına göre

Mustafa Kemal Paşa'nın savaşmayı bile göze aldığı anlaşılıyordu. Musul

üzerine askeri bir harekatın hazırlığı devam ederken aniden Güneydoğu

Anadolu'da Şeyh Said İsyanı çıktı. Bazı Kürt ve Zaza aşiretlerinin katılı-

mıyla gerçekleştirilmiş olan bu isyan, hem sebebi hem de zamanlaması

açısından oldukça şüpheliydi. Gerçekte bu isyan herhangi bir sebepten

çıkmış değildi. İngiliz derin devleti tarafından yıllar önce düşünülmüş ve

tertip edilmiş bir olaydı. Önceden planlanmış bu isyan, Türkiye'nin

Musul üzerinde hak iddia etmesi, hatta bu yüzden savaşa kalkışması gibi

ihtimaller karşısında hazır tutuluyordu. Bu sahte isyan bahanesiyle, İngi-

liz derin devleti tarafından üretilen hayali "Türk-Kürt" ayırımının belir-

ginleşmesi sağlanacak ve Türkiye'nin eli güçsüzleştirilecekti.

İngiltere, Şeyh Said isyanını yakından takip ediyordu. İngiliz derin

devletinin denetimi altında, Musul meselesinin en kritik anlarında bu

isyan meydana gelmiş ve bu da -tam İngiliz derin devletinin planladığı

647

648

şekilde- İngiltere'nin eline önemli bir koz vermişti. Bu sahte isyan vesile-

siyle uluslararası kamuoyuna, "Türk toprakları üzerinde Türklerle Kürt-

lerin barış içinde yaşayamadığına" dair intiba verilmişti.³⁶¹Şeyh Said İsya-

nı'ndan sonra İngiltere şunu söyleyecek noktaya gelmiştir: "Bırakın

Musul'daki Kürtleri kendi Kürtlerinizle bile kavga ediyorsunuz."³⁶²

Şu gerçek tekrar tekrar vurgulanmalıdır: Kürtler de Süryaniler de

Türk toprakları üzerinde ayaklanmak istememişlerdir. Tam tersine söz

konusu nüfusun çoğunluğu, bu ayaklanmalara karşı çıkmıştır. Adı geçen

ayaklanmalar, İngiliz derin devletinin kendi ajanları tarafından kurgu-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

(Solda) Şeyh Said ve di-

ğer isyancılar tutuklan-

dıktan hemen sonra.

(Altta) Şeyh Said, idam-

dan bir saat önce. Bu is-

yan, İngiliz derin devleti-

nin kontrolünde

gerçekleşmiştir.

lanmış, destekçileri tarafından da uygulanmıştır. Amaç, İngiltere'nin

Türk topraklarına müdahalesini kolaylaştırmak, Türkiye'yi zayıf ve azın-

lıklara karşı tahammülsüz göstermek ve elbette asıl olarak Musul üzerin-

de kesin hakimiyet kurabilmektir. İngiliz derin devletinin entrikaları

başarılı olmuş ve Milletler Cemiyeti İnceleme Komisyonu, Musul hak-

kında, İngiltere lehine rapor vermiş ve Cemiyet de bu yönde karar almış-

tır. Meclis'te, Erzurum Mebusu Hüseyin Avni Bey'in sarf ettiği, "Milletler

Cemiyeti İngiliz şurasından başka bir şey değildir" sözlerinin haklılığı bir

kez daha kanıtlanmıştır.³⁶³

649

650

Musul Defteri Kapanıyor

Milletler Cemiyeti'nin kararından sonra Musul Vilayeti, İngiliz

mandasındaki Irak'a bağlanmış, bu mandanın müddeti 5 yıldan 25 yıla

çıkarılmış ve ekonomik konuların iki ülke arasında antlaşmalar yoluyla

çözüme kavuşturulması karara bağlanmıştır.

Musul kararının Türkiye aleyhine sonuçlanmasının belli başlı

nedenleri şöyle sıralanabilir:

1- Türkiye'nin Milletler Cemiyeti'ne üye olmaması,

2- İngiltere'nin Cemiyetin en etkili üyesi olması (hatta Cemiyetin bir

İngiliz şurası olarak isimlendirilmesi),

3- İncelemeler yapmak üzere bölgeye gelen Estonyalı generalin,

geçici Türkiye-Irak sınırını belirleyen Brüksel Hattı'nın kuzeyine sokul-

maması ve böylelikle tarafsız bir inceleme yapılmasına izin verilmemesi,

Musul şehri

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

4- Türkiye'nin Adalet Divanı'na temsilci gönderememesi,

5- İngiliz derin devleti tarafından kasıtlı şekilde başlatılmış olan

Şeyh Said İsyanı'nın Türkiye'yi zor duruma düşürmesi.

Türkiye, söz konusu kararı kabul etmemiş olmasına rağmen, ortaya

çıkan "barış atmosferini" bozmamak ve daha önce kabul etmiş olduğu

ahitlere karşı çıkmamak adına kararı tanımak zorunda kalmıştır. O

dönemde de çok etkili olan İngiliz derin devletinin Musul konusuna

canla başla sahip çıkması ve görüşmeler sırasında sadece bu konuda

kesin taviz vermeme ihtirasında olması da Türk devletini ciddi şekilde

zorlamıştır. Bu konu, İngiliz derin devleti için önemlidir; çünkü sonraki

yıllarda İngiliz derin devleti, Ortadoğu ve Türkiye üzerindeki kirli plan-

larını büyük ölçüde Kürtler üzerinden yürütmüştür. Musul meselesi ile

başlatılan suni Türk-Kürt ayırımı, bunun başlangıç noktasıdır.

651

652

Türkiye, Musul konusunda alınan karar doğrultusunda haksızlığa

uğradığını ifade etmişse de, Türk dış politikasının, uyuşmazlıkları barış-

çıl yollarla çözme ilkesi bağlamında hareket etmesi nedeniyle bir çatış-

madan kaçınılmıştır. Türkiye Musul kararına tepkisini, dönemin koşul-

larına uygun olarak diplomasi yoluyla göstermeye çalışmıştır. Bu bağ-

lamda 17 Aralık 1925'te Sovyetler Birliği ile Dostluk ve Tarafsızlık

Antlaşması imzalamıştır. Bu antlaşma, Milli Mücadele döneminde başla-

yan ve iki ülke arasındaki ilişkilerin gelişmesi üzerine bina edilen "doğal

bir antlaşma" görünümündedir. Ancak söz konusu antlaşmanın imza

tarihinin Milletler Cemiyeti'nin Musul kararının hemen ertesine denk

gelmesi bu bakımından manidardır. Bu doğrultuda imzalanan antlaşma,

Türkiye ile Sovyet Rusya arasında 16 Mart 1921'de imzalanan Dostluk

Antlaşması, Sovyet Cumhuriyetleri olan Ermenistan, Gürcistan, Azer-

baycan ile Türkiye arasında 13 Ekim 1921 tarihinde imzalanan Kars

Antlaşması ve son olarak Türkiye ile Ukrayna arasında 2 Ocak 1922'de

imzalanan Dostluk ve Kardeşlik Antlaşması'nın devamı niteliğindedir.

Aynı zamanda Musul kararına da bir tepkidir.

Musul Konusu Ne Mesaj Veriyor?

Lozan'daki Musul görüşmelerini incelerken, İngiliz derin devletinin

bu konuda neden baskıcı olduğunu iyi anlamak gerekmektedir. Daha

önce hiçbir şekilde var olmayan Kürt meselesi, Lozan Görüşmeleri'nin

ardından Musul'un cebren İngiliz himayesi altına girmesinden sonra

başlamıştır. İngiliz derin devletinin yüz yıllık planı içinde, "Kürt mesele-

si" adında sanal bir konuyu Türkiye için günümüze kadar ulaşan bir

sorun haline getirmek yer almaktadır. "Türklerin ve Kürtlerin ayrılığı"

konusu ilk defa o günlerde gündeme getirilmiş ve adeta gelecekte terör

örgütleri tarafından kullanılacak bir planın altyapısı oluşturulmuştur.

Türkiye'de ve Musul'da, tüm Kürtler "Türk" olduklarını ve "Türkiye'ye"

bağlı olduklarını ısrarla dile getirirken ve TBMM'de Kürt mebuslar ısrar-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Kendi toprağımız olan Musul üzerinde,

sinsice suni bir Kürt sorunu üretilmiştir.

la Türklerle Kürtler arasında herhangi bir ayrılık-gayrılık olmadığını

haykırırken, İngiliz derin devleti bunun tam tersi bir propaganda yap-

mıştır.

"Kürt sorunu" o yıllarda nasıl suni olarak üretildiyse, bugün de bu

meselenin kaynağı sunidir. Bugün böyle bir ayırımın var olduğunu iddia

eden ve buna göre ırkçı tavır takınan kişilerin İngiliz derin devletine hiz-

met etmekte olan ajanlar olduğu unutulmamalıdır. Türkiye tarihinde de

bu zihniyetteki kişiler, derin devlet yapılanmalarının içinde yer almış,

Kürtlere baskıcı davranmış ve hatta şiddet uygulayarak Türk toprakları

içinde ayrılık yaratmışlardır. Söz konusu kişilerin de İngiliz derin devle-

653

654

tinin ajanları olarak varlık sürdürdükleri, Türkiye'de özellikle kutuplaş-

ma ve suni bir azınlık nefreti meydana getirdikleri bugün kesin olarak

bilinmektedir. Bu kişilerin provokasyonu, dikkat edilirse bugün her fır-

satta İngiliz derin devletinin tanıdık yayınları tarafından servis edilmek-

tedir.

Tüm amacı Güneydoğu'da anarşist-komünist bir devlet kurmak ve

komün sistemini Kürt kardeşlerimize dayatmak olan Stalinist terör örgü-

tü PKK, ideolojisi gereği hiçbir milli varlığı kabul etmemesine rağmen,

şaşılacak şekilde Kürt milliyetçiliği üzerinden propaganda yapmaktadır.

Çünkü bu propaganda, İngiliz derin devleti tarafından kollanan ve daima

etki alanı bulan bir kitle propagandasıdır. Nitekim PKK'ya bu aklı veren

yine İngiliz derin devleti olmuştur. PKK'nın, özellikle İngiliz derin devle-

ti tarafından müthiş bir koruma altında olması da işte bu nedenle bizleri

hiç şaşırtmamaktadır. Musul sorunu ile başlayan suni Kürt meselesinin,

sonraki yüzyıla uzanan derin bir plan olduğunu hatırlatmıştık. PKK ile

devam eden bu sürece baktığımızda, Musul sorununun, İngiliz derin

devletinin halen kullanmakta olduğu Kürt kartının başlangıç noktası

olduğu daha iyi anlaşılabilmektedir.

Kürtler, Lozan Görüşmeleri'nde de bizim canımız, parçamız, mille-

timiz ve büyük bir değerimizdi; şu anda da öyledir. Neyse ki, özellikle

Güneydoğu Anadolu'daki Kürt kardeşlerimiz, çabalarımız neticesinde,

İngiliz derin devletinin sinsi planlarının farkına varmış durumdadır. Yıl-

lardır hiçbir provokasyondan olumsuz etkilenmemiş olan bu halk, şu

anda da ne İngiliz derin devletinin ne de PKK'nın hain pusularına itibar

etmemektedir. İngiliz derin devleti, Musul entrikalarından bu yana, Kürt

kardeşlerimizi bizden ayıramamıştır, bunu asla başaramayacaktır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

PKK'nın ilk bay-

rağı, üzerinde

orak çekiç sem-

bolleri olan kızıl

komünist bay-

raktır.

PKK toplantıları

Marks, Engels

ve Lenin poster-

leri altında

yapılmaktadır.

655

656

KUŞADASI

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Mü'minler ancak kardeştirler. Öyleyse

kardeşlerinizin arasini bulup-düzeltin ve

Allah'tan korkup-sakinin;

umulur ki esirgenirsiniz.

(Hucurat Suresi, 10)

657

658

Lozan'da

Kapİtülasyonlar

Konusu

apitülasyon deyimi genel olarak bir ülkenin, başka bir ülkede

yaşayan vatandaşlarının ve konsoloslarının o ülkede sahip

oldukları mali, ticari, hukuki, idari vb. ayrıcalıkları ifade

etmektedir.

Osmanlı İmparatorluğu, bu ayrıcalıkları

16. yüzyıldan itibaren

Avrupa devletlerine ve bu devletlerin vatandaşlarına vermeye başladığın-

da, elbette ki hedefi başkaydı. İmparatorluk yükseliş dönemindeydi;

dönemin şartlarına uygun olarak verilmiş bu ayrıcalıkların ekonomiye

katkısının olacağı düşünülüyordu. Osmanlı, o dönemde böylesine sakın-

calı bir ayrıcalığın ileride nelere mal olacağını hesap edememişti.

İlk defa Fatih Sultan Mehmet döneminde Venediklilere verilen kapi-

tülasyonlar, Kanuni Sultan Süleyman döneminde Fransızlara da verilmiş

ve ilerleyen dönemlerde başta İngiltere olmak üzere diğer devletlere de

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

tanınmaya başlanmıştı. Padişahların hayatlarıyla sınırlı olan bu kapitü-

lasyonlar 1740 yılında Fransa ile yapılan anlaşmayla birlikte süreklilik

kazanmıştı. Bu tarihten sonra, başta İngiltere olmak üzere pek çok ülke-

ye tanınan kapitülasyonlar, Osmanlı ekonomisi, sanayisi, adli vb. sistem-

leri için büyük bir problem halini aldı. Söz konusu ticari ve hukuki ayrı-

calıklar birikerek ve güçlendirilerek, 19. yüzyıla kadar gelecek ve ciddi

sorunlara yol açacaktı. Önceleri tek taraflı olarak ve egemen konumdaki

Osmanlı'nın çıkarları gözetilerek verilen bu ayrıcalıklar, sonraları Devlet-

i Ali'nin elindeki bazı hakların ikili anlaşmalarla yabancı devletlere bıra-

kıldığı bir sisteme dönüşecekti.

Bu ayrıcalıkları gerek açıktan, gerekse kapalı kapılar ardından yöne-

ten ve takip edenlerin başında İngiliz derin devleti vardı.

Büyük Britanya'nın Büyük Çıkarları

1820'lere gelindiğinde İngiltere, sanayi devrimini tamamlamış ve

Napolyon Savaşları sonucunda Fransa'yı yenerek dünya pazarlarında

rakipsiz duruma gelmişti. Ancak, aynı yıllarda, sanayi devrimini yaşa-

makta olan diğer Avrupa ülkeleri korumacı önlemlerle İngiliz mamulle-

rinin kendi pazarlarına girmesini engelliyorlardı. Bu durumda İngiliz

sermayesi Avrupa dışındaki ülkelere yöneldi.

1820'lerden

1840'lara

kadarki dönemde İngiltere, Latin Amerika'dan Çin'e kadar pek çok ülke-

de serbest ticaret antlaşmaları imzaladı.³⁶⁴ Bu imzalar mümkünse yerel

iktidarları kendi yanına alarak, gerektiğinde ise silah gücü kullanarak

gerçekleşiyordu. Örneğin

1839 yılında Çin'in, İngiltere'nin ülkesine

afyon satışını yasaklaması üzerine, İngiltere, bu ülkeye savaş ilan etmiş-

tir. Bu savaşı kazanan İngilizler, Çin Hükümeti'ne İngiltere'ye geniş kapi-

tülasyonlar tanıyan antlaşmaları imzalatmıştı.

Ancak tüm bu çabaların sonucu İngiliz derin devletinin beklediği

gibi olmadı.

659

660

19. yüzyılın ilk yarısında Avrupa'da gümrük vergileri genel olarak

yükseldi ve 1819-1835 yılları arasında İngiltere'nin dış ticaretinde dur-

gunluk baş gösterdi.³⁶⁵ Bu durum ülkenin genç sanayisine ağır zararlar

verebilirdi ve derhal yeni pazarlar bulunmalıydı. Gerileme sürecine gir-

mekle birlikte Osmanlı Devleti, geniş toprakları ve zengin halkıyla bu

sırada dünyanın en varlıklı ülkelerinden biri durumundaydı. İştah açıcı

ve karlı pazar olmaya uygun olan bu haliyle Osmanlı devleti, İngiliz derin

devletinin birden ilgi odağı haline geldi. Bu pazar üzerinde hakimiyet

kurmak amacıyla İngiltere, Osmanlı Devleti ile bir serbest ticaret antlaş-

ması imzalayabilmenin her türlü yolunu sonuna kadar zorladı.³⁶⁶İşte kul-

lanılan bu yollar sayesinde 16 Ağustos 1838 tarihinde Osmanlı'yla, daha

önce detaylarını gördüğümüz, Baltalimanı Osmanlı-İngiliz Ticaret

Antlaşması imzalandı.

Antlaşmanın içeriği özetle şöyleydi:

1- Mevcut kapitülasyonlar devam edecek, bu antlaşma ile verilen

yeni imtiyazlar eskilerine eklenecekti.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

2- İngilizler, ülkedeki tarım ve sanayi ürünlerini serbestçe alıp sata-

bileceklerdi.

3- Osmanlı Devleti, iç ticarette uyguladığı her türlü tekeli (yed-i

vahid) ve ihracat yasaklarını kaldıracaktı.

4- Yabancı tüccarlar, bütün Osmanlı ülkesinde en çok gözetilen yerli

tüccarlara sağlanan hak ve kolaylıklardan yararlanacaktı.

5- İhracattan alınan vergiler %12, ithalattan alınan vergiler ise %5

olacaktı.

1838 Baltalimanı Ticaret Antlaşması, iç ve dış ticaretteki her türlü

sınırlamayı kaldırarak yabancı malların ülkeye kolayca girişini ve her

türlü yerli malın ise önemli ölçüde dışarı götürülmesini kolaylaştırdı.

Osmanlı sanayi ve ticaretini görünürde Avrupa'nın, gerçekte ise İngilte-

re'nin denetimine soktu.

661

662

1838'de kurulan bu ticaret sisteminin en önemli yanı, Osmanlı Dev-

leti'nin dış ticaret üzerindeki egemenlik hakkının büyük bir kısmını geri

dönüşü olmamak üzere kaybetmesiydi. Devletin önemli bir kaynağı olan

ithalattan ve ihracattan alınan ek vergiler sınırlandırılmış ve Osmanlı,

savaş gibi olağanüstü hallerde bu kaynaktan ek gelirler almaktan da mah-

rum kalmıştı.³⁶⁷

Bu süreç sonucunda, Ortadoğu'da İngiliz ticaret hacminde olağan-

üstü artışlar oldu. Örneğin 1837'de İstanbul'a gelen 432 İngiliz gemisi

toplam 86.253 ton mal indirmişken, 1848 yılında bu rakamlar 1.392

gemiyle 358.422 tona yükselmişti. Artış giderek hızlandı ve 1856'da 2.504

gemiyle 898.753 tona ulaştı.³⁶⁸ İngiltere, Osmanlı pazarını tam anlamıyla

hakimiyet altına almaktaydı; Osmanlı tüccarları ise gittikçe zayıflamak-

taydılar.

Osmanlı'da Kapitülasyonları Kaldırma Çabaları

Avrupalı Büyük Güçler (Düvel-i Muazzama), zayıflayan Osmanlı'da

gittikçe daha fazla nüfuz alanı oluşturmak için tüm güçleriyle bastırıyor-

lardı. Kapitülasyonlar yüzünden Osmanlı Devleti'nin eli kolu bağlanmış-

tı. Devlet, kendi gümrüklerini düzenleyemiyordu. Ülkede Türklerden

vergi alınıyor, fakat ticaret yapan yabancılardan vergi alınamıyordu.

Türk topraklarında yaşayan yabancılar, Türk hukukuna göre muamele

göremiyor, Türk mahkemeleri onları yargılayamıyordu. Bu insanlar, ülke

içinde milli olan hiçbir şeyin parçası değillerdi. Açıkça, Osmanlı toprak-

larında -oldukça ayrıcalıklı olarak- kendi ülkelerinin hukukunu uygulu-

yor; ticaret yaparak yerli halktan daha fazla para kazanıyor, buna karşın

vergiye tabi tutulmuyorlardı. Sağlık sektörü bile, yabancılara tanınmış

olağanüstü ayrıcalıklarla doluydu.

Kapitülasyonlar Osmanlı Devleti için açık bir yara gibiydi. Zaman

ilerledikçe bu yarayı kapatabilmek için Osmanlı yöneticileri de çeşitli

girişimlerin peşine düştüler.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Osmanlı Kabinesi'nde kapitülasyonların kaldırılması yönündeki ilk

görüşme, 2 Eylül 1914'te yapıldı ve bu görüşmede, kapitülasyonların kal-

dırılmasına dair bir muhtıra hazırlanılmasına karar verildi.

Bunun ardından, Adliye Nezareti'nde Nazır Pirizade İbrahim Bey

başkanlığında bir komisyon oluşturuldu.³⁶⁹ Komisyon, 4 Eylül'de kapitü-

lasyonların kaldırılması gerektiği hakkında sadrazamlığa yazılacak tezke-

renin esaslarını kararlaştırdı ve tezkereyi

5 Eylül 1914 günü sundu.

Bunun üzerine hükümetin 5 Eylül 1914 tarihli Heyet-i Vükela (Bakanlar

Kurulu) toplantısında, gerek iktisadi, gerekse adli tüm kapitülasyonların

kaldırılmasına karar verildi.

8 Eylül'de hükümet yeniden toplandı, yazılan nota okundu ve onay-

lanan metnin 9 Eylül 1914 akşamı başkentteki büyükelçilere tebliğ edil-

mesi kararlaştırıldı. Yine 8 Eylül günü, Padişah'ın da kapitülasyonların

kaldırılması konusundaki iradesi çıktı. İrade metni şu şekilde kaleme

alınmıştı:

Memalik-i Osmaniye'de

(Osmanlı memleketinde) mukim teba-ı

ecnebiye (ikamet eden yabancılar) hakkında dahi hukuk-u umumi-

ye-i düvel (devletler genel hukuku) ahkâmı dairesinde muamele olun-

mak (hükmedilmek) üzere elyevm (bugün) cari (yürürlükte olan)

mali ve iktisadi ve adli ve idari, "kapitülasyon" namı altındaki bil-

cümle imtiyazat-ı ecnebiyenin (yabancılara tanınan imtiyazların

tümü) ve onlara müteferri (bağlı) veya onlardan mütevellid (kaynak-

lanan) bilcümle müsaidat (tüm izinler) ve hukukun fi'mabad (huku-

kun bundan sonra) ref ve ilgası (kaldırılıp hükümsüz kılınması) mec-

lis-i vükela

(meclis vekilleri) kararıyla tensib olunmuştur (uygun

görülmüştür). İş bu irade-i seniye (Padişah emri) 18 Eylül 1330 [1

Ekim 1914] tarihinden itibaren meri-ül ahkâm (geçerli) olacaktır.³⁷⁰

663

664

Tam Bağımsızlık İçin Kapitülasyonların

Kaldırılması Şarttır

Osmanlı devlet yönetiminin kapitülasyonları tek taraflı olarak kal-

dırmaya çalışması, dönemin şartları içinde değerlendirildiğinde geç

kalınmış, fakat son derece mantıklı bir karardı. Yaklaşık 2 ay öncesinde

Avrupa'da başlamış bir dünya savaşı vardı ve ateşi her an Osmanlı top-

raklarına sıçramak üzereydi. Bu süreç içinde kapitülasyon haklarına

sahip olan karşı devletlerin derdi başından aşkın olacaktı. Öte yandan

İmparatorluğun büyük bir kesiminde bu gelişme büyük bir sevinçle kar-

şılandı. Osmanlı Devleti, sırtına yüklenmiş büyük bir yükten kurtulmuş

oluyordu.

Özellikle Avrupa ülkelerinin elçilerinden kapitülasyonla-

rın kaldırılmasına büyük tepkiler gelmişse de, bu konudan

taviz verilmedi. Elbette elçilerin taleplerine göre yeni

düzenlemeler yapılmıştı fakat bunlar kesinlikle kapitü-

lasyonlarla verilen ayrıcalıklar gibi değildi. Osmanlı, bu

önemli kararın uygulanması ile büyük ve yeni bir adım

atmış olacak ve üzerindeki boyunduruktan kurtula-

caktı. Fakat bu sevinç kısa sürmüştü. Osmanlı, I.

Dünya Savaşı'na katılmak zorunda kalmış, bu savaş-

tan yenilgiyle çıkmış ve 30 Ekim 1918'de yenilmiş bir

devlet olarak tekrar başka devletlerin boyunduruğu

altına girmişti. Osmanlı'ya karşı uygulamaya konan ilk

maddelerden biri de kapitülasyonlar olacaktı.

Milli Mücadele yıllarında da Mustafa Kemal, kapi-

tülasyonlar konusunu oldukça ciddiye almıştır. Mustafa

Kemal Paşa, kongrelerde tam bağımsızlıktan yana tavır-

lar ortaya koymuştur. Osmanlı Mebusan Meclisi'nde

Misak-ı Milli görüşmelerinin yapıldığı (22-28 Ocak 1920)

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

sırada yine kapitülasyonlar tartışılmıştır. Nitekim orada alınan kararların

6. maddesi özetle şöyledir: "...Milli ve ekonomik gelişmemizi sağlamak

amacıyla her devlet gibi tam serbestlik ve bağımsızlığın sağlanması,

devamlılığımız için esastır. Bu nedenle siyasi, adli, ticari ve mali gelişme-

mize engel olacak sınırlamaların kaldırılması gerekmektedir..."³⁷¹

İşte bu nedenledir ki, Mustafa Kemal Atatürk'ün, delegeleri Lozan'a

gönderirken taviz kabul etmediği en önemli konulardan biri, kapitülas-

yonlar konusu olmuştur.

Osmanlı'ya büyük bir yük olan kapitülas-

yonlar, 1914 yılında kaldırılmış, fakat I.

Dünya Savaşı'ndan yenik çıkmamız kapi-

tülasyonları yeniden karşımıza çıkarmıştır.

(Yanda) I. Dünya Savaşı'nın bittiği yıl, yok-

sul düşen Osmanlı halkına bir hayırsever

ekmek dağıtıyor.

665

666

BURGAZ ADASI, İSTANBUL

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Allah'a ve Resûlü'ne itaat edin

ve çekişip birbirinize düşmeyin,

çözülüp yilginlaşirsiniz, gücünüz gider.

Sabredin. Şüphesiz Allah,

sabredenlerle beraberdir.

(Enfal Suresi, 46)

667

668

Lozan yolundayken, Avrupa devletlerinin de kapitülasyonların, yani

ticari ve adli ayrıcalıkların peşinde olacakları bilinmektedir. Bu nedenle

yeni Türk devleti, bu konuda hazırlıklıdır ve özellikle bağımsızlık ilke-

sinden taviz vermeden bu konuyu ele alacaktır. Bu konuda karşısındaki

en büyük engellerden biri de kuşkusuz, yeni Türk devletinin bağımsızlı-

ğını kabul etmeyen yegane ülke olan İngiltere olacaktır.

Lozan Yolunda

Lozan yolunda milli heyete kapitülasyonlar konusunda iletilen iza-

hat son derece kısa ve özdü:

Kapitülasyonlar asla kabul edilemez. Gerekirse müzakerelerin kesil-

mesine gidilir.³⁷²

Aslında bu konunun çözüme ulaştırılması konusunda büyük zor-

luklar olacağını herkes tahmin etmekteydi. Söz konusu ayrıcalıkların

devam etmesinde, Konferansa katılan veya katılmayan pek çok devletin

çıkarları söz konusu idi. Ayrıca bu ayrıcalıklara Batılılar, en azından 400

yıldan beri alışmış ve tüm ilişkiler bu temele dayandırılmıştı. Bu nedenle

karşı devletler bu konuda işbirliği yapmış gibi ayrıcalıkların devamını

istiyorlardı. Bu bakımdan Lozan'da kapitülasyonların tümden tasfiye

edilmesi oldukça zor görünüyordu.

Türk Heyeti Başkanı İsmet Paşa'nın; "Bunda bütün müttefikler ve

Amerika karşımızda bulunmuşlardır. Biz ise bu meseleyi hayati davaları-

mızdan biri sayıyorduk", diyerek meselenin aşılması şart bir konu oldu-

ğunu vurgulamıştır.³⁷³

Karşılıklı Güç Yoklamaları

27 Kasım 1922'de Mali ve Ekonomik İşler Komisyonu kapitülasyon-

ları görüşmek üzere toplandı. İsmet Paşa, Türkiye'nin ekonomik bağım-

sızlığını kısıtlayan tüm sınırlamaların kaldırılmasını istedi. Kapitülas-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

yonların bir milletin bağımsızlığı ile bağdaşmayacağını, Türkiye'deki

yabancıların durumunun, tüm uygar ve bağımsız ülkelerde yürürlükte

olan genel yasalara benzeyen düzenlemelerle güvence altına alındığını ve

Türk delegasyonunun ancak bu ilkeye göre tali komisyonlarda çalışabile-

ceklerini belirtti.³⁷⁴

Ülkesi, kapitülasyonlardan dolayı büyük ölçüde çıkar sağlayan Fran-

sız delegesi, bunun yerine bir başka sistemin konmasını ısrarla istemek-

teydi. Ancak o sırada tamamen belirsiz olan bu yeni sistemin, her halü-

karda yine devletin güvenliğini veya bağımsızlığını zedeleyecek olmasın-

dan dolayı, İsmet Paşa bunun kabulünün mümkün olmayacağını belirt-

mişti.

Lord Curzon, "kapitülasyonların antlaşma haklarına dayandığını"

söylüyor; hatta bu hakların kaldırılmasına "Osmanlı'nın müttefiki olan

Almanların bile karşı çıktığını" ifade ediyordu. Ayrıca konuşmasında,

tarafların üzerinde anlaşacağı yeni bir sistem getirilmeden kapitülasyon-

ların kaldırılamayacağını da ifade ediyordu.³⁷⁵

Türkiye için ne şekilde olursa olsun kapitülasyonları kabul etmeme

ana ilke idi. 28 Aralık 1922'de çalışmalar çıkmaza girdi. Karşı tarafın öne-

rileri, Türk egemenliğini ihlal edici bulunduğundan hiç bir şekilde kabul

edilmedi. İsmet Paşa bu konuda, "Türkiye'deki yargı sisteminin, dünyada

en iyi yönetilen ülkelerin yargı sistemlerinin ayarında olacağını" belirterek

savunma yaptı. Bu sistemin değiştirilmesini, yabancı yargıçların Türki-

ye'de görevlendirilmesini ve hatta geçici bir sistemin uygulanmasını ve

buna benzer her türlü öneriyi, Türkiye'nin bağımsızlığına karşı bir saldı-

rı olarak niteleyerek kabul etmedi.³⁷⁶

Bu şartlar altında sürdürülen çalışmalardan bir sonuç alınamadı.

İsmet Paşa ve Türk Heyeti, her ne isimle olursa olsun, bu konuda her-

hangi bir sınırlamayı kabul etmemiş ve yapılan baskı ve zorlamaları geri

çevirmişti. Konferans 4 Şubat 1923 günü anlaşmazlıkla sona erdi.³⁷⁷

669

670

İkinci Deneme Başlıyor

Lozan Görüşmeleri'nin kesildiği devrede, 17 Şubat 1923'te İzmir

İktisat Kongresi'nde konuşan Mustafa Kemal, kapitülasyonlar konusun-

da hiçbir tavizin verilmeyeceğini şu sözlerle ifade etmişti:

Osmanlı Devleti hakikatte ve fiilen istiklalden mahrum bir hale geti-

rilmişti. Bir devlet ki kendi tebaasına koyduğu vergiyi yabancılara

koyamaz; bir devlet ki gümrüklerini düzenleme hakkından yasaklı-

dır… Ve bir devlet ki yabancılar üzerinde yargı hakkını kullanamaz.

Böyle bir devlete bağımsız denilemez…³⁷⁸

Bu sözler, kapitülasyonların kaldırılmasının Türk tarafı açısından

mecburi olduğunu tekrar belgeliyordu. Nitekim Lozan Görüşmeleri'nin,

kapitülasyonlar nedeniyle kesintiye uğraması Türk tarafının kararlılığını

etkilememişti. Öyle ki, 10 yıllık savaşın ardından varını yoğunu kaybet-

miş Türk tarafı, tekrar savaş hazırlıkları yapmaktan çekinmedi. Lozan

Görüşmeleri'nin kapitülasyonlar nedeniyle kesintiye uğramasıyla Musta-

fa Kemal, Türk ordusuna savaş hazırlıklarını yapmasını emretti.

Aslında Lozan Konferansı'nın kesintiye uğraması İtilaf Devletle-

ri'nin hiç de işine gelmiyordu. Büyük yıkım getiren I. Dünya Savaşı son-

rasında hiçbirinin yeni bir savaşa girmeye niyeti yoktu; keza 4 yıllık kor-

kunç savaş, yeneni de yenileni de harap etmişti. Ayrıca "barıştan yana

olmamak", Avrupa ülkelerinin üzerlerine alabileceği bir sorumluluk

değildi. Savaştan yorgun düşmüş Batı kamuoyunun barış istemesi, İtilaf

Devletleri'nin kapitülasyonlar konusunda daha fazla ısrarcı davranma-

masında büyük rol oynamıştı. Barış görüşmelerini durduran taraf olmak,

barışı istemeyen taraf olmakla eşdeğerdi ve böyle bir devletin büyük ölçü-

de hem kendi halkı hem de diğer devletler tarafından dışlanacağı açıktı.

Avrupa, bunu göze alamazdı.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Dahası, 1921'de Türkiye ile dostluk anlaşması imzalamış olan Sov-

yetler Birliği, eğer tekrar savaş çıkarsa Türkiye'nin yanında savaşa girece-

ğini duyurmuştu. Bu durum, İtilaf Devletleri açısından tüm dengeleri

değiştiriyordu.

Bu konuda Türkiye'nin kararlı tutumunu gören Batılı devletler,

Lozan Konferansı'nın yeniden başlatılması yönünde çalışmalar başlattı-

lar. Böylece Lozan Konferansı'nın ikinci dönemi 23 Nisan 1923'te açıldı.

Bu kez Konferansa Lord Curzon ve "eski ünlüler" gelmemişti. İngiliz

Heyeti ve Konferansın başkanı, İstanbul Yüksek Komiseri Horace Rum-

bold olmuştu.

Kapitülasyonlar, Lozan Konferansı'nı sonuçlandırma konusunda en

büyük engeldi. Batılılar, ekonomik çevrelerinden de gelen baskıların da

etkisiyle kapitülasyonlardan vazgeçmek istemiyorlardı. Türkiye ise hiçbir

sınırlamayı kabul etmiyordu. Bu nedenle ikinci dönemin açılışından 4

Mayıs'a kadar geçen sürede yapılan görüşme ve tartışmalardan bir sonu-

ca varılamadı. Öteki mali konular da diğer zorlukları oluşturmaya devam

etti.

Uzun tartışmalardan sonra, Türkiye için en önemli sorunlardan

birisi olan kapitülasyonlar maddesi antlaşmaya konulmak üzere şu şekil-

de tespit edildi:

Madde 28: Bu Antlaşmayı imza eden akitlerin her birisi, kendisini

ilgilendiren yönde, Türkiye'deki kapitülasyonların her bakımdan tam

olarak ilgasını (yürürlükten kaldırıldığını) beyan etmeyi kabul eder-

ler.³⁷⁹

Bu arada sağlık kapitülasyonları da, İstanbul'da bir doktorluk komi-

tesi şeklinde istenmişse de kabul edilmedi. Sonuçta Türkiye'de 5 yıl müd-

detle, müşavir unvanı ile üç Avrupalı doktorun karantina işlerinde çalış-

masına izin verilecek bir yöntem kabul edildi. Bu gelişme ile sağlık kapi-

tülasyonları da sona ermişti. Beş yıl sonra bu üç yabancı doktorun da

671

672

Lord Curzon ve eşi,

İngiliz derin devletinin

günümüzde de önemli

sembolleri arasında

bulunan "fil" üzerinde

gezinti yaparken.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

görevlerine son verildi ve sağlık işleri de tamamen millileştirildi. Atatürk

bu konuyu Nutuk'ta "bu konuda hiçbir kapitüler kayıt yoktu. İstişari

mahiyette olmak üzere bir kaç yabancı mütehassısın 5 yıl için hizmetimi-

zi almasını kabul ettik" şeklinde açıklamıştır.³⁸⁰

Böylece Türk heyetinin kesin kararlı tutumu sayesinde, yeni kurulan

Türkiye Cumhuriyeti'ni geçmişin prangasından kurtaracak şekilde kapi-

tülasyonlar ortadan kaldırıldı. Türkiye, tam bağımsızlık ilkesini bu şekil-

de kazanmakla beraber, İngiliz derin devletinin yıllar süren "sömürge"

planını da alt üst etmiştir. İngiliz derin devleti, kurnazca devletlerin içine

sızarak ülkeleri ekonomik ve hukuki anlamda hegemonya altına alma

planını, yeni Türkiye üzerinde uygulayamamıştır. Bu nedenledir ki

Lozan Görüşmeleri'ni sürdüren İngiliz heyeti için kapitülasyon tavizi,

büyük bir hezimet olarak karşılanmıştır. 14 Nisan 1924 tarihli Time der-

gisi, sonuçlanan Lozan'ın ardından şu yorumda bulunmuştur:

Lozan Antlaşması, yüz yıldan fazla süredir İngiliz diplomasisinin ilk

göze çarpan başarısızlığıydı.

Aynı yazıda, İngiliz derin devletinin kirli planlarının geri teptiği ise

şu sözlerle ifade edilmiştir:

Neticede, Lozan Antlaşması, Türkiye'yi yaka paça Avrupa'dan atmak

yerine, Avrupa'yı Türkiye'den attı.³⁸¹

İngiliz Derin Devletinin Kapitülasyon Planı

Kapitülasyonlar konusunu incelerken, İngiliz derin devletinin, son-

raki yüzyılları kapsayacak derin planlar kuran bir yapılanma olduğu ger-

çeği mutlaka akılda tutulmalıdır. İngiliz derin devleti, Osmanlı imkanla-

rından faydalanmak için İngiltere'nin aldığı bu ayrıcalıkları zaman için-

de genişletmiş, Osmanlı'nın bu konuda iyi niyetinden ve zayıflığından

yararlanmış ve daha sonra Osmanlı Devleti içinde bir yapılanma oluştur-

673

674

muştur. Öyle ki, bu yapılanma içinde Osmanlı topraklarında yabancıla-

rın mahkemeleri hüküm sürmekte, Osmanlı toprakları yabancılar tara-

fından parsellenmekte ve alınıp-satılmakta ve yine Osmanlı toprakları

üzerinde en iyi sağlık hizmetleri yabancı doktorlar tarafından yabancıla-

ra sunulmaktadır. Türk vatanında Türklerden daha ayrıcalıklı hale gelen

söz konusu yabancılar, doğrudan devleti yağmalamakta ve tümüyle

Osmanlı kanunlarından bağımsız bir hayat yaşamaktadırlar. Bu kişiler,

Türk tacirlerinden daha fazla haklara sahip oldukları için ülkedeki tüm

ticareti yürütmüşlerdir. Bu sistem, İngiliz derin devletinin yıllar içinde

geliştirdiği sinsi planın uygulamasıdır. Bugün sömürge ülkelerinde veya

İngiliz derin devletinin nüfuz ettiği diğer ülkelerde de görülen bu sinsi

yapılanma, Osmanlı'nın kendi içine kadar girmiş, devlet sistemini ele

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

geçirmiş ve kendi hegemonyasını kurmuştur. İngiliz derin devleti, bu sis-

temi koz olarak kullanarak ülke içinde rahatça ajanlar yerleştirebilmiştir.

Bu durum, öylesine sistemli şekilde gerçekleşmiştir ki, yeni Türk Devle-

ti, bu virüsü bünyesinden atmak için olağanüstü bir savaş vermiştir.

Bugün Ortadoğu'da, özellikle de Afrika'da, İngiliz derin devletinin

himayesindeki ülkelere bakıldığında, derin devletin, bu ülkelerin tüm

kaynaklarını kullanıp zenginleştiğine, sömürülen ülke halklarınınsa

açlıktan ve yoksulluktan perişan olduklarına şahit oluruz. Bu, İngiliz

derin devletinin bilindik politikasıdır. Osmanlı üzerinde kapitülasyonlar

ile kurgulanan sistem de bu olmuştur. Fakat Allah, Türk milleti üzerinde

bu oyuna izin vermemiş ve Başkomutan Mustafa Kemal Paşa'yı ve döne-

min yürekli Türk insanlarını vesile ederek İngiliz derin devleti hegemon-

yasını durdurmuştur. Kapitülasyonlar, Osmanlı Devleti'ni içten sömür-

me sisteminin farklı adıdır. Mutlaka bertaraf edilmesi gereken bu bela,

Lozan Görüşmeleri'nin önemli bir zaferidir.

Onlar, Allah'ın tuzağından güvende mi idiler? Allah'ın bir tuzak kur-

masından, hüsrana uğrayan bir topluluktan başkası (akılsızca) güvende

olmaz. (Araf Suresi, 99)

675

676

İngiliz Hegemonyasını Reddeden

İmanlı Türk Halkı

Türklerin Lozan'da elde ettiği bu zaferi kendine yediremeyen İngiliz

liderler, imzaların atılmasından sonra "kendilerini rahatlatmak için"

çeşitli yorumlarda bulunmuşlardır. İngiliz derin devleti, Lozan'da olma-

sa da sonrasında Türkiye diye bir devletin kalmayacağına yönelik hayali-

ni her fırsatta dile getirmiştir.

Lozan Görüşmeleri'nin büyük kısmını yürüten İngiliz Dışişleri

Bakanı Lord Curzon, Lozan'da imzaların atılmasından sadece dokuz gün

sonra, İngiltere'nin Paris ve Roma büyükelçilerine gönderdiği talimatta,

Türkiye'nin küçük bir devlet olduğunu, Müttefiklerin Türkiye'ye büyük-

elçi göndermemelerini ve maslahatgüzar gibi çok düşük düzeyli bir tem-

silci göndermenin uygun olabileceğini söylemiştir.³⁸²

Lozan'ın imzalarının atılmasından sadece 21 gün sonra ise, İstan-

bul'daki İngiliz Yüksek Komiser Vekili Neville Henderson Londra'ya

gönderdiği raporda, şu sözleri sarf etmiştir:

Türkiye küçülmüş, yoksul düşmüş ve nüfus kaybetmiştir. Büyüklük,

zenginlik ve nüfus bakımından önemsiz olan Türkiye gibi bir memle-

kete büyükelçi göndermek fazla olabilir… Bugünkü Türk Hükümeti

ayakta duramazsa -ki uzun zaman ayakta duramaz kanaatinde-

yim- o zaman İngiliz Büyükelçiliği hangi şehirde olursa Türk Hükü-

meti de oraya gelecektir. Bizim desteğimizle sürüklenmesi kaçınıl-

maz. Bu anarşide şimdiki hükümet düşecek ve bizimle işbirliği yapa-

cak yeni bir hükümet işbaşına gelecektir.³⁸³

Henderson'un kendine böylesine özgüvenle sarf ettiği sözleri kuşku-

suz boşuna değildir. Keza, İngiliz derin devleti, Türkiye üzerinde uygula-

maya çalıştığı sinsi stratejiyi pek çok ülke üzerinde uygulamış ve nere-

deyse tümünde devletler, tıpkı Henderson'un dediği gibi, eninde sonun-

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

da İngiliz derin devletin talimatlarına göre

şekillenmişlerdir. Henderson'un hesaba kat-

madığı asıl konu ise, Atatürk'ün ve Türk

milletinin hiç yılmayan azmi ve imanıdır.

Böylesine büyük bir lidere ve imanlı bir

millete sahip Türk devleti üzerinde kim-

senin pranga vuracak gücü kalmamıştır.

Lozan öncesinde ve sonrasında böylesine

İngiliz Yüksek Komiser

üst perdeden konuşan İngiliz derin devlet

Vekili Neville Henderson

temsilcileri, zaman ilerledikçe imanlı millete

karşı güçlerinin yetmeyeceğini anlamışlardır.

Gladstone'un 1800'lerde, "Türkleri yenmek için ellerinden

Kuran'ı almak gerektiğine" dair ifadeleri, imanlı milletin asla yenilmeye-

ceğinin, İngilizler tarafından aslında 19. yüzyıldan beri biliniyor olduğu-

nu göstermektedir.

Türkiye, Hz. Mehdi (as)'ın zuhur edeceği mübarek bir ülke; İstan-

bul, bu zuhurun gerçekleşeceği mübarek bir şehirdir. Hz. Mehdi (as) da,

onun çıkacağı kutlu bölge de daima Allah'ın koruması altında olacaktır.

Dolayısıyla, Türkiye'nin kaderinde, sinsi derin devletlerin oyununa

gelme, bölünme ve parçalanma yoktur. Türkiye üzerindeki hiçbir sinsi

plan başarılı olamamıştır ve başarılı olması mümkün değildir. Türkiye

üzerinde planlar geliştiren İngiliz derin devletinin elemanları bu gerçeği

daima akıllarında tutmalıdırlar.

... Onlar, öyle kimselerdir ki, (Allah) kalplerine imanı yazmış ve onları

Kendinden bir ruh ile desteklemiştir. Onları, altlarından ırmaklar akan

cennetlere sokacaktır; orada süresiz olarak kalacaklardır. Allah, onlar-

dan razı olmuş, onlar da O'ndan razı olmuşlardır. İşte onlar, Allah'ın

fırkasıdır. Dikkat edin; şüphesiz Allah'ın fırkası olanlar, felah (umut-

larını gerçekleştirip kurtuluş) bulanların ta kendileridir. (Mücadele

Suresi, 22)

677

678

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

Gerçek Üst Akıl

679

680

ngiliz derin devleti, tarih boyunca deccali sistemin öncülüğünü yap-

mış ve hükümetlerin, hukukun, devlet politikalarının, liderlerin üze-

rinde bir güç olarak davranmıştır. Gerçek liderler barış için çabalar-

ken, o savaş çıkarmış; ülkeler kalkınıp gelişme aşamasındayken, onları

bölüp parçalamış, isyanlar ve darbelerle istikrarsızlaştırmış; dostluk için-

de yaşayan kardeş toplumları düşmanlığa sürüklemiştir. Kararların üze-

rinde, savaşların arkasında, her türlü fitnenin geri planında hep o "üst

akıl" varlığını göstermiştir. Tarih boyunca hiç kimse ve hiçbir sistem, bu

üst aklın, yani İngiliz derin devletinin fitnesine karşı koyamamış, bunu

engelleyememiştir.

Ta ki bugüne kadar.

İngiliz derin devleti, yıllardır mücadele etmek için hazırlık yaptığı

büyük gerçek ile karşılaşmak üzeredir. Bu gerçek, Hz. Mehdi (as)'ın

zuhurudur. Yıllardır bu zuhura kendince set olabilmek için hazırlık yap-

mış, bu uğurda dünya coğrafyasını değiştirmiş, imparatorlukları yıkmış,

kardeşi kardeşe kırdırmıştır. Kendi sinsi yöntemleriyle başarı elde edebi-

leceğini sanmıştır; oysa sahte başarısı bir Kurtarıcının çıkışını engelleye-

memiştir. Hz. Mehdi (as), şu anda yeryüzündedir ve dünya onun zuhu-

runa çok yakında şahit olacaktır.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

İngiliz derin devleti, tarihinde belki de ilk defa başarısızdır. Çünkü,

her türlü fitnenin temelindeki bu üst akıl, her üst aklın üzerinde bir Akıl

olduğundan habersizdir. Tüm zihinlere hakim olan, her planın planlayı-

cısı olan gerçek üst Akıl, Yüce Rabbimiz Allah'tır. Hiçbir güç, Allah'ın

planının önüne geçemez ve geçemeyecektir. Allah'ın tuzağı, kurulan

bütün tuzaklardan daha büyüktür.

İngiliz derin devletinin bugüne kadar elde ettiği sahte zafer kimseyi

aldatmamalıdır. Yapılan hiçbir plan, Allah'tan bağımsız değildir. Allah,

söz konusu fitne odaklarına sadece zaman tanımış, bu dönem içinde dec-

cal, kendini belli etmiştir. Her zaman mutlak gücün kendisinde olduğu-

nu zanneden İngiliz derin devleti, aslında tüm kontrolün Yüce Allah'ta

olduğunu artık anlayacaktır. Kaderin akışına karşı koyamayacak, Mehdi-

yetin hakim olduğu bir dünyada oyun oynayamayacaklarını çok yakında

göreceklerdir. Mehdiyetin sevgi ve barış rüzgarı, İngiliz derin devletinin

deccali vahşetini eritecek, deccaliyete teslim olmuş zihinleri eğitecek ve

dünyaya hakim olacaktır.

Bu nedenle telaş etmeye gerek yoktur. Dikkatli bakan her göz, Meh-

diyetin önündeki tüm engellerin birer birer kalktığını görebilir. İngiliz

derin devletinin fitneleri de çok yakında sona erecektir. Metafizik işleyen

bu dünyaya Allah, mutlaka, inananların ve iyilerin zaferini getirecektir.

Allah, yazmıştır: "Andolsun, Ben galip geleceğim ve elçilerim de."

Gerçekten Allah, en büyük kuvvet sahibidir, güçlü ve üstün olandır.

(Mücadele Suresi, 21)

681

682

26. Dr. John Coleman, a.g.e., s. 70

K A Y N A K Ç A

27. Dr. John Coleman, a.g.e., s. 29

28. Dr. John Coleman, a.g.e., s. 45

29. Dr. John Coleman, a.g.e., s. 47

1. Frank L. Kinder, Maria Bucur, Ralph Mathisen, Sally

30. Dr. John Coleman, a.g.e., s. 49

McKee ve Theodore R. Weeks, Making Europe: The Story of

31. Dr. John Coleman, a.g.e., s. 60-61

the West Since 1300, Massachusetts: Wadsworth Publishing,

32. Dr. John Coleman, a.g.e., s. 72

2009, s. 718

33. Dr. John Coleman, Diplomacy by Deception an Account

2. Frank L. Kinder, a.g.e., s. 718

of the Treasonous Conduct by the Governments of Britain

3. John Daniel, Two Faces of Freemasonry, Longview: Day

and The United States, Bridger House Publishers, 1993, s. 45.

Publishing, 2007, s. 121

34. Dr. John Coleman, a.g.e., s. 24

4. "İngiliz Kilisesi Darwin'den Özür Diledi", NTVMSNBC,

35. Dr. John Coleman, 300'ler Komitesi, çev. Mert Akcanbaş,

15 Eylül 2008 http://arsiv.ntv.com.tr/news/459349.asp

İstanbul: Destek Yayınları, 2014, s. 41

5. Albert G. Mackey, "Charles Darwin and Freemasonry", An

36. "Theodore Roosevelt Quotes", Goodreads, http://www.

Encyclopedia of Freemasonry, Vol. III, New York: The Maso-

goodreads.com/quotes/162686-behind-the-ostensible-

nic History Company, 1921

government-sits-enthroned-an-invisible-government-

6. John J. Robinson, Born in Blood, M. Evans & Company,

owing

2009, s. 285

37. "Invisible Government", Goodreads, http://www.goodre-

7. Onur Öymen, Silahsız Savaş: Bir Mücadele Sanatı Olarak

ads.com/search?q=invisible+government&search%5Bsour-

Diplomasi, 8. Baskı, İstanbul: Remzi Kitabevi, 2015, s. 68

ce%5D=goodreads&search_type=quotes&tab=quotes

8. Öymen, a.g.e., s. 68

38. John F. Kennedy Speeches, "The President and the Press:

9. Öymen, a.g.e., s. 68

Address before the American Newspaper Publishers Asso-

10. Öymen, a.g.e., s. 91

ciation",

27 Nisan, 1961, https://www.jfklibrary.org/Rese-

11. Jasper Copping, "British have invaded nine out of ten

arch/Research-Aids/JFK-Speeches/American-Newspaper-

countries - so look out Luxembourg", The Telegraph, 4

Publishers-Association_19610427.aspx

Kasım 2012 - http://www.telegraph.co.uk/history/9653497/

39. Dr. John Coleman, 300'ler Komitesi, çev. Mert Akcanbaş,

British-have-invaded-nine-out-of-ten-countries-so-look-

İstanbul: Destek Yayınları, 2014, s. 44

out-Luxembourg.html

40. Dr. John Coleman, a.g.e., s. 79

12. "60 Ülke İngiltere'den Bağımsızlığını Kazandı", Türkiye

41. Cliff Kincaid, "Obama's Communist Mentor", Accuracy

Gazetesi, 19 Eylül 2014, http://www.turkiyegazetesi.com.tr/

in Media, 18 Şubat 2008, http://www.aim.org/aim-column/

dunya/186318.aspx

obamas-communist-mentor/

13. John Coleman, 300'ler Komitesi, çev. Mert Akcanbaş,

42. Dr. John Coleman, 300'ler Komitesi, çev. Mert Akcanbaş,

İstanbul: Destek Yayınları, 2014, s. 55

İstanbul: Destek Yayınları, 2014, s. 113-114

14. Dr. John Coleman, Diplomacy by Deception an Account

43. Dr. John Coleman, a.g.e., s. 113

of the Treasonous Conduct by the Governments of Britain

44. "Russia or China…Whats your choice?" - https://cb

and The United States, Bridger House Publishers, 1993, s. 1

75948.com/tag/tavistock/

15. John Coleman, 300'ler Komitesi, çev. Mert Akcanbaş,

45. Kris Millegan, "The Order of the Skull and Bones:

İstanbul: Destek Yayınları, 2014, s. 54

Everything You Always Wanted to Know, but Were Afraid

16. Dr. John Coleman, Diplomacy by Deception an Account

to Ask", Conspiracy Archive, http://www.conspiracyarchi-

of the Treasonous Conduct by the Governments of Britain

ve.com/NWO/Skull_Bones.htm

and The United States, Bridger House Publishers, 1993, s.

46. Aşağıda

1890-1913 periyodu için verilen rakamlar

233.

Almanya'nın neden durdurulması gerektiğinin önemli gös-

17. Pink Humanist, 'The Role of Some Smart 17th-Century

tergeleridir. Bu bağlamda ifade edilen yıllar arasında İngilte-

Gays Should Not Be Overlooked in The History of Science"

re'nin nüfusu 37,4 milyondan 45,6 milyona çıkarken, aynı

- http://iheu.org/pink-humanist-role-some-smart-17th-

dönemde Alman nüfusu 49,2'den 66,9 milyona çıkmıştır.

century-gays-should-not-be-overlooked-history-science/

Demir, çelik üretimi İngiltere'de 8 milyon tondan 7,7 milyo-

18. Archives of the Royal Society; Record of the Royal Soci-

na düşerken, Almanya 4,1'den 17,6 milyona çıkarmıştır.

ety; Dictionary of National Biography; Henry Lyons, His-

Keza kömür tüketiminde de benzer bir tablo olup İngiltere

tory of the Royal Society inside Matt Cook (Ed), A Gay His-

belirtilen dönemde tüketimini 145 milyon tondan 195 mil-

tory of Britain; and John Gribbin, The Fellowship.

yona, Almanya da 71 milyon tondan 187 milyon tona çıkar-

19. "Leading International Researchers to Begin Fellowships

mıştır. - Paul Kennedy, Büyük Güçlerin Yükseliş ve Çöküşle-

in UK" The Royal Society, 26 Ekim 2010,

ri, Çev. Birtane Karanakçı, 12. Baskı, İstanbul: İş Bankası

https://royalsociety.org/news/2010/third-round-newton-

Yayınları, 2010, s. 248-250

fellowships/

47. Doğan Avcıoğlu, Türkiye'nin Düzeni, l. Cilt, 5. Baskı,

20. "Cecil Rhodes", Wikipedia, https://en.wikipedia.org/

Ankara: Bilgi Yayınevi, 1971, s.73

wiki/Cecil_Rhodes

48. Gary Allen, None Dare Call It A Conspiracy, New York:

21. Matthew Sweet, "Cecil Rhodes & De Beers: Genocide

Buccaneer Books, 1971, s. 92-93

Diamonds", The Espresso Stalinist, https://espressostali-

49. "İngiliz Ordusu'ndan Türkiye'ye Müdahale Hazırlığı",

nist.com/genocide/cecil-rhodes-and-de-beers-genocide-

Odatv,

29.07.2016, http://odatv.com/ingiliz-ordusundan-

diamonds/

turkiyeye-mudahale-hazirligi-2907161200.html

22. Matthew Ehret, "Cecil Rhodes, the Roundtable Move-

50.

1898 yılında Osmanlı İmparatorluğu'nu ziyaret eden

ment and Eugenics", The Canadian Patriot, 11 Nisan 2015,

Almanya Kayseri 2. Wilhelm, bu ziyareti esnasında Şam'a da

http://canadianpatriot.org/cecil-rhodes-the-roundtable-

gitmiş ve burada Selahattin Eyyübi'nin türbesini ziyaret

movement-and-eugenics/

etmiştir. Ziyareti esnasında yaptığı "Yüce Sultan ve O'nu

23. Matthew Ehret, a.g.m.

halife olarak bağırlarına basan tüm dünyaya yayılmış 300

24. "Commitee of 300", Wikipedia, https://en.wikipedia.org/

milyon Müslüman halkını temin ederim ki, Almanya'nın

wiki/Committee_of_300

Kayseri ilelebet onların dostu olacaktır." Sözüyle Alman-

25. Dr. John Coleman, 300'ler Komitesi, çev. Mert Akcanbaş,

ya'nın, Panislamizm politikasını destekleyeceğini göstermiş-

İstanbul: Destek Yayınları, 2014, s. 27

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

tir. Sean McMeekin, Berlin Bağdat Demiryolu, Çev. Azize F.

87. Patrick Sawer, a.g.m.

Çakır, İstanbul: Picus Yayınları, 2012, s. 31

88. Furkan Düzenli, "Kızgın Kumlarda Kazanılan Büyük

51. Sait Paşa, Sait Paşanın Hatıratı, I. Cilt, Dersaadet (İstan-

Zafer: Kûtü'l-Amâre", Haber10,

30.04.2016, http://www.

bul): Sabah Matbaası, 1328 (1912), s. 271

haber10.com/tarih/kizgin_kumlarda_kazanilan_buyuk_zaf

52. Ronald Storrs, Orientations, London: Readers Union,

er_kutul_amare-629101

1929, s. 152-156

89. Charles Darwin, The Origin of Species, New York: D.

53. Robert Lacey, The Kingdom: Arabia and the House of

Appleton and Company, 1859, s. 172.

Sa'ud, London: Avon Books 1983, s. 182

90. Ekmeleddin İhsanoğlu, Modern Islam and Science Kon-

54. Robert Lacey, a.g.e., s. 119

feransı - John Hedley Brooke and Ronald L. Numbers (ed),

55. Feridun Kandemir, Fahreddin Paıa'nın Medine Mĥda-

Science and Religion Around the World, New York: Oxford

faası: Peygamberimizin Gĥlgesinde Son Tĥrkler, Ĥstanbul:

University Press, 2011, s. 162

Yaģmur Yayınevi, 2007

91. ‘Hoca Tahsin', Ülkücü Dünya, 03.07.2012, http://www.

56. Robert Lacey, The Kingdom: Arabia and the House of

ulkucudunya.com/index.php?page=haber-detay&kod=5827

Sa'ud, London: Avon Books 1983, s.119-120

92. Ahmet Mithat, "İnsan-Dünyada İnsanın Zuhuru",

57. David Garnett (ed.), The Letters of T.E. Lawrence of Ara-

Dağarcık, Sayı 4, Hicri 1288, s. 109-116

bia, New York: Spring Books, 1964, s. 351-353

93. Abdullah Al Andalusi, ‘Lord Cromer on the British

58. Richard Aldington, Lawrence of Arabia a Biographical

Colonial Project for Egypt,' 23.12.2013, https://abdullaha-

Enquiry, London: Collins, 1969

landalusi.com/2013/12/23/a-brief-word-by-lord-cromer-

59. David Garnett, The Letters of T.E. Lawrence of Arabia,

on-the-british-colonial-project-for-egypt/

New York: Spring Books, 1964, s. 15

94. Kenan Alpay, "Hindistan ve Pakistan'da Modernizm ve

60. David Garnett, a.g.e., s. 185-186

İslam", http://www.islamdusuncesi.net/hindistan-ve-pakis-

61. David Garnett, a.g.e., s. 197

tanda-modernizm-ve-islam-308h.htm

62. David Garnett, a.g.e., s. 183

95. Süleyman Kocabaş, Osmanlı İsyanlarında Yabancı Par-

63. David Garnett, a.g.e., s. 244

mağı "Bir İmparatorluk Nasıl Parçalandı?", I. Baskı, İstanbul:

64. David Garnett, a.g.e., s. 254

Vatan Yayınları, Ekim 1992, s. 94

65. David Garnett, a.g.e., s. 258

96. "Arabistanlı Lawrence: Arap İsyanının Öncüsü İngiliz

66. T. E. Lawrence, Seven Pillars of Wisdom, Manning Pike

Casus", Serenti, 19.08.2016, http://www.serenti.org/arabis-

and H. J. Hodgson, London, 1926,

tanli-lawrence-arap-isyaninin-oncusu-ingiliz-casus/

67. Süleyman Kocabaş, Osmanlı İsyanlarında Yabancı Par-

97. Bekir Hazar, "Aramızda Çok Cevdet Var", Takvim,

mağı "Bir İmparatorluk Nasıl Parçalandı?", I. Baskı, Vatan

12.11.2015, http://www.takvim.com.tr/yazarlar/bekirha-

Yayınları, Ekim 1992, s. 103

zar/2015/11/12/aramizda-cok-cevdet-var

68. "Alınamayan Gemiler: Sultan Osman I ve Reşadiye",

98. Sinan Tavukçu, "Dr. Abdullah Cevdet'le İstiklal Harbi

http://www.canakkale.gen.tr/bilinmeyenler/b1.html

Üzerine 1922 Yılında Yapılan İlginç Bir Mülakat", SDE,

69. Feridun Kandemir, Hatıraları ve Söyleyemedikleri ile

06.02.2012, http://www.sde.org.tr/tr/authordetail/dr-abdul-

Rauf Orbay, İstanbul: Sinan Matbaası, s. 103-104

lah-cevdetle-istiklal-harbi-uzerine-1922-yilinda-yapilan-

70. Bkz. Lozan Barış Antlaşması, m. 58

ilginc-bir-mulakat/1043

71. Jon Henley, "Remembering Gallipoli: Honouring the Bra-

99. "Çok Okunanlar", Açık İstihbarat, 12.10.2011, http://

very Amid the Bloody Slaughter", The Guardian, 24.04.2015

www.acikistihbarat.com/Sayfalar/haberdetay.aspx?id=9783

72. Jon Henley, a.g.m.

100. George Washburn, "Robert Kolej Hatıraları" İstan-

73. Yavuz Bahadıroğlu, İnancın Zaferi Çanakkale, İstanbul:

bul'da Elli Yıl, İstanbul: Meydan Yayıncılık, 2011

Nesil Yayınları, 2015

101. "Atatürk'ün Anadolu'ya Geçişi, İstanbul Hükümetinin

74. Mustafa Turan, Destanlaşan Çanakkale, İstanbul: Cihan

Tutumu", Türk Töresi, 30.12.2010, http://www.turktoresi.

Yayınları, 2012

com/viewtopic.php?f=57&t=2745

75. Gökçen Keskin, "Barbar Türklere Karşı Zehirli Gaz Kul-

102. "Damat Ferit Paşa", Wikipedia, https://tr.wikipedia.org/

lanalım", Sabah, 20.03.2007, http://arsiv.sabah.com.tr/2007/

wiki/Damat_Ferit_Pa%C5%9Fa#cite_note-8

03/20/gnd116.html

103. "Derviş Vahdeti", Wikipedia

https://tr.wikipe-

76. Gökçen Keskin, a.g.m.

dia.org/wiki/Dervi%C5%9F_Vahdeti

77. Tom Heyden, "The 10 Greatest Controversies of Wins-

104. Cihan Dura, "Bir Dincinin Portresi: Derviş Vahdetî",

ton Churchill's Career", BBC, 26.01.2015

Cihan Dura, 01.03.2011, http://www.cihandura.com/tr/

78. Tom Heyden, a.g.m.

makale/-BIR-DINCININ-PORTRESI-DERVIS-VAHDET

79. Eyüb Sabri Akgöl ve Nejat Sefercioğlu, "Esaret Hatırala-

105. Cihan Dura, a.g.m.

rı: Bir Esirin Hatıraları ve Matbuat Ve Istihbarat Müdüriyet-

106. ‘Atatürk'ün Anadolu'ya Geçişi, İstanbul Hükümetinin

i Umumiyesi: Yunan İllerinde Zavallı Esirlerimiz", İstanbul:

Tutumu', Türk Töresi, 30.12.2010, http://www.turktoresi.

Tercüman, 1978

com/viewtopic.php?f=57&t=2745

80. "Türk Esirleri", Akın Tarih, http://www.akintarih.com/

107. Türk Töresi, a.g.m.

turktarihi/osmanli/turk_esirleri/turk_esirleri.html

108. "İngiliz Muhipler Cemiyeti", Wikipedia, https://tr.wiki-

81. Cemalettin Taşkıran, Ana Ben Ölmedim "I. Dünya Sava-

pedia.org/wiki/%C4%B0ngiliz_Muhipler_Cemiyeti#cite_no

şı'nda Türk Esirleri", İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür

te-ref208-5

Yayınları, 2001, s. 143-147

109. "Tripoliçe Katliamı", Wikipedia, https://tr.wikipedia.

82. Cemalettin Taşkıran, a.g.e., s. 143-147

org/wiki/Tripoli%C3%A7e_katliam%C4%B1

83. Cemalettin Taşkıran, a.g.e., s. 143-147

110. ‘‘Tripoliçe Katliamı", Wikipedia, https://tr.wikipedia.

84. Eyüb Sabri Akgöl ve Nejat Sefercioğlu, "Esaret Hatırala-

org/wiki/Tripoli%C3%A7e_katliam%C4%B1

rı: Bir Esirin Hatıraları ve Matbuat Ve Istihbarat Müdüriyet-

111. Süleyman Kocabaş, Osmanlı İsyanlarında Yabancı Par-

i Umumiyesi: Yunan İllerinde Zavallı Esirlerimiz", İstanbul:

mağı "Bir İmparatorluk Nasıl Parçalandı?", I. Baskı, İstanbul:

Tercüman, 1978

Vatan Yayınları, Ekim 1992, s. 81-82

85. Patrick Sawer, "Rarely Seen WWI Diaries Reveal Agony

112. Süleyman Kocabaş, a.g.e., s. 91-92

of Ignominious British Defeat", The Telegraph, 02.12.2015

113. John Henry Newman, Historical Sketches, Volume 1,

86. Patrick Sawer, a.g.m.

London: Aeterna Press, 2014; ‘Gladstone and the Bulgarian

683

684

Atrocities', Ellopos, http://www.ellopos.net/politics/turkey-

156. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 267-268

blight/gladstone.asp?pg=3

157. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 269

114. Francis Darwin, The Life and Letters of Charles Darwin,

158. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 281

Vol. I, New York: D. Appleton and Company, 1888. s. 285-

159. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 283

286

160. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 202

115. "The Telegraph (Brisbane, QLD), 18 Oca 1919", Myhe-

161. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 202

ritage, https://www.myheritage.com.tr/research/collection-

162. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 191

10450/avusturalyali-gazeteler?itemId=56619410&action

163. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 206

=showRecord#fullscreen

164. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 217

116. William John Hamilton, Researches in Asia Minor, Pon-

165. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 218

tus and Armenia, Vol. I, John Murray, London:1842

166. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 269

117. Soner Yalçın, "Osmanlı İstihbarat Teşkilatı İngiliz Elçi-

167. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 272

sinin Israrıyla Kuruldu", Hürriyet, 10.03.2010, http://www.

168. Kevork Aslan, L'Arménie et les Arméniens, İstanbul:

hurriyet.com.tr/osmanli-istihbarat-teskilati-ingiliz-elcisi-

Librairie Weiss, 1914

nin-israriyla-kuruldu-6102121

169. Süleyman Kocabaş, Osmanlı İsyanlarında Yabancı Par-

118. Doğan Gürpınar, "The Rise and Fall of Turcophilism in

mağı "Bir İmparatorluk Nasıl Parçalandı?", I. Baskı, Vatan

Nineteenth-Century British Discourses: Visions of the Turk,

Yayınları, İstanbul, 1992, s. 85-86

‘Young' and ‘Old'', British Journal of Middle Eastern Studies,

170. T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü,

Vol. 39, Issue 3, 2012.

Osmanlı Belgelerinde Ermeni İngiliz İlişkileri, Ankara: Devlet

119. David Mikkelson, ‘Churchillislam', Snopes, 08.01.2015,

Arşivleri Genel Müdürlüğü Yayınları, 2004, s. 10

http://www.snopes.com/politics/quotes/churchillislam.asp

171. Louise Nalbantyan, Armenian-Revolutionary Move-

120. Evelyn Baring, Political and Literary Essays, 1908-1913,

ment, Los Angeles: University of California Press, 1963, s.

London: Cambridge University Press, 2010

110-111

121. Candan Badem, "Amiral Adolphus Slade'in Osmanlı

172. George H. Hepworth, Through Armenia on Horseback,

Donanmasındaki Hizmetleri ve Osmanlı İmparatorluğu

New York: E. P. Dutton, 1898, s. 32

Üzerine Gözlemleri", Türkiyat Mecmuası, C. 21, Bahar 2011,

173. George H. Hepworth, a.g.e., s. 32

s. 121

174. İhsan Ilgar, "Bir Asır Boyunca Ermeni Meselesi", Hayat

122. Candan Badem, a.g.e., s. 121

Tarih Mecmuası, sayı 10, Ekim 1975, s. 68

123. Candan Badem, a.g.e., s. 124

175. Süleyman Kocabaş, Osmanlı İsyanlarında Yabancı Par-

124. Sadık Ilgaz, "Osmanlı Donanması'na Dair İki İlginç

mağı "Bir İmparatorluk Nasıl Parçalandı?", I. Cilt, İstanbul:

Anekdot", İlim Dünyası,

2012, http://www.ilimdunyasi.

Vatan Yayınları, 1992, s. 87

com/dun-bugun-yarin/osmanli-donanmasi8217na-dair-iki-

176. Halil Halit, Türk Hâkimiyeti ve İngiliz Cihangirliği,

ilginc-anekdot/?imode

İstanbul: Yeni Matbaa, 1341, s. 26; - Süleyman Kocabaş,

125. Fatih Erbaş, "Osmanlı Donanmasında Yabancı Müşa-

a.g.e., s. 87

virler", Academia, https://www.academia.edu/13440260/

177. Süleyman Kocabaş, a.g.e., s. 88

OSMANLI_DONANMASINDA_YABANCI_M%C3%9C%

178. T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü,

C5%9EAV%C4%B0RLER

Osmanlı Belgelerinde Ermeni İngiliz İlişkileri, Ankara: Devlet

126. Erol Ulubelen, İngiliz Gizli Belgelerinde Türkiye, İstan-

Arşivleri Genel Müdürlüğü Yayınları, 2004, s. 31

bul: Cumhuriyet Kitapları, 2010

179. T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü,

127. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 200

a.g.e., s. 194

128. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 220

180. "Papers of the American Board of Commissioners for

129. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 249

Foreign Missions Reel Listing", Reel 644, No: 241, Papers Of

130. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 121

The American Board Of Commissioners For Foreign Missi-

131. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 122

ons, http://microformguides.gale.com/Data/Download/304

132. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 125

1000R.pdf

133. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 159

181. T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü,

134. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 164

Osmanlı Belgelerinde Ermeni İngiliz İlişkileri (1845-1890),

135. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 230-231

Ankara: Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü Yayınları, 2004,

136. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 247-248

s. 28

137. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 165

182. Burhan Çağlar, İngiliz Said Paşa ve Günlüğü (Jurnal),

138. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 176

İstanbul: Arı Sanat Yayınları, 2010, s. 58-59

139. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 212

183. Michael Mann, The Dark Side of Democracy: Explaining

140. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 215

Ethnic Cleansing, Cambridge University Press, 2005, s. 113

141. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 227

184. "Müslüman-Türk Katliamları", Türkçe Bilgi, http://

142. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 230

www.turkcebilgi.com/m%C3%BCsl%C3%BCman_-

143. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 237

_t%C3%BCrk_katliamlar%C4%B1

144. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 242

185. "Ermeni Gerçeği", Gözlemci, http://www.gozlemci.

145. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 254

net/921-ermeni-gercegi.html

146. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 255

186. Avni Özgürel, "Van'da Gördüklerimi Saklayamam",

147. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 188-189

Radikal,

26.04.2009, http://www.radikal.com.tr/yorum/

148. Erol Ulubelen, a.g.e.

vanda-gorduklerimi-saklayamam-933029/

149. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 211-212

187. Ömer Aymalı, "Van İsyanı, 24 Nisan 1915 ve Ermeni

150. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 212-213

Tehciri", Dünya Bülteni, 26.04.2014, http://www.dunyabul-

151. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 213

teni.net/tarihten-olaylar/296379/van-isyani-24-nisan-1915-

152. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 244-245

ve-ermeni-tehciri

153. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 246

188. Michael A. Reynolds, Shattering Empires The Clash and

154. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 257

Collapse of the Ottoman and Russian Empires 1908-1918,

155. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 261-266

Cambridge: Cambridge University Press, 2011.

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

189. ‘Tehcir Kanunu ve Bu Kanunun Tatbiki', Gerçek Tarih,

bul: Tekin Yayınları, 1996, s. 285

08.08.2012 http://gercektarih1a.blogcu.com/tehcir-kanunu-

211. "Onur Öymen'in Kıbrıs Yakın Doğu Üniversitesi'nde

ve-bu-kanunun-tatbiki/12865279

Yaptığı Konuşma" - 19 Nisan 2014; http://www.onuroy-

190. "İşçi Partisi Genel Başkanı Doğu Perinçek: Sözümüzde

men.com/arsiv/3113

Durduk Bu İşi Bitiriyoruz", Vatan Partisi,

20.11.2016,

212. Enver Ziya Karal, Birinci Meşrutiyet ve İstibdat Devirle-

http://vatanpartisi.org.tr/genel-merkez/haberler/isci-parti-

ri 1876-1907, VIII. Cilt, Atatürk Dil ve Tarih Yüksek Kuru-

si-genel-baskani-dogu-perincek-sozumuzde-durduk-bu-isi-

mu Türk Tarih Kurumu Yayınları, s. 122-126

bitiriyoruz-10298

213. Frederick Burnaby, Küçük Asya Seyahatnamesi, çev.

191. Yves Bénard, Ermeni soykırımı "Ya bize yalan söylen-

Meral Gaspıralı, İstanbul: Sabah Kitapları, 1998, s. 74

mişse?",

2015, http://pdb-ebooks.com/_/_/539225/ermeni-

214. Pierre Loti, Can Çekişen Türkiye, çev. R.C.H., İstanbul:

soykirimi-ya-bize-yalan-soylenmisse-turk-ermeni-trajedisi-

Matbaai Hayriye ve Şürekâsi, 1329 (1913), s. 60-61

konusunda-dusunceler

215. Onur Öymen, Bir Propaganda Silahı Olarak Basın,

192. Demir Delen, "Armenian Forgeries and Falsifications",

İstanbul: Remzi Kitabevi, 2014, s. 122

A Publication of the Federation of Canadian Turkish Asso-

216. Onur Öymen, a.g.e., s. 122

ciations, http://www.ataa.org/reference/forgeries-delen.

217. Onur Öymen, a.g.e., s. 118

html

218. Onur Öymen, a.g.e., s. 341

193. Ovanes Kaçaznuni, Taşnak Partisi'nin Yapacağı Bir Şey

219. Onur Öymen, a.g.e., s. 126

Yok, İstanbul: Kaynak Yayınları, 2005

220. Onur Öymen, a.g.e., s. 128

194. H. A. Arslanian, ‘British Wartime Pledges, 1917-1918',

221. Onur Öymen, a.g.e., s. 337

Journal Of Contemporary History, Vol. 13, Nu. 3, 1978

222. Onur Öymen, Bursa Konferansı Konuşma Metni,

195. Şükrü Elekdağ, "Amerikalı Bilim Adamlarının Açıkla-

25.01.2015, http://www.onuroymen.com/arsiv/3039

maları", Bakış,

19.05.1985, https://sukruelekdag.wordp-

223. Onur Öymen, Bir Propaganda Silahı Olarak Basın,

ress.com/1985/05/19/amerikali-bilim-adamlarinin-acikla-

İstanbul: Remzi Kitabevi, 2014, s. 128

masi/

224. Öymen, a.g.e., s. 129

196. ‘Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı Sayın Recep Tayyip

225. Öymen, a.g.e., s. 80

Erdoğan'ın 1915 Olaylarına İlişkin Mesajı', Türkiye Cumhu-

226. Öymen, a.g.e., s. 132

riyeti Başbakanlık, 23.04.2014, http://www.basbakanlik.gov.

227. "1914 Osmanlı İmparatorluğu Nüfus Sayımı", Wikipe-

tr/Forms/_Article/pg_Article.aspx?Id=974ccd3b-fb77-

dia,

499a-ab6a-7c5d2a1e79c9

https://tr.wikipedia.org/wiki/1914_Osmanl%C4%B1_%C4

197. "Sayın Başbakanımızın, Osmanlı İmparatorluğu'nun

%B0mparatorlu%C4%9Fu_n%C3%BCfus_say%C4%B1m%

Yıkılış Döneminde Hayatını Kaybeden Osmanlı Ermenileri-

C4%B1

ne İlişkin Açıklaması", Türkiye Cumhuriyeti Başbakanlık,

228. Onur Öymen, Bir Propaganda Silahı Olarak Basın,

22.04.2015, http://www.basbakanlik.gov.tr/forms/_Artic-

İstanbul: Remzi Kitabevi, 2014, s. 271-272

le/pg_Article.aspx?Id=14f71a8b-108a-4701-bc58-457fb06

229. Taner Akçam, "Anatomy of Genocide Denial: Acade-

f35e7

mics, Politicians, and the "Re-Making of History",

198. "Tal Buenos Tarafından NSW Parlamentosu'nda Yapı-

http://chgs.umn.edu/histories/occasional/Akcam_Ana-

lan Konuşma", ATA,

24.11.2014, https://www.ata-

tomy_of_Denial.pdf

a.org.au/tal_buenos_konusma/ - https://www.ata-a.org.au/

230. Michel Paillares, Le Kémaliste devant les alliés, s. 75;

tal_buenos_speech/

Yves Bénard, Ermeni Soykırımı: Ya Bize Yalan Söylenmişse?

199. Leslie Gelb "When to Forgive and Forget: Engaging

Türk-Ermeni Trajedisi Konusunda Düşünceler, Smash-

Hanoi and Other Outlaws", New York Times, 15.04.1993,

words, 2015

http://www.nytimes.com/1993/04/15/opinion/foreign-affa-

231. Onur Öymen, Bir Propaganda Silahı Olarak Basın,

irs-when-to-forgive-and-forget.html

İstanbul: Remzi Kitabevi, 2014, s. 158

200. Onur Öymen, Bir Propaganda Silahı Olarak Basın,

232. Peter Buitenhuis, The Great War of Words: British,

İstanbul: Remzi Kitabevi, 2014, s. 272

American, and Canadian Propaganda and Fiction, 1914-

201. Süleyman Kocabaş, Hindistan Yolu ve Petrol Uğruna

1933, Vancouver: Univ of British Columbia Press, 1987, s.

Yapılanlar: Türkiye ve İngiltere, İstanbul: Vatan Yayınları,

1985, s. 231

233. James Bryce, The Future of Armenia, Contemporary

202. Ahmet İhsan, Matbuat Hatıralarım, İstanbul: A. İhsan

Reviev, December 1918

Matbaası, 1931, s. 57

234. Justin McCarthy, "I. Dünya Savaşı'nda İngiliz Propa-

203. Kurtuluş Öztürk, "Cambrige'de Bir Türk Eğitimci (Halil

gandası ve Bryce Raporu", Turkishnews, 2009, http://www.

Halid Bey:

1869-1931)", s.

131, http://docplayer.biz.tr/

turkishnews.com/tr/content/2009/07/30/i-dunya-savasin-

463513-Cambridge-de-bir-turk-egitimci-halil-halid-bey-

da-ingiliz-propagandasi-ve-bryce-raporu/

1869-1931.html

235. H. C. Peterson, Propaganda for War: The Campaign

204. Ellis Ashmead Bartlett, Teselya Marekesinde, İkdam

Against American Neutrality, 1914-1917, Oklahoma: Uni-

Matbaası, Dersaadet (İstanbul): 1315, s.12-13

versity of Oklahoma Press, 1939, s. 58

205. Ragıp Üner, "Tarihte Türk-İngiliz İlişkileri", Hayat

236. H. C. Peterson. a.g.e., s.243

Tarih Mecmuası, c. 2, sayı 9, 1975, s. 26

237. Justin McCarthy,. "I. Dünya Savaşı'nda İngiliz Propa-

206. Doğan Avcıoğlu, Milli Kurtuluş Tarihi, 4. Baskı, İstan-

gandası ve Bryce Raporu", Turkishnews, 2009, http://www.

bul: Tekin Yayınları, 1996, s. 42

turkishnews.com/tr/content/2009/07/30/i-dunya-savasin-

207. Erol Ulubelen, İngiliz Gizli Belgelerinde Türkiye, İstan-

da-ingiliz-propagandasi-ve-bryce-raporu/

bul: Çağdaş Yayınları, 1982, s. 62

238. Justin McCarthy, a.g.m.

208. Erol Ulubelen, a.g.e., s. 77

239. Onur Öymen, Bir Propaganda Silahı Olarak Basın,

209. John M. Vander Lippe, "The Other Treaty of Lausanne:

İstanbul: Remzi Kitabevi, 2014, s. 210-211

The American Public and Official Debate on Turkish-Ame-

240. Onur Öymen, a.g.e., s. 268, 269

rican Relations", The Turkish Yearbook of International

241. Onur Öymen, a.g.e., s. 277

Relations, c.23, 1993

242. Ş. Can Erdem, "İtilaf Devletlerinin İstanbul'u Resmen

210. Doğan Avcıoğlu, Milli Kurtuluş Tarihi, 4. Baskı, İstan-

İşgali ve Faaliyetleri", Atatürk Araştırma Merkezi (ATAM),

685

686

http://www.atam.gov.tr/dergi/sayi-62/itilaf-devletlerinin-

P5=B&page1=29&page2=29

istanbulu-resmen-isgali-ve-faaliyetleri

266. "George Curzon", Wikiquote, https://tr.wikiquote.org/

243. Gary Jonathan Bass, Stay the Hand of Vengeance: The

wiki/George_Curzon

Politics of War Crimes Tribunals, Princeton University

267. Mustafa Turan, "İzmir'in İşgali Üzerine", Atatürk Araş-

Press, s. 121

tırma Merkezi (ATAM), http://www.atam.gov.tr/dergi/sayi-

244. "Amerikan Mandası İçin Propagandalar", Atatürk

36/izmirin-isgali-uzerine

Araştırma Merkezi

(ATAM), http://www.atam.gov.tr/

268. Selçuk Ural, "Mütareke Döneminde İngiltere'nin

nutuk/amerikan-mandasi-icin-propagandalar

Güneydoğu Anadolu Politikası", Ankara Üniversitesi Türk

245. Onur Öymen, Silahsız Savaş: Bir Mücadele Sanatı Ola-

Inkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, s. 39, 2007, s.

rak Diplomasi, 8. Baskı, İstanbul: Remzi Kitabevi, 2015, s. 91

425-463

246. Arnold J. Toynbee, Bir Devletin Yeniden Doğuşu, çev.

269. Gotthard Jaeschke, Kurtuluş Savaşı ile ilgili İngiliz Bel-

Kasım Yargıcı ve Nurer Uğurlu, İstanbul: Çağdaş Matbaacı-

geleri

2, çev. Cemal Köprülü, İstanbul: Yeni Gün Haber

lık 1999, s. 84

Ajansı Basın ve Yayıncılık, 2001

247. "İstanbul'un İşgali, Wikipedia, https://tr.wikipedia.org/

270. Svante Cornell, Small Nations and Great Powers: A

wiki/%C4%B0stanbul'un_%C4%B0%C5%9Fgali

Study of Ethnopolitical Conflict in the Caucasus, UK: Cur-

248. ‘Yeşilay Tarihçesi', Yeşilay, http://www.yesilay.org.tr/tr/

zon Press, 2001

kurumsal/tarihce

271. Kadir Algül, "Atatürk Dönemi Türk İngiliz İlişkileri

249. "İngiliz Casuslar Terzi ve Kahveci ile Atatürk'ü İzledi",

1919-1938", Atatürk İlkeleri ve İnkılapları Semineri, İstan-

T24,

22.09.2010, http://t24.com.tr/haber/ingiliz-casuslar-

bul, 2009

terzi-ve-kahveci-ile-ataturku-izledi,100045

272. Gazi Mustafa Kemal, Nutuk, İstanbul: Yapı Kredi

250. Ali Dağlar, "90 Yıllık Sır Perdesini Kaldıran Kitap: İşgal

Yayınları, 2015, s. 237.

Altındaki İstanbul", Hürriyet, 07.10.2013, http://www.hurri-

273. Erol Ulubelen, İngiliz Gizli Belgelerinde Türkiye, İstan-

yet.com.tr/90-yillik-sir-perdesini-kaldiran-kitap-isgal-altin-

bul: Çağdaş Yayınları, 1982, s. 185

daki-istanbul-24859602

274. Mustafa Albayrak, "Atatürk ve Anti-Emperyalizm",

251. Ali Dağlar, a.g.m.

Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk

252. Kerrar Esat Atalay, "Milliyetçiler İngiliz taraftarlığı pro-

Yolu Dergisi, 1997, c. 5, s. 20,

pagandalarını nefretle karşılıyordu", Yeniçağ,

24.01.2014,

275. Gotthard Jaeschke, Kurtuluş Savaşı ile ilgili İngiliz Bel-

http://www.yenicaggazetesi.com.tr/milli-mucadelede-zarar-

geleri

2, çev. Cemal Köprülü, İstanbul: Yeni Gün Haber

li-dernekler-ve-isyanlar-93885h.htm

Ajansı Basın ve Yayıncılık, 2001

253. John Bennett, Witness: The Story of a Search, USA: Ben-

276. Hakan Özoğlu, "İşgal Altındaki İstanbul", http://www.

nett Books, 1997

aljazeera.com.tr/gorus/isgal-altindaki-istanbul

254. Yrd. Doç Dr. Mehmed Demiryürek, "Kıbrıs'ta Bir

277. Gazi Mustafa Kemal, Nutuk, İstanbul: Yapı Kredi

150'lik: Said Molla (1925-1930)", Mustafa Kemal Araştırma

Yayınları, 2015

Merkezi Dergisi, Sayı 57, Cilt: XIX, Kasım 2003

278. Taha Niyazi Karaca, Büyük Oyun: İngiltere Başbakanı

255. "Ankara Milletvekili Mustafa Kemal Paşa'nın Ateşkes-

Gladstone'un Osmanlı'yı Yıkma Planı, İstanbul: Timaş

ten Meclisin Açılmasına Kadar Geçen Süre İçindeki Siyasi

Yayınları, 2015

Durum Hakkındaki Meclis Konuşmaları", Atatürkiye,

279. Falih Rıfkı Atay, Çankaya, İstanbul: Doğan Kardeş

http://www.ataturkiye.com/nutuklari/1d1yy.html

Basımevi, 1969, s. 127

256. Gazi Mustafa Kemal, Nutuk, İstanbul: Yapı Kredi

280. Frederick Madden, E. T. Williams and D. K. Fieldhou-

Yayınları, 2015

se, Oxford and the Idea of Commonwealth Essays Presented

257. Nurullah Çetin, "Harici ve Dahili Bedhahları Tanımak",

to Sir Edgar Williams, London: Croom Helm, 1982, s. 99

Öncevatan, http://www.oncevatan.com.tr/m/?id=29925

281. "William Ewart Gladstone", Wikipedia, https://tr.wiki-

&t=makale

pedia.org/wiki/William_Ewart_Gladstone

258. Mustafa Akca, "Hutbe-i Şamiye: "Said Nursi ve Davra-

282. Taha Akyol, Bilinmeyen Lozan, İstanbul: Doğan Kitap,

nışı", Köprü, s.

115,

2011 http://www.koprudergisi.com/

2014, s. 26

index.asp?Bolum=EskiSayilar&Goster=Yazi&YaziNo=1122

283. Taha Akyol, a.g.e., s. 22

259. Bediüzzaman Said Nursi, Eski Said Dönemi Eserleri,

284. Özcan Pehlivanoğlu, "Balkanlar Gelecekte Neleri

İstanbul: Yeni Asya Neşriyat, 2010, s. 537

Yaşar", Balkanlar Net,

260. "İşte Masonlara Ait ve Daha Önce Hiç Bilinmeyen Yeni

http://www.balkanlar.net/forum/index.php?topic=23694.0;

Bir Yemin Metni", Siyasethane, 08.04.2012, http://www.siya-

wap2

sethane.com/kose-yazilari-ve-makaleler/372-iste-masonla-

285. Tarık Zafer Tunaya, Türkiye'de Siyasal Partiler: Müta-

ra-ait-ve-daha-once-hic-bilinmeyen-yeni-bir-yemin-

reke Dönemi, İstanbul: Hürriyet Vakfı Yayınları, 1986, s. 27

metni.html

286. Taha Akyol, Bilinmeyen Lozan, İstanbul: Doğan Kitap,

261. Arslan Tekin, İmralı'daki Konuk, İstanbul, Bilgeoğuz

2014, s. 28

Yayınları, 2009, s. 57-435.

287. Semih Yalçın, "Misâk-ı Millî ve Lozan Barış Konferansı

262. Mehmet Temel, "Ulusal Çıkar Politikası Açısından

Belgelerinde Musul Meselesi", Tarih Araştırmaları, http:/

İngiltere'nin Osmanlı Devleti'ne ve Milli Mücadeleye Bakı-

/www.tariharastirmalari.com/musulmeselesi.html

şı", Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, s.

288. Zülal Keleş, "Musul Meselesi," Türk Tarihi Araştırmala-

1, 1998

rı, http://www.altayli.net/musul-meselesi.html

263. Gotthard Jaeschke, Kurtuluş Savaşı İle İlgili İngiliz Bel-

289. Kemal Melek, "Türk-İngiliz İlişkileri (1890-1926) ve

geleri, çev. Cemal Köprülü, Ankara: Türk Tarih Kurumu

Musul Petrolleri", Esat Çam (der.), Türk Dış Politikasında

Basımevi, 2011

Sorunlar, İstanbul: Der Yayınları, 1989, s. 28 - Zekeriya

264. Onur Öymen, Silahsız Savaş: Bir Mücadele Sanatı Ola-

Türkmen, Musul Meselesi Askeri Yönden Çözüm Arayışları

rak Diplomasi, 8. Baskı, İstanbul: Remzi Kitabevi, 2015, s.

(1922-1925), Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları,

355

2003, s. 7

265. "TBMM Genel Kurul Tutanağı 20. Dönem 3. Yasama

290. Esra Sarıkoyuncu Değerli, "Lozan Barış Konferansı'nda

Yılı

38. Birleşim",

06.01.1998, https://www.tbmm.gov.tr/

Musul", Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Der-

develop/owa/tutanak_b_sd.birlesim_baslangic?P4=11005&

gisi, c. 10, sayı 18, Aralık 2007, s. 127-140

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ

ADNAN HARUN YAHYA

291. On Yıllık Savaşın Günlüğü, Balkan, Birinci Dünya ve

İstanbul: Sabah Yayınları 1996, s. 227

İstiklal Savaşları Orgeneral İzzettin Çalışlar'ın Günlüğü,

319. Sezen Kılıç, "Musul Sorunu ve Lozan", Atatürk Araştır-

İsmet Görgülü (haz.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 1997, s.

ma Merkezi (ATAM), http://www.atam.gov.tr/dergi/sayi-

71/musul-sorunu-ve-lozan

292. Hatırat (1913-1922) Cemal Paşa, Alpay Kabacalı (haz.),

320. İhsan Şerif Kaymaz, "Birinci Dünya Savaşı Sonunda

İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2001, s. 180

Musul Vilayetinde İngiliz Yönetiminin Kurulması", Memle-

293. Ahmet İzzet Paşa, Feryadım, c.1, Yüksel Kanar ve

ket Siyaset/Yönetim Dergisi, c. 5, 2010

Süheyl İzzet Furgaç (haz.), İstanbul: Nehir Yayınları, 1992, s.

321. Bilal N. Şimşir, Lozan Telgrafları - 1, (1922-1923),

210-211

Ankara: TTK Yayınları, 1990, s. 288-289 (telgraf no: 149,

294. Zafer Kaya, "Musul Meselesine Genel Bir Bakış", Abant

150, 151)

İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c.

322. Bilal N. Şimşir, a.g.e., s. 328 (telgraf no: 180, 181, 182)

1, s. 8, 2004, s. 119

323. "İngiltere Parlemento Arşivi," BL/111/12/42; Esra Sarı-

295. Tevfik Bıyıklıoğlu, Türk İstiklal Harbi

1, Mondros

koyuncu Değerli, "Lozan Barış Konferansı'nda Musul", Balı-

Mütarekesi ve Tatbikatı, Ankara: Genelkurmay Yayınları,

kesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c.10, sayı

1962, s. 78-79

18, Aralık 2007, s. 133

296. Mim Kemal Öke; Kerkük-Musul Dosyası, İstanbul,

324. "İngiltere Ulusal Arşivi" PRO, FO 371/9059'dan aktaran

1991, s. 31

Salahi Sonyel, Gizli Belgelerle Lozan'ın Perde Arkası, Ankara:

297. Semih Yalçın, "Misâk-ı Millî ve Lozan Barış Konferansı

TTK Yayınları, 2006, s, 95-96

Belgelerinde Musul Meselesi", Tarih Araştırmaları, http://

325. "Walter Long,

1st Viscount Long", Wikipedia,

www.tariharastirmalari.com/musulmeselesi.html

https://en.wikipedia.org/wiki/Walter_Long,_1st_Viscount_

298. Semih Yalçın, a.g.m.

Long

299. Kemal Melek, "Türk-İngiliz İlişkileri (1890-1926) ve

326. Her ne kadar Curzon 17 Ocak tarihinde Walter'e gön-

Musul Petrolleri", Esat Çam (der.), Türk Dış Politikasında

derdiği mektupta Türk heyetinin üç kişiden oluştuğunu

Sorunlar, İstanbul: Der Yayınları, 1989, s. 28 - Zekeriya

ifade etmişse de 23 Ocak 1923 tarihinde yapılan öğleden

Türkmen, Musul Meselesi Askeri Yönden Çözüm Arayışları

sonraki oturumda İsmet Paşa Londra'ya iki kişi gönderildi-

(1922-1925), Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları,

ğini söylemişti. (Seha L. Meray, Lozan Barış Konferansı:

2003, s. 40; Yusuf Hikmet Bayur, Türkiye Devleti'nin Harici

Tutanaklar Belgeler, c.

7, İstanbul: TTK Yayınları 1993,

Siyasası, Ankara: TTK Yayınları, 1973, s. 32

Birinci takım cilt: I, kitap I, s. 369)

300. Paul C. Helmreich, Sevr Entrikaları, çev. Şerif Erol,

327. İngiltere Parlamento Arşivi, BL/111/12/61; Esra Sarıko-

İstanbul: Sabah Yayınları 1996, s. 221-222

yuncu Değerli, "Lozan Barış Konferansı'nda Musul", Balıke-

301. Kemal Koçoz, "Lozan Süreci", http://add.org.tr/kemal-

sir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, c.10, sayı

kocoz-lozan-sureci/

18, Aralık 2007, s. 134

302. Mustafa Kemal Atatürk, Söylev ve Demeçler, c. III,

328. K. Jeffrey ve A. Sharp, "Lord Curzon and the Use of Sec-

Ankara: A. Ü. Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Yayınları 1981,

ret Intelligence at the Lausanne Conference: 1922-1923, The

s. 78

Turkish Yearbook, 1993; "Rumbold to Oliphant 18. 7. 23"

303. "Genelkurmay Başkanlığı Askeri Tarih ve Stratejik Etüt

Rumbold MSS De. 30 in the Bodleian Library, Oxford

Başkanlığı Arşivi", ATASE, Ankara, Klasör 15, Gömlek 38,

329. Taha Akyol, Bilinmeyen Lozan, İstanbul: Doğan Kitap,

Belge 38/1

2014, s. 231

304. "Genelkurmay Başkanlığı Askeri Tarih ve Stratejik Etüt

330. Taha Akyol, a.g.e., s. 232

Başkanlığı Arşivi", ATASE. Ankara, Klasör 15, Gömlek 38,

331. Gaye-i Milliye Gazetesi, 29 Mart 1921, s. 1

Belge 38/2

332. Fahri Belen; Askeri Siyasal ve Sosyal Yönleri ile Türk

305. Mustafa Kemal Atatürk, Söylev ve Demeçler, c. III,

Kurtuluş Savaşı, Nadir Kitap, Ankara: 1973, s: 534-535; Mim

Ankara: A. Ü. Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Yayınları 1981,

Kemal Öke, Musul Meselesi Kronolojisi (1918-1926), Türk

s. 12; "Atatürk'ün Milli Dış Politikası", c. I, Ankara: Kültür

Dünyası Araştırmaları Vakfı, İstanbul 1987, s. 34

Bakanlığı Yayınları, s. 35-36

333. Taha Akyol, Bilinmeyen Lozan, İstanbul: Doğan Kitap,

306. Mustafa Kemal Atatürk, a.g.e., s. 24

2014, s. 264-265

307. Sibel Turan, "Türkiye'nin Coğrafi Konumunun Dış

334. Haldun Eroğlu, "Tarihten Günümüze Irak ve Türkiye",

Politikasına Etkisi", Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul

Dokuzuncu Askeri Tarih Semineri Bildirileri I, Ankara:

Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 1992, s. 101

Genelkurmay ATASE ve Genelkurmay Denetleme Başkanlı-

308. Hikmet Uluğbay, İmparatorluktan Cumhuriyete Petro-

ğı Yayınları, 2005, s. 92

politik, Ankara: Turkish Daily News Yayınları, 1995, s. 179

335. Taha Akyol, Bilinmeyen Lozan, İstanbul: Doğan Kitap,

309. Ali Balcı, Türkiye Dış Politikası (3. Bölüm), İstanbul:

2014, s. 265

Etkileşim Yayınevi, 2013

336. Salahi Sonyel, Gizli Belgelerle Lozan'ın Perde Arkası,

310. "UK The Parliamentary Archives", BL/G/13/18 Coloni-

Ankara: TTK Yayınları, 2006, s. 321-322

al Office adına Bindsay'in 4 Ocak tarihli Curzon'a gönderdi-

337. Taha Akyol, Bilinmeyen Lozan, İstanbul: Doğan Kitap,

ği telgrafları

2014, s. 266.

311. Seha L. Meray, Lozan Barış Konferansı: Tutanaklar Bel-

338. Mehmet Gönlübol ve Cem Sar, Olaylarla Türk Dış Poli-

geler, c. 7, İstanbul: TTK Yayınları 1993, s. 346-347.

tikası,

(1919-1973), Cilt I, Ankara, A.Ü.S.B.F. Yayınları,

312. Seha L. Meray, a.g.e., s. 360

1982, s. 75

313. TBMM, Lozan Görüşmeleri Zabıt Ceridesi (ZC), c. 26, s.

339. Levent Ayabakan, "Kürt-Nasturi İlişkileri ve Ağa Pet-

505-506

ros'un Özerk Asuri Devleti Projesi" (1919-1923), Sakarya

314. Taha Akyol, Bilinmeyen Lozan, İstanbul: Doğan Kitap,

Üniversitesi, Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi, C.1,

2014, s: 224

S.1, s. 49-76

315. Taha Akyol, a.g.e., s. 225

340. "Nasturiler", Wikipedia, https://tr.wikipedia.org/wiki

316. Taha Akyol, a.g.e., s. 225

/Nasturiler

317. İsmail Göldaş, Lozan: Biz Türkler ve Kürtler, İstanbul:

341. BOA, (Başbakanlık Osmanlı Arşivi), Hariciye Nezareti,

Avesta Yayınları, 2000, s. 25

Tercüme Odası

(HR.TO.),

258/72,

03 Nisan

1880

318. Paul C. Helmreich, Sevr Entrikaları, çev. Şerif Erol,

(1297.Ra.22); BOA, Sadaret, Mühime Kalemi Evrakı

687

688

(A.}MKT.MHM.), 613/14, 17 Aralık 1895 (1313.Ca.29.);

362. Taha Akyol, Bilinmeyen Lozan, İstanbul: Doğan Kitap,

BOA, Dahiliye Mektubi Kalemi (DH.MKT.), 2087/7, 05

2014, s. 267

Ağustos 1897 (1315.B.06); BOA, Dahiliye, İdare (DH.İD.),

363. Taha Akyol, a.g.e., s. 267-268; Şevket Pamuk, 100 Soru-

116/57, Ağustos 1913 (1331.Ra)

da Osmanlı Türkiye İktisadi Tarihi, İstanbul: Gerçek Yayın-

342. BOA, Yıldız, Yaveran ve Maiyet-i Seniye Erkan-ı Har-

evi, 1988, s. 200

biye Dairesi

(Y..PRK.MYD.),

7/115,

31 Ağustos

1888

364. Şevket Pamuk, a.g.e., s. 200

(1305.Z.23); BOA, Yıldız, Başkitabet Dairesi Maruzatı

365. Stefanos Yerasimos, Azgelişmişlik Sürecinde Türkiye,

(Y..PRK.BŞK.), 14/23, 13 Ekim 1888 (1306.S.07)

İstanbul: Belge Yayınları, 1986, s. 462

343. Aziz S Atiya, Doğu Hıristiyanlığı Tarihi, İstanbul: Doz

366. İsmail Özsoy, "1838 Baltalimanı Ticaret Antlaşma-

Yayınları, 2005, s. 312

sı'ndan Gümrük Birliği'ne", Çerçeve Dergisi, sayı 15, Ekim

344. Abdurrahman Yılmaz, Osmanlı Cumhuriyet Dönemin-

1995, s. 134

de Nasturi Ayaklanmaları, Tarih Okulu Dergisi, Mart 2015,

367. Bilal Eryılmaz, Tanzimat ve Yönetimde Modernleşme,

sayı 21, s. 107-129

İstanbul: İşaret Yayınları, 1991, s. 86.

345. Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA), İ.DH., 100258, 27

368. Ali Nejat Ölçen, Karl Marx ve İngiliz Emperyalizmi,

L. 1309. s.1

Ankara: Ekin Yayınları, 1992, s. 114

346. Taylor (1869) aktaran Bilal N. Şimşir, İngiliz Belgelerin-

369. Tahir Taner, Kapitülasyonlar Nasıl İlga Edildi, İstanbul:

de Osmanlı Ermenileri (1856-1880), Bilgi Yayınevi, Ankara,

İsmail Akgün Matbaası, 1956, s. 34

1986, s. 86-87

370. "Düstur, Tertibisani 6. Cilt s. 1273" naklen Ozan Arslan,

347. Serdar Sakin ve Zeki Kapcı, "İngiltere, Nasturiler ve İç

"I. Dünya Savaşı Başında Kapitülasyonların İttihad ve

Toprak Projesi (1919-1922)", International Journal of His-

Terakki Yönetimi Tarafından Kaldırılması ve Bu Gelişme

tory Studies, 2013, C. 5, sayı 5, s.211-212.

Karşısında Büyük Güçlerin Tepkileri", Sakarya Üniversitesi

348. Deniz Bayburt, "Milli Mücadele Döneminde Süryani-

Fen Edebiyat Dergisi, c. 10 (1), 2008, s. 265

ler", Gazi Akademik Bakış Dergisi, c. 3, sayı 6, Yaz 2010, s. 48

371. Şerafettin Turan, Türk Devrim Tarihi II: İmparatorlu-

349. Sakin ve Kapçı, "İngiltere, Nasturiler ve İç Toprak Pro-

ğun Çöküşünden Ulusal Direnişe, İstanbul: Bilgi Yayınevi,

jesi (1919-1922)", International Journal of History Studies,

1998, s. 82-91; Zeki Arıkan, "1536 Kapitülasyonları ve Cum-

2013, C. 5, sayı 5, s. 212

huriyet İdeolojisi", A. Ü. Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Ata-

350. Deniz Bayburt, "Milli Mücadele Döneminde Süryani-

türk Araştırmaları Dergisi, c. 24, sayı 37, 1963, s. 11-28

ler", Gazi Akademik Bakış Dergisi, c. 3, sayı 6, Yaz 2010, s. 59

372. Mahmut Goloğlu, Türkiye Cumhuriyeti, V. Kitap,

351. İhsan Şerif Kaymaz, Musul Sorunu, Kaynak Yayınları,

Ankara: Başnur Yayınları, 1971, s. 8

Şubat 2014, s. 179-182, 336

373. Afet İnan, "Türk İstiklali ve Lozan Muahedesi", Belleten,

352. Cihangir İleri, "Türkiye'de Nasturi Sorunu

(1830-

c. II/7-8, s. 277-291; Salahi Sonyel, "Lozan'da Türk Diploma-

1926)", Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih

sisi", Belleten, c. XXXVIII, sayı 149, s. 41-115; Yusuf Hikmet

(Genel Türk Tarihi) ABD, Yayınlanmamış Yüksek Lisans

Bayur, Türkiye Devleti'nin Harici Siyasası, Ankara: TTK

Tezi, Ankara, 2000, s.71-72

Yayınları, 1973, s. 116- 130

353. İkdam, 21 Eylül 1924

374. Salahi Sonyel, a.g.m., s. 76

354. Ergün Baybars, (1975) İstiklal Mahkemeleri. Bilgi. Konu

375. Salahi Sonyel, a.g.m., s. 77; Şevket Süreyya Aydemir,

için bak.: Mehmet Gönlübol ve Cem Sar, Atatürk ve Türki-

Tek Adam, c. 3, İstanbul: Remzi Kitapevi, 1966, s. 112

yenin Dış Politikası, İstanbul, 1963; Ali Naci Karacan, Lozan,

376. Afet İnan, "Türk İstiklali ve Lozan Muahedesi", Belleten,

İkinci Baskı, İstanbul, 1971; Yusuf Hikmet Bayur, Yeni Tür-

c. II/7-8, s. 293; Ahmet Yavuz, Lozan Barış Konferansı Tuta-

kiye'nin Harici Siyaseti, İstanbul, 1935; Salahi R. Sonyel,

nakları, c. II, Ankara: Dışişleri Bakanlığı Yayınları, 1972, s.

Türk Kurtuluş Savaşı ve Dış Politikası, TTK yay., Ankara,

48 - 50

1986

377. Şerafettin Turan, İsmet İnönü: Yaşamı, Dönemi ve Kişi-

355. İhsan Şerif Kaymaz, "Birinci Dünya Savaşı Sonunda

liği, İstanbul: Bilgi Yayınevi 2003, s. 59 - 73; Hamza Eroğlu,

Musul Vilayetinde İngiliz Yönetiminin Kurulması", Memle-

Türk İnkılap Tarihi, İstanbul: Savaş Yayınevi, 1981, s. 260

ket Siyaset/Yönetim Dergisi, 2010, c. 5, sayı 14, s. 114

378. Mustafa Kemal Atatürk, Söylev ve Demeçler, c. III,

356. Suat Akgül, Musul Sorunu ve Nasturi İsyanı, Ankara:

Ankara: A. Ü. Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Yayınları 1981,

Berikan Yayınları, 2004, s. 107-108

s. 99-112

357. Başbakanlık Cumhuriyet Arşivi (BCA), "Hakkari hare-

379. L. Seha Meray, Lozan Barış Konferansı: Tutanaklar Bel-

katının 15 Eylül'de başlayacağının Cumhurbaşkanı'na bildi-

geler, c. 7, İstanbul: TTK Yayınları 1993, takım II, cilt: I,

rildiği", 1.6.8/28, 30..10.0.0., 14/09/1924

kitap I, s. 30 - 31; Tevfik Rüştü Aras, Lozan'ın İzinde 10 Yıl,

358. Yonca Anzerlioğlu, "Nasturiler ve 1924 Ayaklanması",

İstanbul 1935, s. 10 - 13; Tahir Tamer, "Lozan ve Kapitülas-

(Hacettepe Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi

yonların İlgası", İ. Ü. Hukuk Fakültesi Dergisi, c. VII, sayı 4,

Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara,

1941, s. 730

1996 s. 181

380. Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk, Ankara: Türk Dil

359. Suat Akgül, Musul Sorunu ve Nasturi İsyanı, Ankara:

Kurumu Yayınları, 1973, s. 758

Berikan Yayınları, 2004, s. 33-34

381. Taha Akyol, Bilinmeyen Lozan, İstanbul: Doğan Kitap,

360. TBMM Zabıt Ceridesi, 2. Dönem, 1. İçtima, 1. Celse,

2014, s. 323

18.10.1340, C. IX, s. 7-11

382. Taha Akyol, a.g.e., s. 307

361. Suat Zeyrek, "Milli Mücadele Sürecinde Türk - İngiliz

383. Taha Akyol, a.g.e., s. 308

Rekabeti: Kürt Sorunu", Türkiyat Mecmuası, c. 23/Bahar,

2013, s. 134

ÜST AKIL İNGİLİZ DERİN DEVLETİNİN İÇYÜZÜ