ELLERİ ÜZERİNDE YÜRÜYEN AİLE YARDIM BEKLİYOR

Hatay'ın Kırıkhan ilçesinde nörolojik hastalıkları nedeniyle elleri üzerinde hayatlarını sürdüren ve 'dünya tıp literatürü'ne geçen Ulaş ailesi, zor günler geçiriyor. Kendi aralarında farklı bir iletişim dili kullanan çocuklara devletin yapmış olduğu yardımlar yetersiz kalırken, aile şimdilerde kara kara düşünüyor. Anne Hatice Ulaş, "Bizde çocuklarımıza bakacak hal kalmadı. Ne yapacağımızı bilmiyoruz" dedi.

Nörolojik hastalık nedeniyle ayakları üzerinde durmakta güçlük çeken ve bu nedenle de ancak ellerini kullanarak yürüyebilen Ulaş ailesinin çocukları, Kırıkhan ilçesine bağlı Demirkonak köyünde zor şartlar altında yaşamlarını sürdürmeye çalışıyor. 63 yaşındaki Hatice Ulaş ile 73 yaşındaki Reşit Ulaş, bugüne kadar 19 kez çocuk sahibi olmanın sevincini yaşarken, çocukların 15'inin hayatta kaldığı, 4'ününse çeşitli nedenlerden dolayı hayatını kaybettiği belirtildi.

6 engelli çocuğuyla birlikte yaşayan Ulaş çifti, geçimini Başbakan Recep Tayyip Erdoğan tarafından verilen talimat doğrultusunda 6 çocuğunun 4'üne bağlanan 'bakıcı aylığı'nın yanı sıra 3 ayda bir aldıkları engelli maaşıyla sağlıyor.

"ÇOCUKLARLA İLGİLENECEK GÜCÜMÜZ KALMADI"

Yaşları 25 ile 42 arasında değişen çocuklarının kendi ihtiyaçlarını tek başına karşılayamadığını, bu nedenle de onları tek başına evde bırakamadıklarını anlatan anne Hatice Ulaş, bu nedenle onlardan başka bir işle ilgilenemediğini vurguladı. Ulaş, çocuklarının kendi başlarına sadece yemek yiyebildiğini, diğer tüm ihtiyaçlarını ise kızı Asiye ile birlikte karşılamaya çalıştığını söyledi. Eşi Reşit Ulaş'ın geçirdiği kaza sonrasında iş yapamaz hale geldiğini hatırlatan Ulaş, "Eşimle birlikte yaşımız

ilerledi. Onlarla ilgilenecek gücümüz kalmadı. Eskiden engelli çocuklarımın yemeklerine yardımcı olurken, onların kişisel bakımlarıyla bizzat ilgileniyorduk. Ama artık bunlar bize ilerleyen yaşımıza birlikte zor gelmeye başladı" dedi.

"EŞİM VE BANA BİR ŞEY OLURSA ÇOCUKLARIMIN HALİ NE OLACAK?

27 yaşındaki kızı Asiye'nin yardımıyla engelli çocuklarının gündelik ihtiyaçlarını karşılamaya çalıştığını ancak bu durumun daha ne kadar devam edeceğin bilmediğini ve tam bir çaresizlik içinde olduğunu ifade eden Ulaş, "Asiye de yarın bir gün evlenip kendi yuvasını kuracak. İşte o zaman ne yapacağımızı bilemiyorum. Ancak her ne olursa olsun, yaşamımın sonuna kadar engelli çocuklarımıza bakmak, onlara güzel bir gelecek hazırlayabilmek için var gücümle çalışacağım. Eşim ve bana bir şey olursa bunların

hali ne olacak? Tek başlarına kendi ihtiyaçlarını göremeyen çocuklarım ortalıkta rezil olacak. Artık onlara bakabilecek manevi gücüm kalmadı. Onlara daha iyi bir hayat sağlamak için maddi yardım istiyorum" ifadelerini kullandı.

KÖY ÇOCUKLARI ARTIK ONLARDAN KORKMUYOR

Öte yandan, elleri üzerinde yürüyen kardeşleri köy sokaklarında gören çocukların bakış açısının da basına yansıyan haberlerle değiştiği kaydedildi. Önceleri Ulaş ailesinin herhangi bir ferdini görünce kaçan çocukların, bugün onlarla konuşmaya, iletişim kurmaya çalıştığı ifade edildi.

Köy çocukları, Ulaş ailesinin engelli olan çocuklarının da tıpkı kendileri gibi yürümelerini istediklerini ve en büyük arzularının onlarla oyun oynamak olduğunu dile getirdi.

Ulaş ailesinin 6 ferdi zaman zaman köyde gezintiye çıkıyor ve komşularının bahçesinde oturuyor. 5 kız,1 erkek toplam 6 kişinin elleri üzerinde hayat sürdüğü Ulaş ailesinin evinde bir oda içerisinde birlikte yenilen yemeğin ardından kızlardan biri eline aldığı süpürgeyle yerleri süpürüyor. Daha önce kendi başlarına su dahi içemeyen kardeşler, gördükleri tedavi sayesinde artık söylenileni anlıyor ve su içmek, yemek yemek gibi temel ihtiyaçlarını kendi başlarına karşılayabiliyor.