Arama
Hadis ve ayetler ışığında İslam'da kul hakkı
Müslümanlar olarak, elinden ve dilinden başkalarının zarar görmemesi bilincinde olmak ve uymamız gereken ahlaki kuralları benimsemek boynumuzun borcu. Özellikle bu kurallardan biri olan kul hakkına büyük ölçüde dikkat etmemiz gerekiyor. Nitekim bilerek veya bilmeyerek başkalarının hakkını üzerine geçiren kişi o hakkı dünyada ödemeli ve helallik alarak kendisini kurtarmaya çalışmalıdır. Kur'an-ı Kerim'de "Kim zerre miktarı hayır yapmışsa onu görür. Kim de zerre miktarı kötülük işlerse, onu görür." buyuran Allahu Teala, insanların mutlaka yaptıklarının karşılığını göreceğini bildirmiştir. Peki, kul hakkı nedir? Kul hakkı nasıl ödenir? Kul hakkıyla ilgili ayet ve hadisler nelerdir?
📌 "Yetimlere mallarını verin, temizi pis olanla değişmeyin, onların mallarını kendi mallarınıza katarak (kendi malınızmış gibi) yemeyin; çünkü bu, büyük bir günahtır."
Nisâ Suresi; 2
📌 "Evlilik çağına gelinceye kadar yetimleri (gözetip) deneyin, eğer onlarda akılca bir olgunlaşma görürseniz hemen mallarını kendilerine verin. Büyüyecekler (de geri alacaklar) diye o malları israf ile ve tez elden yemeyin. Zengin olan (veli) iffetli olmaya çalışsın, yoksul olan da (ihtiyaç ve emeğine) uygun olarak yesin. Mallarını kendilerine verdiğiniz zaman yanlarında şahit bulundurun. Hesap sorucu olarak da Allah yeter."
Nisâ Suresi; 6
📌 "Haksızlıkla yetimlerin mallarını yiyenler şüphesiz karınlarına ancak ateş tıkınmış olurlar; zaten onlar alevlenmiş ateşe gireceklerdir."
Nisâ Suresi; 10
📌 "Vaktiyle biz, İsrailoğullarından: Yalnızca Allah'a kulluk edeceksiniz, ana-babaya, yakın akrabaya, yetimlere, yoksullara iyilik edeceksiniz diye söz almış ve «İnsanlara güzel söz söyleyin, namazı kılın, zekâtı verin» diye de emretmiştik. Sonunda azınız müstesna, yüz çevirerek dönüp gittiniz."
Bakara Suresi; 83
📌 "Kimin üzerinde din kardeşinin ırzı, nâmusu veya malıyla ilgili bir zulüm varsa altın ve gümüşün bulunmayacağı kıyâmet günü gelmeden evvel o kimseyle helâlleşsin. Yoksa kendisinin sâlih amelleri varsa, yaptığı zulüm miktârınca sevaplarından alınır, (hak sâhibine verilir.) Şayet iyilikleri yoksa, zulüm yaptığı kardeşinin günahlarından alınarak onun üzerine yükletilir."
(Buhârî, Mezâlim 10, Rikâk 48)