Cesaret ve onur sembolü

Öykü savaş pankartları uzak geçmişe gidiyor. Eski zamanlarda, farklı ülkelerde, pankartlar, kutuptaki saman yığınından, değerli nakışlara sahip büyük panellere kadar, çok çeşitli tiplerde ve boyutlarda idi. Yunanlılar ve Romalılar arasında, tepesi bir hayvan ya da kuş figürü (dişi kurt, baykuş, kartal) eklenmiş, sadece Çinliler ve Hindistan halkının desen veya çeşitli semboller içeren panellere sahip bir şaftı vardı.

Zamanla, bu askeri nitelikler değişip iyileşir, rolü ve önemi artar. Pratik olarak tüm uluslar, devletin hizmetinde olan belirli askeri oluşumlara ait savaş bayraklarına sahiptir.

Eski Rusya'nın Slavları pankartlar olarak afiş olarak adlandırıldı. Bunlar uzun, düzgün kutuplardı; tepeleri ot ya da at yelesi tutamları tutturulmuştu - “çekme patlamaları”. Zamanla, demir mızrağının (koruyucu) hemen altına sabitlenmiş, uzaktan görülebilen parlak renkli bir kama ile değiştirildiler. Daha sonra, kutsal figürlerin ve sembollerin görüntüleri panellerde göründü: putperest zamanlarda, en çok saygı gören tanrılar veya canavarlar ve Hristiyanlık yıllarında, haçlar, azizlerin yüzleri ve kutsal yazılardaki sözler. Eski Rus'ta, savaşçıların toplanma yerlerine afişler yerleştirildi. Bu eski kroniklerde söz edilir. O günlerde, “bir kırbaç koymak”, “bir askıyı tıkamak” kavramı, düşmanlıklar için eğitim ekipleri başlatmak, inşa etmek, kavgaya hazırlanmak anlamına geliyordu. Bu nedenle, ünlü eski Rus eserinde "Igor'un Kampanyası ile İlgili Söz" adlı çalışmasında, Polonyalı hanlara karşı bir kampanya için hazırlıklar yapıldı: "Borular Novgorod'da trompet ediyor, Putyvl'de duruyorlar".

Aynı çalışma, savaşta elde edilen pankartların kupaların en pahalı kısmı olduğunu kanıtlıyor. Polovtsy'nin ilk savaşta yenilmesinden sonra, savaşçılara altın ve mücevherler verildi ve “Chrlen, tavşan, chorya, chrylka, gümüş talaşı - cesur Svyatoslavlich!”

Zaten XIII-XIV yüzyıllarda. Rusya'daki pankartlar kutsal kabul edildi ve bir dizi "styagovshchikov" un (a) atanması - büyük bir onur. Kronikler, prensin geri kalanının - koruma ordusunun sürekli koruması altında şerefli bir yerde bulunan "büyük pankartlar" (büyük-ducal) hakkında yazıyorlar. Şu anda, pankartlar vazgeçilmez bir mücadele niteliği haline geliyor. İlkel pankartlara ek olarak, voyvoda gemileri de vardı - rati elementlerinin bayrakları.



Savaş sırasında, rati ve filoların sinyalleri gönderildi ve en sert savaşlar yanlarında gerçekleşti. Rusya’daki savaşta yerlileri savunmak cesaret olarak kabul edildi ve düşmanı azaltmak - kahramanlık.

Savaş afişleri, savaşçılara ilham verdi, düşmanlara ileri sürülen kuvvetlere güven verdi. 8 Eylül 1380, Kulikov savaşı sırasında, Dmitry Donskoy'un 150 bin askerinin Khan Mamai'nin üstün güçleriyle savaştığı zaman, pusu alayı deneyimli askeri liderler Prens Vladimir Bobrok'un bayrağı altında kazanılan zaferde belirleyici bir rol oynadı. İşte alaycıların alayı grevinden bahsettiği gibi pusudan düşmanın yanına ve arkasına: “Benzer düşünen arkadaşlar yeşil meşe korusunu terk ettiler, sanki şahinleri eğitilmişlerdi ... büyük Basurmanian kuvvetine çarptılar. Bayrakları güçlü bir vali tarafından yönetiliyor ... ve merhametsizce paginice kesmeye başladılar. ”

16. yüzyılın başlarında “afiş” adı kullanımdan kademeli olarak ortadan kalktı ve “afiş” kelimesi askeri sözlükteki yerine tam olarak girdi. Otokrasinin kurulmasıyla pankartlar üretimi biraz daha kolaylaştı ve onlarla konuşma hakkı olan askeri birimler tanımlandı. Ancak, imalatlarında katı kurallar (kumaşın büyüklüğü, kalitesi ve rengi, çizimler, yazılar vb.) Mevcut değildi.

Streletsky alaylarının kurulmasıyla birlikte, pankartlar sadece askeri değil aynı zamanda ulusal öneme de sahip. Daha önce “valinin gayretiyle pankartlar yapılmasına izin verildi” ise, şimdi “kral hakkında şikayet ettiler”. Her bir Strelets Alayı'na kral veya ekip adı verilen büyük bir pankart verildi. Yüzlerce alaydan daha küçük pankartlar vardı. Hepsi dikdörtgen şeklinde idi. Devletin eteklerinde görev yapan okçular ve Kazaklar için pankartlar kesme alt köşesi ile yapıldı. Binicilik birimleri ve prapor adı verilen Kazaklar için küçük pankartlar genellikle bir veya iki örgüyle yapılmıştır.

Afiş pankartlarının rolü ve önemi Peter I tarafından daha da artırıldı. Onun altında, askeri birliklerin onurları, cesaretleri ve şereflerinin gerçek sembolü oldu. Afişler, askerleri dayanıklılık, saldırgan ruh ve “Rus anavatanı” aşkı konusunda eğitmek için yaygın olarak kullanılmaktadır. Büyük bir atmosferde pankartlar açıldığında, savaşçılar yemin etti. Rus ordusunda bu kural ilk kez getirildi ve en önemli askeri geleneklerden birinin başlangıcı oldu. Peter'ın askerleri, bu tür kelimelerin seslendiği bir yemin verdi: “Şirketten ve pankartlardan uygun olan yerlerde, hiçbir zaman sahada olmamasına rağmen, vagon treni veya garnizonu, asla ayrılmam, ama arkasında hala şerefimden zevk aldığım için kesinlikle gönüllü ve gerçekten yaşıyor ve karnım takip edecek. "



Birlikler tarafından yürütülen eğitim çalışmalarında, kralın tavsiyesi en büyük öneme sahip: “Bayrağa her kim bir kez yemin etse - ölümün yanında durmalı”. Bu talimat, Peter I'in kişisel katılımıyla geliştirilen “Askeri Düzenlemeler” e de yansımıştır. Askeri türbenin kaybedilmesi en büyük suç ve silinmez utanç haline gelmekteydi. Afişini savaşta kaybeden alay, dağıldı, askerler ve subaylar askeri rütbe alma haklarından mahrum edildi ve suçlu ağır şekilde cezalandırıldı.

Standart taşıyıcılar (topluluklar ve alt topluluklar) savaşta test edilmiş en iyi askerlerden tayin edildi ve başka bir özel yemin etti. Ağzlarının önüne, savaşta konuşlandırılmış pankartlar veya asmalar ile girmeleri, düşmelerine izin vermemeleri ve "geri çekilme (ya da dokunma) sırasında tehlikeli bir olay olduğunda, bayrak bayrak direğinden sökülüp kendi başlarına gömülmeleri ve kendilerini kurtarmaları" istendi.

Peter Birlikler için tek tip bir afiş kurdum, renklendirmesini ve tasarımını belirledim. Ve bu askeri semboller için belirli bir yasal hüküm bulunmamasına rağmen, pankartlar yapmak bir kuraldı: alaycılık - 3,5 arshin üzerinde 4,5 boyutunda beyaz, ve 3 arshin ve 3 boyutlarında renkli kumaştan. Panellerin üzerine çeşitli alegorik çizimler yerleştirildi. Askerlerin alaylarının pankartı için karakteristik bir imge, bulutların arasından çıkan ve "çirkin düşmanların" zafer kazanmasının sembolü olan defne dalları tarafından çerçevelenmiş bir kılıç veya kılıç sıkan bir eldi.

Yeni bayraklar, Petrine öncesi dönemde sahip oldukları kesin dini önemi yitirdi. Kutsal yazılardan uzun sözler alamadılar ve eğer yazıtlar yerleştirilirse, zafere dair kısa ve ilham verici bir güvence verdiler. Böylece, ilk Muhafız alayı panellerinde - Semenovsky ve Preobrazhensky - etkileyici bir slogan işlendi: "Bu zafer afişiyle!"

Deniz için filo tek bir bayrak ayarlandı - mavi ile beyaz, köşeden köşeye, çizgiler (St.Andrew'ın bayrağı). Peter Bir savaş gemisinde çekilen bayrağı geminin bayrağı olarak gördüm ve hiçbir koşulda düşmanın önüne düşürülmesini istedi.

Yeni modelin bayraklarıyla Peter ordusu, yenilmez ve dünyanın en iyisi olarak kabul edilen Poltava yakınlarındaki 1709'taki İsveç birliklerini tamamen yenmek de dahil olmak üzere birçok zaferi kazandı. Rus savaşçılar, İsveçlilere karşı kahramanca savaştı ve 264 düşman afişlerini ve standartlarını ele geçirdi. Poltava Savaşı'ndan sonra, düzenli Rus ordusunun savaş bayrakları Avrupa görkemini kazandı.



Geminin bayrağını ve Rus denizcilerini onurlandırdı. Gangute (1714), Esel adası (1719) ve Grengam ulaşma yerindeki (1720) deniz savaşlarında olağanüstü zaferler elde ettiler. Genç Rus filosu, Avrupa'nın en güçlülerinden biri haline geldi.

Peter I'nin halefleri altında, pankartların ebatları, üzerlerindeki yazılar, pankartın şekli ve şaftın rengi birkaç kez değişti. Tahttan yükselen her kraliyet varisi, afiş tasarımında ilaveler ve değişiklikler yapmanın gerekli olduğunu düşündü. 1731’te, süvari birimlerinin pankartları için nihayet Standart ismi belirlenmiş ve bir süre sonra bu oluşumların yaratıldığı veya piyade alayı pankartlarının pankartlarına sürekli yerleştirildiği şehirlerin armasıdır. Afişlerin görünümü sık sık değişse de, normal afişlerin ve şirketin renkli kumaş gruplarının şekli ve beyaz rengi büyük ölçüde korunmuştur.
Rus savaşçıların askeri bayraklara askeri şeref ve şeref sembolü olarak tutumu, savaş bayrağının ihtişamı olan Anavatan'ın ihtişamını arttırma çabası değişmedi.

Rus devletinin tarihinde, Rus askerleri, dünyayı şaşırtan birçok parlak zafere imza attı. 11 Aralık 1790, dayanılmaz bir kale olarak kabul edilen İsmail'i ele geçirerek, fırtınaya girdiler. A. Suvorov, zaferinden sonra dizine düştü ve ordusunun coşkulu çığlıkları altında savaş bayrağının kenarını öptü. Suvorov mucizesi savaşçıları, pankartları Avrupa çapında taşıdılar, eşi görülmemiş derecede kısa sürede dağ geçitleri ve geçilmez dağ geçitlerinin üstesinden geldiler. Büyük komutanın emri altında, tek bir yenilgiye uğramadılar ve savaş sırasında 600 pankartlarından ve düşmanın standartlarından daha fazlasını ele geçirdiler.

Zafer, Rus savaş pankartlarında ve 1812. Dünya Savaşında yapıldı. Borodino Muharebesi boyunca, alaycı pankartlar ve topluluklar askerlere ilham verdi, zafere güven verdi ve çizgilerin kararlı bir şekilde tutulmasına yardımcı oldu.

Bagration'daki 26 August, özellikle inatçı ve kanlı bir savaş başlattı. Birkaç kez bu tahkimatlar elden ele geçti, Fransızlar “yeni, yeni bir güç getirdi” ve Revel alayımızı bastırmaya başladı. Bunu görerek tugay komutanı Büyük General Alexander Alekseevich Tuchkov, büronun kalınlarına koştu, standart taşıyıcıyı standart taşıyıcıdan aldı ve alayı beraberinde taşıdı. Durum düzeldi, alay Fransızları kırdı, ama kurşunla patlayan cesur general elinde bir pankartla öldürüldü. Rus halkı, adını Borodino alanında dikilen bir anıt ve anıt üzerinde ölümsüzleştirdi.



Bayraklarına yapılan özverili bağlılık, Rus denizcilerini gösterdi. İşte bir örnek. 26 Mayıs 1829, Karadeniz Komutanı A.I. Kazan, Türk filosu ile bir araya geldi ve kendisini yakalayan iki savaş gemisi ile eşitsiz bir savaşmaya zorlandı. Düşman, topçulukta on kat üstünlüğe sahipti. Savaştan önce, konseydeki Rus gemisinin memurları gemiyi havaya uçurmaya karar verdi, ancak St. Andrew bayrağını Türklerin önünde düşürmedi. Dört saat acı bir savaştı. Ustaca manevra yapan Rus denizciler düşmanın voleyboluna doğru ateşle karşılık verdiler. Her iki düşman gemisindeki yelkenleri sabote etmeyi ve Türkleri peşlerini bırakmaya zorladılar. Bu savaşta “Merkür” daha fazla 300 deliği ve hasarı aldı, ancak denizciler çoğunu elimine etti ve ertesi gün kahraman kahraman, Rus filosuna katıldı.

Afişlerin savaş alanındaki güçlerini, askerlerin morallerini etkilediğini bilen bayrakçı, onurlu görevlerini yerine getirirken kahramanlığa gösterdi. İlerleyen birimlerin ön saflarında yürüdüler, düşmanın öncelikle komutanlara ve onlara ateş yakmaya çalıştığını bilerek. Ancak, yaralandığında bile, paydalar şaftı ellerinden almadılar ve savaş alanından ayrılmadılar. Bu yılki 23'in 1853'inin, 2 taburunun paydaşı olan Selenga Piyade Alayı'nın komutanı olan Andrei Snozik'in görev yaptığı Oltenitsky savaşı sırasında yılın 2'inin yaptığı tam da budur. Bir Türk bombası tarafından yaralandı ve yargılandı ve dizine düştü. Asistanları öldürüldü. Erkek kardeş-asker pankartı almak istedi ama Snozik gücünü topladı, ayağa kalktı ve sıkıca şöyle dedi: "Yaşarken, kimseye pankart vermeyeceğim." Eliyle yarayı kaparken, tekrar düşmana doğru ilerledi.

Türklerin Temmuz ayının sonunda Eski Zagry (Stara Zagora) savunmasında Türklerle olan savaşı sırasında, Teğmen Albay Pavel Petrovich Kalitin komutasındaki Rus ve Bulgar milisleri toplu bir başarıya imza attı. Takımın savaş bayrağını Volga kenti Samara'da yaşayanlar tarafından kullanıldı ve Bulgar milislerine sundu. Süngü karşı saldırı sırasında, standart taşıyıcı, komisyon üyesi olmayan memur Anton Marchin öldürüldü ve pankart onunla yere düştü. Yardımcısı Bulang onu yakaladı, ancak hemen öldürüldü. Banner, yakında midesinde ağır yaralanan komisyon üyesi olmayan memur Avksentiy Tsimbalyuk'u büyüttü. Bunu fark eden Teğmen Albay Kalitin anında attan fırladı, şaftı yakaladı ve eyere sıçradı, takımının önünde öne geçti. Bulgarlar “Yaşasın!” Diye bağırdı. Kalitin'in cesaretinden esinlenerek cesaretle düşmana koştu. Türkler, savaşçıların güçlü saldırılarına dayanarak geri çekildiler. Fakat şu anda teğmen albay bir atdan düşmeye başladı, mermiler çarptı. Kollarında yakalandı ve görevlendirilmemiş bir subay pankartla öne koştu, ancak bir Türk mermisi ona vurdu. Bu savaşta bir pankartla yürüyen birkaç savaşçı daha öldü. Rusların ve Bulgarların kanıyla lekelenen kırılmış bir şaftla vurularak, görevlendirilmemiş subay Thomas Timofeev tarafından yapıldı ve milis Nikola Korcheva'ya teslim edildi. Ardından, Bulgar halkı değerli bir kalıntı olarak Samara pankartını Sofya'daki Halk Ordusu Müzesi'nde tuttu.



Her zaman korunan en görkemli dövüş geleneklerinden biri, pankartın savaşta özverili savunması ve her ne pahasına olursa olsun kumaşın kurtarılmasıdır. 1859’ta yayınlanan askerin notu şöyle dedi: “Dürüst, cesur bir asker elinde bir pankart ile ölecek ve düşmanın utanmasına izin vermeyecektir” dedi.

Askerlik görevlerine uygun olarak, Rus askerleri emsalsiz cesaret gösterdi ve savaş bayrağını kurtarmak için ellerinden gelen her şeyi yaptılar ve onunla alayın onurunu yaptılar. 8 Eylül 1854, Minsk alayının 2 inci taburunun komutanı Albay I.I. Alma Nehri üzerindeki savaşta Rakovich, şahsen savaş bayrağını kurtardı. Ekim 24’in Inkerman Heights 1854’inde Okhotsk alayı batarya savaşında öldü ve askeri bayrak İngilizlere düştü. Görevlendirilmeyen subaylar Barabashev ve Ignatiev, düşmanın en kalın kısmına girerek, kutsal nesneyi düşmanın ellerinden söküp kurtardılar.

Mukden savaşında, 1905 kışın, Akhaltsykh Alayı'nın 162 Piyade Alayı'nın bir kısmı Japonlarla çevriliydi. Savaş bayrağı, Kaptan Zhirnov komutasındaki ortak şirketti. Çevrelemeden ayrılırken, durumun tehlikesini anladı ve kumaşı direkten çıkarması ve gizlemesi için bayrak sahibine Grishanov'a emir verdi ve düşmanı direğe düşürerek, düşmana dikkatini dağıtırken, ters yönde koştu ve bir çatışmada öldürüldü. Grishanov el ele dövüşürken göğsündeki kumaşı paltosunun altına gizlemeyi başardı ve yakalandıktan sonra onu kurtardı ve teğmen Hondazhevsky'ye transfer oldu. Sekiz buçuk ay boyunca, teğmen pankartı sakladı, bir battaniyeye dikti ve sonra da paltosunun altına koydu. Anavatanına dönen Khondazhevsky, pankartı Savaş Dairesine teslim etti. Böylece alayın onuru kurtarıldı. Bu başarı için, Grishanov ve Khondazhevsky, Akhaltsykh Alayının 162 Piyade Alayı'nda listelenmiştir ve Kaptan Zhirnov, 4 derecesinin Muzaffer Aziz George sırasını almaya hak kazanmıştır ve birimler halinde de listelenmiştir.



Rus askerlerinin ve denizcilerin askeri görev örnekleri gösterdiği birçok örnek var. Savaş bayrağına sadakat, savaşta bencil olmayan savunması çoğu asker ve subay için karakteristikti. Görkemli bir gelenek - savaş bayrağına bağlılık, onu savunmaya hazır olma kalıtsaldı ve hatta Kızıl Ordu ve Sovyet Ordusu'ndaki devrimden sonra arttı. Savaş yıllarındaki kırmızı bayrak sadece savaşçılar tarafından değil, aynı zamanda çocuklar dahil sıradan siviller tarafından da savunuluyordu. Her zamankinden daha fazla, bu askeri özellik gücünü ve kutsallığını kazandı. O dönemde savaş başlığı altında çok sayıda istismar gerçekleştirildi. Ancak bununla ilgili hikaye ayrı bir makaleyi hak ediyor.



Kaynaklar:
Reichardt G., Shurdel G. XIX'in sonlarındaki Rus İmparatorluk Ordusunun afişleri ve standartları - XX. Yüzyılın başlarında. M: AST. 2002, C. 3-5, 18-19.
Shevyakov T. 1799 - 1917’taki pankartlar ve Rus İmparatorluk Ordusu'nun standartları. İnternet baskısı. 2004. C. 1-2, 15-16.
Znamierovsky A. Bayraklar. Dünya Ansiklopedisi. M: EKSMO, 2009. C. 8-12.
Rybkina V. Solonitsyn G. Savaş gelenekleri // VIZH. 1979. №9. C. 107-111.