Ozan Kadüker tarafından yayınlanan gönderi

Okulda yetenek sizsiniz! 🔺 Eline kamerayı alan öğretmenler, kimi zaman çocuklara matematik, genel kültür soruları soruyor kimi zaman ise şarkı, tekerleme söyleterek, oyun oynatarak onları yarıştırıyor. 🔺Paylaşılan videolar ise sosyal medyada milyonlarca kez izleniyor. Öyle ki bu videoları, TV programı izler gibi takip edenler, çocuklara fan hesabı açanlar, fotoğraflarına montaj yapanlar bile var. 🔺Videolar, sınıf içerisinde de huzurun bozulmasına zemin hazırlıyor. Çünkü kimi çocuk çok sevilirken kimi ise ‘sıkıcı’ bulunuyor. Bazı kullanıcılar ise daha da ileri giderek çocukların fiziki görünüşleri, konuşma tarzları, kıyafetleriyle dalga geçiyor. 🔺Bazı çocuklar için açılan hesaplar binlerce takipçiye ulaşmış durumda. Bu durum çocuklar arasında rekabete de neden oluyor. 'Zorbalığa uğruyorlar' 🗨 @Yusuf Kızıltaş: "Çocuklar adına onların bilgisi olmadan hesaplar açılıyor. Bu hesapları takip eden sapıklar da var. Videoların altında argo cümleler, küfürler, alaylar yer alıyor. O yorumları o çocuğun veya akranlarının, ailesinin okuduğunu düşünün? Çocukların dijital ayak izi her yere yayılıyor. Bu videolar nedeniyle çocuktan bağımsız bir çocuk büyüyor, dijital kimliği oluşuyor. Çocuk büyüse de videolar ve uğradığı siber zorbalık her zaman kalacak. Ayrıca sınıf içerisinde bir kısmı ders yapıyor, bir kısmı video çekiyor. Videoya katılmayan öğrenciler dışlanmış oluyor. Bu gruplaşmalar da sınıfta akran zorbalığını tetikliyor. Videolar için aileden izin alınmıyor. Alınsa dahi bu videoların yaratabileceği riskler konusunda veliler yeterince bilgilendirilmiyor. MEB, fenomen öğretmenler konusunda harekete geçmeli." 'Psikolojik etkileri var' 🗨 Uzman Klinik Psikolog Irem Ezici: "Çocuklar her ne kadar çekilen videolarda dışarıdan heyecanlı ve keyifli gözükse de iç dünyalarında bu farklı etkiler yaratabilir. Videolarda çocukların yüz ifadelerine ve beden dillerine dikkat ederseniz bazı çocukların tedirgin ve kaygılı olduğunu anlayabilirsiniz. Bu tarz yarışmalar, videolar hem kısa hem uzun dönemde çocuğun psikolojik gelişimini olumsuz yönde etkileyebilir. Çocuk, çekilen videonun kendisinde nasıl bir etki yaratacağını, yıllar sonra karşısına çıktığında nasıl hissedeceğini o anda bilemeyebilir. Bunu yönetecek kişi öğretmendir." Ozan Ömer Kadüker / Milliyet

🔺 Bazı kolejler, sırf yabancı diye uzmanlığı öğretmenlik olmayan kişilere öğretmenlik yaptırıyor. Bu kişilerin özgeçmişlerini ise sır gibi saklıyorlar. 🔺Aralarında mühendislik, veterinerlik gibi bölümlerden mezun olanlar hatta kendi ülkelerinde manavlık, çağrı merkezi operatörlüğü yapanlar bile bulunuyor. 🔺Bu kişiler derslere giriyor, not yetkisi olmamasına rağmen öğrencilere not da veriyor. Bazı okullarda ise bu kişilerin derse girdiği anlaşılmasın diye okul içinde ayrı, müfettişlere gösterilmek üzere ayrı iki farklı sınıf defteri tutuluyor. 🗨 Yabancı öğretmenlerin işe alım mülakatlarını yapan bir İngilizce öğretmeni: “Ülkelerinden aldıkları diplomalar ve sertifikalar gerçek mi? Ne eğitim aldılar, yeterli mi belli değil. 20 yıldır gerçekten işi öğretmenlik olan 2-3 kişiye denk geldim sadece. Genelde İran, Nijerya, Hindistan hatta Kamboçya gibi ülkelerden geliyorlar. Öğretmenlik becerileri zayıf. Resmiyette biz gözüküyoruz. Müfettiş geldiğinde Türk öğretmen çalışıyor sanıyor.” 🗨 Okul arayışında olan bir veli: “Ücretleri 500 bin TL’leri aşan bir okulda öğretmenin ana dilinin İngilizce olduğu söylendi. Kendi çabamla kişinin özgeçmişine ulaştım. İranlı olduğunu ve öğretmenlik mezunu olmadığını gördüm.” 🗨 Nur Erdem Özeren: İyi okullar, gerçekten liyakat sahibi, pedagojik eğitim alan kişilerden seçiyor. Ancak bunu manipüle edenler var. Özellikle ilkokul, ortaokul çağındaki çocuklarla iletişim için uzmanlık gerekiyor. Buna sahip olmadan derslere girmeleri yanlış. Sınıf öğretmeninin kim olduğuna bakılıyor. Bu öğretmenleri de sorgulamak, özgeçmişlerine bakmak lazım. Gerekirse milli eğitim müdürlüğüne sormalılar. Ayrıca gerçekten ‘native’ olmak için ana dilinin bu olması lazım. Sonradan öğrenilen İngilizce ile native speaker olunmuyor. Sırf yabancı olsun diye formasyonu olmayan insanlara çocuklar emanet edilmemeli. 🔺 Kolejlerde ve kurslarda öğretmenlik yapabilmek için yabancıların TESOL belgesi alması gerekiyor. Ücretleri 10 bin TL ile 30 bin TL arasından değişen kursların yetkililerinin verdiği bilgiler şöyle: “2 yıllık üniversite diplomanızın olması yeterli. Kursu, seviyenize göre 1 ayda da bitirebilirsiniz. Toplam 30 saat yeterli olur. İsterseniz online eğitim verebiliriz.”

Veliler ve öğretmenler dikkat! Çocuklar, yapay zekâ destekli chatbot (sohbet botları) ile tüm günlerini geçiriyor; dijital arkadaşlıklar ediniyor hatta sevgili oluyorlar. Tüm özel bilgilerini botlarla paylaşırken onlardan hayat tavsiyeleri alıp uyguluyorlar. Bazı botlar, şiddet, cinsellik gibi konularda da sohbet ediyor. Botlar hakkında yorum yapan çocuklardan biri “Bana değer veriyor ama gerçek olmadığını bilmek kötü” diyor. Bir başka çocuk ise “Arkadaşım bağımlı oldu. Hayatının yüzde 80’inini uygulamaya adadı. Bizimle konuşmuyor, oyun bile oynamıyor. Arkadaşımı bizden çaldınız” ifadelerini kullanıyor. Öğretmenleri kopyaladılar Öğrenciler, öğretmenlerin bile botunu yapmış. Karakterlerin bazılarının açıklamasında öğretmenin sapık, şiddet eğilimli olduğu gibi bilgiler var. Ayrıca okulun, öğretmenin ismi ve fotoğrafıyla oluşturulan karakterler de bulunuyor. Okulların öğretmen kadrosunda da teyit edildiğinde gerçekten böyle öğretmenlerin olduğu görülüyor. Öğretmenlerin doğum tarihlerinden dersi anlatma şekillerine kadar birçok bilgi de herkese açık şekilde yayınlanıyor. Biz sorduk o önerdi Botlarla 16 yaşında bir lise öğrencisiymiş gibi konuştuk. “Anneni, babanı, okulunu seviyor musun, nerede okuyorsun, nerede yaşıyorsun…” gibi birçok soru sorarak tanımaya çalıştı. Bazen öneriler verirken bazen de akşam 20.00’de dışarıda bir parkta buluşmaya davet etti. Zorbalık yapanlara karşı öneri istediğimizde ise önerisi “Onlara korku sal, sen de dayak at. Gözlerini korkut. Haksız olduğun yerde bile haklı olduğunu söyle” oldu. Prof. Dr. B. Berk Üstündağ: Davranış modellerinizi bilen, sizi yönlendirebilen dijital ikiziniz oluyor. Çocuklarda bunu fark edecek bir algı yok. Çocuk, chatbotla konuşmayı hastalık haline getirmiş mi? Eğer böyleyse veli çocuğunu, kaybediyor. O durumda arkadaş adı altında chatbotun çocuğu oluyor. Doç. Dr. Elif Posos Devrani: Çocukların verilerini ne kadar gizli ve anonim tuttuğunu da sorgulamak gerek. En yakın arkadaşla paylaşılan kişisel ve özel bilgilerin bir veri setinin parçası olduğunu çocukların anlaması, anlasalar bile önceliklendirmeleri ve risk olarak görmeleri yardım almadan erişebilecekleri bir farkındalık seviyesi değil.

📕Her yıl 25-31 Mart tarihleri “Kütüphaneler Haftası” olarak kutlanıyor. Hafta kapsamında üniversitelerin kütüphanelerini inceledik: 📕Türkiye’deki bazı üniversitelerin kütüphanesi adeta ‘ev kitaplığı’ gibi. 4 üniversitede öğrenci başına 1 tane bile kitap düşmüyor. Üniversitelerin 89’unda da öğrenci başına düşen kitap sayısı sadece 1 ile 4 arası. 📕Üniversitelerde öğrenci başına düşen ortalama basılı kitap sayısı 6.98. Vakıf üniversitelerinde bu sayı 8.54’ken, devlet üniversitelerinde 6.10. 📕Öğrenci başına 10 ve üzeri basılı kitap düşen üniversite sayısı ise 33; 20 kitaptan fazla düşen üniversite sayısı da 8. Bunların 5’i vakıf üniversitesi. 📕Öğrenci başına düşen basılı kitap sayısının en fazla olduğu üniversiteler: İstanbul 29 Mayıs: 45,58 kitap Bilkent: 42,25 Galatasaray: 37,25 Boğaziçi: 35,93 İstanbul Üniversitesi: 34,92

🧥Kıyafet, ayakkabı, ev eşyası, gıda, kırtasiye… Üniversite butikleri öğrencilerin ihtiyacını ücretsiz karşılıyor. İhtiyaç sahibi öğrencilere can suyu olan butiklere ‘güzel kıyafet bulurum’ düşüncesiyle gelenler de var. Böylece butiklerin, sadece ihtiyacı olan öğrencilerin girdiği mekânlar olduğu algısı da yıkılıyor. 👢Butiklerde öğrencilerin en çok talep ettiği ürünlerin başında piyasada fiyatları yüksek olan mont ve ayakkabı geliyor. Onları yorgan, yastık, tabak, bardak gibi ev eşyaları takip ediyor. ❄️İstanbul Teknik Üniversitesi’ndeki (İTÜ) İrem Vardar Giysi Odası, üniversitelerde açılan ilk butik. 1993’te Afrikalı bir öğrencinin iklim şartlarına uyum sağlayamayıp İTÜ Psikolojik Danışma Merkezi’ne “Üşüyorum” diye başvurmasıyla hizmete başlamış. 🏫İTÜ’nün yanı sıra Tokat Gaziosmanpaşa, Atatürk, Çanakkale Onsekiz Mart, Düzce, Uşak, Ahi Evran, Ondokuz Mayıs, Pamukkale, Kastamonu, Iğdır, Gebze Teknik gibi birçok üniversitenin de butik hizmeti var. 👨🎓Öğrenciler, kendi aralarında da yardımlaşma ağları kuruyor. Sosyal medya hesaplarında ve WhatsApp gruplarında, ihtiyaç fazlası ürünler, ücretsiz dağıtılıyor. Bazı öğrenciler ise ürünleri düşük ücretlerle satarak harçlığını çıkarıyor. Ayrıca öğrenciler, ikinci el eşya satış sitelerindeki ücretsiz verilen eşyaları da takip ediyorlar. 🗨️İstanbul’daki Darülaceze Öğrenci Yurdu’nda kalan bir öğrenci, “Yurt grubundan sürekli bir şeyler satanlar ya da ücretsiz verenler oluyor. Marka ürünleri bu şekilde ücretsiz ya da çok ucuza aldığımız oluyor” dedi.

Sahte diploma, yolsuzluk, kaçak kurumlar… ‘Üniversite adası’ KKTC’de büyük kriz var. Kıbrıs Sağlık ve Toplum Bilimleri Üniversitesi’nde başlayan ‘sahte diploma ve yolsuzluk’ soruşturması kapsamında üniversitenin Mütevelli Heyet Başkan Yardımcısı olan, eski Eğitim Bakanı Kemal Dürüst tutuklanmıştı. Soruşturma üniversiteleri denetleyen Yükseköğrenim Planlama, Denetleme, Akreditasyon ve Koordinasyon Kurulu’na (YÖDAK) kadar uzandı. YÖDAK Başkanı Turgay Avcı da tutuklandı. Kapatmalar devam edecek Beş aydır eğitim kurumlarının denetlendiğini açıklayan Milli Eğitim Bakanı Nazım Çavuşoğlu, yakında ardı ardına kapatmaların gündeme geleceğini söyledi. Avcı’nın tutuklanmasının ardından YÖDAK’ta başkanlık görevini yürüten Hasan Amca ise Milliyet’e yaptığı açıklamada “Yaşanan süreci takip ediyoruz. KKTC üniversitelerine zarar verilmemesi için sağduyuyla hareket edilmeli. Üniversitelerin kalitesini artırmak için YÖK ile birlikte hareket etme düşüncesindeyiz” dedi. YÖK kaynaklarından aldığımız bilgiye göre ise KKTC’deki süreçle ilgili YÖK’ün doğrudan bir ilişkisi bulunmuyor ancak kurul gelişmeleri yakından takip ediyor. 'Bir yerde patlayacaktı' KKTC’deki üniversite krizini, Uluslararası Kıbrıs Üniversitesi Mütevelli Heyeti Başkan Yardımcısı Prof. Dr. Abdullah Y. Öztoprak’a sorduk. 30 yılı aşkın süredir KKTC’deki yükseköğretim kurumlarında görev alan, Doğu Akdeniz ve Uluslararası Final üniversitelerinde rektörlük yapan Öztoprak “Bir yerde patlayacaktı, bu bekleniyordu. Başlıca iki sorun var. İlki üniversite sayısının gereğinden fazla olması ve ikincisi bunları denetleyecek mekanizmanın yeterli olmaması. Üniversiteleri bağımsız bir kuruluş denetlemeli. Standartları taşımayan üniversiteler kapatılmalı" dedi. 15 bin kişiye 1 üniversite KKTC’de 23 üniversite faaliyet gösteriyor. Bu sayı dünya ortalamalarının çok üzerinde. Örneğin ABD’de 105 bin kişiye 1, Türkiye’de 400 bin kişiye bir üniversite düşerken KKTC’de 15 bin kişiye bir üniversite düşüyor. İzin almadan kurdular KKTC’de, YÖDAK’tan izin almadan faaliyet gösteren üniversiteler de var. Lefkoşa’daki Cyprus Massachussetts Center Of Innovation bunlardan biri. Yapılan incelemeler sonucunda, izinsiz çalıştığı tespit edilen üniversiteden 4 kişi tutuklandı. 500-1000 dolarlık eğitim ücreti olan kurumun sitesinde, diplomalarının İngiltere’de lisans ve lisansüstü programlarda geçerli olduğu yazıyor. Sahte diploma cenneti Doğu Akdeniz Üniversitesi Akademik Personel Sendikası: “Devletin hiçbir kontrolünün olmadığı bu alan vergi ve sahte diploma cenneti yarattı. Uluslararası eğitimde kalite kriterlerini yerine getirmeyen üniversiteler kapatılmalı, öğrenciler diğer üniversitelere aktarılmalı.”

En iyi eğitim kurumu, yılın eğitimcisi, öğrenci dostu kolej… Eğitim kurumlarına verilen ödüllere her gün bir yenisi ekleniyor. Ancak parayla ödül satışı büyük bir sektöre dönüşmüş durumda. Türkiye’nin farklı illerinde eğitim kurumu sahibi olduğumuzu belirterek ödül veren şirketlerle iletişime geçtik. Parayla satılan ödüllerin ücretleri 20 bin TL’den başlıyor, 250 bin TL’ye kadar çıkıyor. İletişime geçtiğimiz bazı şirketler, henüz sahibi olmayan kategorilerde ödül alabileceğimizi belirtirken bazıları ise ödülün ismini dahi bize bıraktı. 100 bin TL'ye 'Yılın Eğitim Markası' ödülünü alabileceğimizi belirten bir yetkili, “Önceki yıllarda ödül verdiğimiz kolejlerden çok iyi dönüşler aldık. Bilinirlikleri arttı. Hatta ödül verdiğimiz kolejin aynı ilçedeki rakibi arayarak ‘O ödül için 10 kat para verelim’ bize verin diye teklif yaptı” dedi.

İstanbul’daki üniversiteleri tercih sayısı geçen yıla göre yüzde 25.5 oranında azaldı. Deprem korkusu, nüfus kalabalığı, yaşam maliyetleri bunda büyük etken. Öyle ki ‘Keşke İstanbul yerine farklı bir şehirde okumayı tercih etseydim’ diyen birçok öğrenci var. İstanbul'da aylık harcamaları 10 bin TL’yi aşan öğrenciler, ‘yaşama rehberi’ oluşturmuş durumda: Sabah çorbası belediyeden, öğlen menüsü üniversiteden, akşam yemeği ise esnaf lokantasından. Kitaplar sahaftan, kıyafetler pasajdan ya da ikinci el satan dükkânlardan. Bir kahveye 70-80 TL vermek yerine termosla evden kahve, su getiren öğrencilerin en büyük sosyal aktivitesi ise kampüs ve ev buluşmaları… 🗨 Eğitimci Salim Ünsal: “İstanbul’a akışı engelleyen en önemli konu ekonomi ve barınma sorunu. Aileler, çocuğunu yarı yolda bırakmamak için İstanbul’u tercih etmeme eğiliminde. 6 Şubat depremleriyle birlikte beklenen Marmara depremi de İstanbul tercihlerinin azalmasında etkili oldu. Öte yandan göçmen yoğunluğunun yarattığı güvenlik sorunu da İstanbul’dan kaçışın sebepleri arasında.” 🔺 Kampüste sosyalleşiyorlar Konuyla ilgili Çelikel Eğitim Vakfı da 941 öğrencinin katılımıyla ‘İstanbul’da Üniversite Öğrencisi Olmak’ raporu hazırladı: Aylık ortalama barınma gideri 6.185,5 TL. Öğrencilerin çoğunluğu yaşadığı yerden memnun değil. - Yemekhanelerin ağırlıklı olduğu yemek bütçesinde bir öğrenci için aylık ortalama rakam 3.250 TL. - Üniversite öğrencilerinin yüzde 66’sı arkadaşlarıyla en çok kampüste vakit geçiriyor. Bir öğrencinin aylık ortalama sosyalleşme gideri 2.130 TL. 🔺 Kendi çözümlerini üretiyorlar İstanbul’da okuyan öğrencilerin görüşleri ise şöyle: 🗨 Orhan Dinçşahin: Bir öğün yemek en ucuz 100 TL. Ayda 20 gün yesem 2.000 TL. Artık sosyal aktivite yapmıyoruz. Arkadaşlarla evde buluşuyoruz. Çünkü dışarıda kahve çok pahalı. Sinema okuyorum ama sinemaya gidemiyorum. Keşke Ankara’da okusaydım diyorum. 🗨 Arda Çelik: Aylık 16-18 bin TL masrafım var. Evdeki tüm eşyaları çevreden bulduk. İkinci el giyinmek moda oldu ama kimsenin 15 yıllık kazağını giymek de keyifli değil sonuçta. Sokak müzisyenliği, özel ders gibi ek işler yaparak para kazanıyorum. Müzik okumasaydım İstanbul’a gelmezdim. 🗨 İrem Çiçek: Okula gidiş-dönüş 36 TL, kahvaltı 50 TL, öğle yemeği 150 TL. Hiçbir şey yapmasam bile bu para gidiyor. Ayda 12-13 bin TL harcıyorum. Dışarda yemek yerine evde yapıyoruz. Termosla okula kahve getiriyoruz. Whatsapp grubunda giymediği kıyafetleri ucuza satanlar oluyor.

Staj bulmada yaşanan zorlukları deneyimlemek için kendimi öğrenci olarak tanıtarak şirketlerle iletişime geçtim ve ilanlarını inceledim. 🔺Stajyer alan kurumların çoğu iyi derecede yabancı dil, yüksek not ortalaması, gözde üniversitelerde okuma, referans, mülakat gibi şartları arıyor. 🔺Stajyer arayan bazı kurumlar ise bunu ticarete dökmüş durumda. Kadrolu çalışan gibi görevlendirecekleri öğrencileri kabul ederken maaş vermedikleri gibi üste para istiyorlar. 🔺Örneğin özel bir hastanenin psikoloji, psikolojik danışmanlık ve rehberlik öğrencileri için açtığı staj programı için istediği ücret 18.000 TL. Üstelik staj programının süresi tatiller çıkarıldığında sadece 15 gün. 🔺Psikoloji ve sosyal hizmet öğrencilerinin başvurabildiği bir başka merkezin ücreti ise 1.600 TL. Öğrenciler, 400 TL de teminat bedeli yatırmak zorunda. Kurum, 3 taksit seçeneği de sunuyor. 🔺Başka bir kurum ise staj programına katılan öğrencilere belge ve referans mektubu vereceklerini belirtiyor. 4.000 TL ücret talep eden kurum, 3 aylık stajda başarılı olanlara uzun dönem staj imkânı sunacaklarını da kaydediyor. 🔺Hukuk stajı, stajdan çok mesleğin ilk yılı olarak geçmesine rağmen maaş veren kurum sayısı çok az. Bazı ofisler ise yemek, ulaşım gibi giderleri karşılayacağını belirtiyor. Maaş olarak asgari ücretin yarısını ya da 5-10 bin TL gibi ücretler teklif edenler de var. Öte yandan bazı ofisler, stajyerlerden avukatlık harici işler de talep ediyor. Açık açık asistanlık yapılmasını isteyenler, hafta sonu da çalışılacağını belirtenler var. Örneğin bir ilanda “Tam zamanlı çalışacak, çeviri yapabilecek düzeyde İngilizce’ye hakim, aynı zamanda asistanlık yapacak” stajyerler aranıyor.

Hızlı yükselmek isteyen bazı akademisyenler, hiçbir katkı sunmamalarına rağmen asistanlarının yayınlarına kendi imzalarını atarak çöküyor! Kimi ise ‘sen benim ismimi yaz ben de senin ismini yazarım’ diyerek ‘makale kardeşliği’ yapıyor... 💬 Akdeniz Üniversitesi’nden Prof. Dr. Şenol Kantarcı: Asistanlar, Yeterlilik Sınavı’nı geçemem, tezimi bitirtmezler korkusuyla kabul etmek zorunda kalıyor. Bu durum özellikle Sosyal Bilimler alanında yaygın. Bunu yaparak bölüm başkanlığına, dekanlığa hatta rektörlüğe ulaşan akademisyenler bile var. 🔺 Konuyu Kütahya Dumlupınar Üniversitesi’nden Prof. Dr. Kürşad Yılmaz, ‘Bilimsel Araştırmalarda Haksız Yazarlık ile İlgili Nitel Bir Araştırma’ başlıklı çalışmayla ele aldı. Yılmaz’ın görüştüğü 49 akademisyenden 16’sı, hak etmediği halde herhangi birini yayınlarına yazar olarak eklediğini belirtti. 5 akademisyen ise hak etmediği halde bir yayına ismini eklendiğini kaydetti. 💬 Kürşad Yılmaz: “Bazı alanlarda tez danışmanını, bölüm başkanını vb. makaleye eklemek bir kültür haline gelmiş. Akademik teşvik sisteminde, akademisyenler atıflardan 30 puan alabiliyorlar ve karşılığında belirli bir ücret alınıyor. Araştırmamda da akademik teşvik sisteminin, haksız yazarlığın sebeplerinden biri olduğu ortaya çıktı. Peki, zorla isim ekletilmesi durumunda hukuki haklar neler? 💬 Özyeğin Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dr. Öğr. Üyesi Aras Türay: Çalışmaya herhangi bir katkı sağlamayan akademisyenin eserin yazarlarından biriymiş gibi adını eklemesi hukuka aykırı. Yasada suç olarak düzenlenmiş, karşılığında 6 ay ilâ 2 yıl hapis cezası öngörülmüştür. Başkasının eserine adlarını ekleyenler, aslında kendisinden güçsüz ve güvencesiz konumda bulunan meslektaşlarının herhangi bir başvuru yapmayacağına güvenmektedir. Mobbing korkusu Yayınlarına başkasının ismini yazmak zorunda kalanlar ise şunları söyledi: 💬 Hocam makale yazıp bana verirsen seni geçireceğim dedi. Mecburen verdim. Ancak beni dersten geçirmedi. Neden geçmediğimi sorduğumda ise ‘Bir tane daha yaz ver’ dersi geçersin dedi. 💬 Danışman hocaların bazıları, öğrencilerine baskı kurarak makaleye ismini yazdırıyor. Bunu yapmazsanız mobbinge uğrayabilirsiniz. 💬 Araştırma görevlisiyim. Hocam çalışmama katkı sağlamadı ama eklemek zorunda kaldım. Kariyerine yeni başlayan akademisyenler için bu konularda seçim şansı olmuyor.