Derinlerdeki gizli yaşam! Son mağara insanları: Zhongdong
ÇİN'in son mağara köyü dış dünyadan izole edilmiş durumda; yerel halk bir alışveriş için üç saat yürüyor ancak aileler köyden ayrılmayı reddediyor.
Guizhou eyaletindeki Zhongdong köyü uzak dağların arasına sıkışmış, muhteşem manzaralara sahip ancak modern olanaklardan yoksun.
228 metre derinliğindeki doğal mağara 18 aileye ya da yaklaşık 100 kişiye ev sahipliği yapmaktadır. Bu izole yerleşime ulaşmanın tek yolu yorucu bir dağ yürüyüşü yapmak.
Köylüler 70 yıldır basit bir yaşam tarzı sürdürüyor, yemeklerini odun ateşinde pişiriyor ve bambudan evler inşa ediyorlar. Köy sakinleri çoğunlukla Çin'de etnik bir azınlık olan ve iç savaş sırasında mağarayı sığınak olarak kullanan Miao halkının torunları.
1949 yılında savaş sona erdi ancak köylüler dünyanın geri kalanıyla bağlantılarının kesilmesinin getirdiği zorluklara rağmen kalmaya karar verdiler.
TEK YÖN ÜÇ SAAT YÜRÜMEK ZORUNDALAR
Bugün, bir futbol stadyumu büyüklüğündeki mağarada yaşamaya, aile kurmaya ve çocuk yetiştirmeye devam ediyorlar.
Bölge halkı kendi mahsullerini yetiştiriyor ve ara sıra yakınlardaki kasabalarda ticaret haline getirdikleri çaydanlık bakımı yapıyorlar. İhtiyaç duydukları diğer mallar için en yakın dükkanlara ulaşmak üzere tek yön üç saat yürümek zorunda kalıyorlar.
Çocuklar da en yakın okulda örgün eğitim alabilmek için tepelik arazide iki saatlik bir yolculuk yapmak zorunda. Bölge sakinlerine uzun süredir asfalt yol sözü veriliyor ancak yerel yönetim bunun yapılmasının imkansız olduğunu düşünüyor.
ÇİN HÜKÜMETİ KONUTLAR YAPTI, ONLAR YİNE RAZI OLMADI
Mağara, yasalarla korunan bir doğal parkın parçası ve dokunulmadan kalması gerekiyor. Bu son mağara yerleşimi de, hükümetin yoksullukla mücadele amacıyla halkı göç etmeye zorlaması nedeniyle yok olma tehlikesiyle karşı karşıya.
Dış dünyaya çok az erişimi olan Zhongdong, Çin'in en yoksul köylerinden biri. Çin hükümeti köylüler için dağın altına beton konutlar bile inşa etti ancak köylüler yaşam maliyetlerinden endişe ederek taşınmayı reddettiler.
Yerli halk kendi yöntemlerine bağlı ve eşsiz evlerinin bambudan örülmüş duvarları içinde yaşamayı tercih ediyor. Mağara tarafından yağmur ve rüzgardan korundukları için sıra dışı konutlarının çatısı yok.
Çoğunlukla mısır yetiştirmek ve satmak için domuz ve keçi yetiştirmekle yetiniyorlar, bu da onlara minimum harcama gerektiren köyde geçimlerini sağlamaya yetiyor.
MAĞARA YAZIN SERİN, KIŞIN UYGUN SEVİYEDE KALYIOR
Mağarada ısınma faturalarını düşünmek zorunda kalmıyorlar, ısınmak ve yemek pişirmek için odun ateşiyle çalışan kalplere güveniyorlar. Bir köy sakini şehirde yaşamanın hava koşulları nedeniyle daha kötü olduğunu söylüyor.
Kalabalık kasabalar yakıcı güneş altında kavrulurken, mağara yazın rahatça serin kalıyor ve sıcaklıklar kışın bile en uygun seviyede kalıyor.
KÖYÜN ELEKTRİĞİNİ BİR AMERİKALI SAĞLADI
Köyün elektriği 2003 yılında Amerikalı bir yürüyüşçünün yerleşimi keşfetmesi ve geçim kaynaklarını iyileştirmek için bağışta bulunmasının ardından sağlandı.
Elektrik, ışıklara ve televizyon ve çamaşır makinesi gibi bazı aletlere güç sağlıyor. Yürüyüşçünün yerleşime rastlamasının ardından kısa bir ekonomik patlama dönemi yaşandı.
Köylüler geçimlerini sağlamakta zorlansalar da, bir gün dünyanın geri kalanıyla bağlantı kuracaklarını umarak evlerini terk etmeyi reddediyorlar.
