geçmişe saplanmak

• şu an sahip olduğu mutluluğun, birisi tarafından sevilmenin kıymetini bilmeyerek hala darbe yediği kişiyi gündeme getiren, resmen balçığa gömülü durup çıkması için uzatılan eli reddeden kişinin içinde bulunduğu talihsiz durum.
• dolu dolu yaşanmış günler geride kalmışsa ve bunların bir daha asla dönmeyeceği de aşikârsa, insan istemsiz düşer bu batağa. geçmişe saplanmak bir çaresizliktir. yaşanmışlıkların oluşturduğu bir çaresizlik. intihar olgusunun temelinde geçmişe saplanmak duygusunun önemli bir yer işgâl ettiğini düşünüyorum.
• bilinçli yapılan bir olaydır/durumdur.
  bunca yıl hep aksini iddia eder,insan bünyesinden bağımsız olduğunu söylerdim.ama öyle değilmiş ki.
  insan geçmişte kalan sevgiliyi/dostu bırakmak istemezmiş aslında.bundandır ki yeni insanlarla tanısmayı
  tanıssa da ilişkiyi sağlamlastırmayı istemezmis.
  farkında olmadan,bir duvar inşa eder,çizermiş sınırlarını.
  kendi yıkık dökük kalesinde devamlı olmuşu oluyor gösterir sararmış filmi en başa.
  geçmiş şu andır,beklenen buradadır.
  geçmiş,defter sayfaları gibi eskimez ki.hep canlıdır,taze toprak kokusudur.değiştirir,bozar yeniden yapar insan.
  geçmiş güzeldir işte,keşke hiç geçmeseydi şeklinde iç çektirten,ağlatandır.
  insan bazen gururundan ağlamayabilir orası ayrı.
  ama bir gün gelip de karşıma çıkınca başkası varsa dilinin ucunda ağlatma beni ağlatma diye saçmasapan bir şarkıya günlerce bağlanmak,otobüste kafanı cama dayayıp yaşanmıslık kokan şehirden nefret etmektir.
• ruh sağlığını bozan olaylardandır. geleceğe sağlıklı adımlar atamamaya neden olur.
• uzak doğu korku sinemasını ayakta tutan şeydir.
• yıllardır kendimi kurtaramadığım durum...
• en çok yaptığım eylem. sürekli geçmişe bir özlem var içimde. bu günü değil geçmişi yaşıyorum hep. bugünü de bir beş sene sonra yaşayacağım mesela.ben mi geçmişe saplandım geçmiş mi bana anlamadım.
• bodrum'da şu aralar yine bana soldan soldan gelen saplantı. tamam buradaki yazlıkta çok güzel bir çocukluk geçirdim, bir nevi sitedeki herkesin çocuğu ya da torunu gibi oldum ama bu yaz burası bomboş kalınca ben de o yıllara dönüp kaldım resmen. tek çözüm psikolog değildir umarım.
• şu anki mutluluğa gölge düşürmektir. her şeyin güzel gittiği bir ilişkide önüne bakmadan yürümek ve sürekli bir şeylere takılmaktır. su an bunu yaşıyorum işte ben , geçmişinde de olduğum sevgilimin en geçmişinde ama en geçmemiş olduğum için ilerleyemıyoruz. saplandık kaldık aynı yere , işte bazen geçmiyor bir şeyler en değerli olmak da kötü bazen. ne kadar da güzel de olsa bugün, yaralar kapanmıyor.
  içinde hep kalacak o günlerin izi biliyorum, vardır belki bir çaresi diye de debelenip duruyorum işte.
• geçmişte yaşamanın bir diğer ismi olabilir "geçmişe saplanmak". şu an ne görüyorsan geçmişin perdesi iner gözlerine, ve bulunduğun anı görememeye başlarsın. geçmişin altında kalmak zor iştir, telafisi yoktur. ne yapılsa yapılsın asla kalkılamaz altından.
  eğer ki bir başkasının geçmişine saplanmışsanız, o kişinin gözlerinin içine baktığınızda iner perde. geçmişi yaşatırsınız.
  başınıza gelecek en kötü şeylerden birisidir bu şey. nasıl ki renk körleri renkleri karıştırıyor, bu hale düştüğünüzde siz de zaman körü olursunuz. şimdi ve geçmişi karıştırır, ikisini aynı anda yaşarsınız.
  tabi yaşamak denilirse.