"Evimizdeyim. Sayısız günlerimizin geçtiği odalardan geçtim biraz önce. Mutfaktaki sandalyeme oturdum ve her sabah kahve yaptığın köşeyi izledim. Hiçbir şey değişmemişti. Her şey yerli yerindeydi.
Sen hariç... Sen yoktun Anıl. Hayat devam ediyordu. İçinde sen olmadan... Herkes var, sen yoksun.
Özür dilerim... Özür dilerim...
Sırf sayende kendimi bile seviyorken sensiz bunu nasıl başaracağım Anıl?
Hayallerle başladığımız üniversitenin sonunu sensiz nasıl getireceğim?
Seni seviyorum... Ve seni sevdiğim kadar kendimden nefret ediyorum artık. Özür dilerim ama söz... söz mutlu olacağım. Mutlu olmak için yapmam gereken ilk şeyi de biliyorum. Birazdan yanında olacağım sevgilim."
Sevdiğim deliliğimin
en kötü yanı "israf" imiş!
Gerekli gereksiz her şeye,
"Ederinden yüksek paha verdiğim için"
Özür dilerim kendim,
Seviyom yaa seni ♥️
Derda Yuşa
Tarif edemiyorum, ne yazsam boş gibi geliyor. Hissediyorum ama yazamıyorum, her şey içimde ama bunu kimseye anlatamıyorum, zaten kimse de beni anlamıyor. Daha önce aşık olduğuma emindim aşkın ne olduğunu bildiğime de emindim. Ama hayat bazen sizi öyle güzel şaşırtıyor ki… Ben daha önce ne aşık olmuşum ne de aşkın ne demek olduğunu biliyormuşum.