Türkiyem , şiiri, Mehmet Güneş
Doç. Dr. Mehmet Güneş, Türkiyem

Türkiyem

Vuslat nerde başlar, nerede biter,
Memleket sevdası başımda tüter,
Vatandaki gurbet hepsinden beter;
Tarifsiz hüzündür bendeki matem,
Alınyazım … Yürek sızım … Türkiyem.

Öyle bir sevda ki kanar içimde,
Küllenmez her zaman yanar içimde,
Yıllardır çağlayan pınar içimde;
Coşkusu muhabbet, köpüğü elem,
Alınyazım … Yürek sızım … Türkiyem.

Ay-yıldızlı aşkın al bayrağısın,
Türkistan ufkunun han otağısın
Hudutlar ötesi sevgi bağısın;
Ne mümkün bu aşkı yazamaz kalem,
Alınyazım … Yürek sızım … Türkiyem.

Bir Nazlı Gelin”in duvağında gam,
Eksilmiyor çilem, bitmiyor tasam,
Öksüz ülküleri nasıl anlatsam,
Kader mi, keder mi gözlerdeki nem.
Alınyazım … Yürek sızım … Türkiyem.

Sakın olmazları isteme benden,
Ne geçeriz, ne göçeriz biz senden,
Ölmeyince can ayrılmaz bedenden;
Vatan diye çarpar kalbimiz her dem,
Alınyazım … Yürek sızım … Türkiyem.

İsyansız düşlerim dünde kalırken,
Susarak konuştuk Tekbir alırken,
Gönlümüz yoruldu yol kısalırken;
Yıllar yılı kahır, bir ömür sitem,
Alınyazım … Yürek sızım … Türkiyem.

Hazana dönse de gönlümün yazı,
Güneşi eritir sevgimin közü,
Bu aşkı bilmeyen bilmez bizi…
Ne bilsin ki sen “Aslı”sın, ben “Kerem”;
Alınyazım … Yürek sızım … Türkiyem.

Türkiyem şiiri
Dr. Mehmet Güneş